UIT HET VATICAAN.
Letteren en Kunst
SPORT.
Voor Huis en Hof.
LUCHTVAART.
Door Prof. ANDREAS RASETSCHNIG (Rome)
Op den feestdag van de Ten Hemel-op-
sieming van Maria, had in het- Vaticaan, in
tegenwoordigheid van den H. Vader, de
voorlezing plaats van het Decreet over de
heldhaftigheid der deugden van de Eer
biedwaardige Paula Frassinetti, de stich
teres van de Congregatie der Zusters van
de H. Dorothea, alsmede van den dienaar
Gods Frater Conrad von Parzham, van de
orde der Capucijnen.
Paula Frassinetti werd te Genua gebo
ren zij verbleef lange jaren in Rome waar
aij den grondslag legde voor bovengenoem
de Congregatie. Zij is gestorven in 1882 en
-werd begraven op het kerkhof in Verano.
Toen in het jaar 1907 het proces der hei
ligverklaring werd ingeleid, moest liet lijk
opgegraven worden om de echtheid daar
van te identifieeeren hot lichaam was nog
hcelemaal ongeschonden, ofschoon het wa
ter rondom de grafzerk stond. Sinds dien
tijd wordt het lichaam bewaard in do ka
pel van het klooster van de Zusters van de
H. Dorothea, dat op de helling van den Ja-
niculus gelegen is, en dat destijds door
Paula Frassinetti zelf gesticht werd. Toen
<de voorbereidende werkzaamheden geëin
digd waren, begon den 28en Juli 1919 het
eigenlijke Apostolische Proces, waarvan
thans de voorlezing der acten heeft
plaats gehad, coram" Sanctissimo, d. w. z.
in tegenwoordigheid van den H. Vader.
Ook broeder Conrad von Parzham mag
met recht onze tijdgenoot genoemd worden
daar hij in 1S94 in het Bisdom Passau over
leden is. Het proces van dezen dienaar
iGods heeft een snel verloop gehad.
Toen het decreet was voorgelezen en de
ritueele plechtigheden, die altijd daarmede
gepaard gaan, geëindigd waren, hield de
H. Vader een belangrijke toespraak, waarin
Hij op de groote beteekenis wees van het
feest van Maria's ten Hemel-opneming,
daar de H. Maagd niet alleen do Koningin
van alle Heiligen, maar in 't algemeen de
Moeder is van alle deugd en lieliigheid.
De beide decreten, die zoo juist zijn
voorgelezen, toonen ons in allen eenvoud
de verheven oprechtheid van den voorna
men Capucijnerbroeder, die als een kost
bare edelsteen schittert aan de jubelkroon
van de eenvoudige en toch roemvolle fami
lie der Capucijnen. Op dezen braven broe
der kan men de woorden van dén Apostel
toepassen: „Zie wij hebben alles verlaten
en zijn U gevolgd", en in zekeren zin nog
met meer recht dan van de Apostelen.
Want wat hebben de Apostelen feitelijk
verlaten? Een armzalige visschersboot en
vier roeispanen, dus zoo. goed als niets!
Maar Conrad verliet zijn vaderlijk kasteel
uitgestrekte landerijen, een eervolle positie
in zijn vaderstad, die velen hem benijdden,
en hij trok zich terug in. een Gapucijner-
klooster om daar meer dan 40 jaar lang het
1 nederige ambt van broeder-portier uit te
oefenen.
Hij was altijd bescheiden, ijverig, een-
.voudig en geduldig en diende tot stichting
van allen; hij is een voorbeeld voor ieder
een, n.l. dat men uit plichtsbesef, volhar
dend, en ijverig zijn taak moet vervullen,
onverschillig welke post men heeft toever
trouwd gekregen en al moge het ook nog
zoo lang duren.
Ook over de beteokenisvolle figuur van
Paula Frassinetti sprak dq H. Vader gerui-
men tijd in verband met het afstompend
schaamtegevoel in onze hedendaagsche
heidensche wereld. Een en ander omtrent
deze toespraak van den H. Vader heeft
Teeds telegrafisch zijn weg naar de dag
bladen gevonden, zoodat wij hierover thans
niet verder breedvoerig behoeven uit te
1 weiden.
Na het einde van deze rede gaf de H.
Vader aan alle aanwezigen Zijn Apostoli-
schen Zegen.
Z. H. de Paus laat geen enkele gelegen
heid voorbij gaan, zonder het idee te ver
sterken, dat de katholieke actie noodzake
lijk is, maar dat deze Iieqle beweging van
ieder politieke agitatie, die de katholieke
staatjburgers ondernemen, gevrijwaard
moet blijven. De brief, dien de H. Vader
aan het Episcopaat van Litauen gericht
heeft, is daar weer het beste bewijs voor
de woorden van het Pauselijk schrijven
hebben een meer dan gewone beteekenis,
want zij hebben een algemeene strekking.
Z. H. dankt de bisschoppen voor hun be
zoek aaiden H. Stoel na de oprichting dei-
kerkelijke Hiërarchie in hun land. De H.
Vader prijst hun ijver voor de opvoeding
der jeugd en wijst in dit verband op de
noodzakelijke eenheid van de drie sociale
gondslagen: maatschappij, familie en
godsdienst. Verder wordt nog herinnerd
aan de belangrijkheid van de opvoeding
in de scholen en inrichtingen van onder
wijs, waarover in het Concordaat tusschen
den H. Stoel en Litauen bijzondere bepa
lingen zijn getroffen.
De bisschoppen en de geestelijkheid
moeten hun uiterste zorgen besteden aan
de opvoeding van het opgroeiende ge
slacht. Daarna besprak de H. Vader de
opleiding van de jongens die zich voorbe
reiden op het ontvangen van het H. Pries
terschap. Tot dit doel zullen seminaries
opgericht moeten worden, alwaar aan be
kwame en heilige priesters de vorming van
de jeugdige levieten moet worden toever
trouwd.
Z. H. spreekt vol lof over de geestelijk
heid en hij spoort de priesters aan zich
meer en meer te onthechten aan de wereld,
waarin zij leven. De bisschoppen moeten
hun priesters het bezoek aan theaters ver
bieden en hen tot het dragen van het pries
terkleed verplichten.
Tenslotte wees de Paus op het groote
gewicht van de katholieke aclie, wrlke ge
leid moet worden volgens de beginselen,
die Z. H. reeds meerdere malen in brieven
en encyclieken duidelijk omschreven heeft:
het groote doel moet zijn om liet christelijk
beginsel zoowel in het huiselijk verkeer als
in het openbaar practisc-h te beleven; men
mag 7-ich niet mengen in zuiver politieke
kwesties.
Kardinaal Gasparri heeft namens Z. H.
den Paus aan den Voorzitter van do vcr-
eeniging van Katholieke Universiteitsstu
denten in Italië een schrijven gericht,
waarin do Paus zijn voldoening uitspreekt
over het Congres dat in het begin van
September te Genua voor de Katholieke
studenten gehouden wordt. Deze katholieke
studenten-organisatie heeft zich steeds
zeer verdienstelijk gemaakt om, geheel vol-
geils de inzichten en verlangens van den
H. Stoel, de katholieke beginselen oTntrent
godsdienst en zedelijkheid onder de stu
denten te verbreiden.
De HoogEerw. Pater Dr. Eustasius Esta-
ban, Generaal der Paters Augustijnen is
van zijn visitatiereis te Rome terugge
keerd. Gedurende zeven maanden was hij
op reis om in opdracht van den H. Vader,
die hem 6 Januari in particuliere audiën
tie ontving, de verschillende missies, kloos
ters en huizen der orde in China, op de
Philippijnen, in Australië, Xoord-Amcrika
Engeland, Ierland en Frankrijk le bczoc
ken.
BRIEVEN VAN EEN WANDELAAR.
LIV.
De leerplichtvrije jeügd geniet op een bij
zondere wijze de zorgen van de Kerkelijke
Overheid. Immers in velerlei voorschriften
en verordeningen is aan geestelijkheid en
jl; ouders beduid, langs welken weg er toe te
komen is, in het belang van de geestelijke
en tijdelijke verzorging te voorzien. Niet
alleen de mannelijke jeugd, ook de vrouwe
lijke wordt in die zorg in gelijke mate be
trokken. Men heeft slechts rondom zich te
b- zien om tot de overtuiging te komen dat
p reeds zeer veel is en wordt gedaan, om
r" met vrucht aan die niet gemakkelijke taak
te arbeiden, getuige het groote aantal pa-
tronaten, waarmede de zorg van de Bis-
i schoppen onze Katholieke samenleving
heeft verrijkt. En welke reeds vele vrucht-
5 bare arbeid hebben verricht, tot waorach-
l tig zieleheil van onze jeugd. Schatten gelds
5,1 en niet te omschrijven offers van toowij-
A ding van hen die met de leiding zijn be-
I last, zijn reeds geofferd op het altaar van
et; 200 va.n naasteliefde gettrigend werk.
idf j a'b priesterzorg ging uit van den met
ie% J® leidlDS belasten priester, die, in het diep
|tj' besef van de belangrijkheid van de taak,
1, (P 'Waartoe hij door zijn Overheid is geroepen,
i geen inspanning te veel, geen offers te
1 Kroot achtte, om der jeugd te geven die
eiding, welke zij in onze dagen zoo zeer
ehoefb en die zoo aanvullend werkt op
^rafc reeds in catechismus en school werd
verkregen en, helaas, later dreigt te loor
e gaan. Hoe omringt die voortdurende
I +°r« f-n i°nSen> het meisje, met de voor-
reffelijke steunpunten voor het volgend
ei en; wat waakzaamheid, wat kostelijken
Ér' s eun meet de ijverige priester de kinder
ziel toe en leidt en schraagt den zoo moel
ijken levenswandel, die bij eiken stap
voetangels en klemmen vindt, welke te
w-J ontgaan men moet leeren, onder verstandi-
8 ®ö17oor^chting en offerende toewijding,
En, Goddank, daar mankeert het geluk-
,1 aamNaast den zich wijdenden
5jepriester, arbeidt een zich gaarne gevend
tge.; leekenta!, dat er behagen in vindt, de niet
Kemakkelijke taak van den geestelijken
I leider te helpen verlichten. En dit niet om
eenigen roem, doch uit het pure besef dat
een taak wordt vervuld, die als een onmis
bare schakel in het werk der jeugdverzor-
ging is ingesmeed.
Heeft vader of moeder ooit genoegzaam
aandacht gewijd aan het bestaan van de
patronaten, hebben zij zich wel ernstig re
kenschap gegeven van de groote voordee-
len ingesloten bij het lidmaatschap van
zulk een patronaat, is men wel doordron
gen van den niet te waardeeren steun, wel
ke den ouders wordt toegemêten door het
patronaatswerk? Al te maal vragen, heb
overweging nemen ten volle waard. Ook
hierin valt al weer die groote oppervlak
kigheid te constateeren, die zoo menig Ka
tholiek werk met lamheid slaat; die doet
voorbijzien den rijkdom van bezit in eigen
omgeving, dat heusch den toets der vorgc-
lijking met wat men elders heeft, opper
best kan doorstatan. Leeft in de ouders wel
genoegzaam het besef, dat het plicht is,
alles te benutten wat de opvoeding van
hun kinderen ten goede kan komenhet
middel niet te mogen versmaden, dat zoo
spontaan is opgegroeid uit de zorg welke
onze Moeder de Kerk steeds heeft aan den
dag gelegd, waar het zieleheil van de jeugd
aan bod kwam. Want inderdaad het ge
lijkt in onze dagen een bod, een loven en
bieden in de anti-kerkelijke kringen, van
liefst zooveel te geven als mogelijk is, doch
dan alleen en uitsluitend stoffelijk veelal
alleen zinnelijk vermaak, met al de uit
wassen van een hyper moderne jeugdvor-
goding en jeugdverwecking. En, waar de
moderne jeugdorganisatie haar hoogste
bod doet- naar de jeugd verzorging, kan ge
lukkig het bod van de Katholieke jeugd
organisatie aanmerkelijk hooger zijn, om
dat dit ook inhoudt de verzorging van de
geestelijke belangen, waar dan naast wat
geest en hart geniet, de ziel tevens wordt
gevormd naar de eeuwige en onverander
lijke leer van Christus, die daar Boven een
eeuwig loon in uitzicht stelt, voor allen,
die Hem trouw zijn gebleven hier op
aarde.
Daarmede is geen transigccren mogelijk,
dat is de eenigste en uiteindelijke bestem
ming van den mensch
Daarom ook is het van zoo groot belang
dat de jeugd leert den steilen berg te be
klimmen, die leidt to hooger doel, dat de
nog zoo kneedbare ziel wordt onttrokken
aan sohadelijke invloeden, niet bedwelmd
worde door de giftige dampen welke op
stijgen uit den poel van een zinnelijke en
godvergeten wereld, die elke schrede, op
het levenspad gezet, beloert en tot wanke
len tracht te brengen. Laten wij, ouderen,
het ons zelve durven bekennen, dat wij,
wanneer wij kinderen hebben op te voeden,
in ons vaak voelen de vreoze voor de toe
komst van onze panden; dat ook wel eens
een noodkreet uit onze ziel opstijgt om
wille van het zielenheil van do onzen, dio
in ccn werr-kl moeten opgroeien die geen
medelijden kent met onze zorgen, ook niet
met het eeuwig heil van onze kinderen, doch
in oen kwistig rondstrooien van verderf-
wekkendo middelen tob het verkrijgen van
hooger genot, den moker beukt op de
jeugd en door den verkregen bres, binnen
het_ gemoed van onze jeugd, werpt den
bacil van, den ondergang naar ziel en
lichaam.
Man schudt het hoofd over de zwartgal
ligheid van den Wandelaar, die nu eens
een minder aangename bui heeft en do
dingen tc zwart ziet.
Nu, ieder z'n meug, zei de boer, maar
is het niet eens noodig de dingen anders
te zeggen, dan men dat vroeger placht.te
doen, de feiten scherper te belichten, dc
vocabulaire rpnd te zoeken naar moor in
slaande woorden en fcetoogen.
Of acht men de gevaren voor de jeugd
dan zoo licht, waar op kantoor, werkplaats
of atelier de ziel van alle kanten wordt be
sprongen door vele en velerlei dingen die
dc jeugdige nog niet kan verwerken, die
vaak twijfels doen ontstaan en vooral, de
rog sluimerende hartstochten, tot volle
ontwikkeling gekomen, los slaan van elk
beter begrip, van iedere binding, die weer
tot afwijkingen zoo gemakkelijk don weg
banen. Is het niet argeloos te mecnen dat
der jeugd in kerk, huisgezin en school reeds
genoegzaam fundament is gebouyd, om in
de maatschappij het werk voort to zetten
en eens de vlag in top te planten van een
blij einden? Liever houden wij het met die
wijze althans elk middel te baat nemende
ouders, die, in een zoeken naar een gcede
beveiliging van hun jeugdig kroest, het pa
tronaat en wat daarmede is gelijk to stol
len, benutten, onder de erkenning dat daar
do volle aandacht wordt gewijd aan de
jeugd. Immers op geestelijk- zoowel als
stoffelijk terrein benut het patronaat, met
alle ten dienste staande middelen, de ge
legenheid de jeugd te vormen, voor te lich
ten, het zoo noodige bezit van godsdiensti
ge kennis can to kweeken, to raden en te
steunen in moeièlijkheden en ook daarbij
de regeling van gepaste ontspanning niet
te vergoten. Een, program dus zóó veelzij
dig, zoo buitengewoon van beteekenis, dat
over de groote waarde zeker niet valt Ie
twisten. Daaromtrent heerscht dan ook
geen verschil van meening: men is in onze
kringen voldoende overtuigd, dat, wat te
dien opzichte wordt gedaan, puik in
orde is. ,,c
Echlcr in de kringen van de direct be
langhebbenden, van de ouders dus, heeft
men nog niet genoegzaam waardccring, er
kent men nog niet voldoende het groote
nut, staat mon nog vaak veel te ver af van
den evnsligen wil het instituut te benutten
voor zijn eigen kinderen. Wat toch zoo in
nig jammer is, want voor zich zelf is men
niet alleen verantwoord, doch aan zijn kin
deren onthoudt men de gelegenheid to liet
vermeerderen van die factoren, welko
machtige hulpen zullen blijken le zijn in
den vorderen levensstrijd.
Dat besef, die erkenning te verlevendi
gen, de bijzenderéf aandacht voor hot pa
tronaatswerk te vragen, was ons streven
met dezen brief. Te meer waar de zaak ac
tueel is en vooral juist nu weer, nu tal van
jongens en meisjes de school hebben v
laten en lcerplichtvrij zijn geworden. Nu
zetten de patronaten hun deuren weer wijd
opengeestelijk Directeur en leeken be
stuurderen staan klaar, de kinderen met.
open armen te ontvangen en hen ook
zooals zij dit aan zoovelen voordien do
den allo zorgen te wijden, hen op te voe
ren tot grooter weerstandsvermogen in den
zoo moeilijken strijd door het leven.
En, ouders, aan u, dien drang naar de
vervulling van die mooie, maar moeilijke
taak te bevredigenaan u, zorg te dragon
dat ge-en enkele gelegenheid onbenut worde
gelaten, die het heil van uwe kinderen
raakt,. Nu, ouders, is aan u het woord.
Groéiq en blooie dan het patronaats
werk, mógen vele nieuwelingen zich onder
zijn schutse^tellen, doch ook, moge vele,
lei financieele steun, het zoo verdienste
lijk en in onzen tijd onmisbaar werk toeko
men.
Wandelaar.
EEN LITURGISCHE DAG.
Tentoonstelling van Kerkelijke Kunst,
Oudheid en Geschiedenis van
Roomsch Hoorn.
Zooals men op de aankondigingen reeds
heeft kunnen lezen, zal bij gelegenheid van
den Littirgischen dag te Hoorn ook een
tentoonstelling gehouden worden van oude
paramenten, zilverwerk, beelden, schilde
rijen, plaatwerken enz., grootendcels eigen
dom der parochiekerk van Hoorn en deels
uit particulier bezit.
In de kleine zaal en de achterkamer
van het Gezellenhuis is onder leiding van
Rector L. A. Roozen een keurige collectie
van voorwerpen te samen gebracht.
Men ziet in de kleine zaal allereerst
de prachtige paramenten, kasuifel, dalma-
tick en tuniek, benevens twee koorkappen
van Venetiaansch fluweel met kostbaar
borduurwerk van. omstreeks 1520, herkom
stig uit de oude parochiekerk van Hoorn
vóór de reformatie. Verschillende van de
geborduurdo voorstellingen zijn vervaar
digd naar teekeningen van den schilder
Jacob Cornelisz. van Oostzanen (1480
1535).
Bijzonder een altaar met rood en bruin
schildpad en ivoor ingelogd, trekt de aan
dacht. Hot altaar is afkomstig uit de
vroegere Franciscanenkerk to lloorn en is
vervaardigd omstreeks 1720.
Een zeer mooi antipendium in chcnille-
arbeid is voor dc altaar-tombe geplaatst,
werk van pl.m. 1700.
Eonige schilderijen, waaronder oen aan
bidding der Drie Wijzen van Schmalc, en
een Verheerlijking op den Thabor van
Van der Wall (1701), benevens een paar
voortreffelijke copleën naar F. P. Rubens
zijn aan de wanden opgehangen.
Het. mooie beeld van dc moeder van
Smarten, een Pietk, uit het'derde kwar
taal der XVe eeuw (1450—1475), werk uit
de Xoord-Ncderlnndsche School, vindt een
eereplaats op deze tentoonstelling. In
twee der hoeken vindt men do beelden van
de H. Maria en van St. Antonius, zeer
mooi werk uit do XVIIIc eeuw. Ook een
paar kleine busten van do H.H. Petrus en
Paulus hebben er oen plaatsjo gevonden,
benovens een expositiotroon in rococo-stijl
van 1700—1750. 0
Do zilverkasten en een vitrine brfvattea
een schat van kostbaar altaar-zilver, het
zij gedreven of gegraveerd.
Wij vestigen hier bijzonder de aandacht
op den kostbkren monstrans, een ciborie,
een kelk en een schenkblad, werken van
den Amstcrdamschcn edelsmid Joannes
Begaerts uit 1GG2 en 1663.
Ook liet overige zilverwerk uit dc 17c
en 18e eeuw verdient do belangstelling.
Daaronder bevindt zich werk van Öliepers,
Buvscn, do Haas en anderen.
In de achterkamer is uit het particulier
bezit van Rector Roozen een verzameling
uitgestald, welke meer botrekking heeft
op de geschiedenis van de vroegere nu af
gebrande parochiekerk op het Kerkplein,
van de Achterstraats- cn Achtcromskcrk
onz. Verder portretten cn afbeeldingen
van geestelijken, die in Hoorn zijn werk
zaam geweest. Ook een aantal gedachte-
nisplaatjcs uit de XVIIIe en van het be
gin der XlXe eeuw heeft een plaats ge
vonden in een groote vitrine.
Ook hebben eenige gebruiks-voorwerpen
uit vroegere eeuwen, welke gevonden zijn
te Hoorn en ons herinneren nan den
Roomsch en godsdienst, een plaatsje ge
vonden, o.a. een pijpaarden engelenbeeldje
(begin 1500), een scherf van een 16c ccuw-
,schen schotel, waarop M. A. R. (ia); een
koperen lepel met een Madonnabeeldje
(16e eeuw); een zilveren dooplcpel in dc
tweede helft der 18e eeuw, met ccn geslin-
gerden steel, op welks uiteinde een voor
stelling van het Geloof, werk van den
Hoornschen edelsmid P. S(eth); een paar
18e eeuwscho tegels met I.H.8. en een
mannetje, dat. oen rozenkrans bidt; eon
tweetal rozenkransen (18e eeuw), waarvan
de koralen aan een koordje zijn gerogen;
twee kerkboeken in rood-marokkijn en een
groen-lederen band met zilveren sloten
(pl.m. 1800); eon paar wijwater-yaatjes van
l7c-couwBchc aardewerk enz.
Tenslotte wijzen wij nog op do mooie
verzameling van zoogenaamde kantprent
jes, welke met de hand geschilderd zijn en
vervaardigd zijn van papier, dat met een
speld is doorprikt en met een pennemes
uitgestoken.
Voor kunstkenners, oudheid-minnaars en
liefhebbers van geschiedenis is hier voel
bezienswaardigs uitgestald; een bezoek
aan deze kleine, maar. interessante ten-
toonsteling van buitengewoon fraai en
oud kunstwerk is de moeite en de kosten
waard.
De tentoonstelling wordt geopend op
Zondag 2 September, en is dien dag van
2G uur, op Maandag 3 September van
10 tot G uur toegankelijk voor iedereen
tegen betaling van een kwartje.
Het m ciriokende viooltje verc.'cht oen
goede hurausrijjto grond bestaand* uit c
mengsel zand en verteerde blad aarde.
Wanneer de grond niet te °htig is vei-
dient het verplanten in den herfst méér
aanbeveling dan in 't voorjaar.
Een andere zeer gewaardeerde en veel
gekweekte soort der Violaceecn 18 de io-
la tricolor maxima het driekleu
rige viooltje et tal van wonderschjonc va
riaties. Hoewel deze geheel roukobu zijn
on dus in dit opzicht achterstaan bij de
eerst gonoemden. wionen zij het var in
groote en klcurtchakeoring.
In klourenpraal en onnavolgbare teeke-
ning overtroffen do Po n 6 c 6 8 zooals
zij door de vaklieden worden genoemd -
zeker alle aftdere bloemplanten, terwijl *:j
bovendien nog onuitputtelijk blijken ui liet.
voortbrengen van nieuwe kleurcombinaties.
Uitmuntend door bloemrijkheid en ein-
deloor.o kleurvorscheidcnheid, bloei -r
vuil het begin dor lento totdat, in I Into
najaar do vorst invult, beitnat er zeker
geen plantensoort die meer genoegen
schenkt, noch een die zoo weinig cultuur-
zorgen eischend, onder hot bereik van elke
bloemenliefhebber valt, onverschillig of hij
over een grootcn of kleinen tv.in tc beschik
ken hooft.
De Viola tricolor is een éénjarige plant
die duf jaarlijks opnieuw ge: naid móét
worden. De zaaitijd valt in Juli en Augus
tus. Op een klein min of méér tch.-.duwi ijlr
plekje van den tuin wordt een pakje zaad
je® uitgestrooid, de bezaaide grond wat.
aangeplakt en verder van kat'.onbczi «-k
onz. gevrijwaard. In October bezitten v
op deze wijze een groot aantal plantjes, die
op de plaatsen waar we ze in 't. vnorja >r
gaarne zouden zien bloeien, worden uit ge
plant.
Aanbevelenswaardige verscheid" 'icdr i
zijn o.a. Kaiser Wilhelm met donker
blauwe bloem en pnrperviolet hart. K o-
ningin dor Feeën met hemelsblauwe
bloem cn witte wand cn Lord B e a c o ...-
field met purperviolette bloem on witte
zoom.
Al te eenzijdig zonden wij zijn als wij
tot slot niet dc aandacht vestigden op een
viooltje, afkomstig van d© Pyreneeën, de
Alpen en liet. Atlasgebergte, dio weger
haar bevalligheid in muurtuintjes en tui-
schen rotspartijen niet. mag ontbreken. Wij
bedoelen de Viola cornuta of het ge
hoornde viooltje. Hot. lichtgroen© loof, nipt
witte cn blauwe bloemen in de fraaiste
schakecringon, geven een schoon cffee'i
tusschen <lo sternen. D© plantjes van di.
ras laten rich voortkwecken zoowel door
zaaien al» duor scheuren.
M.
EENIGE SCH00NE VERSCHEIDEN
HEDEN ONDER DE VIOLACEEëN.
Van oudsher was het viooltje reeds do
vreugde van gevoelige harten, het symbool
van bescheidenheid en kuischheid, en nog
voortdurend geniet het de waardccring van
rijk en arm, jong en oud; eon tuiltje rui
kende viooltjes- heeft voor elk behoorlijk
heid.
De roos, de lelie en het viooltje zijn de
klassieke bloemen, en nog door geen an
dere verdrongen; in schoonheid, verschei
denheid, kleur en heerlijken geur handha-
von zij steeds hun oude roem en weten
deze nog te vergrooten. Zookjng dc wereld
staat in hun aanzien verzeke'erd.
Een kleinere of grootere verzameling
van welriekende viooltjes is een sieraad in
eiken tuin, cn biedt bijna 't geheele jaar
het genot er bloemen van te hebben, to
meer sedert verschillende kweekers zulk
oen rijke keus van schoono verscheidenhe
den in den handel brachten, want er be
staat ook voor dit kleine bloempje zelfs
nog oen groot aantal variëteiten, grooter
dan wij allicht zouden vermoeden. De
meeste verscheidenheden heeft men ge
kweekt uit kruisingen van wat door de
vaklieden genoemd wordt 't gewone Ita-
liaansche broeiviooltjc cn de "Violette des
quatre 6aitons der Franschon". Viola
italica cn Viola adorata a m-
perflorens. Alle variëteiten onderschei
den zich door milden en langdurige bloei
cn door den heerlijken geur der bloemen.
Lenige der schoonste welke door onze
kweekers geregeld worden aangeboden,zijn:
Donau met zeer vele kleine donker
blauwe bloemen, Mrs. David Lloyd
George een schoone verscheidenheid met
lange, stengels en blauwe bloemen met wit
hart, Princess©dc C a 11' c t met dub
bele blauw-violelte bloemen cn Rosine
oen variëteit met opvallend rose bloemen.
Het welriekende viooltje, behoort vooral
thuis onder boomen of struiken, langs
boBchjes, gazns; als randen langs lanen of
paden, als zoomen langs- heesterperken of
aan groepjes hier en daar op schaduwrijke
plekjes, bewijst het uitstekende diensten.
De voortkwcoking is zeer gemakkelijk cn
heeft gewoonlijk plaats door scheuring van
dc planten, of door de ranken, dio de mees
te jonge planten voortbrengen en spoedig
wortel alaam
VOETBAL.
R. K. FEDERATIE.
Uit het „Leiden"-kamp.
Bij het naderend einde van den zomer,
nn dc vacautievreugd genoten is en dc
avonden al killer wordon, terwijl wo in
liet schemerduister mijmeren om den ster
venden tijd, nu voelen wo weer het heer
lijk verlangen om op het groene void ach
ter het bruine monster (e gaan loopen, om
juweeltjes van doelpunten tc maken uit
„dotjes" van kansen, om het elftal, waar
in men speelt, naar den hoogsten trap to
helpen klimmen, om kortom om het w
tcrscizoen in gepaste sportbeoefening
een passende omgeving door te brengen.
Zoo vangt do Roonische voctbalvoreeni-
ging het seizoen aan met het spelen vr t
nederlaagwedstrijden gedurende vijf ach
tereenvolgende Zondagen, waarop S.J.C,
Tellingen, T.Y.B.B. Lenig cn Hnel en C.
D.A. heiHu il zullen beknmper.
terwijl hot ejftul dat de grootsto ned'*.-
laag aan „Leiden" toebrengt ccn prachti
ge n beker als prijs ontvangt, geschonken
door den Geestelijk Adviseur, kap. J. L'.
C. G root.
Ook de reserve-elftallen van bovenge
noemde clubs zullen op overeenkomstigo
voorwaarden het tweede elftal van „Lei
den" ontmoeten, terwijl de aspiranten
eveneens verschillende junioren clubs te
genover zich zullen vinden om don palm
der overwinning te betwisten.
Lenig en Snel, de gepromoveerde 2o
klas R.K.F.-club, uie l.cl :-..s. seizoen in d
Overgang zal uitkomen, opent het vijftal
tegen Leiden om half drie.
Wo zullen ccnigo nieuwe gezichten in
hot verjongde elftul aantreffen en het suc
ces zal daarom wol evenredig zijn aan In b
beschikbare spolersmatcriaal. Muur wat
neer met vcrcendo krachten in dc bcr'
harmonie gespeeld wordt, dan zullen v.
het beste streven voor lief nemen.
Moge in ieder geval dc supportcrsschaj r
niet ontbreken om do noodige aanmoedi
gingen tc laten schallen langs de witte
lijnen.
Om half één speelt hot tweede elf'al
der Hagenaars tegen Leiden II. Ook lii»
v.at veranderingen. Moge het verbeterin
gen blijken cn moge tenslotte deze ccrsio
dag van het nieuwe voetbalseizoen
tijdperk inluiden van mouwen bloei
groei der Roonische voctbalverecniginp
Het Latham-vliegtuig niet gevonden.
Het door de „Aftenposten" te Oslo vei
spreido gerucht, dat het wrak van Amund
sen's vliegtuig bij dc Lofoten zou zijn j
vonden wordt van bevoegde Noorscl
zijde onjuist genoemd.
