BINNENL/JD.
Gem. Berichten.
Buitenl. Berichten.
OUDEIHUIS
DERDE BLAD
„DE LEIDSCHE COURANT"
ZATERDAG 29 SEPTEMBER 1928
U"
AAN ONZE KATHQ-KE
LUISTERAAR
In de maand October zal Huizensche
gender een jaar werkzaam z
Wij mogen niet vergeten,, er van dat
^ogenblik af bard gewerkt om zooveel
mogelijk tegemoet te kom»an de ver
langens van onze luisteraar;
Vooreerst wat de program's betreft.
Voor een ieder, die zijn ctie daarop
restigde moest het wel dujjk zijn, dat
de K.R.O. zich op alle gebieavoog, waar
op hij het katholieke volkneende van
dienst te kunnen zijn, zoo^oestelijk als
stoffelijk. Met de middelejaarover de
stichting beschikte en die achzelf won
derbaar groot, toch in verhing tot een
omroep zeker niet te grooiTen, bracht
zij tot stand, wat zij vermei
Dat het niet in die perfj was, waar
in het zijn kon, lag niet ale krachten,
die zich beschikbaar steldejaar wel aan
de relatief bescheiden midm, waarover
zij beschikte om alle kra-chldie er onder
ons katholiek volk schuilejar voren te
kunnen brengen.
Ware de stijd niet zooaar geweest
tegen die factoren, welken van ver-
scbi.'Jende zijden tegen de'oei van den
K. K. O. verzetten, er i nog veel
meer bereikt
Doch. dit is het gewoosrloop, lang
zaam dringen de idreën-r. De strijd
staalt den mensch wel, doioudt tevens
.den rasschen vooruitgang;en.
Vervolgens is er ook hajev-.rkt, wat
betreft den zender zelf. stonden nu
eenmaal voor het feit, dais een lange'
golf werd toebedeeld, die ral voor niet
al te beste toestellen spg in conflict
kwam met den zakenzen der regee
ring, en met de Radio is. Het is
voortdurend een verand» van golf
lengte geweest tussohen en 1870 M
ook omdat vooral op 196Qde storingen
van buitenlandsche zend het radio-
genot van vele lüisteraaoor een deel
bedierf. Dit was op somnplaatsen van
ons land erger dan op >re. De z.g.
pieptoon" was maar zei geheel en al
onhoorbaar.
Toen werd er onmiddé gedacht aan
ipen korte golf.
Met groote kosten w-deze installa
tie op den Huizenschemnder aange
bracht, en dat voornam» om de zuide
lijke streken van ons ladie het meest
van de storingen te lijéhadden, van
betoren ontvangst te «en.
Ook hiermede liep a niet zoo -tyi,
van stapel, als wij onAdde/ voorg
eteld. Het spTak wel vzelf, dat een
zender op lange golf guwd, een korte
golf niet zoo perfect uitzenden als
men wel zou gewild hen. En toen
daarbij nog kwam, dafele luisteraars
in hot Zuiden niet besten over prima
toestellen, waarmede zchter wel het
zooveel sterker statiovangenberg kon
den ontvangen, werd Iv^or <le technici
in Huizen een probleedat moeilijk op
te losten was.
Toch na veel arbeidi veel uitdenken
van den bekenden teiker den heer
White, die zich geen rite ontzag, kwam
ook hier de oplossing;
De korte golf op zizelf evenals de
lange van Huizen zoo si van modulatie
werd ook in het Zuid goed ontvangen,
en dezer dagen, na deoefnemingen ter
plaatse door twee ingjure van Philips,
en na weer een nieuwe verbetering in
Huizen te hebben aangebracht, mochten
wij van de federatie van Katholieke ra
dio vereenigingen te Limburg, het bericht
lezen, dat de korte golf van Huizen op
dnelampstoestel krachtig werd ontvan
gen. Een zucht van verlichting ontsnapte
ons, toen wij dat vernamen. Want het
was voor ons steeds zoo onaangenaam ge
weest, terwijl wij alles in het werk lieten
stellen om het Zuiden te bevredigen maar
steeds te vernemen, dat men nog altijd
moeilijkheid ondervond met de ontvangst.
Wij kunnen nu met een gerust hart blij
ven uitzenden, tot 1929 in de hoop, dat
met het in werkingtreden van de nieuwe
golfverdeeling Huizen nog beter zal vol
doen, dan nu reeds het geval is, en zeker
de hinderlijke storingen ran den piep
toon over de lange golf zullen zijn ver
dwenen.
Zoo gaan wij dan vol moed de toe
komst tegemoet, vertrouwend op Gods ze
gen, maar ook op het toenemend aantal
van onze leden. Want het moet gezegd
zijn nog velen laten zich beinvloeden
door de schijnschoone woorden van ande
ren. Nog velen lezen over de radio te veel
in bladen, die ons vijandig zijn, en maar
al te weinig in de onze. Als daar toch
eens een einde aan kwam. Als de Katho
lieken zich allen eens bewust werden van
de groote kracht, die in hen BC-huilt, en
waardoor zij de hulp op geen enkel ge
bied van anderen noodig hebben, wat zou
de K. R. O. nog veel meer kunnen geven
dan hij tot nog toe gegeven heeft.
Einde October een jaar .geleden had de
inwijding van den Huizenschen zonder
plaats. Ons ledental is in dien tijd meer
dan verdrievoudigd de lezers van den
„Katholieken Radio-Gids" meer dan ver
vijfvoudigd. Reden tot dankbaarheid.
Maar als wij de talrijke luisteraars on
der de onzen, die noch den Gids lezen,
noch den K. R. O. als de hunne beschou
wen, in ons land nagaan, dan vragen wij
ons af: Is het nu toch niet mogelijk, dat
deze hun kleine grieven, die zij hebben,
of hun kleine uitvluchten, die zij voor
wenden, op zijde zetten om met enthou
siasme den K. R. O. groot te maken?
Het moet kunnen en het zal ook
gebeuren.
Maar, beste vrienden, opschieten en
niet langer meer wachten.
L. H. PERQUIN,
Voorz. v. d. K. R. O.
ONGELUKKEN.
Doodclijk auto-ongeluk.
Vrijdagmiddag is op het gevaarlijke
kruispunt BoewcgRomerkorkweg, te Be
verwijk, de J8-jarige kruideniersbediende
G. D. met zijn rijwiel onder een met stee-
nen beladen vrachtauto geraakt. De onge
lukkige kreeg een der wielen van het
zware voertuig over heb hoofd, waardoor de
dood onmiddellijk intrad.
Het rijwiel ewrd totaa/l verbrijzeld.
Op last van de politie is het lijk in be
slag genomen, evenals de auto, waarvan
zooals bij het onderzoek reeds is gebleken,
de remmen niet naar behooren functio
neerden.
Dit is reeds heb derde ongeval met
doodelijken afloop, dat deze week te Be
verwijk heeft plaats gevonden.
Ernstige aanrijding.
Gisteravond tegen 12 uur reed op den
Rotterdamschen dijk te Schiedam een auto
gemerkt H. 47874 tegen een bijna stil
staande bus op van de Schiedamsche Auto
bus-Onderneming. Vijf inzittenden uit den
auto twee hceren en drie dames, werden
alle vijf eruit geslingerd en liepen alle
meer of minder ernstige verwondingen op
aan hoofd, armen enz. Van een der dames
b.v. was de linkerschouder geheel ont
wricht terwijl de chauffeur, zekere B., go-
ruimen tijd bewusteloos was. Alle vijf wer
den naar den politiepost aan de Koemarkt
vervoerd, waar dr. de Leeuw hulp ver
leende.
Uoodelijke val.
De 13-jarige loodgietersknecht H. V. is
bij hot doen van reparaties aan het post
kantoor te Ter'oorg uit dc dakgoot geval
len. Hij werd op genomen mot zware sche
delbreuk en overleed kort daarop.
Gevel ingestort.
Aan den Grintweg te Winschoten is plot
seling de geheele achtergevel der behuizing
der touwslagers Gebrs. Smit ingestort. Er
waren geen persoonlijke ongelukken.
Brand.
Te Helvoirb is de boerderij van Witlox
aan den Heikant door onbekende oorzaak
geheel afgebrand. Inboedel en oogst gingen
verloren evenals een geldkistje met papie
ren geld, waarvan de asch naar Amster
dam wordt opgezonden.
Schip tegen de Theemskade geslagen.
Het vrachtschip „Afiena"
beschadigd.
Duizenden menschon te Londen waren
gisteren getuigen van een merkwaardig in
cident op de Theems. Het Nederlandsohe
vrachtschip „Afiena" word door den ster
ken stroom gegrepen en uit het midden van
de rivier in de nabijheid van de Naald van
Cleopatra tegen den kademuur geslagen.
De boeg van het schip werd daardoor ern
stig beschadigd. De „Afiena" was naar den
wal uitgeweken teneinde een aanvaring
met het Nederlandsche 6chip „Annio" te
vermijden. De „Afiena" begon snel te zin
ken, doch de „Annie" kwam te hulp en
sleepte liet schip naar den overkant van
de rivier, wivar het later meerde.
Mishandeling.
Bij de firma T. den Breejen van den
Bout, die baggerwerken verricht in de
Coenhaven te Amsterdam, wordt gestaakt.
De stakers zijn voor een groot deel ver
vangen door werkwilligen. Deze blijvon aan
boord van de schuiten overnachten. Een
bakker, die hen van brood voorziet, is door
de stakers lastig gevallen en met een mes
gestoken. De vier daders zijn gearresteerd.
Donderdagavond heeft een student op
een politiebureau te Amsterdam medege
deeld dat een 2G-jarige collega in de
Utrechtsohestraat bij de Heerengracht door
drie onbekenden was mishandeld. Hij had
den mishandelde per taxi naar het Bin
nengasthuis gebracht en was daarna naar
het politiebureau gegaan. De mishandelde
was zoo afgerost, dat hij het bewustzijn
had verloren. In het gasthuis achtte men
zijn opneming noodzakelijk.
De aanvallers zijn, na hun heldendaad te
hebben verrioht, in een auto weggereden.
.-Jogal wat op z'n kerfstok.
Te Hilversum is zekere A. R. op heeter-
daad bij een inbraak betrapt- Hij heeft be
kend ook te 's-Hertogenbosch te hebben
ingebroken bij mr. van S. op den Konings
weg en bij van H. in de Alph. Diepenbrock-
straat, terwijl de politie aanwijzingen heeft,
dat hij ook de dader is van de inbraak in
de Sc. Leonarduskerk waarvoor eerst twee
te Gilze aangehouden buitenlanders wer
den aangezien, die echter ontkenden. De
man heeft nog meer op zijn kerkstof en is
naar Amsterdam overgebracht.
Twee inbrekers op heeterdaad betrapt
Donderdag omstreeks 9 uur werd te
Voorburg opgemerkt, dat twee personen
zich op verdachte wijze in de gemeente op
hielden. Zij wisten zich aan het oog der
politie te onttrekken, door zrch in het park
Vreugd en Rust achter de boschjes te ver
bergen.
De inspecteur van politie heeft met een
der agenten het park afgezocht en de per
sonen aan de achterzijde van de aldaar
staande Montessorischool aangetroffen.
Daarbij bleek, dat een ruit reeds van stop
verf was ontdaan, terwijl onder het raam
op den grond een boor werd aangetroffen,
voorzien van stopverf,
Beide personen zijn naar het politiebu
reau overgebracht, waar zij bekenden het
plan te hebben gehad in te breken met het
doel om te stelen.
De aangehoudenen zijn Amsterdammers
genaamd T. en R., die reeds verscheidene
vonnissen ter zake van diefstal met inbraak
achter den rug hebben,
Een der verdachten is reeds 7 maal ver
oordeeld. De politie deed du* een goede
vangst.
Bouwvallige brug.
Donderdagmiddag werd geconstateerd,
dat het onderwerk van één der bruggen in
den weg DoesburgZevenaar in de
nabijheid van Doesburg zoodanig wae
vergaan, dat het vervoer van andere dan
lichte vrachten verboden moest worden.
De burgemeester van Angerlo, mr. dr.
Blom, heeft zich onmiddellijk met het de
partement van waterstaat in verbinding
gesteld.
Maatregelen zijn genomen om zoo spoe
dig mogelijk voorzieningen te treffen.
De brug staat onder bewaking van Rijks
politie.
Verdacht sterfgeval.
Te Terhorne (Ft.) zon het lijk worden
begraven van de ochtgonoote van schipper
D., welke vrouw zeer plotseling wav over
leden. Do beaardingsplcchtigheid werd even
wel verhinderd door den burgomeester, die
het lijk liet herschouwcn en den schipper
en diens dochtertje een langdurig verhoor
afnam. Een en ander hield verband met
gerezen twijfel aan een natuurlijken dood.
De familieleden zouden zich over minder
gelukkige huwelijksomstandighcden van
den overledene hebben uitgelaten.
Nadat het onderzoek had plaats gehad
werd het lijk vrijgegeven en kon ten
slotte de begrafenis worden gehouden.
ONGELUKKEN.
Twee dooden bij de ontploffing te Hoboken
Misdadig opzet in hot speL
Betreffende de ontploffing van hot mu
nitiedepot in het fort van Hoboken bij
Antwerpen, kan nader worden bericht, dat
twee soldaten om het leven zijn gekomen.
Uit het onderzoek is gebleken, dat men
met misdadig opzet to doen heeft. Aller
eerst werd brand gesticht bij het munitie
depot en terwijl de soldaten naar het de
pot toesnelden, werd brand gesticht in de
gebouwen, die als slaapzaal dienen en
waarin op dat oogenblik soldaten lagen te
slapen. Deze gebouwen werden geheel
vernield. Drie personen zijn aangehouden
en in verzekerde bewaring gesteld.
Weer een ontploffing.
Vijf dooden, 15 gewonden.
In een dynamietfabriek te Orbetello
(Italië) heeft een ontploffing plaats go-
had. Vijf personen werden gedood, vijftien
gewond.
Ontploffing onder Piccadilly-circus.
Acht personen gewond.
Bij het graafwerk onder Piccadilly Cir
cus te Londen voor den bouw van een
nieuw ondorgrondsch station, heeft gieter-
middag een ongeval plaats gehad, doordat
ontsnapt gas ontplofte. Ten gevolge hiervan
werden acht personen gewondzij moesten
naar het ziekenhuis worden overgebracht.
Door de ontploffing werd een deel van hot
wegdek stukgeslagen, doch het verkeer on
dervond weinig of goon vertraging.
Brandscherm wilde niet dalen.
Oorzaakdertheaterramp t©
Madrid.
Blijkens een ingesteld onderzoek was in
het verwoeste Teatro de Uovododes hot
vereischt ijzeren brandscherm aanwezig,
doch door een defect aan het mechanisme
kon dit bij het uitbreken van don brand
niet worden neergelaten.
De brand te Hankow.
Vijfhonderd dooden, tien
duizenden dakloos.
Bij den brand te Hankow zijn vijfhonderd
personen om het leven gekomen en duizen
den huizen verwoest. Tienduizend perso
nen zijn dakloos. De brand brak in een
theehuis uit.
Heb Roode Kruis te Shanghai heeft le
vensmiddelen onder de bevolking doen ver
deden.
Huis ingestort in Stralsund.
Volgens een bericht van den Lokalan-
zeigor geschiedde Vrijdagavond te Strals
und een ernstig ongeluk. In do Langestr.
wordt een winkel vorgroot. Toen de met
selaars Vrijdag de plaata reods verlaten
hadden stortten plotseling onder luid ge
raas het huis, benevens het aangrenzende
in. Na ingespannen arbeid gelukte hot
3 der onder de puinhoopen begravenen
zwaargewond te bergen. Voorzoover tot
nog toe is vastgesteld bevindt zich nog
een vrouw onder de puinen. Het staat nog
niet vast of voorbijgangers onder de pui
nen begraven zijn daar een groot deel dor
straat met »teenen bedekt is.
t.
Met zijn negenen war ze. Het was wel
een tobben geweest, zo groot huishou
den, maar Gods zegen l nooit ontbro
ken. Vader was een zeeppassend man,
en alom geacht en geëennderwijzer, die
dorpsjeugd niet enkeV noodige ken
nis wist bij te brengen, m vooral opvoe
der was in den waren zinj woords. Moe
der, de stille, ijverige huisuw, stond hem
Steeds trouw ter zijde.
Hr waren jaren gekomi van kommer
©n zorg, de ziekte van moer, een der jon
gens brak op een kwaden tg zijn beeA-
Marie, de oudste was nooiheel sterk en
men vreesde soms voor haaleven dan,
toen de oudsten klaar stondi om hun weg
te maken in de wereld kwn de oorlog:
toen voor 't eerst leerde mt honger ken
nen. Maar toch, nooit verd eklaagd. Van
jongs-af hadden de kindeienleeren besef
ten dat het leven en strijd ws om het be-
s aan; maar tevens ock een groote gave
ods waar men Hem looit lankbaar ge
noeg voor zijn kon.
Zij waren flink en zagn me blijde oogen
e toekomst in, ook al vas hit heden niet
rooskleurig.
We moeten zelf vfji let leven maken
wat er van te maken isjze: nder dikwijls,
en met Gods hulp komei te ér altijd wel.
•n moeder had er dat Ingevoegd:
„zoolang er een oudjrbis is zal geen
en -el van den goeden vegafwijken, laten
e hopen steeds bij elkaide te mogen blij
ven tot ze allemaal groit jjn.
u waren ze groot, en loeder mocht
r° sch zijn op haar krooit:Jan was reeds
on erwjjzer, hij had het mbt van zijn
Va eJ-, ozen els het hrnjst bereikbare,
want hij voelde zich tot d'e jugd getrokken
n nad hij niet ondervonda van hoe ont-
belang bet ws, een degelijk
christelijk onderwijs te krijgn.
ane was den laatsten tij toch zoover-
gezond dat zij het huishoden bijna ge-
e op zich nemen kon: ni kon moeder
^epr rust hebben, maar lie gunde zij
c toch niet, want ze vori genoeg te
oen \oor haar drie kleinkaderen, de
on jes van Joseph, de twede zoon, die
6 een pachtersdochter gehuvd, aan het
oereu geraakt was. Dan kmmen er de
™ee meisjes, Fientje en Len>, vroolijke
knappe meisjes, die al gauw door flinke
jongens tot vrouw begeerd werden. Rik
was op het Seminarie en Hubert wilde
graag Missionaris worden; dan was er
André, de eenige die „uit den aard gesla
gen" was, geen slechte jongen, maar licht
zinnig. Daar hadden de ouders veel hoofd
brekens over, maar toch wilden ze vertrou
wen dat het goede voorbeeld der anderen
op den duur hem wel tot nadenken zou
brengen. Het laatst sloot Wieske de stoet,
de lieveling van allen, een lief blond ding
van zestien, dat met haar blauwe oogen en
zoeten glimlach aller harten won.
Wieske zal niet lang wachten op een
vrijer, plaagden de broeders wel eens. Dan
lachte ze maar en zei niets.
Het was in 't najaar en begon.al wat
koud te worden.
Moeder zat bij het vuur aardappels te
schillen en de kinderen kwamen al gauw
naar huis, die avonduurtjes waren altijd
zoo gezellig, die misten zc niet graag.
Is André nog niet terug? vroeg Jan.
Neen, hij is met Frans Pceters mee, ik
geloof naar Hasselt, maar hij zou vanavond
toch terug komen.
Naar Hasselt? Maar daar is het ker
mis, moeder! Als hij dan maar terug komt
vanavond.
Vader kwam juist binnen en had de laat
ste woorden opgevangen.
Hij begreep onmiddellijk over wien er
sprake was, en zuchtte.
Anrdé baarde hem zorg den laatsten
tijd. Hij wilde moeder niet verontrusten,
maar besloot den jongen eens flink onder
banden te nemen.
Het avondeten werd haast zwijgend ge
nuttigd. Moeder klaagde dat het toch zoo
koud werd, en bezorgd keek Marie haar
aan: zou moeder ziek worden? Ze moest
maar vroeg naar bed, misschien een ver
koudheid.
Maar ze wilde er niet van hooren: neen,
ze bleef wachten op André, die moest bij
thuiskomst zien dat moeder niet naar bed
ging voor alle kinderen cr waren.
Maar het wachten duurde lang: en 'tliep
tegen den morgen. Het vuur was uitge
gaan en moeder schrok huiverig op van
haar onrustige slaap in den leunstoel; hoe
laat was het, en was André nog niet thuis
gekomen?
Vier uur! Ze hoorde juist de klok slaan,
en tegelijk gestommel op het voorportaal.
André kwam binnen, voorzichtig, en wilde
naar boven sluipen, maar moeder riep
zachts
André!
Verlegen trad hij de kamer binnen.
Maar moeder, nog op? trachtte hij
gekschorend te zeggen, maar hij sloeg de
oogen neer en bleef aan de deur staan,
niet wetend wat te doen.
Zacht trad moeder op hem toe:
Jongen je moet zoolang niet uitblijven
kom, ga nu maar stil naar boven en slaap
goed uit.
Dat maakte meer indruk op André dan
een boetpreek. Beschaamd volgde hij haar
naar boven, wilde haar een zoen geven,
doch zij weerde hem af, niet ruw, maar
met een stil verwijt in de oogen.
Den volgenden dag sprak vader lang en
ernstig met zijn jongsten zoon.
Och, ik weet wel, vader, dat ik niet
zoo ben als de anderen. Ik wil nu eenmaal
méér genieten van het leven, ik kan het
niet. helpenWaarom heeft u mij ook
niet naar zee laten gaan?
Het was vreemd, maar van jongsaf had
de jongen naar zee verlangd.
Van wien hij die zucht hebben kon?
Geen enkele Willems was ooit gaan varen,
zoover men zich herinneren konhoe zou
't ook, zij hadden altijd in het hartje van
Limburg gewoond, en misschien was er
meer één die de zee ooit gezien had; An
dré echter was als kleine jongen eens met
een boot het kanaal opgevaren, en daarna
had hij zoolang gesmeekt toch eens naar
zee te mogen gaan, dat vader met oen
schoolreisje hem meenam naar Blanken
berg.
Sindsdien bleef het zijn droom: matroos
te worden, en later wel kapitein. Dat de
brave onderwijzer er niet voor te vinden
was, sprak vanzelf. Hij kende zijn goeden,
maar wat lichtzinnige, jongste
Nu echter was hij een opgeschoten knaap
een man haast; hij had geen lust, in het
werk, verschillende vakken had hij al ge
probeerd, maar niets kon hem op den duur
bevallen; hij was niet lui, maar de arbeid,
waar hij geen zin in had, stond hem zoo
tegen, dat hij er niet veel goeds van te
recht bracht. En nu vroeg hij niet meer om
naar zee te gaan, maar vader zag dat deze
neiging toch te machtig in hem was zou
het dan niet beter zijn toe te geven? Wie
weet, misschien?
Dien avond werd het beslist: André
mocht naar zee, en hij was in de wolken.
Een paar dagen later al vertrok hij. Vader
had hem aan een vriend aanbevolen te
Antwerpen, die aan een zeevaartmaat
schappij verbonden was.
Al spoedig kwam een opgewekte brief;
hij zou gaan varen, als licht matroos, heer
lijk! En nooit zou hij vader en moeder
vergeten, neen, zo zouden ook nooit spijt
hebben, hem te laten gaan. Nu was Tiij
waar hij zijn moest, het. zou wel gaan!
Maar moeder, die sinds een paar dagen
erg aan 't hoesten was die kou ook!
zuchtte diep en zei op een avond tegen
Marie
Kind, als vader en ik er eenmaal niet
meer zijn, zorg dan dat het ouderlijk huls
altijd blijft openstaan voor alle kinderen.
Zoolang dat er is, gaat er geen verloren;
maar als jullie allemaal verspreid zijt, weet
men zich geen welkom meer als daar.
Broers en zusters zijn wel goede vrienden,
maar men is er niet „thuis".
Het werd sukkelen met moeder; eenige
moanden duurde hot, dat riep God haar tot
Zich. Gebroken stond vader daar, omringd
door zijn kinderen. Het duurde lang eer
men berusting vond in het groote vertrou
wen op het weerzien hiernamaalsMen
miste moeder zoo, doch ook wist men dat
zij van uit den hemel beter op haar kinde
ren waakt© en voor hen Gods zegen af
smeekte.
Eenige jaren gingen voorbij, stil, kalm.
Van André bleven de berichten soms lang
uit hij was slechts éénmaal thuisgeko
men tenlaatste zelfs een heel jaar. Was
de jongen onverschillig geworden of?
Als ik er nu eenmaal niet meer zijn
zal, wat dan? Dan vindt de jongen geen
thuis meer, en dan
Maar Wieske legde hem de hand op deq
mond.
Het waj ©0n groote zorg voor vader-
Niet zoo spreken, vader, wij laten u
nog niet gaan, nog lang niet! En een thuis
zal het altijd blijven, altijd.
Och kind, als O. L. H. mij roept.
Moederke wacht me in den hemel, ik voel
het, zij wenkt mij. En gij, kind, ge zult
er ook uitvliegen uit het hest; was gisteren
Gust niet hier? En ge doet me toch niet
gelooven dat die alleen voor mij komt, hé?
plaagde hij.
Hij zal niet meer komen, vader.
Hoozoo?.. Waarom dan niet?..
Ik heb hem gezegd dat ik hem heel
gaarne lijden mag, doch dat ik niet trou
wen wil, met hem niet en met geen ander.
Maar Wieskelief, on vader drukte zijn
jongste tegen zich aan, meent ge dat? Gaat
mijn jongste dan naar het klooster?
Neen vader; 'b was wel eens mijn
droom, doch ik geloof dat O. L. Hoor mij
liever hier thuis hobben wil. Onze Mario
heeft Hij reeds geroepen, en zij is gelukkigj
Fien en Lena hebben haar huishouden, en
wij blijven samenEn als André terug
komt vindt hij altijd oen thuis....
Maar ik zou toch bij Lena kunnen
wonen gaan, als het werkelijk uw roeping is
Neon vader, dat is niet hetzelfde; we
moeten allemaal hier ons thuis hebben,
waar moederke leefde en waar we allen ge
boren zijn. Moeder zei immers vaak: „Zoo
lang er een ouderhuis is, blijven allen vor-
eenigd", en dus moet dat zoo blijven. Och
vader, en zij streelde zijn nu geheel ver
grijsd haar in zachte liefkozing, donk toch
niet dat het een offer voor mij is! Zoolang
ik u heb.
En zoo bleef het. En nadat do oude
schoolmeester het moede hoofd had neer
gelegd, in blije hoop op het weerzion van
zijn goede vrouw, en dankbaar voor al het
goede God dat hem hier benedon schonk,
vertrouwende dat Hij zijn kinderen ook
verder zou zegenen, bleef Wieske in bet
ouderlijk huis wonen. Zij was gelukkig,
doch één zorg bleef: zou André nog ooit
terugkomen?
Hij kwam: na jaren vond hij den weg
naar huis terugmaar het was njet meer
dc zorgelooze, vroolijke jongen, het was
een man gerijpt door ondervinding, vroeg
ond door een hard leven maar vooral door
zijn losbandige jeugd. Hij was afgedwaald
gelijk men steeds gevreesd had, maar toch
in den grond lag te veel goeds. En hij wist,
dat hij terug moest gaan, terug naar het
onderhuis. Hij dacht dat hij er niemand
meer vinden zouDoch —elk eon verras
sing! Hij kwam aan bij avond terwijl Wies
ke juist de luiken dichtsloot. Hij tuurde
naar binnen; was dat waarlijk zijn jongste
zus.
Wieske! fluisterde hij.
Zij had iets gehoord, keek naar den
vreemden man:
Riep er iemand?
In plots herkennen vloog zij naar de
deur:
André, eindelijk! Jongen toch, einde
lijk zijt ge daar!
Maar Wieske, hoe kon je denken
ik wist immers zelf niet dat ik ooit terug>-
komen zou
Het meisje lachte, hel-op:
Ik wel! ik heb al dien tijd gewacht..
Moeder wist dat het ouderhuis onweer
staanbaar trekken zonl.,M
