M
MAANDAG 9 DECEMBER 1929
TWEEDE BLAD
PAGINA 4
EEN MOMENT UIT DEN JUBILEUM-WEDSTRIJD HOLLAND—BELGIë.
enpenalty. De kleine linksbuiten werd
er achter gezet en de bal verdwijnt in het
doel (10). Wanneer weer is afgetrapt iB
het Donk, dat het Teijl. doel ook eens on
der schot neemt, maar Vink vangt op en
werkt weg. De voorhoede van Teijlingen
komt er goed in en krijgt veel werk, daar
halflinie en backstel alles naar voren bren
gen. In deze periode kan het backstel van
Donk, om zich te redden, niet anders dan
corner werken. Hoewel deze corners ge
vaarlijk zijn, leveren ze toch niets op. Als
er 20 min. is gespeeld, breekt de rechts
buiten van Teijlingen door alles heen en
nadert op korten afstand het doel van
Donk en maakt hij voor zijn club met een
prachtig boogschot het tweede doelpunt
(20). Intusschen wordt het weer er niet
beter op en het begint te regenen, dotfo
nog 10 minuten wordt er gespeeld zonder
dat er wat gebeurt. Dan fluit de scheids
rechter op verzoek van den aanvoerder van
Donk om het spel te staken vanwege de
weersgesteldheid daar het intusschen veel
harder gaat regenen. Nu is Donk van mee-
ning, dat deze wedstrijd opnieuw wordt
vastgesteld met een blanken stand wat re
glementair niet zoo is. Toen zij dit verna
men wenschte men wel weer te spelen, on
danks de regen bij stroomen viel, doch de
scheidsrechter wenschte niet meer in het
veld te gaan, hetgeen te begrijpen is. Zeer
ontevreden vertrok Donk weer naar Gou
da om later nog eens terug te komen, wat
nu dadelijk ook niet prettig is, maar te
gen het weer is nu eenmaal niets te doem.
Teijlingen II bracht den wedstrijd^ tegen
Lisse 3 ten einde met een 3—0 overwinning.
Lis se speelde met 8 man, zoodat Teijlingen
geen kwade partij had. De eerste goal
kwam uit eqn corner van linies, welke in
eens in 't doel verdween, no. 2 door toe
doen van den rechtshalf, waarbij later de
middenvoor voor het 3de doelpunt zorg
droeg. Scheidsrechter Wulfinghoff voldeed
voor beide partijen.
Do Teijlingen Junioren moesten op be
zoek bij A. S. C. (Zoeterwonde). Hoewel
geen bericht van A. S. O. is ontvangen, zijn
de Junioren niet naar Zoeterwoude ver
trokken met het ook op het buitengewoon
slechte weer, terwijl verschillende jongens
ook niet van hun ouders mochten voetbal-
ATHLETIEK.
Kon. Nederl. Athletiek Unie.
In de Zaterdagavond te Amsterdam ge
houden bestuursvergadering der Kon. Ne-
derlandsche Athletiek Unie is besloten de
jaarvergadering te bepalen op Zondag 26
Januari 1930.
BILJARTEN.
LEIDSCHE BILJARTBOND.
De competitie.
De uitslag van den wedstrijd D.O.S. I—
A.D.O. I voor de le klasse L.B.B. luidt:
11. A. A. Bijleveld (ADO) 171 40 17 4.27
J. C. v. d. Berg (DOS) 200 40 14 5.—
39 45 10 2.20
200 45 15 4.44
A. van Rijsdam
A. Vevstraaten
L. Slootjes
Th. Roest.
200 67 15 2.98
161 66 12 2.43
O. Zoutman 123 60 15 2.05
T. Slewe 200 60 24 3.33
D.O.S. 3 gew. partijen, A.D.O. 1 gew.
partij, totaal: D.O.S. 5 gew. partijen, A.
D.O. 3 gew. partijen.
De uitslag van den wedstrijd De Kroon
S.D.O. I voor de 3e klasse L.B.B. luidt:
O. Schoten (SDO) 100 41 15 2.43
P. Schoten (De Kr.) 75 40 8 1.87
11. Kantebeen
L. Blonk
II. Nasveld
A, v. Duivenvoorden
100 3S 12 2.63
87 37 10 2.35
49 36 6 1.36
100 36 16 2.78
A. J. Kantefeeen 93 52 12 1.78
C. J. Kroon 100 52 17 1.93
De Kroon 2 gew. partijen, S.D.O. 2 gew.
partijen. De uitreiking der prijzen van de
gehouden onderlinge kampioenschappen is
uitgesteld tot 17 Dec. a.s. bij den heer J.
Bouman, Lage Rijndijk alhier.
WIELRENNEN.
Leidsche Ren- en Toeristvereen. „Swift",
Hefc slechte weer van gisterenmorgen
heeft ook zeker z'n invloed gehad op de
renners, want velen waren niet opgeko
men. Daarbij k-omt nog, dat enkele ren
ners die aanwezig waren, met lekke ban
den to kampen hadden. Daarom is de wed
strijd, welke zou gaan over 1 K.M. in se
ries, erandert in 1 K.M. op tijd, ook voor
het kampioenschap op de hometrainers.
Eerste werd W. Graafmans in 26.6 s„ 2 G.
Parijs en Th. Wurzer, beide 26.8 s., 3 J.
Verschoor 27.5 s., 4 J. Riethoven 27.6 s.,
5 J. P. Riethoven 28.6 s., 6 E. Sladek 30.2
s., 7 O. Dadema 61.2 s„ 8 J. v. Wezel 31.4 s.
Hierna reden J. VerBchoor, W. Graaf
mans en Th. Wurzer nog voor het 1 K.M.
record der Vollen'hovenbeker. Allen maak
ten een tijd van 27 s.
Dinsdagavond weer trairien over 5 K.M.
Donderdagavond het 1 K.M-record.
BOKSEN.
Stribling slaat Camera.
De Italiaan g ed i s q u a 1 i f i c e e r d
De Italiaansche reus Primo Carnero
is Zaterdag door Young Stribling gesla
gen, omdat de Italiaan na de zevende ron
de na het luiden van den gong z'n tegen
stander nog een stoot toebracht en dien
tengevolge werd gedisqualificeerd.
Een belangrijke Fransche
Luchtverbinding
Kort geleden maakten de Nederlandsche
bladen melding van het feit, dat binnen
niet al te langen tijd de post naar Suri
name per K.L.M.-vliegtuig naar Parijs ver
voerd zou worden, waar het overgeladen
zou worden in de toestellen van de Aero
postale en op deze wijze vervoerd zou wor
den naar onze West. Een besparing van
weken zou daarvan 'het gevolg zijn.
Had voor dit bericht de groote massa
van het publiek in Nederland wel ooit
gehoord van de Aeropostale? Sterker nog:
zijn buiten de vafcmenschen de groote
meerderheid van het Fransche publiek wel
op de hoogte van de machtige cultureel©
arbeid, door deze luchtvaartmaatschappij
verricht? Een luohtraid als van Costes. en
Bellonte, waardoor een wereldrecord op
Franschen naam wordt gebracht, treft veel
meer de verbeelding van de massa, dan
hefc regelmatige pionierswerk, dagelijks
met verbluffende regelmaat volbracht door
de in stillen eenvoud werkende lijnvlie-
gers. En toch verdient dit schijnbaar zoo
obscure werk in het volle licht onzer be
wondering geplaatst te worden.
De groote vraag, die steeds opnieuw
met min of meer succes door de voor
aanstaande persoonlijkheden uit de diplo
matieke en politieke wereld op den voor
grond wordt geschoven is: hoe brengen
we de volkeren nader tot elkaar? De
groote feiten, die sinds een achttal jaren
op aviatiek gebied plaats hebben en die
gevaar loopen ongemerkt aan de politici
en aan het publiek voorbij te gaan, heb
ben misschien meer tot die toenadering
bijgedragen dan alle zwaarwichtige con
ferenties bij elkaar.
In 1920 begon die groote beweging: de
eerste luchtvaartmaaschappijen waren in
opkomst: de gevechtstoestellen werden
langzamerhand omgebouwd tot commer-
cieele, de oorlogskleuren werden overge-
verfde mitrailleuses en gevechtstorentjes
werden gedemonteerd om dit improductief
gewicht dienstbaar te maken aan nuttigen
last.
Naargelang de laboratoria en de sfcudie-
bureaux beter met hun werk op de hoogte
kwamen en zich aanpasten aan hun paci-
fieke taak, onderging het vliegtuig een
aanmerkelijke verandering en ging men
over van het gevechtsvliegtuig tot het
commercieele toestel. Het vliegtuig werd
het verbindingssmidael, heb „fcraifc d'union"
tussohen de landen, de volkeren nader tot
elkaar brengend, do onzichtbaar gewor
den grenzen op duizende meters hoogte
overvliegend, de afstanden terugbrengend
tofc onbeteekenende kleinigheden.
De piloten, die gewend waren elkaar
op de diverse internationale landings
plaatsen geregeld te ontmoeten, waren de
eersten, die de vooroordeelen, opgedaan
gedurende een tijd van onbarmhartigen
strijd, aflegden en zoo werden o.a, twee
tegenstanders als de Fransche oorlogsvlie
ger Fonck en de Duitsohe Udet, die elkaar
tallooze malen bevochten, intieme vrien-
den.
Die dagelijksche toenadering tussohen
mannen, die door him beroep aan dezelfde
gevaren en dezelfde opofferingen onder
worpen waren, heeft een wederkeerige
sympathiedoen ontstaan, die als een wel
doende, kalmeerende olievlek zioh steeds
verder uitbreidde over families en kennis
sen en die meer gedaan heeft voor vriend-
schappelijken omgang dan alle philosophi-
sdhe tractaten of diplomatieke verdragen.
Dodh dit is niet alles. De rol der luohfc-
vaart-maaschappijen en nu 'hebben wij
meer in het bijzonder de Aeropostale op
het oog bleek van het begin af aan een
der voornaamste factoren van deze vreed
zame toenadering en steeds zal dit een
der grootste glorietitels der moderne
luchtvaart blijven.
Het werk, dat ondernomen moest wor
den was gigantisch. Van het begin af
aan bedroeg de uitgestrektheid van het
net 12.000 K.M., terwijl het binnenkort
de 17.000 K.M. zal overschrijden.
Werkend met een regelmaat van bijna
100 pCt., verbinden de vliegtuigen van de
Aeropostale Frankrijk met Spanje en zijn
Noord-AfrikaansChe kolonies, met de Rio
de Oro en Mauretanië en Senegal, van
waar de post voorloopig met snelvarende
booten wordt overgevoerd naar Zuid-
Amerika. Daar wacht een nieuw vliegtuig
van de Aeropostale om geheel Zuid-Ame-
rika te doorkruisen en binnenkort op te
stijgen tot New York in het Noorden toe.
Voordat echter die dienst regelmatig
gevlogen kon worden, zijn een ongelooflijk
aantal moeilijkheden overwonnen moeten
worden. Het materiaal moest geschapen,
het personeel opgeleid worden, een tech
nische dienst, een gronddienst moest in
gericht worden en vliegvelden en nood-
landingsterreinen, en dafc alles op meer
dan vierduizend kilometer van het hoofd
kantoor. Welk een energie, welk een ge
duld en onafgebroken werkkracht, welke
kapitalen ook hiervoor vereischt werden,
laafc zich beter bedenken dan beschrijven.
Regelmatig reeds verbindend Parijs, de
lichtstad, met Buenos Ayres, hoofdstad
van Argentinië, heeft de Aeropostale nu
zijn verbindingen uitgestrekt tot Paraguay
en Chili, tot Guyana, Venezuela en de
Antillen.
Zioh vestigend in die streken 'houdt de
Fraü-che ondernemingsgeest, doch haar
Fransche maatschappij e: niet alleen le
vend do kennis van Fransche cultuur en
bestuurders ontpopten zich als diplomaten
en afgezanten om met de verschillende
landen de contracten af te sluiten, die een
duurzaam bestaan van haar werk moes
ten verzekeren.
Venezuela heeft 'haar het vervoer van
zijn post verzekerd in de richting van
Europa, Afrika en de Zuid-Amerikaansche
republieken, bovendien het recht een bin-
nenlandsche lijn te exploifceëren van 1.200
K.M. lengte, die van Maracaibo zal loopen
tob Boivar toe.
Van zijn kant heeft Chili aan de Aero
postale een telkens vernieuwbare vijf
jarige concessie gedaan voor hefc over
brengen van zijn post naar Bolivia Peru,
de Vereenigde Staten en Canada en reeds
deze maand zal de luchtlijn: ChiliBolivia
Peru geopend worden.
Al de moeilijkheden, aas, die onderhan
delingen verbonden, al de bezwaren van
aanleg, gronddienst en nuttige exploitatie,
ontsnappen aan het publiek, omdat zij op
zulken grooten afstand te overwinnen zijn,
terwijl juist die groote afstand de moei
lijkheid nog grooter maakt en de ver
wezenlijking des te verdienstelijker.
Het lijkt oj) het oogenblik volkomen
natuurlijk landen op geheel verschillende
breedtegraad gelegen en met absoluut ver
schillende temperatuur regelmatig en da
gelijks over te vliegen. Men heeft geen
bewondering meer wanneer een aviateur
op een hoogte van 7.500 Meter over de
Oordilleros de los Andes vliegt, een feit,
dat tegenwoordig dagelijks door de vlie
geniers van de Aeropostale wordt gedaan
op het uur tevoren vastgesteld, terwijl
nauwelijks enkele maanc'ln geleden ieder
een opgetogen was, wanneer een enkeling
hiertoe in staat bleek. Uit de gewoonte
komt onverschilligheid voort. En toch
blijven de moeilijkheden dezelfde.
Evenmin zal men zich over enkele
maanden nog verbazen, wanneer de wa
tervliegtuigen regelmatig de overtocht
van-Afrika naar Zuid-Amerika van de
snelvarende booten hebben overgenomen
en daardoor Buenos Ayres, op heb oogen-
genblik nog negen dagen van Parijs, op
slecht vijf dagen gebracht zullen hebben.
Die penetratie op dat onmetelijke op
pervlak van den Franschen geest heeft
meer uitgewerkt voor Frankvijks reputatie
dan de meest-uitgebreide diplomatieke
missies. En die toenadering fcussc'hen elf
landen, vroeger op weken afstand van
elkaar gelegen, heeft reeds vrucht voort
gebracht op commercieel en industrieel ge
bied. Zeer terecht ma-g de Aeropostale
alle verdienste hiervan voor zich opeischen.
J. W. KOLKMAN.
Parijs, December 1929.
VRAGENBUS
V raag: Men heeft mij als schilders-
knecht aangenomen, te beginnen op 9
Docember a.s. Maar nu krijg ik bericht,
dafc ik niefc meer behoef te komen. Kan ik
nu van dien werkgever nog schadevergoe
ding eisohen?
Antwoord: Ja zeker.Aannemende,
dat -u per week zoudb zijn uitbetaald, zoo
als do gewoonte is, hebt u recht op één
week loon
HET DOGMA DER ONBEVLEKTE
ONTVANGENIS.
1854 8 December 1929.
Voorgeschiedenis
afkondiging.
en plechtige
8 December is hefc 75 jaar geleden,
dafc door den grooten Paus Pius IX de leer
stelling van de Onbevlekte Ontvangenis
van Maria plechtig tot Dogma werd ver
klaard. Reeds de H. Augustinus leerde, dat
om de eer, aan haar Zoon verschuldigd,
de Moeder Gods uitgezonderd moest wor
den, als er sprake was van zonde. Ook de
Kerkvergadering van Trente verklaarde in
haar decreet over de erfzonde, dat het
geenszins in de bedoeling lag om hierin de
Onbevlekte Maagd en Moeder Gods Maria
te bevatten. De leer van de Onbevlekte
Ontvangenis van de H. Maagd was sinds
de regeering van Paus Alexander VII
(16551667), die hieromtrent zijn bulle
„Sollicitudo" uitvaardigde, niet mc aan
gevallen. Evenwel bleven hieromtrc nog
verschillende meeningen bestaan. Kardi
naal Cölestin Sfone rati, die in de 17de
eeuw leefde, trachtte te bewijzen, dat ook
de H. Thomas van Aquino de meening om
trent de leer betreffende de Onbevlekte
Ontvangenis was toegedaan. Diezelfde
kardinaal vond, vooral in Frankrijk, ook
een heftige bestrijding tegen zijn betoog
over de praedestinatie, welke hij in een ge
schrift had neergelegd, waarin beweerd
werd, dafc de ongedoopt gestorven kinderen
weliswaar van de hemelsche heerlijkheid
verstoken zijn, maar toch een natuurlijke
zaligheid genieten. De aartsbisschoppen
van Reims en Parijs, alsook Bossuefc en
nog twee andere bisschoppen verzochten
23 Februari 1697 Paus Innocentius XII, om
zonder aanzien van den persoon van dén
schrijver deze dwaling te willen veroordee-
len. De Paus prees den ijver van de bis
schoppen en beloofde, dat het geschrift
door een commissie zou worden onderzocht.
Er volgde echter geen verbod, ja vele theo
logen, o.a. Amort in Duitschland, waren
zeer stellig de meening van Sfondrati toe
gedaan, waarbij zij zich op de H. Schrift
alsook op de H.H. Augustinus en Thomas
van Aquino beriepen. Groot opzien baar
de hefc werk van Maria d'Agreda (gestor
ven 24 Mei 1665): „Van de mystieke stad
Gods", dafc in 1670 in het Spaansch en la
ter ook in het Latijn en andere talen werd
vertaald. De Congregatie der Riten had
in opdracht van hefc Spaansche hof hefc
proces der zaligverklaring ter hand geno
men en in 1677 hefc onderzoek van de onder
den naam Agreda gepubliceerde boeken
aan Kardinaal Portocorrero opgedragen.
Hefc naar Eome gezonden exemplaar werd
bij decreet van 4 Augustus 1681 verboden.
De oorzaak hiervan werd deels gezocht in
de verwaarloozing van het decreet van
Paus Urbanus VIII van 13 Mei 1625 bij de
verschijning van het boek, deels hierin, dafc
er vele apocriefe feiten in vermeld ston
den en dafc de meeningen van de school
van Skotus als Goddelijke Openbaringen
werden voorgesteld. Velen laakten hefc ook
dafc Agreda de aarde eivormig gezien had;
•anderen beweerden weer, dat in hefc boek
de Maria-vereering overdreven en het ge
heim der Menschwording in de schaduw
was gesteld. In Spanje, waar Maria d'Agre
da als een heilige gold, was men door dit
verbod zeer geraakt, te meer daar de In
quisitie hefc boek eerst na een veertienja
rig onderzoek had goedgekeurd en hoog
staande theologen zich met dezen uit
spraak eens verklaarden. Het Hof van
Madrid verkreeg door nadrukkelijke ver
zoekschriften, dat Innocentius XI op 9
November 1681 hefc decreet schorste, doch
welke bepaling alleen voor Spanje gold.
Hiermede niefc geheel tevreden, verzocht
Koning Karei II den Paus hefc boek voor
alle geloovigen toe te staan, maar Alexan
der VIII bevestigde slechts de suspensie
breve van zijn voorganger. Nogmaals
wendde de koning zich tofc Innocentius
XII. Deze benoemde in 1692 een commis
sie om dp gronden van hefc Spaansche
Hof te vernemen; de Koning herhaalde in
1696 nogmaals dringend zijn verzoek, doch
intusschen overleed de Paus zonder een
beslissing te hebben genomen. Inmiddels
legde op 2 Mei 1696 de syndicus Claude le
Feuvre hefc door den Recollect Thomas
Crosset in hefc Fransch vertaalde werk aan
de Sorbonne voor, die daarover van 2 tot
14 Juli beraadslaagde. Er hadden 32 ver
gaderingen plqats, waarbij 152 theologen
het woord voerden; op 17 September d.a.v.
werd het boek veroordeeld. De censuur
verklaarde, dat de faculteit zich hield
aan de verheven waardigheid van de Moe
der Gods, en aan haar voorrechten, in
hefc bijzonder apm haar Onbevlekte Ont
vangenis. De Sorbonne zou zich slechts
tegen een bijgel'oovigen eerediensfc verzet
ten. Vooral werd gelaakt, dat aan de
openbaringen, welke in hefc boek voorkwa
men, meer waarde werd gehecht, dan aan
hefc geheim der menschwording; van Ma
ria werd hefc woord aanbidding gebruikt,
al haar genaden werden afgeleid van de
Onbevlekte Ontvangenis, e. d. Deze cen
suur werd op 1 October 1696 bevestigd.
De Spaansche kardinaal d'Aquïrre, die
met Bossuefc bevriend was, probeerde deze
censuur echter te niet te doen. Hij schreef
er over aan abbé de Pomponne op 24 Mei
1698, vervolgens aan Lodewijk XIV. Door
het Spaansche Hof was hij belast met de
bespoediging van de zaligverklaring. Hij
prees do Franciscanes- ten zeerste en was
van meening, dafc het oordeel van de Sor
bonne uitgesproken was op grond van de
onjuiste Fransche vertaling van hefc boek.
Maar hefc oordeel van de Fransche theo
logen over het door Bossuefc als „godde-
looze brutaliteit" betitelde boek, had zich
niefc gewijzigd. Een tijdlang rustte de
zaak. Onder Benedictus XIII volgde eéh
nieuw verzoek van den Spaanschen pos-
tulafcor. Alleen Kardinaal Coscia gaf eep.
gunstig oordeel. Benedictus XIII benoem
de op 28 September 1729 de Kardinaal
Belluga, Gotti en Cibo tot commissarissen
en voegde aan deze commissie op 12 Fe
bruari 1730 nog de Kardinalen Pico en
Cienfuegos toe. De Franciscanen verklaar
den, dat zij bij de verdediging en ver
spreiding van het boek de daarin vervatte
openbaringen slechts als menschelijk be
schouwden. Vanaf 17.33 vonden er in de
congregatie der Riten verschillende ver
gaderingen plaats, waarbij vier verschil
lende vota werden ingediend. Onder Bene
dictus XIV duurde de literaire strijd, wel
ke ook in Duitschland heftig gevoerd
werd, alsook de onderzoekingen te Rome
voort. Op 16 Januari 1748 verklaarde de
Paus slechts, dafc hefc nog niefc kon wor
den vastgesteld, of het boek „Van de mys
tieke stad Gods" van de hand van Maria
d'Agreda afkomstig was; men zou echter
met het onderzoek voortgaan. Eenigen
schreven het boek toe aan den Francisca
ner monnik Joseph Ximenes Sammaniego;
maar vele schrijvers verdedigden echter
het auteurschap van de vrome non, alsook
hefc werk zelf, tenminste in hoofdtrekken.
In Eome werd de kwestie onder de Pau
sen Clemens XIV en Pius VI ondanks den
aandrang uit Spanje, niefc opgelost. Aan
Paus Pius IX was echter hefc groote voor
recht voorbehouden het leerstuk van de
Onbevlekte Ontvangenis uit te spreken.
Op 8 December 1854 besliste Pius IX de
reeds zoo lang bestaande strijdvraag van
de Onbevlekte Ontvangenis van de Moe
der Gods, waarmede zich reeds zoo tal
looze provinciele concilies, alsook geeste
lijke orden e. a. zich hadden bezig gehou
den, en verklaarde deze leerstelling tofc
con dogma, nadat Z. H. reeds in Februari
1849 de meeningen en goedkeuring had
gevraagd van de bisschoppen en theologen
en aan alle Katholieken een bijzondere
bede' daartoe had voorgeschreven. In te
genwoordigheid van meer dan 200 bis
schoppen uifc alle deelen der wereld werd
het Dogma uitgesproken. De Paus deed
dit in de volgende bewoordingen: „Dat de
leer, welke houdt, dat do allerzaligste
Maagd in den eersten stond van hare Ont
vangenis door een bijzondere genade en
bevoorrechting van den almachtigen God,
om wille van de verdiensten van Jezus
Christus, den Zaligmaker van het men
schelijk geslacht, van alle smet der erf-
schuld vrij is bewaard, door God is ge
openbaard en alzoo door alle geloovigen
yasfc en bestendig moet worden geloofd".
En na de vermelding van de straffen, wel
ke worden opgelegd aan degenen, die deze
geloofswaarheid verloochenen, ging de H.
Vader verder: „Wel is onze mond vol
vreugde en springt onze tong van blijd
schap op, en wij zeggen nederingen maar
grooten dank, en zullen dien immer zeg
gen aan onzen Heer Jezus Christus, dat
Hij door bijzondere gunst het voor ons on-
waardigen heeft weggelegd, deze eer en
lof en glorie aan Zijne allerheiligste Moe
der toe te wijzen en op te dragen. Doch
wij koesteren tevens de zekere hoop en
bezitten hefc vaste vertrouwen, dafc van ha
ren kant de Gelukzalige Maagd, zij, die
geheel schoon is en onbevlekt en den gifti-
gen kop van de wreede slang verplet en
aan de wereld heil heeft gebracht, er nu
ook wel behagen in zal scheppen om door
haar vermogende begunstiging onze H.
Moeder de Katholieke Kerk met wegrui
ming van alle belemmeringen en vernieti
ging van alle dwalingen, op alle plaatsen
en bij alle volkeren dagelijks te doen toe
nemen in kracht en in bloei en haar te
doen heerschen van de zee tot de zee
den vloed tofc aan het uiteinde der aarde j
en haar te doen smaken alle vrede en
rust en vrijheid, opdat de schuldigen ver
giffenis, de kranken genezing, de klein-
moedigen sterkte, de neerslachfcigen ver
troosting, de beproefden hulp mogen er
langen en alle dwalenden van verduiste
ring des geestes verlost tofc hefc pad der
waarheid en der gerechtigheid wederkee-
ren, en 'het worde één schaapstal en één
herder". „Mogen alle ons zoo dierbare kin
deren der Katholieke Kerk deze onze
woorden hooren; mogen zij voortaan met
immer brandender zucht naar vroomheid,
godsdienstigheid en liefde de allerzaligste
Maagd en Moeder Gods Maria, die zon
der erfsmet werd ontvangen, eeren en in
roepen en smeeken en in alle gevaren, be
hoeften en nooden met alle vertrouwen tot
deze Zoete Moeder van Barmhartigheid en
genade hunne toevlucht nemen". De oppo
sitie tegen deze dogmatische definitie was
in verhouding tot den geweldigen strijd, 1
welke er om gevoerd was, zeer gering;
slechts Thomas Braun, priester van liet
diocees Passau, verzette zich met een klei
nen aanhang tegen dezen uitspraak. Den
volgenden dag wijdde Paus Pius IX in te
genwoordigheid der vele vreemde bis
schoppen de prachtig gerestaureerde kerk
van den H. Paulus in, waarbij Z. H. een
aangrijpenden toespraak hield.
-Jicjnr»
Bsnauwdtiïi
kleioc bekaricielV-
Kinkhoest,
op de
Isor-it v<an LAw I i
Het Iocs'"
