DE MARTELING DES HEEREN
UIT DE RIJNSTREEK
tweede blad
de leidsche courant
dinsdag 26 maart 1929
de MAN VAN SMARTEN EN DE
MAAGD VAN KONNERSREUTH
HOE THERESE NEUMANN CHRISTUS' I IIDEN
AANSCHOUWT:
Reeds drie jaren lang, sedert de Vasten
x 1926 spe.elt zich iederen Vrijdag,
Comiersreuth heb aangrijpend drama af,
jat, toen het voor heb eerst ruchtbaar werd,
ien schok van ontroering door de geheel©
yoc ;ereld bracht. Het eenvoudig boerenmeisje
'herese Neumann aanschouwt en doorvoelt
laar iederen Vrijdag in lichaam en ziel de
oart-eling en doodsangst, die Christus
pi noest ondergaan, toen Hij, gesleept van
©gij pilatus naar Golgotha, daar aan hot kruis
gespijkerd Zijn leven gaf voor de mensch-
en ieid. In dezen tijd van vasten en overwe-
fab ring, nu iedere dag en bijna ieder uur
esct ïvraar gaat van herinneringen aan de laat-
irdii ite bittere dagen, die God in menschelijk©
;estalte op deze aarde doorbracht, is het
ezen van de mysterie-volle gebeurtenissen,
nj lie zich te Konnersreuth afspelen, bijzon-
Ier treffend en heilzaam.
De wonderbare feiten staan nog diep in
eders geheugen gegrift: Theresa Neumann
ontwikkelde boerendochter, werd in
veinige jaren tijds vijf malen plotseling
in 0p onverklaarbare wijze genezen: eerst
ran volslagen blindheid, toen van een et-
.jrende voetwonde en een jarenlange ver
lamming van een hevige blindedarm ontste
eg en ten slotte van een kwaadaardige
ironehitis en dit alles op voorspraak
van de H Theresia van Lisieux. Telkens
bij die gelegenheden werd zij overstraald
door een geheimzinnig licht- Een zachte,
vriendelijke stem (een persoon zag zij niet)
sprak haar toe en zeidc, dat zij nog veel te
lijden zou hebben en geen dokter haar zou
kunnen helpen. Nadat de stem twee maal
den zin had uitgesproken: „Juist door te
lijden worden zielen gered" besloot zij met
dit woord, waardoor zij zich deed kennen:
Ik heb al vroeger geschre-
dat door lijden meer zie-
jlen worden gered da31 door de
chitterendste preeken" (Zesde
[brief van do Kleine H. Theresia aan de
missionarissen).
Het lijden, waarin „geen dokter helpen
kan", door de H. Theresia aan haar naam
genoot voorzegt, liet niet lang op zich
wachten. Het was midden in de Vasten
van 1926. Eens op een nacht, als zij rustig
te bed lag. zag zij plotseling den Zaligma
ker vóór zich. „Ik zag Hem" zoo be
richtte zijzeive „in den hof van den
Olijfberg. Dien keer, toen 't mij voor 7t eerst
geschiedde, wist ik niet, dat het iets bijzon
ders beteekende. Ik zag hoe de Heiland
daar geknield lag. Ook al het overige zag
ik heel duidelijk: de hoornen, rotsen, alles
als in een tuin. Ook de drie Apostelen heb
ik gezien, maar ze lagen of sliepen 3iiet.
zooals men ze gewoonlijk voorstelt; ze wa
ren neergezeten, tegen een steen aanleu
nend, en geheel uitgeputOpeens voel
ik, terwijl ik den Heiland daar zoo be
schouw, zulk een pijn in de zijde, dat ik
meende te sterven. Daarbij bemerk ik, dat
van dc zijde iets warms afvloeit.Het was
bloed. Het bloed bleef neersijpelen tot den
volgenden middag. Van Vrijdagmiddag af
was er heel de volgende week niets
merken"
Geholpen door haar vertrouwelinge, haar
zuster Zenzl, slaagde Theresia erin, de
hartwonde en dezer bloedingen tot den
Witten Donderdag voor de huisgenooten
t© verbergen. Maar op den Goeden Vrijdag,
toen zij in volle extase en dus buiten be
wustzijn van zich zelf en al het aardsche
geraakte, drong het bloed uit de hartwon
de en tevens uit de oogen in zoo sterken
overvloed, dat do ouders iets bovennatuur
lijks begonnen te vermoeden. Zij wisten
echter nog niets van de overige wondteeke-
nen in handen en voeten, die zich nu ook
hadden vertoond. ..Wanneer ik ze gekre
gen heb", zeide Theresia „weet ik
zelf niet. juist. Op den Goeden-Vrijdag-
avond waren ze aanwezig. Te voren heb ik
niets daarvan geweten.
Ook tijdens heb lijdensvizioen heb ik
j niets daarvan vermoed. Ik kon immers ook
niet aan mijzelf denken, ik zag maar altijd
naar den HeilandToen ik wat tot mij
zelf kwam, bemerkte ik, dat ook aan dc
handen en voeten het bloed afvloeide. Ik
kon echter niet nagaan, wat het- was, om
dat. ik. wegens het bloeden, mijn oogen
niet kon openen. Eerst tegen den avond
vroeg ik aan mijn zuster; „Zenzl, zie toch
eens wat dat met mijn haaiden en voeten
is, omdat die mij zoo'n pijn doen". Nu rie
pen de ouders den Pastoor Naber.
Het bleek, dat het meisje aan handen en
voeten, eerst alleen aan de bovenzijde, ron
de open wonden had, waaruit zuiver bloed
vloeide. Het bloed vloeit alleen op Vrij
dagen.
Sindsdien draagt Theresia Neumann de
wondteekenen des Verlossers in haar
maagdelijk lichaam. Do wonden veroorza
ken haar een voortdurende doch lichte
pijn, waaraan zij gewoon is geraakt. Bij de
zijde-wonde, die een snede is van ruim 3
centimeter, steekt de pijn inwendig heel
diep.
Na het verschijnen der wondteekenen of
stigmata, probeerden do ouders en de ge-
neeslieeren door zalven de wonden te hee-
len. Niet alleen baatte al hun pogen niets,
doch Theresia kreeg er ondragelijke smar
ten door. die haar zelfs het bewustzijn de
den verliezen, en die juist eerst nalieten
hij de verwijdering der zalven. Toen nam
de lijderes weer haar toevlucht tot haar
hemelsche Patrones. Spoedig na dit gebed
droogden de wonden zonder zich te slui
ten. Dokter Seidl moest verklaren; „Eigen
aardig is het; deze wondon etteren niet en
ook is er geen ontsteking bijA.
Niet enkel draagt deze gestigmatiseerde
de heilige lijdensteekenen des Verlossers in
handen, voeten en zijde, doch ook die der
doornenkroon in het hoofd. In November
1926 gevoelde de geduldige lijderes scherpe
pijnen in hot hoofd, en Vrijdag, 5 Nov. een
der smartelijkste dagen haars levens, zag
men, hoe op verscheiden plaatsen zuiver
rood bloed door haar witten hoofddoek
heendrong.
Tot de stigmata, van Theresia Neumann
moeten we ook de bloedtranen rekenen, die
telkens bij den aanvang van heb Vrijdags-
vizioen beginnen te vloeien, en reeds na
eenige men de wangen met twee breedc
strepen zwartgcronnen bloed bedekken,
terwijl ondertusschen telkens nieuwe roodo
droppels uit de oogen vallen.
Het meest treffende en aandoenüjkste
in het. levend wonder van Konnersreuth is
cn blijft het feit, dat sinds dien Goeden
Vrijdag van 1926 Theresia Neumann iede
ren Vrijdag, met uitzondering der Vrijda
gen in den Kersttijd en blijden „Alleluja-
tijd" zooals zij zelf hem noemt en an
dere Vrijdagen met een bijzonder blij ka
rakter, meeleeft en -lijdt met. Christus'
bittere passie. De lijdensextase begint tel
kens in den nacht van Donderdag op Vrij
dag, gewoonlijk omstreeks middernacht,
maar niet steeds op denzolfden tijd. Ge
heel plotseling, ook midden in heb gemoe-
delijkst gesprek, waarin men haar ver
scheidene malen met opzet betrokken had,
en waaraan zij zoo pas nog levendig deel
nam, richt haar lichaam zich als met een
ruk omhoog, de armen zijn uitgestrekt, de
oogen half gesloten. De Vrijdags-extase is
begonnen. Zij eindigt Vrijdags ongeveer om
half één.
In de extasen ziet zij het lijden van
Christus met de duidelijkheid en helder
heid der waarneming van een normalen
mensch.
- Het hoogtepunt van haar geheimzinnig
medelijden van Jezus' bittere Passie be
reikt Therese Neumann op dc Vrijdagen,
van ongeveer 12 uur tot kwart voor één.
„Het bijwonen van dit toppunt der lij-
densextasen in heb zolderkamertje van do
familie Neumann, blijft voor alle toeschou
wers iets onvergetelijks" aldus Prelaat
Jos. Messmer, wiens roerende beschrijving
hier volgt:
„Met mijn vriend, een geestelijke, trad ik
even na twaalven opnieuw de kamer bin
nen: we waren ongeveer met 15 geestelij
ken. De lijderes bood een erbarmelijken
aanblik; het vele, op verscheidene plaatsen
donker geworden bloed uit hare oogen was
in breede stralen tob haren hals neergc-
vloeid, en verfde het witte nachtkleed der
lijderes; groot en duidelijk straalde de al
door sterk bloedende hartewonde; do
blanke, hoofddoek was mei. zijn zeven
wondi-teekenen geheel met. bloed gedrenkt;
de wondon in de beide handen waren nu
stralender dan gisteravond; de ljjdensuit-
drukkig in heb gisteren nog zoo rustig, al
basten gelaat en in het door smart zich
verwringend bovenlichaam is verplette
rend, en des te meer, daar ieder toeschou
wer uit dc hartverscheurende gebaren
gemakkelijk kan lezen, welk moment der
lijdensgeschiedenis zich afspeelt. De pas
toor der plaats is tegenwoordig en maakt
met korte woorden de toeschouwers op de
verschillende lijden,sphasen nog meer op
merkzaam Dood sell e stilte liecrscht in het
vertrekmen zou een naald kunnen I100-
ren vallentot in het diepste der ziel
geroerd staan allen voor de onzegbaar ge
folterde, die nu reeds een uur lang armen
en handen wijd uitstrekkend, de smarten
van den Gekruiste zoo treffend naar het
leven weerspiegelt. Zie, hoe ze nu zoo
eigenaardig met de vingers trekt het
onwillekeurig nadoen van de sidderendo
vingerbewegingen van Christus bij den
gruwelijk dc handen doorwoelende kruis-
spijker.
Bijzonder aandoenlijk en bovenmate
smartvol was de uitdrukking van Jezus'
ontzebtenden dorst! Hoe pijnlijk, hoe naar
lafenis smachtend opent zich de mond der
lijderesDe droog geworden tong beweegt
zich langzaam, pijnlijk tastend of er aan
lippen of verhemelte niet ergens een plaats
is, waar wat verkwikking te vinden. Zie,
daar wordt de met gal en edik gedrenkte
spons den Heer toegereikt! Wij zien het
nu duidelijk, hoe de arme lijderes daaraan
met verlangen zuigt, doch het is maar bit
tere lafenisvandaar die trek van pijnlij
ke teleurstelling in haar door smart gespan
nen gelaat. Aldoor hooger stijgt nu de zie-
le-spanningaldoor angstiger wordt het
strijden; aldoor sterker grijpend het uit
strekken der armen; aldoor dringender heb
ineenkrimpen der handen; dan voor enkele
oogenblikkcn in de kussens terugzinkend,
richt zij zich weer op en hooger en altijd
hooger verheft zich haar gelaat tot bij den
Verlosser, daar vóór haar, stervend op den
kruisbalk. Geen pen is in staat te beschrij-
ven, wat in deze o0genblikken door den
toeschouwer aan pijn en smart gezien
wordt, en geen tong kan melden, wat al
de ooggetuigen in het diepste hunner ziel
ondervinden bij het gezicht van het bloe
dig Golgotha-drama, hier te Konners
reuth in de lijderes Theresia zoo smart
vol weergegeven. Ik zag mannen weenen
als een kind en zich snikkend van dit
bloedig schouwspel afwenden en zich ver
wijderen
„Eindeljjk! onwillekeurig zegt men:
Goddank eindelijk is de doodsstrijd des
Heeren liet einde nabij. "Van doodshuiver
doorsidderd richt Theresia zioh als zwe
vend omhoog. Jezus roept zijn roerend
Oonsummatum est de wereld toe, Hij neigt
Zijn allerheiligst hoofd en sterft.. Maria en
de heilige vrouwen zijn overstelpt van
wee, en ook de arme lijderes Theresia daar
vóór ons, valt plotseling als ontzield in do
kussens terug."
Het geheele lijden van den Zaligmaker
ziet zij voor zich als ware zij toeschouw
ster in levende lijve. Van de geesteling
zeide zij: „Dat is erg, ik kan het. niet be
schrijven". De Heiland was geheel ont
bloot. Zij bonden Hem aan den geeselzuil,
de handen hoog opgetrokken, en sloegen
Hem overalals zij Hem van den geesel
zuil bevrijdden, zonk Hij onmachtig ineen
op den grond dn Zijn bloed. Later wilde
Hij zijp. kleedorn nemen, doch kon cr niet
bij, wijl de soldaten deze al spottend bui
ten zijn bereik trokken. Zoo verschrik
kelijk was ook de doornenkroning; ook in
den nacht was het erg geweest, toen zij
3ia het veroordcelend vonnis van. Caïphas
den Heiland sloegen. Hem spuwden en dan
in een hol stieten, waar dc Heiland zeer
veel koude leed.
Dan sprak zij er over, hoe Christus mee
blijdschap het kruis op zich neemt, het
over de grooto trappen in het paleis van
Pilatus naar beneden draagt en hoe het
eene einde van don kruisboom tegen de
treden slaat. Zij herhaalt dc kreet: „Scha-
lapa! Schalapa!" ..Kruisig Hem! Kruisig
Hem!' alsook enkele anderen. Meii kan
de afzonderlijke gebeurtenisen van den
Kruisweg volgen.
De derde val van Christus onder het
kruis is ernstig. Dc Heiland viel languit
op den grond. Toen schreeuwden zij niet
meer: „Óp! Op!" Moeizaam richtte de
Heiland' zich op. Midden onder dit lijdens-
tooneel verzwakte Therese plotseling. Zij
zonk als ware zij bewusteloos ineen.
De moeder' snelde toe, de ramen werden
allen geopend. -Met veel moeite richtte
zij hare dochter opTherese snakte naar
adem. Het hart wilde ophouden te slaan
heb duurde eenigon tijd, alvorens zij zich
weer eenigszins herstelde.
Als Christus op Golgotha aangekomen
is, ziet Theresia Neumann, hoe het kruis
van Zijn schouder wordt, genomen en de
twee zijbalken, die tot dan toe in de leng
te aan den hoofdstam waren vast gebom
de, losgemaakt. Den Heiland wordt bevolen
zich er op uit te strekken, om te kunnen
zien, waar dc gaten geboord moeten wor
den. Gaarne doet de Heiland dit zegt
Therese. Dan wordt Christus naar een kuil
gebracht, waar Hij vertoeft, tot het Kruis,
is opgericht.
Dan begint 't hoogtepunt vaii Therese's
lijden, zooals prelaat Mcssner het boven
staande heeft geschetst.
Groot opzien heeft het gebaard, dat
Therese Neumann tijdens haar vïzioenen
do woorden van Christus en van anderen
in oorspronkelijke.' taal weergaf
Bij het zien van het tafereel op den
Olijfberg hoort zij Judas zijn Meester toe
spreken: „Schlama, Babbuni (Gegroet
Meester). De apostelen hoort zij tot Judas
roepen: Galapa, Galapa. (Verrader, ver
rader). De beulen vragen naar Jeschua
Nasnrjja (Jezus van Nazareth) on Jezus
antwoordt hun :Aha (Ik ben het); daarop
zegt Hij tot Zijn leerlingen: Kornu. (Op!)
Als Jezus gevangen door de straten wordt
gevoerd, wagen do mcnschen naar de re
den van den volksoploop met de woor
den Ma hada (Wat is dat?) Verscheidene
spotwoorden wist zij weer tc geven, die zij
vernomen had bij de doornenkroning en
bij de kruisiging. Den Gekruisten Heer
hoort zij zeggen: Abba, schabok lahon
(Vader, vergeef hun)Schalem kolohi.
(Het is volbracht). Christus' woord: ,Jk
heb dorst", geeft zij weer met as-chc, ter
wijl de geleerden den eveneens goed-ara-
meesclien vorm saehena voorsloegen.
Ook heeft zij de gave om gewijde en on
gewijde zaken te onderscheiden, echte van
valsche reliquien. Zij heeft ook kennis van
de gewetens van andere menschen, wier
diepste, zielsgeheimen zij doorschouwt.
Omtrent deze doorschouwing van dc
diepste zielsgeheimen getuigt Dri A. Ma
ger. een man van gezag in de zielkunde:
..Ik zelf was in de gelegenheid met de
zienstcr alleen tc spreken in dien tus-
schentoestand. Dc uitspraken, die zij toen
deed over mijn persoonlijke aai:gelegenhe
den waren verbazingwekkend, en ééne
voorspelling is reeds letterlijk in vervul
ling gegaan."
Zeer treffend is hetgeen den Bisschop
Schrehms van Cleveland in Amerika over
kwam. Deze trail met zijn secretaris haar
kamer binnen, waar reeds andere perso
nen waren. Op eenmaal sprak zij: ..Deze
bisschop is van Beieren geboortig, maar
nu is hij daarginds ver over het groote wa
ter." Zij had hem iets te zeggen, de anderen
moesten de kamer verlaten. Toen daarop
ook de secretaris de kamer wilde verlaten,
zeide ze: ..Die mag blijven, die verstaat
het Duitsch toch niet." Zoo kon ook deze
getuige zijn van hetgeen zich verder af
speelde. Den bisschop openbaarde zij toen
eerst de meest geheime dingen uit zijn
persoonlijk leven, wat liom zoo trof, dat hij
in tranen uitbrak. Daarna schilderde zij
hem do toestanden in zijn diocees, en
waarschuwde hem voor verscheidene per
sonen en genootschappen, die zij hem
nauwkeurig met. de Engelsohe namen aan
wees en die hij meende, dal hem en de
Kerk gunstig gezind waren.
Hoewel sedert September 1927 de kerke
lijke overheid aan de sensationeele massa^
bezoeken aan Konnersreuth een einde
maakte, ontvangt Therese, of „Besl", zoo
als zij in het dorp wordt genoemd, nog tal
van 'bezoeken van hen, die 'n offic. toestem
ming daartoe van den Bisschop van Be-
gensburg kunnen teonen. Onder al die be
langstelling en drukte is zij het eenvoudige
kalme meisje gebleven, die op niemand
een opgewonden indruk maakt. Zij is kin
derlijk-vroom en nederig gebleven, zooals
de stem van de H. Theresia haar ook ver
maand had o.a. bij haar genezing van blin
ded armontstekiug. De sreiu uit het licht
had tot haar gezegd: „Uw volkomen over
gave en lijdensvreugde verblijdt ons.
Gjj zult echter nog veel te lijden hebbeu
en daardoor mogen meewerken aan het
heil der zielen. Aan. uw eigen ik moet gij
altijd meer afsterven. En blijf altijd zoo
kinderlijk eenvoudig."
i^-r-ïr7-r:.\ wt'
Voor de ongoloovige wetenschap is hei
„mysterie van Konnerreuth" een groot
raadsel, of eigenlijk een onmogelijkheid.
Men heeft gewrongen en gewerkt om ,le
verschijnselen uit auto-suggestie en hyste
rie te verklaren. Toen dit. 3iiet gelukte,
spraken de geleerden, evenals de bekende
Virchow in dc zaak van Louise Lat eau:
Ofwel is hier een wonder of bedrog. Wel
nu, wonderen bestaan niet. Dus
bedrog."
Het meeste onverdragelijke voor «le Duit
sch© pi'ofessoren is het feit, dat Theresia
Neumann zonder vodsel leeft.
Sedert Kerstmis 1922 nuttigt Theresia
Neumann geen vast voedsel moer. Slechts
enkele lepels vloeistof was het eenige. wat
zij op oen dag tot zich nam. Sedert meer
dan twee jaren onthoudt zij zich ook nog
van allen drank. Alleen dé H. Communie
ontving zij dagelijks, met eenige druppels
water, om de kleine Hostie-partikel ge
makkelijker tot zich te kunnen nemen.
Doch sedert Kerstmis van 1927 bleef ook
«leze geringe drank totaal achterwege. Als
wilde Onze Lieve Heer dc trotsche weten
schap eenvoudig schaakmat zetten.
En wat zegt prof. Ewald daarvan: „Het
niet eten cn drinken kan slechts door be
drog verklaard worden, omdat anders
de natuurwetten op hun kop worden gc-
zct."
Intussohen blijft h» m* i ric van Kon
nersreuth bestaan, lig ara" iederen I rij -
dag Therese als „een bloedend kruisbeeld"
•te lijden en te kreunen, als êen vermaning
aan ons moderne werelclliuge.n, die in het
gewoel en lawaai van vliegtuigen en radio,
van televisie en sprekende films maar al
te gemakelijk vergeten het „porro unum
est necessarum". „Doch één ding is nood
zakelijk" zooals Christus «ot Maria in het
huis te Bethanië sprak. Wij zijn bezorgd
over vele dingen, Maria echter, die aan
's Heeren voeten stil neerzat, en luisterde,
„heeft het. beste deel verkozen, dat haar
nifct zal ontnomen worden."
De gegevens voor dit. artikel zijn geno
men uit verschillende beschrijvingen o.a.
twee juist van dc pers gekomen brochu
res, die wij ieder ten zeerste aanbevelen:
het eerst „H et Krui e-m ystcrie van
Konnersreuth" «loor pater Martin
Stoks C.s.s.B. (geïllustreerd) en „Pc
boodschap van Konnersre ut U
geschreven door mgr. dr. Sigisiuund W aitz,
uit het Duitsch vcrfaald.
Wij vestigen er ten slotte nogmaals «1c
aandacht op. dat de Kerk zich over het
mysterie van Konnersreuth nog niet heeft
uitgelaten.
ALPHEN AAN DEN RIJN.
GEMEENTERAAD.
Wel het geld en niet de voorwaar
den. Een noodslachtplaats aan
de Aarkade ,een tweede te Aar-
landerveen bleef onbeslist. Het
stellen van borgen bij aanbeste
dingen. Benoeming directeur ge
meentewerken.
De raad dezer gemeente vergaderde
gisteravond te 7 uur. Voorzitter burge
meester Lovink.
Afwezig dc beer Butiug wegens ziekte.
Na opening met gebed, worden de notu
len goedgekeurd.
Ingekomen was een verzoek van den
heer v. Egmond om ontslag als ambtenaar
van den burg. stand. Werd eervol ver
leend. Dc vereen. „vSchool met den Bijbel
verzocht een subsidie van 50 per leer
ling voor de Emma school (school voor
Achterlijke kinderen). In handen gesteld
van B. en W. om advies. Het bestuur van
den Noord- cn Zuid-Eiuderpolder verkla
ren in een schrijven hot subsidie van J 1500
voor een nieuwe schutsluis te aanvaarden,
maar de voorwaarden niet! B. en W. heb
ben daarom het subsidie niet. uitgekeerd.
Nameus den lieer Kuting verzocht <lc
heer Muiswinkel aanhouding van deze
zaak, tot de heer Ruting de zaak kan toe
lichten. Do heer Hcrugreen vond de han
delwijze van hét. polderbestuur zonderling,
maar verzette, zich niet tegen uitstel.
1. Voorstel van B. en W. om van 1 Mei
1929 tot cn met 30 April 1930 onders-
hands op te dragen aan M. van Essen
het ophalen van ascli en vuilnis enz., iu
de gemeente, voor de som van f 4500.
Z. h. st-. aangenomen.
2. Voorstel van B. cn W. tot aankoop
van Tentcgevende eigendommen voor hot
Waarborgfonds inzake Woningbouw.
Op de geiiieentebcgrooting van 1929 is
Yoov storting in het "Waarborgfonds inzake
woningbouw uitgetrokken een bedrag va 11
f lO.fiOO. B. en W. stellen voor thans aan
te koopen 6000 obligatiën van de 4*/v
pet. leening der gemeente 's-Gravenhagc
en 5000 obligatiën van de -B/s pet. lec-
ning der gemeente Rotterdam.
De heer Ten Gate Brouwer zeide. dat
algemeen het vermoeden hoerseht, dat dc
rentestandaard zich in opgaande lijn zal
bewegen. Spr. vroeg daarom nader over
woging, welke, fondsen zullen worden aan
gekocht. De Voorz. zeide dit toe.
Z. li. st. goedgekeurd.
3. Voorstel van B. en W. tot verhoo
ging van het loon van den fitter bij het
Waterleidingbedrijf. (Dit punt is in de
vergadering van 31 Januari 1929 aange
houden).
De heer Herngreen hield, naar aanlei
ding van dit punt, een vertoog over do be
voegdheid van de waterleidingcommissie
en de gemeentewet.
De heeren v. Dijk en den Hertog be
pleitten uitbreiding in ledental van dc wa
terleidingcommissie.
De heer den Uil wenschte een beschou
wing te houden over de bedrijven, wat
echter niet aan de orde was.
Tusschen weth. Vlasman en den heer
Herngreen ontspon zich vervolgens een
discussie over de besprekingen in dc wa
terleidingcommissie en de daar opgewor
pen argumenten, waaruit weer een debat
voortvloeide tusschen verschillende leden.
De heer Ten Gate Brouwer vond het leden
tal der commissie (3) voor een zoo belang
rijk bedrijf als het waterleidingbedrijf tc
gering. De Voorz. zeide, legen uitbreiding
geen bezwaar te hebboik
Dc heer Ten C'ato Brouwer stelde voor,
B. en W. te verzoeken een voorstel te doen
de commisie niet. één lid uit te breiden *'n
den Voorz. slechts advisccrende stem te
geven. Over dit voorstel, in stemming ge
bracht. staakten de stommen, zoodnt hel
volgende vergadering nogmaals aan de
orde komt.
De verhooging van hot loon voor den
fitter werd goedgekeurd.
j. Voorstel van B. en W. tot wijziging
van liet jaarweddenbesluit ten aanzien
van de ambtenaren voor herkeuring van
vee cn vleesch.
De ambtenaar vooi dc herkeuring, te
weten de directeur van hel Openbaar
Slachthuis to Leiden had bezwaar ge
maakt tegen «.le betaling der pensioensbij
dragen. B. en W.. dc onbillijkheid inziende,
stellen voor dat "aan bedoelden ambtenaar
een vaste belooning van 1.50 per jaar
wordt toegekend cn bovendien voor elke
verrichte herkeuring 15.
Z. h. st. goedgekeurd.
5. Voorstel van B. en W. tol het be
schikbaar stellen van een crediet voor
den bouw van twee noodslachtplaatsen.
(Dit punt is in dc vergadering van 31
Januari 1929 aangehouden).
In de vergadering van 31 Jan. j.l. is aan
gehouden het 3oorstel van B. cn W. om te
besluiten tot den bouw van twee nood-
slachtplaatsen in de gemeente en het vcr-
leencn van het daarvoor noodige crediet
van 27.200.
Togen dat voorstel worden toen ver
schillende bedenkingen geopperd cn bo
vendien werd tijdens de vergadering door
oen der leden medegedeeld, dat een slager
te Aarlandervcen bereid was 0111 «laar ge
legenheid te scheppen voor het verrichten
van noodslachtingcn, waarvan «le gemeente
gebruik zou kïinaen maken tegen aanmer
kelijk lager kosten dan uil, den eigen bouw
door <le gemeente van zoodanige inrichting
voortvloeien.
Wat het aanbod van don lieer J. dc tVit
aangaat, betreffende het. verhuren aan de
gcinoriiip van een door hem re bouwen ge
legenheid voor noodslachiingcn. is aan
den waarnemend gemeente-architect en
den veterinair inspecteur van do Volksge
zondheid. Dr. Zwart, die plaatselijk ecu
onderzoek instelden cn een onderhoud had
den met den heer Dc Wit, gebleken, dut de
heer De Wit zich een noodslachtplaats.
wat hare cischen aangaat, al tc licht, voor
gesteld heeft.
Voor den bouw van een aan de cischen
voldoend»: inrichting biedt het terrein Ie
weinig ruimte om clan ook nog gelegen
heid te. laten voor het verkeer met een
automobiel. Bovendien hooft de inspecteur
bezwaar dat op één terrein bcdrijfs- en
noodslaehtingeij worden behandeld.
De slager De Wit heeft, in verband met
dc eischen. welke aan eene noodslaehl
plaats moeten worden gesteld, zijn aanbod
ingetrokken.
Met terrein aehle.r «Ie polilicwoning le
Aarlanderveen, waarop in dc raadsverga
dering de aandacht gevestigd werd, als
waarschijnlijk in aanmerking komende als
bouwterrein voor dc noodslachtplaats, ri
gebleken, daarvoor ten ccuenmalc 011 vol
doende tc wezen.
Bij dc behandeling van het voorstel om-
I trent den bouw van de noodslachtplaatsen
iu don Raad is meer dan eens iu vergelij
king getreden met de stichting van een
openbaar slachthuis en er is bij enkele
raadsleden achteraf blijkbaar twijfel of
het niet beter geweest zou zijn tot de
stichting van een abattoir tc besluiten, ge
zien de bel ere wijze waarop men dc Volks
gezondheid gediend zou hebben.
Van de zijde van den Voorzitter, cn ook
uit de vergadering, is toen reeds opge-
nierkt, dat «do zaak vaii do abicttting van
een abattoir afgedaan is en daarop niet
kan worden teruggekomen, alleen reeds
omdat de slagers sedert «le beslissing van
den Raad, hunne slachtplaatsen hebben
gebracht iu overeenstemming mei de
eisclien van de Vlceschkeuriiig.swet.
Natuurlijk is dit motief juist.
Maar B. en W. stellen er toch prijs op Ie
verklaren, dat. afgezien hiervan, het toch
onverzwakt hun overtuiging is, ook nu nog.
dat het op dc gronden neergelegd in het,
voorstel van 9 Juni 1028 tol den bouw van
een openbaar slachthuis iu deze gemeente
niet zou mogen komen. Het exploitatie
verlies zou hot. eersie jaar zeker f 6000 a
7000 bedragen.
Dc plaats van de noodslachtplaats in
hot Rij.igcdeclt© van dc gemeente, welke
B. en W. voorstelden, 11.1. dc do Ruyter-
straat blijft hun de meest geschikte voor
komen.
Dai de voor den bouw gekozen plaats
ongunstig ligt ten opzichte van dc bi
graafplaats van afgekeurd vee en vleesch
en de uitgaven voor vervoer naar dc be
graafplaats dus hooger worden dan het.
geval zou wezen wanneer men dc nood
slachtplaats bouwde aan de Aarkade, is
een bezwaar dat niet opweegt tegen het
voordeeldatde gekozen plaats voor vleesch
verkoop betere gelegenheid biedt cn is bo
vendien van zeer tijd cl ijken aard omdat te
verwachten is dat het niet al te lang meer
duren zal dat de thermochemische fabrie
ken, met wie daaromtrent eene overeen
komst werd gesloten, in staal- zullen zijn
het afgekeurde vee cn den afval op te ha
len. zoodat dan aan eene begraafplaats
geen behoefte meer is.
De heer «Sprcy zegt, dat. het. aantal nood
slachtingen niet zoo groot is dat het deze
uitgaaf wettigt. De heer Herngreen stond
op hetzelfde standpunt. De heer don Her
tog zag de noodzakelijkheid evenmin in.
Spr. was ook tegen nood-sla chtplaat-sen in
het centrum van dc gemeente; daarom be
pleitte spr. de slachtplaats achteraf tc
stichten en de vrijbank in het centrum.
Zou de slachtplaats niet tevens voor ge
zond vee dienst kunnen doen.
De heer den Uil bleef van mecning, dal
het beter was geweest, wanneer «le ge
meente direct een slachthuis had gebouwd.
Heb tekort op de noodslachtplaats van
4000 is van permanenten aard in tegen