ZATERDAG 30 AUGUSTUS 1930
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD PAG. 5
TRIDUUM VOOR DE R.K. SPORT-
VEREENIGINGEN.
Omdat we op de eerste plaats niet
beoefenaars zijn van de sport, maar wel
van de deugd, is het natuurlijk niet over
bodig, om ook van tijd tot tijd de ziel m
training te brengen^
Bij het sport-beoefenen heeft men veel
tijd en ook geld over om het lichaam
dat luie, trage, vadsige te trainen,
lenig te houden en vlug te maken. Dat
is, omdat men anders in den wedstrijd
te kort komt en geen kans maakt op een
prijs, want anderen trainen ook.
Het is hiermee zelfs zoo, dat er terecht
soms van overdrijving kan worden ge
sproken en de een of ander inderdaad
niets anders meer bedenkt, dan hoe hij
zijn lichaam zal sterken en lenig houden
en vlug doen zijn.
Het spreekt vanzelf, dat bij ons, katho
lieke jongeren, de juiste opvatting moet
'heerschen, en dat in ieder geval de trai
ning van ons lichaam moet komen ach
ter de training van onze zielen. Immers,
de ziel is het waardigste deel van den
mensch en eischt dus ook de hoogste zorg.
Zoo is het een gemakkelijk te begrijpen
feit, dat het zeer nuttig moet genoemd
worden, om voor de sportminnende jon
geren ook eens een geestelijke training
te houden, bestaande in een driedaagsche
avondoefening.
Elk lid eener B.K. Sportvereeniging
zorge dus op Woensdag 3, Donderdag 4
en Vrijdag 5 September des avonds om
half negen aanwezig te zijn in de Harte-
brugskerk, waar pater Alphonsus Ver
meulen O. F. M. de oefeningen leidt.
Wat zal het dan een feest zijn, wan
neer ik u allen daarna op Zondag 7 Sep
tember zal zien samenkomen in de Lo-
dewijkskerk om 9 uur, om onze algemeene
H. Communie te houden.
Zeker zal dit alles aangenaam zijn aan
God, Wiens onmisbare zegen zoo noodig
is voor ons werk en onze vereenigingen.
Wij zullen daar te zamen bidden voor
elkander, bidden voor den bloei van onzo
zoo noodzakelijke R.K. Sportbeweging.
Een ieder dus zorge, dat. hij alles in
het werk stel deze echt Roomsche dagen
tot onvergetelijke te maken.
RECTOR GROOT
DE WERKLOOZEN IN RUSLAND
door W. v. B.
Rusland bezat vóór den oorlog in het
geheel geen organisaties, die voor de ar
beidsbemiddeling en werkverschaffing
zorgden. Eerst in 1917 is men er mee be
gonnen in alle plaatsen met meer dan
50.000 inwoners arbeidsbeurzen op te rich
ten, wier taak en opzet echter door de
revolutie volledig gewijzigd werd. Het ge
brek aan arbeiders dwong de Sovjet-regee
ring er later .toe de vrije arbeidsovereen
komst op te heffen en zich door recrutee-
ring de noodige arbeiders te verschaffen.
Een tijdlang dacht men er zelfs aan de
arbeiders te mobiliseeren en ze zoogezegd
tot Staatseigendom te maken. Ze zouden
vanuit één punt volgens bepaald plan over
liet geheele land worden verdeeld. De
nieuwe economische politiek zou dan den
verplichten arbeid hebben afgeschaft en
de voorschriften omtrent de arbeidsbe
middeling hebben gewijzigd. De wetgeving
over de regeling van de arbeidsmarkt heeft
in Rusland niet volgens een vast systeem
plaats gehad. Ze werd zeer grondig in een
artikel in de „Internationale Rundschau
der Arbeit" (Augustusnummer) besproken.
Aangaande het werk der arbeidsbeurzen
brengen we echter naar voren, dat zij in
het jaar 19271928 aan 5.300.000 personen
bemiddeling verleende.
In den opbouw van het economisch plan
zouden de arbeidsbeurzen de taak hebben
de arbeidsmarkt systematisch te regelen
en het overschot aan arbeiders over de
verschillende gebieden te verdeelen. Op
1 Januari 1929 bestonden er 352 arbeids
beurzen, waarvan 2S1 regelmatig aan het
Commissariaat van Arbeid rapport uit
brachten.
Er is voortdurend in de arbeidsmarkt
politiek van de Sovjet-Unie gestreden over
de vraag, wie zich bij de arbeidsbeurs mag
laten inschrijven. Op verschillende tijden
heeft men eenvoudig bepaalde groepen
van arbeidszoekenden om diverse redenen
van de lijsten der arbeidsbeurzen ge
schrapt. Reeds in 1924 maakte de arbeids
beurs in Leningrad hiermede een begin;
116.986 personen met inbegrip van 34.407
georganiseerden werden geschrapt. De
Moskousche arbeidsbeurs sloot 60.000
werkloozen ongeveer de helft van alle
ingeschrevenen uit en op de hoofdsteden
volgden de arbeidsbeurzen in het geheele
land, zoodat toentertijd ongeveer 60 pro
cent der werkzoekenden van de lijsten
der arbeidsbeurzen geschrapc werden. Het
aantal werkzoekenden nam desondanks
op de arbeidsbeurzen steeds weer toe, zoo
dat opnieuw beperkende bepalingen over
de toelating tot de inschrijving moesten
worden uitgevaardigd. De „Trud" schreef
zelfs over deze methode, dat men aldus
eer maatregelen nam tegen de werkloozen
alswel tegen de werkloosheid. De veror
dening van 13 Juli 1929 bevat weer scher
pe bepalingen over de toelating tot de ar
beidsbeurzen en maakt de arbeidsbemidde
ling grootendeels ook daarvan*afhankelijk,
dat de betreffende werkzoekenden hun
•loyaliteit tegenover de Sovjet regeering ge
toond hebben.
Aan de arbeidsbeurzen was eveneens
opgedragen de werkloozen te onderzoeken
naar hun arbeidsgeschiktheid en een vak
opleiding door te voeren. In drie jaren
(19251928) zijn ongeveer 87.530 werkloo
zen voor geschoolde beroepen gevormd.
De scholing had echter niet altijd het ge-
wenschte gevolg, daar de opleidingsmetho
de niet genoegzaam verband hield met den
toestand der arbeidsmarkt.
De eisch om de aangewende middelen
voor de sociale verzekering liever voor de
scholing der arbeiders of ter begunstiging
der arbeidscollectiviteiten aan te wenden,
werd steeds krachtiger gesteld. Het Acht
ste Vakvereenigingscongres had zich ins
gelijks uitgesproken voor systematische
oprichting dezer collectiviteiten.
De organisatie en financiering der
collectiviteiten is aan de arbeidsbeurzen
overgedragen. Men onderscheidt drie soor
ten:
a. arbeidscollectïviteiten; dit zijn ver
eenigingen van dokwerkers, straatvegers,
kappers, badmeesters, steno-typisten en
lien, die werkzaam zijn in restaurants en
café's;
b. productiecollectivteiten; dit zjjn ver
eenigingen van werkloozen, die reparatie-
inrichtingen, kleinbedrijven, enz. gehuurd
of verkocht hebben;
c. handelscollectiviteiten; dit zijn boek
handelaren, kleinhandelaren, straatver-
koopers, venters, enz.
De collectiviteiten moeten zich tot 'n
verbond aaneensluiten, die de rechten en
plichten van rechtspersonen hebben. Op
cle financiën der collectiviteiten wordt
toezicht gehouden door het bestuur van
het verbond van Collectiviteiten van werk
loozen, die tot het bedrag van haar geza
menlijk roerend en onroerend bezit voor
de door haar aangegane verplichtingen in
staan. Worden daarentegen door de collec
tiviteiten winsten gemaakt, dan hebben de
werkloozen daarop geen aanspraak. Den
lsten October 1929 bestonden er 1967 col
lectiviteiten, waarin 138.000 personen werk
zaam waren; m. a. w. vonden derhalve 11
procent der werkloozen in deze collectivi
teiten werk. Het gemiddeld dagloon in
alle collectiviteiten bedroeg in 19281929
2, 3 roebel en liet gemiddeld maandloon
56 roebel.
Kaar de letter der wet is het de taak
der arbeidsbeurzen er voor te zorgen, dat
de werkloozen in de colleectiviteiten op
gezette tijden regelmatig door anderen ver
vangen worden. Slechts de leidende per
sonen en de bekwame arbeiders vormen de
standvastige kern. Maar de regel, dat de
arbeiders afwisselend tewerk gesteld moe
ten. worden, wordt slechts zelden doorge
voerd. Veelal sturen de arbeidsbeurzen
dezelfde arbeiders in de collectiviteit
terug.
De arbeidsvoorwaarden zijn over het
geheel onbevredigend. De productie-collec
tiviteiten zijn kleine handwerkbedrijven,
zonder machines, en gaan vanuit hygië
nisch oogpunt geenszins gelieel vrijuit. De
loonen zijn lager dan die in overeenkom
stige industrieën uitbetaald worden. De in
een collectiviteit tewerkgestelde arbeider
is practised zonder bescherming.
„Zij hebben geen gelegenheid tot be
slissing van geschillen zooals de andere
arbeiders, ze hebben geen recht op door
betaling van loon bij een onderbreking van
I den arbeid, ze krijgen geen betaalde va-
j cantie, geen schadeloosstelling voor ont-
sjag, geen werkkleeding, enz. De collecti
viteiten zijn gewone ondernemingen gewor
den, waarin de arbeidsverhoudingen nog
ongunstiger zijn dan elders, de productie
kosten hooger en de kwaliteit der produc
ten lager".
Wanneer een collectiviteit zelfstandig
kan bestaan, moet zij in de Staatsindus-
trie worden opgenomen. Dit is echter zel
den het geval, daar de Staatsindustrie
slechts de krachtigste en meest beteekenen-
de collectiviteiten wil overnemen. Verder
wordt de ontwikkeling dezer arbeidscol-
lectiviteiten sterk geremd door gebrek aan
grondstoffen. Tegenwoordig kan slechts
aan 50 a 60 procent van haar behoefte vol
daan worden, waardoor haar doel om aan
werkloozen arbeid te verschaffen natuur
lijk slechts onvolledig benaderd wordt.
CHINA
De kathedraal van Kwangsi verwoest.
Bij de geweldige gevechten die in de
laatste weken rond Nanning (de hoofd
stad der Provincie Kwangsi in China) ge-
geleverd werden, is ook de katholieke
Kathedraal door verschillende granaten
alsook door bommen uit vliegmachines
van het Nanking-leger getroffen en totaal
verwoest. Over het aantal katholieken dat
bij het bombardement gedood werd, ont
braken nog nadere gegevens.
Een groot nieuw College voor Chineesche
Franciscanen.
Enkele weken geleden werd in Hankau
een groot nieuw college voor Chineesche
Franciscanen geopend, waar de jonge
Chincezen die roeping gevoelen om in de
orde der Franciscanen te treden, hun we
tenschappelijke en godsdienstige vorming
zujlen ontvangen.
Bij dc plechtige inwijding van dit Col
lege (dat aan cle Onbevlekte Ontvangenis
werd toegewijd) waren talrijke Francis-
nen uit alle streken van China tegen
woordig. Uit het feit dat dit College
ondanks de moeilijke en woelige tijden
toch nog voltooid werd blijkt voldoende
dat de katholieke missie vol vertrouwen
in de toekomst stelling neemt tegenover
de nieuwe godsdienstvervolging in China.
GESCHIEDENIS DER ST. JOSEPH^-
GEZELLEN-VEREENIG ING.
(Vervolg).
Ernstig en stil deecl het nieuwe jaar zijn
intree en ongetwijfeld werd menig Nieuwjaars-
wensch met meer aandacht uitgesproken, dan
gewoonlijk het geval was; gezien den jam
merlijken toestand in de omringende landen en
de daaruit volgende mobilisatie in eigen land.
Immers waren er onder die duizenden jonge
mannen, voor de landsverdediging opgeroe
pen, ook talrijk velen opgeëischt uit onze goe
de Kolpingsverezniging. Natuurlijk, dat zij
als goede vaderlanders aan dien oproep ge
hoorzaamden, wat echter niet belette, dat
velen zich de vraag stelden: „Wij zien wel het
begin, maar.... wanneer zal het einde komen
en hoe zal het zijn?"
Wij vervolgen na deze vanzelfsprekende in
leiding ons verhaal en komen dan aan den
indrukwekkenden afscheidsavond van Prae«-
ses v. d. Laar, welke plaats had op 7 Januari
Wij moeten ons beperken en willen slechts
aanstippen, dat deze Praeses, die onvergetelijk
blijft in de Leidsche Gezellenvereeniging, het
afscheid van zijn „jongens" en „mannen" als
't ware wijdde met een gloedvolle, leerzame
afscheidsrede, die hen als met een geestelijk
erfgoed verrijkte. Hij, de hartelijke, geestdrif
tige praeses, om wien vijf jaar lang „alles
draaide", die het ledental tot het dubbele op
voerde, bracht allen lof en dank terug tot de
leden, speciaal de onderafdeelingen en leiders,
voor al het goede cn schoone, in de vereeni-
ging tot stand gebracht. Allen afzonderlijk
drukte hij de hand en dan, na het geknielde
Kolpingsgezin zijn priester-zegen te hebben
geschonken, vertrok de beminde Praeses, ver
gezeld van de beste wenschen zijner dierbare
zonen, naar zijn nieuwen werkkring. De toen
malige, verdienstelijke Protector der Vereeni-
ging, de weled. heer G. P. Timp, moest kort
daarna wegens voortdurende ernstige ziekte
ontslag nemen, hetwelk hem op de meest eer
volle wijze werd gegeven.
Op 31 Januari reeds had de plechtige in
stallatie plaats van den nieuw benoemden
Praeses, Kap. J. v. Veen.
De Z.E. Centraal-Praeses L. Beysens, die
aez plechtigheid verrichtte, hield daarbij een
mooie, véélzeggende rede, waaruit wij memo-
reeren: le. een hartelijke aanbeveling van den
nieuwen Praeses, die óók Priester i s en Ge
zellen-Vader wil worden: 2e. een zeer
waardeerena getuigenis over de Leidsche Ge
zellenvereeniging. „Leiden", aldus de gewij
de spreker, „komt in het Centraal-Verband
zeker niet op de laatste plaats. Overal zijn
de Leidenaars vooraan".
Wanneer in Keulen hel eeuwfeest van Kol-
ping's geboorte wordt gevierd, dan zijn daar
de Leidenaars bij.
Komt er een Kardinaal in Amsterdam I op
bezoek, dan zijn ook daar Leidenaars in
grooten getale van de partij.... en
(lest best, misschien) de trouwste lezers van
het Kolpingsblad zijn wéér de Leidsche ge
zellen.
Geen wonder, dat dit welsprekend, tactisch
woord met daverend applaus werd begroet en
als van zelf had het de verdienste, dat het de
positie van den nieuwen Praeses stevig grond
vestte in de harten der Gezellen, Gehuwden
en Leerlingen.
JAARVERSLAG ONZER ONDER-
AFDEELINGEN JULI 1920—'30.
4. Tooneelclub „Adolf Kolping".
Het 19de boekjaar van de onderafdeeling
„Adolf Kolping" geeft het volgende overzicht.
Per 1 Juni 1930 is het aantal gewone leden
24, bestuursleden 7 en eereleden 2.
In den aanvang van dit jaar onderging het
Bestuur eenige verandering.
Bij gelegenheid van het Stichtingsfeest der
Vereeniging kwam de club uit met het zeer
mooie Chineesche drama „De Drievoudige
Wijsheid van Vader Wang" door Henri Ghéon
in de vertaling van Pater C. Bayer en in het
voorjaar met het blijspel „Mijn Particulier
Secretaris". Deze laatste opvoering werd
aangevuld met ,,'t Schilderijtje".
Met dit zelfde komische stukje werd twee
maal opgetreden ten dienste van de R.K. Mili
taire Vereeniging verder aangevuld met
eenige voordrachten.
Voor „Den Vriendenkring ter eere van het
Allerh. Sacrament" voerde de Tooneelclub op
het drama „Tarcisius."
Aan de competitie van den Ned. R.K. Too-
neelbond kon door omstandigheden niet
worden deelgenomen.
Den 14den Mei werd een feestavond gehou
den voor de leden der club.
Uit een en ander blijkt dat ook deze onder-
deeling zich in een gestadige bloei mag ver
heugen. Moge zij onder eminente leiding van
haar regisseur, den heer L. TH. Baijer, nog
veel bijdragen tot bloei der Gezellenvereeni
ging en verhef/ing van het Roomsche Tooneel.
KALENDER DER WEEK
N.B. Als nief anders wordt aangegoven
dagelijks Gloria, geen Credo. De gewone
Prefatie.
ZONDAG 31 AUG. Twaalfde Zondag
na Pinksteren. Mis: Deus. 2de gebed v.
d.' H. Raymundus Nonnatus, Belijder.
Credo. Prefatie v. d. Allerh. Drieëen-
'heid. Kleur: Groen.
Wij, leden van het Nieuwe Verbond,
zijn gelukkig. Want wij zien de vervul
ling van hetgeen de profeten en konin
gen van 'het Oude Verbond hebben
voorspeld en verlangd (Evangelie). Wij ge
nieten in overvloed de vruchten van
's Heercn werk (H. Lijden; H. Eucharis
tie). (Communio). Daarvoor aan onzen
God voortdurenclèn dank (Graduale). Het
lidmaatschap van het Nieuwe Verbond
'brengt echter ook zijne verplichtingen
mee. Het Nieuwe Verbond is een ver
bond van liefde, n.L van liefde tot God
en liefde tot den evenmensch (Evange
lie). Onderhouden wij het hoofdgebod
(liefcle tot God) en het tweede daaraan
gelijk (liefde tot den evenmensch) dan
dienen wij God whardig en loffelijk. Ons
zeiven zijn wij echter niet genoeg. God
moet ons waardige leden maken van het
Nieuwe Verbond (Gebed en Epistel).
Daarom met vertrouwen tot God gebe
den om Zijne onmisbare hulp (Introitus,
Gebed, Alleluja-vers). Wie veel bemint,
wordt veel vergeven. Brengen wij dezen
dag ons Offer met een hart vol liefde,
tot vergeving onzer zonden en om Gods
bescherming af te smeeken voor de toe
komst (Offertorium, Stilgebed, Postcom-
munio).
MAANDAG 1 SEPT. Mis v. d. H.
Aegidius, Abt: Os Justi. 2e gebed v. d.
H.H. twaalf Broeders, Marlelaren; 3de
A Cunetis (om de voorbede der Heili
gen). Kleur: Wit.
In Athene geboren, verliet Aegidius
zijn ouders en vaderstad uit verlangen
naar de eenzaamheid. Hij ging naar
Frankrijk, waar hij in een woeste streek
aan de monding van de Rhóne voor zich
een hut bouwde. Later ging hij wonen
in een bosch in 'liet Bisdom Nimes, waar
hij leefde in gebed en overweging en
zich voedde alleen niet kruiden. Uit
liefde voor de eenzaamheid weigerde hij
de eervolle betrekkingen, welke hem aan
het Fransche hof werden aangeboden. Hij
stichtte een klooster met den regel van
den H. Benedictus. Rond daf klooster is
de 6 tad ontstaan, welke naar den heilige
genoemd wordt, n.l. St. Gilles.
DINSDAG 2 SEPT. Mis v. d. H. Ste-
phanur, koning van Hongarije: Os Justi.
2de gebed A Cunetis; 3de naar keuze
van den priester. Kleur: Wit.
Te Strigonium, 'het tegenwoordige
Gran, werd in 'het jaar 977 geboren de
zoon van Geysa, de vierde Hertog der
Hongaren en diens gemalin Sarlot/h. De
pasgeborene kreeg den naam van Waze,
maar bij zijn H. Doopsel, Toegediend door
den H. Adelbertus, bisschop van Praag,
ontving hij den naam van Steplianus.
In 997 stierf Geysa, na Steplianus tot
zijn opvolger benoemd te hebben. Als-
hoofd van zijn volk verklaarde Stepha-
nus nu uitdrukkelijk, dat de afgoderij
in zijne staten moest ophouden en dat
zijne onderdanen zich moesten toeleggen
op de kennis van den waren God. Overal
liet hij den christelijken Godsdienst ver
kondigen. Priesters ontbood 'hij en kloos
terlingen om zijn volk in de Leer van
'het H. Evangelie te onderrichten. Hij
stichtte kloosters, welke hij rijkelijk be
giftigde en weldra werden openbare scho
len voor godsvrucht en wetenschap ge
sticht. Om heb wezenlijk geluk zijner on
derdanen te verzekeren vaardigde hij
wetten uit, die de onbeschaafde gebrui
ken, welke de Hongaren van de Scythen
hadden overgenomen, streng verboden.
Aldus is Steplianus één van die zeldza
me mannen geweest, wier invloed zich
nog geruimen tijd op de zeden, overtui
ging en gewoonten van het volk, dat hij
'bestuurde, deed gevoelen. Als apostel,
overwinnaar, wetgever heeft hij den roem
der grootste koningen verworven en te
vens- de eerbiedige vereering aller geloo-
vigen.
WOENSDAG 3 SEPT. Mis v. d. vori-
gen Zondag: Deus. Geen Gloria. 2de ge
bed A Cunetis; 3de voor alle overle
denen (zie in het Misboek het gebéd
uit het eerste RequiemmisLrniulier)4de
naar keuze van den priester. Kleur:
Groen.
DONDERDAG 4 SEPT. Mis als giste
ren, maar het gebed voor de overledenen
valt weg.
VRIJDAG 5 SEPT. Mis v. d. H. Lau.
ventius Justinianus-, Bisschop on Belijder:
Statuit. 2de gebed A Cunetis; 3de naar
keuze van den priester. Kleur: Wit.
Voor de keuze gesteld: een rijk leven
in de wereld of een streng en verstorven
even van boete in een kooster, koos de
heilige, de oogen op het kruis gericht,
het laatste met de woorden: „Gij, Heer,
z'jfc nr'ine hoop. Daar hebt Gij gevestigd
Uw allerveiligst toevluchtsoord". Hij trad
in het klouster der reguliere kanunni
ken v. d. H. Gregorius. Later als Patriarch
verheven op den 'bisschopszetel van zijn
vaderstad Venetië, bleef hij zijn leven
van boete en versterving getrouw.
N.B. Wegens den eersten Vrijdag der
maand is geoorloofd de Votiefmis van
het H. Hart van Jezus: Cogitationes.
Ciedo. Prefatie van het H. Hart. Kleur:
Wit.
ZATERDAG 6 SEPT. Mis v. d. Allerh.
Maagd Maria op een Zaterdag: Salve
(zie het formulier der Maria-mis van
Pinksteren tot den Advent). 2de gebed
tot den H. Geest; 3de voorde Kerk; 4e
voor den Paus. PreTaTfe v. d. Allerh.
Maagd (invullen: En U om de veree
ring). Kleur: Wit.
IN DE KERKEN DER E-E. P.P.
FRANCISCANEN.
Alles als in bovenstaande kalender,
behalve
MAANDAG. Mis v. d. Z.Z. Joannes ran
Perugia en Petrus van Sassoferrato, Mar
telaren: Intret. -'do gebed v. d. H. Aegi
dius; 3e v. d. H.H. twaalf Broeders.
Kleur: Rood.
DONDERDAG. Mis v. d. H. Rosa van
Viterbo, Maagd: Loquebar, Kleur: Wit.
VRIJDAG. Mis v. d. Z. Gentilis van
Matelica, Martelaar: In virtute. 2e gebed
v. d. H. Laurentius Justinianus; 3e A
Cunetis. Kleur: Rood.
ZATERDAG. Mis v. d. Z.Z. Liberatus
van Lauro en Peregrinus van Falerone,
Belijders: Confiteantur- 2e gebed A
Cunetis; 3e voor den Paus.
Amsterdam.
ALB. M. KOK, Pr.
WAAROM LID VAN EEN
ONDERAFDEELING?
Zijn wij nog niet aan 't einde? Neen vrien
den. En waarom niet? Omdat onze onder
afdeelingen van groot belang zijn voor de
vereeniging! En juist daarom wagen we 't,
ook eens duidelijk aan le stippen de verhou
ding tusschen bestuur en leden, want wat
eisch is voor de onderafdeelingen tezamen,
is nog meer gebiedend voor iedere afdeeling
afzonderlijk.
Het schijnt zoowat regel te zijn, dat een
bestuur steeds misdoet. Goed doen en dan to
taal goed is slechts mogelijk, als ieder lid
zijn zin krijgt. Maarwie er een eigen wil
op na houdt en die wenscht door le zetten,
begrijpt absoluut niets van een clubbelang,
een vereenigingsbelang. 't Algemeen belang
moet worden nagestreefd en niets anders. Zul-
ken doen beter met zich afzonderlijk te ver
eenigen, zonder bestuur en dan onder den
naam „ieder doet hier wat hij wil"!
We zullen nimmer beweren, dat een bestuur
er is om te heerschen, neen, veeleer is dat er
om te dienen. De belangen der leden moeten
(en zullen ook) steeds in 't oog worden gehou
den. Maar de liefde kan niet van één kant ko
men en daarom ook moeten de leden met el
kander het clubbelang dienen, niet door zel
den op een vergadering te komen, maar altijd
en.... op tijd. En dan geen vooroordeelen,
niet beter weten in alles. Dienen ook met al
de van God ontvangen talenten, of 't er nu
één is of vijf. Dienen door uit te voeren wat
gevraagd wordt, niet beloven op een verga
dering en 't dan toch niet doen; we „vergeten"
zoo dikwijls als 't een clubbelang geldt. En
dan vrienden, als er soms wat tegenvalt of
als je wat meer dank had verwacht in plaats
van op- en aanmerkingen, bedenkt, dat uw
praesident weet wat ge doet, kijkt dan eens
naar boven en zegt tot u zeiven: „vooruit in
den naam des Heeren. God zegene het eer
zame handwerk". En 't zal beter gaan, met
een lichtere last. Laat in u de overtuiging le
ven, dat ge niet alleen staat en dat ge werkt
voor elkander en voor de vereeniging, en ter
eere Gods.
S. M.
IESCHE
BAAI
MEDEDEELINGEN
Ziekenfonds.
Dinsdag a.s. 2 Sept. te half negen vergade
ring in het Gezellenhuis. Tot deze vergade
ring worden opgeroepen niet alleen de gehuw
de leden, maar ook de leden van het Zieken
fonds van de afd. Gezellen.
Symphonie „Franz Schweitzer".
De vacantie van de Symphonie is geëindigd.
De repetities worden van nu af wederom ge
regeld iederen Vrijdagavond Van half negen
lot tien uur gehouden.
Voor eventueel nieuwe leden zijn nog en
kele instrumenten ter bespeling bij het be
stuur verkrijgbaar.
Retraiteclub.
Voor de a.s. Kerstrelraite bestaat groote
belangstelling. Reeds nu zijn al meer dan 30
plaatsen bezet. Zij, die mede wenschen te
gaan, moeten zich spoedig opgeven.
Studieclub.
Zondag 14 Sept. wordt, uitsluitend voor de
leden der club, een excursie gehouden naar
de stichting der „Kruisvaarders van St, Jan"
te Rijswijk. Den Canisianen wordt verzocht,
te letten op lijd en plaats van samenkomst,
hetgeen volgende week wordt gemeld.
