UiT HET VATICAAN.
Jk
DE AFGELOOPEN WEEK IN HET
BUITENLAND
Gem. Berichten.
WEEK-Elt
LIED VAN DEZEN TIJD.
I n
Door Prof. ANDREAS RASETSCHNIG (Rome)
De Katholieke Italiaansche jeugd (Gio-
ventii Cathohca Italia na) hield dezer da
gen haar algerneeno vergadering in de
Eeuwige Stad.
Het was ge -n massa-bctooging, want zoo
lets is in een overwegend katholiek land
niet noodig, maar 't was een .•>pmeene bij
eenkomst van 2000 afgevaardigden van de
katholieke Jeugdorganisatie, die in Italië
meer dan 200.000 leden telt. Op deze ver
gadering werden de banden, der kameraad
schap nog nauwer toegehaald en het leven
wekkend woord van Rome hecfi door zijn
onvergankelijkheid en bezielende levens
kracht een blcciend organisatieleren ge
schonken aan allo parochies en gemeenten
van Italië.
Deze samenkomst te Rome was noodza
kelijk om een overzicht te krijgen over de
gebeurtenissen van de twee laatste jaren
en om oen nieuw werkprogramma vast te
stellen voor de toekomst, nu weer een heel
nieuwe periode gaat aanbreken. Voor al de
vergaderingen die gehouden werden was
slechts een onderwerp aangegeven, waar
over gesproken zou worden: „de Paus, op
perherder der Katholieke Kerk''. Want naar
Hem, den Stedehouder Gods, schouwt de
Italiaansche jeugd omhoog in deze angst
volle ure der moeilijke Jijden; nu alle men-
schelijk hopen ij lel ga: bli n. klampt zij
zich vast aan zijn troon. Hij is hun licht op
den donkeren weghun gids en leidsman
cp moeilijke paden Hij is hun vurige ver
dediger, warneer zij aangevallen of belas
terd worden. Hij spoert hen aan, om het
kwade te weerstaan en alle bekoringen te
overwinnen.
De vergaderingen werden gehouden in
de groote aula der Pauselijke Kanselarij
onder leiding van den Voorzitter der fede
ratie Adm. Ccrsanego. Graaf Delia Torre,
directeur van de Oservatore Romano, en
Mgr. Tardini, algemeen Adviseur der Ka
tholieke Jeugdorganisatie hielden belang
rijke voordrachten over het reeds vermelde
onderwerp: de Paus, do Opperherder der
Katholieke Kerk
Het Congres werd besloten met een
plechtige audiëntie ten Vaticane, waar Z.
H. de Paus alle deelnemers ontving in de
hertogzaal, waar de H. Vader, na zich eerst
enige oogenblikken ondex-houden te hebben
met het algemeen bestuur en do geestelijke
adviseurs der afdeelingen, plaats nam op
den troon, luido toegejuicht door de aan
wezigen. Dankbaar nam de Paus de op
brengst van den Sint Pieterspennine in ont
vangst, die dcor de afdeeling Milaan was
ingezameld. In zijn toespraak die de H.
Vader alsdan hield heette hij do afgevaar
digden van harte welkom in zijn huis. Z. H.
prees den ijver die do jongelingen aan den
dag gelegd hadden op den Universiteitsdag
voor de verspreiding der tijdschriften voor
de jeugd. „Het jonge geslacht" en „de
Italiaansche jeugd" de H. Vader be
wonderde hun liefde voor het missiewerk;
het was een voldoening voor den Paus te
mogen-vernemen dat het feest der Onbe
vlekte Ontvangenis tot de eerste en groot
ste feestdag der Katholieke Jeugd verheven
was.
De H. Vader dankte vooral liet aftredend
bestuur der federatie en bijzonder den
voorzitter Corsanego, aan wion de H. Va
der het Commandeur-kruis van de Orde
van den H. Gregorius overhandigde.
Tot algemeen voorzitter der katholieke
Jeugdorganisaties benoemde Z. H. Mr. Jer-
volino te Napels.
Na de Pauselijke audiëntie werd het
Congres gesloten, na een afscheidswoord
van den aftredon-den voorzitter Corsanego.
Ook de nieuwe voorzitter Jervolino hield
een prachtige redevoering bij dc aanvaar
ding van zijn gewichtig en moeilijk ambt.
Daarna sprak de oud-voorzit ter Pericoli
nog een opwekkend woord, totdat Kardi
naal Laurenti in de vergadering verscheen,
die de afgevaardigden aanspoorde om
trouw te blijven in him groot e liefde voor
Paus en Kerk.
Graaf Delia Torre sloot dit schitterend
geslaagde Congies.
In de Sixtijnsche kapel werd oen plech
tig jaargetijde gezongen voor al do kardi
nalen,. die sedert 1 November 1927 overle
den zijn. Z. H. dc Paus was zooals gewoon
lijk bij deze plechtigheid tegenwoordig.
Vergezeld van de leden van de groote Pau
selijke hofhouding kwam Z. H. naar de
Sixtijnsche lcapel waar hij plaats nam op
een Pauselijken troon aan den linkerkant
van de basiliek van Sint Jan v. Lateranen,
gers onder leiding van Mgr. Lorenzo Perosi
liet „Tu es Petrus" zongen. Kardinaal Bog-
giano ,droeg een Pontificale Requiemmis
op, geassisteerd door de gewone assisten
ten der Sixtijnsche kapel, een kanunnik
van de basiliek van Sint «Tan van aterancn,
als presbyter assistens, een kanunnik van
Sint Pieter als diaken en een van Santa
Maria Maggiere als subdiaken. Op indruk
wekkende wijze veerden de Sixtijnsche zan
gers de rouwzangen uit van Palestrina en
andere oude meesters.
Na de li. Mis werd een kleine baar ge
plaatst vóór den Pauselijken troon, terwijl
de H. Vader, bekleed met de grooto Paus-
kap en de mijter op het hoofd, de absoute
verrichtte, nadat de Pauselijke zangers het
Libera hadden gezongen, waarmede deze
plechtigheid beëindigd was.
Bij liet verlaten der. Sixtijnsche kapel
werd wederom hot „Tu es Petrus" gezon
gen en in de groote konings- en hertog/aal
waar talrijke belangstellenden waren opge
steld werd de H. Vader eerbiedig toege
juicht.
Li één maand tijd zijn er drie gezanten
van vreemde mogendheden bij den H. Stoel
overleden. Freiherr Ludwig von Pastor,
toen de gevolmachtigde minister van Ve
nezuela en thans Dr. George Gentil, mi
nister van de Republiek Haïti, sinds Ja
nuari 1927 bij het Vaticaan geaccrediteerd.
Reeds eenigen tijd geleden was hij naar
Haïti teruggeroepen, ofschoon hij zijn ambt
als minister bij het Vaticaan behouden had.
Dezer dagen vierde kardinaal Merry del
Val zijn zilv. kardinaalsfeest. Deze kardi
naal, die tijdens het Pontificaat van Pius X
Pauselijke staatssecretaris was, heeft in
Trastevore een Patronaat opgericht voor
de jongens van de. Vereeniging van het H.
Hart, waar de kardinaal iederen middag
heengaat om met de jongens te spelen en
te praten.
Bij gelegenheid van zijn zilver kardi
naalsfeest gaven deze jongens den bemin
den kardinaal een fijn portret van zijn
overledene moeder. De kardinaal was zeer
getroffen door deze aardige attentie.
Op het coger.blik houdt men zich hier in
Rome druk bezig met het ingelaschte hei-
ligverklarixagsproces van kardinaal Bellar-
minus wiens zaligverklaring 13 Maax*t j.l.
plaats had. Een zoo spoedige inleiding van
het heiligverklaringsproces is iets heel bui
tengewoons. De processen, waarbij de won
deren werden onderzocht die op voorspraak
van Bellarminus verkregen zijn, zijn reckls
geëindigd deze wonderen werden als echt
erkend»
Nu moet nog een nieuwe bijeenkomst
worden gehouden, waarin alles nog eens
opnieuw streng onderzocht wordt. Voor
het geval, dat dat onderzoek gunstig is,
komt de Congregazione Generale bijeen,
waarbij de H. Vader steeds tegenwoordig
is. Is ook het oordeel van den Paus goed
keurend dan beveelt hij do opstelling van
het decreet der erkende wonderen, 'waarop
dan nog een zoogenaamde beraadslaging
„del tuto" plaats heeft.
Daarin wordt door den H. Vader meege
deeld, dat men met alle zekerheid tot de
heiligverklaring kan overgaan.
Deze heiligverklaring is dan ook heel
spoedig te vei wachten.
Scheepsramp. Deze week heeft
de Oceaan wederom een streepje aan de
balk kunnen schrijven. De prooi was niet
onbelangrijk. Meer dan 100 opvarenden
van het Enge": ,e schip de „Vestris" wer
den buit gem;lit.
Er gaan allerlei verhalen ronds omtrent
den toestand ven het schip, de onbekwaam
heid van de bemanning, de ondeugdelijk
heid van het c ddingsmateriaal en de nala
tigheid van kapitein. De oorzaak van
den ramp zou -degen zijn in het verschui
ven van de la .ng, terwijl de kapitein nog
te laat noodseinen had laten uitzenden,
waaraan het groot aantal dooden te wijten
zou zijn. Naar aanleiding van deze en an
dere klachten worden niet minder dan
vijf onderzoeken ingesteld, n.l. door de
justitie te New-York, door de Amerikaan-
sche scheepvaart-inspectie, door de econo
mische commissie van den Amcrikaansclien
senaat, döor de reeder ij van het schip en
door het Britsche ministerie van Handel.
Dat wordt een dure geschiedenis voor do
reederij
Thuis uit Indië. Na een paar
van zulke groote zeerampen als er gebeurd
zijn met de „Mafalda" en de „Vestris", zou
men werkelijk gaan den. n, dat de lucht
toch nog veiliger is dan de zee, vooral nu
Smirnof en Aier weer zijn teruggekeerd
van hun groote reis naar Ned. Oost-ïndië.
Smirnof en Alcr hebben op do heenreis
een beetje pech gehad bij Bagdad, waar zij
eenige dagen moesten blijven wegens be
schadiging van hun landingsgestel, .doch
overigens hebben zij een mooien vlucht ge
maakt.
Elf October j.l. zijn zij van Schiphol
vertrokken en na een week oponthoud te
Bagdad zijn zij 29 October te Bandoeng
aangekomen. Den 6en November vertrok
ken zij weer tzil Bandoeng en gisteren, 10
November, strc-ek de groote vogel weer be
houden neer op het vliegveld Schiphol. De
vier overige vliegtuigen hebben het er
niet alle even vlot van afgebracht. De eer
ste twee, bestuurd resp. door Koppen, en
Moll, volbrachten de reis in 13 en 12 da
gen; twee mooie vluchten. Maar No. 3 en
No. 4 hebben den tocht moeten opgeven.
De eerste geraakte bij Cawnpore in do
soep en de tweede bij Rangoon. Beide
moesten worden gedemonteerd en per
schip naar Indië worden getransporteerd,
wat voor een vliegtuig een roemloos einde
beteekent.
Als wij de vluchten naar Indië eens met
elkaar vergelijken, dan komen wij tot de
volgende resultaten.
Van der Hoop vloog in 1924 in 20 dagen
gaar Indië, Geysendorffer deed er in 1927
13 dagen over en luitenant Koppen be
haalde rx uetzelfde jaar met zijn „Post
duif" het record door den afstand af te
leggen in 9 dagen.
Dat record heeft hem nog niemand nage
daan, hijzelf cok niet, toen hij het eerste
vliegtuig van de vijf dit jaar naar Indië
vloog. Al hebben derhalve twee vliegtui
gen cenige déveine gehad, over 't alge
meen genomen, maken de „vliegende Hol
landers" heusch geen slecht figuur.
Dospookkyuiser. Als eertijds
het spookschip „De vliegende Hollander"
zoo spookt thans weer de Duitsche pant
serkruiser A. door de politieke wateren en
voorspelt evenals zijn legendarische voor
ganger weinig goeds.
Men herinnert zich met hoeveel moeite
het Duitsche kabinet onder rijkskanselier
Hermann Muller na de algemeene verkie
zing tot stand is gekomen en dat de oplos
sing van de crisis van den voorzomer
slechts ils vccrloopig beschouwd word. De
afspraak is geweest, dat alles in het najaar
herzien zou v. orden, omdat de volkspartij
den eisch had gesteld dat de groote coali
tie niet alleen in het rijk, maar ook in Prui
sen aan het bewind moest komen.
Maar nu kraakt het bedenkelijk in tie
niet al te vaste voegen van de coalitie. De
nog niet gebouwde pantserkruiser bewijst
nu reeds zijn gevaarlijk karakter door een
niet te versmaden aanval te doen op de
hechtheid van het Duitsche lmbinet. Men
zal zich herinneren, dat de plannen tot
den boaw van den kruiser afkomstig zijn
van de vorige regeering, en dat de sociaal
democraten zich toen heftig daartegen ver
zetten.
Daarom waren zij pijnlijk getroffen, toen
de tegenwoordige regeering, welke nog wel
onder leiding van een sociaal-democraat
staat, het besluit nam om de plannen tot
den bouw van den kruiser uit te voeren.
Thans is men bezig in den Rijksdag over
deze affaire tc debatteeren.
Gcöner, do minister van rijksverdedi
ging, acht het pantserschip noodig voor de
defensie en heeft met het oog op de voort
zetting van het werk al groote orders ge
plaatst. Hij wil niet frijken voor den storm
loop van de sociaal-democraten, die tegec.
over hun kiezers verplicht zijn tegen het
afbouwen van het pantserschip te stemmen,
omdat die een van de verkiezingsleuzen is
geweest. De socialistische ministers moeten
met den stroom mee, en de rijkskanselier
ook. President Hindenburg heeft zich aan
den kant van Gröner geplaatst, aangezien
ook hij het schip als een onmisbare aanvul
ling van de vloot beschouwt. Ziedaar de ne
telige toestand, waaruit voor het oogenblik
nog geen uitweg te zien is. Geven de s*
ciaal-democrafcen in deze principieele kwes
tie toe, dan schokken zij hun prestige bij
de kiezers en verspelen zij kiezersstem-
meri bij massa's aan dc communisten. Van
daar weer eincleloozo gedachtewisselin
gen. Strandt de regeering op deze klip, dan
kan men een herhaling van de strubbelin
gen van dezen zomer verwachten over de
vraag hoe men een coalitie met zoo weinig
aanhechtingspunten in elkaar kan zetten en
houden.
Poincaré V. In Frankrijk is men
voor een crisis meer of minder niet bang.
Met het élan, aan de Fransehen eigen, is
de jongste crisis in enkele dagen opgelost.
Ondanks zijn leeftijd is Poincaré nog een
lenige gymnasthij duikels aan de een»
zijde van de politieke rekstok naar omlaag
en nupzóó zit hij er weer langs de an
dere zijde op.
Het vijfde ministerie-Poincaré
Eigenaardig is, dat de kabinetsfortna-
teur wel premier is, doch zelf geen porte
feuille heeft aanvaard.
Dat schijnt vermoedelijk in verband te
staan met zijn plannen om bij de komende
belangrijke internationale onderhandelin
gen zich persoonlijk meer te doen gelden.
De heer Briand heeft weliswaar de lei
ding van het departement van buitenland-
sche zaken behouden, maar men weet d&u
zijn gezondheidstoestand verre van gunstig
is en het is dus wel waarschijnlijk dat
Poincaré, meer nog dan alreeds het geval
was, op de buitenlandsche staatkunde van
het kabinet zijn stempel zal dnikken.
Tegelijk met de oplossing van de Fran-
sche crisiskwam uit Boekarest het be
richt van de vorming van een minis terie-
Manioe, dat uitsluitend bestaat uit leden
van de nationale boerenpartij en waarin de
meerderheid afkomstig is uit Zevenburgen;
de oud-Roemeniërs zijn slechts door een
tweetal ministers in bet kabinet vertegen
woordigd.
Mandoe heeft over de hecle linie gewon
nen. Er zal oi middellijk tot parlementsont-
binding werden besloten en reeds in De
cember zullen de nieuwe verkiezingen wor
den gehouden. Dat was natuurlijk onver
mijdelijk, want met het tegenwoordige in
overweldigende meerderheid liberale par-
lemont zou geen regeering van Manioc mo
gelijk zijn.
Nog een 10-j arige. In dezen tijd
vieren er verscheidene landen hun 10-jarig
feest. Tsjeclio-Slowaldjc, Letland, Polen
enz. allemaal nieuwe rijken, die hun ont
staan danken aan den uitslag van den we
reldoorlog. Ook de Oostenrijksche republiek
heeft Maandag haar 10-jarig bestaan her
dacht, hoewel zij weinig reden had tot
feestvieren.
Op 12 November 1918, den dag nadat de
laatste keizer uit het Huis Habsburg te
We enen afstand van den troon had gedaan,
zag de nieuwe Oostenrijksche Republiek de
formcele en wettige wijze het levenslicht.
De nieuwe geborene was een kind met een
waterhoofd.
Het gebied van den staat omvat eenige
van do armste en bergachtigste streken
van het oxide keizerrijk. Slechts een derde
van den bodem wordt bewerkt, een derde
is mot bosschen begroeid, de rest zijn berg
hellingen met slechts hier cn daar een
bergweide. De economische positie van den
staat wordt beheerscht door die van de
hoofdstad, een belangrijk financieel en fa-
brieks- en handelscentrum, waarin onge
veer een derde van de heele staatsbevol-
king is opgehoopt. Deze hoofdstad is inge
richt voor een xxitgestrekt rijk, maar is veel
te groot aan den top van de kleine, arme
republiek. Vooral in den eersten tijd was
de toestand afschuwelijk, hongersnood
klopte aan de deur en handel en bedrijf
stonden stil. De Amerikanen vooral heb
ben toen krachtig geholpen.
Men herinnert zich ongetwijfeld de. ho-
pelooze positie van de kroon, wier waarde
tot. plus minus nul was gereduceerd cn
den arbeid van mr. Zimmerman als commis-
sagis-generaal van den Volkenbond. Dank
zij diens bemoeiingen en dank zij het
krachtig beleid van mgr. Seipel, die sinds
1923 aan het bewind is, is Oostenrijk lang
zamerhand de ergste moeilijkheden te bo
ven gekomen. Een van de moeilijkste
oogenblikken van mgr. Soipels bewind, was
het oproer van 15 Juli 1927. toen het
Weenscho Paleis van Justitie in brand
werd gestoken. Sindsdien houden socialis
ten en niet-socialisten er ieder een eigen
legertje op na, welke legertjes verleden
maand beide op één plaats tegelijk wilden
demonstreeren. Zooals men weet. is alles
zonder incidenten verloopen, doch teeke
nend is wel de gespannen toestand, welke
er hcevscht in dit 10-jarig republiekjedat
een allesbehalve onbezorgde jeugd mee
maakt.
DE FABRIEKSBRAND TE
W0RMERVEER.
Ernstige bedrijfsschade.
Uit Wormerveer wordt nog aan de „Tel."
gemeld: Gistermorgen hebben wij nog een
bezoek gebracht aan het fabrieksgedeelte
der Chocoladefabriek van de firma W. J.
Boon en Gomp., dat Donderdag een prooi
der vlammen werd.
.Het bleek, dat bij dezen brand, die
grooten indruk op de bevolking maakte,
die geheele voorraad embailago, bestaande
uit papier wikkels, doozen. verder belang
rijke hoeveelheden chocolade, hagelslag, ca
caoboter, suiker, door het vuur zijn ver
teelt. De schade aan de machinerieën is
niet zoo groot als aanvankelijk gedacht
weit. Enkele machines zullen, na reparatie,
nog te gebruiken zijn, hetgeen voor de
voortzetting van het bedrijf van groot be
lang is.
De heer J. J. Laan, eigenaar der fabriek,
wonende te Bloemendaal, die zich op het
tijdstip van het uitbreken van den brand
in zijn woonplaats bevond, werd telefonisch
van den brand op de hoogte gesteld. Per
auto spoedde hij zich naar de plaats des
onheils. Wij laten hem aan het woord:
„Reeds te Velsen bij het oversteken van
het Noordzeekanaal, bemerkte ik aan den
rooden gloed, dat de brand ernstig was. De
schade voor naijn bedrijf loopt in de ton
nen, te meer daar ik niet tegen bedrijfs
schade verzekerd ben. Zoo gauw mogelijk
begin ik de afdeeling chocolade weer in
bedrijf te stellen, doch daar zullen zeker
wel drie a vier maanden mee heengaan.
Gelukkig zijn de cacao- en drupsafdeeling
en de banden-afdeeling nog intxict geble
ven, zoodat het bedrijf niet geheel behoeft
te worden stopgezet."
In de chocolade-afdeeling heerschte juist
een bijzondere drukte, in verband met het
naderend Sint Nicolaasfeest. Veertig meis
jes zullen noodgedwongen moeten worden
ontslagen Het mannelijk personeel kan
zoolang in andere afdeelingen van de fa
briek te werk worden gesteld.
Inbraak bij een Armenraad.
Gisternacht heeft men zich, vermoedelijk
door gebruikmaking van een valschen sleu
tel, toegang verschaft tot het perceel van
den Armenraad aan den Jansweg te Haar
lem. Een bedrag van 350 werd gestolen.
de
ma a
da
Zaterdag 17 November.
wil alsmaar genoegelijker wordt
genoegelijk mogelijk te vootj djte:
men, wordt er van alles geprai] tuir,<
feest te kunnen vieren. E
Slaat U maar even de krantelite:
naar de pubilea. Jan de Stake fcuigf
twintig jaar werkzaam bij één acht!
stakingen meegerekend. Jan
gens op het kantoor ontvangen
enveloppe met inhoud en
vQoral den laatste heeft hij zeb *ten
diend. Men jubileert met schoon}
ginnen, voetbal-, zwem-, tennk.
sterren, in de krant staat het
het nichtje van de tante van< vr'
den laats ten Duitschen keiz^judc
omdat een actrice of acteur )e ^el
vaarwel gaat zeggen, er wordt i
gevormd van mer.schen, die graal*"3,1'0'
neeren of die het prettig vinde: ge
naam in de krant staat, zij Z1C
in, bieden een cadeau aan pi® "eui
lauwerkransen en de actrice o! >eÖ Z
laat het toonoelom eerst 1^___
een toiirnneé te gaan maken, et
ijskoud op de planken terug te
opnieuw te boginnen.
Hindert niet als er maar feet
Maar nu begon men toch
raken met het uitdenken van
den om te jubileeren of feest fel
Daar hebben we echbeT wat op k'
of beter gezegd Groningen hst||
op gevonden, want aan Groninj
eer van deze uitvinding toe.
Daar begon men feest te
schenken te geven bij de gel
honderdduizendslen inwoner
ljecld vond navolging, zoo erg
jubileerende grijsaards,
ten bij jubileerende zui;
>hi
Yan Groningen begon de vicfo
daar de honderdduizendste i
blijde intocht hield is men
afgezakt, tot men rru te GoirjF
gekomen, waar men de j
vijfduizendste inwoner fe
al bleek ook naderhand datdietj
ste eigenlijk niet eens
was.
Wij doen echter hier alleen n'-T e
lil
com
Zoo vertolt een medewerker
ook in het buitenland
mie.
e r i
warts" dat hij een bezoek h«i'
aan diverse instellingen
zorg te Weenen.
Aan het slot van zijn rapjzie
de journalist van een in eenir*
gen aangetroffen plakkaat ntj16^
stad Weenen iederen jonggebwr0®1
gezetene van Weenen i
zonfcj
reef.
naar behoeftigheid ten geschfc3ie*
2-1 luiers,
2 flanelletjes,
6 hemdjes, DSV^
G nachtjakjes,
1 badhanddoek,
2 navelbandjes,
1 truitje,
1 flanellen deken,
2 gummi-dekens,
1 baby-garnituur (zeep, zaüfe^£
der). F
Het plakkaat noemt de zor;| Ka.r
nieuwe generatie een der
plichten der gemeente. En :'P*ee
vertelt, dat de Weenschc vro:*tBPr'
tijgenooten geen schoonerc
clan in haar beste plunje
lingpakket naar het juist-vern™10
gaan en tot de jonge moeder
„De burgemeester van Wee:
zich over het nieuwe Weenscb'«®b
stuurt u den eersten uitzet". 1 ha
Zou het nog erger worden.
Ik denk er over een roman
getiteld: „Van Groningen tot
Maar waar moot het met
heen, als ze in de luiers
Ik ijs ervan.
BLONDJES GENIETEN DE VOORKEUR
't Gesprek ging 's avonds in de soos
Och, 'k zal 't niet eens vertellen,
Waarover dat gesprek wel ging,
Het waren vrijgezellen.
Maar toen reeds laat de stemming
steeg,
't Was bij het tiende rondje,
Riep riet: Als ik toch nog eens trouw,
Dan is het met een blondje.
Een jaar nadien was Pieter nog
Steeds vrijgezel gebleven,
Toen wenschte hij verandering
In 't vrijgezellenlevcn.
En plots'ling vond hij wat hij zocht,
Een snoezc^ r /.ig hondje,
Charmant, heel lief, een leuke meid,
Een allersehattigst blondje.
Zij was nou ja, dat zeg it 1S
Dat houd ik voor mij zelrtHR
Hij bracht haar 's avonds troflET
Zoo meestal tegen elven. tme
En bij het afscheid luisterde prd
Hij dan een korte stonde: n^T1
Mijn..-, ('k zet hier maaiw3'£j1(j
Mijn allerliefste blonde. 'li
,.id
Verliefd, verloofd en toen ikje
't Gewoon verloop der zat»Jij t
Maar aan het blonde haar ^oc
i P ti
Ook Piet gewoon te raken. Q0^
Maar voor hij trouwen giD? r d
Hij zich niet één seconde
Hij stortte zich hals over L-F;
ld
p. J
imp
nd
op
ten
nter
In 't huw'lijk met zijn blonde.
Na vijf en twintig jaren was
Zij grijs dat schoono blondje
En Pieter sprak tot haat, toen hij
Dacht aan dat tiende rondje:
Jouw haar dat heeft het hem gedaan
Daar ging 'k het eerst van hou'en,
Nu weet ik het: 'k had even goed
Een zwartje kunnen trouwen.
1 P
