Dood door electriciteit DE LE1DSCHE COURANT Ais een Visioen *eS uur s namiddags was tie gebruikelijke Zaterdagdrukte in vollen gang m den grooten huurbouw van de Avenue de Breteuil. Heen- en weergeloop der bewoners; huisvrouwen en dienstbo den, die haar inkoopen gingen doen of •net den voorraad voor het Zondagsche diner weer huiswaarts keerden. Eensklaps wordt dat drukke gedoe stop gezet door den inval van een troep Ma- ga ssische soldaten, vijftig in aantal en zwart als ebbenhout. Dat het buiten diensttijd is. bespeurt men wel aan de kameraadschappelijke manier, waarop meerderen en minderen *aar schijnen om te gaan. Zij loopen het voorportaal door en klim men dan de trap op, alsof er bevel gece- !c"wa,re tot bestorming van een vijan delijke loopgraat. Ill werkelijkheid, zij gevoelen zich daar thuis bij hun aalmoezenier, Pater de la Devóze. Op den drempel zijner woning staat de La tor, die geen weg weet met die zwarte penitenten. Niet dat hij ze niet liefheeft met al de warmte van zijn roissionaris- Doch die kleine ruimte!.. pa- rijsche woningen zijn kooitjes voor' be schaafde lieden en niet ingericht voor het bezoek van zoovele forsche, gespierde sol daten, die in de wildernis van Madagas car gewend zijn, zich naar alle kanten ie wenden en te keeren. De armen omhoog, zegt hij, bezorgd* Brave jongens, wilt gij vanavond ko men biechten? Ja> Pa1«, wij willen Paschen hou- ,s. socd heel goed zelfs. Toch zou het verkieslijker geweest zijn, als gij m kleine groepjes waart gekomen. Waar Ml ik u binnen laten? Kijk. mijn salon is met grooter dan een tafellaken en inijn kachel haast grooter dan men heele keu. Ken. Wat mijn slaapkamer betreft, praat er niet van! Dat komt terecht. Pater. Wij bieoh- klaa°f traP' E'dstoelen volop, kant en Ja, maar dat is te hinderlijk voor de andere bewoners en daarbij te onvrij Hij slaat zich tegen liet voorhoofd. Wacht! hij heeft n oplossing gevonden. Dc por tierster is een goede ziel. Hij zal haar vragen, hem op dc binnenplaats voor een ïmar uurtjes de autoremise af te staan vail dien ouden anti-cléricaal, die op Paaschvacantie is. Ze is ruim en van ge wapend beton! Xiets valt. er'fe breken. .ar beneden, jongens. Ik hoor biecht in de garage. Vooruit, vlug! Als één man zwenken de Magassers en draven de trap af, dat de leuning er van trilt. Nu bevinden zij zich op dc binnenplaats. De Pater krijgt de toestemming der portierster, die hem zelfs eene fauteuil aanbiedt. 't Is niet noodig, madam. Ik lieb al een kist van benzincbussen op het oog. Daar kan ik mij best.mee behelpen. Dan doorschrijdt hij dc dichte menigte, dio het bevel afwacht om aan te treden. Opletten, jongens! Onderzoekt allen uw geweten. Dadelijk begin ikDc groote zonden éérst!.... Heel godvruchtig knielt iedere zwarte bij den priester neder om zijn zonden te belijden. Als zij de garage verlaten, gaan ze hun penitentie volbrengen, enkelen op de binnenplaats, anderen onder de poort aan den ingang, sommigen op de bank in de laan juist voor dc deur en allen op de knieën. Zij gelijken niet op zoovelen onder ons, die hun godsdienst, als een kleed voor een feestavond, aandoen voor binnen dc kerk en die zoodra ze weer den voet zetten buiten op het trottoir, zich als heidenen aanstellen. Neen, geenszins. Koepfc in het voorbijgaan een Fransch infanterist hun 'n spotternij toe. aan die dappere zwarten, zij gaat langs hen-heen als de waterdroppol, die afglijdt op het gevederte van een eend Menschelijk opzicht is geen gebrek der inboorlingen van Madagascar. Den volgenden morgen wederom een inval in de Avenue de Breteuil. De vijftig soldaten het totaal van het Madagascarsche garnizoen in Parijs kwamen als één man terug, maar dezen keer in de kleine kapel der Zusters van het Cenakel. waar evenmin voldoende ruimte voor hen te vinden was. In der haast, om het geheele bataljon te kunnen bergen, openen de zusters de deuren van het koor, waarna zij zich be scheiden verwijderen. Aldus is de troep volstrekt heer en meester gebleven van de plaats met over gave van alle wapenen en berrint voor hen de plechtige dienst.... Magassisch gezang, Magassische misdienaars, preek in het Magassisch, enz. Doch hun Paaschcommu- nie is de H. Communie van ons allen, van de geheele wereld, hetzij Magassers of Romeinen, zij het in de Sahara of in Ca nada Lieveling, ik heb twee biljetten ge kocht voor een reis om de wereld. Wat interessant. Nu kun je tweemaal de aarde rond reizen. De godsdienstoefening bood een buiten gewoon schouwspel, Tusschen de ruwe, zwarte soldaten in, die nog grooter en breeder en forschcr leken in de behuizing der kleine kloosterkapel, schitterde een hei-witte vlek, een klein Fransehe bruidje, dat dien morgen haar eerste H. Commu nie deed. Als een vizioen zag ik al het licht van de kapel op één punt uitstralen, op dat kind, vanwaar liet terugkaatste op de sombere en overweldigende omlijsting der soldaten die haar omringden: teeder en spontaan zinnebeeld der Fransehe natie, die den lichtenden fakkel van ligt heil aanbrengende geloof ontsteekt tot in hare verstverwijderde koloniënOntroerende aanblik! Samen te zien neergeknield voor hetzelfde altaar, die kracht en die zwak heid. uit dezelfde priesterhand het ééne Broocl des Levens ontvangend. Waarlijk, bij da/t tafereel, dat een schilder kon bekoren, dacht ik: Hoe schoon is ons geloofeeuwig ideaal van alle zielen, éénig Broocl, aan welks breking wij allen den godclelijkon Meester herkennen, of wij geboren zijn op hot mo- dorne asphalt of wel in de vorst afgele gen eilanden der Stille Zuidzee. En met ontzag groette ik de „zwarten", die midden in Parijs en zonder er zich van bewust te zijn een mooi voorbeeld gaven aan zoovele „blanken", die menig maal, helaasmet hun geloof ook heb be wustzijn verloren hobben der waardigheid van hun ras. „Geld." Pierre l'E r m i t e. Gevaren, onafwendbaar verbonden aan de moderne techniek IS EEN DOOR STROOM GETROFFENE NOG TE REDDEN? In het tijdschrift „Studiën" schrijft de zeer- rtriciteit", een gevaar waarop door ons don eerw. heer E. Hoogeveen over ,dood door elec- laatsten tijd herhaaldelijk werd gewezen. Electrocutie. De terdoodbrenging op den electrischen S'.oel in Amerika beschouwen veie menschen in verscheiden landen als iets afgrijselijks Want treedt de dood bij zoo'n veroordeelde werkelijk terstond in, en mag men zoo'n ster ven als zacht en pijnloos betitelen, meer „hu maan" dan door strop, kogel of guillotine? Men verhaalt dat de eerste patiënt van den electrischen stoel in 1888 nog niet dood was na vijftig seconden, Heel zeker schijnt men nu nog niet te zijn van de zaak. Want men laat thans eerst een electrischen stroom in werken van 1800 volt, dan een van 300 volt, om dien opnieuw te verhoogen tot 1800 cn weer te laten dalen tot 300 volt. Een medicus uit Denemarken heeft zich zelfs aangeboden als proefkonijn, om te bewijzen, dat men er niet van sterft, mits men terstond de gewone red dingspogingen toepast. Zijn aanbod werd niet ernstig opgenomen, als ik me goed herinner. Maar de vraag over een pijnloozen en oogen- blikkelijken dood mag ook wel eens gesteld worden omtrent personen, die per ongeluk ge troffen worden door electriciteit. Met de weid- sche uitbreiding van den „vierden aggregaats toestand": de electriciteit, groeit het levens gevaar. Allerlei machines, van treinen tot elec- trische strijkijzers toe; van lichtinstallaties, badinrichtingen, verwarmingskacheltjes tot en over stofzuigers, worden gedreven door die ge heimzinnige kracht. Doodelijke ongelukken. Nemen we eerst eenige voorbeelden van on gelukken, die hiermee gebeurd zijn. Een jonge werkman, die in een goederenwagen stond, raakte met een ijzeren buis aan den hoogspan ningsleiding, en verbrandde tot een verkoolde massa. Een bekend Nederlandsch ingenieur wees met de punt van zijn potlood naar een hoogspanningsdraad; het graphiet van zijn pot lood maakte even contact, en de ongelukkige sloeg neer, als door den bliksem getroffen. Een dienstbode stond blootvoets op een voch- tigen keldervloer, wilde een lamp aanknippen en werd gedood door een spanning van 110 volt. Een monteur was bezig met een hoog spanningsdraad. Onverwacht schakelde men den stroom in, terwijl hij met beide handen den draad vast had. Met krampachtig gesloten vuisten en krom-getrokken armen hing hij daar, tot den stroom weer afgezet was. Eeni- gen tijd kon de man zijn werk niet meer ver richten; maar, behalve een weinig zenuwach tigheid, viel er geen lichamelijk letsel te con- stateeren. Eenige soldaten op het fort Kudelstaart aan den Wcsteinderplas hadden, voor de grap, de deurknop der cantine onder stroom gezet. Een milicien deed de deur open en viel dood op den grond. Dergelijke voorbeelden zou men met tien tallen kunnen vermeerderen. Waaraan loc te schrijven. Waaraan schrijft men de voornaamste cata- strophen toe? Als de gevaarlijkste stroomspan ningen gelden die. waarmee we dagelijks te doen hebben. Vandaar, dat dc meeste ongeluk ken plaats hebben bij vaklui, die uit gemak zucht of onverschilligheid dc veiligheidsvoor schriften verwaarloozen. Over 't algemeen is de statische electriciteit niet gevaarlijk; des te meer de „vloeiende" electrische stroom, en de wisselstroom veel meer dan de gelijkstroom Bijzonder onbetrouwbaar is de wisselstroom van 20 tot 70 perioden per seconde. Bij stij gende frequentie wordt hij weer minder ver derfelijk; 'want dan loopt de meestal hoogge spannen stroom langs de oppervlakte van het lichaam of treft tenminste geen levenswichtige oiganen. zooals zenuwstelsel, hart en longen. Dan ontstaan echter verbrandingen aan de op- pervlakte, cn soms zelf, zee, z,vare achaThTT °Z" 50 volt f|d« 'I' on tijl, olschoon een öe«one sinusoidal. d '!T van die spanning We] eens doo- den maakte. Doch spanningen van 35.000 volt en honger leveren niet altoos doodsgevaar. doende" "I T 'mpire ka" 'cmand doen stenen; tern„I ecn stroomdoorgang van 7 ampere werd doorstaan. Bijkomstige omstandigheden. Natuurlijk hangt dc gevaarlijkheid af van kleeding, toestand der huid en zoo meer De eeltig, hand van den werkman kan aan g,oo- Ier atroomsterkte en spanning „eerstand bie- den dan d= teere vochtige hand van een dame of een kind. Kledingstukken bezitten een verschillenden graad van brandgevaar. Een natte vloer, metalen bodem enz. vormen aarde m a "T 'O verbindi"* met de aarde, maar droog belon geleidt niet, evenmin als droog hout of een vloerkleed. Niet alleen geeft onmiddellijke aanraking met een of ander lichaamsdeel zware onie conUict b7 ,V"wi'dcrd' dus middellijk contact. B.v. iemand raakte met een water straal u,fecn spuit een onder spanning staan- den draad aam De dood volgde, Een monteur stond op een halven meter van de hoogspan ning en kreeg zware brandwonden door een overspringende vonk. Het spreekt ook vanzelf, dat de duur van aanraking i„vIocd uitoefent op hel verloop vaé den r PC uitwerking van den stroom hangt mede af van dc wiize heml^Gaa'/ f", 7? d°or h" '«haam cn cr uil h i u' i" in bl' de" W«.rm cn er uil bij t rechterbeen, dan is hel gevaar den |T daVan,'ecr re binnenkomt ,n W.n d é"1 T, h°é' dcn reckleranii er uit. dan ieM J ',0?JdmaMa door het hart, dat hierdood onafwendbaar beschadigd wordt. Bijzondere personen schijnen, meer dan an deren trefbaarheid te bezitten, zooals ,onge "V ande,en' d'c lijden aan do,ver kalking of een sterk scralcoholiseerd gestel. Het schee'1 ook veel of ,„„a„d onverhoeds de leiding aanraakt, ol voorzichtig en bewust om den electrischen schok te onderzoeken bij een spanning van 200—500 volt. Dc ..electrische dood". Wat vermoedt men als oorzaak van den théér? w°°d,? Er b"'aa" Verschillende tbeorieen. In Fr.nkriik werd een acartc com missie benoemd, met prof. d Arsonvel als voor ren h Tj huaeslie 'e maken. In Wee- r.cn bestudeert prof. Jellinek sinds dertig j ,ar dl vraagstuh en geld, als de grootste au,'o" alé een a Verklaar'. dr" elecirischeu schok de Ion, *CVaar "°V 1 hart' °C" «mder voor Voléééfd F°S ""T™" V°°r 'l renuwstelsel, worden d Franschen eu de Oostenrijkers rekené 1" veelvuld'« '>ct kind van de dj ft Wj oon feit, dat doodclnk getroffenen door kunstmatige ademhaling weer opleven uit hun schijndood seh.é/,men!!aancF' K- Dn"ker ">«k' onder scheid tusschen blauwe en witte patiënten zooals men ook spreekt van blauwe cn witte drenkelingen. Het verschil in kleur komt van het verschil ,n hartwezking. Bij den blauwen in dé"r TV harl tel rnnrstoflooze bloed 11 de fijnste haarvaten: Daardoor schemert dit hêen Bh de b,°,éd "T Si,imvii"a" a" neen. Lij de witte patiënten evenwel perst hof har, niet voldoende; he, bloed hoopt z h va„ worde 7 J aderc" cn de haarvaten worden niet gevuld, zoodat de bloedkleur in de hutd weg blijft. Door kunstmatige adem? 13 T menM "WC fielroHcncn redden, zegt Drinker, Maar bij de witte, waar „een po s meer valt ,r voelen, laai men als hoop varen, wegens het „harffladderen". d.i. de on- regelmatige samentrekking, hier dan daar van de spiervezels. Doch zulk ccn onderscheid zullen veel doktoren toch al te gewaagd vin- gelukkend?'"k' d!'!"t,.mCn Wi e'eclrische on- né«é„ I kunstmatige ademhaling toe Ie h™7u ^eeteclrocu leerde moet be handeld worden als een drenkeling" verklaar de d Arsonval. Eens heef, men vier uren gé- jjerkt, om de levensgeesten weer op te wekken véilé"é'refed ST°J' Ee" andcrC'' kccr achl veile uren, waarhi, ploegen van redders elkear óöhn T êCn\J,cll,nek men pas mogen ophonden, als zich lijkenvlekken, vrij vertrouw- bare teekenen van den dood. vertoonden. Zoo n gevleugeld woord, zoon boutade, klapt wel del"l! k T TUSelm' maar met de dui- noodzakeéi'jkhéid'. aa"daCht da dafei?fnJ°0l! *tk",mi" °P' die eerkondigen, dat eiectrodncti, berust op een verstoring van t ademcentrum. Dat er zoon algemeen kan toor bestaat in het verlengde merg, betwijfelt geen zaakkundige. Doch proefnemingen op dieren cn onderzoekingen op verongelukte étékéél êCe" VO"cd,^c klaarheid onf- Wel vertoonden bonden en konijnen na fijn- Sluw'iné °n'ladi"«" een buitengewone Doch H l a" k i er -cn-ruggemergsvochl. Doch dit verschijnsel schijnt een gevolg Ie zijn van overmat.gen bloeddruk dt slagaderem »at er van z„ - prof. Jellinek heeft van deze éééTT w-"1 gemaakt. In uitersten nood toe om 1 a1" ae" rrrggemergssteek toe om de vochtapanmng te verminderen door do afvloeiing van de lymphcvloeistof. Hij ver- slag werd De inbreker, die zich onder de sofa ver stopt had: Genade, ik houd dat gejank niet langer uit. Ik geef mij over. Van den dood gered. Een man van 25 jaar raakte een leiding aan die stond onder een stroom van 5000 volt. Hij sloeg tegen den grond en gaf geen teeken r.icer van leven. Dank zij de kunstmatige ademhaling begonnen de ademhalingsbewegin gen na eenige minuten. Twee uur daarna bracht men den ongelukkige in 't hospitaal. Hij was bewusteloos, maar zeer opgewonden; buien van stuipachtige krampen schokten zijn lichaam. De pupillen, de oogappels, reageer den niet meer op licht en duister; de polsslag was zwak, 80 per minuut, en nauwelijks waar neembaar; de ademhaling onregelmatig 40 keer per minuut. De adem deed lichtelijk denken aan aceton; de groote teen stond voortdurend recht gestrekt. Allemaal ernstige teekenen! Jellinek paste terstond de ruggemergspunclie toe, zeer lastig wegens de krampachtige bewe gingen van den patiënt, en zag een lichtelijk bloedig vocht naar buiten druppelen, wel 25 cM3.. Terstond daarop steeg de pols lol 104, werd krachtiger en vol van slag, de oog pupillen gingen opstaan, de ademteugen wer den dieper, het teeken van Babinski (omhoog- buigen van den teen bij voetzoolprikkeling) verdween. Een uur .daarna had de zieke het bewustzijn terug, en stelde scherpe heldere vragen over zijn ongeval, waarvan hij zich niets meer herinnerde. De genezing verliep v!ot en volledig. Het gaat hier om een stuwing cn overmatige spanning van het vocht in de hersenrugge- niergsholte, maar ook om een ware bloeduit storting in de hersenvliezen. Het zou belang wekkend zijn te weten of deze complicatie veel vóórkomt bij clectriciteilsongevallen. Misschien zou de ruggemergsteek waarde vol kunnen wezen in zulke gevallen "als in het boven beschrevene. Vooral als zich bersen- aandoeningen vertoonen, zooals bloedstijging naar 't hoofd, onvolkomen, delirium, kramp aanvallen, gedeeltelijk stijfheid, verstoring in dc regelmatigheid der adembewegingen en zoo meer. In uitersten nood In den uitersten nood mag men toch wel het uiterste wagen. Zoo past men toch ook in de uiterste noodzaak de hartsteek toe om iemand van den wissen dood te redden. De hartsteek, ja, met een uiterst (ijne, holle naald, om door een zwakke hoeveelheid adreline de werking van de hartspieren weer op gang te brengen. Deze stof, uit de bijnieren (aderen) afkomstig, oefent een geweldigen invloed uit op de spieren van aderen, slagaderen en hart, die zich dan samentrekken. Hiermede heeft men reeds aan menig verloren gewaande het leven om zoo te zeggen teruggegeven. Den vooruitgang in beschaving en toepas sing der techniek moge men toejuichen? Maar maakt hij de menschen gelukkiger? Men mag het betwijfelen. Sommige verkla ren dat het veelvuldig voorkomen van appen dicitis, onjuist blindedarmontsteking geheeten, een gevolg is van hypercultuur, van overbe schaving. En wijzen de statistieken niet uit, dat b.v. in Amerika, 50 pet. der menschen ver ongelukken in of door automobielen? In Europa stijgt het percentage van ongevallen tengevolge van electriciteit telkens en telkens hooger. Dc beschaving heeft helaas mcnschen- offers vragende Molochgrillen. „SNELLOOPERS". De slak wordt meestal als hot traagste, en langzaamste dier beschouwd, hoewel enkele vertegenwoordigers van het. slak- kengeslacht aanzienlijke prestaties kunnen verrichten, natuurlijk rekening houdende met bijzondere omstandigheden. De vlugste slak is een diertje, dat vier duim lang is en Haliotis heet het beweegt zich met een „snelheid." van zes meter per miuuut voort, legt dus in een uur een afstand van 360 meter af. Vergelijkt men dc grootte van deze slak met een auto, dan moet men het diertje den titel van „sncllooper" toe kennen, zooals de Engelsche dierkundige dr.Boulenger dat doet in een artikeltje over „Becordloopers in de natuur". Tot de vlugste dieren bchooren zooals bekend de hazewind en het paardhun voor-historische vaderen waren betrekke lijk kleine, in de bosschen jagende dieren, en zoodoende konden zij een liooge ont wikkeling der beenspieren bereiken. Als het korte afstanden geldt is de hazewind nog sneller dan het renpaard. Bij een wed ren in het jaar 1800 tusschen twee ren paarden en een hazewind over een afstand van 6 kilometer won de hond met. ccn kop- lengte voorsprong. Nog verbazingwekkender is de lenigheid en de vlugheid van de meesterspringer der natuur, van de Afrikaanschc spring muis, die als zij vervolgd wordt, met haar sprongen een snelheid van 56 kilometer in het uur bereikt. Onder de vertegenwoordigers van het kattengeslacht zijn de snelste dieren de jachtluipaard, de woestijnlynx en de Afri kaanschc bosehkat. Op korte afstanden is de jachtluipaard het snelst; hei dier is n.l. in staat om in een tijd van vijf secon den 100 meter af te leggen. Al deze hard- loopers der natuur hebben ecn zeer le nigen lichaamsbouw en zijn sierlijk. Deze lichamen zijn ook streng symmetrisch; elke afwijking zou de vaart belemmeren. Langen tijd heeft men onder de vogels de postduif als het snelste gevleugelde dier beschouwd. Waarnemingen hebben echter geloerd, dat andere luchtbewoners in staat zijn aan dezen roep afbreuk te doen. De zwaluw bercikl ongetwijfeld de.- zclfdo snelhoid als de duif en wat het uit houdingsvermogen betreft, beide worden overtroffen door de kiovit. Kievitten, die in 16*26 in Engeland van een ring waren voorzien, werden in Ca nada neergeschoten cn men heeft berekend dat deze vogels, als zij den wind mee heb ben, gevlogen hebben met ccn snelhoid van 160 kilometer per uur, zooda' zij de vlucht over den Oceaan in *24 uur konden afleg gen. De snelheid van insecten te bepalen is bijna een onmogelijkheid. Maar men kan gerust aannemen, dat, hun grootte in aan merking genomen, menige vlinder, vlieg of kever een zeer groote snelheid kan be reiken. DE OUDE SCHOOL. inal I wgen „inl-éé'n de„W zijn, m, is om te vernemen, hoe hot bij „n70 ouders in de 16e pPm,. °°r" Het arahf v.n i in# 1,1 <Ic scnool in tol \L 7 schoolmeester was niet zeer n tel. het kwam dan ook niet voor dal ongel,erlen mt den beteren stand to tn jjjj rrlaaflan'Dr ai on dan ook genoodzaakt builen .In schooluren oen ricvenbeteekkimi ijui Z'nXmof Va" r <ien schoolmeester wordf 1380). da, hij moet hunnen H«r ahnijden, som, öd.ïn" Ohiaen maten, eloe, maken en Bteenhouwen, schilderen, atce"^ Ook schoenlappen, ende clompo"™*"' n°" kMf n,aecken. ende den nck"^"' Boeclrbinden, opveteren, en brcW^"'' Eon paar kooyen houwen, osscn'"^"' Somtijds met „aeyen een j^veT**"' Boceken nytschrijven, boelbrieVven'en''n' EHike lepelarijen daor een Over Somer can hydlrLTtore',1,: vercischl rj„ studie minder to meeV'^g.n7ete,e,:Tn,ba*"1''1 aoch (en een nnderL-„ v solioohneeate:-, familie, waar éh de. ho""<- akker én véld J "P en eid moesten meehelpen gestoelte, waarvan dc eiken ijzeren hongsds ?n kr t rm<,< U°eke de waaXe sehoolvo^,1" af*ealo,o„, hl s&HSaSf** het schrijfkdckérmet "aIM]dooaken, eollus „daer hy uyt leer, b '"T- Pro1"- b:r«édn'wedédem).de SCh°,pea 6a na^t' 'eofoernken hauy,. „uorwerk te ééan i'-T "aar UK kt", drie of vier I.Z?i „•"ortcn 2 of vier eyfferbooexkiens, 'Tj', rum «aar zijn bijbel op litrt huv* De ond" psalmb,0ek e„ eeu teateme„T Een „Artijckelbriel" die aan de., j het schoollokaal hing, ter' voorhchüna Z ZZThma dC" bevatte é!Üe stond verboden zonden, waar straf 0p snot"1 Vl hct "ma,,ca"der beworjien met "Tj vl®»« en luys" was verbéden 2^2 "tWCC PlaCk""' mP' Zijn deze schattige kuikentjes heuscb uit een broedmachine gekomen? Ja, juffrouw. Wat leuk. Ze zijn precies eender als die uit het ei komen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1930 | | pagina 7