EET MEER CHOCOLADE REEPEN Letteren en Kunst Rechtzaken. LUCHTVAART. VERMETELE INERAAK TE BERLIJN. 173 safes opengebroken. R ij k e buit voor de dieven. In het aan den Mittenbergplatz geves tigde bijkantoor der „Disconto-Gcsellschaft' is gisterennacht een brutale inbraak ge pleegd, waarbij den dieven hoogstwaar schijnlijk een groote buit in handen is ge vallen. Toen de employé's der bank zich giste renochtend naar de zich in een der keldeis bevindenden safe-inrichting wilden bege ven, bleek bet onmogelijk de zware ijzeren deur, die tot het bedoelde gewelf Toegang geeft, open te krijgen. Toen alle pogingen om de deur te verwrikken vergcetsch bleven, zag men zich genoodzaakt de hulp van een brandkastenfirma in te roepen Eerst na urenlangen, ingespannen arbeid gelukte het aan het personeel dezer firma de deur te openen. Toen bleek, dat inbrekers in den afgo- loopen nacht aan de safe-inrichting oen bezoek hadden gebracht en alle zich in het gewelf ingemetselde 173 safes hadden open gebroken. Welke buit den dieven in han den is gevallen, kon tot dusverre nog niet nauwkeurig worden vastgesteld, aan gezien het niet bekend is, wat de huurders in hun safes bewaarden. Het is echter nauwelijks aan twijfel onderhevig, dat de buit in elk geval zeer aanzienlijk moet zijn. Deze veronderstelling wordt beves tigd door hel feit, dat de ongenoode gas ten uitsluitend het zich in de safes bevin dende contante geld, benevens juweelen en sieraden hebben medegenomen. Daar entegen hebben zij alle effecten en zilve ren voorwerpen waarvan het te geldo maken hen had kunnen verraden, wijselijk onaangeroerd gelaten. Daarna hebben zij de sloten der ijzeren deur onklaar ge maakt, waarna zij zich, zonder door iemand gestoord te zijn, uit de voeten hebben kunnen maken. Naar het onderzoek heeft uitgewezen moet de inbraak reeds langen tijd van te roren zijn voorbereid. De dieven zijn na melijk door een klein luik, waarvan zij de tralies hebben doorgezaagd, via cie bin nenplaats in een der onder het bankge bouw gelegen gewelven binnengedrongen. Vandaar hebben zij toen een twee meter lange en 50 c.M. breede onderaardsche gang naar de safe-inrichting gegraven. Dit werk moet dagen hebben geduurd, doch do gauwdieven hadden alle mogelijke voor zorgsmaatregelen genomen, om een ontdek king te verhinderen. Blijkbaar hebben zij zich bij hun arbeid volkomen op hun ge mak gevoeld, getuige het groote aantal leege cognacflesschen en de restanten van eenige overvloedige maaltijden, die men heeft gevonden. Toen zij met hun onderaardsche gang zoover gevorderd waren, dat zij onder de safe-inrichting waren aangeland, heb ben zij den vloer der safe-inrichting open gebroken, waarna zij op hun gemak alle safes hebben geopend. Langs denzelfden weg, waarlangs zij gekomen waren, heb ben zij zich met hun buit weer uit de voeten gemaakt. Dc ramp van de „Italia". Leden van de „K r a s s i n"- bemanning naar Italië. De doctoren Samoilowitsj, Tsjoeknofski en Sredniewski, die als geneesheeren op de „Krassin" dc reddingspogingen meemaak ten, die door dezen Russischen ijsbrekei waren ondernomen om de bemanning van de „Italia" te redden, zijn op uitnoodi ging van de Italiaansche regeering naai Italië vertrokken, teneinde als getuigo ge hoord te worden door de commissie die in opdracht van de Italiaansche regeering eei onderzoek moet instellen naar de oorza ken van de ramp van het luchtschi, „Italia". Zware sneeuwval in den Harz. De zware sneeuwval der laatste dagen heeft weer sterke verkeersstoringen ten gevolge gehad. Bij Huy Neinstadt be reikte de sneeuw een manshoogte, zoodat een auto letterlijk in den sneeuw wegzonk. Op den landweg tusschen Schlandstedt en Dingelstedt zijn zoowel postauto's als particuliere wagens in den sneeuw blijven steken. Ook in het Oostelijk gedeelte van den Harz veroorzaakte de sneeuw groote liin lernissen. De strijd tegen het analphabetisme in Rusland. Te Moskou i* het tweede congres bijeen '•'an de vereeniging „Weg met het analpha betisme'Kalinin, de voorzitter van den al-Russische n sovjet, begroet het congres met een artikel in de Iswestija, waarin hij °-m. schrijft: in de twee jaar, welke sedert het eerste congres van de vereeniging ver hopen zijn, is wel veel bereikt, dat de Zij, die er de lasten van droegen. Er zullen heel weinig menschen geweest zijn, die gisteren niet de lasten hebben ondervonden van de gladde wegen. Op de eer.e plaats was het erger dan op de an dere, maar overal was het toch mis, ook voor de treinreizigers. Het volgende geeft wel wel een beeld van wat het zeggen wil, als de wegen met een ijskorst bedekt zijn. Het perron te Haarlem, zoo meldt een berichtgever van het „Hbld.", was gister morgen omstreeks acht uur dichter dan anders bevolkt met wachtende forensen. Met bezorgd gelaat speurden zij in weste lijke richting of er nu eindelijk niet een trein kwam opdagen. Zelfs de meest fleg- matieken onder hen werden onrustig toch was het nog maar een begin van de ellende. Toen eindelijk de zeer begeerde etectrisehe binnenrolde, ontstond een ge drang van je-welste om een plaats te be machtigen, een plaats, die men het ee ste halfuur niet weer zou verlaten. Vóór Half weg reeds werd de trein in zijn vaart ge stuit om weldra geheel tot stilstand te komen. Met leedvermaak doodden de rei zigers den tijd met te kijken naar de wan hopige pogin'gen van voetgangers op den straatweg om zich staande te houden. „Ze moeten nog leeren loopen", grin nikte een bleckc kantoorbediende, die blijk baar zoo zijn angst wilde verbergen voor het wenkbrauwenfronsen van zijn afdee- lingschef, dat hem zeker wachtte Met horten en stooten inderdaad werd de hoofdstad bereikt. „Wij stonden op het perron te Haarlem", vertelde een forens. Het lokaaltje van Lei den naar Amsterdam, dat te 8 u. 18 uit Haarlem moet vertrekken, kwam een paar minuten te laat aan en stopte niet, als ge woonlijk, op het tweede, maar op het eer ste perron. De regel is, dat te Ha?.rlern niemand in dat treintje mag instappen. De passagiers moeten wachten op 8 u. 22. Nu echter was bekend, dat die 22 circa drie kwartier vertraging had. Toch bleef het Leidsche lokaalt'e, dat bijna leeg was, voor de Haarlemsche forensen „verboden terrein". De forensen zagen het lokaaltje, waarin plaats te over was, vertrekken er. moesten wachten. Zij zagen ook den Hoek-trein te Haarlem stoppen, maar mochten ook daar niet in. Zij waren héél héél boos, om dat men blijkbaar te Haarlem nog niet be grijpt, dat in bijzondere omstandigheden bijzondere maatregelen moeten gelden. De oorzaken der vertraging. Gisterennacht om drie uur begon het te regenen en spoedig vormde zich een ijslaagjc. Dientengevolge begonnen de wis sels op het emplacement van het Centraal station te Amsterdam te weigeren doordat zich eeno ijskorst op do wisselsloffen had vastgezet. Ook de signalen, die door mid del van electrisch-pnei-matische geteidingen bediend worden konden niet op veilig ge trokken worden, zoodat de treinen niet binnen konden joopen. Onverwijld heeft men de wissels schoongespoten en daarna deze onmiddellijk met olie ingevet. Een extra ploeg is om vier uur gistermorgen reeds gevormd om zand te strooien op de perrons buiten dc kappen en op het em placement, zoodat het publiek en personeel zich ongehinderd konden bewegen. Er is dan ook niemand gevallen. Door deze voortvarendheid kon het treinverkeer spoedig zijn normalen loop nemen. Aangezien de gladheid niet. te wijten was aan ijzel, doch van de op den kouden grond bevroren regen, zijn de bo- vengeleidingen op de electrisehe lijnen ge heel in tact gebleven. Ook onderweg wercl van dc gjadheid weinig hinder on dervonden; die beperkte zich blijkbaar tot de stations Amsterdam en Haarlem. Door dat de wissels hier niet werkten, ontstond ongeveer ecu halfuur vertraging in den dienst naar en van het westen. Doordat men in deze richting een trein heeft doen invallen, n.l. den trein die te acht uur van Amsterdam naar Rotterdam behoort te vertrekken en de trein die te 10.34 van Rotterdam hier moet aankomen, kon het verkeer spoedig geheel normaal zijn gang gaan: de trein van 8.45 kon reeds op tijd vertrekken en na 10 uur was de toe stand volkomen normaal geworden. Uit het oosten kwamen de treinen aan vankelijk met een half uur vertraging aan. Flet vert-ck van Amsterdam in die rich ting geschiedde op de gezette tijden, be houdens enkele treinen die op aansluitin gen uit hel westen moesten wachten. Verkeersstoring in het West- land. Door de gladheid geraakte en vraelit- uto der firma P. Boers te Naaldwijk gis- ermorgen in dc sloot langs den weg r.oosduinenPoeldijk. Het achterstuk an den wagen bleef op de tramrails tean. Hierdoor werd het tramverkeer estoord. E^rst nadat de auto rechtop in 'o sloot'was gezet, kon de tram weder- m passeeren. Later is een kraanwagen •it Den Haag ter assistentie verschenen, "te storing van het tramverkeer, die ruim een uur duurde, was te onaangenamer, laar wegens de cl id beid van den weg de utobussen der W. S. M. een groot ge- 'eelte van den ochtend niet konden rij ten. Geen raadsvergadering weghns de gladheid. 'Wegens de gladheid was de raad van Vhoterland gisteren onvoltallig en moest 'c vergadering uitgesteld worden. Arnhem. Het aantal ongelukken te Arnhem door de gladheid voorgekomen, is legio. Ver scheidene malen is geneeskundige hulp ingeroepen voor been- en armbreuken, verwondingen aan het hoofd en andere lichaamsdeelen. Vele fieteen en automo bielen zijn tegen boomen en huizen gere den. Een groot aantal beaohadigde wa- oens is gisteren dan ook reeds wegge sleept. Tot dusver kwamen gelukkig geen ongevallen van efnstigen aard voor. Het •ïormale verkeer was geheel in de war. Autobussen konden ook hier nagenoeg niet rijden. De gemeentereniging is met man en macht aan het werk getogen om de binnenstad weer schoon te maken. Hoe de gladheid ontstond. De weerkundige medewerker van het „Vad." schrijft: Zoo zwaar als het gisterennacht geijzeld heeft, deed het dezen winter nog geen enkele maal. Hoewel gistermorgen vrccg de regen hier en daar al weer wat van de ijskorst had doen wegdooion, was het bui ten „één bonk ijs", inderdaad was alles overdekt met een ijskorst van enkele milli meters dikte, die a's cm spiegelglad gla zuur de straat, hek leen. boomen, draden en alles overdekte. Over Ie weilanden lag een zilverachtig waas en :lo vensters op de windzijdc waren aan de buitenzijde met een ijslaagje overtrokken. De ther mometer stond een fractie van con graad boven het vriespunt en :te regen viel al maar door, zoodat zich al groote piassen vormden. Een nevel en een elfen grauwe lucht hielpen dc troosteloos .-cerstoestand verergeren. Dit is do derde keer in dezen winter, dat de ijzel sterk is. i)c heide vorige keeren kwamen voor in 'le nachten van 14 en van 16 December. Ditmaal was de algemeene vecTStne- stand zeer gunstig voor ijzel. In het Wes ten een depressie met vrij hoogc tempe ratuur, in het Cos! en een gebied van strenge vorst, en bij ons dc gre) s tusschen dooi en vorst, waardoor de temperatuur, ook in de hoogerc luchtlagen het gunstigst was voor het onstaan van dit vrij zeldza me verschijnsel. Waarschijnlijk lag boven de koude Zuidelijke luchtstrooming in de onderste luchtlagen eeii warmere, zeer vochtige luchtstroom uit het Westen, waar uit regen viel. De vallende regendruppels konden in de onderste luchtlagen tot be neden het vriespunt afkoelen, zonder daar bij te bevriezen en eerst wanneer zij tegen den grond of tegen vaste voorwerpen stee gen, konden zij door den schok plotseling in ijs overgaan. Het is wel zeer waar schijnlijk, dat wij in dit geval met dezen vorm van ijzel te doen hebben, daar voor den tweeden vorm, n.l. het bevriezen van gewone regendruppels op den bevroren grond, do voorwaarden niet vervuld wor den. In dat geval n.l. moet de ijzel on middellijk volgen op vrij sterke vorst, waarbij niet alleen de grond maar ook al de vaste voorwerpen een temperatuur on der nul hebben. Dit kon nu niet het geval zijn nadat do temperatuur eergisteren den geh oei en dag boven het vriespunt is geweest. Ook kan men niet aannemen, dat do vensterruiten van een warm gestookte kamer bij een positieve buitentempera tuur zelf onder nul zijn. Zij konden dus alleen met. een ijskorst bedekt worden door het er tegen aan slaan van overafgekoelde regendruppels. Oppervlakkig beschouwd zou men hier tegen kunnen aanvoeren, dat, in overeen stemming met den stand van den thermo meter, de temperatuur in hoogere lagen niet beneden nul kan zijn. Evenwel moet men er rekening mede houden, dat in ieder geval bij dezen weerstoestand de tempe ratuur van den grond af naar boven toe afneemt, zoodat reeds op geringe hoogte de temperatuur onder nul is. Dp die ma nier is het mogelijk dat tot een of twee kilometers hoogte vorst voorkomt. Daar boven vloeit dan de warme stroom, waaruit de regen valt, die tijdens den val dooi de koude luchtlagen alle gelegenheid heeft onder nul af te koelen. Tijdens het schrijven van dit overzichtje bereikt mij het bericht van oen betrouw baren waarnemer die vanmorgen om half vijf op pad ging. Om dien lijd begon het te regenen. In korten t:jd was <le tra at ongeloofelijk glad en, hetgeen in verband met bovenstaande verklaring van den ijzel merkwaardig is, hoed en jas van eten man werden in korten tijd bedekt met een ijs korst, zoodat zijn klceren bij zijn bewe gingen voortdurend kraakten Beter bewijs voor het verschijnsel van bevriezen van ovcrafgekoelden vegen bij het aanslaan tegen betrekkelijk warme voorwerpen is wel niet denkbaar Volgens verklaring van dezen waarnemer violen alleen regendruppels en niet die eigenaar dige kleine, ronde ijspareltjes, die tijdens den ijzel wel eens den regen afwisselen. In verband met den algemeenen weers toestand dient nog te worden opgemerkt, dat wij nog steeds in een kenterings-sta- dium zijn. Dc absoluut stationnaire baro meter doet vermoeden, dat de depressie in liet Westen vastligt tegen het krachtige gebied van hoogendruk boven het vaste land. Daar wij hier tegelijk op de grens tusschen het westelijke dooi- en het oos telijke strenge vorstpebied liggen, leven wij voortdurend in de dobbering tusschen vriezen en dooien, waarvan het einde niet te zien is. maar die een verwarring ver oorzaakt in de verwachting van dooi of i;s> die voor deze lange winterperiode bijna zonder weerga is. andacht verdient, maar streng genomen heeft de vereeniging nog niet eens het fun- i'.amenteelc werk voor de verbreiding van de lees- en schrijfkunst onder de volks massa gedaan, het analphabetisme in zijn grefsten vorm bestaat zelfs nog in de dis tricten van de hoofdsteden. In het gouver nement Moskou zijn weliswaar sletehts 12 pet. analfabeten, maar in eenige nationale sovjetrepublieken bestaat de bevolking nog voor ten minste de helft uit personen, die lezen noch schrijven kunnen. Kalenin meent, dat het congres voor alles moet 's morgens om 11 en Js middags om A uur, wanneer de maag Beg/nt te vragen neemt de arbefdskracBt af; R0YAARDS HERINNERINGEN. Men schrijft ons: Dat ;i Rovaards geweest is, die Vondel weer ten tonneelc bracht, is overbekend. Niet aan 't groote publiek evenwel ge bleken. welke groote moeite hij zich per soonlijk hecfl getroost cm in zijn opzet te slagen. Beseffend dat hem ten deze aan den steun der Katholieken veel gelegen was, bcz'cht hij dc re'acties der Katho lieke bladen, welke zich toen nog verre van het tconeel hielden, om haar voor zijn pogen le winnen Ik hoor het hem nog be- toogen met zijn schitterende oogen en zijn breeden inor.d: „Vondel niet speelbaar? Dal zal ik eens anders laten z en!" Nu, hij heeft het overtuigend laten zien en 't. is ongetwijfeld mc te aan zijn optre den te danken dat de Katholieke pers gaandeweg meer voor het tooneel is gaan voelen. Zij had de menschen nu eenmaal met succes aangespoord ,Adam in Bal lingschap" te gaan zien en kwam zoodoen de tot het besef, ook in de richting van het. tconeel veel invloed ten goede te kun nen uitoefenen. Art'sten zijn vaak prikkelbaar 't ligt in den aard van hun zenuwspannend be roep maar niet allen durven zoo onver holen en voor uil tc komen, dat hun iets hindert, als ik Royaards een paar maal heb zien en hooren doen. In Den Haag gaf hij eens een zijner be kende Multatuli-voordrachten Saidjah en Adinde", de „Toespraak tot de hoofden van Labaak" enz. toen een der vele toe hoorden- er vermaak of leering in zocht, aan de hand van een boekje Royaards op den vcet te volgen. Dc man deed het heel bescheiden, maar loch hinderde het den art-'st, t zij door het kraken der bladzij den, wat dc stilte verstoorde 't zij door dien hij 't onaangenaam vond als ?t ware gecontroleerd te worden. Hoe *'t. zii, op een gegeven moment liie'd de kunstenaar op en zei: .Die meneer met dat boekie zou mij een groot genoegen doen a's hij 't in zijn zak stak". Weg ging het boekje en heel 'fc pubhek was op de hand van Royaards. die nu gerustgesteld voortging. Sterker nog heb ik het bijgewoond te Leiden tiiders een opvoering van Strind- bergs „Doodendans". Royaards speelde de hoofdrol: den aan den drank verslaaf den kan'tein, die in een der bedrijven in z'n eentje een waggelenden dnns uitvoert. Dc in de voorste rijen zittende studenten dit is .mos" in dc S'eute'stad vonden dien da"s grappig en begonnen te lachen. Plets hiekl Rovaards op en beet den lachers toe: ..Dit is een ernstig stuk, waarnaar ernstig dient te worden gekus te rd". De lach ve-stomde en 't spel werd ve~dev ongehinderd voortgezet. Ook nu was het rnbliek nateurlük on de hard van den kimstenaar, die hoog ge noeg stond aangeschreven om zich zulk een reprimande te kunnen veroorloven. vaststellen welke fouten bij het bestrijdings werk gemaakt worden, om betere en snel lere resultaten te bereiken. Vliegongeluk in Engeland Bij een vliegongeluk te Eastchurch zijn drie vliegers om het leven gekomen. HET SPOORWEG Oh'GELUK BIJ DE VINK. Lobo Jr. tegen de H. IJ. S. M. Voor dc civiele Kamer der Utrechtsclie rechtbank heeft nir. dr. P. OoRting, substi tuut-officier van Justitie, conclusie genomen in de zaak Benjamin Richard Lobo tegen de H. IJ. S. M. De officier van Justitie overwoog, dat de Hooge Raad bij arrest van 6 December 1007 besliste: dat de wet gever in artikelen 11061113 van het B.W een speciale regeling heeft gegeven voor do gevallen van moedwilliger) of onvoor- zichtigen doodslag, moedwillige of onvoor zichtige kwetsing of verminking van een lichaamsdeel of beleediging en daarbij blij kens de memorie van toelichting limitatief heeft willen bepalen, o.m. wie in geval van moedwillige of onvoorzichtige doodslag be voegd is schadeloosstelling to vorderen en hoe die schade moet worden gewaardeerd. Deze vordering in art. 1406 B.W. wordt ge geven niet in het algemeen aan nagelaten betrekkingen, die uit de inkomsten van den overledene eenig voordeel plachten te go- nieten, doch uitsluitend aan dc echtgenoo- te en kinderen, voor zooveer zij door den arbeid van den overledene plachten tc wor den onderhouden. De Hoogc Raad heeft bij arrest van 1025 uitgemaakt, dat in art 1406 B.W. een bijzondere regeling is getroffen en dat dc vergoeding, waarop aanspraak- kan worden gemaakt, inderdaad geen an dere is clan een om alimentatie te verschaf fen. In het licht der bovenstaande uitspraak staat het naar het inzien van nir. dr. Oosting vast, dat Benjamin Richard alleen kan worden toegewezen levensonderhoud en dat de 'actie ontvankelijk is voor zoover ze op dit levensonderhoud doelt en niet ont vankelijk is voor zoover buiten dit levens onderhoud nog speciale sommen of scha devergoeding wordt gevraagd. Wat betreft de subrogatie, waarop de Verzekeringsbank „De Nieuwe Eerste Ne- derlandsche" zich beroept op grond, dat vegers 1 et r—' evrl ""CO.aan B. J. Richard heeft betaald, welke zij terugvor dert van do N.V. H. IJ. S. M., meent dc officier, dat in dezen terecht een beroep op subrogatie wordt gedaan. Dc officier achtte het daarom redelijk, aan cischer toe te kennen gedurende zes jaar lang, ingaande 9 Sopt. 1926 en eindi gende 9 Se; l. l'"'\ cf bil eerder overlijden van Benjamin Richard een bedrag van 1500 aan onderhoud jaarlijks, met niet ontvankelijk verklaring van eiscners iu diens verder gestelde eischen; en voorts de N .V. Hol!. IJze en Spoorweg Mij. te veroordeelen- tot betaling van 2500 met veroordeeling der maatschappij in dc pro ceskosten ten slotte in do zaak N. V. Ver zekeringsbank „Nieuwe Eerste Nedorland- selio" contra N. V. Holl. IJzeren Spoorweg Mij., waarin M. J. Lobo intervenieerde, de vordering van den interveniënt tc ontzeg gen. Over vier wekon zal vermoedelijk arrest worden gewezen. SPAARFONDS VOOR BODEMCULTUUR Omtrent de uitspraak der rechtbank tc 's-Gravenhage in de zaak van curatoren van het Spaarfonds voor Boctemcu'.tuur tegen de gewezen leden van het bestuur dier stichting kan nader het volgendo w orden medegedeeld Curatoren grondden hun vordering hierop, dat blijkens dc acte vah oprichting en dc reglementen het deel der stichting was het bevorderen van bodemcultuur, nader het verzamelen van geldmiddelen met het doel, deze tc beteggen in werken van bodenmultuur. Het bestuur had een aanzienlijk bedrag geleend aun een kleine scheepswerf, dat grootend eels verloren ging. Curatoren meenden nu, drt hierdoor in strijd met de statuten was handeld en de bestuursleden op dien grr nd voor het bij dit crediet geleden verlies aan sprakelijk waren. Bovendien zou het cre diet h.i. lichtvaardig en zonder genoeg zame zorgen voor de terugbetaling zijn verleend. Dc rechtbank oordeelde, dat de be stuurders eener stichting o.a. de verplich ting hebben om goed en met inachtneming van de statutaire reglementen te beheerer en dal, indien zoolang zij in functie zijn, iemand namens de stichting tegen over hen in rechten kan optreden, dit nicl wegneemt, dat zij voor eventueel ge pleegde verzuimen en tegenover do stiel) ting aansprakelijk zijn, en dat na hun op treden hetzij het opvolgpnde bestuur hetzij de curator in het faillissement de: stichting deswege tegen hen kan agcerer Echter oordeelde de rechtbank, dat he: niet de bedoeling der oprichters kan zij): geweest, dat het totaal der contributie: en inleggcklcn in werken van bodemeul tuur zouden moeten worden hetegd, daar immers de kosten van aanschaffing van kantoorgebouwen, installatie van d( soaarbanlc enz. onmogelijk uit, het geringe stamkapitaal van 1000.konden worden bestreden en do Spaarbank liquide mid delen moest hebben om aan cventueele vergoeding tot teruggave van inlcggelden te kunnen voldoen. Zij achtte liet bestuur dus niet vel licht allo gelden in werken van bidem- cultuur te beteggen, zoodat liet niet de '•cldtecning aan de scheepswerf niet in strijd met de statuten had gehandeld. Omtrert den grond, dat het eredict 'ichtvaardig en roekeloos was Verleend, besliste dc rechtbank, dat de feiten, waar op de curatoren hiervoor een beroep doden, deze bewering niet wettigden. Naar het oordeel van dc rechtbank ko nion deze feiten hierop nedor, dat dc 'ebitrice een kleine werf was, voor den bouw van luxe-jachten en dat niet de normale waarborgen voor ten-r betaling der to leenen gelden waren bedongen, behoudens een hypotheek, die verleend is. zonder voorafgaande taxatie, terwijl zij verder overweegt-, dat de gedaagden ech ter terecht hiertegen aanvoeren, dat,, zoo- als tusschen partijen is komen vast te staan, het crediet moest dienen om de werf Akerboom naar de eischen van den 3—S

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1929 | | pagina 7