HÜ
UIT DE PERS
Wetenschappelijke Berichten
KERKNIEUWS
DE ONVOORZIENE
AANKLAGER
DERDE BLAD
DE LEIDSCHE COURANT
VRIJDAG 20 SEPTEMBER 1929
HET RECHT HERSTELD.
De Botterdammer (A.-R.) schrijft:
Ook zij, die niet op sensatie-nieuws be
lust zijn, hebben met klimmende belang
stelling 3 persverslagen gevolgd inzake
de moord te Giessen-Xieuwkerk. En, wat
zelden voorkomt in ons land, de naam van
den Amsterdamschen president, Mr. Jol
les, is op aller lijfpenja, de volksmassa
bracht hem meermalen een ovatie.
De rechterlijke macht staar, evenals le
ger en vloot, vaak zoo heel ver van het volk
af. De verklaring is, tot op zekere hoog
te, zoo al niet verblijdend, dan toch aan
nemelijk. De massa geboft aan de on
kreukbaarheid der rechterlijke macht en
komt daardoor zelden in actie tegen een
gewezen vonnis.
Of ook, men koestert de nieening, zoo-
als het soms van belastingaanslagen geldt:
als de heeren het zoo beslissen, dan moe
ten wij ons maar onderwerpen.
Ditmaal ging het anders. Twee zwaar-
veroordeeld en wegens vergrijp aan het le
ven van den naaste, wellicht om enkele
■guldens, vroegen steeds weer herziening
van het zware vonnis en zij vonden tenslot
te zoo krachtige medewerking, dat de zaak
welke afgesneden leek, waar op 'fr tapijt
kwam.
Aan het resultaat behoeft men niet te
twijfelen. Indien de president en de advo
caat-generaal niet door bestudeering der
stukken tot de vaste overtuiging gekomen
waren van de onschuld der veroordeelden,
dan zou hun houding bevreemding hebben
gewekt. Want bijna onmiddellijk bleek, dat
zij de verklaringen, waarop de veroordee
ling gegrond was, van nul en geener waarde
achtten.
Van alles ontdaan, komt de heele proce
dure hierop neer, dat een grenzenloos-zelf-
ingenomen ambtenaar, de schuld van ver
dachten van te voren aannam eni toen be
zwarende getuigenissen maakte.
Erger kan het al waarlijk niet, en men
weet niet, waarover men zich meer moet
ergeren; over de rechters, die als wijlen
De Vargas, slechts geeuwend herhaalden;
„naar de galg"of over den gevaarlijken
fantast, die door onredelijke promotie-
zucht met menschenlevens en met de
waarheid speelde.
Dat rechters te goeder trouw kunnen
dwalen, we weten het en houden er leve
lling mee.
Dat ook zij soms te kort kunnen schie
ten in trouwe plichtsbetrachting; hoe zou
men van menschen anders verwachten
Maar dat zij toelieten, dat de waar
heid door de leugen vervolgd werd, dat
theorie in meineed werd gegzen, dat met
geld gesmeten werd: om dronkemanspraat
als bewijsmateriaal te verzamelenen dat
er zooveel meer gebeurde, dat het dag
licht niet kon zien.het werd, zelfs na de
Papendrechtsche zaak en zelfs na Culem- -
borg onmogelijk geacht
Nu dit ondenkbare is voorgevallen, zijn
wij het Amsterdamsche Hof dankbaar, dat
het onschuldigen uit de gevangenis xedde;
dock we zien ook de deuk in rechtszeker
heid, waarop wij prat gingenen wij vra
gen de Regeering: onderzoek toch naar
stig of de Dordtsche methode wellicht op
groot er schaal wordt toegepast.
Er is niets ergers, dan dat het Recht
struikelt op de straat.
DE „SNERTSCHOOLTJES".
De Tijd constateert nog eens, dat de
vijanden der bijzondere school zich steeds
vergaloppeeren met hnn uitvallen tegen
kleine scholen.
Het blad schrijft:
,;De begrooting van Onderwijs alleen is
voor 1930 met 9 millioen moeten verhoogd
INGEZONDEN MEDEDEELING.
worden en heeft thans het tevoren nog
nier gekende cijfer bereikt van ruim 150
millioen", constateert de Minister van Fi
nanciën in zijn Milloenennota.
Het is niet onmogelijk, dat onze collega's
van de liberale pers in deze opmerking
aanleiding vinden om nog eens te fulminee-
ren tegen iets was zij „schoolbouw-waan-
zin" plegen te noemen. Wanneer dit ge
beurt, zouden wij toch een raad willen ge
ven: men late de financ-ieele gelijkstelling
van openbaar en bijzonder onderwijs er
buiten, want- deze heeft met de opdrijving
der onderwijsuitgaven niets maar dan
ook absoluut niets te maken.
Minister De Geer zelve heeft daarop in
zijn Millioenennota reeds gewezen, waar hij
schrijft, dat de verhoogde uitgaven uitslui
ten het gevolg'zijn van verbetering der sa
larissen, uitbreiding van den leerplicht en
wederinvoering vau de oude leerlingschaal.
Deze laatste maatregel, waardoor de
groote scholen in ongunstiger conditie zijn
gebracht dan onder de Bezuinigingswet
van 1924, zóó dat zij naar splitsing worden
gedreven, komt vooral ten goede aan de
talrijke openbare „snertschooltjes".
Het Kabinet-De Geer heeft dezen maat
regel doorgezet. De beide Kamers der Sta-
ten-Generaal hebben er hun fiat aan ge
geven. Wij moeten daarin berusten. Men
blijve ons nu verder van het lijf met de on
ware bewering, dat het de financieele ge-
lijkstellig zou zijn, die het lager onder
wijs noodeloos duur maakt."
Noch het beginsel, noch de uitwerking
der pacificatie hebben aan deze nieuwe
millioenen-uitgaven ook maar voor één
cent schuld.
PROF. DR. J. TH. BEIJSENS.
Bij het aftreden van prof. dr. J. Th.
Beijsens als bijzonder hoogleeraar in do
wijsbegeerte namens de St. Radboudstich-
fring aan de Rijksuniversiteit te Utrecht
schrijft dr. J. B. Deelen in het R.-K. Art
senblad een woord van hulde en dank:
Aan die universiteit heeft prof. Beysens
ten opzichte van de wetenschap in het al
gemeen een belangrijke rol vervuld. Zijn
optreden was een novum, na zijn inaugu
rale rede was de aandacht op den semi
narie-professor voor goed gevallen. Yoor de
meesten was de wijsbegeerte, die zich im
mers pas van de theologie had logemaakt,
■gevangen in dogmatisme, maar Beysens is
er in geslaagd om zijn wetenschap zelf
standig en algemeen te maken. Vele zijner
collega's, herinnerd moet worden aan Tal-
ma, discussieerden gaarne met den katho
lieken wijsgeer.
Groot was de invloed van Beysens ge
weest als Thomist op de intellectueele ont
wikkeling van hen, die tot zelfstandig den
ken geroepen werden, op zijn studenten.
Beysens was innig overtuigd van de. voor-
d eel en van het wij&geerig onderwijs. „Wie
de waarde van. de eigen wetenschappelijke
conclusies in zijn studievak wil kennen,
die moet bij mij komenLangzamerhand
is dat ook erkend en zeer velen hebben,
vooral ook aangevuld in de privatissima,
een grondslag van wetenschappelijk werken
ontvanger, die voor de beteekenis van hun
bijzondere wetenschap en voor hun vor
ming, ik mag wel zeggen, allesoverheer-
schend was.
Niet alleen voor juristen en natuurphilo-
sophen, ook voor medici heeft prof. Bey
sens bijzondere college's gegeven. Genoemd
moet worden de „Zedelijke Verantwoorde
lijkheid van den Geneesheer". Overal in
zijn vele boeken wordt de belangstelling
van den geneeskundige getrokken door de
vele vraagstukken, die op het leven en
op het 2ieleleven van den mensch in het
bijzonder, betrekking hebben, prof. Bey
sens was in zeer vele kwesties van de spe
cialistische wetenschap even goed thuis
als de deskundige specialist.
Niet mag bovendien vergeten worden,
dat prof. Beysens in den eenvoud zijner
waarheidsliefde voor iedereen, die tot hem
kwam, even welwillend en ongedwongen
was. Al was de te behandelen stof moei
lijk, de wijize, waarop zij ons werd voorge
dragen, was populair.
Een woord van oprechte hulde daarom
aan den scheidenden hoogleeraar, die in de
eenzaamheid van zijn studeerkamer ge
woekerd en geploeterd heeft en die voor
het onderwijs en de wetenschappelijke vor
ming van katholiek Nederland ontzettend
veel bereikt heeft. Echte philosophen kon
hij ons niet maken, maar te midden van
de moeilijkheden van het dagelijksch be
roep heeft hij velen onzer gevormd tot
zelfstandige mannen met eigen oordeel en
onderzoek.
Als een vaste burcht van wetenschap
was hij voor ons, die van zoovele zijden
een aanval te duchten 'hadden, een veilige
gidseen leidsman is hij geweest voor ve
len onzer.
MGR. DR. A. H. L. HENSEN.
Bij het gouden priesterfeest van Mgr.
dr. A. H. L. Hensen, dat onlangs zoo luis
terrijk te 's-Gravenhage werd herdacht,
werd den jubilaris namens de feestcom
missie, bestaande uit de Hoogeerwaarde
heeren Mgr. II. J. M. Taskin, president
van het Groot-Seminarie te Warmond. L.
A. A. M. Westerwoudt, plebaan der Ka
thedrale kerk te Haarlem, de professoren
P. G. Groenen en W. Noleb van heb Semi
narie Warmond en de zeereerw. heeren J.
C. van der Loos, pastoor te Uitgeest en
Jos. J. R. M. Postma, j>ast<x?r te 's-Gra
venhage, een feestgeschenk aangeboden
van zijn werken, samengesteld door pas
toor J. C. van der Loos. Het werk, dat zeer
fraai is uitgevoerd, werd op geschept pa
pier gedrukt- in het St. Jacobs Godshuis
te Haarlem en bevat de volledige lijst van
al zijn in den loop der jaren verschenen
jjenncnvruchten ten getale van 228. Zeer
vele hiervan zijn opgenomen in tijdschrif-
•ten als ,.De Katholiek", „Archief voor de
geschiedenis van het aartsbisdom Utrecht"
en ook vooral in de „Bij-dragen voor de ge
schiedenis van het bisdom van Haarlem",
waarvan Mgr. Hensen nog steeds redacteur
is. Tal vau artikelen van zijn hand ver
schenen ook in het „Nieuw Nederlandsch
Biographisch Woordenboek" in de tot
standkoming, waarvan hij een werkzaam
aandeel had.
De opdracht van de „Bibliographie"
vermeldt o.m. dat Mgr. Hensen bijna
veertig jaren in het bisschoppelijk semina
rie te Warmond voorlezingen heeft gehou
den over kunst en kerkgeschiedenis. Het
grootste gedeelte der tegenwoordige gees
telijkheid van de Haarlemsche diocese
heeft als theologanten daarnaar geluis
terd. Bij herhaling is van. Mgr. Hensen,
aldus de opdracht, de vermaning uitge
gaan, dat ware geschiedenis critisch moet
behandeld en dat zij uit de beste bronnen
behoort geput te worden. De oorzaken
moeten achterhaald worden, waaraan fees
ten of gebeurtenissen haar oorsprong dan
ken en waardoor zij onderling samenhan
gen. Immer gold als heilige wet, gelijk Ci
cero het uitdrukte in zijn „De Oratore"
niets te zeggen, wat onwaar, of niets te
verzwijgen wat waar is. Naar deze gege
vens is het. mogelijk werk te leveren van
blijvende waarde.
Onvermoeid is Mgr. Hensen uitgegaan
naar de bibliotheken en archieven van het
binnen- en buitenland om met rusteloozen
speurzin te ontdekken en met voorbeeldi-
gen ijver te verzamelen, wat op personen,
welke zijn aandacht hadden of op het tijd
vak dat hem bezighield, het zuivere his
torische licht kon werpen. Zijn verworven
wetenschap werd met eene door allen er
kende onpartijdigheid en gewaardeerde
vrijmoedigheid neergelegd in boeken en
opstellen, welker getal (boekbesprekingen
buiten beschouwing gelaten) tot boven de
200 is gestegen. Uit dankbaarheid en er
kentelijkheid voor alles, wat hij heeft ge
daan. boden zijn leerlingen op het gouden
priesterfeest, hem deze lijst zijner ge
schriften aan.
Kerkwijding.
Woensdag is de parochiekerk te Ouden
dijk plechtig ingewijd. Z. D. H. de Bis
schop van Haarlem werd op den voor
avond zeer feestelijk door de parochianen
ingehaald. Een groot aantal geloovigen
woonde de plechtigheid bij.
GEMENGDE BERICHTEN
ONGELUKKEN.
SLACHTOFFERS VAN HET VERKEER.
Autobus tegen een boom. Vele
gewonden.
Woensdag is een autobus met een fan
farecorps uit Wilsum. terugkeerende van
een wedstrijd te Steenwijk, te Westenholte
(O.) tegen een boom gereden. De carros
serie werd versplinterd. Acht gewonden
werden naar het ziekenhuis te Kampen
gebracht. Voor geen van allen dreigt ern
stig levensgevaar. De chauffeur kreeg
zware beenkwetsuren.
Van andere zijde verneemt heb „Hbld.":
Een ernstig autobusongeluk gebeurde
Woensdagavond te Westenholte, waar de
straatweg ZwolleKampen van den dijk
afwijkt. Een muziekgezelschap uit Wilsum
en Brunnepe keerde in twee autobussen
van een wedstrijd te Steenwijk terug.
De bestuurder van de achterste autobus
geraakte den weg bijster, reed een meter
of vijftien over den berm en zag toen plot
seling een boom voor zich, waar hij in
volle vaart tegen aanreed. De geheele
rechterzijde van de bus werd weggerukt,
evenals een deel van de kap.
Van de zeventien inzittenden werden
twaalf zoodanig verwond, dat zij in heb
ziekenhuis te Kampen moesten worden
verbonden. Op het oogenblik liggen daar
nog vier personen. Het ergst er aan toe
zijn De Groot, uit Brunnepe, en de chauf
feur uit, Oldenbroek. wiens linkerbeen
werd verbrijzeld.
Ernstig motorongeluk.
Gistermorgen is te Olst een ernstig mo
torongeluk gebeurd.
De motorrijder Heyneman uit Zwolle
kwam met een zekeren v. d. Kamp op de
duo uit de richting Deventer, toen hij aan
de krommen Wijk met een vaart van circa
90 K.M. van den dijk sloeg.
Ernstig gewond is Heyneman naar het
ziekenhuis te Zwolle vervoerd. Men vreest
voor zijn leven. v. d. Kamp werd eveneens
gewond en is in de ziekenverpleging te
Olst opgenomen.
Botsing vrachtauto en boerenwa
gen. Een doode.
Gistermorgen zijn onder Grijpskerke (Z.)
een vrachtauto en een boerenwagen met
elkaar in botsing gekomen. Het paard
sloeg op hol en de wagen kantelde. Een
bejaarde vrouw werd bewusteloos opgeno
men; zij overleed spoedig. De overige in
zittenden kregen lichte verwondingen.
Auto over den kop geslagen.
Een auto van den heer B. uit Den Hel
der is op den weg langs het Noord-Hol-
landsche Kanaal bij Julianadorp over den
kop geslagen. Behalve de heer B. was nog
een 4-tal personen in de auto gezeten; zij
werden uit de auto geslingerd. Drie er van
zijn in het Marine-hospitaal opgenomen.
De auto was geheel vernield.
Door een auto overreden.
Toen gisterennamiddag op den Graaf-
scheweg bij 's-Hertogenbosch uit Liend-
hand een auto naderde, bestuurd door J.
D. uit Alkmaar, stak de heer van Belkum
plotseling den weg over. De auto kon niet
meer stoppen en greep van B. Met een
gebroken rechter onder- en bovenbeen
en verder hoofdwonden, werd het slacht
offer opgenomen en naar het Groote Zie
kenhuis overgebracht.
Aan de gevolgen overleden.
De schilder Jos. Claessens, die Woens
dag te Sittard van een circa 8 meter hooge
ladder stortte, is gisteren in het Fransche
klooster aldaar aan de verwondingen over
leden. Hij was gehuwd, en vader van twee
kinderen.
Verdronken.
Te Bergen (L.). is in de omgeving van
het kasteel „Bleyenfoeek" de 32-jarige Van
O. met zijn rijwiel te water geraakt en
verdronken.
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Zaterdag 21 September.
Hilversum, 298 M. Na 6 uur 1071 M.
Uitsl. K.R.O.-Uitz.
11.3012.00 Godsdienstig halfuurtje.
12.151.15 Concert door het K.R.O.-Tric.
I.152.00 Gramofoonmuziek.
2.003.15 Kinderuurtje.
4.005.00 Cursus Engelsoli.
5.006.00 Gramofoonmuziek.
6.006.45 Gramofoonmuziek.
6.457.00 Journalistiek weekoverzicht.
7.007.30 Lezing over: Electricitedt in
de huishouding.
7.308.00 Lezing over: De Melaatsch-
heid in de geschiedenis, in het bijzonder
in do Heilige Schrift.
8.0011.00 Orkestconcert.
II.0012.00 Vroolijk gramofoon-pro-
gramma.
Huizen, 1875 M.
10.0010.15 Morgenwijding.
12.152.00 Concert door het A.V.R.O.-
Kwartet.
2.002.30 Filmpraatje door Max Tak.
2.30—4.00 Aansl. van het Tuschinski-
Theater te Amsterdam.
4.005.00 Thé dansant uit Cabaret „la
Gaité" te Amsterdam.
5.306.00 Letterkundig overzicht door
Dr. P. H. Ritter Jr.
6.017.45 Concert door het Omroepor
kest. Het Dubbel Mannenkwartet „Bel
Canto".
8.00 V.A.R.A.-uitzending.
Daventry, 1554 M.
10.35 Morgenwijding.
11.0511.20 Lezing.
I.202.20 Orkestconcert.
3.50 Concert.
5.05 Orgelconcert door A. Taylor.
5.35 Kinderuurtje.
6.35 Nieuwsber.
7.05 Pianorecital door E. Bainton.
7.35 Lezing.
7.50 Pianorecital door M. Cole.
8.20 Concert.
10.00 Nieuwsber.
10.20 Lezing.
10.35 Lezing.
7.35 Variété uitzending dansorkest.
II.0512.20 Dansmuziek.
,.R a d i o-P a r i s", 1725 M.
12.502.20 Gramofoonmuziek.
5.05 Dansmuziek.
6.55 Gramofoonmuziek.
8.35 Orkestconcert.
9.20 Dansmuziek.
Laligenberg, 473 M.
7.358.15 Gramofoonmuziek.
8.209.20 Orkestconcert.
10.3511.45 Gramofoonmuziek.
12.30 Gramofoonmuziek.
1.252.50 Orkestconcert m. m. v. sopraan.
5.556.50 Orkestconcert.
8.20 Vroolijke avond. Daarna tot 1.20
Dansmuziek.
Brussel, 508 M.
5.20 Orkestconcert.
6.20 Pianorecital.
6.55 Gramofoonmuziek.
8.35 Orkestconcert., m. m. v. vocale ar-
tisten.
Z e e s e n, 1635 M.
6.1010.50 Lezingen.
12.201.10 Muziekuitzendiug voor s*h >-
len.
I.101.50 Lezingen.
2.202.50 Gramofoonmuziek.
2.505.20 Lezingen.
5.206.20 Concert uit Hamburg.
6.208.20 Lezingen.
8.20 Uit „Miniaturdramen" van Maurice
Baring. Daarna tot 12.50: Dansmuziek.
Kalundborg, 1153 M.
3.505.50 Concert door Mogens Han
sen's Ensemble.
8.359.35 Concert.
9.5011.20 Concert.
II.20—12.35 Dansmuziek.
FEUILLETON.
naar het Italiaansch van
DE MARCHI
10)
De schaduw van Don Cyrillus.
De baron die meer en meer het slacht
offer werd van 'n die-fixe vroeg zich onop
houdelijk af of hij wel alle noodige voor
zichtigheidsmaatregelen genomen had en
of niets, hoe klein dan ook, op het spoor
kon brengen van den misdaad.
Zijn voorzichtigheid ging zóó ver dat hij
alle brieven van don Cyrillus verbrandde.
Terwijl hij daarmee bezig was, klopte Mag-
dalena aan de deur.
„Mijnheer de baron, vanmorgen is die
priester er weer geweest."
„Wat wil hij vroeg de baron met een
rauwe stem.
„Hij vraagt u te spreken."
„Heeft hij zijn naam genoemd
„Dat wilde hij niet; hij zei. dat hij terug
zou komen."
Wat mocht die priester hem toch te zeg
gen hebben, dat hij met zooveel aandrang
telkens een poging waagde tot hem door
te dringen De baron kende toch geen en
kelen priester, behalve„den zijnen"!
Wie was degene, die nu reeds twee- drie
malen naar hem 'gevraagd had, zonder zijn
naam bekend te willen maken?
Zeker de baron vreesde niet dat de
fiel van don Cyrillus of don Cyrillus in
vleesch en gebeente uit het graf zou ko
men, om zich bij hem aan te dienen, maar
de doode kon vrienden hebben. En indien
zij naar den verdwenene. zochten en een
onderzoek •instelden
Om zich heen kijkend viel zijn blik op
den kalender die nog het cijfer vier ver
toonde, den datum van de groote gebeur
tenis.
Die 4 stond daar als een stomme getui
ge. De man sprong op om dat tartende cij
fer af te scheuren, toen hij opnieuw de
stem hoorde der oude Magdalena.
„Mijnheer de baron daar is een brief
De enveloppe droeg het poststempel van
Santafusca.
De hand van den baron beefde zóó
zeer dat de brief op den grond viel. Hij
sloot haastig de deur, raapte den brief op
en opende de enveloppe met koortsachtige
gejaagdheid.
„Zou men iets ontdekt hebben?"
Zijn verwarring was zóó groot, dat hij
de eerste oogenlikken geen woord kon le
zen. Langzamerhand zag hij toen de let
ters duidelijker, zoodat hij kennis kon ne
men van den inhoud.
De brief was onderteekend: Jervolino,
secretaris.
Het was de secretaris van het raadhuis
te Santafusca die den baron in een bureau
cratieken stijl kennis gaf van het overlij
den van diens ouden knecht Salvator.
Vervolgens vertelde het schrijven in lan
ge bewoordingen hoe de ondergeteekende
het hek der villa gesloten had en den sleu
tel bewaarde in de raadzaal van het stad
huis, in afwachting der beschikkingen van
den baron.
Geen woord echter gewaagde van den
priester.
„Is dat alles?" zei de baron met een
zucht van verlichting. Toch voegde hij er
bij, terwijl hij even het hoofd schudde:
„Arme Salvator
En zijn medelijden was oprecht. Hij her
innerde zich de trouwe diensten van dien
goeden dienaar en de heerlijke ueren zij
ner jeugdjaren die zij te zamen vooral op
jacht doorgebracht, hadden.
De oude man was dus op den weg ge
storven. Waarom? Was dat een toeval? Of
had hij vrijwillig de vervloekte villa ver
laten? Maar dan drong zich de vraag op:
welke reden had hem daartoe doen beslui
ten Hij zou toch niets vermoed hebben?
De baron nam zich voor om den sleutel
te schrijven: de villa zou op die wijze
gesloten blijven voor nieuwsgierige blik
ken.
Intusschen maakte die plotselinge dood
een pijnlijken indruk op hem. In de om
standigheden welke de baron alleen kende,
scheen dat sterven een geheimzinnige be
teekenis te hebben. Was het misschien
een soort waarschuwing?
De heer van Santafusca verliet zijn enge
kamers: hii had behoefte aan verstrooiing.
Hij begaf zich eerst naar den coiffeur
Grauello die het levende nieuwsblad 'dei-
stad was. Bij hem zou de baron het best
op de hoogte komen van hetgeen er te
Napels gebeurde.
„En Granelïo, wat is er voor nieuws?"
vroeg hij met opgewekte stem toen de bar
bier hem het servet om den hals deed.
„Het nieuws van den dag? Wel Philip-
pin Mantica heeft een kwart millioen uit
de loterij getrokken."
„Wie is die Mantica?"
„Vaoidaag een der gelukkigste menschen
ter wereld, gisteren de ongelukkigste hoe
denmaker van Napels. Het eigenaardigste
is echter de wijze waarop hij dat somme
tje gewonnen heeft."
„Wat is er dan gebeurd'?
„Men vertelt dat hij het winne>nde num
mer had.... raadt u eens van wien
„Van wie 1"
„Ja raadt u eens."
„Hoe kan ik dat onder honderd duizen
den raden"....
yVan een priester
..Zoo
..Ja een priester die de nummers schijnt
te kennen en al meer dan eens iemand
rijk heeft gemaakt."
„En wie is die priester?"
„Alstublieft, de geheele geschiedenis
staat in de ..Piccolo" van gisterenheel
Napels spreekt er vanlees u dat maar
eens. 't is vermakelijk en interessant
De baron nam het blad aan en zag op
de eerste pagina met groote letters boven
een artikel staan:
„Don Cyrillus."
't Is onmogelijk in woorden uit te druk
ken wat de baron ondervond toen hij daar
met dikke letters in een krant den naam
zag dien hij voorgoed uitgewischt dacht in
liet rijk der Ie venden.s Hadden de armstuk-
ken der fauteuil hem niet ondersteund, dan
zou li ij misschien gevallen zijn. Hij moest
al zijn wilskracht, verzamelen om niets te
laten blijken, wat hem had kunnen v.er-
raden.
Gelukkig werd de coiffeur afgeleid door
het binnenkomen van eenige klanten, zoo
dat hij niet bemerkte hoe bleek de baron
geworden was. Deze sloot een wijle de
oogen, deed geweldige pogingen om zijn
ontroering te beheerschen en slaagde er
in een gewoon gezicht op te zetten.
De krajjt vertelde uitvoerig het geluk
kige avontuur van den armen hoedenma
ker en voegde er bij da.t don Cyrillus, die
het winnende nummer aangeraden had,
sinds zijn laatste^ bezoek bij Philippin ver
dwenen was en niets meer van zich had la
ten hooren.
Zoo spoedig mogelijk verliet de baron
den coiffeurswinkel en liep verder de staÉ
in zonder te weten waarheen.
Zonder het te willen kwam hij op de
markt dicht, bij hel huis waar don Cyrillus
gewoond had.
Daar zag hij een vrouw met een kind
op den arm in de deur barer woning staan.
Hij kon de bekoring nipt weerstaan eenige
vragen te stellen. Snel nam hij een be
sluit, liep op dc vrouw toe en sprak:
„Woont don Cyrillus daar nie't?"
„Hij is vertrokken mijnheer," zei de
vrouw.
„Waarheen
„Dat weet niemand
De vrouw maakte een gebaar van on
verschilligheid en onderwerping aan het
noodlot, zooals vooral de Xapolitar.en ge
woon zijn te doen in moeilijke gevallen.
De buurt was rustig en deed niets bui
tengewoons vermoedendat was een goed
teeken.
De baron zag in dat zijn ragen niets
opleverden wat hem beter kon irlichtenj
en dat het gevaarlijk zou zijn nog meer aan
te driugen.
Hij stelde zich daarom tevreden met
den aankoop van de voornaamste kranten
en keerde naar huis terug om in alle bla
den zorgvuldig te zoeken naar het nieuws
dat hem zoozeer interesseerde.
(Wordt vervolgd).
