DE AFGELOOPEN WEEK IN HET
BUITENLAND
De Slavin van het
Zwijgen
«OOUSTUS 1S30
DE LEIDSCHE COURANT
VIERDE BLAD PAG. 13"
Puffend Europa. Heel West-
Europa, van het Zuiden tot. het Noorden,
ligt aamechtig te puffen. Wat 'n hitte!
Wij hebben naar zonneschijn verlangd,
toen het regende, als maar door regende
en het guur weer was. Nu hebben wij zon
neschijn! Veraart, lieve bes-te man, stijg
in een vliegmachine en maak een wolkje
aan den laaienden blauwen hemel. Of strooi
anders maar eens in de buurt wat onder
koeld ijs naar beneden. Al gelukt het niet
om regen te maken, daarom zal zoo'n por
tie ijs toch in ieder geval welkom zijn.
Huur de heele K.L.M.-lucbtvloot af en
laat alle ijsfabrieken onophoudelijk ijs fa-
briceeren en strooi ijs, ijs, ijs.
Maar de heer Veraart, die Donderdag
de lucht in wilde gaan, heef-t zijn demon
stratie uitgesteld. Juist nu het zoo noodig
was! Veraart laat ons in den steek. Geef
mij dan maar een kwast.
I n h e t ij s. Wij zouden er haast toe
komen, nu de Poolreizigers te gaan benij
den, die ijs en sneeuw voor het grijpen
hebben om zich af te koelen.
Haast.... want benijdenswaard moet
het leven in de Poolstreken toch niet zijn.
Dat is onlangs weer gebleken, toen de lij
ken ontdekt werden van den roekeloozen
ballonvaarder Andreé met zijn gezellen,
die meer dan 30 jaar geleden met een bal
lon wilden probeeren om over de Pool te
vliegen. Zij keerden niet weder en eerst
thans zijn hun lijken gevofiden op Frans
Josephland, geconserveerd door het
Poolijs.
Andrée schijnt door zijn eigen sneeuwhut
bedolven, of op een andere wijze onder
gesneeuwd te zijn. Alleen de dit jaar buiten
gewoon sterke sneeuw-afsmelting heeft zijn
stoffelijk overschot aan het licht gebracht,
dat anders, onder deze condities, wellicht
eerst ovér honderden jaren, door een ver
wonderde generatie zou zijn teruggevon
den.
Thans herinneren velen van ons nog de
dolle onderneming, welke met de toenma
lige middelen ongeveer gelijk stond met
zelfmoord. De wereld wacht thans met
spanning op de ontdooiing van het bevro
ren logiboek. Wellicht staat daarin het ge-
heele verloop van de ongelukkige expedi
tie opgeschreven. Men is alleen bevreesd,
daJ. de tijd het schrift heeft uitgewischt.
Op het oogenblik wordt alles naar Trom-
eö gebracht, waar geleerde mannen zullen
trachten alles zoo goed mogelijk te redden
voor de wetenschap.
Als de Poolvaarders- levend waren weer
gekeerd, hadden zij zeker niet zoo'n be
langstelling gehad.
Pilsoedski. Van het Poolland
naar het land der Polen is maar één stap.
Ook dit land laat van de week weer van
zich spreken. Maarschalk Pilsoedski heeft
zijn stroomannen-regeering afgedankt en
heeft zelf weer het heft in handen geno
men.
Van e-enige koerswijziging in een aan de
oppositie meer tegemoetkomende richting
is geen sprake. Integendeel mag men ver
wachten, dat Pilsoedski, nu hij in eigen
persoon weer als minister-president op
treedt, krachtiger dan dit door 'zijn stroo-
mannen kon geschieden den strijd voor de
door hem noodzakelijk geachte herziening
van de grondwet zal gaan voeren. Pilsoeds
ki is van meening, dat het democratische
parlementaire stelsel voor '11 land als Polen
volkomen ongeschikt is en dat het eveneens
gewenscht is het thans in Polen bestaan
de kiesrecht te beperken. Hij wil dus een
versterking van het uitvoerend gezag. Hier
op is sedert zijn staatsgreep van 1926 zijn
streven gericht geweest. Maar door het ver
zet van den Landdag, waarin hij slechts
over een minderheid van volgelingen be
schikt, is hij tot dusver in zijn plannen
niet kunnen slagen. Zijn pogingen om door
de vorming van een „partijloos" regeerings-
•blok zich bij de verkiezingen van 1928 een
meerderheid voor zijn plannen te verze
keren leden schipbreuk. En het is wei
nig waarschijnlijk, dat nieuwe verkiezin
gen krachtens liet thans geldende kies
recht gehouden, een verandering te zijnen
gunste in de partijverhoudingen in den
Landdag zullen brengen.
De situatie is dan ook vrij hopeloos. De
uitweg is alleen deze, dat Pilsoedski of
tracht tot een parlementaire coalitie te
komen waarbij hij echter gedwongen zou
zijn wat water in zijn wijn te doei;, of
eindelijk de knoop doorhakt, het parle
ment naar huis stuurt en uit eigen machts-
volkomenheid het land een nieuwe grond
wet geeft, waarbij de macht van het par
lement wondt beperkt en een kiesrecht
wordt ingevoerd, waardoor de macht der
thans bestaande oppositiepartijen volkb-
men zou worden gebroken.
Het spel, dat thans met den Landdag
wordt gespeeld, kan maar niet steeds wor
den voortgezet. Er zal eindelijk eens een
beslissing moeten vallen over de vraag of
Polen parlementair zal worden geregeerd
of niet.
HET NIEUWSTE OP LUCHTVAARTGEBIED. Op het vliegveld te Croy-
denx zijn luchttaxi's in gebruik genomen, die aan twee passagiers plaats bie-
den en comfortabel zijn ingericht. Ze zijn bestemd voor kleine uitstapjes.
Peru. Een plotseling uitgebroken
opstand van leger en vloot heeft de Zuid-
Amerikaansche republiek Peru van haar
verdienstelijken president Leguia. berootd
en de toekomst, van het land dat onder zijn
bewind gestadig vooruitging, weer onzeker
gemaakt.
De opstand brak eerst uit onder het
garnizoen van Arequipa dat onder aan
voering van overste Cerro aan het muiten
sloeg, verspreidde zich daarna naar andere
steden in de Zuidelijke provincies en kreeg
ten slotte door de vorming van een mili
tair comité zijn terugslag in de hoofdstad
Lima, waar de president bijna gereed was
met de vorming van een nieuw ministerie
onder een generaal. Het comité te Lima
vaardigde oen mededeeling uit, volgens hei-
welk de president afgetreden was en het
besloten had, een ..regeerings-junta door
de instellingen van heb leger benoemd" te
vormen.
Tenslotte is overste Cerro er in ge
slaagd, zich aan heb hoofd van de nieuwe
regeering te plaatsen en een kabinet to
formeeren.
Leguia, die reeds tweemaal president is
geweest, is thans moeten vluchten. Hij
heeft zijn best gedaan om de financiën
te herstellen en het land weer tot welvaart
te brengen, dat alleen in den oorlog kor
ten tijd een groot e opleving gekend heeft
toen de vraag naar suiker, katoen en koper
sterk was geworden, 's Lands financiën heb
ben daar echter in.dien tijd weinig van
geprofiteerd. Door Leguia's toedoen zijn
groote openbare werken ondernomen: be
sproeiing van dorre landstreken, aanleg van
wegen, uitbreiding van -het spoorwegnet.
Het uitgestrekte land heeft in de eerste
plaats behoefte aan wegen, voor het ver
der tot ontwikkeling en ontginning kan
worden gebracht. De drie groote heirwe-
gen uit den tijd van de Inca's, die zich
over duizenden kilometers uitstrekken,
waren voor den modernen tijd geheel on
voldoende geworden. Thans zijn Callao, de
zeehaven van Lima, en deze stad zelve
door twee wegen van gewapend beton ver
bonden, zijn verscheidene landbouw- en
mijncentra met spoorwegstations en haven
plaatsen in verbinding gebracht enz. De
president heeft dit bereikt met een wet
volgens welke elk inwoner van 18 tot CO
jaar, vreemdelingen niet uitgezonderd, elk
jaar zes tot twaalf dagen, al naar zijn leef
tijd, aan den aanleg van wegen onder lei
ding van staatsingenieurs moet werken.
Door een betaling, gelijkstaande met het
loon voor den arbeider-remplaqant, kan men
deze verplichting echter afkoopen. Dit stel
sel van heerendiensten moge in onzen tijd
niet meer thuisbehooren, het is een goed-
koope manier geweest om het land aan
de nieuwe wegen te helpen, die het zoo
broodnoodig had. Het is aan den anderen
kant te begrijpen, dat Leguia zich in zijn
langen ambtstijd met zijn straffe hand vele
vijanden had gemaakt. De militairen die nu
het heft in handen genomen hebben, moe
ten nog tooneu, of zij het land verder op
den weg van een gezonden vooruitgang
kunnen brengen.
M odern China. China is een be
trekkelijk jong rijk, d <1 in ouderdom slechts
met de uit den were:.(oorlog ontstane sta
ten kan wedijveren, schrijft de Maasbode.
Nauwelijks dertig jaar geleden bestond het
huidige China nog niet; was er nog slechts
het Hemelsche rijk met zijn aartsvader
lijke opvattingen, zijn voor onze begrip
pen eenvoudig archaïsche toestanden, mfet
economische relaties, zooals zelfs bij de
oudste volken zoo goed als onbekend zijn.
Eerst in het midden der negentiende
eeuw, toen de Europcesche zeemogendhe
den zich steeds meer in de nabijheid van
China vestigden en vastzetten, zag men de
eerste teekenen van een botsing tusschen
het oude en het nieuwe, dat in het Chi
neesche, slakkenhuisje met de hooge mu
ren doordrong. Deze natuurlijke evolutie
was sterker dan de wil van China om zich
in zijn zelf gewilde eenzaamheid in te
sluiten.
In den boxers-ooriog deed China de
laatste wanhopige poging om met de
vreemdelingen de vreemde gedachten af
te werpen, om volgens de oeroude zeden en
gewoonten in een volkomen isolement
voort te leven.
Het ging toen nog om het voortbestaan
GENERAAL CURT, Freiherr van Hammerstein Equard, zal waarschijnlijk
bij het einde des jaars optreden als chef van het Duitsche leger.
van het Chineesche keizerrijk, doch spoe
dig bleek, dat dit niet meer aan de mo
derne ideeën was aan te passen. In tegen
stelling met Japan, dat hervormingen in
voerde, vóór de druk van buiten ze op
drong, zoodat de aanpassing voorzichtig
en geleidelijk en zonder overijling kon ge
schieden, bezat China in zijn keizer geen
man, die dezen vooruitgang kon leiden. En
toen in 1908 een twee-jarig kind den troon
besteeg, achtte men den tijd voor de ie-
volutie gekomen. Sun Yat Sen wierp zich
op als de drager van de nationale repu
bliek.
In October 1911 brak de revolutie uit,
in Februari 1912 deed de keizerlijke dy
nastie afstand van den troon, waarop
Yoean Shi Kai, de leider der gematigde
partij, het bewind overnam.
Met den val van het keizerlijk huis was
echter ook de grondslag van het gebouw
der eeuwen- en eeuwenoude Chineesche
cultuur weggegraven. In de plaats van een
wereldbeschouwing en een maatschappe
lijke orde, welke veertig eeuwen China be-
h'eerscht hadden, was een niets getre
den.
Een periode van anarchie op elk ge
bied was daarmede geopend. Vooral sinds
1916, het sterfjaar van Yoean Shi Kai, heb
ben parlementaire en militaire strijd, een
burgeroorlog zonder ©inde het Chineesche
rijk in zijn diepste voegen doorwoeld. Aan
de universiteiten, overheerscht de al
machtige leuzewetenschap en vooruitgang.
In de volksscholen godsdienstlooze moraal.
Onder de vrouwen wordt de vrije liefde
gepredikt. Het ideaal van do vrijheid vindt
zijn hoogste uiting in ongebondenheid. Het
gezag in het huisgezin, is neergeslagen. De
jonge Chineesche vrouwen gedragen zich
ais haar meest extravagante zusters in het
verre Vesten. Jong-China sympathiseert
met het bolsjewisme. De godsdienst, ook
het christendom, geldt als de grootste
vijand der beschaving.
In dit kader speelt zich de strijd in China
af, waarvan de fasen elkaar snel en ver
ward afwisselen, zoodat het bijna onmo
gelijk is de gebeurtenissen bij te houden.
Alleen voelt men telkenmale een verade
ming, wanneer generaal Tsjang Kai Shek,
de man, in wien het meeste vertrouwen ge
steld wordt en die ook in staat wordt ge
acht een krachtige leiding te geven, als
hij niet door te veel vijanden besprongen
wordt, een duidelijk succes heeft behaald.
Zoo ook nu weer, nu hij een reëele over
winning heeft behaald over de troepen van
den model-toechoen en er ook in i« ge
slaagd om Tsinanfoe, de hoofdstad van
Shantoeng, te heroveren.
Dit zijn successen, maar zij zijn niet vol
ledig, wijl uit niets blijkt, dat de Noorde
lijken bereid zijn om vredesonderhandelin
gen te beginnen.
SPORT
VOETBAL
KON. NED. VOETBALBOND.
Officieus begin van het seizoen.
Het officieus voetbalseizoen wordt tel
ken ja re geopend met de wedstrijden om
den Zilveren Bal. In een geweldige zonne
hitte moet deze kamp beginnen. Beter
ware het, indien de wedstrijden nog maar
één of twee weken werden uitgesteld.
Het programma voor morgen is als volgt
vastgesteld
10 uur: V. O. C.Quick (H.); 11.13 uur:
FortunaExcelsior; 12.30 uur: H. V. V.
Xerxes; 1.45 uur: Beerschot (Antwerpen)
D. F. C.; 3 uur: FeijcnoordVelocitas
(Gr.); 4.15 uur: SpartaHermcs-D. V. S.
Vrijgeloot AVillem II en Go-Ahead.
Van de Broek uit het Ned. Elftal.
De P. S. V.'er v. d. Broek heeft, omdat
hij oen operatie moet ondergaan, voor zijn
plaat® in het Nederl. Elftal moeten bedan-
B. K. FEDERATIE.
R. K. Sportvereeniging „Teijlingen",
Er is a.s. Zondag een h^l programma
te verwerken, nl. niet minder dan 4 wed
strijden, te beginnen om 12.30 uur: Leiden
I Jun.O. V. V. I Jun. voor de seriewed
strijden.
Om 2 uur Teijlingen IISantpoort II,
een vriendschappelijke wedstrijd welke
niet langer duurt dan een uur, daar om 3
uur Teijlingen ISantpoort I gespeeld
wordt. Deze wedstrijd zal zeker benut wor
den door Teijlingen, daar dit de laat«tc
oefenwedstrijd is welke gespeeld kan wor
den voor de volgende week. Dan toch, den
7den September speelt Teijlingen een in
ternationalen wedstrijd in Antwerpen te
gen Hoogcr Op F. C., waarop wij de vol
gende week terugkomen. Het is nu eenige
jaren geleden dat Teijlingen Santpoort
ontmoette en gezien 2de prestaties in de
vorige competitie ontloopen beide ploegen
elkaar niet veel, zoodat dit een mooie
wedstrijd kan worden.
Om 4.30 uur wordt voor de Juniorenserie
gespeeld Teijlingen Ibeerburg I. Deze
wedstrijd zal zeker de moeite van een be
zoek waard zijn, daar ook dezo clubs voor
elkander niet behoeven onder te doen.
Wij verzoeken alle spelers beleefd om op
tijd aanwezig te zijn daar dan toch onge
veer alles op tijd is afgeloopen!
FEUILLETON
Uit het Engelsoh van
FRED. M. WHITE.
29)
„Een oogenblik", verzocht Beatrice.
„Wat bent u van plan in verband met ko
lonel Berrington's verdwijning te doen?"
„Ik heb het huis op Audley Place laten
bewaken en zoo gauw zich er een levende
ziel vertoont, grijpen we in. Maar voor de
rest is afwachten de boodschapen het
beste hopen."
Het was een schrale troost, die hij
Beatrice over haar vriend kon geven,
•maar ze begeeep volkomen, dat ook Field
op het oogenblik niet meer kon doen dan
het bewuste huis in het oog laten houden.
De inspecteur ging inmiddels het nieuw
gevonden spoor 11a. Hij moest probeeren
het jonge meisje te vinden, dat met Carl
Satoris verloofd was geweest en dat ging
niet zoo gemakkelijk, als hij zich had
voorgesteld, omdat hij met tact en voor
zichtigheid te werk moest gaan. Maar ten
slotte het was toen al laat in den mid
dag slaagde hij er in om een tante van
het jonge meisje op te duiken, bij wie hij
om bestwil den schijn wekte dat hij een ad
vocaat was, die Violet zocht in het belang
van haar financieele aangelegenheden.
„O, ja, ze is allang uit Indië terug", ver
telde Lady Parkston. „Ze is ©en Heel
vreemd en tegelijk een heel intelligent meis
je. Ja, ze is meer dan eens verloofd ge
weest, maar dat-is altijd weer afgegaan.
Violet was altijd het meest verliefd op
zichzelfMaar een -verstandig kind, zooals
ik u al zei. Een tijdlang was het haar
liefste wensch om een beroemd schrijfster
te worden en z© had verhalen in al de
groote tijdschriften. Maar toen was het
plotseling het tooneel haar moeder is
aan het tooneel geweest, weet u", voegde
de heftige dapie er gegeneerd en bijna
fluisterend bij „en die liefhebberij duurt
nu al een heelen tijd. Ze is op het oogen
blik aan het tooneel."
„In Londen, Mylady?", informeerde Field
„Ze treedt toch zeker niet onder haar eigen
naam op?"
„Neen natuurlijk niet", verklaarde Lady
Parkston met waardigheid. „Ze noemt zich
Miss Adela Vane en op het oogenblik is
ze verbonden aan het Comedy Opera Hou
se. Misschien hebt u haar naam wel lioo-
ren noemen?"
Field kende dezen naam, die een uitste
kenden klank had bij de Londensche
schouwburgliefhebbers, heel goed en toen
hij van Lady Parkston afscheid nam, was
hij heel tevreden over de vorderingen die
zijn onderzoek maakte. Het was al iaat
geworden, toen hij er in geslaagd was het
adres van Miss Adela Vane machtig te
worden. Lady Parkston had het hem niet
kunnen verschaffen; haar nichtje kwam
wel. eens bij haar, vertelde ze, maar ze
wenschte op haar kamers niet met familie
bezoek te worden lastig gevallen en ver
zweeg haar adres daarom. Daar Field op
het oogenblik niets kon ondernemen in het
belang van zijn onderzoek, ging hij -maar
eerst eens op Scotland Yard kijken of
daar ook wat bijzonders was. En dat was
er inderdaad: een telefonische boodschap
van den inspecteur van het bureau Wands
worth Common, of hij zoo spoedig moge
lijk daar wilde komen.
Field reed onmiddellijk in een taxi naar
het bureau, dat vlak bij Audley Place lag
en hoorde daar dat men den heelen dag al
op zijn komst gehoopt had. In den afge
loopen nacht, nadat de inspecteur naar
de stad terug was gegaan, tegen den mor
gen eigenlijk pas, had een van de mannen
die de villa in het oog moesten houden,
iets bijzonders opgemerkt. De vensters
waren van boven tot beneden met blinden
afgesloten, en in elk blind bevond zich een
kleine ventilator.
Field knikte, dat had hij zelf ook al
waargenomen.
„Prachtig", vervolgde de inspecteur van
het Bureau Wandsworth Common. „Zoover
we weten is het huis onbewoond, is er geen
kip meer in. Maar is dat inderdaad zoo?
Want als dat zoo is, hoe is het <tan m
vredesnaam mogelijk, dat er vannacht licht
gezien is achter een van die kleine, ronde
ventilatoren? Het licht ging tegen een uur
of half vier aan en brandde een heelen
tijd rustig. Toen ging het plotseling tel
kens aan en uit, aan en uit, met kortere of
langere tusschenpoozen. Na een half uur
hield het op. Het was of een kind met een
schakelaar van het electrische licht aan
het spelen was."
Field knikte glimlachend. Hij scheen
buitengewoon in zijn schik.
„Ik geloof, dat ik het snap", zei hij op
gewekt. „Vooral omdat we iemand zoeken,
die het klappen van de militaire zweep
kentWe zullen maar eens op Audley
Place een kijkje gaan nemen. Onderweg
moeten wq even op het postkantoor aan-
loopen en daar even een telegraafbeambte
leenen Ik ken ook wel 'n beetje de Mor-
se-teekens. maar ik heb in dit geval lie
ver geroutineerde hulp. Ik kan het niet
vlug genoeg. Dat jullie zelf niet op dat
idee bent gekomen", voegde hij er hoofd-
schuddend aan toe.
Enkele minuten later stonden de beide
inspecteurs met een paar agenten en den
„geleenden" telegrafist tegenover perceel
100 op Audley Place in geduldige afwach
ting. Achter het venster, dat de inspec
teur van Wandsworth Common aanduidde,
was een lichtschijn, maar deze bleef con-
stand. Het geduld van de wachtende man
nen werd wel heel zwaar op de proef ge
steld, maar ze gaven het niet op en na lan
ge uren werd hun moeite beloond. Plotse
ling begon het lichtje boven te dansen en
ie flikkeren. Het ging aan en uit, aan en
uit, kort-lang, lang-kort met eindelooze va
riaties.
„Leest u daar ook een boodschap .uit?"
vroeg Field aan den telegraafbeambte.
..Ja. Hij seint: „Fluit een melodie uit De
Geisha, als er iemand beneden is, die me
begrijpt."
Field voldeed onmiddellijk aan dit ver
langen en onmiddellijk begon het spelle
tje boven weer.
„Hij seint nu „Goddank, deelde de tele
grafist mee. „Nu wil-hij met zijn mede-
deelingen beginnen maar hij verlangt te we
ten wie hier is voor hij dat doet."
,Weet u een middel om met hem in com
municatie te komen?", vroeg de inspec
teur.
„Vol trots sloeg de telegrafist met zijn
stok op de straatsteenen'. Iemand die niet
wist wat er gaande was, zou dat getik voor
het werk van een gek gehouden hebben,
maar voor den gevangene boven in het
huis, klonk het als hemelsche muziek.
Het kleine lichtje floepte triomfantelijk
uit en aan.
„Het is kolonel Berrington", rappor
teerde de man van 't telegraafkantoor."
„Hij zegt dat we ons over hem niet onge
rust behoeven te maken, absoluut niet, hij
is volkomen veilig en dat zoolang hij hier
in het huis is zullen de mannen mets over
ijlds doen, wachtzei de telegrafist met
ingehouden adem; de goede man was door
de „detective-koorts" aangegrepen: .Hier
komt het belangrijkste deel van de bood
schap: Ga naar Edward Streeet in de Bo
rough en houd daar een van de huizen
in het oog. Ik weet niet welk; dat moe; uw
speurderszin u maar zeggen. Ga direct."
HOOFDSTUK XIX.
Field gaat naar den schouwburg.
Field vond het een rustige gedachte, dat
Berrington veilig was en in zijn gevangen
schap er vrij goed aan .toe scheen te zijn:
hij was tenminste in staat belangrijke in
lichtingen aan de buitenwereld te verschaf
fen zonder dat zijn belagers er 'ets van
merkten.
De inspecteur stuurde de politiemannen
van Wandsworth en den telegrafist weg.
Hijzelf bleef nog een poosjp in gedachten
naar het huis staan kenken. Hij was juist
van plan om weg te gaan toen het lioht
weer begon te flikkeren.
„Zou hij nog iets vergeten hebben?",
dacht Field. „Zou.het mogelijk zijn
(Wordt vervolgd).
