UIT DE PERS
KERKNIEUWS
De Slavin van het
Zwijgen
DONDERDAG 9 OCTOBER 193l>
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD PAG. 9
DE RAMP VAN BEAUVAIS.
„Het veiligste luchtschip der Wereld
De Gelderlander schrijft:
Er is nu ongeveer alles verteld van de
schrikkelijke ramp bij Beauvais, wat ervan
te vertellen was, en toch raken de ge
dachten niet los van deze plaats des on-
heils.
Dat luchtschip zou het veiligste ter we
reld zijn. aan de veiligheid was de groot
ste zorg besteed. Het zou niet het snelste,
maar het veiligste luchtschip ter wereld
zijn. Het is gebouwd en weer afgebroken
om anders herbouwd ie worden alleen ter
verhooging van de veiligheid.
En als wij zien naar de foto's, die ge
maakt zijn vóór het vertrek van het lucht
schip uit Cardington, dan merken wij op
geen der gezichten ook maar den minsten
trek van zorg of vrees; zij zijn lachende
hun noodlot tegemoet getreden. Niemand
heeft er aan een ongeluk gedacht. Het
luchtschip was zoo ongeveer ingericht als
een oceaanstoomer, d. w. z. èr was ge
streefd naar komfort en zelfs luxe. Er was
een kon versa tie- en zelfs een balzaal aan
boord en het hooge gezelschap had, naar
de berichten zeggen, laat gesoupeerd. Men
had er een prettigen avond van gemaakt
en 't was zelfs een beetjé laat. geworden.
Buiten gierde de wind en de regen klet
terde tegen de ruiten der groote cabine.
Niemand dacht er aan de mogelijkheid van
een ongeluk in het veiligste luchtschip der
wereld. Het wa-s al Zondag toen men ter
ruste ging en men dacht te ontwaken in
het zonnige zuiden, waar de palmboomen
zich wiegen op 'n streelenden wind.
Men is ontwaakt in de eeuwighejd.
Met al z'n gedachten aan aardsche din
gen is men den slaap ;ngegaan,"en losge
rukt van al tyet aardsche is men plots ge
wekt in een ander leven.
AVij hebben daar allen aan gedacht, van
het eerste moment af, dat het bericht van
de vreeselijke ramp ons heeft geteisterd,
waarom zouden wij er onder elkaar
niet over spreken? De ware beteekenis van
het leven verdwijnt dagelijks onder het
geroezemoes van het moderne bestaan:
en het belangrijkste van het ongeluk bij
Beauvais dreigt schuil te gaan onder de
uiterlijkheden erna. Men strooit bloemen
op de lijkkisten, men zoekt naar de oor
zaken van de ramp, men betuigt deelne
ming en organiseert rouwplechtigheden
dat is alles heel prijzenswaardig en goed-
menschelijk doch het vraagstuk van den
dood verandert er niet door. Het feit van
Beauvais is er niet minder ontzettend om.
Die plotselinge scheiding uit de vreugden
des levens naar het mysterie van den dood
blijft het geweldig-aangrijpende in deze
tragedie.
Hebben wij ervan, opgekeken, dat deze
tocht begonnen is op een Zaterdagavond
om door den Zondag heen te worden door
gezet? Het is ons niet eens opgevallen, wij
zijn eraan gewoon, dat „het^ groote leven"
zich .om Gocl en godsdienst met bekommert''
en door zoo'n kleinigheid als de hindernis
van „den dag des Heeren" zich niet laat
ophouden. Het zou lichtvaardig zijn te
veronderstellen dat de opvarenden van
het luchtschip „R. 101" allen ongelóovigen
waren; maar de groote stroom van het
moderne leven gaat nu eenmaal over den
Zondag heen, en welke eenling treedt dezen
stroom in den weg?
Toch verscherpt het de tragiek van de
ramp, dat zij heeft plaats gevonden op den
vroegen Zondagochtend, want- plots heeft
Hij als Hechter gestaan voor de zielen, die
met Hem geen rekening hadden gehouden
bij het beramen van hun tocht.
Wij weten, dat God een barmhartige
Rechter is en dat Hij ook deze zielen heeft
ontvangen in Zijn eindelooze ontferming;
maar als wij het drama van Beauvais in
den kring van het geloof aan 'n eeuwig le
ven trekken, dan valt er op alle bijzonder
heden een bijzonder licht, ook op het ge
mis van de Godsgedachte bij den opzet
van de reis. Men heeft storm en regen ge
trotseerd en alle gevaren van het verra
derlijk luchtvlak, waarop het schip zich
zou voortbewegen; de wetenschap immers
had alle gevaren voorzien en het schip
was er op gebouwd om deze /gevaren te
overwinnen, het eene na het andere. Er
zijn geen teekenen, dat men, behalve op
mensche)ijke wetenschap, ook op den God-
delijken Stuurman heeft vertrouwd. En
dat is juist de vlammende tegenstelling in
het drama, de menschelijke onderneming
en de plots opengescheurde eeuwigheid.
"Wij behoeven, uit ziekelijke sentimenta
liteit, de werkelijkheid niet te ontwijken en
de oogen des Geloofs niet te sluiten uit
vrees voor de wijdte van bet vergezicht,
dat zich voor ons opent. ïn dat vergezicht
ligt troost genoeg en hoop en vrede. Want
het is de barmhartigheid Gods, die er alles
vervult. En zoo ruischte ook in de kathe
draal van Beauvais, troostend en berusting
gevende het requiespant 'in pace.
MGR. N. VAN DER PAS.
Luisterrijke viering van zijn zilveren
profe;r;siefeest.
Zondag werd te Malang op luisterrijke
wijze het vijfentwintig-jarig professiefeest
gevierd van Monseigneur N. van der Pas
O.Carm., Apostolisch Prefect van Malang.
Vele burgerlijke -en militaire autoriteiten
benonevens een 1600-tal belangstellenden
woonden de pontificale Hoogmis op eht
plein van de zfis ter school bij.
Pastoor F. F. J. Wouters uit Proboling-
go hield de feestpredikatie.
Na de Hoogmis had een welgeslaagde
kinderaubade plaats, waarna een zeer
druk bezochLe receptie werd gehouden.
Majoor H. T. 'van Goor bood hem namens
de katholieken, in de Apostolische Prefec
tuur van Malang een schitterend herden
kingsalbum aan benevens de versierselen
van het Officiers-kruis van de Orde van
Oranje-Nassau.
Verder word nog het woord gevoerd door
den resident van Malang, H. Kool en Mon
seigneur A. P. F. van Velsen, titulair-bis-
schop van Aezani, Apostolisch Vicaris van
Batavia, waarna de jubilaris dank zegde.
Na de receptie werd Monseigneur van
der Pas ontvangen door dt Katholieke Ja
vanen op het versierde plein van de R. K.
Hollandsch-Inlandsche school. De jubilaris
werd toegesproken door den onderwijzer
Soekander en anderen, terwijl namens de
vrouwen kerkgewaden werden aangeboden.
Des avonds had een feestvergadering
plaats, welke uitstekend slaagde en waar
voor een enorme belangstelling bestond.
„Msbd."
AFSCHEID EERSTE^
AUGUSTIJNSCHE MISSIONARISSEN.
Gistermorgen werd bij gelegenheid van
het vertrek van eenige Augustijnsche mis
sionarissen in de kerk der Paters Augus
tijnen te Eindhoven een plechtige Hoog
mis opgedragen, waarna de uitreiking der
missiekruiseu aan de eerste Augustijnsche
missionarissen, die gistermiddag per boot
hun tocht naar het Missiegebied Bolivia
aanvingen, plaats had.
De H. Mis werd opgedragen door het
hoofd van het pas overgenomen missiege
bied Pater Chysostomus van Dijk uit Am
sterdam. Als diaken fungeerde tevens een
vertrekkend missionaris Fater Tareisdus
Brouwer, terwijl als sub-diaken fungeerde
Pa-ter v. Ris wiek en Pater Vermeulen als
ceremoniarius optrad.
Midden in het priesterkoor hadden de
scheidende broeders-missionarisse/ii Frede-
ricus van Grensven en Fideflis Eikemans
plaats genomen.
Na de H. Mis sprak de HoogEerw. Pa
ter, dr. S. T. Makaaij, Provinciaal der Pa
ters Augustijnen enkele woonden tot de
scheidende missionarissen.
Fier Was men op zulke medebroeders,
maar daarom niet minder aangedaan over
de naderende scheiding. Want Pater Ma
kaaij zag voor zich Pater van Dijk met zijn
grijzende haren, maar met zijn jeugdig
enthousiasme. Nimmer zal men nog zijn
vastberaden trekken aanschouwen, daar hij
het"besluit heeft genomen nimmer meer
naar het vaderland terug te kecren.
Pater Provinciaal herinnerde er vervol
gens aan hoe pater van Dijk voor den
Christus Eucharisticus geijverd heeft als
oprichter van den Eucharistischen Bond.
Ten slotte richtte de gewijde redenaar
zich nog tot elk der andere scheidende
missionarissen afzonderlijk,
Vervolgens werd net „Veni Creator" ge
zongen, waarna de aanstellingsbrieven
plechtig werden voorgelezen, terwijl de
missionarissen zich op den grond hadden
uitgestrekt.
Indrukwekkend was daarna de zegening
en uitreiking der missiekruisen.
Gezegend met het Allerheiligste namen
daarna de missionarissen van de in lange
rijen opgestelde medebroeders en andere
geestelijken afscheid: „Msbd."
FRATER AU R ELI US.
Hoewel men in de huizen der fraters
van Tilburg gewoon is geen andere jubi
leumfeesten te vieren dan die van 25 en
van 50 jaar, wil men te Grave den dag
niet onopgemerkt laten voorbijgaan, waar
op de Directeur, Frater Aurelius, het feit
herdenkt, dat hij vóór 40 jaren in de Cou-
gregatie trad. Want de naam van dezen
Direa- „r zal in de geschiedenis van het
instituut onvergankelijk blijven voortle
ven. Door zijn initiatief en nooit-rustend-e
activiteit heeft hij tob stand gebracht wat
nog tientallen van jaren onmogelijk scheen,
nJ. een ruim opgezette nieuwbouw, die
aan de eischen van den modernen tijd vol
doet.
De Eerw. Frater Aurelius werd te St.
Oedenrode geboren in 't jaar 1873.
Na zijn voorbereidende studiën te heb
ben volbracht, trad hij 9 October 1890 op
zeventienjarigen leeftijd in de Congrega
tie der Fraters te Tilburg, en het duurde
niet lang, of de hem toevertrouwde bedie
ning bracht zijn talenten van besturen aan
•den dag, n.l. als surveillant in het groote
pensionaat Ruwenberg te St. Michiels-
Gestel. Bij de stichting van het nieuw fra
tershuis te Waterschei in Belgisch Lim
burg werd hij er tot eerste overste be
noemd, welke post hij gedurende 10 ja
ren tot 1921 bekleedde.
Na een kort verblijf te Tilburg en aan
de Bisschoppelijke kweekschool te 's-Her-
togenbosch werd hij in 1922 benoemd tot
Directeur van het Blindeninstituut „St.
Henricus" le Grave. In België had hij den
heelen oorlogstijd meegemaakt en meer
malen getoond, hoe hij zich uit netelige
omstandigheden wist te redden cn zich
ddor allerlei moeilijkheden wist heen te
slaan. Hoewel de moeilijkheden in Grave
van geheel anderen aard waren, had hij
zich daar spoedig ingeleefd en gezien,
welke zware taak er voor hem te verrich-
ben viel, namelijk het instituut uit zijn pri
mitieven toestand op te heffen en tot een
moderne ini-ichting om te scheppen. Dat
hij daarin voortreffelijk geslaagd is, weet
iedereen die den ouden toestand gekend
heeft en nu den nieuwen aanschouwt.
Er gaat thans maar één roep van „Sint
Henricus" uit, n.l. van lof en bewondering.
De familie van den jubilaris en de inwoners
van het instituut mogen dus terecht feest
vieren, te meer daar, wegens de oorlogs
omstandigheden in België, het zilveren ju-
bilé van Frater Aurelius niet is kunnen ge
vierd worden. Al is het waar dat de jubi
laris het feest slechts bescheiden en hui
selijk wenscht gevierd te zien, toch zijn
wij ervan overtuigd, dat het hem dien dag
niet aan innerlijke vreugde en uiterlijke
blijken van hoogachting en waardeering
zal ontbreken. „Hsgz."
GEMENGDE BERICHTEN
ONGELUKKEN
SLACHTOFFERS VAN HET VERKEER.
Door een tram overreden
en gedood.
Te Beetgum (Fr.) is AVoensdagniiddag
het zesjarig dochtertje van den heer AV.
door een tram gegrepen en gedood.
UIT DE RADIO WERELD
Pogramma's voor Vrijdag 10 Oct.
Huizen, 1 8 7 5 M.
Uitsluitend K. R. O.-uitzending.
S.009.15 Gramofoon.
11.30—12.00 Godsdienstig halfuurtje.
12.151.45 Concert door het K. B. O.-
kwintet.
I.452.00 Gramofoon.
2.002.30 Lezing over de verzorging
van huisdieren door Dr. v. d. Bcrgh.
2.303.30 Gramofoon.
3.306.30 Concert door het salon-orkest
o. 1. v. M. v. 't Woud. Werken van L. Gan-
ne.
6.307.15 Concert in Heerlen. Zang- en
muziekvereenigingen der Oranje Nassau-
mijnen.
7.157.45 Lezing over .le bestrijding der
misdadigheid door Mr. Windhausen. Daar
na vervolg concert.
S.00—11.00 Concert door het K. R. O.-
orkest o. 1. v. Joh. Gerritsen.
II.0012.00 Gramofoon.
Hilversum. Tot 6 uur: 298 M.
Na 6 uur: 1071 M.
8.00 V. A. R. A. Gramofoonplaten.
10.00 Morgenwijding Ar. P. R. O.
10.15 AL A. R. A. Voordracht.
10.30 V. A. R. A. Ziekenuurtje.
11.3012.00 V. A. R. A. Gramofoonplaten
12.012.00 A. AL R. O. Concert, Omroep
orkest.
2.052.30 A. Ar. R. O. Uitzending voor
scholen.
2.303.00 A. AL R. O. Gramofoonplaten.
3.00—4.00 A. V. R. O. Concert. A. V. R.
O.-Kwintet.
4.00 V. A. R. A. Kookles.
4.45 AL A. R. A. Kinderverhalen.
5.45 V. A. R. A. Concert. V. A. R. A.-
Orkest.
6.50 AL A. R. A. Actueel allerlei door het
N. V. V.
7.05 X. A. R. A. Concertorgclbespeling.
7.15 V. A. R. A. Literair halfuurtje.
8.00 AL P. R.-Concert. Slavisch-Hongaar-
sche avond.
11.00-12.00 V. A. R. A. Gramofoon.
D a v e n t r y, 1 5 5 4,4 M.
10.35 Morgenwijding.
11.05 Lezing.
11.20 Televisie.
12.20 Concert.
12.50 Concert.
I.50 Gramofoonplaten.
2.50 Uitzending voor scholen.
3,15 Berichten en lezingen.
4.05 Concert voor scholen. Kwartet.
4.50 Orkestconcert.
5:35 Kinderuurtje.
6.20 Lezing en Nieuwsberichten.
7.00 Zang door T. Makushina en P.
Molchauoff.
7.20 Lezingen.
S.05 „Romance" naar een novelle van
Joseph Conrad.
10.05 Berichten.
10.20 Lezing en Berichten.
10.40 Concert. Sextet,
II.20 Dansmuziek.
Door de blauwe tram
aangereden.
Gistermiddag om half twee is bij de
A delheid straat -te Den Haag een jongen,
die op zijn fiets uit de richting Voorburg
kwam, door de blauwe tram, die hem ach
terop reed, aangereden cn eenige tien.tal
len meter-s meegesleurd. Zwaar aan het
hoofd gewond, is de jongen door den Eer
sten Hulpdienst naar het Ziekenhuis aan
den Zuidwal vervoerd. Zijn fiets werd ge
heel vernield.
Ernstige aanrijding.
Onder Susteren heeft een aanrijding
plaats gehad tusschen twee luxe auto's
en een kar met melkbussen beladen. Door
dat het paard op hol sloeg, werd de voer
man A. S. over de straat geslingerd. Met
ernstige wonden aan hoofd en rechterarm
werd hij in een woning gedragen. De kar
bekwam veel averij en veel melk ging ver
loren.
„Radio-Paris", 1 725 M.
12.502.20. Gramofoonplaten.
4.05 Orkestconcert en soli.
9.05 „Le Jongleur de Xotre-Dame" van
Massenet, Orkest efi solisten.
Lantfenberg, 473 M.
6.207.20 Gramofoonplaten.
9.3510.15 Gramofoonplaten.
11.30 Gramofoonplaten.
12.251.50 Orkestconcert.
I.505.50 Solistenconcert.
7.207.50 Gramofoonplaten.
7.50 „Krise". Hoorspel van R, Leonhard.
Daarna tot 11.20 Dansmuziek.
Kalundborg, 115 3 M.
II.201.20 Orkestconcert.
2.20—4.20 Orkestconcert en zang.
4.20 Kinderuurtje.
7.359.35 „Kalifen paa Eventyr", Zang
spel van E. Bögh.
9.5510.30 Orkestconcert.
Brussol, 508.5 M.
5.20 Kamermuziek.
6.55 Gramofoonplaten.
8.35 Orkestconcert en zang.
10.35 (338.2 M.) Concert georganiseer'1
door de Sarov.
Zeescn, 1635 M.
5.056.20 Lezingen.
6.206.50 Gramofoonplaten.
9.5011.20 Lezingen.
11.2012.15 Gramofoonplaten.
12.151.20 Borichten.
1.201.50 Gramofoonplaten.
•2.203.50 Lezingen.
3.504.50 Concert.
4.507.20 Lezingen.
7.20 Concert. Daarna: Berichten en tot
11.50: Dansmuziek.
UITZENDING VAN DE V. A. R. A.
AFGEBROKEN.
Rede van den heer Zwertbroek
over de zendermisère.
Op den Hilversumschen zender, op golf
lengte 298 Meter, zond de V. A. R. A. gis
teravond ha-ar programma uit. In dit pro
gramma was opgenomen de uitzending van
het eerste deel ecner propagandavergade-
ring te Leiden, waar de omroepsecreta-
ris van de V. A. R. A., de heer G. J. Zwert
broek het woord zou voeren over: De Zen
dermisère in den Nederlandschen Omroep
zulks in verband met het bekende besluit
van de Praagscbe Conferentie, waarbij
Nederland de 1071 Metergolf werd afge
nomen.
De lieer Zwertbroek oefende critiek op
het beleid der regeoring en op het feit, dat
de beiden op Hilversum aangewezen om-
roepvereenigingen, de A. V. R. O. en de
V. A. R. A., inzake zendorbouw niet tot
overeenstemming hadden kunnen komen.
Op dit punt van zijn redevoering, te tien
minuten voor negen, werd medegedeeld,
dat de uitzending van de rede van den
heer Zwertbroek op last van de Radio-om
roep Controle Commissie afgebroken werd.
Eerst na een half uur kwam de V. A. R.
A. terug; begonnen werd met een socialis
tisch strijdlied, waarna de uitzon-ding werd
voortgezet met het overige gedeelte van
het jirogramma.
Een dokter verongelukt.
Gisternacht heeft in de nabijheid van
Nordhorn, 'daar waar de spoorweg den ver
keersweg kiuisi, een ernstig motorongeval
plaats gehad, waarbij dr. F. B. H. H. E. v.
Denekamp het leven liet. Omstreeks twee
uur gisternacht moot dr. E. waarschijnlijk
tengevolge van slippen rluar legen een
muur opgereden zijn. Hij is daarbij met
hel hoofd tegen den muur gebotst, waar
door hij een dubbele schedelbreuk be
kwam. Om vier uur is hij door voorbijgan
gers gevonden. De ongelukkige is in le
vensgevaarlijken toestand naar het zieken
huis te Noidhorn vervoerd, waar hij zon
der tot bewuit/ijn te zijn gekomen, om 11
uur is overleden. Het slachtoffer was 42
jaar oud er ongehuwd.
Aan de gevolgen overleden.
De 16-jarige F. v. K., die te St. Oeden
rode door een autobus werd overreden, is
thans aan de gevolgen overleden.
FEUILLETON
Uit het Engelsch van
FRED. M. WHITE.
62)
„Zoo heet hij inderdaad. Maar ik be
grijp niet hoe je dat kunt weten. Ik had
hem al eerder ontmoet. Hij wilde mijn con
cessies van mij koopen, die ik jaren ge
leden samen met Lord Edward Decie ver
worven had. Ik weigerde toen, omdat ze
waardeloos waren ze lagen in een ge
bied waar je niets kunt beginnen en
ik wilde geen geld nemen voor iets dat
geen waarde had en ik was toen ook niet
zoo dringend om geld verlegen. Maar om
op dien avond terug te komen. Ik geloof
vast dat ik toen te veel wijn gedronken
heb, ik bad tenminste het gevoel of ik da
genlang geslapen had. Toen ik weer wak
ker werd was ik in een vreemde kamer, en
een dokter boog zich over mij heen
„Een groote, forsche kerel met een
dronkemansgezicht", zei Beatrice rustig.
„Precies", beaamde Sir Charles ver
baasd. „Alleen begrijpt i.': niet hoe jij dat
weet. Bentwood heet hij. Satoris was ook
in de kamer. Hij vertelde mij dat ik dron
ken door de stad gezworven had en dat
Richford mij bij hem had gebracht omdat
ik gevaar liep onmiddellijk gearresteerd te
worden. Toen ik vroeg of Richford niet bij
mij kon komen, vertelde hij dat Richford
•zelf in moeilijkheden bevond en de politie
hem ook zocht. Hij was geruineerd en had
geld van anderen verduisterd. Neen kind,
mijn positie was alles behalve te benij
den."
„Dat begrijp ik", aeï Beatrice niet zon
der sarcasme.
„Kindlief, het was vreeselijk. Richford,
die mij van den ondergang moest redden,
zelf geruineerd\rerplaatst je eens in mijn
toestand."
„Laten we daar niet verder over door
gaan", antwoordde Beatrice op minachten-
den toon. „U hebt altijd geweten dat
Richford een schurk was, al dacht u dat
hij in staat wa-s om mij de positie te ge
ven van echtgenoote van een rijk man, en
om u van groote gevaren te redden. Ver
plaatst u eens in mijn toestand
„Dat heb ik toch zeker gedaan", zei
Sir Charles kwasi-verontwoordigd. „Ik zag
in een krant die ik hier in het hotel mach
tig heb kunnen worden dat je getrouwd
bent zonder dat ik er bij aanwezig was
en dat mijn eigenaardige verdwijning het
gesprek van den dag is. Ik heb daar in
dat huis bij Satoris geen krant in handen
gehad. Toen Satoris wist dat Richford ge
ruineerd was en ieder oogenblik gearres
teerd kon worden, kwam hij mij. te hulp
door mij 5000 pond te geven voor de con
cessies, wat natuurlijk een delicate ma
nier was om mij geld tc bezorgen want ze
zijn geen penny waard. Zoo zou ik in staat
zijn het land te verlaten. Alles was al voor
mijn vertrek voorbereid, 'maar vanavond
deed de politie een inval in het huis van
mijn vriend en nam Satoris zelf ook mee.
Uit de kamer waar ik verborgen was kon
Iik alles hooren wat er gebeurde. Toen deed
ik haastig mijn vermomming, die Satoris
al had klaargelegd aan, kon langs 'n ach
tertrap, die hij mij al gewezen had voor
mijn vertrek van den volgenden dag, door
een achterdeur ongezien in den tuin ko
men en door een klein gat in een heg
van een aangrenzenden tuin kwam ik op
een belendend terrein en zoo op straat. Die
weg had hij me juist vandaag geleerd met
het oog op mijn vlucht. En ik ging toen
zoo gauw mogelijk hier naar het hotel om
nog een paar papieren te halen die ik lie
ver niet achterliet, gevaar voor herkenning
was er toch niet."
Beatrice begon de zaak van het stand
punt van haar vader te bekijken. Rich
ford was dood en het geld dat hij Sir Char
les beloofd had. zou deze niet in handen
krijgen. Zij dacht aar. den avond van het
feestdiner, toen haar vader haar mee naar
het venster genomen had, en haar de twee
rechercheurs gewezen had, die hem in het
oog moesten houden. Nu hij weer,levend
en wel op het tooned verschenen was
was het gevaar even groot als toen en cr
scheen wel niets anders op te zitten dan
dal Sir Charles het land verliet, met be
hulp van het geld van Satoris, als er geen
andere uitweg was.
Langzamerhand ordenden zich Beatri
ce's gedachten. Iedereen geloofde dat haar
vader dood was, als hij nu uit het land ver
dween, zou er geen haan verder naar zi
financieele tekortkomingen kraaien.
„Hebt u die 6000 pond nog?" vroeg ze.
Haar vader antwoordde bevestigend
ze ging voort:
Er zijn nog een paar dingen die ik met
'lesprekon moet, voordat ik het heelr
1 met u eens ben dat u vluchten moe
schen die het weten kunnen, zeggt
v mijnconcessies groote waarde hc
ben."
„Ze zijn geen cent waard", herhaalde
Sir Charles koppig, „en al waren zij ook
nog zooveel waard, dan zou ik het geld
niet hebben om ze productief te maken.
Ik heb die concessies trouwens verkocht,
zoodat we daarover niet verder hoeven te
praten."
„Toch ben ik overtuigd, dat de men-
schen die zeggen, dat die concessies niet
waardeloos zijn, gelijk hebebn". zei Bea
trice, „lieve vader, u bent het slachtoffer
geweest van een geraffineerde samenzwee-
ring. U hebt dien avond niet te veel wijn
gedronken, maar ze hebben u met het een-
of ander geheimzinnig Oostersch vergif be
dwelmd, zoodat iedereen u voor dood
hield. Dat dat het geval was, hoorde ik pas
toen ik getrouwd was ik hoorde het eigen
lijk in de kerk, net bij het einde van de
plechtigheid. Richford die het al wist en
ook dacht dat u d od was, wilde heb tot
na het trouwen voor mij verborgen hou
den. De man die u als uw weldoener be
schouwt omdat hij u 5000 pond gegeven
heeft om te vluchten,- wilde bepaalde pa
pieren van u hebben en dokter Bentwood
heeft u dat vergif toegediend De poging
had succes, iedereen dacht dat u gestor
ven was. Toen is om de een of anderen re
den, waarschijnlijk omdat de bende bang
was voor een onderzoek uw bewusteloos
lichaam gestolen en bent u in dien toe
stand naar het huis van Carl Satoris in
AVandsworth vervoerd.
„Goede hemel, dat meen je toch niet?"
riep Sir Charles.
„Ja zeker meen ik het!-' die Bentwood is
een grootmeester in allerlei geheimzinnige
Oostersche fakir- en tooverkunston. Het
vergif waarmee u bewusteloos bent ge-
I maakt, kent geen enkele dokter of sehei-
1 kundige in Engeland. Ik heb begrepen, dat
ze u een heelen tijd in die toestand van
schijndood en verstijving hadden kunnen
laten als ze dat gewild haddQn."
„Dan begin ik nu ook te begrijpen, waar
om ik weer levend moest worden", ver
klaarde Sir Charles plotseling. „Satoris
wilde dat ik die overdracht van de conces
sies teekende. Dal heb ik vanochtend ge
daan. Maar ik heb niet alles begrepen. Ik
was nog veel le suf."
Beatrice vertelde hem daarop uitvoe
rig wat ze wist.
„Ik begrijp nu dat ze me niet wilden
vermoorden", verklaarde Sir Charles toen
zijn dochter klaar was met haar mededee-
lingen, „mijn handleekening was noodig en
ze moesten mij daarom in hun macht
hebben. Vandaar dat mijn lichaam gesto
len is en ik schijndood naar AVaaidsworth
ben gebracht. Maar het voornaamste is
dat ik tenminste 5000 pond heb gekregen
voor de transactie.
Beatrice's lippen krulden zich minach
tend.
„Ik had gehoopt dat u dat anders zou
opvatten," zei ze streng. „Ik geloof dat u
nooit veranderen zult. Richford is door, van
hem ben'ik goddank vrij Satoris is ook p
dood dus we zullen van hem ook niet meer
hooren wat zijn plannen precies waren.
A'indt u eigenlijk dat u onder deze omstan
digheden het geld kunt houden, vader/"
Sir Charles kon niet inzien dat daar iels
op tegen was. Daarbij, opperde hij, hoe
moest hij wegkomen als hij geen geld had
(AVordt vervolgd).
