Prima MaciflDiMsireï
130-13
SPORT
RECHTZAKEN
STADSNIEUWS
A
clrijf.sraden te verzoeken dit vraagstuk in
studie te nemeu en serieuze gegevens te
verzamelen, aan de hand waarvan het be
stuur zal beoordeelen welke stappen verder
ondernomen kunnen worden.
In aansluiting op de besprekingen ter
laatste Algemeenc Vergadering schonk het
bestuur aandacht aan het vraagstuk der
beroepskeuze. Het bestuur hoopt don be-
drijfsraden binnenkort concrete voorstellen
voor te leggen.
Ten vervolge op de ter algemeenc verga
dering gevoerde discussies inzake den op
zet van dc in verband met de uitvoering
der ziekte—et te vormen bedrijfsvereni
gingen, werd overleg gepleegd tusschen do
besturen van Ned. It. K. Middenstands
bond en R. K. Werkliedenverbond. Tus
schen de besturen van beide centrales
werd overeenstemming verkregen. Van oen
en ander zullen de verschillende bedrijfs-
raden op de hoogte worden gebracht.
De verdere besprekingen van het be
stuur betroffen enkele zaken van internen
aard.
VOETBAL.
DIOC. HAARL. BOND.
Junioren-Competitie District Leiden.
De uitslagen van do op Zondag 17 Maart
gespeelde wedstrijden zijn:
A f d e'o ling A.
S. J. C.—Lisse II S—5
Teijlingen I-Leiden T 30
Afdeeling B.
D. V. O.-Meerburg 20
Teijlingen II—O. V. V. 12
Voor Zondag 24 Maart is het volgende
programma vastgesteld:
Afdeeling A.
Leiden: Leiden ILisse I
Afdeeling B.
Oegstgeest: O. V. V.D. V. O.
Zoeterwoude (H. R.): Meerburg—Lisse III.
Alle wedstrijden vangen te half één aan.
D. HAVERKORN,
Competitieleider.
Het drama te Zundert
Men meldt, uit Den Haag aan de „Msb":
Voor den rechter-commissaris mr. Thor-
becke is gisteren de contra-enquête in
de bekende zaak betreffende het drama'te
Zundert, ingesteld.
Zooals men zich herinneren zal heeft
dc weduwe van den heer O. van Meer
te Zundert, die in den nacht van 10 op
11 Januari 1927 in zijn café te Zundert-
door marechaussees is doodgeschoten, den
Staat der Nederlanden en de beide mare
chaussees J. T. C. en CVh. H. C. voor
de Haagsche Rechtbank gedagvaard en
tegen hen een actie lot schadevergoeding
ingesteld tot een'bedrag van f50.000.
De Rechtbank had aan dc oischende
partij te bewijzen opgeleg^, dat de mare
chaussees zonder eenige noodzaak hadden
geschoten en niet uit noodweer, zooals de
Staat heeft beweerd.
Dit getuigenverhoor werd 30 Jan. j.l. ten
overstaan van den rechter-commissaris mr.
Thorbecke gehouden, waarvoor 24 getui
gen gedagvaard waren, die allen verkla
ringen aflegden omtrent gedragingen van
v. Meer in verschillende café's op den
avond vóór het ongeval. De marechaus
sees zouden uit noodweer hebben gehan
deld.
De zaak wordt later weer op de rol ge
plaatst.
Moord te Holten.
Voor de rechtbank te Almelo stond Dins
dag terecht een 28-jarige bakkersknecht te
Hengelo (O.), thans gedetineerd, ter zake
van moord op 5 Augustus 1928 op Jenncke
Mensink; althans wordt hem ten laste ge
legd dat hij opzettelijk op haar uitdrukke
lijk verlangen genoemde .Tenneke Mensink
van het leven heeft beroofd door een mei
scherpe patronen geladen pistool tweemaal
op haar af te schieten.
Verdachte hield vol, dat hij het dp ver
zoek der vermoorde had gedaan.
Het O. M. eischte wegens moord met
voorbedachten rade acht jaren gevange
nisstraf.
Overtreding Gedistilleerdwet.
De Amsterdamfiche Rechtbank heeft uit
spraak gedaan in de zaak tegen oen der
beide directeuren cener naaml. vennoot
schap, die in do Knlverstraat een winkel
drijft en die vervolgd werd, omdat hij in
zijn particuliere woning voorhanden heeft
gehad een hoeveelheid van meer dan vijf
liter gedistilleerd, niet gedekt door ver
voer- of geleibiljetten, terwijl hij wist of
redelijkerwijs moest vermoeden, dat er de
accijns niet voor betaald was.
Do Rechtbank verklaarde verdachte
schuldig aan het ton laste gelegde en ver
oordeelde hem tot twee maanden gevange-
nisöraf met verbeurdverklaring van het in
beslag genomen goed. Do eisch was drie
maanden gevangonnisstrof.
KANTONGERECHT TE ALPHEN.
Beter uitkijken.
P. B. to Haarlemmermeci' had
'met zijn auto de heer J. J. de L. slager te.
Alphen a. d. Rijn aangereden. Ver
dachte bcweerdo het rijwiel van laatstge
noemde niet tijdig genoog te hebben ge
zien De L. als getuige gehoord verklaar
de, dat verdachte op hoogst onverstandige
wijze had gereden; ruimte cm te passee-
ron was er overvloedig. Getuigo had nog
langen tijd last ondervonden van een been
wond die hij tengevolge van dc aanrijding
had bekomen ook zün rijwiel was ernstig
beschadigd. Het O.M. meende dat ver
dachte onoplettend had gereden en maan
de verdachte aan in den vervolge met
meer beleid zijn auto te besturen en re-
quireerde een geldboete van -10 subs. 20
d. De kantonrechter vroeg verdachte, of
hij alsnog bereid was de schade aan het
rijwiel van getuige te vergoeden waarop
verdachte onmiddellijk aan getuigo een
bedrag van 22.50 uitbetaalde. Daarna
werd verdachte door den kantonrechter
die rekening wilde houden met verdach-
te's welwillende houding veroordeeld tot
een geldboete van 15 subs. 10 dagen.
DE HANZE.
De heer Piet Kasteel over de oplossing der
Romeinsche quaestie.
Pius XI en Mussolini.
Voor de Lcidscho afdeeling van de mid-
denatandsvereeniging „De Hanze'"' heeft
gisteravond in de bovenzaal van Café-Res
taurant „In den Vergulden Turk" de heer
Piet Kasteel uit Rotterdam gesproken over
de oplossing van het Romeinsche vraag
stuk in een rede, getiteld: Pius en Musso
lini.
Deze bijeenkomst, die goed was bezocht,
werd om circa kwart na negen uur geopend
door den heer J. Meijer», die na een korte
inleiding aanstonds den heer Kasteel het
woord verleende.
Pius en Mussolini, aldus vipg spr. aan,
hebben do Vaticaansche quaestie opgelost,
omdat zij deze wilden oplossen.
Mussolini, do zoon van een smid, later
onderwijzer, uit Zwitsorland verjaagd en
die als minister-president haastig de wet
moest veranderen, opdat deze zich niet
tegen hom zelf keoren zou.
Van Pius XI had men de oplossing der
Romeinsche quaestie niet verwacht, omdat
zij voor een deel een diplomatieke quaestie
was. Pius XI, de zoon van een middenstan
der. Pius en Mussolini, beiden Noord-Ita
lianen, Duitschers bijna, beiden energiek
en harde werkers.
Mussolini, wat. men van hem ook moge
zeggèn, in ieder geval een persoonlijkheid,
een man, die iets tot stand bracht.
Pius XI had slechts een korte diploma
tieke loopbaan gehad, was bij verrassing
diplomaat geworden, gezant in Polen, om
dat hij Poolscli sprak, waar hij zijn taak
echter uitstekend vervulde. Hij bleef, toen
alle andere gezanten vluchtten tijdens de
Russische revolutie. Hij werd Kardinaal en
een jaar later Paus.
Nu na 69 jaar, aldus spr., heeft het recht
gezegevierd, nu heeft men ervaren dat" de
geest sterker is dan het verstand en dat
een stoffelijke overwinning niet altijd een
moroele overwinifipg is.
Om de vraag te kunnen beantwoorden,
wat er nu feitelijk is geschied, meent spr.
eerst de tweeledige m&cht van den Paus
te moeten uiteenzetten.
Vooreerst heeft de Paus een godsdiensti
ge macht, die zich uitstrekt over de geheele
wereld en waarvoor hij alleen aan God
verantwoording schuldig is.
Vervolgens is er de souvereiniteit of op
perhoogheid van den Paus, die gegroeid is
door de tijden. Die souvereiniteit is noodig,
omdat de Paus zonder nationaliteit is.
Want, daar in alle landen Katholieken wo
nen en de Paus deswege met iederen staat
in contact kan komen kan hij geen onder
daan zijn van eenigen staat. Bovendien is de
Kerk supra-nationaal. Evenwel moet men,
aldus spr., die souvereiniteit niet verwar
ren met wereldsche macht, zooals de Pau-'
sen die eens hadden in de Kerkelijke Sta
ten.
Die wereldsche macht was slechts een
waarborg voor souvereiniteit.
Hierna gaat spr. na, hoe in de historie
de wereldlijke macht der Pausen is ge
groeid, deze uiteenzettend vanaf dc vrij
making der Kerk door Keizer Constantijn
en de schenking van grondgebied aan den
Paus door Pepijn in 756 tot aan de inlij
ving dor Kerkelijke Staten bij Frankrijk
door Napoleon en tenslotte bij Italië door
Garribaldi.
Maar toch berusttte de souvereiniteit
-niet op dat grondgebied, dat gebied gaf
slechts getüigenis van de souvereiniteit.
Het ontbreken van grondgebied hief dus
de souvereiniteit van den Paus niet op.
Door deze statenroof, zooals zij dooi-
Groen van Prinsterer werd genoemd, die
in 1870 door Italië geschiedde, ontstond
dus de Romeinsche quaestie, want de Paus
moest een zichtbare waarborg vcor zijn
vrijheid hebben.
Dat men de Paus algemeen beschouwde
als Souverein, ook zonder dat hij grondge
bied bezat, bleek, aldus spr., duidelijk uit
de uitlating van Napoleon, die met een
leger van 600.000 man naar Italië trok en
bevel gaf den Paus te behandelen als het
hoofd van een leger van 600.000 man.
En do stijfhoofdige Bismarck, die den
Paus moest schrijven en het niet over zich
verkrijgen kon dezen met Heilige Vader te
betitelen, schreef als aanhef van zijn brief:
Sire.
Terwijl Briand in de Fransche Kamer
verklaarde, dat de Paus een politieke
macht beteekent, waarmee nu eenmaal re
kening moest worden gehouden.
Buiten de Pauselijke souvereiniteit was
er dus voor 1870 ook een landelijke opper
hoogheid, maar ook zonder staten en «on
der vrijheid bleef die souvereiniteit. Dit
meende spr. vooraf duidolijk te moeten uit
eenzetten omdat over do souvereiniteit van
den Paus dikwijl» zulke foutieve meenin
gen heerschen.
Een andere fout, aldus spr., die dikwerf
wordt gemaakt is do meening dat de Paus
nu weer lid zou kunnen worden van den
Volkenbond.
Ook vóór de oplossing der Romeinsche
quaestie was dat mogelijk, omdat het in
ternationale recht duidelijk onderscheid
maakt tusschen Staten en machten en de
Paus ook zonder grondgebied door zijn
souvereiniteit een macht was.
De roof der Kerkelijke Staten bracht de
Waarborgcnwet, die beval, dat de persoon
van den Paus heilig en onschendbaar zou
zijn en die o.a. St. Piotor en Vaticaan aan
den Paus in vruchtgebruik afstond.
Die Waarborgcnwet is door de Pausen
nooit aanvaard, omdat de souvereiniteit
van den Paus daardoor was overgeleverd
aan de schommelingen der Italiaanscho
wetgeving en aan het Italiaansche parle
ment.
Het hart der Romeinsche quaestie was,
dat die waarborgen geen voldoende zeker
heid gaven voor de vrijheid van den Paus.
Daarom protesteerde de Paus, daarom
wilde hij het jaargeld dat men hem aanbood
niet. aanvaarden, daarom kwam hij niet
buiten het Vaticaan en daarom verbood hij
den Katholieken in Italië deel to nemen aan
de verkiezingen.
Over deze quaestie, aldus spr. is veel ge
schreven en de grooto staatsman Cbrispi
zeide eens: „Hij zal dc grootste staatsman
zijn, dio dc Romeinsche quaestie zal op
lossen".
En zooals het, zooals spr. opmerkte, dik
wijls gaat bij moeilijke vraagstukken, meen
den velen somtijds, dat do oplossing zeer
eenvoudig was.
Amerikanen wilden eenvoudig voor den
Paus de Canarische eilanden kooper of een
stuk grond in Amerika. De Zionisten bo
den hem aan naar Jeruzalem te gaan-.
Er waren echter slechts twee mogelijk
heden. Vooreerst dat Italië een stuk grond
afstaat aan den Paus of ten tweede dat er
waarborgen zouden worden gegeven door
eep overeenkomst van internationalen aard.
In het tweede geval zouden bij de oplos
sing der Vaticaansche quaestie ook andere
mogendheden te pas komen.
In 1915'16 streefden zoowel de Paus als
Minister-president Orlandi naar een oplos
sing. De oorlog bracht echter een verande
ring. De Katholieken, die zich steeds afzij
dig hadden gehouden, waren toen verplicht
hun land to helpen en kregen van den Paus
verlof regeeringsposten te bezetten.
Toen kwam er van den kant der Italiaan
sche regeering waardecring voor den Katho
lieken godsdienst en in 1919 hief de Paus
hot non expedit op, waardoor do Katholie
ken dus weer mochten deelnemen aan de
verkiezingen en ook zelf gekozen mochten
worden, echter met de uitdrukkelijke be
paling, dat or geen Katholieke afgevaar
digden zouden zijn, maar slechts afgevaar
digden, die Katholiek waren.
Toen nam do Italiaanscho regeering
spoedig een vriendelijke houding aan en bij
den dood van Benedictus XV volgde weer
voor het eerst een officieel Italiaanscn
rouwbeklag.
De sfeer werd allengs gunstiger, aldus
spr., Pius XI gaf weer den zogen vanaf het
balcon van den St. Pieter, het Eucharis
tisch congres werd in Rome gohouden en in
1921 herstelde Frankrijk haar betrekkin
gen met den H. Stoel.
Toen kwam Benito Mussolini, die in de
Kamer sprak: „Ik vraag do aandacht voor de
betrekkingen van Italië met het Vaticaan".
Een paar jaar later was hij minister-presi
dent en bij al hetgeen hij deed stelde hij
vast ten eerste: De Romeinsche quaestie
bestaat en ten tweede: Do Romeinsche
quaestie moet worden opgelost.
Mussolini - zuiverde eerst de sfeer die
door de anti-kerkelijken was bezwadderd.
Zijn entree-rede begon hij met. God.; naam,
de- kerkelijke feestdagen werden burgelijke
feestdagen, hij schafte de kazernedienst
voor de priesters af, bracht het kruis
weer in de school en hij rukte het spinnewob
stuk, dat de vrijmetselaars ovqr Italië had
den gespannen.
Toch bleef de houding van den Paus ge
reserveerd en hij protesteerde tegen de ge
welddaden, die door félk-islen eveneens wer
den gepleegd.
Mussolini wist dat Gaspari in 1916 had
verklaard, dat de H. Stoel recht verwachtte
van Italië alleen. Mussolini drong aan op
onderhandelen, wat de Paus op twee voor
waarden wilde doen, vooreerst dat hij eenig
grondgebied zou krijgen en ten tweede, dat
er een overeenkomst zou komen voor de
geregelde uitoefening van den Katholieken
godsdienst.
De onderhandelaars waren Barone voor
Mussolini en Kardinaal. Pacelli voor den
Paus. i
In April 1927 was het ontwerp klaar en
op 12 Februari 1929 kwam het verdrag tot
stand.
De Paus verkreeg een souverein bezit en
de Kerk haar vrijheid, waarbjj een schade
vergoeding van 175.000.000 werd gegeven.
Hierna behandelde spr. nog eenige op
werpingen, zooals deze, dat de Paus nu
een bondgenootschap zou hebben gesloten
met de Fascisten.
De Paus echter, aldus spr., heeft het
Fascisme niet goedgekeurd, maar de God
delijke Voorzienigheid gebruikte een dicta
tor om deze quaestie op te lossen.
De Kerk bemoeit zich niet met stelsels,
zoolang die de gewetens der menschen of
de-vrijheid der Kerk niet aantasten, alleen
zoodra een stelsGl belemmerend optreedt
bij de taak der Kerk, de zaliging der zielen,
protesteert de Kerk.
God heeft ons oen Paus gegeven,
die niet duizelde bij het zien van af
gronden en die dossiers wilde doorvor-
schen, zeide spr., aldus zinspelend op de
voorliefde van Pius XI voor de Alpen en
zijn bibliothecarisschap in Milaan, en hij
heeft hem een krachtig man laten ontmoe
ten, die acht ministeries op zich durfde
nemen.
Spr. behandelde vorvolgcns nog de op
werping, dat het fascismo de persoonlijke
vrijheid zou aantasten en eindigde aldus:
Op den dag der herdenking van den ze
venden verjaardag van 's Pausen kroning
en Maria's verschijning aan Bernadette, is
de verzoening gekomen en heeft de Paus
zegenend de handen over de wereld uitge
strekt.
Nadat dc heer J. Meyers spreker dank
had gebracht voor zijn duidelijke uiteen
zetting werden door verschillende aanwe
zigen vragen gesteld.
Op een vraag betreffende de 175.000.000
die de Paus volgens het verdrag ontvangt,
antwoordde de heer Kasteel, dat hij
75.000.000 in baar en de rest in Italiaan
sche staatspapieren ontvangt. Dat geld
heeft de Paus noodig voor het onderhou
den van kardinalen, congregaties, gezan
ten en missies, zoodat hij nu een behoor
lijke begrooting kan opmaken. Al» men bo
vendien weet dat alleen onze begrooting
van onderwijs over één jaar meer dan
100.000.000 vergt, is deze som niet zoo
groot.
De heer Spendel was van meening, dat
het Fascisme het eigendomsrecht aantastte,
daar het aan hen, die hun grond niet be
werkten, dezen grond ontnam.
Hierop antwoordde spr., dat, zoodra
eigendom wordt gebruikt, deze niet meer
absoluut is en aan de gemeenschap ten
goede moet komen. Wordt het nu niet goed
gebruikt, dan mag die eigendom tegen
schadevergoeding worden gesocialiseerd.
Verder worden nog eenige quaesties be
treffende de wereldlijke macht van den
Paus behandeld, waarbij do heer Kasteel
opmerkte, dat de Paus slechts zulk een
klein gebied had willen hebben, omdat,
zooals kardinaal Gasparri kort en goed had
opgemerkt „het Vaticaan geen tijd bad om
zich bezig te houden met stakingen van
trampersoneel, e.d."
Een oorlog tegen den Paus achtte spr.
practisch niet uitvoerbaar, maar in dat ge
val zouden, naar Kard. Newman aan Glad
stone verklaarde, de Katholieken van zulk
een land de wapenen moeten opnemen te
gen den Paus.
Hierna volgde sluiting op de gebruike
lijke wijze.
R. K. VOLKSBOND.
Een belangwekkende jaarvergadering.
De R. K. Volksbond afd. Leiden verga
derde gisteravond in het Bondsgebouw.
De voorzitter, de heer Nijhuis, opende
de vergadering met een woord van welkom.
Spr. deelde mede, dat deze vergadering zoo
laat gehouden wordt, omdat het wachten
was op het financieel rapport.
Door den secretaris, den heer Streef-
land, werden de notulen gelezen en goed
gekeurd.
Medegedeeld werd, dat een schrijven
was ingekomen van den heer W. van Res
teren met een verzoek om ontslag, hetwelk
verleend is.
Een tiental nieuwe leden werd géinstal-
leerd en door den voorz. in den Bond wel
kom geheet-en. Spr. hoopte, dat zij de or
ganisatie zullen helpen schragen.
Twee overleden leden, de heeren Simons
en Hillenaar, werden in gobed herdacht.
De voorz. besprak daarna de financieele
toestand. Het. bestuur heeft na do groote
vergadering in groote moeilijkheden geze
ten. Er was onmiddellijk een bedrag aan
geld. noodig van 1100 ter uitbetaling van
het salaris der leeraren en men kon het
niet* krijgen. Op 't critiekste moment wist
de geest, adviseur geld te krijgen. De ban
ken maakten evenwel zcoveol bezwaren,
dat het bestuur er liever van afzag. Daar
na werd de bijstand ingeroepen van een
andere corporatie, die zoo welwillend was
steun te verleenen.
Het bestuur was daarmede echter niet
uit 'fc nauw, want het tekort was grooter.
Het Centraal Bestuur werd hiervan in ken
nis gesteld, waarvan de heer v. d.. Akker
onmiddellijk naar Leidqn overkwam. Het
Hoofdbestuur besloot geld te geven
4000) onder beding, dat ingaande 1 Jan.
1930 prompt ieder jaar 1000 moeten wor
den afgelost, togen een, rente van 4 pet.
Het bestuur was toen in staat aan alle ver
plichtingen te voldoen.
Spr. bracht dank aan pater van den
Donk; Wanneer wij hulp en steun noodig
hebben, dan zijn ook de eerw. heeren gees
telijken de menschen die ons kunnen en
willen steunen (applaus). Vervolgens dank
te spr. het Centraal Bestuur. Het heeft,
het bestuur uit den moeilijken toestand ge
holpen. Het nou een klap voor onze eigen
menschen zijn geweest en 'n succes voor on
ze tegenstanders, wanneer de Volksbond
zijn verplichtingen niet was nagekomen.
Helpt gij nu mede, besloot spr., zich tot
de leden wendend, ons deze schuld in te
lossen en op die wijze dank te brengen aan
het centraal bestuur.
Het uitvoerig jaarverslag werd daarna
voorgelezen, waaruit o.m. bleek, dat het
ledental bedraagt 762 (waarvan 636 in de
va-kafdeelingen) tegen 750 verleden jaar.
Voorts werd in het verslag een overzicht
gegeven van dc talrijke werkzaamheden
van den Bond over het afgeloopen jaar.
De heer v. Oyen vroeg, nu de heer v.
Kesteren ontslag heeft genomen, of deze
heer ook ophoudt bestuurslid van den be
lastingophaaldienst, van de commissie voor
sociale zaken enz. te zijn. Het bestuur
heeft daar nog niet de nood'ge aandacht
aan geschonken. De voorz. dacht van ja. In
de comm. v. soc. zaken tqmeer daar zich
enkele gevallen hebben voorgedaan, waar
over enkele vak-afdeelingen niet tevreden
zijn.
De heer Haverkorn meende, dat ook in
de juiste telling van het ledental een chaos
is. De voorz. gaf hierover uitleg; het houdt
verband met het lidmaatschap van de Sb.
Josephsgezellen of van de vakvereeniging.
De heer Horickx merkte nog op, dat ver
schillende afdeelingen geen stedelijke doch
gewestelijke afdeelingen zijn, zoodat er
geen overeenstemming kan zijn tusschen
ledental van den Volksbond en dat van de
gezamenlijke vakvereenig'ngen.
Naar aanleiding van het jaarverslag
deelde de voorz. mede. dat op de. vorige
vergadering werd medegedeeld, dat de
post van 100 voor het rechtskundig bu
reau was geschrapt, omdat men niets meer
vernomen had Van den Chr. Besturenbond,
die in deze zaak met den Volksbond samen
werkt. Dit blijkt op een nalatigheid van
den vorigen secretaris te berusten. Achter
af blijkt, dat het rechtskund'g bureau nog
wel reden van bestaan heeft en dit jaar
350 zaken heeft behandeld. A.s. Vrijdag zal
over dit punt vorgaderd worden, en beslo
ten worden aan de le ien de opheffing van
het bureau al dan niet voor to stellen.
Een andere onaangename kwestie betrof
de uitdeeling van warm eten. Ook daar
was niet in 't minst voor gezorgd. Dank zij
de zorg van den bouwvakarbeider de Haas,
die beslag wist te leggen op 100 porties
eten, (later gebracht op 150) konden onze
menschen van de uitdeeling profiteeren;
anders waren zij -verstoken gebleven, ter
wijl de overzijde met de porties was gaan
strijken.
Voor hot nu volgende financieele over
zicht, opgesteld door het bureau Wesse-
lingh en Co., verzocht het bestuur de
grootst mogelijke clementie. Spr. ontsloeg
de kasnazieners van hun verplichting om
kennis te geven aan de vergadering van
den toestand der financiën, omdat hun dit
niet mogelijk was geweest.
De balansen en winst- en verliesrekenin
gen werden post voor pest voorgelezen. De
balans R. K. Volksbond sloot op een be
drag van 31.563.751/2, de winst- en verlies
Agenda
Maandag. .Jaarvergadering ARKA, Graan,
beurs, 8 uur.
De avond-, nacht- en Zondagdienst dei
apotheken wordt van Maandag 18
en met Zondag 24 Maart waargeno
men door de apotheken van dc heeren
G. H. Blanken, Hooge.voerd 171, telel
502 en D. J. v. Dries u m, Mare 76 telel
406.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
f/0.18
j^/0.52',
IN DIVERSE KLE$REN\
Kindermaten vanaf I. 1 f^0.18
Damesmaten J. y 0.52%
rekening op 2132.22ifs; de balans exploi
tatie gebouw sloot op 673.717a. De ba.
lans van de Spaar- en Voorschotbank sloot
op f 7233.967a, do winst en verliesrekening
op 'f 331.15.
Uit de toelichting door den voorz.
geven, bleek dat aan voorschotten nog een
zeer aanzienlijk bedrag uitstond. Spr. zon
de voorschotnemers op 't hart willen druk
ken hun schuld spoedig" aau te zuiveren^
Het bureau Wesselingh en Co. had tei toe
lichting nog aangeteekend, dat wat de
Voorschotbank betreft, enkele bedragen
wel verantwoord waren m de boekjes maar
niet in de .kas. ,j
De heer de Gooyer vroeg, of de voor
schotbank nu beter geregeld was. De voor
zitter antwoordde, dat besloten is geen
voorschotten meer te verleenen. Een
voorwaarden, waarop het Centr. Bestuur
geld gaf. was, dat do voorschotbank zoo
spoedig mogelijk zou worden opgeheven.
Spr. zeide, dat ook medewerking was ver
zocht om de Snaarbauk onder te brengen
bij de Volkscentrale.
De heer Lombert zou naar aanleiding
van de gehoorde cijfers wel vool kunnen
zeggen, maar gedane zaken nemen geen
keer. Iets heeft spr, bitter getroffen, n.l.
dat enkele bedragen van de Voorschotbank
wel verantwoord waren op do hoekjes en
•ndet jn de kas. Daardoor, zou de situatie
wel iets anders komen te staan dan vorige
vergadering. Spr. zou zich thans over de
motie die in de vorige vergadering is aan
genomen, moeten bedenken.
Wat de oproeping betreft om de voor
schotten in te lossen, ried spr. aan, niet
met een aansporing te* volstaan, waar ab-i
solute onwil blijkt. Spr. -vroeg of de belan
gen der spaarders veilig zijn. De voorz.: nu
wel. De heer Lombert: dus niet geweest!
Voorts informeert spr., of de aflossingen,
welke het bestuur op zich genomen heeft,
niet. te zwaar zijn voor deze afdeeling. De
bepaling van het Centr. Bestuur de Voor
schotbank op te heffen vond spr. jammer;
het was een der voornaamste middelen ter
bestrijding van den woeker. Spr. verzocht
het bestuur n:et dan na rijp beraad tot op
heffing over te gaan.
De voorz. antwoordde, dat het bestuur
de bepalingen van het Centraal Bestuur op
'fc oogenblik heeft te aanvaarden. Het be
stuur heeft besloten niet eerder met de
voorschotbank her te beginnen, voor alles
uit de voeten is.
In behandel:ng kwam daarna de agenda
voor den Céntralen Raad, die weinig 'be
spreking uitlokte. De heer Haverkorn be
pleitte, naar aanleiding van don besc-hrij-
yiagsbriéf, contact tusschen de sport- en
de stands-organisaties.
Aan de orde was vervolgens bestuursver
kiezing. wegens perodiek aftrecjen van de
heeren J. H. Nijhuis A. J. v. Dam en de
Keuning 'en een vacature. Uitgebracht wer
den 57 geldige stemmen. Herkozen werden
de heeren Nijhuis met 49, A. J. van Dam
met 48 en de Keuning met 30 stemmen. In
de vacature word gekozen met 35 stemmen
de heer Raaphorst, (candidaat bestuurs
raad). De heer v. Oyen vroeg, of het
mogelijk was, dat de heer Raaphorst, die
patroon is en personeel heeft, in 't bestuur
wordt gekozen.
Het hoofdbestuurslid, de heer v. d. Akker
zeide, dat dit door het Hoofdbestuur wordt
afgeraden en eigenlijk in strijd is met het
reglement.
De heer Raaphorst zeide, dat het een
blijk van de zoozeer verlangde samenwer
king tusschen werkgevers en werknemers
zou zijn, wanneer hij, een patroon, achter
dc bestuurstafel kon plaats nemen.
De heer v. d. Aklcer betoogde, dat deze
argumentatie onjuist was b.v. iu geval
van een conflict met de patroons. Te meer
was spr. tegen deze keuze, omdat de geko
zene voorzitter is van de Bakkerspatroons
organisatie.
In de plaats van den heer Raaphorst
werd na dubbele stemming gekozen de
heer A. Vreeburg.
Tot leden van den Ccntralen Raad wer
den gekozen, do heeren Nijhuis en HorickS
als plaatsvervangende leden de heeren
Streefland en v. Dam.
Tot voorzitter werd bij acclamatie her
kozen de heer Nijhuis.
De heer Horickx sprak daarna een
woord van opwekking tot aansluiting aan
de pas-opgerichte propagandaelub hier t-er
stede.
Eenige besprekingen werden daarna ge
voerd over het jaarfeest, dat op Tweeden
Paas.chdag wordt, gehouden. Do heer Re-
sink beval aan het zingen van enkele lie
deren door alle aanwezigen.
Bij de rondvraag dankte de heer Raap
horst degenen, die op hem hun 'stem had
den uitgebracht voor het in hem gestelde
vertrouwen. De heer v. Brussel vroeg,
waarom het jaarfeest zoo Iaat in het voor
jaar wordt gehouden, de heer Haverkorn
wilde het heele feest „ten teeken van rouw'
maar laten vervallen. De voorz. antwoord
de den eersten vrager, dat de bijzondere
M
