UIT DE OMGEVING
WEEK-END
LIED VAN DEZEN TIJD
ZATERDAG 7 DECEMBER 1929
DERDE BLAD.
PAGINA 2
AFDEELING LEIDEN R. K. DIOC. VROUWENBOND
Deze rubriek verschijnt des Zaterdags om de veertien dagen. Brieven, vragen
en mededeelingon. te richten aan één der redactieleden: Mejuffrouw Jo van der
Laan, Rijnsburgerweg 20, Leiden; Zr. L van den Abeelen, Willem de Zwijger
laan 25, Oegstgeest; Mejuffrouw Beb van Deene, Breestraat 12, Leiden
ZATERDAG 7 DECEMBER 1929. - Vi
giliedag van O. L. Vrouw Onbevlekt Ont-
vangen.
Het. epistel van dezen dag is genomen
uit het Boek der Wijsheid.
Ik bracht als een wijnstok zoeten geur
voort en mijne bloesems leverden koste
lijke en rijke vruchten; ik ben de moe
der der schbone liefde en der vreeze en
der kennis en der heilige 'hoop; bij mij
is de sohoonheid van alle weg en waarheid
bij mij alle hoop op leven en deugd. Komt
tot mij gij allen, die naar mij haakt, en
laat u verzadigen door mijne vruchten;
-want mijn geest is zoeter dan honig,
en mijn bezit gaat 'honig en honigzeem te
boven. Mijne gedachtenis blijft de ge
slachten der eeuwen door. Wie Mij eten,
hebben nog honger, en wie Mij drinken,
hebben nqg dorst. Wie naar Mij luistert,
zal niet beschaamd worden, en wie naar
Mij handelen, zullen niet zondigen. Wie
Mij doen schijnen, zullen het eeuwige leven
hebben.
MEDEDEELINGEN.
De reidans-club is voltallig. Binnen
kort zullen de dames, die zich opgegeven
hebbeD, bericht ontvangen, wanneer de
eerste 'bijeenkomst is.
Vergeet u niet de oudersavoud op 10
December? Zie advertentie in dit blad.
LEDENVERGADERING
R.K. VROUWENBOND.
Als aandachtige toehoorster is het mij
een behoefte te spreken over den genot-
vollen avond, dien de R. K. Vrouwenbond
ons op 28 November bood. Door omstan
digheden was ik nimmer in de gelegen
heid het grooto talent van mevr. Ellen
Russe te bewonderen. Wat een genot, die
melodieuse stem, wat eeu bezieling bij het
zeggen der verzen. Zulk een talent te
bezitten, is 'n gave Gods en doet in velen
den wensch ontstaan, eigen talenten tot
meer ontwikkeling te bpengen, te vervol
maken. Het kleine trekje uit Vondel's
leven, wat hem tot, de Kerk bracht, het
zien in de duistere kapel, waar alleen do
Godslamp brandde, wat hem tot tranen
roerde, kan £k zoo meevoelen.
In welke kerk ik ook kom, en ik zag
er velen, zoekt mijn oog de Godslamp.
Voor mijn overgang naar het katholieke
geloof had ik gelezen van het eeuwige
licht, wat gehoed en gekoesterd wordt,
omdat, het zoon groote taak te vervul
len heeft. Eeuwig, dus overgedragen van
liohit op licht. En hoe groot was mijn
teleurstelling, toen ik 'ns in een kerkje
in Limburg de koster de Godslamp zag
uitblazen.
En in hoevele kerken moést ik het licht
in de Godslamp zoeken. Het is er altijd
wel, maar zoo aangebracht, zoo verborgen,
dat. het niet tot ons spreekt.
Nu we het Sint Nicoiaas-feest weer ach
ter den rug hebben, dwalen onze gedach
ten meermalen daags naar het heerlijke
Kerstfeest, de komst van het Kerstkindje.
We neuriën al eens een Kerstliedje, zoe
ken de figuren van de kerstkribbe bijeen,
maken plannen voor een boompje, al is
het oog zoo klein en bereiden ons voor
op het Groote feest. In deze donkere,
sombere dagen die zoo bij uitstek ge
schikt zijn, de glans van het Kerstfeest
meer te doen uitkomen, kan ik een ieder
de lezing van het kleine boekje „De
Vierde Wijze uit het Oosten" warm aan
bevelen. Op eenvoudige, 6obere wijze wordt
het leven beschreven van een man, die
zijn gansche leven besteedde, om het licht
te zoeken en hoe hij gevonden heeft den
Eenen dien hij zoekt. Voor de meesten
van ons, die het lioht meekregen bij de
geboorte, is het wel eens goed .te lezen,
van 'hoeveel waarde dat Licht is, dat
iemand er zijn gansche leven aan opoffert.
Ik wil besluiten met het kleine gedichtje
.waarmede het boekje begint:
„Wie in 'het Hemelsch heil, slechts
zieleredding ziet,
Ziet wel zijn weg, doch 't Hoogste vindt
hij niet.
Slechts wie in Liefde gaal en Haar zijn
leven wijdt,
Wordt door God zelf na langen tocht,
den Hemel ingeleid."
HET WONDER VAN DEN
j H. JANUAR1US.
Te Pozuola, niet ver van Napels, ligt
de Solfatara of z.g. Kleine Vesuvius.
Hier ziet men de lava als kokende mod
der in den krater borrelen, hier ziet men
de zwaveldampen uit den grond opstijgen
en staat men op sommige plokken met de
voeten op 't gloeiende zand.
De Solfatara is het martelveld geweest
van den H. Januarius. De heilige is de pa-
troon van Napels en wordt vooral aange-
roopen dm bevrijd te blijven van rampen,
inzonder van uitbarstingen van den Ve
suvius.
Zijn bloed wordt bewaard en vereerd.
Jt Was een gelukkige beschikking die
ons in Napels bracht den 4en Mei 1929,
den dag waarop dc groote processie ter
eere van den Heilige zou gehouden wor
den.
Vol verwachting togen wij naar den
Dom waar de processie werd opgesteld.
Onze verwachting gold niet zoozeer de
processie, als wel hot wonder van den H.
Januarius dat bijna altijd Lij deze gelegen
heid plaats grijpt.
Hiervan zouden wij graag getuige zijn,
maar hoe moesten wij het aanleggen?
Een Engelsch sprekende Jczuiètenpater
gaf ons de gewenschte inlichtingen.
„Zoo aanstonds (aldus genoemde Pater)
komt de Kardinaal en zal zelf de reliquie
(het bloed van den Heilige) hier komen
halen en in processie door de straten dra-
gen naar de St. Clara-kerk. Als u daar
naar toe gaat en uw insigne van Holland-
sche pelgrim laat zien, zult u misschien
worden toegelaten, want eigenlijk moet u
in 't bezit zijn van 'n toegangskaart.
Mochl u er niet in slagen er bij tegen
woordig te zijn, kom dan morgenochtend
hier in den Dom, want 8 dagen lang her
haalt zich 's morgens 't wonder."
t Scheen oils wel wat onwaarschijn
lijk, dat wij door do overvolle straten in
de ons onbekende stad de St. Clara-kerk
zoo spoedig zouden kunnen vinden, of zon
der toegangsbewijs zouden binnen mogen,
en besloten daarom voor meerdere zeker
heid den Pater met zijn gezel, een heer die
alleen Italiaansch sprak en een insigne
van de fascisten droeg, in 't oog te houden.
Dit was ons geluk De Pater die ons
bemerkte lachte eens en wenlctc ons hem
te volgen. De schenen nu vrijgeleide te
hebben. Onze gidseu, die bekende jierso-
nages of autoriteiten schenen te zijn, wer
den door de militairen, die de straten
hadden afgezet, overal doorgelaten.
Toen zij aan een kruispunt ook vrijen,
doorgang kregen, stapten ook wij weer
dapper er achter aan, maar werden met
verontwaardigde gezichten en gebaren
door de politie terug gewezen. Doch één
woord van onze geleiders was voldoende
ons doortocht te geven.
De processie trok inmiddels door dc
stad waar de enthousiaste Napolifcanen
langs de straten en op alle verdiepingen
de processie gadesloegen, de reliquie met
bloemen bestrooiden en met handgeklap
toejiiichten. Wij waren aan dc St. Clara-
kerk aangekomen en nogmaals, dank zij
onze goede gidsen, mochten we niet slechts
de kerk binnen gaan, want dat zou ons
Diet veel gebaat hebben, (een muis kon cr
niet meer bij) maar werden wc een kloos
tergang doorgelaten die ons toegang gaf
tot 't altaar zelf.
We kwamen te staan recht tegenover de
hertogin van Aosta, de nicht van den Ita-
liaanschen koning.
't Was in al die bedrijven kwart voor 7
geworden toen de processie onder luide
fanfare de kerk binnentrok.
De reliquie werd op 't altaar neerge
zet, na eerst aan de officieele getuigen en
de omstandors getoond te zijn. Zij konden
zich overtuigen dat 't bloed zich in ge
stolden toestand bovond.
Met uitgestrekte armen werden luidop
het Credo en Paree Domine gezongen, af
gewisseld door Onze Vaders en andere ge
beden.
Met grooten .aandrang wordt 't. wonder
van den hemel afgesmeekt, want 't niet
plaats grijpen van het wonder is dikwijls
een noodlottig voorteeken geweest.
Toen de Kardinaal na telkenmale de re
liquie bewogen te hebben, haar om on
geveer 8 uur weer in dc handen nam,
bemerkte hij, dat 't bloed vloeibaar ge
worden wasGloria in excelsis Deo,
klonk 't door de kerkde bellen op 't
altaar rinkeldende mziek zette in
dé gansche menigte juichte en klapte in
de handen....
Het wonder was wederom geschied 1
Met een gelaat stralend van dankbare
blijdschap toonde de Kardinaal de reliquie
aan de omstanders, die zich verdrongen om
deze te kunnen kussen. Ook wij behoorden
lot de bevoorrechten.
Voldaan gingen we huiswaarts dank
baar voor het voorrecht getuige fc heb
ben mogen zijn van deze wonderbare ge
beurtenis.
Een lid van den Vrouwen
bond.
KNUTSELWERK.
Nu ik in de vorige rubriek werkje» voor
onze kinderen gegeven heb, vermoed ik,
dat ook vador® en moeders al eens heb
ben uitgekeken, om een goedkoop knutsel-
werkje voor hun kleintjes. Voor vader volgt
hier het model van een houten pop.
Teeken op een stuk carton een rond pop-
penkokje, met opzij twee krulletjes (het
haar) en maak er oen niet te korte hals
aan, die ook niet te smal mag zijn. Maak
nu een langwerpig rond lijfje, twee armpjes
met handjes er aan en twee beentjes waar
van de voetjes naar buiben moeten wijzen.
Knip het geheel uit en pas de deelen
inelkaar, zoo, dat de hals, bovendeel van
de armen en beenen, een stukje onder het
lijfje geschovén wordt. Nu ziet'u dadelijk
of do afmetingen goed zijn, of de ampjes
soms langer of korter moeten wezen. Wan
neer het geheel u bevalt, trekt u op triplex
de vormen na en zaagt ze uit met de figuur
zaag. Alle uiteinden moeten afgerond wor
den, om het draaien gemakkelijker te ma
ken, want armen, beenen en hals worden
beweegbaar. Dit bereiken we door 2
rompjes te maken en daar tusschen de
ledematen te schuiven. Nu koopen we 5
schroefboul jes met moeren. De lengte van
die boutjes hangt af van de dikte van uw
hout, 6 of 7 m.m. is een goede dikte, dan
hebben we boutjes noodig van 2 1/2 c.M.
Daar waar hals, armen en beenen komen,
worden ter dikte van dc bontjes galon ge
boord. Wie geen boor rijk isf kan die gaten
er in branden met een gloeiend recht
Sookje. Maar als u eeu potloodpuntje zet,
aar waar de gaatjes móeten komen, zal
elke timmerman er graag oen paar gaatjes
in booren. Voor ik eigen gereedschap be
zat, deed ik het meestal zoo.
Als de gaatjes geboord zijn draaien we
de boutjes or in, bevestigen aan den achter
kant de moertjes en de pop is klaar. Nu
wordt moeder aan 't werk gezet. Deze
breit of haakt van grof geel katoen een
hansopje om het. rompjo heen om de moe
ren en boutjes te bedekken, om het nog
aardiger te maken kunt u hét rompjo met
watten opvullen. Als vader nu nog een paar
roode wangetjes schildert, een paar blauwe
oogjes, wat bruin haar en de lippen niet
te verge-ten, rose verft, krijgt u, nadat
moeder een wollen jurkje en mutsje ge
haakt heeft, een stevige gezellig uitziende
pop, die tegen een stootje ka.u.
Wie handig met de figuurzaag is, kan cr
een aardig wiegje bij maken. Twee lange
smalle plankjes, aan de zijkanten iets af
geschuimd, 2 smalle iets hoogere plankjes
met een figuurtje van boven en beide zij
kanten iets afgeschuind, een bodem en
twee voetstukken, die minstens 8 c.M.
breeder moeten zijn, dan de bodembreedte,
welke voetstukken we aan de onderkant
naar de uiteinden toe afronden, om een
schommel wiegje te krijgen, en die we met
oen paar spijkertjes, nadat het wiegje in
elkaar gezet is, onder de bodem spijkeren.
'Een kleurig figuurtje aan den buitenkant
of het geheel iu een kleur geverfd en de
wieg is klaar. Dan begint mceders arbeid:
matras, kussen, lakens en dekentje. Gezel
lig' prutswerk, als u daarbij al reeds het
stralende gezichtje van uw peuters ziet.
Eigen gemaakt speelgoed is zooveel
waardevoller, dan gé kocht. Omdat we we
ten hoeveel arbeid er aan is, zullen we onze
kinderen ook leeren, er zorgvuldiger mee
om te gaan, iets waar in dezen tijd wel
eens extra op gewezen mag worden.
Zuster v. d. ABEELEN.
MUZIEKUITVOERING.
In het Patronaat te Oegstgeest gaf
Zondagavond 24 November de R. K. Har
monie ..Triumph" een uitvoering voor
donateurs, kunstlievende loden en genoo-
digden. D.e belangstelling was enorm. Het
was dan ook werkelijk een genotvolle
avond, zooals velen mii verzekerden.
Hoewel de programma's van R. K. uit
voeringen allen verschillend zijn, hebben
ze een ding gemeen, en wel, dat ze altijd
tot het middernachtelijk uur moeten du
ren. In de patronaatszaal te Oegstgeest
zaten kinderen, die om negen uur in bed
behoorden te zijn en velen van de ouderen
moesten na 12 uur 's nachts, soms al'leen,
soms vergezeld van vrienden of vriendin
nen, den weg naar huis afleggen.
Ouders, wien de zorg voor hunne kin
deren na aan het hart ligt, zijn verplicht
op te blijven tot zoon of dochter, thuis
komt, alsof daar niet een drukke werkdag
voor hen ligt en ze die uren slaap niet
moeilijk kunnen missen. En wiat te zeg
gen van overheden, die de zorg voor
hun personeel als een plicht voelen, en
die nu gedwongen worden de thuiskomst
van hun dienstpersoneel af to wachten.
Dit alles past toch allerminst bij onze op
vattingen. Met wa<t goeden wil kan daar
toch wel verandering -in gebracht worden.
Van 8 üur tot 10.30, uiterlijk 11 uur,
kan men de menschen heel wat bieden en
gaat men even tevreden huiswaarts.
Koortsthermometers.
.Als dc kwikzilverzuil in een koortsther
mometer zich in afdeelingen heeft ge
scheiden, wat nogal eens kan voorkomen,
dan moet men het best de thermometer in
koud water leggen. Vervolgens moet men
dat water langzaam aan verwarmen. Als
het water op bloedtemperatuur gekomen
is, gaat het kwikzilver snel stijgen. Dan
dient men er op te letten, dat het niet bo
ven de maximum warmtegraad stijgt, aan
gezien dan immers de glasbuis zou sprin
gen. Zoo gauw het kwikzilver zich weer tot
een eenheid heeft verbonden, moet men
den thermometer uit het water nemen.
Roetvlekken In 't karpet
Roetvlekken kan men uit het karpet
wegmaken door gedurende een paar uur
een papje van voldersaarde en water, met
een paar druppels ammonia op de vlek
ken te laten liggen. Als dc voldersaarde
clan wordt weggeborsteld zullen de vlekken
vordwenen zijn.
N00RDWIJK
Gevestigd: J. J. J. A. de Leeuw,
A. O. ServaisAbsil, M. O. Kouwenhoven,
M. E. Dufoin, wed. C. W. KottelaarMul
ler, C. E. v. hijoc.uergenVermeulen, van
Venray naar Mariagesticht, Langeveld 291.
A. Glasbergen, varensgezel, Emmaweg
8. C. v. d. Engh, dienstbode, Rem-
brandtstraat 15. J. S. M. v. d. San,
kinderjuffrouw, Koepehveg 20. H. D.
Behnken, bakkerleerling, Lindenplein 2.
Vertrokken: C, F. ELstgeest, book-
drukker, Conradslraat Ha, naar Alphen
a. d. Rijn. P. H. Peters, winkelbedien
de, Jan Dorkenskade, naar Waddinxveen
G. J. Hartgerink, 'handelsbediende, 3e
Helmertstraat, naaT Amsterdam. Th.
Zoetendaal, schilder. Parallelweg 6b, Gel-
droj. L. Koeman, arbeider, Boschdijk
323, Eindhoven. M. M. v. Nobelen, St.
Annagosticht, GUeel bij Roermond. E.
M. J Reekers, Slotlaan, Schoorl. J. F.
A. Frolet, Sacharias Janssenstraat 911, Den
Haag. Fam. G. Hulsbosch, landbouwer,
Zandlaan, Hillegom. Fam.. J. J. Hennen,
chauffeur, Merxein (België). Seitje
Spaanderman, dienstbod, le Sluisweg 129,
Katwijk aan Zee.
NIEUW VENNEP.
Propagandaclub. Op de vergadering
van de R. K. Propagandaclub heeft de
voorz., de heer A. J. de Wildt, gememo
reerd, dat er 'n voorstel was, om, ovenals
andere jaren, geregeld om dè 14 dagen te
blijven vergaderen. Het werd met 't oog
op trouw bezoek beter geacht de vergade
ringen op Maandagavond tc houden, aan
vangende 7 uur. De eerstvolgende verga
dering werd vastgesteld op 16 Dec. en
zoo" vervolgens om de 14 dagch. Ook werd
de bestuur in 't vooruitzicht gesteld 't nut
tige met 't aangenamo te verbinden en zoo
eenigszins mogelijk met de werkende le
den oen vaeantiereis te maken a.s. zomer.
Kan men niet tot Arnhem komen, dan
maar tot Utrecht., dacht 't bestuur. Do
heer Bakker, de veteraan der club, sprak
een opwekkend woord tot de jongeren,
om paraat te zijn, en niet in te sluime
ren. Spr. raadde do jongelui aan zich tc
ontwikkelen op politiek gebied, o.a. door
op de vergaderingen politieke gesprekken
te houden. Gp spivs verzoek wie der
jongeren zich wilde opgeven om in de
eerstvolgende bijenkomst te spreken, ga
ven zich op F. Jonker F2. cn P. Touw.
Voorts werd besloten om alle jongelui
van boven de 16 jaren een uitnoodiging
te zenden voor de eerstvolgende verga
dering, vertrouwende, dat dan zoo velen
zullen komen, dat. de zaal van „Spoorzicht"
vol is. Ook werd voorgesteld door M.
Bakker om met. goedkeuring van "t be
stuur huisbezoek te houden. Dc Voorz.
spoorde aan, dat ieder zou probeeren een
kameraad me-c te brengen. Met een
woord van dank tot de aanwezigen voor
do gcanimeerdo bijeenkomst eloot de
voorzitter do vergadering.
WARMOND.
Gevestigd: D. Jansen en gezin, van
Rotterdam. A. R. M. Schölvinck, van
Nijmegen. C. A. J. Vallentgoed, van
Leiden. JE. Th. Oleinens, van Does
burg. A. W. Spoor, uit Leiden. H.
mit, van Leiderdorp. A. Loos, van Roo
sendaal (N.-B.). F. J. M. van Noort, van
Zooterwoude. M. Hammer, van Duitsch-
land. Th. A. Beugelsdijk, van Sassen-
hcirn. F. T'h. II. Pelgrim, van Rot
terdam. H. C. Wildschut, van Utrecht.
A. M. M. Meijer, van Sassenheiin.
E. E. van Vliet, van Leiden.
Vertrokken: A. v. d. Wolf, naar
Oegstgeest. M. Th. Heemskerk, naar
Noordwijk. G. Alkemade, naar Naald
wijk. J. G. van Leeuwen, naar Derj
Haar. J. B. J. v. d. Vooren, naar Haar
lem. I. Nullc, naar Den Haag. M.
Turk, naar Leiden. J. Th. O. Pijnacker
HoruijX, naar —oiden C. L. van Segge-
len, naar Leideu. D. J. C. Matthies,
naar Rotterdam.
EEN BREUK.
Ik lees in een Belgische kra-nt:
„Zondag heeft de maatschappij „De
Breuklijders" onder het voorzitterschap
van dr. Hertoghs van Antwerpen op een
zeer plechtige wijze haar 25-jarig bestaan
gevierd. Deze machtige vereeniging telt
meer dan 600 leden en heeft, tot haar lokaal
„Den Engel". Vooraf werd door de leden
een wandeling gedaan in de stad met -Je
Kon, Harmonio „De Kunstvrienden" nan
het hoofd. Hierna werden de leden plech
tig op het stadhuis ontvangen door den
heer burgemeester, omringd door gemeen
teraadsled -n.
Na een korte aanspraak door den heer
burgemeester werden verschillende leden
der maatschappij, waarvan zij 25 jaar deel
maken, door den heer burgemeester hot
eerekruis op de borst gestoken. M. Her
toghs als voorzitter dankte gepast om het
gul onthaal en beloofde aan den heer bur
gemeester en het stadsbestuur zijn diepste
medewerking om de leden bij to staan in
de mate van het mogelijke. Men trok nu
verder naar het standbeeld der gesneuvel.
den, waar in een oogenblik stilte onze hel
den en oud-leaen werden herdacht en twee
pracht:ge bloemengarven werden aan den
voet van het standbeeld neergelegd".
Dit is een idee, dat een wijd verschiet
opent en zeer talrijke ontstemmingen ver
drijft.
Is daar niet een goed en groot deel der
burgers van ons lieve Vaderland (met een
groote ve) dat met recht en rede smarte
lijk verlangend uitziet naar een fier ge
dragen decoratie?
Bestond voor dat gouden of zilveren
eeremetaal niet bijna het uitsluitend al
leenrecht bij ministers, kamerleden, pro
fessoren en enkele hoogwaardigheidsbe-
kleeders?
En is dat recht?
Uit volle borst antwoofd ik:'
Neen! Driemaal been!
Zeker die menschen hebben gearbeid
al de dagen van hun leden, uitgezon
derd dan de Kamerleden, die er bovendien
nog dik voor worden betaald maar
moesten zij daarom alleen worden gedeco
reerd
Arbeiden wij allen niet dag in dag uit,
met moeheid en tranen voor ons dage-
lijksch brood?
Stel u dan eens levendig voor den geest
dien zwaren arbeid te moeten verrichten,
terwijl ge lijdende zijt aan een breuk, erger
nog, aan een dubbele breuk, of nog erger
aan een repeteerende breuk.
Verdienen zulke lijders niet den dank
des Vaderlands, als zij ondanks hun lijden
den moed hebben door zwaren arbeid de
maatschappij te ondersteunen?
En zonden zulke steunpilaren on
danks hun breuken aarzel ik niet dezulken
steunpilaren te noemen geen decoratie
verdienen.
Nu sieren deze decoraties in dozijn of
per gros de fiere borst van menig Vader
lander, die nimmer bij zijn arbeid de
smarten eene-r breuk heeft gekend en bij
somni gen blijkt het Zelfs noodzakelijk,
dat hot. drooglijntje op hun borst hetwelk
de decoraties torst, een verlengstuk krijgt
tot buiten het lichaam om de menigvul
dige sterren en kruisen zichtbaar genoeg
te kunnen dragen.
Neen, meneer, dat. gaat niet, dat is
cummulatie van ridderorden, opeenhoping
van huldebetuigingen en wat maakt het
voor die ridders voor verschil of zij één
maal, twintig, of vijftig keer ridder zijn in
de orde van een leouw of olifant.
Wat zou de verdeeling dier lintjes niet
op eenmaal rechtvaardiger geschieden als
men het dragen er van afhankelijk steMo
van het dragen van een breuk, zooals bij
onze Zuidelijke buren, die ik hiervoor een
hartelijk woord' van hulde breng.
Geen breuk geen lintje.
Eén breuk één lintje.
Een dubbele breuk twee lintjes.
Zoo moet het zijn....
DANIëL.
KONINKLIJK.
Maar, o Eerwaardig Bondsbestuur,
Dat nu zoo heerlijk smulde,
Nu in dit vreugdevolle uur
Geldt U eens onze hulde.
Wij brachten onze hulde U.
Dien men een disch bereidde,
Wij wisten toch, dat Holland nu
Geen nederlaag zou lijden.
En op dien glurievollen dag
Heeft er een disch staan prijken,
Voor U. 't Publiek, als altijd, mag
•Slechts jubelen en kijken.
Gij zat op 't „Koninklijke" feest
Bij welgevulde schalen,
't Publiek is er altijd geweest
Om 't kijken te betalen.
Bij bet veertig-jarig bestaan van
den Nederlandschen Voetbalbond,
dat vandaag wordt herdacht.
Hoera! Dc Nederlandsche bond
Der woeste voetbalhorde,
Wie juicht niet- in deez blijden stond -
Is „Koninklijk" geworden.
De voetbalbond van Nederland
Draagt nu na veertig jaren,
Een scepter in zijn linkerhand
Een kroontje op zijn haren.
En wij staan bij dit jubilee,
Nee, nee, dit. is geen gijntj©
Des Koninklijken N. V. B.
Weer netjes langs het lijntje.
Wij deden dit reeds jaren lang
Opeengepakt in groepen,
Om in gejuich en met gezang
Woer luid hoera te roepen.
O, Koninklijke N. V. B.
Wij moeten toch nog klagen
Op 't „Koninklijke" jubilee
Om al die nedorlagen.
Wij wachten nu op uwe daad,
Op zonneschijn na regen.
Schenk ons, wij zijn ten einde raad
Een „Koninklijke" zege.
TROUBADOUR.
