BINNENLAND.
LIEFDE'S
JEUGDDROOM
TWEEDE BLAD
OE LEIDSCHE COURANT
DINSDAG 25 SEPTEMBER 1928
den, nu van 1145 millioen, terwijl toen in
circulatie was een bedrag van 200 millioen
aan bankbiljetten, nu van S00 millioen. (In
1913 310 millioen). Nog beter indruk krijgt
men door het bedrag van de totale waarde
in het gebouw bijeen. In 1897 was dit 443
millioen, thans 3300 millioen gulden.
Voor wie daarin belang stellen, moge
de volgende specificatie dienen: aan on
derpand en beleeningen 520 millioen; aan
bewaameming 1210 millioen (particulier
510, Rijk 700); aan edel metaal in de goud-
kluis 422 millioen (waarvan slechts 7.5 mil
lioen zilver); en hierbij moeten dan nog
gevoegd worden de bovengenoemde 1145
millioen.
De clearing is eerst in 19171918 begon
nen, en sindsdien gestegen van 2.3 milliard
tot 15 milliard; het totaal bedrag, dat ge-
gigeerd is, van ongeveer 245 millioen tot
42 milliard.
Na deze uiteenzetting werd de lange
rondwandeling door den doolhof van gan
gen en de daaraan gelegen kluizen, kanto
ren, enz. begonnen, doch niet dan nadat
de Koningin mr. Vissering bedankt had
voor alle moeite, die men zich wel voor de
voorbereiding van het bezoek had willen
geven. Men zag de bankbiljetten liggen in
pakjes van 5000, en men kon ook het stem
pelen van de bankbiljetten aanschouwen,
het machinaal daarop zetten van de hand-
teekeningen. De biljetten komen overigens
kant en klaar van de firma Enschedé te
Haarlem. Even verder schitterden de ba
ren van kostbaar geel metaal. Elke baar
heeft een gewicht van 12.5 Kg. en een
waarde van 20.000. De gouden tientjes,
die het grootste gedeelte van den goud
voorraad uitmaken, zijn geborgen in grau
we zakjes, elk bevattend 12.000, zoodat
men hun glans niet zag. Alleen op de tel-
tafels blonken de goudstukken, rinkelend
gleden ze in de zakken. Interessant was
ook het bezoek aan de Valschegeldcen-
trale, waar men allerlei ongeldswaardig
papier zag liggen en portretten van ver-
valschers.
In de garage zag men auto's staan
de Bank heeft tegenwoordig een eigen
autobedrijf; ook zag men op een binnen
plaats kruiwagens met door een transport
band aangevoerde bankbiljettennulpde
pap verkregen door vernietiging van aan
de circulatie onttrokken bankbiljetten. En
ten slotte bezichtigde de Koningin met
haar Gemaal en Dochter in de biblio
theek een kleine historische tentoonstel
ling betreffende het Bankbedrijf. Hier
werd de thee geserveerd. Hare Majesteit
verklaarde bij het afscheid, dat zij zeer
voldaan was over het interessante bezoek.
Het diner.
Gisteren hebben aan het diner ten Hove
verschillende civiele en militaire autoritei
ten aangezeten, o.w. de commissaris der
Koningin in Noord-Holland jhr. mr. dr.
Roëll; burgemeester W. de Vlugt; schout
bij-nacht Quant, commandant der marine
te Willemsoordde heer E. Heldring, voor
zitter van de Kamer van Koophandel en
Fabrieken; de heer mr. G. Vissering, pres.
van de Nederl. Bank; dr. C. J. K. van
Aalst, president der Nederl. Handel Mij.;
prof. J. G. H. de Meyere, reetor-magnificus
der Universiteit; prof. G. Ch. Aalders, rcc-
tor-magnificus der Vrije Universiteit; mr.
C. Baart de la Faille, president van de
rechtbank en vele anderen.
INGEZONOEN MEDEDEELING.
DEN HAAG ROTTERDAM
Alleen Hofweg 6 Hoogstr. hoek Spui
DE NIEUWE TORPEDOJAGERS.
De nieuwe torpedojagers De Ruyter en
Evertsen, Piet Hein en Kortenaer, werden
in de maand Augustus op stapel gezet, de
eerstgenoemde bij de Kon. Mij. „De Schel
de" te Vlissingen, de overigen bij Burger-
hout's Machinefabriek en Scheepswerf te
Rotterdam. De eerste werd te water gela
ten op 23 October 1928, de-laatste 28 Juni
1927. Het is een nieuw en groot type van
schepen. De grootste lengte bedraagt 9S.15
meter en de grootste breedte 9.50 meter en
de holte 5.72 meter. De waterverplaatsing
in 1640 ton met e endiepgang van 4 meter,
terwijl gedurende 4 uur een snelheid van
36 mijl wordt behaald.
De artilleriebewapening bestaat uit 4 ka
nonnen van 2 c.M., twee van 7.5 c.M. en 4
mitrailleurs van 12.7 m.M. De kanonnen van
7.5 c.M. vormen het luchtafweergeschut.
Elk schip is voorzien van 2 triple-lanccer-
inriohtingen, elk met 3 torpedo's van 53
c.M. Voorts zijn aan boord 4 bommenwer
pers en is er een wegneembare inrichting
tot het meenemen en lanceeren van 24
Viclcerstnijnen. De bemanning bestaat uit
den commandant, 8 a 9 officieren, den chef
der equipage, 20 onderofficieren en honderd
korporaals en manschappen. Als voortstu-
wingswerktuigën zijn aan boord opgesteld
twee gecombineerde turbine-machines met
een vermogen van circa 33000 P.K.
Ten slotte zij uog vermeld, dat er nog
4 schepen van dit type te Rotterdam in
aanbouw zijn, n.L de Van Galen, de With,
van Nes en Blanckert.
Gis!ermiddag te half twee zijn de Do
Ruyter en de Evertsen naar het Nieuwe
Diep vertrokken.
Een Vereeniging voor veiliger Verkeer.
De bekorting van het persbericht over
het door de Alg. Vereeniging voor Auto
mobilisme aan de Tweede Kamer gezonden
adres, maatregelen verzoekende ter bevor
dering van 'n veiligen verkeer, heeft eenige
hoogst belangrijke cijfers, die het publiek
moet kennen, doen vervallen. De groolo
ernst van dit onderwerp is daardoor niet
voldoeude tot haar recht gekomen.
Hoe wij er thans voor staan.
Door het ontbreken van een statistiek
op zichzelf een verbijsterend feit van
allo verkeersongevallon in ons land, gaan
we uit van de cijfers van Amsterdam. We
houden rekening met de waarschijnlijkheid
dat er op de buitenwegen minder ong»val
len voorkomen dan in de steden (wat voor
de doodclijke ongevallen zeer betwijfeld
moet worden) en trekken daarvoor 30
pet. af.
Er zouden dan, om bij de eindcijfers te
blijven in Nederland over 1927 een kleine
10.000 gevallen van dood, verminking cn
lichtere verwondingen geconstateerd moe
ten worden.
Waarheen we gaan.
In het tweede kwartaal van 1928 was het
totaal aantal verkeersongevallen in Am
sterdam reeds met 15 1/2 pot. toegenomen,
terwijl dat der doodelijke ongevallen zelfs
met ruim 300 pet. stieg tegenover het
daaraan voorafgaande kwartaal. Over het
geheele land lezen we tegenwoordig trou
wens van vooral ernstige ongelukken met
auto of motor, dat valt reeds den opper-
vlakkigen lozer op. Wanneer er geen snelle
en krachtige maatregelen worden geno
men, dan valt aan de hand van buitenland-
sohe statistieken gemakkelijk tc voorzeggen
welke cijfers we hier to zien krijgen bij een
geregeld drukker wordend verkeer.
Nemen we eenige steden wier inwoner
aantal Amsterdam over eenigen tijd hoopt
te evenaren, en drukken we het totaal on
gevallen cijfer uit per 100.000 inwoners. We
'''krijgen dan voor:
Birmingham 452 ongevallen per 100.000 inw.
Liverpool 474
Hamburg 623
In hetzelfde jaar 1927 geeft Amsterdam
een overeenkomstig berekend cijfer aan van
201, over gedeeltelijk 1928 reeds 215.
Het verschil zit natuurlijk in het zeer
veel grootere aantal motorvoertuigen in de
genoemde steden, maar daardoor valt te
vens op, welk gevaar we hier loopen wan-
HET OVERLIJDEN VAN
PROF. GEURTS.
Omtrent het overlijden van den Hoog-
eerw. Hooggel. Ileer Prof. P. J. H. Geurts,
meldt „de Tijd" nog het volgende:
Zooals men zich herinnert, moest prof.
P. Geurts 'n jaar geleden zijn professoraat
onderbreken wegens een hoogst ernstige
overspanning. Aanvankelijk werd hij in het
Sanatorium te Heerlen en vervolgens in
Huize Padua te Boekei verpleegd. Onge
veer een maand geleden scheen een ver
betering te zijn ingetreden, doch Vrijdag
avond omstreeks acht uur werd de zieke
plotseling door een toeval overvallen. De
toestand scheen weer te verbeteren, doch
Zondagmorgen moest hem het H. Oliesel
worden toegediend, waarna de dood reeds
bleek te zijn ingetreden.
Woensdag &.s. zal het stoffelijk over
schot naar Swolgen worden overgebracht,
waar de uitvaart en begrafenis tegen half
elf zullen plaats hebben.
Professor Petrus Johannes Hubertus
Geurts werd geboren te Swolgen, gemeen
te Meerlo, in Noord-Limburg, den 8sten
Augustus 1869.
Na zijn studiën te Rolduc en te Roer
mond, ontving de seminarist in 1895 te
Roermond de H. Priesterwijding en het
zelfde jaar gewerd hem zijn benoeming tot
kapelaan aan de Munsterkerk aldaar.
Terstond na ziin priesterwijding, op 26-
jarigen leeftijd, werd hem de hoofdredac
tie over het Roermondsohe orgaan „De
Maas- en Roerbode", toevertrouwd.
Aan dit blad ontplooide hij zijn zeer bij
zondere journalistieke gaven op zoodanige
wijze, dat, toen een opvolger moest wor
den benoemd voor Mgr. Eijgcnraam als
hoofdredacteur van „De Tijd", het Door
luchtig Episcopaat zijn benoeming be
krachtigde. Den len Maart 1903 aanvaard
de hen zijn nieuwe functie te Amsterdam,
waar hij tevens rector werd van het St.
Bernardus-gestioht.
Op zoo uitnemende wijze heeft hij zijn
taak vervuld dat, toen in 1911 zijn eigen
bisschop, Z. D. H. Mgr. Drchmanns van
Roermond, een hoogleeraar in de Kerkge
schiedenis en sociologie aan zijn Groot-Se
minarie moest kiezen, hij daarvoor rector
Geurts aanwees. En de tegenwoordige bis
schop Z.' D. H. Mgr. Schrijnen benoemde
hem kort voor zijn ziekte tot kanunnik van
het Kathedraal Kapittel van Roermond.
Ook na zijn heengaan van ons blad, al
dus vervolgt „de Tijd", legde de vaardige
schrijver zijn journalistieke pen niet neder.
Hij deed zijn gretig gelezen „Gestalten en
Gedachten" geregeld in onze bladen ver
schijnen, waarna ze in boekvorm werden
uitgegeven.
Professor Geurts had de verzorging zijner
uitgaven aan de administratie onzer druk
keren opgedragen. Zijn zesde deel was juist
voltooidde eerste drie deelen beleefden
reeds een herdruk; het eerste deel zelfs
een derden druk. De netto opbrengst dozer
uitgaven besteedde hij voor den bloei, der
Missie en daarom was hij zoo buitenge
woon dankbaar, als hij mocht vernemen,
dat de exploitatie goed ging.
Over zijn jouxnalistieken arbeid zegt „de
Maasbode":
Jaren achtereen wijdde hij zich bijna uit
sluitend aan het hooglee»arschap, toen be
gon de liefde voor de journalistiek weer in
hem te ontwaken. Hij opende een nieuwe
rubriek in „de Tijd" „Van Week }ot Week"
en schreef daarin graag gelezen en zeer
erudiete artikelen over allerlei onderwer
pen en persoonlijkheden, die in de belang
stelling van den dag stonden. Hij noemde
zich daar „de oud-Journalist", maar in
waarheid was hij een geheel nieuwe journa
list geworden.
Achteraf mag men misschien nog den
dag zegenen, dat Geurts weggenomen uit
het drukke en gejaagde journalistiekee be
drijf van allen dag, en teruggegeven aan
de rustige studie van Let Groot-Seminarie
FEUILLETON.
Uit het Engelsch van
EFFIE A. ROWLANDS.
Nadruk verboden.
10)
Dick verklaart dat hij na zijn terug
keer uit Londen wel een uur lang met
zijn vader heeft gesproken. Deze had ter
loops verteld, dat een paar heeren, met
wie hij in zakenrelatie stond, dien dag bij
hem waren geweest. Maar Dick had er
verder geen aandacht aan geschonken.
Even na elven had hij zijn vader goeden
nacht gewenscht en was naar zijn eigen
kamer gegaan. Toen hij door het geroep
van den kolonel was wakker geworden,
had hij getracht, zijn vaders kamer te be
reiken, maar hij had dit niet meer ge
kund, daar de trap reeds in lichte laaie
stond.
Heeft Dick ook gezegd of hij na el
ven nog uit huis is geweest, nadat hij uit
Londen was teruggekomen?, vroeg Enid.
Beslist gezegd niet, maar men kon
het wel opmaken, uit wat hij vertelde.
Maar waarom
O, zei ze aarzelend, niets.
Onzin kind, zei de kolonel, je
hebt ciie vraag gesteld, omdat je er meer
van weet.
Het was met duidelijk merkbaren te
genzin dat Enid de reden van haar vraag
meedeelde.
Ik meende dat ik hem omstreeks
kans heeft gekregen in zijn vijf deelen „Ge
stalten en Gedachten" een journalistiek
oeuvre te stichten, dat ver uitgaat boven
alle andere actueele dingen van den dag en
als standaardwerk een blijvende waarde zal
behouden.
In Amsterdam was hij misschien nooit
tot zulk een beduidend werk gekomen.
In het scheppen van dat oeuvre heeft hij
de laatste jaren de vreugde van zijn leven
gevonden, maar daarbij misschien ook zijn
physieke krachten overschat. Het heeft
hem blijkbaar aangezet tot een overmati-
gen arbeid, die tenslotte boven zijn maoht
is gegaan.
Het laatste jaar al misten de lezers van
,.de Tijd" al spijtig dezen graag gelezen
medewerker.
Prof. Geurts, ging het gerucht, was door
cnmatigen arbeid zeer sterg overspannen,
een gerucht, dat hij zelf bevestigde, toen hij
onverwachts op 23 Augustus j.l. nog een ar
tikel in „de Tijd" plaatste, een artikel, dat
ziin laatste pennevrucht is geworden, maar
waarin men den klaren oud-journalist van
vroeger niet meer terug vond.
Hij herdacht hierin den overleden
Ariëns, maar het leek alsof hij zijn eigen
aanstaande uitvaart reeds voorzag.
Hij erkende ook daarin, dat hij van de
uitgave van deel VI van zijn „Gestalten
en Gedachten" persoonlijk moest afzien.
HET KONINKLIJK BEZOEK TE
AMSTERDAM.
Gistermorgen te olf uur heeft de Konin
gin, vergezeld van den Prins en Prinses
Juliana, een bezoek gebracht aan de nieu
we torpedojagers de Ruyter en Evertsen,
welke bodems Donderdag 27 Sept. a.s. in
den namiddag van Nieuwediepde reis naar
Ned. Indië zullen aanvaarden, onder be
vel van den luitenant ter zee le klasse H.
j Ferwerda. Het doel van het bezoek was
de schepen te bezichtigen en afscheid te
nemen van de bemanning. De beide jagers
lagen naast elkander gemeerd aan den stei
ger van Van Es en van Ommeren aan de 2e
Ruylerkade
De Koningin werd met de gebruikelijke
eerbewijzen ontvangen en aan de valreep
van de De Ruyter verwelkomd door den
divisieccmmandant, dien luit. ter zee Fer
werda en den commandant van de Evert
sen den luitenant ter zee v. Sande La-
coste. Bij het aan boord gaan werd de Ko
ninklijke Standaard in top geheschen aan
boord van de De Ruter, terwijl de pavoi-
seervlaggen op beide schepen werden neer
gehaald.
Nadat de officieren van de De Ruyter aan
Hare Majesteit waren voorgesteld, werd de
equipage van dien bodem door de Konin
gin geinspecteerd, waarna de bezichtiging
van het schip plaats vond. De Koningin
werd rondgeleid door den divisie-comman-
want, de Prins door den commandant van
de Evertsen en de Prinses door den eersten
officier van de De Ruyter, den luit. ter zee
van Njula Lemke.
Na de bezichtiging van het eerste schip
ging de Koningin over op de Evertsen,
waar ook eerst de voorstelling der officie
ren en de inspectie der equipage plaats
vond, terwijl ook enkele gedeelten van de
Evertsen door Hare Majesteit werden be
zichtigd. Hierna vertrok de Koningin, na
den commandanten, officieren, onderofficie
ren en manschappen een voorspoedige reis
te hebben toegewenscht.
De Koninklijke Familie bracht gistermid
dag nog een bezoek aan het gebouw van
de Nederl. Bank op het Rokin.
Na de verwelkoming van de bezoekers
gaf de president van de bank, mr. S. Vis
sering, in de directiezaal eenige cijfers ter
inleiding van de rondwandelig, vergelij-
kingscijfers hoofdzakelijk tusschen 1897,
toen de Koningin 28 April haar eerste
bezoek aan de Bank bracht, en nu. De
groei van de Ned. Bank blijkt allereerst
uit de toeneming van het personeel in die
ruim 30 jaren. Toen waren er 174 man,
thans 620. Maar nog sterker spreken de
volgende cijfers betreffende het bedrijf.
Het bankbiljettendepot, dat is dus de re
serve aan bankpapier, vertegenwoordigde
in 1897 een waarde van 182 millioen gul
twaalf uur hier in den tuin zag. Ik kon
niet slapen en ik zag duidelijk de gedaan
te van een man tegen een boom. Het leek
de figuur van Dick en ik riep hem, maar
inplaats van te komen, verdween hij on
middellijk.
En toonde daardoor duidelijk, dat
het iemand was, die hier niets te maken
had, meende de Kolonel. Waarom heb
je zoo'n belangrijk feit verzwegen?
Ja, het verbaast mij, dat je ons dit
niet eerder hebt verteld, lieveling, meen
de mevrouw Anerly. De politie had het
behooren te weten, dat er op dat uur
iemand hier in de buurt heeft rondge
zworven.
Ik was overtuigd dat het Dick was
en er is sedert dien zooveel gebeurd, dat
ik het lieelemaal had vergeten.
Wel, als Dick beneden komt, zullen
we het hem vragen, zei de kolonel, maar
ik weet wel vooruit wat zijn antwoord zal
zijn. Wat voor reden had hij kunnen heb
ben, om hier rond te zwerven en te ver
dwijnen toen jij riep? Een Borneo, die
wegloopt als zijn geliefde aan het raam
verschijnt, lijkt me een verdacht verschijn
sel.
In haar hart was Enid niet overtuigd,
haar intuïtie zei haar, dat het Dick was
geweest en niemand anders. Maar als hij
zijn nachtelijke omzwerving geheim wilde
houden, dan zou ze liever alles doen, dan
hem verraden en ze verweet zichzelf, dat
ze verteld had wat ze gezien had.
Ja, dan zal ik het wel mis hebben
gehad. Teen, verlangend om van onder
werp te veranderen, zei ze:
Ga door, alstublieft, mijnheer Bevan.
Er is niet heel veel meer te vertel
len. Pollard en enkele anderen legden I
grooten nadruk op het feit^ dat het lijk I
van mr. Embcrson was gevonden zonder
hoofd, maar Dick uitte de veronderstel
ling dat het kon zijn afgerukt door de
branden de balken.
Wie was die kleine, donkere man,
Bevan, die gedurende het eerste gedeelte
van liet verhoor achter in de zaal stond
en die later iets zei tegen den Coroner?
vroeg de kolonel.
Ik weet het niet, maar ik kreeg den
indruk, dat do vragen, die volgden, wor
den gesteld naar aanleiding van wat hij
had. gezegd.
En wat waren die vragen? vroeg
Enid.
Er werd gevraagd aan Dick of zijn
vacler gewend was bij een lamp of bij een
kaars te lezen en hoeveer de tafel van
het gordijn afstond.
Ongeveer drie meter, antwoordde
Dick, en toen zei de Coroner dat het dan
onmogelijk was, dat de gordijnen op die
manier vlam zouden hebben gevat.
Dick bracht hier tegen in, dat, ofschoon
zijn vader toen hij hem verliet aan de ta
fel had zitten lezen, hij later best ergens
anders kon zijn gaan zitten. Naar zijn
meening kon de brand op twee manieren
zijn ontstaan: mijnheer Emberson zou de
lamp omgegooid kunnen hebben, of, mis
schien had hij later in bed liggen lezen en
in dat geval zou hij de kaars hebben ge
bruikt. Hij kon in slaap gevallen zijn en
een windvlaag kon door het raam, dat des
nachts altijd open stond, de lichte mou-
seline gordijnen in den' vlam hebben ge
waaid en zoo brand hebben veroorzaakt.
En toen fluisterde de kleine man weer
met den Coroner, vervolgde kolonel Aner
ly, en daarop deed de Coroner een vrjj
zonderlinge vraag, nl. of Mr. Emberson
een valsch gebit had gehad.
Een valsch gebit?
Ja zie je, als dat het geval was, zou
den de gouden platen van het gebit ge
vonden moeten zijn.
En wat was Dick's antwoord? vroeg
Enid.
Zoover hij wist niet.
Maar hij had wél een valsch gebit!
riep de oudste dame.
Hij? Wie?
Mr. Emberson. Eens toen hij met me
praatte, gooide hij zijn hoofd achterover
en lachte en toen heb ik duidelijk de gou
den platen gezien.
De kolonel trok zijn wenkbrauwen op.
Dat is weer net iets voor een vrouw,
zei hij, om dergelijke kleinigheden op
te merken. Het komt me voor, dat hot be
ter geweest was, als jij en Enid vanmorgen
waren gegaan inplaats van mij.
De gong voor de lunch onderbrak het
gesprek. Terwijl de anderen naar de eet
kamer gingen, sloop Enid op de teenen
naar boven naar Dick's kamer en luister
de. De deur stond op een kier en het ge
luid van een regelmatige ademhaling ver
ried, dat hij voor een oogenblik zijn zorgen
had vergeten en sliep.
Ze sloop de kamer in en stond naast
zijn bed. Ze keek met bijna moederlijke
teederheid neer op zijn bleek, vermoeid
gezicht en de lenige rechterarm, die over
het kussen lag uitgestrekt. Haar hart
klopte in een mengeling van medelijden
en liefde. Ze boog zich over hem heen en
drukte een kus op zijn voorhoofd. Hij be
woog zich even on zij trok zich haastig te
rug, haar adem inhoudend uit vrees, dat
zij hern wakker had gemaakt. Maar hij
sliep rustig voort en zij verliet de kamer
even geluidloos als ze gekomen was en
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Woensdag 26 Sept.
Huizen, 340.9 M Na 6 uur 1870 M.
(Uitsluitend NCRV-uitzendingen).
12.30—1.45. Concert.
5.00—6.00. Kinderuurtje.
8.00. Concert in Weesp.
Hilversum, 1071 M.
12.30—200. Lunchmuziek door het Trio-
Verhey.
4.00—5.00. Maak het zelf, rubriek van
mevr. Schaake-Verkozen
6.007.15. Diner-concert door het kwar
tet-Rentmeester.
7.15—7.45. Gezondheidfchalfuurtje door dr.
W. Aeg. Timmerman: Omvatbaar maken
tegen diphterie.
8.10—9.00. Kamermuziek door het Hol-
landsche Trio. Betsy v. Brcemen-Schrik,
viool. H. v. Wezel, cello. Fie Roeper, piano
9.05—9.20. Lezing door mevr. Schaake-
Verkozen Leerbewerkingscursus.
9.20—11.00. Concert door het Omroep
orkest o. 1. v. Nico Treop.
10.00 Persber.
Daventry, 1600 M.
10.35. Kerkdienst.
11.20. Gramofoonmuziek.
12.20. Concert.
12.50. Dansmuziek.
i.20—2.20. Orkest-concert.
2.50. Lezing.
3.15. Muziek.
3.20. Lezing.
3.50. Lezing.
4.05. Licht klassiek concert.
5.05. Concert-orgelbespeling in Mme. Tue-
saud's Cinema.
5.35. Kinderuurtje.
6.20. Muziek.
6.35. Nieuwsber.
6.50. Tuinpraatje.
7.00. Muziek.
7.05. Vioolmuziek van Kreisler.
7.20. LeV-ing: Forestry.
7.35. Muziek.
7.45. Lezing: Machines.
8.05. Tommy Handley.
8.20. „Maritana", opera van Wallace.
9.35. Lezing: Borstal.
9.50. Nieuwsber.
10.10. „Maritana" (vervolg).
II.20—12.20. Dansmuziek.
,,R a d i o-P a r i s", 1750 M.
12.50—2.10. Orkestconcert.
4.055.05. Trio-concert.
8.50—11.20. Concert.
Langenberg, 469 M
11.35—12.15. Werken van Gluck.
12.301.10. Mechanische muziek.
i.25—2.50. Orkest concert
6.05—6.50. Concert.
8.209.15 Orkestconcert.
9.20. Vocaal concert. Daarna tot 12.20
Dansmuziek.
Königswusterhausen, 1250 M.
(Z e e s e n).
12.20—5.20. Lezingen.
5.206.20. Orkestconcert.
6.20—8.05. Lezingen.
8.30. Das Hollandweibchen", operette
in 3 acten van Kalman.
10.50—12.50. Concert.
Hamburg, 395 M.
II.20. Gramofoonmuziek.
4.35. Mandolincconcert.
6.20. Dansmuziek.
8.20. „Massemensch Amorikas", le avond
van prof. Goldschmidt.
B r u b s e 1, 509 M.
5.20. Dansmuziek.
6.50. Orkestconcert.
820. Concert door het Symphonie-orkesf»
10.35. Sluiten.
neer het verkeer, wat het doet, ook hier in.
tensiever wordt.
Voor ons land kan dit in de toekomst be*
teekenen het betreuren van 10.000 tot 20.0001
slachtoffers méér dan op het oogenblik^
Per jaar
Het gaat dus om maatregelen waardoor
voegde zich bij do anderen in de eetka
mer.
Het was al laat in den middag, toen
Dick beneden verscheen. Hij voelde zioh
veel beter en zijn uiterlijk bevestigde zijn
verklaring. Zijn gezicht stond minder strak
en overspannen. Ted Bevan fluisterde
iets van dien aard in 't oor van Enid,
waarop ze terugfluisterde:
Als eerst de begrafenis maar achtey
den rug is. Dan is alles weer heel ander*
Van heinde en ver kwamen de menschen
om den doode de laatste eer te bewijzen.
Enkele van hen haddon den overleden®
niet porsoonlijk gekend, maar waren ge
komen om een laatste toeken van eerbied
te brengen aan het slachtoffer van deze
ontstellende ramp, en alle aanwezigen ke
ken vol medelijden naar den zoon, zooali
hij daar met gebogen hoofd aan de opesr*
groeve stond.
Toen de laatste plechtige woorden ver
klonken waren, en de gasten, die meege
gaan waren naar het huis van den kolonel
vertrokken waren, liet Dick zich met eeil
zucht in oen steel op de veranda neerval
len. Hij sloot zijn brandende oogen en een
gevoel, van vrede bijna, kwam over hem.
Maar hij werd niet lang met rust gelaten!
Een bediende kwam naar hem toe met)
een naamkaartje in de hand.
Deze heer zou U graag willen spra
ken, mijnheer, zei hij. Ik heb gezegd,
dat U waarschijnlijk niemand zou kunnen
ontvangen.
Werktuigelijk nam Dick het kaartje a*A
Hij las: „Albert Screed" on in den hoek
stonden de veelbeteekenende woorden")
„Afdeeling centrale recherche, Scotland
Yard".
(Wordt vervolgd).
