Het nieuwe Raadhuis te Noordwijkerhout VRIJDAG 14 NOVEMBER 1930 DE LEIDSCHE COURANT VIERDE BLAD PAG. 13 zoo schoon, dat het de gemeente tot sieraad strekt en dat wij het met trots aan den vreemdeling kunnen toonen. Een gevaarlijke trap! Vóór dien tijd had de gemeente geen eigen huis. Men huurde een paar kamers in hei Hotel „het Rechthuis" voor secreta rie en voor raadskamer, en ik kan mij op recht voorstellen, dat mijn voorganger blij de was, dat de gemeente een eigen huis had. want de buitentrap naast „het Recht huis", die naar de gemeentelijke vertrek ken voerde, was zóó caduc, dat hij op zeke ren dag gedeeltelijk in elkaar stortte, bij welke gelegenheid de Burgemeester nau welijks aan den dood of althans aan een gebroken been ontkwam. In 1904. toen het vorige raadhuis werd in gebruik genomen, had Noordwijkerhout 2458 zielen, thans telt het er 6300 en het getal der inwoners is regelmatig wassen de. In die 27 jaren en vooral de laats.e jaren is heel wat tot stand gekomen. Er is gekomen electriciteit, gas, waterleiding, mede dank zij den royalen steun der pro vincie goede verbindingswegen, autobus op den trein naar Leiden, een regelmatige autobus-uurdienst op het traject Noordwijk a. ZeeHaarlem, overal over een heerlijken weg, de scholen zijn uitgebreid. Nog on langs is er door samenwerking van Ge meente- en Kerkbestuur een leer- en be waarschool geopend, die voor dergelijke in richtingen in de stad allerminst behoeft onder te doen Met de ontwikkeling der Gemeente deed zich de behoefte gevoelen aan een beter verblijf voor den administratieven dienst. Zeer zeker voor een gemeente van ruim 2400 zielen had men in 1904 in aanmerking genomen de toenmalige begrip pen zijn best gedaan. Men had althans het fijne gevoel gehad een architect van naam den heer Cuijpers met den bouw van het Raadhuis tc belasten, waardoor men een gebouw kreeg, dat aan aestheti- sche eischen voldeed, maar men had niet gerekend op den snellen aanwas der be volking en op cle uitbréiding der gemeen telijke bemoeiingen, met het .gevolg, dat het gebrek aan ruimte steeds nijpender werd, en natuurlijk dit ruimtegebrek a-en onderwerp der discussies werd in de ver gaderingen van Burgr; en Weths. en van den Raad. En daarmede was de raadhuiskwestie een kwestie, die in zoovele gemeenten de gemoederen bezighoudt en dikwijls zelfs verontrust ook hiér aan de orde gesteld. Het heeTt „gestormd" in de Raadszaal. Het is te begrijpen, Excellentie, dat waar bij den raadhuisbouw haast overal de stormen oplaaien, dat de1 hemel te Noordwijkerhout niet altijd wolkeloos is gebleven. Ook hier heeft het gestormd al stormde het dan ook binnenkamers ook hier ,ijn scherpe debatten gevoerd, al geschiedden die dan ook met gesloten Een lange rij van sprekers. Het nieuwe raadhuis t.e N óordwijkerhout is Donderdag dooi den Commissaris der Koningin in Zuid- Holland officieel ge opend. De eerste raadszitting. De Commissaris der Koningin in de pro vincie Zuid-Holland heeft gisterenmiddag het nieuwe Raadhuis van Noordwijkerhout geopend. Van dit Raadhuis een schep ping van den architect Kropholler is reeds een uitvoerige beschrijving in de krant opgenomen. Wij konden met genoe gen constateeren, dat dit Raadhuis, waar op door den volksmond nogal critiek is uit gebracht, thans blijkens verschillende uitlatingen meer en meer „in genade" wordt aangenomen. Men zal 't zien over tien jaar zijn de Noord wijkerhouters enthousiast voor hun modern Raadhuis, dat dit enthousiasme ook zeker waard is. Het stemmige interieur van het Raad huis maakte op dezen middag een feeste- 1 ijken indruk door de smaakvolle versiering, welke in do hal was aangebracht. £en groot aantal genoodigden, waaronder de geestelijkheid en de notabelen' van het dorp, de besturen der verschillende ver- eenigingen en het gemeentepersoneel ver zamelden zich tegen half drie in de Raads zaal om den Commissaris op te wachten. Diens komst werd uitgebazuind door de beide plaatselijke muziekvereenigingen, die het „Wilhelmus" speelden. In de Raadszaal aangekomen werd de Commissaris allereerst toegesproken, dooi den burgemeester, den heei v. Iersel. Rede van dem Burgemeester. Het is voor mij een buitengewoon aan gename taak u, Excellentie welkom te heeten in Noordwijkerhout op.dezen histo- rischen dag, nu gij aanstonds officieel gaat openen het nieuwe Raadhuis, dat het cen trum wordt van het gemeentelijk leven en dat reeds langen tijd de aandacht en ik meen ook wel te mogen zeggen de sym pathie heeft van de geheele bevolking. Ik heet u welkom, Excellentie, in het land der bloemen. De bloemen vormen voor de meesten onzer de bron van het bestaan, maar wij hebben ook allen de bloemen lief en in het bloemenseizoen is er geen huis zonder bloemen in de kamer. Daarom treft u aan in dit Raadhuis symbolen van bloemen, daarom hebben wij de hall van het Raadhuis heden doen herscheppen in een lusthof, waarin het aangenaam is tc verwijlen. Ik heet u welkom, Excellentie, als Bur- i genieester en namens de geheele bevolking, die u eert als den Magistraat, die aan het hoofd staat van dit gewest, als den ver tegenwoordiger van H. M. onze geëerbie digde Koningin, die door alle Noordwij- kerhouters en Noordwijkerhoutschen wordt geëerbiedigd en gewaardeerd, en wel in j die mate, dat de partijen, die handhaving i van het Koninklijk gezag uit hun vaandel weren, nimmer kans gehad hebben en voor- loopig ook geen kans zullen hebben om hier een raadszetel te bemachtigen, 't Is hier in den bovenhoek van Zuid-Holland, in de bloembollenstreek, een bolwerk van trouw aan het Vorstenhuis. Twee raadhuizen in dertig jaar tijd. Op dezen dag, nu met het verlaten van het oude raadhuis en de officieele in ge bruik name van het nieuwe een hoofdstuk van het Noordwijkerhoutsch gemeentelijk i leven wordt afgesloten en een nieuw be gint, past het mij een korten terugblik te werpen op het verleden, en dan vind ik van zelf al een aanknoopingspunt in het jaar 1904, toen het vorige nieuwe raadhuis werd in gebruik genomen. Als men in een ge meente woont en men maakt de officieele opening van een nieuw Raadhuis mede, dan is dat al iets bijzonders. Het teekent dikwijls den groei en den bloei van een ge meentelijk leven. Maar, waar komt het elders voor dan te Noordwijkerhout, dat in een tijdsbestek van 27 jaren twee nieuwe raadhuizen worden gebouwd; dat menschen van 40 jaren, dus in den zomer des levenB kunnen zeggen: „Ik weet nog goed, dat het vorige raadhuis in gebruik werd geno men". Toen een mijner voorgangers, de heer j Sweens, op 31 Augustus 1904 het Raadhuis officieel opende men had uit respect voor H. M. Haar verjaardag voor de ope ning uitgekozen zei hij o.a.: „Na lange I en vele jaren zijn wij eindelijk weder in I het bezit gekomen van een eigen tehuis deuren. Dank op de eerste plaats aan mijn trouwe vrienden, de wethouders, die schou der aan schouder naast mij hebben ge staan om dit raadhuis en geen ander er door te halen. Als er soms zijn, die mee- nen, dat de Burgemeester zich hier uit sluitend heeft laten gelden, dan wil ik hier vandaag wel verklaren, dat de Burge meester nooit zoo krachtig deze plannen zoude hebben verdedigd, als hij daartoe niet was aangezet en aangemoedigd door de Wethouders. Eendracht maakt kleine zaken groot. Wat den Raad aangaat, getrouw aan de spreuk, die thans den toegang der raads zaal siert: ,Salus publica suprema lex esto" (Het heil des volks zij de hoogste wet) heeft de Raad destijds de plannen van Burgr. en Weths. aan het welzijn des volks getoetst. De Raad begreep zeer goed. dat de heer Kropholler gezien zijn for- schen stijl nu juist niet de goedkoopste bouwer wa: en ik kan het alleszins billij ken, dat de Raad zoo maar niet direct, zijn sanctie verleende, maar zich ernstig meen de te moeten beramen of de uitgaven, die hier zouden worden gedaan, wel te moti- veeren waren. Maar dit moet ik consta teeren en daarvoor dank ik den Raad gaarne dat toen eenmaal definitief tot opdracht aan den heer Kropholler was be sloten, de Raad op de meest loyale manier medewerkte, zoodat het gebouw veel sier lijker en grootscher werd, dan aanvankelijk in de bedoeling lag. De medewerking van den Raad was zelfs zóó spontaan, dat zij den architect inspireerde tot de spreuk, die de hall van het raadhuis siert: „Con cordia res parvae crescunt" .(Eendracht maakt kleine zaken groot). Wij zijn hier in Noordwijkerhout men schen zonder pretentie. De menschen zijn hier tevens arbeidszaam. Er wordt hier veel en hard gewerkt in alle klassen der samenleving. En daarom moesten wij een raadhuis hebben, dat symboliseert den eenvoud van het volk en de kracht, die uit de arbeidzaamheid voortkomt. Eenvoud en kracht spreken inderdaad uit dit gebouw. Maar al zijn wij hier zonder pretentie, toch hebben wij de schoonheid lief en ik meen te mogen zeggen, dat bij de oplichting van dit gebouw aan de schoone kunsten het volle pond is gegeven. Een woord van bijzonderen dank bracht spr. aan het adres van den architect, den heer Kropholler. Onlangs kwam een archi tect van reputatie dit raadhuis binnen en zeide tot mij het simpele woord: „Dit ge bouw teekent den meester". Gij hebt u inderdaad een meester getoond en daar voor zijn wij u dankbaar. De duinflora in de Raadszaal. Dit gebouw zal een sieraad vormen voor de gemeente, zoowel wat het uiterlijk aan zien als wat het binnengedeelce betreft. De statige hall en de deftige raadszaal zullen ten plattelande hare wederga niet licht vinden. Het was van u een buiten gewoon aardig idee om de duinflora. de zeedistel, de duindoorn, de duinroos en do strandwinde, in tegels' in de/e raadszaal aan te brengen en deze verder te verluch ten met in tegels de duif, de .slang en de hond, symbolen van vrede, slimheid en trouw, eigenschappen, die een Gemeente raad zeer zeker mogen sieren. Dank bracht spr. aan Ir. A. Siebers, die het algemeen toezicht op den bouw op zich had- genomen on aan den dagelijkschen oji- zichter, den heer Jaspers, voor Is aan den aannemer, den heer Thunnissen, aan den beeldhouwer, den heer Zijl. Het beeldhouwwerk op de staatsie-trap. De heer Zijl is de' ontwerper van do beelden, die op de balustrade van den trap van het Raadhuis staan, aan cle oene zijde een tulpenrooier een man die de tuljien van het land rooit en dm de nijverheid in het bloembollenbedrijf voorstelt, aan de andere zijde een buitenlandsche deerne, die narcissen en hyacintheu tc koop aan biedt, daarmede den handc< in bloembol len symboliscerende. Tevens is hij de ont werper van de leeuwen, die den voet van den trap s eren. Een wcord van hulde bracht spr. aan den heer Dirk Nijland, die do hall van het Raadhuis heeft verlucht met een fresco in triptiek voorstellende Noordwijkerhout voorheen en thans. Links do bosschcn, 'rechts de afzanding, in 't midden de bloem- bollenvelden. Een woord van hulde ook aan den beeld houwer, den heer Wenckebach, die de pla- quetten van H. M. de Koningin voor de raadszaal vervaardigde. Voorts bracht spr. een woord van dank aan alle leveranciers, speciaal aan den heer van den Berg Smit voor de smaakvolle versiering, en aan al degenen die het Raadhuis met geschenken verrijkten. Dank bracht de burgemeester ook aan den Gever van alle goed, dat dc bouw van dit- huis zonder ongelukken is tot stand gekomen. Er is wel een enkel ongeluk ge beurd, maar het doet me bijzonder genoe gen te constateeren, dat het knaapje, dat onder den hoop steenen bedolven werd, tegen alle verwachting in geheel is her steld. Moge Gods zegen ook verder blijven rusten op den arbeid, die hier wordt ver richt en mogen le besluiten hier te nemen steeds ademen een geest van rechtvaardig heid en naastenliefde, de twee deugden, die zeker deel uitmaken van het funda ment, waarop het gebouw der maatschap pelijke orde is gevestigd. De Commissaris aan 't woord. Vervolgens voerde het woord de Com missaris der Koningin, jhr. mr. van Karne- beek, die zeide, dat het hem een behoefte was een blijk van belangstelling te geven aan deze gemeente, die zich gekenmerkt heeft door een zeer sterken vooruitgang. Wanneer men het Noordwijkerhout van te genwoordig vergelijkt met dat van vroeger, is het verschil zeer groot. Mon hoeft nog niet zoo ver terug tc gaan in het verle den tot in den tijd-, toen in deze ruige streek zich een enkele abdij «en kasteel ver hief. Spr. is welkom geheeten in oen dorji van bloemen, maar het was nog slechts enkele jaren geleden, dat de bloementeelt hier slechts sporadisch voorkwam. Spr. moet erkennen, dat deze gemeente in den loop der laatste jaren met zijn tijd is mee gegaan. Wist u, dat in 1830 honderd jaar geleden deze gemeente 800 inwoners telde en sedert 1900 de bevolking verdrie dubbeld is? Dit zijn sprekende cijfers, die Noordwijkerhout stellen aan de top der be weging, die deze streek de laatste jaren heeft gekenmerkt. Het ligt voor de hand, dat hot bestuur van zulk een snel-groeiende gemeente voor vele moeilijke vraagstukken komt te staan. Het Prov. bestuur heeft uw beleid mei de grootste belangstelling gevolgd. Er is echter nog één kwestie, waarover verdeeld heid bestaat met Ged. Staten, namelijk over de wegen. Niet alleen het, algemeen belang maar ook het eigenbelang zou er mee gediend zijn, wanneer iloze kwestie spoedig in den zin als door Ged. Staten bedoeld, kon worden opgelost. De Commissaris prees tenslotte het nieuwe Raadhuis als een monument, waar in tot uiting komt het tempo van het ver leden en de verwachting op een goede toe komst. Spr. hoopte, dat de lijn, die tot nu toe in het bestuur dezer gemeente is gevolgd, zal worden voortgezet, en dat de besluiten, hier genomen, mogen strekken tot heil dei- gemeente*. Met den wensch, dat Gods zegen op dit gebouw moge rusten, verklaarde de Com missaris daarna het Raadhuis voor ge opend. (Applaus). Autoriteiten voor het raadhuis. In het mid den dc Commissaris der Koningin in de provincie Zuid-Holland Jhr. mr. dr. II. A. van Karnebeek. Vervolgens kwam een lange rij van spre kers aan het woord. De oudste wethouder, de heer E. Oosi- dam, dankte den Commissaris voor de ope ning. De burgemeester heeft zoo juist p- zegd, dat zonder steun der wethouders dil gebouw niet tot stand zou zijn gekomen, doch spr. gelooft niet, dat als de burge meester niet steeds het mooie van het ge bouw naar voren had gebracht, het Raad huis zeker niet zoo gebouwd zou zijn als wij het thans aanschouwen. Spr. hoopte, dat, de Burgemeester nog vele jaren in dit gebouw zal mogen werken. Het oudste Raadslid, de heer v. Noort, verklapte, dat de leden in 't eerste niet bizonder sympathiek tegenover dit Raad huis stonden. Lang niet alle raadsleden w-i- ren ervan overtuigd, dat het belang dei- ingezetenen ermede gediend was, doch toen B. en W. de noodzakelijkheid ervan betoogd hadden, heeft de Raad zijn mede werking loyaal gegeven. En tenslotte is al les nog beter uitgevallen dan men had kunnen denken! Namens den Raad dankte spr. den heer Kropholler voor den bouv. van dit gemeentehuis. Pastoor Quant bracht woorden van gc- 1 uk wensch en hulde aan den burgemeester. Spr. herinnerde aan de woorden, die bur gemeester van Iersel bij zijn komst alhier heeft gesproken, en spr. kon getuigen, dat de burgemeester inderdaad de behulpzame hand heeft gegeven, waaraan Noordwij kerhout kon groeien en is gegroeid.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1930 | | pagina 13