De Slavin van het Zwijgen DONDERDAG 4 SEPTEMBER 1930 DE LEIDSCHE COURAN1 TWEEDE BLAD PAG. 5 GEMENGDE BERICHTEN ONGELUKKEN SLACHTOFFERS VAN HET VERKEER. Door een auto overreden. Terwijl de arbeider K. uit Drunen, werkzaam aan het rijwielpad te Huiten, den weg wilde oversteken, kwam uit de richting Tilburg een vrachtauto. K. werd gegrepen en tegen den grond geworpen, waarna hij een der wielen over het lichaam kreeg. In ernstigen toestand is de man naar het ziekenhuis te Tilburg overge bracht. Toen de landbouwer G. v. D. uit Rijen per rijwiel over den rijksweg TilburgBre da reed, werd hij door een passeerenden auto gegrepen en over den weg geslingerd. Ernstig verwond, werd hij opgenomen en per auto naar zijn woning overgebracht. Botsing tusschen auto en motor. Te IJmuiden heeft een botsing plaats gehad tusschen een motorfiets, bestuurd 'door B. L. N., terwijl op de duo mej. E. K. uit Amsterdam zat, en een vrachtauto van J. N. uit Beverwijk. N. werd ernstig aan hoofd, armen en beenen gewond, en mej. K. lag bewusteloos, bloedende uit mond, neus en ooren. Beiden werden naar het R. K. ziekenhuis vervoerd, waar N. ver bonden werd; vervolgens kon hij naar huis terugkeeren. De toestand van mej. N. is ernstig, haar opneming in het zieken huis was noodzakelijk. Aan de gevolgen overleden. De Maandag in de Wilhelminastraat te Haarlem door een auto overreden 61-jarige V., is thans in het St. Elisabeths Gasthuis aldaar aan de bekomen verwondingen overleden. DE MOORD OP DEN RENSTAL HOUDER. G. D., de dader van den moord op den veehouder en renstalhouder J. IC. v. d. Veen te Hardegarijp, heeft in de mare chausseekazerne van Bergumerheide, waar hij gevangen gehouden werd, een volledige bekentenis afgelegd. De toedracht van het geval blijkt te zijn geweest, dat terwijl Van der Meulen den veldwachter Visser met een boksbeugel sloeg, D. den veehouder den doodelijken steek toebracht. MOORDAANSLAG OP EEN OUDE VROUW. De handelsreiziger v. D. uit Koudekerke bij Middelburg, heeft met een scheermes zijn 87-jarige schoonmoeder in den hals- De vrouw is nog in leven. De dader is onder hevig verzet naar het politiebureau te Middelburg gebracht, waarbij hij met een sabel is gewond. Het scheermes is in beslag genomen. De dader schijnt in een vlaag van delirium gehandeld te hebben. HET AFGEBRANDE KASTEEL TE BORN. Het wordt herbouwd. Naar de „Tijd" verneemt zal het afge brande kasteel te Born worden herbouwd. Wanneer daartoe zal worden overgegaan is evenwel nog niet beslist door den heer John Barbou, die te Roosteren ziek ligt. De jongste zoon heeft op het oogenblik de handen vol met de afwikkeling van den moeilijken toestand, zooals deze na den brand ontstond. Lijk opgehaald Tusschen het Voedingskanaal en de stuw te Borgharen werd Dinsdagavond uit de Maas te Maastricht het lijk opgehaald van een onbekenden man. Diefstal van koperdraad ten nadeele van het Rijk. Te Maastricht werd ten nadeele van het Rijk een groote partij koperdraad van en kele honderden kilo's gestolen. P. M. en L. B zijn als verdacht van dezen diefstal met den heler J. M. L. aan gehouden Door de politie werd reeds 123 K.G. koper in beslag genomen. H. M. DE KONINGIN MOEDER bracht Woensdag een bezoek aan de Zuiderzeevisscherij-tentoonsteüing te Enkhuizen. Op dien dag werd tevens te Enkhuizen de echte Marker bruiloft gevierd van Dirk de Waard met Trijntje Peereboom. H. M. feliciteert het bruidspaar De inbraak bij den Maastrichtschen juwelier. In den nacht van 9 op 10 November 1929 werd ingebroken in den winkel van den ju welier H. R. in de Wijker Brugstraat te Maastricht. De buit bedroeg ruim vijftien duizend gulden in geld en gouden siera den. Ondanks ijverige nasporingen kon men ten tijde niets van dader of daders ontdek ken. De inspecteur der recherche te Maas tricht, de heer Mordant, heeft na onder zoek vastgesteld, dat een in Aken zich in hechtenis bevindend Duitscher W. L. zich aan den bewusten diefstal met inbraak heeft schuldig gemaakt. Den dag na de in braak had de inbreker zijn buit reeds in veiligheid gebracht bij W. G. in Keulen, die nadien de hand aan zich heeft geslagen. Een klein scheepje op den Oceaan. Na een reis van 32 dagen kwam te Colón (Panama) aan, het te Groningen door de scheepswerf „Gideon" van den heer J. Kos ter Hzn. gebouwde motor-vrachtschip „Nuevo Panama". De grootte van het scheepje is 100,55 netto registertonnen en 202.52 bruto regis- tertonnen. Het schip is voorzien van een 200/240 pk. Deutz-Diezel motor geleverd door de Deutz Motorenfabriek te Rotterdam. Het vertrok onder Panameesche vlag van Ne derland via Antwerpen voor het opne men van een lading cement, naar Panama en het heeft de reis zonder ook maar eenig mankement volbracht, een mooi suc ces voor de Nederlandsche scheepsbouwin- d us trie. De - bemanning bestond uit tien perso nen, n.l vier Zweden (kapitein, twee machi nisten en bootsman) en overigens uit Ne derlanders. Luchtvaartcongres en lichtfeest. Hoe de congressisten de illuminatie niet zagen. Onder de deelnemers van het luchtvaart congres, voor wie Maandagavond een auto tocht was georganiseerd, om hen in de ge legenheid te stellen de illuminaties te be wonderen, bestaat groote ontstemming over de wijze waarop dit is geschied. We laten hieronder een der communi que's van het congres woordelijk volgen, het stuk spreekt voor zichzelf. „De voor de deelnemers van het congres georganiseerde autotocht door de geïllumi neerde straten van Den Haag en Scheve- ningen, waarvan de deelnemers, ten getale van 400 te 9 uur het Binnenhof verlieten is voor het grootste gedeelte der deelne mers een groote ontgoocheling geworden, aangezien de verkeersregeling van dien aard bleek te zijn, dat niet alleen de wa gens direct van elkaar gescheiden wer den, door allerlei verkeersmaatiegelen, maar ook en voornamelijk doordat dezen wagens een dergelijke route werd aange wezen, dat een groot gedeelte van 9 tot 11.30 uur zich hortend door pikdonkere straten en gedeelten van het bosch moest bewegen en eerst om half twaalf door een klein contingent de Vijverberg kon worden bezichtigd." Het gros der congressisten, die volgehou den hadden (de meesten waren onderweg reeds uit wanhoop uitgestegen) kwam te c.a half een thuis en heeft dus hijna vier uur gereden langs donker Den Haag om een stukje illuminatie te zien, dat te voet in een kwartier bezichtigd had kunnen worden. Wat de buitenlanders van een dergelijke regeling zeiden, zullen wij maar niet her halen. En wat de aanwezige Nederlanders er van zeiden zullen wij eerst recht ver zwijgen. Dergelijke dingen klinken in het Neder- landsch zeker erger dan in een vreemde BUITENL. BERICHTEN ONGELUKKEN. ONTPLOFFING BIJ KRUPP. Elf personen gewond. In de staalvormgieterij van de gietstaal- fabriek van Krupp te Essen vond gister morgen bij het vullen van een vorm een ontploffing plaats, waarbij een opzichter en tien arbeiders gewond werden, geluk kig geen van allen levensgevaarlijk. De gewonden werden door staalsplin- ters getroffen en liepen lichte kneuzingen op, toen zij bij het plaatsgrijpen der ont ploffing van hun hooge standplaatsen naar beneden sprongen. De ontploffing is waarschijnlijk veroor zaakt, doordat er vocht in den gietvorm is gedrongen. DE OVERBLIJFSELEN VAN ANDREE. De gevonden dagboeken. Volgens een officieele mededeeling is 'bij het onderzoek van het stoffelijk overschot van de beide Noordpoolreizigers vastge steld, dat de organische gedeelten zoo goed als "geheel vernietigd zijn. Min of meer behouden daarentegen zijn de klee- dingstukken. Uit de in de kleeren ingenaaide merk- teekens blijkt, dat het werkelijk het stof felijk overschot van Andree is. Slechts ge deelten van het skelet zijn behouden ge bleven. Andree's kleeren zijn min of meer gescheurd, waarschijnlijk door beren. Onder zijn jaquet werden eenige an dere kleedingstukken, waaronder een muts, gevonden. Op zijn rug vond men gewik keld in een wasdoek een wollen hemd, waarin twee dagboeken lagen. Het eene bevat aanteekeningen van de eerste tochten en is voor het overige on beschreven. Het andere bevat bijzonder heden over den tocht over het ijs. Dit is tot nog toe en misschien wel over het algemeen het gewichtigste document over het lot van de expeditie. Het dagboek, dat het eerst gevonden werd en dat dr. Horn mee nam, is name lijk alleen op de eerste bladzijden beschre ven. Het dagboek, dat thans gevonden werd, is van de eerste tot de laatste blad zijde beschreven. De aanteekeningen, die overigens geheel en al leesbaar zijn, wer den met potlood geschreven. Volgens de officieele mededeeling om trent de vondst van het stoffelijk overschot van Andree zal het onderzoek buitenge woon bemoeilijkt worden doordat de klee ren zeer versleten zijn en ieder kleeding- stuk terstond geprepareerd moet worden om te voorkomen, dat het uiteenvalt. De commissie hoopt heden het onderzoek van het stoffelijk overschot, van Andree te kunnen beëindigen. De Noorsche regeering heeft van de Noorsche leden van de commissie van on derzoek een telegram ontvangen, volgens hetwelk het onzeker is, of zich bij de vondst ook het stoffelijk overschot van het derde lid der expeditie bevindt. Prof. Lithberg verklaarde, dat er zich onder de beenderen ook een bevindt, waarvan men niet met zekerheid kan zeg gen of het tot de andere beenderen be hoort. Het kan wel mogelijk zijn, dat een beer het naar de plaats gesleept heeft, waar men de andere beenderen gevonden heeft. De radio in Estland. In Estland is de radio-uitzending onder controle van den staat gekomen. De staat heeft de helft der aandeelen van de radio-maatschappij te Re val in be zit gekregen. De minister van verkeer heeft vèrstrekkenden invloed verkregen op be heer en vorm van de radio-uitzending. UIT DE RADIO-WERELD Programma's voor Vrijdag 5 September Huizen, Tot 6 uur 298 M. Ned. Omroep. Alg. Programma (N.C.R.V.) 8.15—9.30 Gramofoonplaten. 10.3010.50 Bijbellezen. 12.302.00 Concert. Mevr. v. Raven- zwaayMöllenkamp (zang) II. Hermann (viool), H. v. d. Horst Jr. (cello), Mevr. v. d. HorstBleekrode (piano). 2.004.00 Gramofoonplaten. 4.005.30 Concert. Ut-recht-sch Fluit- kwartet. 5.30—6.30 Orgelconcert door W. Petri. 6.307.00 Gramofoonplaten. 7.007.30 Bezoek van den radio-dokter. 7.308.00 A. J. Her wig: Bloembollen in huis en tuin. 8.0010.30 Concert. Di Moorlag (so praan), A. Woud (alt), Th. de Vries (te nor), J. Ph. Caro (bas), G. v. d. Burg (piano en orgel). Spreker: Mr. A. de Graaf: „De grenzen tusschen Kunst en Pornografie". 10.00 c.a. Persberichten. 10.3011.30 Gramofoonplaten. Hilversum, 1875 M. 8.00 V.A.R.A. Orgelspel door Joh. Jong. Afgew. door gramofoonplaten. 9.00 Gramofoonplaten. 10.00 V.P.R.O. Morgenwijding. 10.15 Truus Hooyer (voordracht). 10.30 V.A.R.A. Ziekenuurtje. 11.30 Gramofoonplaten. 12.15—2.00 A.V.R.O. Concert. Omroep orkest. Zang door Jean Janssens. 2.003.00 Gramofoonplaten. 3.004.00 Concert. A.V.R.O.-Kwintet. 4.00 V.A.R.A. „Onze keuken", door P. J. Kers. 4.45 Na Schooltijd. 5.45 Concert. V.A.R.A.-Orkest. 6.50 Actueel allerlei uit de Arbeiders beweging. 7.05 Vervolg concert. 7.45 Politieberichten, S.01 V.P.R.O. Concert. R. Bresser (cello), D. Wins (piano). 8.45 Prof. J. A. G. Gagginger Auer: „Godsdienstig leven in Amerika". 9.2o Vervolg concert. 10.00 Persberichten. 10.10 Raden Anjoe Jodjana: „Iets over Perzische taal, geschiedenis, dichters en dichtkunst". 10.30 Gramofoonplaten. 11.00 c.a. V.A.R.A. Gramofoonplaten. Langenberg, 473 M. 7.257.50 Gramofoonplaten. 7.508.50 Orkestconecrt. 10.3512.15 Gramofoonplaten. 12.30 Gramofoonplaten. 1.252.50 Orkest concert. 5.506.50 Concert. Kwartet en vocale en instrumentale solisten. 8.20 Orkestconert. 10.5012.20 Zigeunermuziek uit Boeda pest. Kal und borg, 1153 M. 12.202.20 Orkestconcert. 3.205.20 Orkestooncert en declamatie. 5.205.50 Kinderuurtje. 8.209.20 „Valeygaasen", klucht van E. Bögh. 9.209.50 Cellorecital. 10.3011.20 Concert door Banjo-kwar tet, zang. Brussel, 508.5 M. 3.20 Concert uit de Kurzaal te Ostende. Orkest en viool. 5.20 Trio-concert. 6.50 Gramofoonplaten. 8.35 Gramofoonplaten. 8.50 Orkestconcert. 8.35 (338.2 M.) Concert, georganiseerd door de SAROV. Z e e s e n, 1635 S 6.057.20 Lezingen. 7.207.50 Gramofoonplaten. 10.2012.20 Berichten. 12.201.15 Gramofoonplaten. 2.203.20 Gramofoonplaten. 3.204.50 Lezingen. 4.505.50 Concert. 8.20 Orkestconcert. 10.50 Zigeunermuziek uit Boedapest. FEUILLETON Uit het Engelsch van FRED. M. WHITE. 33) Den volgenden dag tegen lunchtijd, na dat hij nog andere noodige onderzoekingen had verricht en inlichtingen ingewonnen, had Field gelegenheid om de actrice te gaan bezoeken, die hij den vorigen van het brandende tooneel had gered. .Hij moest eon poosje in een smaakvol ingerichte ka mer wachten en toen kwam het jonge meis je met uitgestoken handen op hem toe, vroolijk en weer heelemaal fiksch en over vloeiend van hartelijke dankbaarheid. Het verwonderde hem volstrekt niet het meisje voor zich te zien, dac gisteren in den wintertuin bij Carl Satoris was ge weest, hij had haar identiteit immers al gisteravond vastgesteld HOOFDSTUK XXI. Een tooneel uit Duizend en Eén Nacht. Berrington was de eetkamer oinnenge- stoven zonder ook maar een moment; aan Field te denken. Pas later kwam bij hem op, dat niemand de aanwezigheid van den inspecteur in het huis vermoedde, dus dal die in ieder geval veilig vas. Zoo gauw Berrington tot kalmte geko men was, begreep hij hoe dom het ge weest was, om zich zóó door zijn emoties te laten meesleepen en zijn eenige troost was dat Field hem ter gelegener rijd wel te hulp zou komen in elk geval wist de inspecteur dat hij hier vas Het was een eigenaardig tooneel dat hij voor zich zag. De luxueus gedekte disch. met zilver, kristal en porcelein was afge ruimd en op de tafel in het midden lag een geheimzinnige gedaante. Het elec'.ri- sche licht bescheen de gezichten der man nen waarop een uitdrukking van -ngstige spanning was, de onbeschaamde trekken van de vrouw, die zich voor de gravin de la Moray had uitgegeven .en het bleeke, smee- kende gelaat van Mary Satoris ooeen- blik sprak niemand. Het was Mary Satoris die het eerst het zwijgen verbrak. Ze ging naar haar 'broer toe en met een smeekend handge baar zei ze: „Het is een vergissing. Kolonel Berring ton dacht dat er hier iets niet in den haak was en handelde naar de '"ngeving he1 oogenblik. Hij kwam hier in huis om te spreken." Satoris grinnikte kwaadaardig. „Hij komt op een eigenaardige marde spotte hij. „Ik twijfel niet aan kolonel Berrington's vriendschappelijke gevoelens voor jou, maar daar zullen we het nu niet over hebben. Heb jij hem het huis bin^ei - gelaten Een ondeelbaar oogenblik lag een verme tele leugen op Mary's lippen. Maar ze kon niet. Ze sloeg verward haar oogen neer en haar mond trilde. „Goed kind", hoonde Satoris. „Spreek al tijd de waarheid. Dat is zooals het hoort en de belooning blijft niet uit. Maar het is weieens lastig, zooals nu bijvoorbeeld. Hoe is Berrington in huis gekomen?" „Ik zal uw zuster de .moeite spaic i on te antwoorden", riep Berrington. „Ik ben hier gekomen om mijzelf inlichtingen te verschaffen in verband met de verdwijning van het lichaam van Sir Charles Dac.-yil. En ik geloof niet dat mijn pogingen ''er geefs zijn geweest." Het was een gedurfde zet, maar hij bleef niet zonder effect. De 'rouw, die Cora ge noemd werd, werd bleek cn het gezicht.' van den man naast haar vertrok zenuwach tig. Bentwood was de eenise. 'ie geneigd scheen de zaak min of neer gem -°delrk te behandelen. „Om 's hemels wil, laten we geen ge weld gebruiken", zei hij heesch. „Daarvan hebben we al genoeg gehad. Ik bedoel het is heelemaal niet noodig. Als de kolo nel iets van ons afweet „Iets? Ik weet alles", antwoordde Bei- rington. Het leek hem toe dat een goede dosis brutaliteit in de gegeven omstandig heden het beste wapen was.. „Ik ben on der anderen aardig goed op de hoogte van het allesbehalve gunstig verleden van djk ter Bentwood en van dat van den bandiet, die zich Carl Satoris noemt. Van Mary Satoris zal ik niets kwaads zeggen. Er zijn bier anderen, wier verleden geen ge heim voor me is: Generaal ^-astang en Gravin de la Moray bijvoorbeeld. En als ik uit dit huis ben. Satoris duwde zijn stoel tot vlak bij den spreker, het gezicht van den invalide was vaal van woede. „U bent hier in dit huis gekomen", siste hij, „en u komt er voorloopig niet meer uit. U weet te veel. En we houden er zon onze eigen manieren op na, om ml men schen om te gaan, die te veel weten." Berrington glimlachte minachtend. „Ik weet precies wat u bedoelt", zei hij„ik weet veel meer dan u vermoe lt En ik zal mijn vermoeden waar maken." Hij liep snel naar de tafel en legde een hand op het laken dat de stille gedaante bedekte. Nog één oogenblik en het heele geheim zou geopenbaard zijn. Maar Sato ris reed zijn stoel vooruit en greep Ber rington bij den arm. „Jullie lafaards", gilde hij. ..Als ik die vervloekte lamme beenen niet had, zou ik dien vent allang het hart uit het lijf ge rukt hebben. Blijf dan toch niet ais mum mies staan. Trek hem weg, zeg ik jullie, trek hem weg." De metalen klank in zijn stem scheen de anderen tot bezinniing te brengen. Met een vloek sprongen Reggie en Bentwood naar voren en wierpen zich op Berrington. De dappere kolonel verweerde zich als een razende, maar hij moest het tegen de over macht afleggen ert eindelijk viel hij tegen den grond. Met een bons kwam zijn hoofd op den vloer en een oogenblik was hij ver- sufi door den slag. „Maak er een eind aan", riep Satoris. „Hij is te gevaarlijk voor ons. Dooden spreken niet." „Neen, neen", riep Mary met een stem, die de anderen door merg en been ging. „Dat zal niet gebeuren." „Ga de politie dan maar halen", zei Satoris met een wreed lachje. „Ga ze dan halen. Laat ze maar komen, dan kun jij later tegen je eigen broer getuigen. Kind, je kunt gaan als je wilt. Ga gerust maar". Mary-Satoris aarzelde. Ze rrilde over haar heele lichaam. Satoris reeds zijn stoe! snel naar haar toe en hief dreigend zijn vuist op. Even scheen het alsof hij zijn zuster een slag wilde geven. „Ga dan", herhaalde hij. „Vooruit, mijn huis uit; ik wil je nooit meer zien, jou bleeke, jankende kat. Bah, je durft ook niets. In ieder geval blijf je hier niet in de kamer. Vooruit!" Het meisje sche-en te versuft en te be angstigd om haar eigen wil door te zetten, Met onzekere stappen wankelde ze naai de deur. Terwijl ze zich omkeerde wierp ze een blik vol droefenis en genegenheid op Berrington. „Als je me alleen belooft, dat je geen geweld gebruikt", zei ze, „dan zal ik „Dat beloof i k", zei Bentwood. Hij was rusteloos en niet op zijn gemak. „Zoolang ik hier ben, zal er geen geweld gebruikt worden. Waarom zou dat ook?" De man stelde deze laatste vraag met een knipoogje naar Berrington. Om de een of andere reden scheen hij verlangend te zijn om den officier van dienst te zijn, zon der zijn bondgenooten in den steek te la ten. Satoris lachte. „Voorzichtig man", zei hij. „Altijd voor zichtig Brand je handjes nietDie ver vloekte meid", dit in de richting van Mary „moet die hier den heelen nacht blijven Vooruit, verdwijn en neem dat ake lige witte gezicht van je mee. Vooruit De deur sloot zich achter Mary Satoris er klonk iets dat op een snik leek uit de hall. Berrington trachtte zich los te ruk ken en bewoog zich in de richting van de tafel, maar de invalide raadde zijn gedach ten. Bliksemsnel reed hij zijn wagentje tegen Berrington aan, zoodat deze op den grond smakte; toen was er een klinkend geluid en de kamer was opeens stikdonker. Berring ton wilde opspringen en aar den schakelaar snellen, maar iemand greep hem bij de handen., hij was machteloos en hoorde het draaien en schuiven van een of andere ge heimzinnige machinerie; iemand lachte als of hij buitengewoon veel schik had en toen was het weer licht. (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1930 | | pagina 5