BINNENLAND
LAND- EN TUINBOUW
RECHTZAKEN
De Wenteltrap
VRIJDAG 17 JANUARI 1930
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD PAG. 5
UIT DE TEXTIELINDUSTRIE.
De wenschen der arbeiders. Het
standpunt der fabrikanten.
Zooalg gemeld heeft dezer dagen te
Hengelo een conferentie plaats gehad tus
schen de besturen der Twentsch-Gelder-
sche werkgeversverenigingen in de tex
tielindustrie en de besturen van de tex
tielarbeidersbonden „Unitas", „St. Lam-
bertus" en „De Eendracht". Omtrent deze
conferentie kan nader worden gemeld:
Ter sprake kwam het in Mei jl. door
de besturen der arbeidersorganisaties in
gediende program van eischen. Gevraagd
werd thans:
le. Een loonsverhooging van resp. 20, 15
en 10 pet. voor de laagstbetaalde groepen,
alsmede een loonregeling; 2e. een week
vacantie met behoud van loon; 3e. scha-
deve.gce.iing bij verwerking van slechte
grondstoffen of het wachten op materialen;
4e een extra vergoeding van 10 pet. voor
het werken in ploegen; 5e Een commissie
van geschillen; 6e. Een betere uniforme
hulpenregeling; 7e kindertoeslag (deze
eisch werd alleen door „Unitas" en „St.
Lambertus" gesteld; 8e. een regeling voor
noodzakelijk overwerk met extra betaling
der overuren; 9e stichting van een pen
sioenfonds voor oude en invalide arbei
ders.
Naar het orgaan van „De Eendracht"
meldt, hebben de werkgevers als volgt ge
antwoord:
Zij wijzen onder de tegenwoordige om
standigheden elke loonsverhooging af,
daar de tegenwoordige omstandigheden
verre van rooskleurig zijn. Zij wijzen op
de scberpe concurrentie en op de loons
verlaging in Engeland. Volgens de werk
gevers is het de vraag of er niet eerder
aan loonsverlaging dan aan een loonsver
hooging gedacht moet worden.
Omtrent een regeling der loonen werd
gezegd, dat, hoewel er onder de werkge
vers waren, die sympathiek tegenover het
denkbeeld stonden, het zeer moeilijk zou
zijn een bevredigende regeling samen te
stellen.
Bij het punt vacantie spraken de werk
gevers er hun bevreemding en teleurstel
ling over uit, dat de arbeidersorganisaties
hun voorstel niet hadden aanvaard (vier
vacantiedagen en 34 overuren). Slechts met
zeer veel mceite was het hun gelukt dit
voorstel er bij alle leden-werkgevers door
te krijgen. Nog altijd zijn de fabrikantten
bereid vier dagen vacantie te geven onder
voorwaarde van evenveel uren overwerk,
doch het is de vraag of zij nog wel bereid
zijn deze overuren extra te betalen. De
gang van zaken heeft nl. onder werkgevers
heel wat verbittering veroorzaakt. Dit zou
wel eens tot gevolg kunnen hebben, dat
er geen bereidheid meer is het vroegere
voorstel te handhaven. De werkgevers ver
klaarden zich bereid bij het in dubbele
ploegen werken 10 procent extra te beta
len. Ook omtrent het vergoeden van
schade was men bereid tot eenige conces
sies. In 't algemeen was bij het wachten
op grondstoffen na 4 1/2 uur tot 60 pet. van
het loon uitbetaald. Deze regeling geldt
echter niet bij slapte. Afgewezen werden
de punten 5, 6, 7 en 9, betreffende com
missie van geschillen, een betere uniforme
hulpenregeling, een kindertoeslag en een
pensioenfonds (dit hebben de meeste werk
gevers reeds gesticht).
De vertegenwoordigers der werknemers
antwoordden, dat al is op het ^ogenblik
de toestand der industrie niet overal be
vredigend, dit nog niet wil zeggen, dat
aan de wenschen der arbeiders niet kan
worden tegemoet gekomen. De textielin
dustrie heeft altijd tijden van afwisselende
drukte en slapte doorgemaakt. Speciaal
legde men nog den nadruk op de zeer lage
loonen van de groep ongeschoolde arbei
ders. Men achtte voorts vacantie noodza
kelijk, doch deze wilde men in geen geval
in verband brengen met overwerk. Wel
was men bereid een regeling te treffen
voor noodzakelijk overwerk.
VLIEGENDE WINKELS.
Op de vragen van den heer van Hellen-
berg Hubar betreffende wijzinging der Ar
beidswet tot het brengen van vliegende
winkels onder genoemde wet en het Werk
tijdenbesluit voor winkels heeft de Mi
nister van Arbeid, Handel en Nijverheid
geantwoord
1 en 2. In de memorie van antwoord op
het voorloopig verslag van de Tweede Ka
mer der Staten-Generaal nopens het ont
werp der Arbeidswet 1919 wordt bij artikel
3, met betrekking tot vliegende winkels,
het navolgende opgemerkt:
„Ook vliegende winkels vallen, naar
de spring v-n den ondergeteekende,
onder de definitie van winkel. Ver-
Lo-.. t ïemauu gedurende eenigszins
langere tijdruimte, bijv. één of meer
weken achtereen, op dezelfde plaats,
dan pleegt hij op die plaats te ver
koop en. De rechterlijke macht zal
hebben uit te maken, waar hier in een
bepaald geval de grens moet getrok
ken worden."
Het aantal gevallen, waarin een vlie
gende winkel een zóó kort bestaan heeft,
dat niet van „plegen" in bovenbedoelden
zin gesproken kan worden, zal, naar de
ondergeteekende voorshands meent te
mogen aannemen, niet zóó groot zijn, dat
daaruit voor werknemers en gevestigde
winkeliers een ongewenschte toestand zal
ontstaan.
Hij wenscht daarom af te wachten, of
de ervaring de noodzakelijkheid eener
wetswijziging,aantoont, alvorens zoodanige
wijzigingen te bevorderen.
EEN BANKBILJET VAN f 50.—.
De directie van De Nederlandsqhe Bank
maakt bekend, dat zij een bankbiljet van
50.in omloop zal brengen.
De voorzijde van dit biljet heeft
een lichtbruinen ondergrond. Hierop is
van uit het watermerk een zonsgewijze
uitstraling aangebracht, welke is opge
bouwd uit het waardecijfer „50" en de ini
tialen van De Nederlandsche Bank „N.B."
Ter rechterzijde is een gestyleerde ge
helmde kop afgebeeld, voorstellende de
Wijsheid, met op den helm een zinnebeel
dige voorstelling van de scherpzinnigheid
(de uil) en de ingetogenheid (het paarde-
toom).
De tekst, luidende als volgt:
DE NEDERLANDSCHE BANK
betaalt aan toonder
VIJFTIG GULDEN
is uit het midden van het biljet naar links
boven het watermerk geplaatst. De hand-
teekeningen van president en secretaris
staan onder elkaar, rechts van het water
merk. Het waardecijfer „50" is gedrukt
in een geguillocheerd cirkeltje, links onder
het woord „vijftig" en rechts onder den
kop. De cijfers zijn lichtbruin van kleur.
Het watermerk, dat voor het grootste deel
onbedrukt is gebleven, sfelt voor een tak
je met appel, terwijl onder den kop als
watermerk voorkomt de paraaf „Jf. de
B."
De achterzijde van het biljet is
gedrukt in de kleuren blauw, groen en
bruin. Van uit den cirkel, waarin het wa
termerk voorkomt, gaat het rhythme van
den voorkant (zonsgewijze uitstraling) in
genoemde kleuren door. Een groote plaats
is ingeruimd voor een rozet, in twee kleu
ren opgebouwd om het ook aan deze zij
de grootendeels onbedrukt gelaten water
merk. Boven de rozet staat op een ge-
guillocheerde strook „Vijftig gulden"; links
boven en beneden, het waardecijfer „50".
Een uittreksel uit de artt. 208 en 209 van
het Wetboek van Strafrecht is onder het
bovenste cijfer in een wit gelaten vakje af
gedrukt. Serieletters en nummers zijn in
zwarten opdruk twee keer bovenaan en
één keer onderaan geplaatst. Het woord
„Amsterdam" en de datum van links on
geveer in het midden van het biljet ge
drukt. Aan de linkerzijde zijn de naam van
den drukker, Joh. Enschedé Zonen, en
van den ontwerper, Jac. Jongert, vermeld.
Het biljet is gedrukt op aan alle zijden
recht afgesneden papier van ongeveer 10.1
X 14.2 cm.
De biljetten zijn gedateerd van 18
April 1929 af.
HYACINTHEN.
Het prijsstabilisatieplan zal waar
schijnlijk worden doorgezet
De voorstanders van 't prijsstabilisatie
plan der hyacinthenkweekers hebben te
Lisse, onder leiding van den voorzitter der
vereeniging De Hyacinth, beraadslaagd
over de vraag, of het mogelijk was. dit
plan door te zetten. De vraag is toestem
mend beantwoord.
Medegedeeld werd, dat 150 firma's met
een total beplante oppervlakte van 270.000
Rijnl. roeden zich als voorstanders hadden
doen kennen. (In het besluit der ledenver
gadering van De Hyacinth was 300.000
Rijnl. rceden genoemd als quantum, voor
het doorgaan van het plan vereischt). In
aanmerking nemende het groote aantal
kweekers dat nog geen beslissing heeft
genomen, werd het zeer goed mogelijk ge
acht om de ontbrekende 30.000 Rijnl. roe
den bijeen te krijgen. Hiervoor zal nu ge
werkt worden. Dan is 75 pet. der beplante
oppervlakte, zooals die in het afgeloopen
seizoen te ve'-de stond, toegetreden en is
de vorming van een garantiefonds (waar
aan tot een maximum van 0.25 per Rijnl.
roede wordt bijgedragen) van 75.000 ver
zekerd. Met dit garantiefonds kan de in
te stellen commissie haar arbeid aanvan
gen, wanneer zij, aan de hand van de be
palingen der overeenkomst, den tijd daar
voor gekomen acht. De benoeming dezer
commissie zal geschiedeu uit een voor
dracht, door het bestuur der vereeniging
De Hyacinth op te maken, in een verga
dering van onderteekenaars der overeen
komst.
De tentoonstelling van Avicultura.
Op de tentoonstelling van Avicultura,
in den Haagschen Dierentuin, is de Wil-
sonbeker gewonnen met Engelsche eksters
door A. Blomjous van Gladbeek te Tilburg.
De medaille van Z. K. H. den Prins
werd toegekend aan A. J. van den Akker
te Barneveld met een inzending Barnevel
ders, de medai'le van den commissaris der
Koningin in Zuid-Holland aan R. van
Been te Utrecht voor de beste collectie
Vlaamsche reuzen en de medaille van de
Koningin-Moeder aan K. Meerman te Rot
terdam voor de meeste eerste prijzen be
haald met Weener konijnen.
Hollandsche kaas voor Cheshire verkocht?
Reuter meldt uit Londen:
Op de jaarvergadering van den nationa-
len boerenbond van gisteren protesteerden
de leden uit Cheshire er tegen, dat Hol
landsche kaas in het hart van de kaas-
produceerende distristen in Cheshire als
Britsche wordt verkocht en dat het publiek
deze kaas koopt in het vertrouwen, dat
het Cheshire kaas krijgt.
Dientengevolge werd er op aangedron
gen, dat geen Hollandsche kaas moet wor
den toegelaten zonder aanduiding van het
land van oorsprong of het boter- en vet
gehalte.
De voorzitter zeide, dat de commissie
voor melk- en zu'vedproducten al het ma
teriaal bestudeert, dat te verkrijgen is,
dat op grond van de Merkenwet bevel
wordt gegeven de kaas te merken.
VERGIFTIGINGSZAAK.
De verdachte tot zeven jaar veroordeeld.
Het Gerechtshof te Amsterdam heeft
uitspraak gedaan in de strafzaak tegen de
31-jarige gehuwde vrouw uit Amersfoort,
die in hooger beroep was gekomen van het
vonnis, dat de Utrechtsche Rechtbank d.d.
24 September 1.1. tegen haar gewezen had
en waarbij zij wegens poging tot moord op
haar echtgenoot veroordeeld werd tot ze
ven jaren gevangenisstraf, onder aftrek
van het voorarrest tot 9 October 1.1.
UIT DE RADIO-WERELD
Programma's voor Zaterdag 18 Januari.
Huizen, 1875 M.
(Uitsluitend K. R. O.-uitzending.)
11.3012.00 Godsdienst:g halfuurtje.
12.0112.15 Politieberichten.
12.151.15 Concert door het K. R. O.-
Trio.
1.152.00 Gramofoonmuziek.
2.003.15 Kinderuurtje.
4.004.30 Cursus Esperanto.
4.305.00 Cursus Engelsch.
5.005.40 Gramofoonmuziek.
5.406.00 Journalistiek weekoverzicht.
G.007.15 Orkestconcert.
7.157.45 Lezing over: Het Kapitalis
me in vogelvlucht.
7.45—8.00 Politieberichten.
8.019.00 Orkestconcert.
9.0010.00 Vroolijk programma.
11.0012.00 Gramofoonmuziek.
9.30 c.a. Nieuwsberichten.
Hilversum, 1971 M.
(Van 10.00—6.00n.m., 298 M.).
10.0010.15 Morgenwijding.
12.012.00 Concert door het A. V. R. O.
Kwartet.
2.00—2.25 Gevarieerd programma.
2.252.45 Declamatie door Frans Hul-
leman.
2.45 Voortz. gevarieerd programma.
3.103.30 Declamatie door Frans Hul-
leman.
3.30 Vöortz. gevarieerd programma.
4.305.00 Sportpraatje door H. Hol
lander.
5.005.30 Gezondheidshalfuurtje. A. J.
Meijerink over: Redden van drenkelingen,
hulp bij ijsongevallen.
5.306.00 Duitsch: Gevorderden en
Conversatie.
6.018.00 Concert door het Omroep
orkest m. m. v. het Amst. Accordeon En
semble „Excelsior" en Bartoes (humoriet).
8.00 V. A. R. A.-uitzending.
Daventry, 1554.4 M.
10.35 Morgenwijding.
11.0511.20 Lezing.
1.202.20 Orkestconcert..
3.00 Rugbywedstrijd WalesEngeland.
4.30 Concert. Octet en conferencier.
5.05 Concert op cinema-orgel door R.
New.
5.35 Kinderuurtje.
6.35 Nieuwsberichten.
7.00 Sportberichten.
7.05 Concert.
7.20 Lezingen.
7.50 Vaudeville.
8.05 Pantomime. Fragmenten uit „Mo
ther Goose".
9.20 Nieuwsberichten en lezing.
9.55 Concert.
10.5512.20 Dansmuziek.
„R a d i o - P a r i sv, 1725 M.
9.20 Concert vanuit de zaal van het
Conservatorium.
12.502.20 Gramofoonmuziek.
4.05 Kinderuurtje.
4.35 Dansmuziek
5.20 Concert.
6.55 Gramofoonmuziek.
7.25 Gramofoonmuziek.
8.35 Pianoles.
9.05 Zang.
Langenberg, 473 M.
6.207.20 Gramofoonmuziek.
9.3510.45 Gramofoonmuziek.
11.30 Gramofoonmuziek. f
12.251.50 Orkestconcert.
4.505.50 Concert. Orkest en zang.
7.20 Vroolijke avond. Orkest. Daarna
tot 12.20 Dansmuziek.
Kalundborg, 1153 M.
11.2012.20 Orkestconcert.
2.20.50 Kinderuurtje.
2.504.50 Concert. Orkest en zangeres.
7.208.20 Concert. Orkest., zang en
declamatie.
8.20—9.05 „Munken gaar enge". Tra-
gi-comedie in 1 bedrijf van O. Gandrup.
9.2010.20 Concert door Mandoline. Or
kest en solisten.
10.2011.35 Dansmuziek.
Brussel, 508.5 M.
5.20 Gramofoonmuziek.
6.50 Gramofoonmuziek.
8.35 Concert.
Z e e s e n, 1635 M.
6.159.50 Berichten en lezingen.
11.2012.10 Muziekuitzending voor scho
len.
12.10—12.15 Berichten.
1.201.50 Gramofoonmuziek.
1.503.50 Lezingen.
3.504.50 Concert uit Hamburg.
4.507.50 Lezingen.
7.50 Uit Breslau: „Die Kehrseite".
Hoorspel van Megerlo von Mühlfeld en
Karl Schnog. Daarna: Berichten en tot
11.50 Dansmuziek.
Zij had, volgens de telastelegging, tus-
schen begin Februari en 20 April 1929 op
verschillende tijdstippen getracht haar
echtgenoot van het leven te berooven door
sublimaatpoeder te deen in de dranken en
de etenswaar, die zij voor hem bereidde,
pogingen die geen doodelijk gevolg hadden,
doordat de toegediende hoevee'heden te
gering waren; de totale hoeveelheid vergif,
ongeveer ten gram, was echter voldoende
om iemands dood te veroorzaken.
Het Gerechtshof vereenigde zich met
het beroepen vonnis en tevestigde dit.
De advocaat-generaal iad bevestiging
van het vonnis gevorderd; het O. M. in
eersten aanleg had zes jaar
HET HOOGER BEROEP VAN
SALOMON LIEBERMANN.
Behandeling voor het Amsterdamsche
Gerechtshof.
Gisteren zette het Amsterdamsche Ge
rechtshof de behandeling voort van de
strafzaak tegen Salomon Liebermann.
In deze zitting deelde mr. Jolles mede,
dat van de thans gedagvaarde getuigen
alleen gehoord zullen worden J. J. Wolt-
man Jr. en A. C. Möhring; de andere ge
tuigen, die op de rol stonden, zullen a.s.
Zaterdag worden gehoord.
Het verhoor van getuige Woltman werd
h'erop voortgezet. Het werd gesplitst in
verschillende onderdeelen: lo. de bedrijfs
resultaten van de Veendammer; 2o. de
waarde der Beleggingsmaatschappij „Noord
Holland"; 3o. de onderhandelingen met
Liebermann (Discontobank voor Crediet-
instellingen); 4o. de disagiocalculatie; 5o.
de borgtochten.
Bij de behandeling van het eerste punt
ontstond er een vinn'g debat tusschen J.
J. Woltman Jr. en den curator mr. A. S.
van Nierop, die deed uitkomen, dat de ver
liezen van de Veendammer veel grooter
waren dan de winst- en verliesrekening
aanwees.
Mr. Duys stelde o.a. de vraag waarom
ra de door mr. Sohürmann opgemaakte
concept-akte de clausule geschrapt werd,
dat Liebermann te allen tijde het recht
had om vrijelijk inzage te nemen van alle
boeken en bescheiden der Veendammer.
Getuige Woltman ontkende, dat de wij-
z:ging door hem werd geschrapt, waarna
mrs. Duys en Kokosky er op wezen, dat
Liebermann niet alle brieven betreffende
de Veendammer gekregen heeft.
Liebermann verklaarde desgevraagd
van oordeel te zijn geweest, dat alle ba
lansen van de Veendammer gedrukt waren
en dat hij een volwaardig object, een goe
de zaak kreeg.
Mr. Duys, tot getuige Woltman: Was u
persoonlijk bevriend met mr. Van Gigh?
Get. Woltman: Neen.
Mr. Duys: Dan is de brief, dien mr. Van
Gigh per expresse aan Liebermann stuur
de, dat hij zeer goed bevriend was met.
Woltman en accountant Smits, een leugen!
Get, Woltman: Ik heb nooit de aller
minste vriendschap met mr. Van Gigh ge
had. Voor de eerste maal heb ik mr. Van
Gigh op het kantoor van mr. Schürmann
FEUILLETON.
Uit het Amerikaansch van
MARY ROBERTS RINEHART.
1)
HOOFDSTUK I.
Ik huur een landhuis.
Dit is het verhaal hoe een ongetrouwde
dame van middelbaren leeftijd haar huis
goden in de stad verliet, voor de zomer
maanden een landhuis buiten huurde en
weldra verwikkeld was in een van de
meest myBterieuse misdrijven, die de dag
bladen en detective-bureaux de laatste
jaren gelukkig hebben gemaakt.
Ais ik nu terugblik op de maanden die
ik op „Sunnyside" heb doorgebracht, ver
wonder ik mo er nog over dat ik het ei-
levend heb afgebracht. Maar de gruwelijke
ervaringen zijn niet aan mij voorbijgegaan
zonder sporen achter te laten; nog giste
ren was Liddy zoo vriendelijk om op te
merken, dat ik erg grijs geworden ben den
laat sten tijd
Liddy's zenuwen heben een deuk gekre
gen sedert dien verschrikkelijken zomer:
een heldin is ze nooit geweest, zooals den
lezer blijken zal, maar ze is tegenwoordig
van streek bij het minste ongewone geluid,
vooral 's avonds en 's nachts.
De krantenberichten over de zaak waren
onduidelijk en onvolledig; één ervan ver
meldde mijn naam zelfs maar éénmaal en
dan alleen nog maar a's van de tijdelv'-e
bewoonster van het hjris.... en daarom is
het dat ik mij verplicht voel alles te vei
tellen wat ik weet. Mr. Jamieson, de de
tective, verklaarde mij dat hij het zonder
mij niet zou hebben klaargespeeld, maar
tegenóver de pers heeft hij daarvan niet
veel laten blijken!
Om te beginnen moet ik verscheidene
jaren teruggaandertien om precies te
zijn. Toen stierf mijn broer en liet zijn
beide kinderen in mijn hoede achter. Hal-
sey was toen elf ek Gertrude zeven. Al de
verantwoordelijkheid van een moeder werd
plotseling op mijn schouders gelegd en ik
sloeg mij er naar mijn besten weten en
kunnen door.
Toen ze op den leeftijd daarvoor geko
men waren, stuurde ik ze allebei naar goe
de scholen en van dien tijd af oefende ik
mijn verantwoordelijkheid voornamelijk
uit door bemiddeling van de post t>e:ia?v»
de drio zomermaanden die ze bij mij door
brachten om hun garderobe aan te vullen,
mij van hun omgang en vorderingen te ver
tellen en om mijn stiefmoederschap uit de
kamfer te halen waar het negen maanden
in geconserveerd werd.
Maar ook deze zomermaanden miste ik
toen do kinderen naar kostschool en aca
demie gingen en hun vacanties bij vrien
den doorbrachten.
Langzamerhand merkte ik dat mijn
handteokening onder een chèque ze wel-
komer das dan onder een brief, hoewel ik
ze met geregelde tusschenpoozen schreef.
Maar toen Halsey zijn elestro-technische
studie voltooid en Gertrude de kostschool
had afgeloopen en beiden voorgoed thuis
kwamen, veranderde plotse'ing alles. De
winter dat Gertrude voor het eerst „uit
ging" was een aaneenschakeling van avon
den van laat-opzitten om haar hier of daar
heen te chaperoneeren, van bezoeken aan
kleermakers en modezaken en het op een
afstand houden van ongewenschte jonge
lingen, die óf meer geld dan hersens, oi
meer hersens dan geld bezaten!
Halsey had uiteraerd minder toezicht
noodig en toen ze aan het eind van dien
winter allebei de beschikking over hun
mcedors vermogen kregen, werd mijn ver
antwoording uitsluitend een moreei'e.
Het hoeft geen betoog, dat het eerste wat
Halsey met zijn geld deed, was een auto te
koepen 1
Toen de zomer in aantocht was, wilde
Halsey dat we zouden gaan kampeeren
in de Adirondacks en Gertrude van haar
kant had een hevig verlangen naar Bar
Harbour. We eindigden met een compro
mis: we zouden een flink buitenhuis hu
ren met golfvelden in de nabijheid dat....
als men de auto gebruikte, niet te ver
van de stad lag en met ran dokter bin
nen telefonisch gebruik. Zoo kwamen we
op „Sunnyside" terecht.
We gingen er op uit om het buiten, dat
ons als een groot landgoed was aangepre
zen, to bezichtigen en ik moet zeggen, het
verdiende zijn naam in elk opzicht. Een
ding was er wat mij direct opviel: de huis
houdster die voor het huis moest zorgen,
zoolang het onbewoond was, had een paar
dagen tevoren haar intrek genomen in do
tuinmanswoning, <^ie zoover van het huis
lag, dat dieven of brand ongestoord hun
werk zouden kunnen voltooien.
Het was een uitgestrekte bezitting. Het
huis lag op de top van een heuvel, met
groote grasvelden en geschoren hagen, die
zachtjes omlaagg'Tociden naar den weg.
Aan de andere zijdo van do vallei, op een
paar mijl afstand, was het Clubgebouw van
de Greenwood Golf Club.
Gertrude en Halsey waren eenvoudig
verrukt.
Dat is nu precies alles wat je verlan
gen kunt, meende mijn jonge neef.
Frissche lucht, gced water en goede we
gen. En wat het huis betreft, het is groot
genceg voor een hospitaal 1
Natuurlijk namen we het huis; ofschoon
het niet beantwoordde aan mijn ideeën
over comfort daarvoor was het te groot
bet lag afgelegen genoeg om het dienst
boden vraagstuk tot een probleem te ma
ken. Maar zooals ik zei: de kinderen
waren verrukt en wat er verder ook ge
beurde, ik heb ze er nooit een verwijt van
'gemaakt dat ze er op aangedrongen heb
ben, dat ik het zou huren. En nog iets an
ders: als de reeks van schokkende gebeur
tenissen, die we op „Sunnyside" doorleef
den, iets geleerd hebben, is het wel dit
dat ik op een of andere manier van 'n onge-
civiliscerdcn voorvader, die in een scha
penhuid gehuld en met een speer gewa
pend er op uitging om zijn kostje op te
deen, het instinct voor de jacht moet heb
ben geëerfd. Als ik een man geweest was
zou ik zeker deteoiive ziin geworden en
de misdadigers even rusteloos hebben ver
volgd als mijn bovengenoemde voorvader
het een wilde beer deed. Maar aangezien
ik maar een ongetrouwde oudere dame
ben, zal mijn eerste kennismaking met de
misdaad vermoedelijk ook wel mijn laatste
zijn
Het landgoed was het eigendom van
Paul Armstrong, den hoofddirecteur van
de „Handelsbank", die toeD wij het huis
huurden, in het Westen reisde in gezel
schap van zijn vrouw en dochter en van
een zekeren doktor Walker, do huisarts
van de familie Armstrong. Halsey kende
Louise Armstrong, hij had in den afgeloo
pen winter zelfs erg veel notitie van haar
genomen, maar daar Halsey altijd iemand
heeft om erg veel notitie van te nemen,
had ik geen bijzondere aandaoht aan het
geval geschonken. Maar het was een feit:
Louise was een heel knap, alleraardigst
meisje. Ik kende den naam van Paul
Armstrong alleen door zijn functie aan de
bank, waar het geld van de kinderen
grootendeels belegd was en door een min
der fraaie historie die zijn zoon betrof: Ar
nold Armstrong, welke do handteekening
van zijn vader scheen te hebben vervaisrTit
op een of ander geldswaardig papier en
nog wel voor een zeer aanzienlijk bedrag.
Ik 6tuurde Halsey en Gertrude een paar
dagen uit logeeren, dat zo me tijdens het
in orde brengen van onze tijdelijko woning
niet in den weg zouden loopen en den
eersten Mei maakte ik mij op weg om
„Sunnyside" te betrekken. De wegen wa
ren slecht, maar de boomeu stonden in
blad en er waren tulpen langs de grasvel
den bij het huis. In do bosschen hing een
verrukkelijke aardlucht en toen op weg
van het station dat ongeveer op een
mijl afstand lag het rijtuig een poosje
in do modder bleef steken, ontdekto ik
een veldje dat als bespikkeld was met ver
geet-mij-nietjes. De vogels zongen en
kwetterden in de hagen en de heele .om
geving ademde vrede. Liddy, geboron en
getogen tusschen straatsteencn, keek even.
wel een beetje benauwd toen de krekels
begonnen te sjirpen.
(Wordt vervolgd).
