DE AFGELOOPEN WEEK IN HET
BUITENLAND
UIT DE OMGEVING
UIT DE RIJNSTREEK
VIERDE BLAD.
DE LEIDSCHE COURANT
ZATERDAG 2 MAART 1929
•n,
oefcen
•oege.
n en
rwijl
boo-
oven
blik-
arop
on-
oo ze
eren
hun
DE GROOTE ONTHULLING.
De eerste publicatie. Zater
dagavond kwam het „Utrechtsch Dagblad"
dat tot nu toe een der vele Nederland
sche bladen was, wier faam nog niet over
de grenzen van ons kleine landje was
doorgedrongen met oen onthulling, wel-
Jce half Europa schokte als een aardbe
ving.
Het publiceerde den tekst van het in 19?o
gesloten geheime Fransch-Eelgische mili
taire verdrag en bovendien een gedec'te
an een interpretatie van dat verdrag, zoo
als de generale staven van België en
Frankrijk deze hadden ongesteld in een
hunner jaarlijksche bijeenkomsten in het
jaar 1927.
Daaruit bleek vooreerst, dat België en
Frankrijk een zeer ver gaande wederzijf.-
sfhe verplichting op zich hadden genomen,
om elkander te helpen in geval van oorlog,
met een land, dat hce dan ook door Duitsch
land gesteund werd; ten tweede, dat Je
bpide generale staven nog altijd rekening
hie'den met een morelüken inval in het
Roergebied en ten slotte en hier was
moral Nederland bij betrokken dat
deze militairen in koelen bloede plam.cn
uitwerkten om daarbij over Nederlandsc'o
pondgebied te trekken.
Wanneer het n.l. te pas kwam, zouden
de Belgische troepen door Nederlandscb
Limburg marcheeren. Maar dat was schen
ding van een neutralen staat! Geen nood,
men zou Nedeidand kunnen beschouwen als
in oorlog mot België, niet omdat België een
handige daad gesteld had, maar om lat
Nederland don oorlog had uitgelokt''
Hen gaf nl. in deze intemretatie te ken
nen, dat als een eventuecle „aanval" van
Nederland beschouwd zou kunnen worden:
Nederlands houding ten opzichte van Bel
gië inzake de Scheldekwestie.
Blijkens een overeenkomst tusschen Bel
gië en Engeland zouden Fngelsche troepen
meehelpen om door Limburg te trekken.
Dat was de inhoud van deze eerste pu
blicatie.
De eerste indruk. De publicatie
van deze documenten bracht een groote
sensatie te weeg in Nederland, in België
en Frankrijk, in Duitschland, in Engeland
i verder over de rest van Europa.
De eerste vraag, die Nederland bezig
hield was: Js het juist wat het „U. D."
daar publiceert? Is het waar, dat Parijs
Brussel in combinatie met Londen een
.nval organiseert op ons land, zoodra zij
meenen tegen Duitschland te moeten op-
tieden?
De eerste roep was een algemeene vraag
naar onheldering.
In Engeland was de eerste indruk: ver
bazing. De bladen waren voorzichtig in hef
opnemen van de onthullingen. In Duitsch
land nam men grif de authenticiteit der
gepubliceerde documenten aan en maakte
men Frankrijk en België direct het ver
wijt, dat zij blijkbaar het verdrag van Lo
carno als een vodje papier en als waarde
loos beschouwden. In Frankrijk en België
begonnen de bladen direct met te beweren,
dat de documenten „natuurlijk" valscb
moesten zijn.
De démenti's. Al spoedig na de
publicatie werden stappen aangekondigd
van onze gezanten in Parijs, Brussel en
Londen en werden interpellaties beloofd
iu de diverse parlementen. De regeeringen
hebben zich daarop gehaast tegenspraken
te publiceeren.
Onder de voornaamste logenstraffingen
noemen wij:
lo. Een communiqué van bet Belgische
departement van buitenlandsche zaken,
waarin ons vooral de mededeeling treft,
dat de tekst van het Fransch-Belgische
militaire accoord „in 1920 aan het parle
ment is medegedeeld". Dan loopt de falsa
ris er leelijk in. Men behoeft cjan maar den
tekst die in het Belgische parlement is
medegedeeld, naast dien van bet
„Utrechtsch Dagblad" te leggen, en de ver-
va Ischer is ontmaskerd. Van Belgische zij
de wil men de wereld zeker den dienst be
wijzen om den tekst (d.w.z. artikel voor ar
tikel en geen parafrase uit den mond van
een minister) uit de Handelingen op te
diepen, want anderen hebben hem er nog
niet in kunnen vinden.
2o. een verklaring van het Fransche mi
nisterie van buitenlandsche zaken, door
Havas overgebracht, die eenigszins mislei
dend is door eraan te herinneren, dat Frank
rijk en België den Volkenbond „de gewis
selde nota's naar aanleiding van het mi
litaire accoord hebben medegedeeld. Slech
te lezers onder de goegemeente zouden
hieruit licht kunnen besluiten dat er do
noodige openbaarheid aan het accoord zelf
zou gegeven zijn, wat niet zoo is. Voor
de rest logt het den nadruk op het zuiver
defensieve karakter van het accoord en
zijn doel om een niet-uitgelokte aanval af
tc wenden.
Dat is alles goed en wel, maar ieder, die
iets gelezen heeft van de besprekingen in
den Volkenbond en in de diverse ontwape
ningscommissies, weet, hoe moeilijk het is,
rast- te stellen, wie de „aanvaller" is, wie
den oorlog heeft „uitgelokt".
3n. eon officieus démenti uit Londen (van
Heuler) dat te bevoegder plaatse daar
niets bekend is van een Engelsch-Belgische
overeenkomst en men het bericht erover
•is zuivere fantasie „beschouwt".
Ai dere démenti's zijn later min of meer
herhaald en aangevuld in de parlementen
•ii ook medegedeeld aan onze gezanten.
Desalniettemin was de Nederlandsche
Publiek© opinie alles behalve gerustge
steld; jets wat vooral de Belgische en
Fransche pers ons zeer kwalijk heeft ge-
aoman.
Echt of valseh. Na al deze logen
straffingen staan wij nog voor de vraag:
*ijo de gepubliceerde documenten nu toch
of tijm bet grove vervalschingen
Vast staan de volgende feiten:
Er bestaat een geheim militair verdrag
tusschen Frankrijk en België, dat ondanks
de verplichting daartoe niet is ingeschre
ven bij het Vclkenbondssecretariaat. Dot
is niet zeer geruststellend.
Dat de generale staven dezer beide lan
den jaarlijks bijeenkomen om over de toe
passing van dit geheime verdrag te spre
ken, is ever eer s een feit, dat op zich niet
al te geruststellend is. Zulke besprekingen
hebben altijd de neiging om eikaars bewa
peningen en oorlogszuchtige tendenzen aan
te wakkeren.
Nu is er een document gepubliceerd, dat
beweert, do weergave te zijn van bot ver
drag en van de interpretatie aan dat ver
drag gegeven in de bijeenkomst- der gene
rale staven in 1927.
Wat pleit voor dc echtheid daarvan?
Vooreerst het feit, dat op een enkele
uitzondering na de gebee1© Neuerlandsehe
pers, die anders zeer objectief qn voorzich
tig is, do echtheid daarvan bij voorbaai
heeft aanvaard. Vervolgers bet feit, dat
onze minister van buitenlandscbo zaken
aan onze gezanten opdracht heeft gegeven
om ophelderingen te verzoekenwat een
minister niet zoo maar voetstoots doet. Ook
de Duitscho .regeering heeft officieel om
inlichtingen gevraagd.
Ten derde het feit, dat* een zoo bij uit
stek deskundig man cis de oud-generalis
simus v?n bet Nederlandsche leger, gene
raal Snijders, in een artikel in net „Va
derland' o.a schrijft:
„Er zijn in de onthulde bescheiden ette
lijke gedeelten, die op echtheid zouden
kunnen wijzen en die ook in overeenstem
ming zi;n met reeds eerder of elders be
kend geworden gegevens. Andere gedeel
ten doen twijfel aan de echtheid rijzen. Ze
ker is bet, dat de ontwikkelde plannen uit
een zuiver krijgskundig oogpunt, dus met
terzijdestelling van elke overweging van
staatkundigen, vrlkenreehtclmcou of mo-
rcelen aard, alleszins rationeel en voor het
daarmee beoogde strategische deel ge
schikt moeten worden geacht. Fr :'jn en
kele tegenstrijdigheden, ook enkele duis
terheden, welke zonder nadere voor'ich-
fcing niet zijn op le lossen e» op het onfbre
ken van een deel der bescheiden suhiinen
te wnzen. Ook enkele onwaarscbij>.l Ijkhe-
.den; ik wees reeds als zoodanig op de An-
glo-Belgische Conventie. Maar lier is ook
zoer wel mogelijk, dat b;er slechts een on
juistheid in den vorm of een 'ecmtc in de
oirschröving is gebleven.
De officieels tegersnraak der onder meer
of minder krachtige bewoordingen als vor-
valsching gebrandmerkte pubimatio heeft
den gerezen twijfel niet vermogen op te
heffen".
Deze laatste zinsnede is een vierde om
standigheid, welbe op de echtheid der stuk
ken wijst; n.l. bet jammerlijk draaiende ka
rakter der officieele démenti's.
Er is slechts één omstandigheid, welke
wijst op een falsificatie en dat is de per
tinente verklaring van de Bri'sche regce-
ring, drt zij van geen dusdanige overeen
komst met Eelgië afweet. Een feit, waar
op generaal Snijders ook wijst.
Maar.... kan de schrijver van het doeu-
mert, de secretaris, die de notulen maak
te, zich niet vergist hebben in de kwalifi
catie, zoodat de Engelsche regeering met
juistheid kan verklaren, dat er geen (offi
cieele) overeenkomst bestaat, terwijl er in
werkelijkheid toch wel een afspraak bestaat,
welke aan de regecring officieel niet be
kend is?
Is het na deze démenti's zoo te verwon
deren als de Nederlandsche publieke opi
nie meer licht verlangt; eisoht dat de te
genspraken iheer positief zullen zijn?
Is bet nu zoo'n onmogelijke eiscb, te vra
gen, dat Frankrijk en België hun geheim
verdrag dat zij krachtens hun lidmaat
schap van den Volkenbond verplicht zijn Ie
doen registreren thans openbaar ma
ken? Vooral nu de Belgische oud-minisrfcr
Vandervelde in een gesprek met den Brits-
selschen correspondent van de „N. B. Ol."
beeft toegegeven, dat na Locarno bet
Fransch-Belgische accoord feitelijk geen re
den van bestaan meer had en handhaving
ervan juist door de verkeerde interpreta
tie, die daaraan kan worden gegeven, een
zeker gevaar inhoudt.
De tweede publicatie. Er is
nog een ander woord van denzelfden oud-
minister, dat de aandacht trekt.
„Mogelijk is .bet, zeide Vandervelde, hoe
wel geenszins bewezen, dat een of ander
Belgis-ch officier eens op eigen hand een
nota heeft opgesteld, maar het is toch dui
delijk, dat een dergeliik, aan de eigen rc-
geering onbekend gebleven stuk, niet de
minste bel eekenis kan hebben".
Daartegenover werd opgemerkt, dat
zoo'n officier toch maar niet als srijl-oefe-
ning een dergelijk stuk orstelt. Dat is een
verklaring, welke niets verklaart, maar do
zaak nog \ecl onwaarschijnlijker maakt.
Intusschen heeft het „U. D." den volle-
digen tekst gepubliceerd en nu bleek dui
delijk dat de eerste publicatie een uittrek
sel was uit de notulen van de genoemde
vergadering der generale staven.
Het stuk is, volgens het „U. D." geschre
ven op officieel papier, met officieele ze
gels en wat meer zegt de namen der
onderteekenaars (o.a. van minister de
Broqueville) worden thans bekend ge
maakt. Wij hebben het stuk bijna geheel
overgenomen en alleen datgene, wat ons on
belangrijk scheen of als reeds bekend kon
worden verondersteld weggelaten. Onze le
zers hebben nu zelf kunnen oordeelen of
het thans m zijn geheel gepubliceerde s< nk
niet veel betrouwbaarder lijkt.dan al do
officieele démenti's bij elkaar.
Verontwaardiging. Ook wij
kunnen ons niet langer onttrekken aan
den indruk, dat het gepubliceerde docu
ment een groote mate van betrouwbaar
heid bezit. Als het een valsch document
is, dan is de vervalsching buitengewoon
handig en dan is het zaak, in onderlinge
samenwerking dien gevaarlijken falsaris
te ontmaskeren.
Maar dan moeten de Belgische en Fran
sche bladen geen toon aanslaan zooals zij
nu doen en geen scheldpartij houden,
omdat wij niet tevreden zijn met halve
verklaringen^ dio eerder geschikt zijn om
de ongerustheid te vorgrooten.
Verschillende Fransche en Belgische
bladen doen het eenvoudig voorkomen,
alsof het hier een Duitsch-Ncderlandsche
manoeuvre betreft. „Le Journal" weet dat
zelfs te „bewijzen". Het blad constateert
n.l. dat het document Maandagmorgen
in de Duitscho pers verscheen, terwijl het
U. D. het pas(lach niet) in zijn Zon-
dagavondeditie had gepubliceerd. In zoo
kuiten tijd kan het Nederlandsche blad
do Duitsche bladen nooit bereikt hebben
Dus is het doorgestoken kaart!! Een
staaltje van buitengewone lichtzinnige do
cumentatie. Het blad weet niet eens, dat
er 's Zondagsavonds geen kranten bii ons
verschijnen* en bouwt daarop nog wel een
dergelijbo rede**coring1.
Een ander blad, de Belgische „Volks
gazet") beweert, dat het stuk- afkomstig
is van den Hollandschen generalen staf,
die de openbare opinie wilde winnen voor
nieuwe legeruitgaven. Men verzekert, dat
do Ho'landscho generale staf het stuk aan
het „Utrechtsch Dagblad" heeft gezon
den, zegt het. blad.
Zulke uitlatingen vermelden wij alleen
curiositeitshalve. Zij zijn verder het aan
kijken niet waard. Maar het zijn een paar
staaltjes van do ergerlijke oppervlakkig
heid, waarmede ons onze ongereptheid
wordt verweten. En dan is men nog ver
ontwaardigd, dat wij niet direct de ver
zekering aannemen, dat er geen reden tot
ongerustheid bestaat.
De Be'gische en Franseho pers is in
haar uitingen zon buitensporig, dat er
niets anders overblijft, dat haar te igno-
reeren en met waardigheid doch tevers
met kracht te blijven aandringen op vol
ler' itre ophe'dering.
Wij zi;n b nieuwd hoe de internationale
dinïnmatro zal re~geeren op de jongste
publicatie van het U. D.
lil Belgische officieele kringen werd
gisteravond reeds verklaard, dat het laatst
genubücerdc document van a tot z
va'sch is.
Het zou een opluchting zijn, a's het
waar was. Maar clan meet het ook niet
moei'ijk zijn den verantwoordelijken dader
te vinden.
BRIEVEN VAM EEN WANDELAAR.
LXXI
Het werd zoo zeetjes aan tüd dat wij
een wandel'ng wijden aan de dingen van
den dag, die ons. a'.s menschen van de
nractbk, plaatsen in het centrum van wat
de algemeene be'an.rs'ellin'g trekt, in alle
kringen niet allen binnen, doch ook bui
len de stad. En dan zal men ors al dade
lijk begrijpen en het niet euvel duiden,
dat de stadhuisbrand ook voor ons een ge-
rcedc aan'eiding is een woordje mee le
spreken. Toert de brand woedde, en enn
van onze schoors'e bouwwerken vernielde,
loen stuk na stuk de in ons Btadhirs ge
borgen schal ten in vlammen opgingen:
teen ten slotte een puinhoop overbleef
van dit ?'.er"ad, die glorie van de historie,
waren wij daar getuigen van, en, me: een
gevoel van groote deernis, slcegen wij de
woedende eVmenten gade cn gevoe'den
ook dien. wc'k een ramp onze s;ad trof.
Toen wij dezer dam op de puinhoopen
stonden en den vollen omvang van de
ramp van nabij konden beschouwen, kwam
ons voor den geest al die arbeid in den
loon der eeuwen verricht in aclmHstrarief
inzicht, die officiee'e gegevens, in dikke
folio's bijeenverzameld, ten nulte van de
verschillende tak'-en van dierst, voor de
ferresntelrke administratie -van onschat
bare waarde.
Wii zagen dat alles en hebben een ver
zuchting geslaakt over zooveel ver'ies.
En wij hebben ons afgevraagd, wat nu wel
groot er remp" is. het verlies van het ge
bouw, cf den ondergang van een zoo waar
devol archief, waaraan schatten van geld
energie cn organisatie vermogen verloren
gingen. En dat is tuist wat wij in deze da
rn door zeer ve'en zagen verwaarloozcn.
Zeker, wat van buiten de aandacht zoo
heeft getrokken, v?s var. zeer groote be-
t eet er is, doch, dat men hetgeen binneirn
in vlrmmen ongirg slechts even gedacht,
is niet te prrzen. Daarbij ging zóóveel ver
logen, wat niet meer te herstel'en is, <lot
wii vreezen voor niet te voorziene m tei-
lijkheden in de toekomst. Want, voelen wii
het di-ccte verlies, het nageslacht zal in
velerlei opzicht den last *c dragen hebben
van wat aan administratief goed verloren
ging.
En zooa^s het mét vele zaken gaat.
scharen z'ch weer tal van stuurlui oo den
wal, die op velerlei wijze hun raad komen
aandragen, en wel eens zullen zeggen, wat
nu in de leekomst moet geschieden. En in
veel van die technische en ontechnische
uitingen klinkt een niet geringe mate van
zelf-overschafling, om niet te zeggen, op
pervlakkigheid, die veelal voortspruit uit
de verkeerde gedac-hle, dat men wat ver
loren ging met de zakdoek aan de be
traande oogen moet b'ijven beschouwen,
waardoor het vrije uitzicht in de toekomst
aar merkel ijk was belemmerd.
Wat meer is, men vertroetelt c.e heele
situatie en doet pogingen, een soort zieke
lijke sfeer te scheppen, die suggereert, als
of er geen leven is zonder oen opbouw
van wat verloren ging in den zelfden et ijl,
naar hel verloren exempel.
Dat is lichtelijk te veroordeelen, ook
om de achteruitzetting va'n de huidige
bouwkunst, die slecbts de ge'egenheid zou
worden gelaten te copiesren en eigen wijd-
schen geest en vlucht in te perken. De
vraag kan toch nut hebben of, als tot be
houd van den ouden gevel wordt besloten,
een zichzelf respecteerend bouwmeester
er voor te vinden zal zijn, om achter al
die raamopeningen en poorten een gebouw
te construeeren, zóó gebonden in opzet en
indeeling aan den blijvenden toestand. Zal
hij er een gebouw achter zetten, dat
slechts rekening heeft te houden met do
behoeften van den gemeentelijken dienst
Laat men dan geen pogingen doen, er
derden in te betrekken, doch dan eenvou
dig aan deu eigen dienst van gemeente
werken opdragen een utiliteitsgebouw
neer te zetten, en de zaak is klaar. Moe
ten de inzichten in den nieuwbouw dan
zoodanig worden verengd, dat men zich in
Leiden geen Stadhuis meer kan denken,
clan alleen op dc Breestraat, een door de
jaren gegroeide winkelstraat, die het as
pect van zich aan te passen aan een mo
numentalen bouw van een grootsch Stad
huis allang heeft verloren en er misschien
meer mee gediend is, als do open kemende
terreinen kunnen worden benut voor win
kelhuizen, die zich aanpassen aan do om-
goving
Is het te aanvaarden, dat er gelden
worden gegeven met de vooropgezette be
doeling invloed uit te oefenen, drang zelfs,
cm •den herbouw ter ouder plaatse te doen
geschieden Wat beieekenen een paar ton
op een bouwsom, die eenigc mi'liocrcn zal
vragen? Mcc'en ook al weer deze kapita
len beïnvloeden het oordeel van hen, die
te besluiten hebben.
Zullen ovzc stede'ijlre autoriteiten zich
in een licek loten drirven door hen, die
"•aarnc dc leiding zouden willen uit han-
v-n vor""iwoorde!iil:c men
schen, en dan, bij afwijken van dat voor-
o mzet strevc hen wee zouden roe
pen over zulk een ach rome'ijk verwc-rloo-
ze:i van wat ééns de his'orie m-s schiep.
Alsof in onze tijden niet blijk kan wor
den gegeven van hoog© vlucht van een ge
mis, dal. uitverkoren uit ve'en, ors een
bouwwerk kan schenken, dat aan het na-
ges! a "hf getuigenis zei afleggen, van de
grootheid en breedheid, waarmede deze
tijd zich wist le schennen «bh bouwwerk,
dat door de eeuwen heen liet oog zal trek
ken.
En dan komt men ook tot de vraag, of
ter p'aaïse km worden gesticht zulk een
monument, ci de huidige situatie zHi
leert tot den bouw van een zoo bedoeld
stadhuis.
Men zal hebben rond te zien naar de
fre~"ssirg ven den voornaamsten eiseh,
bet brandvrij stmn, les van s'eeds gevaar
o"deverende rondom gebouwde panden.
Zal men de kcs'ek'jkheid van een grootsch
bouwwerk riet beboeren les tc maken vev
r"e obstakels, die uermr o-deveren, en in
«*l'e omzichten er rekening mee mcetcn hou
den. d"t wat verloren ging een waarschu
wing is voor de toekomst.
Vnorl mm de zuinHmid hier niet de
wrsheid bedriegen en zul men met te mo-
tivee-en bred en green den herbouw moe
ten f m-inlieeren en met spo- tarc hand
"•cn de verzekeringspremie een drsdrnig
bedrag toeleggen, dat een bouwwerk kan
verrezen van groote arntrckkeli:kT'cid cn
kunstwaarde, waaroo wij levende Leideha-
rn trots zu"en kunnen zün en waarnaar
uet na«*es'/»ri>t met vreugde en dankbaar-
beid zal wijzen.
Wandelaar.
NOORDWIJK AAN ZEE.
Winkeüersvereenioing. Naar aan'ei
ding van de verzonden aans'agen van bet
onlangs opgerichte Beclamefonc's, hetwelk
ten_ doel heeft, in onze groote plaatsen
en in het buiten'and reclame voor de bad
plaats Noordwijk te maken, vergaderde
gisterenavond in hotel Centraal de Win-
ke'icrsvcreeriging ven Noordwiik aan Zee.
De voorzitter, de heer Van Wely, open
de deze bijeen komst, en deelde mede dat
het bestuur van oordcel was, het te bo-
han'e'en purt „bijdragen voor het Recla
mefonds" te bespreken in een niet offi
ciee'e vergadering, zoodat ook niet-ledcn
winke'iers hierbij tegenwoordig kunnen
zijn. Spr. meende dat reclame voor onze
badnlaats hoog noodig was, en sprek den
wer-sch uit, dat de door meerdere win
keliers ingedierde bezwaren tegen hun
aaus'ag zouden kunnen worden opgelost.
De heer Schild bracht, nu verslag uit
van de behouden bijeenkomst van het
Peclamefonds, waar besloten word do pen
sions to be1?sten met f0.50 per kamer en
van de winkeliers f 5 per jaar te heffen.
Nu echter de aanslagen zijn verzonden,
blijkt, dat men zich aan hot afgesprokeno
niet heeft gehouden en de meeste winke-
lïe-s zijn aangeslagen voor f 10 per jaar.
De heer Overvelde voegde hieraan tce,
dat ook de vereeniging zelve voor f 25
is aangeslagen.
Uit do hie-op volgende besprekingen
bleek duidelijk, dat allen doordrongen
waren van het nut van reclame maken,
doch dat de bijdragen voor dit jaar niet
hoogcr moesten zijn dan de oorspronkelijk
voorgeste'de. Besloten werd deze meening
aan het Reclamefonds mede to dec'en, met
do mededeeling, dat de vereeniging gaar
ne haar leden wil aansporen, om hun aan-
s'ag in het Roclamefonds te doen storten.
Wat betreft de aanslag aan de vereeniging
zelve, zal aan het fonds worden medege
deeld, dat wegens gebrek aan financiën
hieraan niet kan worden voldaan.
Uit de nu volgende besprekingen komt.
alsnog een voorstel, om op de agenda der
eerstvolgende vergadering een voorstel te
plaatsen, dat ook winkeliers uit Noord-
wijk-Binnen als lid der vere. .ip.iug kunnen
toetreden, hetgeen de huidi; statuten niot
toelaten. Dit wordt aangenomen.
Staande de vergadering gaven zich ver
schillende winke'iers als hu op.
Hierna sloot de voorzitter onier dank
deze bijeenkomst.
NOORDWIJKERHOUT.
Geboren: Cornelia C-atharina d. van
H. Zoet en G. Berbee Johanna Antonia
d. van A. C. v. Paridon en Th. Zwetsloot
Antonius Johannes z. van P. Bader en
A. Heemskerk Mackiol z. van J. Dalc-
bout en G. Jonker Johannes Antonius z.
van W. Nederstigt en A. v. Eekeren Ja
cobus Maria Anton:ua z. van M. A. Mei-
land en Th. M. Rcmijn Petrus Adrianus
z. van H. van Nobelen en D. Wijnauds --
Cornells Johannes Jacobus z. van C. Dui
venvoorden cn C. van den Berg Fran-
cina Hendrika d. van G. Mo!mans en A.
van den Burg Ida Johanna d. van J.
van Stein en I. H. Radings.
Gehuwd: Wilh. Joh. Maria Driossen
27 j. en Petrocella Maria Edelaar 21 j.
Overleden: M. Woutcrlood vr., re-
lieieuse, 72 j. C. L. Duivenvoorden 29 j..
echtg. van C. v. d. Berg F-- 'rikus van
Ca'stereu 85 j.. te "s-Gravenhage P.
Rood 66 j., tc And ijk.
NOOTDORP.
St. Deus Dedit. De afd. v. d. Land- en
Tuinarbeidersbond „St. Deus Dedit", alhier
hield een propaganda-avond in het. Ver-
eenigïngsgebouw aan den Veenweg. Op de
ze vergadering was de heer Kuiper, afge
vaardigde van bovengencemden Bond, aan
wezig. De voorz., de heer A. Pannebakker,
opende de vergadering en deelde mede,
dat Uc jaarvergadering ook in dozen avond
was begrepen. Uit het jaarverslag bleek,
dat de vereeniging het afgeloopen jaar een
vermindering telt van 3 leden. De penning
meester, dc heer B. Kraan, deed rekening
en verantwoording over zijn financieel be
heer van het afgeloopen jaar en sloot zijn
kas met ruim 5.Als kasnazieners
werden gekozen dc hoeren I. van Hagen en
B. van Veen. Hierna was het woord aan
den heer Kuiper, die in brcedo lijnen, de
verplichtingen der arbeiders naar voren
bracht. Het aftr. bestuur werd mot meer
derheid van stemmen herkozen. In plaats
van den heer C. van Dorp, die bedankte
els bestuurslid, werd gekozen de heer I. v.
Hagen. Na de vergadering werden 2 nieu
we leden ingeschreven.
AARLANDERVEEN.
Volksbond. Gisteravond hield de R.K.
Vo.ksbcnd alhier haar maandvergadering
in het lokaal van don heer W. v. d. Borg.
De voorz., de heer J. Groen in 'i Woud,
opende de vergadering, waarna het Bonds
lied werd gezongen. De seer., do heer M.
v. d. Loo las de notulen, waarop geen aan
merkingen werden gemaakt. Het woord
werd dan gegeven aan den heer Angc-
nent, die er zich over verheugde op deze
vergadering zoo vele jonge:e krachten
ve:tegenwoord gd to zien, daar zijn lezing
voor hen ten zeerste van toepassing zal
zijn Spr. zet uiteen de hcdcndaagscho toe
standen in de samenleving en stipt aan
hce deze veer 50 jaar waren. Over socia
lisme cn liberalisme werd ook door den
heer Angenent voor ieder begrijpelijk ge
sproken. Een welgemeend applaus ontving
de heer Angenent van zijn toehoorders.
Hierna volgde do bestuursverkiezing.
Aftredend zijn de heeren J. Green in 't
Woud. le voorz. J. Keizer, le penningm„
D. Ver ha go en Jac. Aartman, Ccmro. Deze
heeren worden bij acclamatie herkezen. De
voorz. werd door de vergadering bij vol
strekte meerderheid van stemmen gekozen.
Dc heer Angenent vraagt dan nog even
het woord en spoort, ook de dames aan
voor de afdeeüng zooveel mogelijk propa
ganda te maken.
Daarna wordt mededeeling gedaan, dat
op 2en Paaschdag een centrale Raadsver
gadering zal worden gehouden te Haar
lem, waarbij tegenwoordig zal «ijn Mgr.
J. D. J. Aengenent. Eenige afgevaardigden
van het bestuur zullen deze vergadering
bijwonen. Ook één lid wordt in de gele-
genhe'd ges te'd deze reis voor bondskestan
mede te maken. Hiervoor geven zich op
N. A. Green in 't Woud en J. Wouters; bij
loting kenit eerstgenoemde hiervoor in
aanmerking. Een geanimeerde stemming
bracht in de vergadering een gratis tom
bola, waarvoor eenige dekens, brandstof
fen, alsmede andere huishoudelijke art'ke
len waren aangekocht. Een lid echter
bracht, ondanks vele uitpakkingen, slechts
een bokking te voorschijn! Tenslotte werd
bekend gemaakt, dat betreffende den
Stillen Omvang niet verder kon Morden
onderhandeld door het ovcrlü 'en van den
pastoor; men zal pestoor v. Di.ik to Nieuw
koop raadplegen. Van do rondvraag werd
nog een druk gebruik gemaakt, waarna de
voorz. de vergadering sloot.
Hulp in Nood bracht op 1.21.
ALPHEN AAN DEN RIJN.
Gevestigd: Neeltje van Nood van
Woubrugge Tjibbc J. E. de Groot van
Hazerswoude Adriana J. Breedo van
Dordrecht G. C. de Graaf van Nijmegen
A. J. Roos en gezin van Valkenburg
H. W. C. Roede cn gezin van Zwnmmor-
dam Christina W. Mobach van Utrecht
Theodora H. Verkerk van Leid er dom
P. Kooi en gezin van Katwijk X. ltijks
van Renkurn Maria Marbus wed. van C.
van der Bijl van Amsterdam Margare-
tha D. Barents echtg. van J. II. Kleijn van
Rotterdam Corn el'a Ede'aar wed. van
A. van Steen van Voorschoten.
Vertrokken: Maria J. W. de Heij
naar Hazerswou 'e Henry 't Hart naar
Leiden Engelina M. van Geel naar den
Haag J. C. Bruné naar Wateringen
Johanna C. v. d. Ben echtg. van M. A. J.
d© Heij naar Amsterdam J. A. Da'ebout.
raar den Haag F. J. van Egmond naar
Eindhoven.
BODEGRAVEN.
Gewetensgcld. Ten behoeve van
's Rijks schatkist is bij den ontvanger der
directe belastingen ingekomen een bedrag
van ICO 01, wegens te weinig betaalde
belasting.
Geboren: Leonardos Anthonius z. v.
A. Wolswijk en W. A. M. v. d. Zon.
Teuntje Gijsbertlia Cornelia d. v. G. J.
Spijker en I. M. A. van den Berg. Mar-
