PASCHEN
Paschen in Rusland
Wanneer de Paasch-
klokken naar Rome
reizen
ZATERDAG 19 APRIL 1930
DE l.FjnsCHE COURANT
door
FRIEDRICH MUCKfcRMANN S.J.
Wanneer de Paaschklokkcn beieren
over het land, dan moesten hemel en aar
de samen klinken in een juichend alleluja
Zoo is 't in gelukkige en welgeordende tij
den. De vreugde van 't geloof, die alle
begrip te boven gaat, stemt dan samen
met de kleine levensvreugden. Lente en
vacantie. Paascheicren en uitstapjes, het
zijn alle gebeurtenissen, die feest van
't heiligste mysterie omranken met een
blijden aureool.
Doch thans is dit allee veranderd. Wij
bunnen onze gedachten niet afkeeren van
de eatastrophen, die alzijdig ons omringen
die onophoudelijk ons toekomen uit, alle
werelddeelen: van den hongersnood in
China, van de overstroomingen in Noord-
Frankrijk, van de branden in Japan, de
godsdienstvervolging in Rusland, van de
bedroevende verhoudingen in vele landen
van Europa. De wereld, die de genade der
verlossing van zich wijst, lijdt om haar on-
verloslheid aan haar smartelijke gebon
denheid. Spreekt het getal van hen, die
dag aan dag aan hun ondragelijk leven
een einde maken, reeds geen vreeselijke
raai? En toch zingt over de landen het
Paaschlied der klokken; toch wordt het
evangelie jubelend gezongen van Christus
die is opgestaan toch wenschen de ge-
Ioovigen elkander: een zalig Paschen.
En dit is ook good zoo!
De christen immers zoekt de hoogste
levenswaarden in zijn godsdienst. Deze
waarden zijn in de woeling der tijden niet
geschokt. Geen cycloon, geen brand of
aardbeving, geen oorlog of nood brengt
hem aan het wankelen. Hij weet. dat zijn
Verlosser leeft, daarom bemoedigt }icm
zoo het woord van den Verrezene: de vre
de zij met u. De Paaschdag doet allo
droefheid en leed vergeten. Hij schenkt
ons de lente met bloesempracht en gulden
zonneschijn. Op dien dag beleven we meer
dan anders dc eeuwige opstanding van
Christus in de wereldgeschiedenis. Er
heeft zich in dezen tijd immers een gebeur
tenis voltrokken, welke latere geslachten
beroeren zal. Het Vaticaan heeft zich ver
zoend met de macht, die het tot dusver
in slavenketenen geboeid hield. Herinnere
men zich slechts de droefheid, welke over
het christenvolk kwam, toen de metropool
der christenheid den opvolger van Petrus
ontroofd werd. Jaar in, jaar uit kwamen
uit alle werelddeelen dc protesten om dit
onrecht te verzoenen en algeheel te her
stellen. Thans heeft de Voorzienigheid
Petrus boeien geslaakt. De vijand van
toen heeft gecapituleerd. In één land ter
wereld heeft do Kerk haar volle vrijheid
weer herkregen- Do leider van het land,
waarin eens een Garribaldi en Manzini
den scepter zwaaiden, heeft verklaard:
Italië is een katholiek land Wij zien
deze gebeurtenissen in het licht des ge-
loofs en weten, dat Christus bij Zijne Kerk
is en dat Hij dc harten der Koningen nog
bestiert ale de stroomen in gebergte.
Men vergete niet, dat de christenen van
heden onder veel moeilijker omstandighe
den werken dan weleer. Hetgeen vroeger
in tijden van eenheid en harmonie als het
natuurlijke beschouwd werd. moet thans
met bijna heldhaftigen moed gewrocht
worden. Millioenen gewagen van geloofs
twijfel en ondragelijken zielenood doch
tezelfden tijd zijn er millioenen, die zich
sterk voelen in de kracht van het geloof,
die in den vrede met God en bet diepe
geluk der religie een voldoende belooning
vinden voor dc offers, die zij brengen moe
ten, telken dage .Wellicht is hun getal wel
even groot als vroeger en zij getuigen, dat
er in onze dagen nog een Paschen der zie
len gevierd wordt!
Steeds trachten we ons aardsche leed
en ontreddering alleen te boven te komen
met de krachten dezer aarde, doch daarin
ligt juist de grootste vergissing van deze
eeuw, dat zij de prima causa, den onein-
digen God niet meer kent en daarom haar
toevlncbt alleen neemt tot de causae se-
cundae, de orden der natuur, welke hij
meent zoo grondig doorvorscht te hebben.
En toch deze tweede oorzaak ontleent
haar kracht altijd weer aan de eerste en
liaar volkomen herstel zal zij slechts dan
bereiken, indien zij weer samensmelt in
volledigQ harmonie met de eerste! Wog
daarom met alle ontmoediging en vertwij
feling. Alles vermogen wij in Christus, die
dood en hel verwon. Weg mot alle pessi
mistische stemmingen, die ons hinderen
bij ons werk in 't publieke leven. Ook bet
openbare leven en de menschelijke sa
menleving zullen wij vernieuwen in Chris
tus, indien wij slechts het geloof hebben
van hen, die bij Christus' opstanding te
genwoordig waren. Niets bezaten zij, wat
hun succes kon waarborgen, geld noch
rijkdom en zelfs geen ontwikkeling. Maar
Christus bezaten zij en in het teeken van
Hem veroverden ze de wereld. Christus
bezitten ook wij. Verrezen is hij voor ons
en in ons. Wee«= daarom niet zoo angstig
en bevreesd, gij kleingeloovigen. Sprak
immers niet de Meester: „Vertrouwt, ik
heb de wereld overwonnen".
Vernieuwen wij ons in dit geloof onzer
▼aderen, en wij zullen verrijzen, ook als
mensch verrijzen in de kracht van hen, die
verrezen
(Nadruk verboden).
Een nieuwe storm van godsdiensthaat.
Het offensief der Communisten tegen dc
Christelijke Kerken in Sovjet Rusland is voor
het oogenblik minder heftig, sinds Stalin
aan de Communistische partij een nieuwe
richting gegeven heeft. De vervolgingen ge
schieden thans niet meer zoo openlijk en zij
dragen niet meer zoo n officieel karakter, (al
thans volgens de opvattingen der Sovjets),
maar thans heeft de bond van godloochenaars
de opperste leiding. Volgens de nieuwe voor
schriften, die Stalin aan de Communistische
partij gegeven heeft, raag men slechts dan al
leen optreden tegen kerkgenootschappen en
godsdienstige vereenigingen, wanneer dc be
volking dit uitdrukkelijk wenscht, of ook
wanneer men zou kunnen bewijzen, dat de
bedienaars van den godsdienst of leden van
een godsdienstige vereeniging zich schuldig
zouden gemaakt hebben aan een vergrijp tegen
den Communistischen Staat. Maar iederen
dag opnieuw kan men een dergelijke beschul
diging herhalen omdat men aan de priesters
en overige bedienaren van den godsdienst alle
burgerrechten ontnomen heeft; bovendien be
schouwen de Sovjets de kerk als een onge-
wenschte instelling en men tracht zoowel de
priesters als degeloovigen zoodanig te kwellen
en te prikkelen, dat zij gedwongen worden om
in verzet te komen-
Bovendien is het begrip „bevolking'' zeer
rekbaar bij de Sovjets. Want hier beslist niet
de meerderheid of dc quantiteit, maar de kwa
liteit der bevolking den uitslag van een volks
stemming over godsdienstige vraagstukken.
De geloovigen zijn in de oogen der Commu
nisten „parasieten van het proletariaat" en
vijanden van het Communisme, dus een ge
vaarlijk element, waartegen de noodige maat
regelen genomen moeten worden. De bond van
godloochenaars is een wettelijke, door den
Staat erakende en bevoorrechte organisatie,
die zuiver op dc beginselen van Karl Marx
ia opgebouwd en praktisch steun vindt in de
soldatenmacht, die Lenin als een afgod ver
eeren: met andere woorden, de bond van god
loochenaars is een organisatie, die het thans
heerscbende communisme vertegenwoordigt en
die door de regeering onder het volk ver
spreid is, om overal, waar noodig, de vereischte
volksmeerderheid te vormen.
Wanneer de regeering bepaalde maatregelen
tegen de een of andere kerk wenscht te ne
men, dan worden een aantal leden van dezen
bond naar de desbetreffende gemeente gezon
den om de geloovigen en de priesters op te
hitsen tot verweer tegen de regeeringsmaat-
regelen.
Dan volgt weldra een verklaring dat deze
gemeente een „staatgevaarlijke volksgroep"
is, de leiders, de priesters worden gevangen
genomen, terwijl de kerk gesloten en verzegeld
wordt.
Een andere manier om het onrecht te
sanctioneeren en een schijn van recht te geven
bestaat hierin dat de regeering een aantal le
den van den bond van godloochenaars naar
de vergadering zendt waar over de sluiting
der kerken beslist moet worden: zij zorgen dan
wel, dat zij dc meerderheid van stemmen be
halen en dan is het lot van kerk en parochie
spoedig beslist. Deze methode wordt tot op
den huidigen dag in de steden toegepast. Voor
het platteland heeft Stalin afzonderlijke voor
schriften gegeven, waarbij het verboden is om
gewelddadig tegen de kerk op te treden.
In de steden beschouwt Stalin de bond van
godloochenaars als „de Stem des Volks". De
groote propagandatochten, die iederen dag in
dc straten en op de openbare pleinen gehou
den worden, zijn het beste bewijs, dat deze
bond steeds meer invloed krijgt. Dc regeering
denkt er niet aaD om de actie van deze god
loochenaars te beperken. Op bet laatst gehou
den congres van den bond van godloochenaars,
dat 20 Maart plaats had, werden weer geheel
nieuwe bestrijdingsmethoden vastgesteld en
aangenomen en de regeering heeft ze goedge
keurd! De Paaschstorm, iie men van plan was
over het land te doen losbreken, werd door de
regeering niet tegengehouden; binnen enkele
dagen zal de wereld weer gelegenheid hebben
om zich te overtuigen, dat het den bond van
godloochenaars cn ook de regeering van Sta
lin ernst is met hunne bedreigingen. De voor
bereidende maatregelen zijn reeds genomen en
met Paschen za' men opnieuw een poging doen
om de Kerk te vernietigen.
Om nu aan deze actie tegen dc kerk een
„wetenscbappelijken ondergrond" te geven
wordt er dezer dagen in Leningrad een anti
godsdienstige tentoonstelling geopend. De
Academie voor kunsten en wetenschappen,
hebben een gehcclcn vleugel in het winter
paleis van Alexander.II ter beschikking ge
steld om daarin deze tentoonstelling te hou
den.
De voorbereidende werkzaamheden werden
met bekwamen spoed uitgevoerd zoodal thans
(half April) de opening zal kunnen plaats heb
ben. De Academie voor kunsten en weten
schappen heeft toegezegd, dat zij het beste
wat ze in hun museum bezit ter beschikking
stelt voor deze tentoonstelling. Op aanschou
welijke en zeer bevattelijke wijze zal men aan
de bezoekers duidelijk maken hoe de verschil
lende godsdiensten zijn ontstaan: de mozaischc
ccrcdienst, het Christendom en de godsdienst
van Mahomed. In een afzonderlijke afdeeling
wordt een „galerij van bedienaren van den
ceredienst" ondergebracht: poppen die men
verkleed heeft met de meest verschillende ge
waden, die de meest bespottelijke voorstelling
moeten geven van een gewoon priester en ver
der van alle kerkelijke rangen tot en met deo
Paus in vol feestornaaL Aan deze tentoonstel
ling wordt ook een speciale afdeeling verbon
den waar een serie lezingen .tooneelspelen en
filmvoorstellingen gegeven zullen worden,
waardoor de volksmassa wordt aangespoord
om met Paschen een heftigen strijd te voeren
tegen de Kerk.
In alle groote steden worden dergelijke
methodes toegepast ..Vliegende autokolomm"
van den bond van godloochenaars doorkruisen
het gehecle land om het volk te leeren „om
Paschen te vieren volgens den communistischen
ceredienst".
Na boven vermelde voorbereidingsmaatrege-
len zal de Kerk van Rusland door een nieuwen
slag getroffeo worden, en volgens bewering van
enkele leiders van den bond van godlooche
naars zal deze actie een storm ontketenen te
gen de kerk zooals de wereld er nog nooit
een gezien beeft
VERSIERDE PAASCHEIEREN
HET ST. JANSKLOKJE VAN BREEZAND.
De Gloria van bitten Donderdag was ten
'einde. Tot afscheid lachte kleine Jan oog
even tegen Doortje, Tonny, Gnus en Piet boog
zijn bronzen kopje eerbiedig in de richting van
de kerkmeesters en de reis naar Rome ving
aan. Na een paar minuten zweefde hij al boven
Anna-Paulowna. Juist dacht hij even neer te
strijken, toen hij de oogen van de oude moc-
derklok al op zich gericht zag; eerst een beetje
streng, want moeder dacht eerst zoo waar, dat
klein Jantje zijn tong tegen haar uitstak, maar
hij het dalen merkte ze, dat bet dc klepel was.
„Moeder", riep Jan al oit de verte: „Bent u
reisvaardig?"
„Neen, Jantje, je bent mis" was het goedige
antwoord. „Sinds je een aposti-lklok geworden
bent, pas je beter bij de St. Petrus cn Paulus
van Den Helder".
Op Jantjes bronzen wangen biggelden in
eens een paar tranen. Moeder werd er week
van en tecder klonk het toen: „Nu mijn Jan-
neman, je mag het dan wel weten. Ik ga dit
jaar niet naar Rome, maar naar Carthago.
Sinds jij het ouderlijk blokkenhuis verliet,
heeft O. L. Heer me toch gezegend cn sta ik er
nog beter voor dan vroeger. Zelf betaalde je
je uitzet en onze bloembollen bezorgden ons
nog een extraatje van ruim 3 duizend gulden".
Maar als vreesde moeder, dat de kleine ben
gel eens mee naar Carthago zou vliegen, voeg
de ze er nog aan toe: „Je begrijpt wel, mijn
kind, dat zoo n reis boven den stand is van
zoo'n jong klokje, als jij bent Bovendien boor
ik, dat ze van plan zijn. voor jou ecu nieuw
klokkenhuis te bouwen, cn daar dien je bij te
zijn".
Het kinderverdriet ven Jan was al weer over
cn hij zei: „Moeder, ik zal bet kerkbestuur
vragen mijn klepel tweemaal zwaarder te ma
ken, zoodat ze me in den Polder ook kunnen
hooren, en dan houd ik in uwe afwezigheid
ook daar wel de wacht".
Na den moederlijken zegen ontvangen te heb
ben, laveerde Jan even terug naar Den Hel,
der. Petrus en Paulus. Maria Immaculata, De
Burg, Schilt en Koksdorp hadden hem reeds
opgewacht.
„Zoo Jan, ben jc daar", klonk dc vrienden-
groet, „we moeten voortmaken, want anders
wordt de heilige Vader ongeduldig". In Scha-
gen sloot ook de dekanale Christoforusklok
zich bij hen aan en nam dc leiding over. Na
twee uren hadden ze België al bereikt
Op eens drong de zware stem van dc ma
joor Alink-scheepsklok tot Jan door. „Zeg
Jan", zet hij. „Jongen, wat hebben we met ons
tienen in Breezand met het triduüm mooi ge
feest, wanneer verwacht je oos weer?"
Jan vloog naar de ma joorsklok, vleide zijn
hoofdje tegen de blanke stalen schedel van
den marinier en fluisterde toen heel zachtjes:
„Van den zomer hebben we aanbiddingsfeest,
maar mijn patroon wacht totdat de herder
van Anna-Paulowna weer thuis is".
„Kijk, daar heb je Frankrijk al", jubelde
opeens het Zand. Wat een pracht gezicht; ik
zou het wel willen uitschilderen". Nog Zuide
lijker zagen ze Lyon.
„Maar. Jan", riep Wieringen, die bloemen
heb ik dit jaar in Breezand ook al gezien".
„Het zijn Irissen", zei Jan, met een beetje
air, „misschien goed van kwaliteit, maar er
zijn toch een paar jaar noodig, willen het ras-
achte Hollanders worden. Toen de vorst alles
vernield had, moesten we ze wel importeeren".
„)k zie Rome", riep opeens Burgerbrug.
Jan keek zijn oogen uit „Maar zeg. ik zie
daar iemand met een mooie wit-satijncn toog.
wie zou dat zijn", vroeg hij aan het Veld, „is
dat de Paus?"
„Ja. broertje", antwoordde Waarland en hij
boog zijn hoofd eerbiedig. „Dat is de Heilige
Vader en hij wacht ons reeds op".
Toen werd het in de lucht een gegons van
jewelste. Uit alle werelddeeten vlogen de klok
ken bijeen. „Zeg, Christoforus", riep St Jan,
„laten we zorgen in de eerste rij vlak voor den
Heiligen Vader neer te strijken". En ja, het
gelukte. St. Jan lag vlak voor de voeten van
den Heiligen Vader cn vol ontroering zag
Zijne Heiligheid op al die duizenden klokken
neer. Opeens viel zijn oog op St. Janneken.
„Zeg, ventje" vroeg de Paus, „wie ben jij?
't Is geloof ik voor het eerst dat ik je hier
zie". Jan durfde bijna niet antwoorden. Ein
delijk stotterde hij:
„Heilige Vader, ik kom van Breezand, mijn
moeder woont in den Polder".
„Ja je moeder ken ik wel", verklaarde Zij
ne Heiligheid, „maar Breezand kende ik nog
niet".
Nu werd Jan vrijmoediger. „Heilige Vader",
zei hij, „Lingbeek verklaarde ruim een iaar ge
leden in het parlement, dat Breezand zoo
Roomsch werd; en dit woord had invloed bi)
onzen nieuwen bisschop, de smeekbede der
Breczanders werd verhoord. In een jaar wer
den er bijna 400 kindertjes Roomsch gedoopt
en onze nieuwe school telt nu al bijna honderd
kinderen. Dc dominee had dus wel gelijk. Uit
dankbaarheid hebben we nu in het portaal der
kerk zij oprtret naast het Uwe gehaogen".
„Goed, goed", zei toen de Heilige Vader.
„Ik ken hem wel niet, maar een goed werk
behoort beloond te worden".
Nu werd het verder doodstil op het St. Pie
tersplein. Dc Paus begon alle klokken toe te
spreken. „Mijne dierbare metalen predikers",
zoo begon de hoogpriesterlijke aanhef, „gij
klaroenen Gods, de torens zijn uwe preek
stoelen, doet steeds stipt uw plicht, besteedt
vooral uw zorg aan de langslapers. Uw voort
durend bim-bam beteekent: bidt, werkt. Ver
kondigt deze les zonder ophouden aan de u
toevertrouwde geloovigen en het zal hun goed
gaan".
Daarna gaf de Heilige Vader aan allen de
Paaschgroeteo mee, vulde de klokken met
mooie Paasch-eiercn cn. na den pausclijken
zegen ontvangen te hebben, konden ze de tocht
weer aanvangen.
Tot Parijs genoten de Noord-Hollandsohc
jongens het eervolle gezelschap der Notre
Dame en Saciécoeurklokken. Kleine Jan be
wonderde hunne mooie paarse strikjes cn kou
niet nalaten, terwijl hij met een schuin oogje
naar Christoforus en den vlootmajoor keek, op
te merken, dat zooiets ook zijo twee ouderen
broers bijzonder goed zou sieren. Binnen twee
uur lag België al weer achter beo. Noordwijk,
Sassenheim. Listc, Heemstede, kwamen io het
zicht De menschen zagen van hun arbeid naar
omhoog.
„Kijk", riepen ze, „de klokken zün al weer
op dc terugreis. Die kleine voorop is zeker St
Janneken van Breezand".
„Zeg. Jan, doe je aan onze familie de
Paaschgroeten".
Jan knikte, maar zijn gedachten waren al
weer verder. Daar in den tuin van bet bis
schoppelijk paleis zag hij Mgr. Acngcncnt, Zijn
Doorluchtigcn Peetoom naar boven kijken. Alle
klokken maakten een eerbiedige buiging. Mgr.
lachte hun vriendelijk toe, wuifde echter, dat
ze door mochten vliegen, want niet graag zou
Hij zien, dat ze te laat op hun post waren.
Te Schagcn nam Christoforus afscheid van zijn
kameraden. Allen bedankten hem voor zijn
uitmunteade leiding. Nog even blafte Nero
ven den Deken hen na, want hij scheeo zijn
vroegeren vriendje Jan nog te erkennen, maar
al binnen een minuut waren ze uit het gezicht.
Boven Anna-Paulowna popelde het hart ven
Jan om moeder nog even te groeten. Maar
misschien was ze nog in diepe rust. Toch kon
hij niet nalaten even door de radio naar om
laag te roepen. Dag moeder Pex Vobis
en duizend groeten van den heiligen Vader.
Moeder werd gelukkig niet heeleraaal wak
ker en droomde zoet voort over heer lieven
Jannemen. En nu naar huis. Hartelijk groette
hij nog eens Petrus en Paulus, Texel en den
Vlootmajoor en met een sierlijke zwaai vloog
hij zijn witte torentje weer binnen.
Juist was de groote litanie ven Pausch-Za-
terdag ten einde. De- organist zette reeds zijn
vingers op de ivoren toetsen, de misdienaars
grepen near hunne schellen en toen zette op
eens de pastoor feestvol het Gloria in excclsis
in, en Jan klingelde luidde en jubelde dapper
mee, zoodat alle Breczanders io huis of op
het veld elkander toeriepen: „O hoort eens,
onze kleine St. Jan is gelukkig weer thuis....
Hij luidt het heerlijke Paaschfeest in. Leve
ons Breezand en allen 'n zalig, zalig Peeohen".
J. V.
PAASCHVUREN.
Onder dn verschillende festiviteiten,
waarmede het Paaschfeest door bet volk
ten platte Lande word*, gevierd, dient ook
genoemd te worden het ontsteken der z.g.
Paaschvnren.
Groote stapels hout worden door de
jongelingen op Paasch zaterdag bijeenge
bracht en op Paaachzondagavond verlicht
hun helle gloed heel den omtrek der dor
pen.
Do- te fantastischer is het schouwspel
dier brandstapels naarmate men komt in
heuvel- of bergachtige streken, zooalt bijv.
in Duitseblaad en Tirol, waar de ontsto
king van het Paoichvuur met zekere fes
tiviteiten vergezeld gaat, waarin vooral
de opkomende jongelingschap en jonge
dochters een belangrijk aandeel hebben.
„Zonder vuur geen echte Paschen
zegt een oud Tiroolscb spreekwoord en
de romantisch aangelegde Tiroler kan
zich dan ook moeilijk een Paschen inden
ken zonder de fanta«tische varen, hoog
op de bergen, die wijd en zjjd de velden
verlichten met hun sprookjesachtig schijn
sel.
Ook in ons land vooral in dc Ooste
lijke provincies, met nam** Gelderland,
Overijsel en Drente zijn de Paaschvu-
ren in zwang en ook daar is het een ver-
ma aak, waar vooral de dorpejeagd san
KALENDER DER WEEK
N.B. Dagelijks Gloria «n Credo. De
Seqocjis^ „Victunae". Prefatie van Paschen
(invullen: vooral op dezen dag). Men lotta
op de veranderingen in den Canon (lij"1
va*t« gebeden) der H Mis gedurende ge
heel de week. Kleur: Wit
ZONDAG 20 April. Hoogfeest van Pa
schen of van de Verrijzenis des Heeren
Mis: Resurrexi.
Cit do Misliturgie straalt ons togen d«
Paasch vreugde, de blijde jubel over Chris
tus' op» tand ing ten leven. „Ik ben verre-
zeu en bij U Alleluja" juicht Christus is
den Introïtus. Het heerlijk betuigd feit vxs
Christus' verrijzenis doet ook ons het Allo-
luja wellen naar de keel, want door Chris
tus' overwinning op den dood is voor ont
de toegang tot hot eeuw ig goluk ontsloten
(Gebed). Ja, waarlijk, dit is do dag, dis
de Hoor gemaakt heeft Hoe good en barm
hartig is toch onze Heer Christus, Die ooi
Paaachlam wil zijn. Alleluja. (Graduale er
Alelluja-vors). In het Epistel vermaant
ons de Apostel, dat wij ons moeten reiniger
van den „ouden zuurdeesem" d.L van oru*
zonden en onvolmaaktheden, willen wu
deel hebbcu aan den zegepraal van Chriv
tus verrijzenis welke ons in hot Evaugelis
door ecu Engel wordt aangekondigd.
Offertorium en Commuiüo zijn uitingen
van den Paaschjubel, welke voor ons een
maal oen eeuwige zal zijn, als wij, verlost*
Broeders en Zusters van den verrezen
Christus, eensgezind rijn in de liefde Gods
Heer stort in ons allen dien Goeat vao
Liefde. (Postcommunio).
MAANDAG 21 April. Tweede l'uasoh
dag. Dag van devotie. Mis: Introduxit.
De Heer heeft ons door Zijne overwin
ning op den dood uit het land der balling
schap (dc zonde) binnengevoerd in het
land der vrijheid (dc genade). Dat (uit dank
baarheid) do Wet dei Heeren altijd in on
zen mond zij (Introïtus). De overigo doelen
der Misgebeden overtuigen ons nog meer
van het feit der Verrijzenis.
DINSDAG 22 April. Derde Paaschdag.
Dag van devotie. Mis: Aqua.
WOENSDAG 23 April. 4e dag v. h.
Paaschoetaaf. Mis: Victricem. 2e gebed v.
d. H. Fidelia van Sigmaringen, Martelaar.
De H. Fideli» vau Sigmaringen, eerst
advocaat, muntte later als Cnpucijn uit
door verstorving en /elfbehcersching. Door
do Congregatie tot Voortplanting dos go-
loofs uitgezonden werkte hij met ijver aan
hot Missiewerk on verdiende als eers.c
Martelaar dier Congregatie ziju leven te
mogen geven in 1022.
VRIJDAG April. 6e dag v. h. Paasch
oetaaf. Mis: (in kerken waar geon procey
«io gehouden wordt) Eduxit. 2e gebed uil
do Mis: Exaudivit (Zie in het Misborl
achter den vijfden Zondag na Paschen)
Vó/»r de H. Mi? behoort de Prnomci*
gehouden te worden, waaronder de Lit*
uie rau Alle Heiligen wordt gezongen mei
herhaling van iedere aanroeping en bade
Deze gewoonte dagteeloent uit de te eeuw
on it orn verchristelijking van een heiden
acho processie, welke den 23en April dooi
do velden trok ter «ere van den bescherm
god tegen brand in het koren. Vandaai
wordt nu de processie gehouden o|
minstens de Litanie gebeden om Gods on
misbaron zegen af te smceken over d<
vruchten der aarde.
Na dc processie wordt gezongen du Mie
kxaudivit. (Zie achter den vijfden Zondag
na Paschen). Geen Gloria. 2o gebed vooi
Kerk of Paus. Geen Sequens. Geen Credo
Laatste Evangelie v. d. Vrijdag na P*
scben. Kleur: Paars.
In kerken, waar processie gehouden,
maar aiechts één 11. Mis wordt oj»gedrager
2e gebed d. Vrijdag na Paschen.
ZATERDAG J6 April. 7e dag v. h.
Paaschoetaaf. Mis: Eduxit 'ie gebed v. d
H. H. Cletus en Marcellinus, Pausen-Msr
tela ren.
IN DE KERKEN DER
E.E. P.P. FRANCISCANEN:
Alles als in bovenstaande kalender, be
halve:
WOENSDAG, .'e gebed v. d. Z. Kgidiua
van Aaaiaië, Belijder; 3e v. d. H. Georgiu».
Amsterdam. ALB. M. KOK, Pr.
(Joolneemt, doch dal ook door do ouderen
met zeker welgevallen wordt gadegesla
gen.
Wat is nu de eigenlijke betekenis de
zer Paancbvurent
In de eerste plaats dient men dezo oi.
t» boschouwen als een primitieve uiting
van vreugde, zooals die ook bij feestelijke
gebeurtenissen door uo natuurvolken \.in
Afrika en Oceanié worden aangelegd, bijv.
tot viering eener overwinning.
Vervolgen bobben de Paanchvuren
naast deze aigemeene nog een bijzondere
beteekenis nl. als een van geslacht tot ge
slacht voortgezette traditi<- van de vreug
devuren, waarmede eertijd* onze heiden-
ach* voorvaderen in dc oud-Gern:nan«che-
en Saksische wooden de verschijning der
Lento begroetten.
De Kerk, die niet in één elag de men
schen kon veranderen, heeft veel an die
lud-heidenscbc gebruiken overgenomen,
doch er een christelijke be,cek'-nis aan
gehecht en vt> kunnen wij sedert de
invoering van hot Christendom in de
Pooschvuren bet zinnebeeld «ion van den
Verrezen Christu*. Die het «are Licbt
I 'lat alle menschen verlicht, die in dez*-
I wereld komen.
