WiE IS DE ANTICHRIST?
Deze foto bevat verschillende allegorische voorstellingen of opvattingen van den Antichrist, a. Het luchtgevecht van
Elias met den Antichrist, waarbij de eerste hem met zijn adern naar beneden bliksemt en menigen zijner zondige
trawanten doodelijk treft. Dit principe en dubbel streven geldt als bewijs, dat het Goddelijk Instituut de bestemming heelt
zonde en dwaling op de wereld te vernietigen, b. De tempel te Rome Babyion) waarin de Antichrist reeds zou gebo
ren zijn, snel opgroeit, of de verschijning van een Antichrist, van wien het heet, dat hij vóór de tweede komst van
Christus aanwezig zal zijn, dat hij zich zelf in een tempel heeft gezet, als ware hijeen God. c. De plaats waar de dien
vernederden door den waren Messias, den zoon van David en door den profeet Elias uit alle volksstammen weer bij
elkander gebracht worden, d. Ook de Luther-figuren zijn wel eens als Antichrist aangeduid. Ook de^ tegenstanders der
R. IC Kerk na de 13e eeuw en vooral de Kerkhervormers beschouwden den Paus als den Antichrist en alle geestelijken
als zijn helpers, waartegen ze heftig en vaak op onmenschelijke wijze te keer gingen en martelingen aan de orde van
den dag waren.
Christus heeft zijn Kerk gesticht en ge
zegd, dat de machten der Hel haar niet zul
len overweldigen. Zijn volgelingen wisten
dus .zeker, dat, wat er mocht gebeuren, aan
Christus en Zijn Kerk de zege zijn zal. Maar
ze wisten ook en weten nog, dat vóór dien
uiteindelijken zegepraal er;.veel vervolging
zal zijn.
Het evangeliewoord zegt ons: „Want er
zullen valsche Christussen en valsche -pro-
feten opstaan en zij zullen groote teekenen
en wonderen verrichten zoodat indien het
mogelijk ware, zelfs de uitverkorenen
dwaling zouden worden gebracht."
Zooals wel vanzelf spreekt hebben de
profetiën omtrent cle Verschrikkingen, die
de volledige zegepraal van den Christus en
Zijn Kerk zullen voorafgaan ten allen tijde
diepen indruk gemaakt. En waar het nie
mand gegeven werd te weten wanneer
deze dingen zullen geschieden, daar is het
evenzeer van zelfsprekend, dat men al dik
wijls gemeend heeft, dat het einde der we
reld nabij was, dat men vaak al gemeend
heeft, dat de tijden waren aangebroken,
waarin de teekenen te zien waren van de
dingen, die dat einde moeten voorafgaan.
Reeds ten tijde van den wreeden kerkver-
volger Nero hebben de Christenen in hun
benauwenis gemeend, dat het einde niet ver
meer kon zijn en er wareneer, die in Nero
den anti-christ zagen. En nog vele malen
later was meer of minder de gedachte ver
breid, dat de komst van den anti-christ zeer
aanstaande moest zijn of dat deze reeds ge
boren was.
De volksphantasie had niet genoeg aan de
voorspellingen omtrent dezen grooten te
genstander van den Christus, de verpersoon
lijking van het kwaad en talrijk zijn darj
Dit herscheppingsbeeld is dat van
'Jagarnat, die met A is aangewe
zen. Hij ondernam eenmaal de we
reld om te vormen naar zijn eigen
voorstelling. Hij liep daarom met
den zwaren aardklomp op zijn
schouders rond, maar bezweek on
der dien last. Hij zou zijn zoon,
naar een eiland brengen met
behulp der zee (D). Daarna nam
hij de gedaante aan van den vogel
Ibis (E), toen van een hond (F)
en later van een drakenmonster,
dat een staart droeg in den vorm
eener slang (G). Al zijn valsche
voorstellingen en vervormingen
konden niets baten. Na de zee te
Jjebben doorwaad rotten zijn voe
ten. en banden af, en is -hij' in de
gedaante van pQP gedrocht door
zijn vervolgers gedood.
ook onder de verschillende volken en in ver
schillende tijden de legenden omtrent den
Meester der Aarde, die ontzaglijk kwaad
stichten zal, maar die tenslotte de nederlaag
lijden moet zooals zijn groote meester Lu
cifer, de vorst der duisternis, de nederlaag
leed tegen de legerscharen, die onder aan
voering van Michaël Gods eere verdedigden.
Wanneer zal hij komen?
Talloos zijn de legenden en verhalen
omtrent den anti-christ, en de naïeve Mid
deleeuwers hebben hem vaak zeer eigenaar
dig gebeeld en geschilderd, hem, den Mach
tige, dien men alle reden had te vreezen,
maar die tenslotte toch onmachtig wezen
zal, omdat Christus met de Zijnen zijn zal
tot het einde der dagen.
De Antichrist of tegenstander van Chris
tus, is bij de Joden, de Christenen en zelfs
bij de Mohammedanen de geweldige, dui-
velsche, maar tenslotte toch bezwijkende
vijand van Christus' Koninkrijk op aarde.
Eenigszins Zinnelijk en ook zonderling doet
den voorstelling van den Antichrist aan in de
vroegste tijden der Christelijke Kerk. Hij ver
toont zich hier als dengene, die de weder
komst van Christus voorafgaat. Daar is hij
een valsche leeraar, 'n wonderdoener,"n ver
leider tot goddeloosheid, een valsche Chris
tus, een mcnsch der zonde en een zoon des
verderfs, die strijd voert tegen God en den
godsdienst. De Rabbijnen noemen hem Ar-
millus. Volgens hen zou hij een telg zijn van
eenige heidensche booswichten en van het
marineren beeld eener schoone maagd. De
vervaardiger van het Boek der Openbaring
maakt de voorstelling echter veel zinnelijker.
Bij hein is de Antichrist een zeemonster met
7 koppen, 10 horens, 10 kronen. Hij krijgt
de macht door Satan, hoont God, overwint
de engelen en heeft daarna gedurende 42
maanden de^heerschappij over den aardbo
dem. Is het dus wonder, dat in den loop
der vele eeuw-en de Antichrist in het volks
geloof en in de volkssagen eene zoo groote
rol ging spelen, en zich allerhande bijge-
loovigheden aan deze voorstellingen gin
gen vastknopen? Als zoodanig willen we
hem dan ook hier aan de lezers voorstellen.
Het is echter niet van belang ontbloot, als
wij-vooraf mededeelen, wat wijsgeecen en
mannen van beteekenis in de oudste tijden
over zijne verschijning hebben geboek
staafd.
In het jaar 380 meende Martinus var
Toilrs, dat hij reeds een knapenleeftijd had
bereikt. In 591 wilde Gegorius van Tours
een bedrieger, die zich voor Christus uit
gaf, den Antichrist noemen. In 854 verklaar
de Alvar.us, dat de tijd van den Antichrist
gekomen was en Mohammed als zijn voor
loop-er gold. Abbo van Fleury schreef in
990: Over het einde der wereld heb ik in
mijn prille jeugd een predikatie in eene
kerk te Parijs gehoord, dat nadat het 1000e
jaar zou verstreken zijn, de».Antichrist-
zou verschijnen. Toen daar echter
niets van uitkwam, verdween met dat voor
uitzicht ook de vrees voor den Antichrist.
Wel verspreidde zich in de 12e eeuw weer
het gerucht zijner geboorte, maar de kerk'
wilde er niets van weten. Irr 1080 meende
ook Bisschop Ranieri van Fiorencia zeker
dat hij reeds leefde. Walter yan Lille zag
in Barbarossa zijn voorlooper. In 1185 hield
op artrologische gronden Magister Johan
nes van Toledo zijn tijd voor gekomen. In,
1190 antwoordde Joachim van Fiore aan
Richard Löwenherz, dat hij reeds in de-stad,
Rome geboren was. In 1227 verkondigt de
Minoriet Petrus van Boreth te Acre, dat hij
flink opgroeide en in Maart al 10 jaar oud
Volksphantasie.
Onze voorvaderen gaven hem den naam
van Anten-christ, want de menschen worden
aan het einde van de wereld, volgens hen,
dierlijk, in den letterlijken zin des woords.
en met een eenden-snavel geboren. Hij
komt eerst, als de heele wereld tot Christe
nen zijn bekeerd, en dan een periode van
algemeenen afval intreedt, en als hij 19 ja
ren oud is, zal zeker het heele menschdom
afgevallen zijn, waarna pseudo-profeten zul
len optreden. Stormen en hevige beroerin
gen in de maand der Christenen zullen zijne
komst verkondigen.
Menigeen heeft al geloofd, dat hij reeds
regeerde, vooral in het jaar 1848 heeft men
dat gemeend. Anderen denken weer, dat zijn
komst nog lang zal duren. Maar voor zekere
voorteekens hield het volk: a. een veerti,
jarige dorheid en hongersnood, in welk tijd
perk niet één regenboog zal gezien worden;
b. algemeene broederhaat.
De Antichrist wil de wereldheerschappij
verkrijgen, en zendt 12 jongeren als predi
kanten uit. De wet Mozes wordt wederom
geldig. De Joden gaan tot hem over, en ook
hii laat zich te Jeruzalem besnijden, of hij
is ^t al vanaf den achtsten dag zijner ge
boorte. Hij wordt hun Messias er
bouwt den tempel weer op, of,hij plaatst
zich in 't tabernakel en laat zich daar aan
bidden. be Christenen moeten God afzwe
ren, hij woedt tegen het Katholiek geloof,
en vangt een Christenvervolging aan; Elias
en Henoch prediken tevergeefs, maar toch
zal er eenmaal van bekeeringen door hen
sprake zijn. Dertig jaren lang predikt hij
als Christus.
Zijne aanhangers ontvangen een merktee-
ken aan 't voorhoofd en weliswaar eene
N, wat „nego" beteekent. Dan zullen de
menschen wild gaan leven, en er zullen nog
slechts negen Katholieken overblijven,
die door Elias onder een appelboom
zullen verzameld worden. Op een ezel zal hij
menschen over 't water brengen en laat ze
dan verdrinken.
Elias zal zijn medelooper zijn. Enoch pre
dikt voor de heidenen, Elias voor de Joden.t
Na een woordentwist laat hij hen
De God der Wereld.
Dat ook latere schrijvers zich met de fi
guur van den anti-christ hebben bezigge
houden is zeer begrijpelijk, want het i-s een
machtig onderwerp, die vreeselijke strijd
tusschen waarheid en leugen, tusschen goed
en kwaad, de voorspelde titanische worste
ling tegen Christus Kerk, waarin de mach
ten der Hel nog eenmaal alles, maar dan
ook alles, zullen beproeven óm de zege te
behalen.
De beroemde Engelsche schrijver Robert
Hugh Benson heeft indertijd geschreven een
zeer sensationeelen roman „Lord of te
World" ook in onze taal verschenen onder
den titel „De God der Wereld" Die God
der wereld in de anti-christ en het onder
werp van het boek is een parabel van de
godsdienstige crisis, die de schrijver ver
wacht, een schets van de ontwikkeling, die
hij zich verbeeldt dat de strijd in de maat
schappij nemen zal. De maatschappij is ver
deeld in twee godsdienstige kampen, Katho
licisme en Humanitairianisme, waarbij de
strijd tusschen beide den vorm aanneemt
van strenge wetgeving en bloedvergieten.
Door de godsdienstwereld loopen slechts
twee groote stroomen, geloof en ongeloof,
alle andere stroomen en stroompjes zijn
daarin opgenomen. De verschillende sekten
zijn alle opgelost in de eene godsdienst der
Menschheid. Een is slechts sterk genoeg ge
weest om den drang te weerstaan: het Ka
tholicisme. De meester der aarde is Presi
dent van Europa en Tribuun van Amerika,
die ook de Aziatische volkeren heeft opge
nomen in de groote broederschap der
menschheid. De aanhang van Rome wordt
steeds kleiner, nagenoeg de geheele Katho
lieke kerkgemeente wordt weggevaagd,van
de aarde, slechts drie kardinalen zijn ontko
men. Een van hen wordt tot Paus gekozen,
de beide anderen sterven spoedig maar
nieuwe worden benoemd. Onder de twaalf
bevindt zich een Judas ,die het verblijf van
zijn meester verraadt en dan zal de anti
christ, de Meester der Aarde, het Pausdom,
de Kerk, liet werk van Christus vernietigen.
De laatste Paus leeft verborgen in Nazareth
en op de plaats zelve vanwaar uit de Stich-
zij hebben nu 3/4 jaar gearbeid met ter Zijn leer verkondigen ging, zal alles be-
alle mogelijke folterwerktuigen jnartelen en slist worden. Twee honderd vliegtuigen on-
mishandelen. Zijn laatste euveldaad zal zijn der de persoonlijke leiding van den Vorst
hemelvaart zijn, of hij zal na verloop van
drie jaren in een vurigen wagen opwaarts
rijden. Daar aangekomen verslaat Christus
hem met den adem van Zijn mond of met
den uitroep: „gedood zij de Antichrist"!
De voorstelling, die Adsos, de abt van Montier in de 10e eeuw aan de verdel
ging van den Antichrist heeft gegeven, n.l. dat Michaël of Georgius hem
doodt; de Antichrist wordt daarbij als' een draak voorgesteld. Het principe
dezer voorstelling'moet beteekenen, dat de Antichrist was een verleider tot
Goddeloosheid, een verleider der onschuld tot zonde, daT hij was een zoon
des verderfs, die strijd voert tegen God en Zijn dienst. Andere schilders
stelden den Antichrist hier voor als een monster met veel hoofden en horens.
der Aarde hangen boven het plaatsje waar
de laatste paus staat aan het altaar. De H.
Mis is geëindigd en het Tantum'Ergo wordt
aangeheven voor het ter aanbidding uitge
stelde Hoogheilig Sacrament.
„...Sneller en sneller kwam Hij nader, de
erfgenaam der tijden en de Balling der
eeuwigheid, de laatste jammerlijke Prins der
opstandelingen, het schepsel tegenover God,
blinder dan de zon, die haar licht begon te
derven en de aarde die sidderde; en als hij
naderde op dat zelfde oogenblik overgaande
van de ijlste stoffelijke gedaante in de door
zichtigheid van "een geestesvorm, wielde
de drijvende kring achter hem aan, dansend
als spookvogels in het zog van een schim-
menschip... Hij kwam en de aarde, nog eens
uiteengedrukt in haar trouw, kromp ineen
en waggelde in haar de doodstrijd van ver
deeld eerbetoon."
Benson laat dan deze wereld in al haar
glorie vergaan, het einde der tijden is daar!
Het is een zeer fantastisch boek met een
phaatastisch slot, dat indertijd veel ophef
veroorzaakte. Benson is een kind van zijn
tijd, hij zag den anti-christ heel anders dan
vroegere geslachten hem gezien hebben, hij
verbeeldde zich den eindstrijd tusschen het
geloof en het ongeloof op geheel andere
wijze.
Het is dwaas om zijn verbeelding te wil
len bedillen.
Hoe immers zal eenmaal de eindstrijd
gestreden worden en wanneer? Wij weten
het niet zoomin als Benson het wist, zoo
min als anderen het voor hem geweten heb
ben. Maar dit weten we: valsche Christus
sen en valsche profeten zullen opstaan
machtig zullen zij zijn in hun titanische
strijd tegen Christus en Zijn Kerk, doch dit
weten wij óók: de poorten der Hel zullen
die Kerk niet overweldigen. We weten niet
hoe, we weten niet wanneer, doch de Galli-
leeër zal overwinnen. Christus zal komen
met groote macht en majesteit.
(Nadruk verboden)
zou zijn. In 1297 stelt Arnold van Villanova
zijn komst vast tusschen 1300 en 1400. In
1321 verklaart een non op grond der lectuur
van Johannes Olivi, dat hij reeds geboren
was „et habebat ultra XX annos actatis".
De voorzegging van Lehnin zag in Lode wijk
van Beieren den Antichrist. Bartolomeus
Jq,novesius uit Maloorca verwachtte heni
met Pinksteren 1300.
De geweldige Dominicaan Terrer
schreef in 1412 aan Paus Benedictus Xill
dat hij in 1403 geboren en thans reeds 9
jaren oud was. Ten jare 1401 profeteerde de
H. Hildegardus hem ook. Meer dan 100
mannen en 300 vrouwen uit de mindere
Lombardische bevolking traden in de 3e Or
de van 4en H. Dominions en togen in 1420
onder Terrer's ordebroeder Manfred van
Vercelli naar Rome, waar hun .Manfred
„martyrium et victoriam contra A" beloofde.
Sinds 1522 verwachtte Luther hem ook.
Eveneens wist Rabelais: 1'Antichrist est déja
né". En ongeveer het jaar 1550 vond men
gedrukt: „AntiChristus, seu Prognosticate
finis mundi". In 1574'is hij te Babylona op
de grenzen van Labea geboren, daarna in
1578, en eindelijk in 1592 in de stad Consa.
Laten we hem thans beschouwen in 't
licht der volkssagen en het volksleven.
Een bliksemstraal werpt hem ter aarde. On
der he-vig gedonder en ontzettend hemel
svuur verdelgt God hem door een zwavelre
gen.
Anderen zeggen, dat Michaël en Elias hem
dooden. Ook wordt verhaald, dat Elias met
een leger van engelen tegen hem ten strijde
zal trekken, en hem te val brengt.
Meyei: zegt in zijn Gcrmaansche Mytholo
gie, dat de slapende keizer op het Waalser-
veld met hem zal vechten, of van den Kyff-
huizer tot den Olieberg tegen hem zal op
trekken. De vuurschichten van den bliksem
Gods zullen hem in de aarde slaan, waarna
•hij gedoemd is om ter helle te varen, ter
wijl de aarbodem openberst en hem ver
slindt.
Schönwerth zegt, dat in de Pfalz de men
schen beweren, dat de bliksem, die hem bij
zijne hemelvaart zal treffen, hem ter neder
slaat, zoodat hij in duizend stukken barst;
waar een der stukken nedervalt, gaat de
aardbodem in brand. Ook zegt men, dat
Elias hem in de zee werpt, en dat de aard
bol na zijn terneerstorting een en al water
massa wordt.
Veertig dagen daarna zal de Heer ver
schijnen, om algemeene gerechtigheid te
doen.
De heidensche volkeren hielden er
reeds begrippen op na, die volgens
Moubach in zijn Boek der Waerel-
den veel overeenkomst hadden met
de latere Antichristphantasieën. Het
waren de nieuwe menschwordin-r
gen of de zoogenaamde herschep
pingen hunner goden als Wistnou
en anderen. Een reus met ontelbare
armen kon de reine, witte, door de
lucht zwevende koe, die alle geluk
aanbrengt, niet bemachtigen, dus
niet vernietigen, teen zij weer naar
den Koning der gelukzalige zielen
terugkeerde. De reus trachtte den
bezitter van het gelukaianbrengend
beest te dooden,. maar werd op zijn
beurt alle armen afgeslagen en ter
dood gebracht.
