20ste Jaargang
WOENSDAG 31 JULI 1929
No. 6245
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
Bureaux: PAPENGRACHT 32 LEIDEN
LEIDEN IN LAST
BUITENLAND
BINNENLAND
UIT DE OMGEVING
)E ABONNEMENTSPRIJS bedraagt bij vooruitbetaling
/oor Leiden 19 cent per week f 2.50 per kwartaal
Jij onze Agenten 20 cent per week f 2.60 per kwartaal
franco per postf2.95 per kwartaal
let -Geïllustreerd Zondagsblad is voor de Abonné's ver-
irijgbaar tegen betaling van 50 ct. per kwartaal, bij
ooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent, met
Geïllustreerd Zondagsblad 9 cent.
Dit blad verschijnt eiken dag, uitgezonderd Zen- en Feestdagen I
TEL. INT. ADMINISTRATIE 935 - REDACTIE 15
GIRONUMMER 103003 POSTBUS No. 11
DE ADVERTENTIEPRIJS BEDRAAGT:
Gewone advertentiën 30 cent per regel
Voor Ingezonden Mededeelingen wordt
het dubbele van het tarief berekend
Kleine advertentiën, van ten hoogste 30 woorden, waarin
betrekkingen worden aangeboden of gevraagd, huur en
verhuur, koop en verkoop f 0.50
Dit nummer bestaat uit twee bladen
n.
Het komt ons echter voor, dat er, inzake
[en herbouw van het stadhuis, een besluit
nemen is, dat mogelijk niet geheel naar
Ie letter, maar toch geheel en al naar den
eest van de behoudende motie's zou zijn.
[et conservatisme dier motie's moeten we,
iet is in het vorige artikel betoogd, voor
iet grootste deel zien als een protest te
len modieuzen onernst in de architectuur.
Het liefst zouden velen nu maar een mi-
utieuze reconstructie zien ontstaan van
et voormalige bouwwerk. Maar we weten
u toch wel uit andere droevige voorbed
en, dat een algeheele reconstructie
an bouwwerken niet geschieden kon, dan
iet opoffering van het wezenlijke, dat
r de diepste bekoring van uitmaakte. Al-
een in het geval, dat er in den eigen tijd
;elijkwaardige, dat wil hier zeggen, even
kunst ontbreekt (maar dan ook g e-
1 ontbreekt), is een dergelijke recon-
tructie aanvaardbaar uit aesthetische over
wegingen, hoewel het nimmer een ideale op-
ossing zijn kan, want men zet nu eenmaal
liet straffeloos den tijd eenige eeuwen
erug.
En als wij goed zien, zou het
ngewo on heftig verzet te
en een herbouw in gefor-
e e r d-m odernen vorm stellig
liet, of al t-h ans niet zoo alge-
neen ontbrand zijn, zoo de b e-
rok ken personen volledig op
ehoogte waren geweest van
e richting der bezonnen
unctionalisten, wier arbeid
eheel aansluit bij de archi-
ectuur der traditie, en w a a r-
n een voorname ingetogen
eest leeft, die wonderwel
vereenkomt met de bezon-
en schoonheid van wat Lei
en, als erfenis van het ver-
iden, heeft vermogen te bo
ar e n.
Heeds eerder is door onder-geteekende,
in wel in een artikel in de „Dietsche Wa
rande", uiteengezet, dat het traditioneel
functionalisme logischerwijs aansluit bij de
door de eeuwen overgeleverde architectuur,
zonder dat er hier sprake is van imitatie,
of ten anderen zijde van een tekort aan
toepassing van huidige bouwtechniek of hui
dige bouweischen. En na dit te hebben aan
getoond, verklaarde ondergeteekende dit
gelukkige verschijnsel als volgt: De bouw
kunst is afhankelijk van bouweischen. Die
bouweischen, of het nu wooneischen, be-
drijfseischen, of eischen van representatie-
ven aard zijn, wijzigen zich weliswaar
eenigszins door den tijd, maar blijven toch
in groote hoofdzaak zichzelve gelijk. Er
mogen nieuwe inzichten op hygiënisch en op
bedrijfstechnisch gebied voorkomen, voor
al nieuwe bedrijfseischen komen veelvul-
oor en deze zijn vaak zeer ingrijpend
geweest, maar de overgeleverde bouwprin-
ciepen blijven nochtans grootendeels eender.
In ieder geval ontwikkelen die nieuwe
eischen zich eer in gestadige volgorde, dan
er ooit sprake zijn zou van een vol
strekte omwenteling.
Door alle tijden heen bestond er in ons
land, zoowel als elders een eenheid tus-
schen de bouweischen en den algemeenen
bouwvorm, welke eenheid tot een heerlijke
bouwkunsttraditie voerde. Maar op zeker
onzalig oogenblik werd die traditie ruw
verbroken. Er ontstond n.l. eigengereidheid,
doordat iedere architect naar een volstrekt
eigen bouwvorm ging streven. Deze anarchie
is voor het grootste gedeelte ontstaan uit
een verkeerd weeldeverlangen der op
drachtgevers, die iets „exhorbitants" ver
langden. En door dit snobisme te acceptee-
ren, dezen cultus der uiterlijkheid toe te
laten, was de weg gebaand tot een onge
breideld 'dwaasheidsvertoon, dat (met een
geringe onderbreking van den geest van
Berlage in de bouwkunst)' tot op heden
heeft doorgeduurd.
Wie bij voorbeeld eens aandachtig het
dwaze bouwwerk, dat Uw Stadsge
hoorzaal is, beziet, kè.n haast niet meer
gelooven, dat dit monstrum ooit door een
ia zijn dagen dan toch maar vermaard ar
chitect ontworpen is. Eerder zou men ge
bigd zijn te denken aan de gril van een
verwend rijk kind. Maar ik ga U een ont
hulling doen. Ditzelfde dwaze gebouw is
eenmaal zeer schoon en zeer modern be
tonden, door de toenmalige „moderne" en
officieele architecten van het genoot
schap „Architectura". Ze hebben er zelfs
ai een zeer kostbaar plaatwerk hoog van
°P gegeven. Het is inderdaad haast niet
nieer te gelooven. Toch is het zoo, toch is
dit monstrum van schijnarchitectuur eens
Biet dezelfde aesthetische rimram der vak-
genooten den volke aangeprezen als zijn-
de het uiteindelijke schoonheidskunnen
Jan ons volk, als thans geschied met de
maltentige geonduleerde gevels van de
„Amsterdammers".
Deze officieele bejubeling van levende
maar onbeteekenende vakgenooten ge
schiedt dus heden ten dage precies eender
als toen. Zoodat we uit dit schrijnende
voorbeeld kunnen leeren, welke waarde
er moet worden toegekend aan het aesthe-
tisch advies der heRendaagsche modebon-
zen in officieele vereeniging. W ant, en
hier wringt de schoen, er is
nog steeds geen einde geko
men aan de dwaze barock,
waaruit de Stadsgehoorzaal
ontstond; de aansluiting aan
don bouwvorm, die vanzelf
sprekend uit de vormgeving
der traditie voortkomt, is nog
niet algemeen verwezenlijkt.
We staan op dezen dag dus weer voor een
volmaakt eendere mogelijkheid, n.l. dat,
tengevolge van het advies der modieuze
bonzen in officieel verband, ook hier een
beroemdheid van den dag,tot
herbouw zou worden uitgenoodigd, waarbij
dan groote kans bestaat, dat over 60 of
70 jaar het bouwwerk terecht zal gebrand
merkt worden als zijnde dwaze, maar toen-
dertijd modieuze barock. Gelijk geschied is
met Uw Stadsgehoorzaal.
Alreeds is er in deze artikelen op gezin
speeld, dat de zuiveringsgedachte van Dr.
Cuypers en Dr. Berlage, die in ons land be
zig was, het verbroken verband der tradi
tie (met toepassing van de moderne bouw
techniek en erkennende de moderne bouw
eischen), in een "sterken bouwvorm weer te
herstellen, ook in onzen tijd voortgang heeft
gevonden en wel in den Architect Krophol
ler en de weinigen, die hem volgen. 1)
Deze nieuwe traditievorming is samen te
vatten in het slagwoordeerlijk en od-
omslachtig bouwen, waarlijk uitgaand o van
de bouweischen, dus van de functie van het
bouwwerk, en niet langer uitgaande van een
vooropgezetten drang tot imponeeren met
uiterlijke schoonheid. Omdat echter deze
eeuwenoude 'trouwe gedachte ook leidraad
geweest is van de meesters der groote
bouwkunst-perioden, zijn er tal van kort-
zichtigen, die deze zuiverheid een anachro
nisme noemen, een laakbaar archaïsme.
Hoe kortzichtig dit is, moge blijken uit
het volgend stukje bouwkundige geschie
denis. Dr. Ouypers, levende in een tijd van
hoogconjunctuur der 19de eeuwsche barock-
zotheden, en strevende naar eerlijke bouw
vormen, ontdekte dat de Gothiek had uit
gemunt door eerlijk functionalisme,waarbij
het doel van het bouwwerk primeerde boven
een vooropgezet uiterlijk schoon. Hij, als
de eerste van deze gedachte hier ten lande,
maakte toen de vergeeflijke fout te conclu-
deeren, dat eerlijke en dienende bouwkunst
noodwendig Gothisch van vormgeving dien
de te zijn. Eerst toen Dr. Berlage in zijn
meesterschepping, de Amsterdamsche
Beurs, bewees dat de eerlijkheid geenszins
afhankelijk was van eenigerlei vroegeren
bouwvorm, althans niet slaafs naar den stijl
genomen, ontstond het goed begrip, dat
iedere tijd, volgens1 de wet der evolueerende
traditie, een dergeaarde functioneele ar
chitectuur kan bezitten, echter met eigen
vormgeving. Een vormgeving dus, in logi
sche ontwikkeling voortgekomen uit die
va/n vroegere tijden.
Het is na deze verheldering der gedach
ten dwaas, om het oude sprookje telkens
weer op te halen, dat het functionalisme per
sé ouderwetsch zou zijn, omdat het vroeger
ook bestaan heeft. Want bij een aandachti
ge beschouwing van Kropholler's werken,
blijkt dat deze geenszins oen ouden stijl
klakkeloos heeft geïmiteerd, maar dat hij
rusteloos gezocht heeft naar waardige bouw
vormen, die het logisch complement zijn
van wat de traditie ons voor waardevols
achterliet met wat heden ten dage van een
gebouw gevorderd wordt.
Wie echter toch Kropholler verouderd
zou noemen, alleenlijk omdat zijn functio
neel beginsel der bouwkunst alreeds voor
komt in iedere sterke stijlperiode, teekent
daarmede het doodvonnis van do „mo
dieuze" architectuur. Want dan is daar
mede opnieuw bewezen, dat het zwaarte
punt van die „modieuze" architectuur niet
in hot functioneele dienen is gelegen, maar
in verwerpelijken drang tot
imponeeren. Want er zijn door alle tij
dien altijd twee elkander bestrijdende ge
dachten in de architectuur geweest, te we
ten: de functioneele idee, en de uiterlijk
heid die in het imponeeren kracht zoekt,
een uiterlijkheid die de9 te misleidender is,
zoo ze zich verhult in schijnen van schoon
heid. Welnu, uit dezen gezichtshoek bezien
zijn de traditioneele-functionalisten schrik
kelijk ouderwetsch; hun eerlijkheid is na
melijk van alle eenwen.
Natuurlijk is niet alleen Kropholler
trouw gebleven aan de dienende idee van
het traditioneel funotionalisme. Maar wel
heeft in geen ander deze belijdenis zich
l) Ook andere navolgers van dit oor
spronkelijk genaamd „rationalisme" zou
den te noemen zijn; geen echter die het
zoo pur-sang is.
zóó edel omgezet in vanzelfsprekende bouw
vormen, als bij hem. Tal van anderen heb
ben meer of min zijn inzicht nagevolgd;
anderen gingen meer direct uit van Berla-
ge's vormgeving en neg anderen hebben zelf
naar een vorm tot hervatting der traditie
gezocht. Niet altijd waren dat voorbeelden,
die navolging verdienen. Soms toch zochten
architecten contact met het traditioneelc,
uit kinderachtig verlangen naar het pitto-
resque van voormalige bouworden. Dezen
brachten het niet verder dan eenige meer
of minder geslaagde imitatie's van wat een
maal uit levenden kun •tenaa rad rang voort
kwam.
Toch moeten in dit verband, als eerlijke
zoekers naar de dienende normale archi
tectuur genoemd worden buiten de archi
tecten die rechtstreeksch tot de school van
Kropholler behooren: Granpré Moliere,
Oud, v. d. Kloot Meyburg, Friedhoff, van
Loghem, J an Wils, Otten, Jan Gatarna.
Maar tal van deze architecten verloren
op zeker oogenblik de veroverde zekerheden,
overdonderd als ze waren door de bombast
van de Amsterdamsche School, of van een
der daajrop volgende bizarrerieën. Toch moe
ten de hier genoemden geacht- worden, in
slaat te zijn, een opdracht aansluiencl bij
de traditioneele architectuur waardig uit
te voeren, zonder evenwel in klakkelooze
stijl-imitatie te vervallen.
In deze artikelen is gezegd, dat de Lei-
denaar, voornamelijk uit vrees voor dwaze
experimenten en bizarrerieën in zijn goedo
ingetogen stad, alarm geroeoen heeft tegen
de wanstaltigheid en de toevallige onorn-
stige vormgeving der huidige mode-archi
tectuur.
Mogelijk is zelfs heb advies van Monumen
tenzorg tot behoud van den gevel gedeelte
lijk uit eenzelfde vrees verklaarbaar. In
elk geval, bij de voorstemmers zoowel als
bij de tegenstemmers van dit advies heeft
dezelfde begeerte naar ef,n uiterst-voorname
en in het Leidsche sta-dskarakter passende
oplossing voorgezeten. Hoe straks het be
sluit van den Raad ook moge uitvallen, bij
elk Raadslid zal zwaar moeten wegen de
verantwoordelijke gedachte: hoe geven wij
ons nageslacht, in dezen tijd van architecto
nische fratsen, een Stadhuis, dat niet on
derdoet in Leidsche ingetogenheid bij het
geen wij, helaas, verloren1?
En dan kan, mijdunkt, de oplossing van
deze klemmenden eisch alleenlijk gevondeu
worden, door het modieuze, het toevallige,
dat zooveel kansen van latere belachelijk
heid in zich bergt-, met zorg te vermijden, en
'n architect te kiezen, die hot voorname t-ra-
tioneele functionalisme, deze logische voort
zetting onzer zoo schoone traditie der bouw
kunst, levendig en met een heerlijk élan
belijdt-. Vooral als dan zulk een kunstenaar
vrij gelaten wordt, hem geen juk van ge
mengde jury's of anders-geaarde mededin
ging wordt opgelegd. Als dus de Raad het
fiere besluit neemt, een architect der be
zinning te kiezen, is stellig een schoon gaaf
kunstwerk te verwachten, buiten ieder mi
serabel klein prijsvraaggepruts om. Want
van prijsvragen is, het is elders door onder
geteekende herhaaldelijk aangetoond, niets
dan minimalisme te verwachten.
Zij, die woestheden en dwaze steengri-
massen gevreesd hebben, zullen na zulk een
raadsbesluit gerust kunnen zijn. En Leiden
zal een Stadhui weerom krijgen, met of
zonder behoud van den Breestraat-gevel,
dat waardig passen zal in het voorname
stadsbeeld van deze traditievaste universi
teitsstad.
HERMAN DE MAX
DE HERSTELKWESTIE.
Wanneer komt de conferentie bijeen?
De Brusselsche correspondent van de
„Times" seint, te hebben vernomen, dat de
conferentie te Den Haag niet voor den
tienden Augustus zal beginnen, terwijl
de conferentie haar werkzaamheden zal
onderbreken tijdens de assemblee van den
volkenbond te Genève en daarna zal wor
den voortgezet.
In tegenstelling hiermee wordt te Lon
don officieel verklaard, dat van een voor
stel om den aanvang der conferentie uit
te stellen nog niets bekend is. Wel is de
finitief besloten, de conferentie in twee
helften te splitsen, namelijk één voor de
behandeling dc-r financieel kwesties en
één voor de politieke aangelegenheden.
Daarom zullen de ministers van buiten-
landsche zaken Henderson en de kanse
lier van de schatkist Snowden niet gelijk
tijdig aan de conferentie behoeven deel te
nemen.
ONTWAPENING
In 1929 conferentie der Zeemogendheden?
Hoover vertrouwt, dat het
mogelijk zal zijn.
Do president der V. S., Hoover, is, vol
gens personen, die in nauw contact staan
met het Witte Huis, thans van plan aan
te sturen op een maritieme ontwapenings
conferentie, die voor het einde van dit
jaar te Londen zou worden gehouden. Ver
klaard wordt, dat Hoover vertrouwt, dat-
de thans gevoerde onderhandelingen tot
een succesvolle maritieme ontwapenings
conferentie zullen leiden, zoodat Londen
wellicht zal vooruitloopen op de conferen
tie, dio volgens de Washington-overeen-
korast in 1931 moet worden gehouden.
RUSLAND.
De roode 1 Augustus.
Strenge maatregelen overal.
De Sovjets organiseeren op 1 Augustus
'n groote betooging in alle hoofdsteden. In
Berlijn rekenen zij op een herhaling van
de bloedige 1 Mei-onlust-en. Men is even
wel op z'n hoede en heeft alle communis
tische demonstraties verboden.
Ook Parijs heeft zijn maatregelen ge
troffen.
Er is een macht van 22.000 politie-ageri
ten en republikeinsche garden beschikbaa:
De stations werden streng bewaakt.
De Sovjet-strijd tegen den Godsdienst.
Een drie daagse h gevecht
om een kerk.
De „Times'-correspondent te Riga
schrijft:
De Gepeoo heeft den Russischen pries
ter Koleroff en zeventien leden van do
orthodoxe kerk te Kimry, een stad. van
19.000 inwoners op S0 mijl van Moskou, ge
arresteerd, naar aanleiding van een go-
vecht van drie dagen, dat er geleverd was
ter verdediging van de plaatselijke kerk.
Deze kerk zou in beslag genomen wor
den en veranderd worden in een club voor
de arbeiders der leerindustrie van Kimry,
doch toen de Sovjet-ambtenaren kwamen
om dc confiscatie ten uitvoer te brengen
vonden zij de deuren versterkt en met een
dertigtal sloten afgesloten. Toen zij een
ingang traehtc te forceeren viel hen een
met stokken gewapende menigte aan en
sloeg hen weg. Het Sovjeterelaas over het
gebeurde zegt. dat een menigte van onge
veer 2000 man samenschoolde en de gehc-
plaatselijke politiemacht trotseerde. Be
bolsjewistische wethouders van den ge
meenteraad verschenen ten tooneele met n
lijfwacht van ambtenaren, doch zij werden
allen overmeesterd en uit elkaar gejaagd.
Er rukte politieversterking aan, doch zij
moesten zich overgeven en eerst na drie
dagen en drie nachten onafgebroken ge
vochten te hebben werd de menigte ver
strooid.
Onofficieel woxdt uit Moskou gemeld,
dat het bevel om de kerk in beslag te ne
men is ingetrokken, doch dit is in het of
ficieele rapport niet duidelijk.
AFGHANISTAN.
De toestand.
Volgens de Times is Habib Oellah er in
geslaagd, de verschillende legers opderl
aanvoering van Nadir Khan en zijn broe
ders, die aanvankelijk bij hun opmarscli te
gen Kaboel successen boekten, tot staan
te brengen of terug te werpen. Nadir Khan
geeft echter den moed nog niet op en beide
partijen dingen naar de gunst der stam
men. De stammen in het oosten hebben het
echter al druk genoeg met het uitvechten
van hun onderlinge veeten.
CHINA.
HET CONFLICT MET RUSLAND.
Actie der Witte Russen in Siberië.
De stad Tsjita binnen
gedrongen?
De regeering te Nanking heeft aldus
meldt de „Times" een telegram ontvan
gen van Tsjang Hsu-liang, waarin bijzon
derheden worden medegedeeld omtrent den
inval der Witte Russen in Siberië nabij
Tsjita. De leider van deze kleine bende,
die niet meer dan 300 man sterk is, is een
jonge kolonel van het vroegere tsaristische
leger, wiens naam echter niet wordt mede
gedeeld. Nadat de Witten de zwakke
macht van roode soldaten hadden over
meesterd, trokken zij recht op Tsjita aan,
dat zij zouden zijn binnengerukt. Beweerd
wordt, dat het roode garnizoen dier stad
tegen zijn commandant is opgestaan en
zich bij de Witten heeft aangesloten. Een
andere Sovjet-brigade bij de Amoerrivier
zou, naar gemeld wordt, eveneens naar de
Witten zijn overgeloopen, Deze berichten
moeten echter met eenige reserve worden
beschouwd, doch het feit-, dat de Witte
Russen een inval hebbeu gedaan, staat
vast.
Strikte orders zijn gegevens om geen
Witten toe te laten nabij het Chineesche
front. Een groep van 1500 Witte soldaten
staat, naar beweerd wordt, gereed om op
marsch te gaan naar Buiten-Mongolië.
VOORNAAMSTE NIEUWS
BUITENLAND.
Het staat nog steeds niet vast, wanneer
de Herstelconferentie te Den Haag bijeen
komt.
Witte Russen zouden een inval gedaan
hebben in de stad Tsjita aan de Chineesch
Siberische grens.
Bloedig boerengevecht in Mexico.
De Amerikaansche vliegers Jacqson en
O'Brien zijn gisteravond gedaald na 420
uur in de lucht te zijn geweest. (Telegram
men).
BINNENLAND.
Overleden is de zeereerw. pater A. Gie-
len, S. J. (Kerkn., 2de blad).
Een vreemde ziekte te Rotterdam (Gem.
Berichten, 2de blad).
300 Communisten te Sjanghai
gearresteerd.
Bij talrijke huiszoekingen in de Fran-
sche concessie tc Sjanghai heeft do politie
300 communisten gearresteerd, waaronder
ziöh, naar zij gelooft, do loider bevindt van
do communistische afdeclingen in dat „dis
trict". Meer dan 1000 K.G. communistische
pamfletten zijn in beslag genomen alsmede
vele revolvers en geweren. De Fransche
politie hoeft de bewijzen in handen ge
kregen, dat Sjanghai door de communis
ten in zes districten verdeeld is. Voorolk
district is een speciale leider aangewezen
dio elkaar ondorling slechts-bij een bijnaam
kennen en alle onderworpen zijn aan een
enkelen leider. Wio dat is, weet do politie
niet. Het hoofdkwartier dor geheelc orga
nisatie is, naar do politie aanneemt, ge
vestigd in do Ohineezonstad.
De politie der Fransche concessie hoeft
talrijke pamfletten in beslag genomen,
verstopt waren in fruitmanden en bundels
kloeren en waarin do plannen werden
aangegeven voor de bctoogingen op Don
derdag a,s.
In de Chineesche wijken zijn uitgebreide
voorzorgsmaatregelen genomen. Alle ver
gaderingen en betoogingen zijn verboden,
sterke patrouilles trekken door dc straten
en de soldaten hebben volkomen vrijheid
van handelen. Ook in de internationale ne
derzetting zijn de noodige maatregelen ge
nomen, om eventueelc wanordelijkheden
te onderdrukken.
MEXICO.
BLOEDIG BOERENGEVECHT
22 dooden en 17 gewonden.
Zondag j.l. zijn in de buurt van Oriza
ba (staat Vera Cruz) bij een vechtpartij
tusschen twee groepen boeren, ontstaan
door verschil van mcening over den eigen
dom van zekere terreinen, 22 personen ge
dood en 17 gewond. Beide, partijen waren
zwaar gewapend; de strijd duurde ver
scheidene uren.
Jubileum Fr. Wessels.
Morgen herdenkt do heer Frans Wessels
zijn zilveren jubilé als journalist en redac
teur van „Do Maasbode".
De heer Wessels wenscht dezen dag zon
der feestbetoon tc laten voorbijgaan. Maar
ongetwijfeld zal niet gehéél aan dien wensch
kunnen worden voldaan en zal deze ge
legenheid worden aangegrepen, om den heer
Wessels waardeering tc brengen voor den
talentvollen en toogowijden journalistiekeu
arbeid door hem zoo vele jaren aan de
„Msbd." verricht, als chef-redacteur Bui
tenland, verslaggever op Eucharistische
congressen e.d„ schrijver van vele interes
sante beschouwingen over buitenlandsche
toestanden en gebeurtenissen, enz. enz.
Den zeer bekwamen en verdienstelijken
journalist nog vele jaren toegewenscht!
NOORDWIJKERHOUT.
Aanbesteding Raadhuisbouw.
Door B. en W. dezer gemeente werd in
het openbaar aanbosteed het bouwen van
een gemeentehuis. Ingekomen waren slechts
twee inschrijvingsbiljetten. Er was als volgt
ingeschreven: W. Theunissen te Heemste
de voor 55.600; H. Secgers te Nijmegen
voor 72.544. De gunning werd door B. en
W. aangehouden.
