KALENDER DER WEEK
derde blad.
de le1dsche courant.
zaterdag 17 auqustus 1929
het eeuwfeest van de
locomotief
Dit jaar herdenken wij het eeuwfeest van
|c locomotief.
Het is weliswaar reeds Eugnot geweest,
[ie in 1770 een „Dampwagen" construeer-
Ook Evans uit Philadelphia en R. Tre-
•ethik uit Londen bouwden reeds een loco-
motief in het jaar 1803, echter met nog zeer
in ongunstige resultaten. Het gelukte hen, om
locomotief op rails te laten loopen,
maar toen kwamen zij tot de dwaling, dat
de wrijving op de gladde ijzeren rails te
klein was om een behoorlijke trekkracht
van hun machine te verkrijgen. Deze dwa
ling gaf aan Blenkinskop de ingeving om
onat een tandradlocomotief te bouwen in 1811,
onst het oertype van het tegenwoordige berg-
111spoor. De Engelschman Hedley ontwierp
5 l voor de Wylam-mijn een locomotief, welke
-Pat ju staat was practisch werk te verrichten,
Qt en waarop hij in 1813 patent verkreeg. Wij
doen echter aan de verdiensten van boven-
jenoemde uitvinders geen afbreuk, wanneer
it ij zeggen, dat de spoorweglocomotief eerst
door den genialen geest van George Ste
phenson practische beteekenis kreeg. Zijn
feerste locomotief bouwde hij reeds in 1812,
maar zijn roem werd eerst bevestigd' bij de
.opening van de door den Staat geprojec-
leerde verbinding tusschen Liverpool en
31133 Manchester, waar het aan Stephenson, na
overwinning van den hardnekkigen tegen
stand van de onwetende menschen, gelukte
om het practisch nut van zijn locomotief te
bewijzen.
Bij de beroemde snelheidswedstrijden van
>njwer typen locomotieven te Rainhill gehou-
den van 6 tot 12 October 1829, behaalde
Stephenson met zijn beroemde locomotief,
de „Boeket", glansrijk de overwinning. Deze
laatste was de eenige welke aan alle tame
lijk strenge voorwaarden, door den Staat
gesteld, wist te voldoen, ja zelfs, deze
eischen belangrijk wist te overtreffen.
De eischen, voor deze wedstrijden uitge
schreven, komen op het volgende neer. De
locomotief, waarvan het gewicht niet groo-
ter mocht zijn dan 6 Engelsche ton (6096
K.G. en de bouwkosten de 6600 niet moch
ten overtreffen, moest drie maal haar eigen
gewicht kunnen trekken over een afstand
van 48 K.M. met een snelheid van meer
dan 16 K.M. (uursnelheid). De keteldruk
mocht niet hooger zijn dan 3 1/2 atmospheer.
Do proefbaan-was 2.4 K.M. lang en moest
a T dus twintig maal bereden worden. De
Wi Rocket woog ongeveer 4.5 ton. Verwar-
mingsoppei'vlak van den ketel bedroeg 13
vierk. meter, de stoomdruk was 3 atmos
pheer. De snelheid, welke de Boeket be
reikte was ongeveer 47 K.M.
Met de Boeket, welke gebouwd was in do
Ij fabrieken van Stephenson te New Castle,
won Stephenson den prijs van 6000. De
stad New Castle eerde haar grooten burger
door een standbeeld van hem op te rich
ten op de Stephensonbrug. - - -
Bij bet'noemen van déze gedenkwaardige
gebeurtenissen mag. zeker niet onvermeld
blijven, dat de uitvinding van de locomotief
het gevolg is van de talrijke onderzoekingen
van James Watt', die de dübbelwerkende
stoommachine uitvond en in 1776 voor liet
eerst in gebruik nam.
(Patent van 1769. Deze stoommachine
werd gefabriceerd in de fabriek, welke Ja
mes Watt in 1774 met den koopman Boul-
ton oprichtte).
DE ONTWIKKELING VAN HET
TREINWEZEN.
1829 1929.
ikOL
:legl
aan de feestelijkheden, het Parlementslid
Huskesson, die den trein reeds verlaten
had, wilde den Hertog van Wellington nog
een hand geven, toen de trein zich reeds
weer in beweging zette. Stephenson ver
voerde-het slachtoffer naar zijn woonplaats.
De 24 K.M. werden in 25 minuten afgelegd.
Deze uursnclhcid van 58 K.M. werd als
een heel buitengewone prestatie gewaar
deerd. In Holland is de maximumsnelheid op
de baan AmsterdamRotterdam voorge
schreven 90 K.M. Op de meeste andere tra
jecten is de snelheid belangrijk minder. Op
de groote trajecten in Duitschland bereikt
de trein zeker snelheden van 100 K.M. De
snelste treinen op het vasteland van Europa
rijden in Frankrijk. De snelste trein is 'e
Fransc-he express-trein van Parijs—St.
Quentin, welke een gemiddelde snelheid
van 98.8 K.M. bereikt. De electrische trein
BordeauxDax bereikt een gemiddelde
snelheid van 98.4 K.M. In Amerika staat
het snelheidsrecord op naam van den snel
trein, welke tusschen Camden en Atlantic
City voor den oorlog een gemiddelde snel
heid van 107.2 K.M. bereikte, nu een ge
middelde snelheid van 99.3 K.M. bereikt.
HET EUCHARISTISCH CONGRES
TE BAYONNE
van1 Pierre L:E smite.
Ja, leve Bayonne!
Deze woorden lagen Zondagavond op
de lippen van alle genoodigden.
De jubel glansde in ieders oog en lag be
sloten in den hartelijken handdruk die men
gaf bij het afscheid-nemen.
Waarlijk ik moet zoeken naar een stad
in Frankrijk die heb zóó grootsch en in
alle opzichten goed zou hebben gedaan als
Bayonne.
De burgemeester van Bayonne, een ra
dicaal,. ingav een man van de vrijheid, heeft
alles ingewilligd wat hij kon.
De Loge had aanvankelijk allerlei kleine
oude vodden en later drie groote biljetten
aangeplakt, waarin zij in een verweekten
stijl de bevolking bezwoer om niet te
vlaggen
Welnu, de Loge heeft ervan gelust!
Het <is onmogelijk u een stad voor te
stellen die mooier met vlaggen uitgedost
en in bloemen getooid was dan Bayonne.
Er was naar ieders smaak. Elke straat had
haar eigenaardige versiering, vanaf de
voorname verkeerswegen tot aan de klein
ste sloppen waar niemand doorgaat. Men
had van alles uitgedacht; zoo had men
bijv. de huizen aan weerszijden van de
Victor-Hirgo-straat verbonden met groen
bij wijze, van plafond door middel van slin
gers van eikenbladeren, zoodat men den
indruk kreeg alsof men zich in een geheim
zinnig en heilig, bosch bevond, dat uilliep
ih een laan van bloeiende paarse regen.
rMen had veel werk gemaakt van deze
feest-versiering. Het volk had een uitvoe-
Tig programma van het Congres in de hand
en ieder ging zijns weegs.
.Merkwaardig was het om te zien hoe
men thuis' met spoed z'n maaltijd veror
berde en hoe daarna vader, moeder, zoons
en dochters zich haastten uiteen te gaan,
om 's avonds of den volgenden dag weer
samen te komen inde overtuiging dat ieder
het beste deel had gekozen.
Wat te zeggen van de groote openlucht-
betoogingen in deze onvergelijkelijk schoo-
ne natuur van de Adour en de Pyreneën!
Hoe verheffend en bevallig was het. offer
gebracht door de jonge „Kruisridders" die,
gelijk een hevige golf, de treden van het
ontzaglijke alta&r opgingen, gekleed in het
middeneeuwsche gewaad, afgezet met het
groote roode kruis, zooals tijdens de Kruis
tochten onder de wapenrusting werd ge
dragen.
Het hoogte-punt was 's Zondags.
's Morgens moesten de vrijmetselaars in
hunne -handen hebben gewreven van blijd
schap, want het regende zóóalsof het
water met. bakken uit den hemel viel.
Maar de Basken zijn niet van suiker.
Men had slechts te zien naar de krach
tige figuur van Mgr. Gieure met zijn opeen-
geperste kaak. zijn donkere oogen en
zwarte wimpers, om zeker te zijn dat men
te doen hacl met een ./kraan"', die de Mis
in de openlucht zou doorzetten.
En dit gebeurde ook, inderdaad.
Z.E. Mgr. Maglione, die den avond van
te voren was aangekomen, droeg de H. Mis
op in een stortregen, alsof de hel den
ganschen hemel met wolken had opge
propt.
Hot was een prachtig en tevens stichte
lijk schouwspel,de duizenden ruggen
die zich bogen en waar de natte koorge
waden wit afstaken tegen de paarse en
roode soutanes der "bisschoppen en der
kardinalen, in den verwoeden strijd der
elementen.
De kaarsen die uitgingen, werden ver
vangen door lantaarns en het „Credo"
klonk uit aller borst
Dat alles pakte u aan en de tranen
vloeiden zamen met het water uit deu
hemel.
En daar, temidden van dezen zondvloed,
sprak een oude Basken. die een broodje
in krantenpapier gewikkeld onder z'n arm
droeg, mij aan, vragende:
Maar zou men onder deze H. Mis ter
Communie kunnen gaan 'l
Ik denk van niet!
Dan zal ik 't in een kerk moeten
doen..-.
Heb sloeg toen elf uur, de man ivas twee
en zeventig jaar en had van 's morgens
drie uur geloopen
Dat zijn nog eens mannen
's Avonds, bij dc processie was het ech
ter nog indrukwekkender. De zondvloed
had opgehouden en de zon schitterde
prachtig.
Ik had me, om alles te zien. onder de
portiek van de Kathedraal gesteld.
Welk een zielsverheffend gezicht en wat
De Basken kwamen, van de plaatsen
waar zij verzameld waren, vereenigd on
der hunne banieren, in gesloten gelederen
aan, met hunne pastoors of kapelaans in
het midden.
Zij waren uit alle streken gekomen
van de vlaktevan den zeekant en van
diep uit de bergen.
Zij kwamen uit Biarritzuit St. Jean
de Luzuit Ascain en van den voet van
het puntige gebergte der RhuneEr
waren er uit Hasparren, uit het Ursuya-
gebergte. uit St. Etienne de Baigorry, St.
Jean-Pied- de Port, Yoldy, St. Palais en
uit Mauléon
Ook waren er uit Oloron, Orthez, uit de
vallei van Ossau met hunne schilderach
tige kleederdracht en uit de vallei van
Aspe
Zij kwamen van overal.
Zij liepen zingende, met gesloten vuisten
en stralende gezichten. Ik heb figuren van
heiligen gezien onder den somberen stra
lenkrans van hun blauw baretje
Zij zongen in hoogo tonen hunne volks
zangen met bijna op elkaar geklemde tan
den.
In de nauwe straten die de Kathedraal
omgevenen tusschen de huizen die
overladen waren met menschen. loeiden
hunne zangen gelijk de donder bij onweer.
Na ons voorbij te zijn getrokken, ging
de processie naar het kamp St.. Léon. waar
vrceger de Engelschen werden verslagen.
Wat een schouwspel i
Dit was wel de eind-verheerlijking, het
slotnummer van een vuurwerk dat uit aller
zielen sic eg.
Zoover het oog reikte, zag men scharen
van menschen op een vlakte, op een vlakte
van bloeiende muntkruid; mijn soutane
ruikt er nog naar.
Er waren stellig 80 a 90 duizendzoo
niet 100.000 menschen!
Door middel van luidsprekers hoorde
men tot in het oneindige de orgeltonen
van de Kathedraal en de warme woorden
waarmede Kardinaal Charost de Basken
gelukwenschte met de wijze waarop zij hun
Geloof tentoonspreidden tegenover het doo-
de leekendom.
Kardinaal Maurin zegende tenslotte de
geloovigen met de monstrans, terwijl de
muziek hartstochtelijk het ..Aux Champs"
speelde.
En naast mij, gaf een werkman uiting
aan zijn gevoel, door te zeggen:
Geloof je dat al die menschen hier
zouden zijn gekomen en zoo'n „drukte"
zouden maken als 't alleen maar een stuk
brood was!....
Ik trof aan het station veldwachters aan
met den helm op 't. hoofd, de revolver op
zij en de karabijn over den rug.
Zij waren opgeroepen, voor het-geval er
opstootjes zouden plaats hebben,, maar.
er waren geen r.us.tyerstoringeii-.en er ge
beurde niets van dien aard; het Congres
bewaarde zelf de orclé. -
En 't was mooi om te zien, hoe de jon
gelui niettegenstaande zij overwerkt wa
ren een kring vórmden rondom de pre
cessie. ten einde tusschenbeide te komen
wanneer do menigte te zeer opdrong.
Ja, leve Bayonne!
Uw bisschop mag trotsch op u zijn,
evenals gij trotsch kunt zijn op hem.
Het volgend jaar zal het Congres plaats
hebben te Carthago en het daaropvolgend
jaar te Rijssel.
Ik ben er zeker van dat de herinnering
aan dit Congres haar stralen zal uitzenden
over do andere.
Laten zij het. even goed.... zoo mogelijk
beter doen.
Maar zou dit mogelijk zijn?
Leve Bayonne
DE BEKEERDE KLUIZENAAR.
Een Middeleeuwsche Maria-legende.
De ridder Deodaat was van hoogadelijke
afkomst. In tournooien en veldslagen had
hij door zijn heldendaden uitgeblonken.
Doch weldra was hij ontnuchterd geworden
in den zwijmelroes der wereld. Hij zag in,
dat het geluk der ijdele mensehen nauwe
lijks een dag duurt. Immers sneller dan
men de hand kan draaien spoedt dc vluch
tige droom van het aardsch geluk voorbij.
Op de rust en vrede volgt de harde strijd,
na korte lust een lang verdriet, op een
spanne tijrls vol geneugten komt de slap
heid van ziekten en ouderdom. Eindelijk
treedt de onverbiddelijke, vrecselijke dood
te voorschijn met duizend angsten en. noo-
den. Dit alles overwoog de verlichte houw
degen mot diepen ernst. In zijn hart be
klaagde .hij het groote getal minnaars der
aardsche geneugten, die slechts aan hot
vergankelijke denken en hun toekomstig
lot in de eeuwigheid op het spel zetten.
Het werd den Bidder zoo benauwd om
het hart, dat hij voorgoed aan V werelds
bont gewoel vaarwel zeide..
Met vreugde verliet hij kasteel en eigen
dom, nam afscheid van zijn magen en
vrienden on begaf zich naar eene kluis in
de wildernis.
Hier wilde hij door waken, vasten en
bidden den weg der boetvaardigheid be
treden, om het hemelrijk te erlangen.
Edoch het verging hem, gelijk het ook
thans nog velen overkomt, die slechts ge
lijk ijzer in den oven zóólang van ijver en
godsvrucht, gloeien, als het berouw hunne
harten vermorzelt. Aanvankelijk stortte
hij tranen van leedwezen en hield niet op
zijn zonden te betreuren. Vol brandend
verlangen trachtte hij al-dien tijd in Gods
vriendschap te stijgen. Zijn grootste zorg
was zijn liefde tot -zijn hoogste Heer cn
Weldoener nooit, ook zelfs niet door klein
ste zonde te onteeren.
Maar helaas allengs wierp de traagheid
als een hand van koud ijzer om zijn ge
moed. Hij begon te verslappen en lauw
te worden iu den dienst des Heeren en
van zijne Moeder Maria. De ootmoedigheid
week uit. zijn geest en hoovaardij begon
goddelijken bijstand en de voorspraak der
gezegende Moeder des Heeren was ver
dwenen en had de plaats moeten ruimen
voor een groote onverschilligheid en lauw
heid. Zijn geweten werd als een ruime zak
en do ijdelheid, die leugenaarster en be
driegster, nam hem geheel en al in.
Strijd en edel streven waren verdwenen.
Het hart sloeg verward en koud. Gebed en
overweging werden verwaarloosd, zoodat
alle godsvrucht verflenste, gelijk het
bloempje, dat dc iizigo winter doet afster
ven. De zonde trad van alle kanten in zijn
lauwe ziel.
Vroeger placht de edele kluizenaar den
Heer met innige godsvrucht in de een
zaamheid te dienen. Groot was dc liefde,
die hij God en diens Moeder toedroeg.
Onze Lieve Vrouw dagelijks te prijzen was
zijn grootste genot-. Wat brandde zijn hart
van liefde, als hij haar het Weesgegroet, de
Litanie, den rozenkrans en andere groete-
nissen kon aanbieden! Met kinderlijke
liefde deelde hij op hare feesten en ge
denkdagen in de vreugde en in de smar
ten zijner Moeder.
Doch nu heeft hem de traagheid lauw
en koud gemaakt. De liefdegloed scheen
uitgedoofd. De ijver was uit het hart ver
dwenen en allengs was zijn geweten gelijk
een versleten kleed, slap en al te ruim.
Door aardsche lusten ingenomen en be-
heerscht, verrichtte hij zorgeloos zijn ver
strooid gebed. Wat hij anders dagelijks
placht te doen, werd dagen lang uitge
steld. Zonder wroeging sliep hij in bij ge
bed en overweging.
De Koningin van hemel en aarde had
geón welgevallen meer in den dienst van
den lauwen kluizenaar. Doch wijl hij vroe
ger zoo getrouw zijne plichten vervuld en
haar godvruchtig vereerd had, zond zij in
hare goedheid hem een Engel, om hem te
waarschuwen. Zij liet hem, als genadig
teeken drie appelen toereiken niet deze in
drukwekkende en veel beteekenende woor
den:
„Neem aan de vruchten, welke de Moe
der Gods U zendt. Zij duiden u bijtijds
aan, welk loon u in de eeuwigheid zal
wachten.
„De eerste appel, zoo vuil en slecht, is
oor den dienaar, die slap en lui in het
midden is en zelfs vergeet zijn Moeder
godvruchtig te begroeten. Wijl zijne pogin
gen en streven gering cn klein zijn, zal'ook
zijn loon heel karig wezen.
„De tweede appel, rijp en hard, komt
toe aan den lauwen knecht, die, wijl hij
noch koud noch v arm is, slechts strijdt en
weinig liefde heeft, gebed en godvruchtige
oefeningen gaarne verschuift. Hij kan noch
aan kracht noch aan deugd rijpen. Gelijk
de vrucht, zoo hard en bitter, is ook zijn
eeuwige verdelging.
„Dé derde appel, rijp cn smakelijk, zal
.de bfiloaning-aijn van de heilige verzuch
tingen en verlangens, die uit het hart des
vromen tofr-voor den troon des Allerhoog-'
sten stijgen en tut godvruchtige, heilige
daden leiden. Hij zal den prijs van het
gebed ontvangen, dat aandachtig en vol
hardend hemelwaarts opgaat. Niets stoort
de innigheid Aan dat godvruchtig gebed,
of het bruist en stormt, vriest en sneeuwt.
Gelijk een Seraph glansrijk en licht bewe
gend, dringt het door de wolken voor Gods
aanschijn. Naar den ijver, die het op
waarts zendt, zal het ook een eeuwig loon
ontvangen."
Ernstig en geheel terneergeslagen staar
de de kluizenaar den Engel na, die ras
verdween. De diepo en gewichtige betee
kenis der appelen greep hem geweldig aan
en roerde hem tot in het diepste van zijn
hart. Hij zag nu duidelijk in, tot welken
gevaarlijken toestand hem de lauwheid en
traagheid in den dienst des Heeren cn
Zijner Moeder gebracht had. -Ook was hij
nu overtuigd, dat hij zoo spoedig mogelijk
uit het moeras zijner zondige onverschil
ligheid, waarin hij zich al te lang en onder
de hoogste gevaren gewaagd had, moest
stappen.
Door berouw cn hartelijk leedwezen aan
gegrepen, betreurde hij den verloren tijd.
Hij maakte het vaste besluit, zijne Gods
dienstoefeningen en zijne vereering van
Onze Lieve Vrouw met een nieuw leven tc
bezielen en in boetedoeningen zijne ver
dere levensdagen door tc brengen.
Van stonden aan werd hij een god
vruchtige cn heilige kluizenaar.
Geheel zijn leven dankte, hij Onze Lieve
Vrouw voor die goedertieren waarschu
wing. In oprechte boetvaardigheid hor-
haalde hij, nog godvruchtiger dan voor
heen, zijne begroeiingen ter eere van
Maria.
Een heilzame, zalige les kunnen wij uit
deze vrome legende putten.
Ook ons toont Onze Lieve. Vrouw door
den Engel do drie appelen. Zij geeft ons
de drievoudige waarschuwing en richt zich
tot alle christenen, de zondaars, dc lauwen
en dc rechtvaardigen. Welken appel zou
den wij moeten of durven aannemen als
den voor ons geëigenden?
Lit „De Gouden Maria-legenden"
door Fr. Drehmans.
Daar zijn er ook, die noch vrede hebben,
noch anderen in vrede laten. Voor anderen
zijn zij een last, maar voor zichzelven altijd
nog lastiger. Daar zijn er nog, dm voor zich
zeiven den vrede' bewaren cn anderen tot
vrede zoeken terug tc brengen. Geheel onze
vrede evenwel in dit leven van ellende moet
veeleer gesteld worden in nederige lijdzaam
heid, dan i:i 't niet ondervinden van tegen-
heden. Wie het best weet tc lijden, zal het
meest vrede houden. Zoo iemand is do
overwinnaar van zicli zei ven en de heer dei-
wereld; dc vriend van Christus en de erf
genaam des hemels.
Thomas v. Kempen II 3.
N.B. Als niet anders wordt aangegeven
dagelijks Gloria en Credo. Do Prefatie v.
d. Allerh. Maagd (invullen: En U om do
ten Hemelopneming). Kleur: Wit.
ZONDAG 18 Aug. Dertiende Zondag na
Pinksteren. Mis: Respice. 2o gebed v. h.
octaaf van Maria's ten Hemelopneming; 3a
v. d. H. Agapitus, Martelaar. Prefatie v. d.
Allerh. Drieëenheid. Kleur: Groen.
De belofte van Christus (dc hemel) wordt
vervuld in hen, die in Christus gelooven.
(Epistel). Daarom vragen wij aan God, dat
Hij neerziet op Zijn (nieuw) Verbond (In
troïtus; Graduale) cn ons geven wil ver
meerdering van geloof (Gebed). Een ge
loof, zoo sterk als dat der tien mclaatschen,
die zonder nog genezen to zijn, op weg gin
gen om zich te verboonen aan do pries
ters (Evangelie). Vertrouwende, dat ons ge
loof ons gezond zal maken, naar de ziel,
brengen wij ons Offer, dat, naar wij hopen,
God welwillend zal aanvaarden (Offerto
rium; Stilgebed). Wetend, dat het geloof
moet leven door dc hoop en vooral door do
liefde, bidden wij dat het Brood, dat God
ons gegeven heeft in de H. Communie, ons
vertrouwen op de vervulling dor belofte zal
versterken en bovenal in ons zal doen aan
groeien de liefde. (Gebed).
MAANDAG 19 Aug. Mis v. d. H. Joannes
Eudes, Belijder: Os Justi (eigen gebed) 2e
gebed v. octaaf.
Joannes Eudes, door Z. H. Paus Pius XI
heilig verklaard in 1925, werd in het jaar
1601 in Normandië geboren. Op 25-jarigen
leeftijd priester gewijd heeft hij, na herstel
van zijne gezondheid, als missionaris vele
bisdommen en provincies doorgereisd en
bracht hij op zijne missietochten zeer ve
len tot oprechte bekecring. Bij dien zielen-
arbeid werd hij overtuigd van de noodza
kelijkheid van eene parochie-geestelijkheid.
Daarom stichtte hij op den feestdag van Ma
ria Boodschap in het jaar 1643, onder de
Namen van Jesus en Maria, eene Congre
gatie (de Eudisten) ter opleiding van secu
liere priesters. In verschillende bisdommen
opende hij seminaries, ingericht volgéhs do
voorschriften van dc Kerkvergadering van
Trente. Om zondaressen weer terug te bren
gen tct een degelijk christelijk leven slicht
te de heilige eene Congregatie voor vrou
wen, welke hij noemde. „Zusters van O. L.
Vrouw der Liefde". Hij is ook geweest de
groote promotor en propagandist van de
godsvrucht tot het Onbevlekt Hart van Ma
ria. Dc heilige Joannes stierf 19 Augustus
1680.
DINSDAG 20 Aug. Mis v. d. H. Bernar-
dus, Belijder en Kerkleeraar: lu medio. 2e
gebed v. h. octaaf.
De H. Bernardus, schrijver cn prediker,
apostel en hervormer, meester van 't geeste
lijk leven, is één der grootste sieraden van
Christus' II. Kerk. Hij wordt genoemd „dc
honigvloeiehde lccraar" omdat hij over Jo-
sus en Maria (over wie zijne geschriften
vol staan) in zulke liefelijke en ontroerende
bewoordingen geschreven heeft. Bernardus
stierf onder Maria's bescherming den 20en
Aug. 1153 onder het octaaf van Maria's ten
Hemelopneming, als- Abt van Clairvaux.
WOENSDAG 21 Aug. Mis v. tl. H. Joanna
Francisca Fremiot de Chantal, Weduwe:
Cogncvi. 2e gebed v. h. octaaf.
De heilige van dezen dag was als ge
huwde vrouw een toonbeeld van echtelijke
deugd. Alles deed zij om het leven van ha
ren gemaal, Baron dc Chantal, te veraan
genamen en wijdde hare zorgen aan dc op
voeding harer kinderen. Weduwe geworden,
(haar gemaal werd op ecu jacht door een
kogel der jagers doodclijk getroffen) be
steedde zij haren tijd aan cle opvoeding der
kinderen, aan het gebed cn huiselijken ar
beid. Een voorbeeld was zij van christelij
ke naastenliefde. Zoo had zij steeds bij zich
aan huis een zieke, aan wien zij alle, ook
de nederigste diensten bewees. Door de
voorzienigheid Gods kwam zij onder de lei
ding van den H. Franciscus van Sales, die
haar geheel naar zijn geest vormde en haar
zoo geschikt maakte tot stichteres van de
Orde der Zusters van Visitatie.
DONDERDAG 22 Aug. Octaafdag van
Maria's ten Hemelopneming. Mis: Gaudca-
mus (als op 15 Aug). 2c geheel v. d. II.H.
Tiniotheüs, Hippolytus cn Symphorianus,
Marlelaren.
..Maria heeft liet beste dool verkoren, dat
haar niet zal ontnomen worden in eeuwig
heid"'. (Communio).
VRIJDAG 23 Aug. Mis v. d. H. Philippus
Benitius, Belijder: Justus. 2c gebed en
laatste Evangelie v. d. Vigilie v. d. II.
Bartholomeüs. Geen Credo. Dc gewone Pre
fatie.
Als dc II. Mis v. d. Vigilie gelezen wordt:
Ego autem. Geen Gloria. 2o gebed-v. d. H.
Philippus. Geen Credo. Gewone Prefatie.
Kleur: Paars.
Philippus hoorde eens in het klooster der
Dienaren van Maria (Scrvieten) in zijne ge
boortestad Florence do volgende woorden
uit oen Epistel: „Philippus- ga heen! en
houd u bij dezen wagen". Onze heilige paste
die woorden op-zich zeiven toe en zag daar
in. zijne roeping tot de - Sorvicten-Orde.
Als eenvoudig leekebroedcr liet dc goe-1
in wetenschap onderlegde. Philippus zich
opnemen. Maar langzamerhand klom hij lot
hoogo waardigheden, nadat hij uit gehoor
zaamheid zich tot priester had laten wij
den. Hij werd zelfs Generaal der Orde. Hij
onderscheidde zich door een bijzondere
godsvrucht tot dc' zeven smarten der Moe
der Gods. Als Generaal doorreisde hij vele
lauden en maakte overal zeer vele bekeerin
gen. Philippus s'fierf in
ZATERDAG 21 Atig. Feestdag v. d. H.
Barthclcmeüs, Apostel. Mis: Mihi autem.
Prefatie v. d. Apostelen. Kleur: Rood.
üe II. Bartholomeüs predikte niet lang na
de Nederdaling v. d. H. Geest, over de
Apostelen in Indië en Armenië. Verbitterd
cm de bekecring van koning Polyinius, diens
gemalin cn van twaalf sleden, hitsten do
heidenschc priesters den stadhouder Astya-
ges op, om den verafschuwden Apostel te
dooden. Bartholomews- werd gevangen ge
nomen en waarschijnlijk heeft.men hem do
folteringen doen ondergaan van levend ge-
.vild cn daarna gekruisigd te worden.
