BINNENLAND De Wenteltrap WOENSDAG 26 FEBRUARI 1930 DE LEID SC HE COURANT TWEEDE BLAD PAG. 5 TWEEDE KAMER. Wijziging Drankwet. De Indi sche Begrcoting. De poenale sanctie. Een belangrijk voorstel was het voor stel van den voorzitter om de nota van wij ziging in zake het wetsontwerp tot wijzi ging der Drankwet aan een Afdeelings- onderzoek te onderwerpen. Minister Verschuur heeft in het ont- werp-Slotemaker de Bruine zulke ingrij pende veranderingen aangebracht, dat daarover ook wel schriftelijk van gedachte dient gewisseld te worden. De Kamer nam dit voorstel aan. De Kamer stemde hierna over het eer ste der elf wetsontwerpen van de Indische Begroeting, dat, njet de stemmen van com munisten en socialisten tegen, werd aan genomen (61 tegen 22). Ir. Cramer legde de te verwachten verklaring af, dat do soc. dem. fractie geen vertrouwen kon hebben in het beleid van de regeering. Toen ving de Kamer aan met de be handeling van het tweede wetsontwerp. Deze behandeling diende over het depar tement van justitie te gaan maar verliep grootendeels in een strijd over den waren aard van de poenale sanctie en de vraag of deze onmiddellijk diende te worden af geschaft. De Katholieke afgevaardigde ir. Feber stond tusschen de felle bestrijders en de laksche verdedigers van de poenale sanc tie. De poenale sanctie wil kort saam- gevat zeggen, dat de rechter mét een kastijding kan straffen het verbreken van een arbeidscontract door hen, die van een werk in de binnenlanden, waarheen zij vrij willig zijn gegaan, wegloopen en het zoo doende wat hen betreft onmogelijk maken, dat dit werk wordt uitgevoerd. Ir. Febér zag in de poenale sanctie geen slavernij en noemde haar spontane af schaffing zonder ernstige bedrijfsstoornis onmogelijk. Hij achtte de voorstelling, van socialistische zijde gegeven, veel te don ker gekleurd. Maar de Katholieke afge vaardigde schijnt toch te meenen, dat aan de uitvoering van de instelling wel wat mankeert. Hij koos daarom een tusschen- we' en stelde den minister voor een com missie van arbitrage in te stel'en, die aan de „gedrosten" niet direct straf zou opleg gen maar als apparaat van do arbeidsin spectie vragen zou stellen aan de koe lies over de motieven van hun_.wegloopen, waarop de sanctie staat. Moge ir. Feber hiermede succes hebben, evenals met zijn aandringen om de Zon dagsrust voor assistenten en den wekeli.ik- schen rustdag voor koelies tot werkelijk heid te maken. DE KONINKLIJKE FAMILIE TERUG IN DE RESIDENTIE. Onder een groot en zeer hartelijk belang- stellingsbetoon van honderden uit de Haag- sche bevolking, zoowel op het perron ter weerszijden van de Koninklijke wachtzaal als in de Rijnstraat, waarin het achterge deelte van de wachtkamer uitkomt, zijn de Koningin en Prinses Juliana en de dames en heeren, die hen hebben vergezeld, na een verblijf van drie weken te Oberstdorf, Dinsdagmiddag per Staatsspoor in de Resi dentie teruggekeerd. Precies 3 u. 38 minuten reeds de trein, waarin de Koninklijke salon- en slaaprii- tuigen bevonden, hét station binnen en wer den de Koningin en Prinses bij het uitstap pen met luide hoera's begroet. Prins Hendrik en zijn zuster, de Groot hertogin van Oldenburg, verwelkomden op het plankier voor de wachtzaal de Konin gin en de Prinses en tusschen deze vorstelij ke personen had een allerhartelijkste be groeting plaats. De Koningin en de Prinses zagen er uit stekend uit met door de zon en de berglucht gebruind gelaat. Na enkele oogenblikken in de wachtzaal vertoefd te hebben, begaf het Koninklijk gezelschap zich' naar buiten en weerklonk in de Rijnstraat weder zeer levendig hoera geroep. In een half-geopende auto reden Konin gin, Prins, Groot-hertogin en Prinses Julia na naar het Paleis van de Koningin-Moedor aan het Lange Voorhout, waar Koningin Emma een vcrwelkomingsthee aanbood. Later werd naar het Koninklijk Paleis aan het Noordeinde gereden. Prinses Juliana. Een bezoek aan Indiët In den laatsten tijd nemen de geruchten, welke gewagen van oen aanstaand bezoek van H. K. H. Prinses Juliana aan Nodor- landsch Oost-Indië meer vasten vorm aan. Er is reden om aan te nemen, dat al is er dan nog geen absoluut vaststaande be slissing gevallen in een nabije toekomst dat bezoek vermoedelijk kan worden tege moet gezien. Het „Va/d." heeft daaromtrent eenige bij zonderheden vernomen, welke het blad nog niet kan mede deelen, maar welke er toch op wijzen, dat met een aanstaande reis der Prinses naar Indië in bepaalde kringen re kening wordt gehouden. EEN LIBERAAL BLAD OVER DE „DANSCOMMISSIE". De regeering behoort onvoorwaardelijk te worden gesteund. Anders dan de liberale bladen, die, met do „Vrijheid" voorop, de regeering kweze larij en erger hebben verweten, naar aan leiding van het instellen eener commissie, die de vraag moet bestudeeren in hoeverre van overheidswege maatregelen met betrek king tot het dansen dienen te worden ge troffen, oordeelt het „Utr. Dagblad". Het blad ontkent de juistheid der be schuldiging van zedenmeesterij. Alleroerst omdat minister Ruys de Beerenbrouck in zijn installatierede er zelf op gewezen heeft, „dat een natuur lijk en sterk zedelijkheidsbesef door geen overheid van boven af kan worden opge legd". Maar ook hierom aohten wij de beschuldiging aan het adres der regee ring volkomen onjuist en overdiend, om dat geen enkele ernstige politieke over tuiging aan de Overheid een vrijbrief geeft van staatsonthouding wanneer ver wildering een volk dreigt te ondermijnen Wij, liberalen, wier beginsel de Overboid spoedig een halt toeroept, wanneer die Overheid zich wil gaan bemoeien met de volksgewoonten, loopen het ernstig ge vaar, de vrijheid, een waarde die vóór alles gelden moet, te verwarren met een bandeloosheid, die wij als constructieve staatspartij met alle macht willen helpen bestrijden. Liberaal zijn wil zeggen, op komen voor de geestelijke vrijheid, niet voor de vrijheid van e^n volk zichzelf te gronde te richten. Hier teekent zich scherp do grens af tusschen liberalisme en anarchie. Verder zegt de redactie, dat wie, zooals zij, in de gelegenheid was, een geheelen morgen een hoogleeraar in de huid- en ge slachtsziekten te hooren gewagen van zijn klinische praktijk, ophoudt met stcenen te werpen naaar een rogeering, die in haar verzet tegen de dans-ontaarding door de liberalen onvoorwaardelijk behoorde te worden gesteund. Regeling kleinhandel in alcoholhoudende dranken. De voorzitter der Tweede Kamer heeft benoemd tot lid van de commissie van voorbereiding voor het wetsontwerp tot regeling van den Kleinhandel in alcohol houdende dranken, in de plaats van den heer Staalman, den heer Bicrema. In de plaats van de heeren Deckers, Langman, Biercma en Bij'eveld zijn tot plaatsvervangende leden in die commissie benoemd do heeren Engels, Rutgers v. Ro zenburg, Boon en Zijlstra. DE DURE SPLIJTZWAM! Mevr. v. Itallie-v. Embden moet waar maken of intrekken. „Do Tijd" sohrijft: Voor de Vrijz. Democratische Vrouwen- club van Den Haag hield mevr. Van Itallie- van Embden, lid der Tweede Kamer, Maan dagmiddag een rede getiteld: „Wandeling door do Rijksbegrooting voor 1930". Sprekende over het onderwijs zoide do gekozene van den Vrijzinnig-Democratischo Bond, blijkens het verslag van het Nod. Correspondentiebureau, onder moer het volgende Minister Terpstra, als bij een lot uit de loterij tot zijn hoog ambt gekozen, was in den korten tijd van zijn werkkring nog niet in staat een eigen program te ont vouwen. Zal hij de „stopwotten" opheffen, die het nijverheidsonderwijs verstarren'? Zal hij zich vrij kunnen maken van den ovcr- heerschcndon invloed van den Minister van Financiën? De toestand van ons on derwijs geeft zorg. Het resultaat is met naar verhouding van de geweldige kos ten. Behalve dat do „s p 1 ij t z w a m" enorm voel geld verslindt, is ook datgene wat de lagere school aan kennis bijbrengt en moor nog datgene wat zij aan kennis doet behouden, beneden de vorwachtingen gebleken. Wij hebben in het voorgaande enkele woorden later spatieeren. De bedoeling er van is duidelijk: de „splijtzwam", vrucht van de financieclo gelijkstelling op school gebied, verslindt enorm veel gold; de stij ging der uitgaven voor het lager onderwijs is voor een „enorm" deel het gevolg van do pacificatie. Welnu, deze voorstelling is met de waar heid in strijd. Mevrouw van Itallie-van Embden is een zeer achtenswaardig lid van de Tweede Ka mer. Zij vertolkt do moening van oen ern stige politieke partij. Het kan uiet haar be doeling zijn bij do dames van de Vrijzinnig- Democratische Vrouwenvlub een onjuiste opvatting te vestigen in een zóó belangrijke aangelegenheid als de ovorheidszorg voor het volksonderwijs. Mevrouw van ltallie-van Embden dient derhalvo of hare bewering met cijfers te staven, óf de onjuiste voorstelling te her roepen. Gaarne stellen wij do kolommen van ons blad beschikbaar om haar de gelegenheid te bieden, het een of het ander to doen. Tot zoover „Do Tijd". Als mevr. v. Itallie-v. Embden antwoordt, zullen wij onze lezers or van op do hoogte stellen. HET SPECULEEREN. Stoek uw geld en energie in den arbeid. In het laatste nummer van „Do R. K. Middenstander" schrijft rector Bots over de beurs en de beurs-speculaties. D'r wordt zoo luchtig gepraat van^ zoo zegt hij, „een kansje wagen" en „een zoet winstje maken", maar in zijn „Handboek voor den Leekenapostel" denkt Mgr. Aen- genent daar anders over: „Volgens do katholieke sociologie, ver dienen de scherpste afkeuring die beurs speculaties, welke beoogen winst te beha len zonder dat eenig nut wordt verschaft, zonder dat eenige sociale dienst wordt be wezen. Tegen dergelijke speculaties, die tesecht zijn genoemd economisch parasitis me, dienen maatregelen te worden geno men, teneinde ze ie onderdrukken". De gevolgen kunnen allerdroevigst zijn, soms voor enkele groepen als landbouwers of arbeiders, soms voor hec' het brecdo publiek; dezen keer schijnt er voor ern stige maatschappelijke gevolgen niet meer te vreezen zijn, maar een enkel geval uit de laatste weken kwam me toch onder de oogen. Het was op den laatst-gehoudon socialen Zondagmorgen van 22 Dcc., waar als on derwerp behandeld werd het kapitaal; bij de rondvraag vroeg een eenvoudig werkman, hoe 't mogelijk was, dat plotse ling zoo groote kapitalen konden verdwij nen. Het was een diamantbewerker en sinds een paar weken werkloos door.... do beurs-crisis. UIT DE RADIO-WERELD Programrra's voor Donderdag 27 Febr. Hilversum, 298 M. Na 6 uur 1071 M. Uitsluitend NC.R.V.-uitzendingen. 8.159.00 Morgenconcert. 10.00—10.30 Zang door Damoskoortjo. 10.3011.00 Ziekendienst. 11.00—11.30 Lezen. 11.30—11.45 Gramofoonmuziek. 11.4512.30 Voor do landbouwers. 12.302.00 Concert. Zang, viool, cello en piano. 2.00—2.35 Uitz. voor scholen. 2.453.45 Cursus Fraaio Hnndworkon. 4.005.00 Ziekenuurtje. G.006.30 Orgelconcert. 6.306.40 Koersen. 6.407.10 Vervolg orgelconcert. 7.107.40 Lezing over: „De Bandeloo- zen" van Jo Manders. 7.408.10 Cursus Maleisch. 8.10 Lezingen. Muzik. medew. door twee zangvorecnigingen. Na afloop: Persberich ten. Huizen, 1875 M. 10.010.15 Morgenwijding. 12.152.00 Concert door hot A. V. R .0.- Ensomble. 2.00—3.00 Gramofoonmuziek. 3.003.30 Halfuur voor de Ned. Vereen, van Huisvrouwen. Spreekster: Mevr. R. v. Oosten—Mossinger over: Opvoeding en oorlogbestrijding. 3.304.00 Gramofoonmuziek. 4.00—5.00 Ziekenuurtje. 5.306.45 Concert door hot Omroepor kest. 6.306.45 Gramofoonmuziek. 6.457.15 Landbouwhalfuurtje. Spreker: Dr. H. A. Zwijnenbcrg over: Dieronziek- ten, welke schadelijk kunnen worden voor ao menschelijke gezondheid. 7.15—7.45 Fransch Gevorderden en con- veisatie. 8.018.15 Gramofoonmuziek. 8.15 Aansl. van het Concertgebouw te Amsterdam. Abonnements-concert door 't Concortgebouw-Orkest o. 1. v. Piorre Men- leux. In do pauze: Lozing door Dr. L. Hoijermans over: Onvatbaarmaking tegen diphterie. Na afloop van hot concert: Persberichten. Daarna: Dansmuziek uit Cabaret „La Gaité" te Arasterdam. Daventry, 1554.4 M. 10.35 Morgenwijding. 11.05 Lozing. 11.2») Gramofoonmuziok. 12.20 Concert. I.20—2.20 Orgelconcert door R. FoorL 2.50 Uitzending voor scholen. 3.20 Vesper uit do Westminster Abbey. 4.05 Concert. 5.35 Kindoruurtje. 6.20 Voorlozing en nieuwaberichton. 6.55 Marktberichten. 7.00 Concert door Strijkkwartet. 7.20 Lozingen. 7.53 Concert. Orkesl. 3A5 Lozing. 9.05 Vervolg concert. 10.05 Nieuwsboriohten. ,,11 a d io Pari s", 1725 M. 12.50—2.20 Gramofoonmuziok. 4.05 Concert. b.55 Gramofoonmuziok. 7.40 Gramofoonmuziok. 8.20 Concert. Orkesten solisten. Langonberg, 473 M. 6.207.20 Gramofoonmuziek. 9.5010.45 Gramofoonmuziek. II.30 Gramofoonmuziek. 12.231.30 Orkestconcert, 4.505.6C Orkostconcert. 7.208.20 Carnavalsprogramma. Orkest, koor cn jongenskoor, sop'isn, tenor en bas. Sprek-r. 6.211—11.20 Vastenavondbal. Orkestcon cert, Brussel' 508.5 M. 5.20 Tiioconee-t, 6.55 Gramofoonmuziek. 8.20 Her-uitz. van het concert uit het Concortgebouw te Amsterdam. Ik weet niet mcor, welk antwoord hem gegeven is, maar wie weet, waren er in die eigen zaal, die hem hot eenig juiste ant woord hadden kunnen geven; wij hebben jo werkloos gemaakt, wij hebben die kapi talen zoek gemaakt door onze speculatie. En waarom? om een zoet winstje en daarvoor worden de belangen van zooveel menschen gewaagd Daarom tot slot deze wensch van K. in Leering en Leiding: „Moge door deze crisis tenminste dit goede worden bereikt, dat het publiek, dat pleegt te speculCcrcn, tot bezinning komt, en gaat inzien dat hot bctor is, zijn geld en energie in dienst van den arbeid to stellen dan zich met spcculocren schijn baar te verrijken". VERLATEN KLUIS OP DEN SCHAELSBERG. Het schilderachtige gebouwtje op don Schaelsbcrg nabij Valkenburg, dat langen tijd den laatsten kluizenaar in ons land heeft geherbergd, wordt niet meer be woond, aldus de „Tel.". Het is een eeuwenoud, en idyllisch huis- kc, deze vermaarde hcnuiclenwoningin de schaduw van hoogc, voorname beuken, rust liet daar in die vredige omgeving, slechts bezocht door vrccmdolingen. In dit kleine gebouwtje leefde, ver van do werold, de laatste „kluizenaar", broeder Ludgerus. Zijn vertrek schijnt »in nauw verband te staun met het overlijden van zijn bescher mer graaf De Villars, dio de eigenaar was vau de kluis, do bosschcn en landerijen in de omgeving. Langen tijd heeft hij de traditie van den Schae'sbcrgcr-kluizcnaur in eoro gehouden. Dc opvolgers van den graaf echter hebben zich, naar het schijnt, niet geroepen ge voeld, broeder Ludgcrus do hand boven het hoofd te houden. Dc kluizenaar heeft daarna zijn bescheiden woning vaarwel ge zegd. Zoo is dus dit gebouwtje op den Schaols- berg een monument geworden, waaraan de herinnering voortleeft aan een lange rij van bewoners, wior loven aan roligiouzo overpoónzing gewijd was. Laurens Plau- men was do cersto bewoner van do in 1690 door do grafelijko familie Hoen van Cartils tot Chalocn gestichte kluis. Hij woondo er tot zijn dood in 1706 en had geen gebrek aan opvolgers. Na hem loofden er Johan nes Eskcn, Arnold Haesen, Petrus Prikart», Petrus Huencn, Johannes Jacobs, Willem Smitsman, Peter Drescn, Hendrik Weert», Nicolas Laurent cn C'emcns Salingré. Bijna allen leefden er tot do dood hen opcischtc. Slechts Dresen en Salingré maakten uit vrijen wil een eind aan hun eenzaamheid. De lnatsto jaren begon dc belangstel ling der toeristen voor do kluis mcor en moor too to nomen, hetgeen ook aan de bijzondor mooie ligging, lo midden van oude bosschen en korenvelden is toe te schrijven. De klui», die te Valkenburg staat, i» lang niet do oudste in Limburg. Reeds om streeks de achtste eeuw leefde te Mun- sterhilsen de vrome Bnndrada. Voorts wa ren er kluizen te Roermond, Maastricht, Houthem, G er lach, Heerlen, Jabcck. Gronsveld, Bom elan, Goleen, Vacsrado «\:i. Dc vraag rijst, nu broeder budgetu- ei niet nieor is, of dc Sehaelsbergcr-klui» ooit weer bewoond zal worden. In het houtbedrijf. Overworkvorgunniug. De Minister van Arbeid, Handel cn N verheid heeft vergunning verleend, dat ge durende het tijdvak van 9 Juni tot en me! 20 September 1930 door do arbeiders, werk zaam iu houthandel, houtzagerijen cn -scha vorijen te Amsterdam, L o i <1 n en Henge lo (O.) van de tot liet collectief contri» voor het houtbedrijf toegetreden werkge vors op de cersto vijf werkdagen dor w c» k ten hoogste negen uren per dagen op Zate. dag ten hoogste vijf en c m half uur arbeid wordt verricht, met dien vorstan- dc, dut, door jeugdige personen beneden zi tien jaar niet langer dan acht <n veerti;.* uren per week mag worden gearbeid, o-', cn ander onder bepaalde voorwaarden. FEUILLETON. Uit bet Amerikaansch van MARY ROBERTS RINEHART. 35) Ik ben blij, dat u gekomen bent, was het antwoord. Al zijn hier nog meer kin deren, de kleine baas voelt zich nog al eenzaam. Ik had gehoopt, dat zijn moeder vandaag zou komen. Jamieson deed een stap naar voren. Bent u mevrouw Tate? Ik vroeg me af hoe de man den naam wist. Ja meneer. Mevrouw Tate, we komen om inlich tingen. Misschien kunnen we in huis.... Ze begreep den wenk en verzocht ons binnen te komen en even later zaten we in een armoedig kleine kamer. Mevrouw Tate scheen niet op haar gemak. Hoe lang is Lucien al hier? vroey Jamieson. Vrijdag voor een week is hij hier ge komen. Zijn moeder betaalde een week pension vooruitde rest is niet betaald. Was hij ziek, toen hij kwam Neen meneer, niet meer. Hij was wel ziek geweest, zei zijn moeder, hij was aan de beterende hand en hij gaat nu goed vooruit. Kunt u mij zijn moeder's naam en adres geven? Zo zei dat ze mevrouw Wallace heet te en dat ze geen vast adres had. Ze zocht een ponsion in do stad. Ze vertelde, dat ze een betrekking had in een warenhuis en het kind daardoor niet behoorlijk kon ver zorgen. De jongen moest frissche lucht en versterkende raidde'en hebben. Ik heb zelf drie kinderen en een meer maaki in hei werk niet veel verschil, maarik wilde dat zijn moeder me die week pension maar betaalde. Heeft ze niet gezegd waar ze werkte? vroeg Jamieson. Neen, meneer, maar do kleeren van den jongen komen alle van King. Hij heeft veel te mooie kleeren voor buiten. Er klonk rumoer en geschreeuw aan de voordeur, gevolgd door het geluid van na derende kindervoeten. Twee dikke kinde ren, een jongen en een meisje kwamen de kamer inhollen aan elkaar vastgebonden met waschlijnen en geleid door een lachen den jongen van een jaar of zeven, in een bruine overall met koperen knoopen. De kleine koetsier trok dadelijk mijn aan dacht het was een mooi kind en hoewel hij nog sporen toonde van zijn ziekte, zag hij er toch vrij goed uit. Ho Flinders, kalm aan, je breekt de leidse's nogriep hij tegen een van zijn paarden." Jamieson bracht hem tot staan en hield hem een gestreept blauw en geel potlood voor. Ik wil wedden, zei hij, teen de jongen het potlood aangenomen had, en op de manchet van den detective probeerde of het goed schreef, ik wil wedden^ dat je niet eens weet hoe je heet. Jawel hoor, zei de jongen. Lucien Wallace. Geweldig! En hoe heet je moeder? Moeder natuurlijk. Zoo heet die van u toch zeker ook. En terwijl hij dit zei wees hij op mij En waar woondo jo voor jo hier kwam? De detective was beleefd genoeg geweest niet te grinniken bij de laatste opmerking van den jongen. Grossmutter, zei bij. En ik zag dat Ja mieson zijn wenkbrauwen samentrok. Wel, jonge man, je schijnt niet veel van je zelf af te weten, zei hij. Ik heb het de heele week al gepro beerd, zei mevrouw Tate. De jongen kent een paar woorden Duitsch, maar hij weet niet waar hij gewoond heeft en ver telt niets. Jamieson schreef iets op een kaartje en gaf het haar. Mevrouw Tate, zei hij. Ik zou graag willen dat u iels voor mij deed. Hier is geld om te telefoneeren. Zoo gauw de moe der van don jongen komt, bel dan dit num mer op en vraag naar dc persoon wiens naam op dit kaartje staat. U kunt mvs schien wel aan den overkant bij den dro gist telefoneeren. U hoeft alleen maar te zeggen: „de dame is gekomen." De dame is gekomen, herhaalde me vrouw Tate. Uitstekend, meneer en ik hoop, dat dat gauw mag gebeuren. Het briefje van den melkboer is al eens zooveel als gewoonlijk. Hoeveel wordt voor het kind betaald 1 vroeg ik. Drie dollars per week, mot do wasch mee. Goed, zei ik, mevrouw Tate, ik zal u het pension van de laatste week betalen en een week vooruit. Als zijn moeder komt, mag u niets over dit bezoek loslaten geen woord "en in ruil voor uw stilzwijgen kunt u dan dit geld voor uw eigen kinderen gebruiken. Er kwam een glimp van vreugde op haar gezicht cn ik zag dat zo naar do voetjes van dc twee aanwezige Tate-kinderen keek. Toon we thuiskwamen ging Jamieson direct naar do telefoon en belde do firma King het bekende warenhuis in de stad op. Na ecu poosje gewacht tc hebben kreeg hij den chef van de afdccling personeel te spreken en praatte een poosjo met hem. Toen de detective den hoorn opgehangen had, wondde hij zich naar mij. Dc zaak wordt er niet eenvoudiger op, zei hij met zijn eigenaardig glimlachje. - Bij King zijn vier dames in dc stad die Wallace hceten, geen van de vier is ge trouwd en geen van alle ouder dan twintig. Ik geloof, dat ik vanavond toch maar naar dc *tad ga, zooals ik van plan was. Om to beginnen moet ik naar het kinderzieken huis. Maar voor ik ga. juffrouw Ine», wilde ik wel dat u mij die revolver liet zien die u in het tulpcnbcd gevonden hebt. Dus dat had hij al dien tijd geweten Hei was inderdaad een revolver, me neer Jamieson. Ik moest het wel toegcvei» want ik was in een hoek gedreven maar ik kan u hem niet laten zien. Hij is niet in mijn bezit. HOOFDSTUK XXII. Een ladder die niet op haar plaats stond. Aan het eten stelde Jamieson voor, dat er een paar dagen iemand in zijn plaats zou konien, maar Halscy was overtuigd, dai er niets bijzonders meer zou gebeuren en dat hij cn Alex voldoende bescherming vormden. De detective ging vroeg in deri avond naar dc stad terug en tegen negen uur was Halsey diep in slaap hij had een groot deel van den dag golf gespeeld op do grooto loeren canapé iu dc woonka mer. Ik zat to breien en toen Gertrude op stond en naar buiten ging, deed ik alsof ik er niets van merkte. Toen ik dacht dal zij wel ver genoeg zou zijn, ging ik haar voorzichtig achterna. Het was niet mijn plan om voor luistervink tc spelen, maar ik wildo zokcr zijn of het Jack Bailey w. dio zij ging ontmoeten. Ik liep langzaam het grasveld over, dc haag voorbij tot bij de portierswoning en kwam zoo op den grootcn weg. Een hon derd voet naar link» liep het pad door dï vallei naar dc golfclub en niet ver dam vandaan lag dc brug over het riviertje van Casanova. Juist toen ik het pad wildo inslaan, hooi ik voetstappen achter rno aankomen en ik verborg me in dc struiken. Het wa G» trude die kalm naar hui- tnragffSOdslllfl 1 Ik was stom verbaasd, maar Veer iu mijn schuilplaats tot zij volgens mijn schat ting dc villa weer, bereikt moest hebben. Do reden waarom hel afspraakje niet dooi gegaan was, was duidelijk genoeg. Toen ik langs de brug liep stond daar A'cx, de tuinman, kalm een pijp tc rooken. Die wa» ook eens op onderzoek uitgegaan. Ik hao Liddy voor haar onvoorzichtigheid kunnct worgen. Evenals Alex voor zijn brutaliteit Wij hadden als gewoonte aangenomen om '«avonds vensters en deuren extra tc grendelen. Maar, zooals Jamieson had voorgesteld, lieten wij den oos'el ijken in gang zooals die was, alleen gesloten me yale sleutel. Zoo had eon insluiper mits hij een sleutel had alleen kanr, om door dien ingang binnen te konien. Om beurten hielden de mannen de wacht beneden aan de wenteltrap. (Wordt vervolgd)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1930 | | pagina 5