KERKNIEUWS.
VERMIST!
TWEEDE BLAD
DE LEIDSCHE COURANT
VRIJDAG 17 AUGUSTUS 1928
den van zulk een fijne, diep-zinnige gees
tesbeschaving, dat het een weelde was er
van te genieten.
Getuigt niet van een zin voor edel
kunst-genot zoowel de keuze als de vertol
king een vertolking die zoo keurig ver
zorgd was van Ghéon's Triomf van St.
Thomas 1
En de liturgische zang in de kapel zoo
wel als de muziek-uitvoering op den voor
avond en bij de studenten-receptie
spreidden ten toon een musicale eruditie,
die men b.v. tevergeefs zal zoeken in een
corps van Universiteits-studenten. Een
hoog-ontwikkelde smaak voor wat waar
lijk mooi is door arrangecring, kleuren
combinatie en schildering deed een ieder
weldoende aan bij de aanschouwing der
versiering van kapel en zaal.
Dat alles gaat nog eens onzen geest
voorbij. En daar ligt klaar voor ons open,
hoe de oorzaak van de beschaving, de cul
tuur in de gemeenschap van een Klooster
c-n eeri Seminarie gevonden wordt in ds
cultuur der ziel, welke de deugdbeoefe
ning is, met als fundament de ware, ver
standelijke nederigheid.... Vandaar die rust
in de volle actie, die krachtsontwikkeling
zonder eenige overschatting van kracht,
die evenwichtigheid.
Wie leest over cultuur en schoonheid
in Kloosters en Seminaries en wie nu le
zende meegenoten heeft van de cultureele
feestviering op het Seminarie te Warmond
moge begrijpen, dat cultuur daar in ver
scheidenheid en eenheid het schoonst op
bloeit waar wetenschap èn deugd in har
monisch samenwerken verstand èn wil te
gelijkertijd beïnvloeden.
PRIESTERJUBILEA.
Pastoor L. P. Stolk.
De Zeereorw. heer L. P. Stolk, Pastoor
der parochie van de H. Catharina, heeft
onder groote belangstelling zijner parochia
nen zijn gouden priesterfeest gevierd.
Des avonds te voren reeds celebreerde
de Zeereerw. jubilaris, na door een stoet
van bruidjes en koorknapen de kerk te zijn
binnengeleid, een plechtig Lof waaronder
kapelaan C. Berkemeijer, den jubileerenden
herder namens de parochianen geluk
wenschte.
Later in den avond heeft de heer F. T.
Everard, oudste kerkmeester, in een feeste
lijke bijeenkomst in een der zalen van de
pastorie het geschenk der parochie aange
boden, bestaande in een som gelds, voor
de electrische verlichting der kerk.
Om half elf Woensdagmorgen droeg de
Zeereerw. jubilaris- het met bloemen
getooide hoofdaltaar, een plechtige H. Mis
op, geassisteerd door den Zeereerw. heer
Th. Beukers, pastoor te Leiden (kastoor
Stolk is oud-kapelaan der St. Petrus-paro
chie te Leiden), als presbyter-assistents
en door den zeereerw. heer A. Boks, be
noemd pastoor van de kerk van O. L. Vr.
van Lourdes en door den Zeereerw. Pater
Heggelman O..Carm. beide neven van den
jubilaris, resp. als diaken en sub-diaken.
Pastoor J. T. de Graaf.
Ook in de St. Vincentiuskerk aan de Ja
cob van Lennepkade te Amsterdam was
het feest ter eere van het gouden priester
jubileum van pastoor J. F. Graaf.
Des morgens droeg de jubilaris een
plechtige H. Mis op met assistentie.
Des middags recipieerde de Eerw. jubi
laris in het patronaatsgebouw in de Ka
naalstraat, waar vele parochianen hem
kwamen gelukwenschen. Namens allen
werd hem bij deze gelegenheid een feest
gave aangeboden door den heer C. llault,
voorzitter van de huldigingscommissie, n.l.
een couvert welker inhoud zal dienen voor
den aankoop van een stel glas-in-lood ra
men voor de kerk.
Des avonds celebreerde de jubilaris een
plechtig Lof, waaronder de Weleerw. heer
W. Bosch, kapelaan der St. Willibrordus-
kerk buiten de Veste, de feestpredikatie
hield.
Rector P. L. Dessens.
Het St.-Elisabethsgesticht te Amsterdam
was vol feestvreugde en de bewoners heb
ben hun hoogachting voor den sympathie-
ken jubileerenden rector, die zijn gouden
priesterfeest herdacht, onomwonden ge
toond.
In de schitterend versierde kapel droeg
de jubilaris des morgens te negen uur een
plechtige H. Mis op. Als presbyter assi-
stens fungeerde Pastoor Melchers, diaken
was kapelaan Mol, subdiaken Pater de
Leeuw S.J., terwijl de bediening van cere-
moniarius werd vervuld door den Weleerw.
pater de Kuyper SU'.
De jubilaris hield na het Evangelie een
toespraak tot de zeer talrijke aanwezigen
op den tekst van Ps. 8311: „Een dag in
uwen voorhof, o Heer, is beter dan dui
zend andere".
In de pastorie werd daarna gelegenheid
gegeven den gouden jubilaris te compli
menteeren. De president van het college
van Regenten, de heer v. Ogtrop, herinner
de aan den immer nog zoo vurigen priester
ijver van Rector Dessens, waardoor den
bewoonsters van het St. Elisabethsgesticht
veel troost gewerd. Spr. bood een stoffelijk
blijk van waardeering aan.
Ook de Moeder-Overste, de Zusters en
tal van verpleegden, wenschten hun rector
geluk met zijn gouden feest, terwijl mede
ter begroeting aanwezig waren verschillen
de eerw hoeren geestelijken.
Pastoor H. J. Maas.
Woensdag herdacht de Zeereerw. heer H.
J. Maas, pastoor te Vlaardingen, den dag,
waarop hij 25 jaar geleden tot priester werd
gewijd.
Dinsdagavond had de feestelijke ont
vangst in de kerk plaats.
Toen de jubilaris op het altaar had
plaats genomen, beklom kapelaan van
Leeuwen den kansel tot het uitspreken van
een welkomstgroet.
Woensdagmorgen droeg de Eerw. jubila
ris de plechtige Hoogmis op, hierbij geas
sisteerd door Pater de Koning als presby-
ter-assistens, kapelaan van Leeuwen als
diaken en pater de Jong als sub-diaken,
terwijl de theologant Rengers als ceremo-
niarius fungeerde.
Na de H. Mis voerde het zangkoor de
feestcantate uit. De cantate is gedicht door
den Weleerw. heer W. van Leeuwen en ge
toonzet door den organist van het zang
koor, den heer Arnold Vranken.
's-Middags te half drie vereenigden zich
alle leden van het comité aan de pastorie,
alwaar door kapelaan Cornet de feestgave
van de parochie, een nieuw uurwerk in den
toren, werd aangeboden.
Hierna had een zeer druk bezochte re
ceptie plaats, o.a. kwam ook de burge
meester Z.Eerw. complimenteeren. Des
avonds had een plechtig Lof plaats. Hier
onder dankte de jubilaris zijn parochia
nen.
Pastoor G. C. j. v, Leeuwen.
Zoo intiem en zoo hartelijk als alleen
een kleine parochie het kan, hoeft Zierik-
zee het zilveren priesterfeest gevierd van
haar eenigen priester, haar pasto >r, den
Zeereerw. Heer G. C. J. van Leeuwen.
Daags tevoren werd de jubilaris rijn in
tiem on keurig versierd kerkje binnenge
leid. Nadat de parochianen een begroe
tingslied hadden gezongen, werd een frest-
lof gecelebreerd.
Woensdag droeg ZijnEerw. de plechtige
Hoogmis op, geassisteerd door den Wel
eerw. Pater Franciscus O.Cap. en den
Weleerw. Heer C. J. Henning, resp. als
diaken en subdiaken; de overige assisten
tie geschiedde door zonen der parochie. De
feestpreek werd gehouden door den Wel
eerw. Heer C. J. Henning.
's Middags om 2 uur werd een cantate
door de schoolkinderen gezongen, daarna
had de aanbieding van het cadeau der
parochie, een geschenk onder couvert,
plaats, waarna de parochianen gelegen
heid hadden om den jubilaris te compli
menteeren. Een plechtig Lof met Te Deum
besloot dit parochiefeest, althans voor
dien dag, want tot en met Zondag moeten
nog verschillende feestelijkheden volgen.
40-JARIG PRIESTERFEEST
MGR. H. J. M. TASKIN.
Na het plechtig Lof door den Presi
dent voor de eerste maal pontificaliter ge
celebreerd, had in de studentenrefter van
het Seminarie een groot feestmaal plaats.
Yan deze maaltijd ontvingen wij eenige
gegevens, die hieronder zijn „verwerkt".
De tafel werd gepresideerd door Kanun
nik G. van Noort, die aan allen een wel
kom toeriep, rond den nu gemijterden
praeses: den Bisschop, de trots en de blij
de hoop van het diocees, de veteranen en
vooraanstaande priesters, de medewer
kers aan het seminarie van vroeger en he
den; de familieleden van den President,
-waaronder ook de kleine feestredenaar,
de vrienden en vereerders, do oud-leerlin
gen, de neomisten en de 140 theologanten,
de hoop van het bisdom.
Op dezen dag, zoo leidde Pastoor van
Noort de tafel in, zijn wij hier allen ge
zeten als zonen rond den jubileerenden
vader. Laat hier een blijde toon heerschen
een gulle, klaterende lach is geheel in den
geest van den Praeses en van onzen
Bisschop
Nadat mgr. Aengenent de tafel had ge
zegend werd een tafellied aangeheven, be
geleid door het Symphonie-orkest der stu
denten.
Pastoor van Noort, naar hij zeide, zich
de vrijheid veroorloovend van de oude
hofnarren, die alles mochten zeggen, zelfs
tegen d'r principaal, merkte dan ondeu
gend op, dat de President met dezen
maaltijd met z'n 200 gasten, zelfs over het
hoofd van den Bisschop is gesprongen, die
laatst maar 150 gasten had. Maar, zoo
liet Pastoor er guitig op volgen, bij een
ouden Praeses kan het meer lijden dan
bij een jongen bisschop.
De eerste tafelspeech werd dan gehou
den door Mgr. Aengenent, die zich ge
heel aansloot bij de komische inlei
ding van den caeremoniarius. De prae
ses, zoo zeide Mgr. is boven het hoofd van
den bisschop uitgesprongen, ja, maar pre
sidenten van groot-seminaries treft men
er op de zeven millioen inwoners van ons
land dan ook maar vijf aan.
Ik ben, zoo vervolgde Mgr. dan, de eer
ste die mag huldigen. Al uwe feesten
heb ik meegemaakt op Hageveld en op
Warmond. Thans als bisschop zit ik hier
graag als gast aan. Mgr. dankte dan den
President voor alles, wat hij deed voor"
het Haarlemsche diocees. Veel valt er van
den Praeses te zeggen, doch niets dan
goeds. Op één punt wil Mgr. wijzen; zijn
verdiensten voor de geestelijke vorming
van honderden priesters. Zij allen danken
God voor zoo'n leider. Mgr zegt, dat de
lofzang van den ouden Simeon op den
Praeses toepasselijk is, doch hoopt dat de
vervulling van de eerste regel „Laat nu,
Heer, uw Dienaar in vrede gaan" nog
heel lang uitblijft. Die priesters hebben
door hem het heil Gods mogen aanschou
wen. Met den Praeses wil Mgr. God
danken oor alles wat God door de han
den van den Praeses volbracht. Om dit
feest staan de figuren van die vaderland-
sche heiligen: St. Wigbert, van wien we
lezen, dat hij, wat hij anderen leerde, eerst
zelf deed. Zoo ook de Praeses. Een St. We-
renfried, van wien men verhaalt, dat hij 'n
priesterhuis heeft opgericht. Een St. Je
roen, die het volk Gods met Christus' leer
doordrong. De praeses vormde de pries
ters en zoo het volk. Geve God, zoo-
besloot Mgr. U zal nog vele jaren de
kracht om daarmede voort te gaan, tot
heil van het bisdom, tot heil van het pries
terdom, tot de vreugde van mij.
Als „de Benjamin" onder de provisoren
van het seminarie, zooals Pastoor van
Noort hem inleidde, sprak vervolgens Ple
baan Westerwoudt, die in een geestige
speech de vaderlijke en moederlijke zor
gen van de praeses in het licht stelde.
Door de Schola Cantorum werd dan ter
afwisseling het - XIV-eeuwsch bruiloftslied
van A. Diepenbrock gezongen.
Waarna prof. J. Visser namehs de pro
fessoren het woord verkreeg. De „Prof
fen" zien den praeses in zijn dagelijk-
schen doen. Hij is in alles het voorbeeld,
begint het eerst en eindigt het laatst. Als
officieel geschenk der professoren bood
FEUILLETON.
Naar het Duitsch van J. ARNEFELDT
Vertaald door Jac van E m d e n.
21)
De oude Gabler kwam met een pakje
bankbiljetten in de hand terug.
Hier heb je duizend mark, zei hij
bijna plechtig, terwijl hij tien biljetten
van honderd mark bedachtzaam op de ta
fel uittelde, maar voor nieuwjaar kom
je niet terug, versta je. Dat is meer dan
driehonderd mark per maand en boven
dien betaal ik nog kost en inwoning voor
je het is werkelijk een schandaal.
Otto was hevig teleurgesteld en ge
schrokken. Duizend mark! Zijn vader
scheen te denken dat hij hem met rijkdom
men overladen had, terwijl deze simpéle
duizend mark niet meer dan een druppel
°P een gloeiende plaat beteekenden. Niet
temin vond hij het niet geraden vandaag
iets omtrent den waren stand van zaken te
jaten blijken, Hij bedankte en ging even
later weg.
Ik moet maar zien dat ik het met af
betalingen red, mompelde hij, terwijl hij in
de richting van de Molkenmarkt liep.
Het ergste is het tegenover Heufel
der, maar wat geeft het, er was vandaag
t°ch niet meer te halen. De volgende eek
m°et ik maar weer eens een aderlating
Probeeren; de oude heeft immers geld ge-
die oudoom moet hem toch een aar-
togen duit hebben nagelaten.
spr. den praeses een geschilderd portret
van dezen aan.
Als oud-professor sprak mgr. A. Hen-
sen. Hij hoopt over 10 jaar, wanneer hij
84 jaar is en de praeses nog zoo is als
nu omdat hij nu kort moet zijn een
gloeiende toast te houden.
Dan was het woord aan Pastoor van
den Berg uit Den Haag, èn als vriend èn
familielid verbonden aan den praeses. In
beide kwaliteiten wensch hij den praeses
van harte geluk met zijn onderscheiding.
Blijf nog lang praeses, maar blijf nog lang
onze vriend.
Hierop volgde een Io Vivat.
Dan sprak de oud-subregent van Hage
veld, Pastoor v. d. Pavoordt, ophalend
oude herinneringen uit den tijd, dat de
Praeses nog sub-regent van Hageveld
was.
Tenslotte sprak Mgr. Taskin, met graag
te, naar hij zeide, het woord nemend, om
dat hij zich overgelukkig voelt en overvol-
daan. Dank bracht hij aan God, maar ook
aan den Bisschop, want door diens tegen
woordigheid werd dit feest zoo schoon.
Dank bracht de praeses verder aan het
kapittel, aan de professoren, tegenwoordi
ge en oude, vooral aan Prof. Beysens,
dank aan Pastoor van Noort voor zijn pit
tige leiding van deze tafel, dank aan de
leden van het comité en de schenkers van
het fonds, dat uitstekend is geslaagd voor
al door den gangmaker, Mgr. Aengenent.
Dank aan zijn broers en zusters en hun
kinderen. Dank vooral aan de dierbare
studenten, die hem de voldoening schon
ken hem te hebben begrepen.
Dit woord voor de aanwezigen wilde
spr. doen volgen door een woord van hen,
die hem dezen middag kwamen gelukwen
schen, geestelijken en leeken, vooral hen
wil spr. danken, die gaven aan het fonds,
zoo noodig voor de opleiding van studen
ten. Nogmaals allen mijn oprechten dank.
Nogmaals klonk een Io Vivat op, terwijl
door 't symphonie-orkest en schola eenige
selecte muzieknummers werden uitge
voerd.
Na het sluitingsgebed werd nog eenigen
tijd in gezellig samenzijn doorgebracht, tot
de tijd aanbrak voor het avondfeest aan
geboden door de studenten in de recreatie
zaal.
Van het feestspel hebben wij reeds gis
teren een verslag gegeven. Wij willen dit
nog aanvullen met de mededeeling, dat Z.
D. H. de Bisschop, die de geheele feestvie
ring heeft bijgewoond, ook hierbij tegen
woordig was.
Mgr. bleef tot precies 11 uur. Toen onder
het derde en laatste bedrijf verliet mgr.
met zijn beide secretarissen de feestzaal,
om per auto naar Haarlem terug te kee-
ren; het spel mocht echter niet worden on
derbroken.
Het Groot-Seminarie heeft feest gevierd
rendom zijn jubileerenden hoogeerw. Prae
ses.
En wij mogen ons veroorloven, beschei-
denlijk, een enkele „Kantteekening" bij de
ze feestviering, bij het doer ons. opgeno
men verslag te maken.
De Jubilaris noemde het Seminarie het
vitale orgaan van het Bisdom d.w.z. het
orgaan, waaruit het leven van het Bisdom
opgroeit.
Het Seminarie zouden wij ook kunnen
noemen de kern-gemeenschap, waarin de
kiemen liggen, welke later in de grootere
gemeenschap der Haarlemsche Kerk tot
wasdom zullen komen.
Wij hooren dikwijls beweren, dat men
het cultureel peil, waarop een gemeen
schap staat, kan leeren kennen in de wijze,
waarop men zijn vreugde uit, waarop men
feest viert.' En in die bewering ligt, onge
twijfeld, heel veel waarheid.
Maar dan ook mogen wij, Katholieken
van het Haarlemsche diocees, dankbaar
zijn; dan mogen wij de niet-Katholieken
met fierheid en trots wijzen op ons Se
minarie
Het móet openlijk in de pers worden ge
zegd, dat de feesten op het Groot-Semina
rie op 14 en 15 Augustus wederom getuig-
Het beste is, dadelijk naar Heufelder
te gaan, vond hij; hij riep een taxi aan en
gaf den koetsier het adres op: Wilhelm-
strasze 5.
HOOFDSTUK IX.
De schilder Moritz Heufelder was om
en bij de veertig, had een onelegant ma
ger figuur en liep altijd in een gebogen
houding. Zijn gezicht was bleek en vol
zomersproeten, zijn gezicht was niet on
fijn, maar had iets verloopens; hij had
fletsblauwe oogen met een eenigszins om
floerste blik, die echter soms scherp en
stekend kon worden, rood haar, dat reeds
dun begon te worden en een langen goed-
verzorgden baard van dezelfde kleur.
Oostenrijker van geboorte woonde hij
al sinds jaren in de hoofdstad van het
Duitsche Rijk, waar hij een mooie, ruime
woning had. Hij ging zeer goed en steeds
naar de laatste mode gekleed, hield een
huisknecht, had een kleine auto, at steeds
in de duurste gelegenheden, ontbrak in
de schouwburg bij geen enkele première
en kwam overal, waar de uitgaande jonge
lui van Berlijn elkaar rendez-vous plegen
te geven.
Het was bij zijn levenswijze opvallend
dat hij zich steeds op een afstand hield
van het „Eewig Weibliche"; geen mensch
had ooit o:>k maar zelfs den .meest oppcr-
vlakkigen omgang met een dame bij hem
waargenomen; hij vermeed dien in elke
vorm en had dan ook nooit een poging
aangewend om zich in een van de salons
te laten iat-odueeeren, die voor kunste
naars zoo graag open staan.
Ook in zijn verderen omgang had hij
eigenaardigheden; hij vermeed zooveel mo
gelijk oudere collega's en in het algemeen
schilders en wanneer hij zich al eens bij
een schilder aansloot, dan was het iemand
die veel jonger was. Trouwens, hij bewoog
zich bij voorkeur onder jongelui, voor wie
hij een heel bijzondere aantrekkingskracht
had en waarop hij een onbegrensde in
vloed uitoefende.
Tegenwoordig was Otto Gabler favoriet
en deze was niet weinig trotsch daarop,
zwoer bij Moritz Heufelder en trachtte
deze in alles na te volgen. Toch kwam hij
niet over een zekere grens heen. Hoe vaak
hij ook met Heufelder in diens woning of
daarbuiten samen was, hij kon zich er
niet op beroemen, toegang tot diens ate
lier verkregen te hebben, wat tot nu toe
trouwens niemand gelukt was. Hoe gastvrij
de schilder ook zijn mocht, en hoezeer zijn
woning voor zijn konnissen steeds open
stond, zijn atelier bleef Voor iedereen her
metisch gesloten en men vertelde zelfs, dat
hij niet eens zijn bediende erin toeliet en
alleen een oude dienstbode onder zijn per
soonlijk toezicht het mocht schoonmaken.
Als eindelijk de wonderen, die Heufel
der in deze afzondering schiep, aan de
nieuwsgierige oogen van de buitenwereld
vertoond werden, dan verbaasde iedereen
er zich over dat het niet bepaald eerste
rangs kunst werken waren, cn dat hij, of
schoon hij zeer ijverig schilderde cn niet
vaak een dag voorbij liet gaan, zonder
zich verscheidene uren in zijn atelier te
rug to trekken, niet meer en belangrijker
werk tot stand bracht Het waren heel
aardige vlotgeschilderde kleine genre
stukjes, die men van hem op tentoonstel
lingen en af en toe in den winkel van een
kunsthandelaar aantrof, meestal humoris
tische straattooneeltjes uit Weenen, Ber
lijn of Parijs; geen jury kon ze afwijzen en
ze werden ook wel gekocht, maar niemand
zou ze gemist hebben, indien ze er niet
geweest waren en niemand nam er een
duurzame indruk van mee.
Een eigenaardigheid viel daarbij op: al
deze stukken waren steeds in heldere kleu
ren geschilderd, zoodat spotters hem den
schilderenden „Peter Schlemihl" noemden,
den man, die zijn schaduw verloren had,
en toch dweepte hij met Rembrandt, noem
de hem den grootsten schilder, die ooit
bestaan had, bezat alle werken, die over
hem geschreven waren, bezat zelfs twee
echte Rembrandts, portretten, die de ecrc-
plaats in zijn salon innamen en alle repro
ducties naar schilderijen van den meester,
die hij machtig kon worden.
Wanneer men hem echter vroeg, waar
om hij bij zijn groote vereering voor den
schilder geen pogingen gedaan had, in
denzelfden trant te schilderen, dan ant
woordde hij, met een hem anders vreemde
bescheidenheid, dat juist die groote, eer
biedige bewondering hem daarvan terug
gehouden had. Hij was zich den onmete-
lijken afstand die er lag tusschen hem en
den onsterflijken kunstenaar tc zeer be
wust, om iets te pogen, dat hem zoozeer
het besef van eigen onmacht zou geven.
Met dit antwoord moest men zich tevre
den stellen en een andere vraag waarmee
men zich eveneens het hoofd brak, nl. hoe
Heufelder van de geringe opbrengst van
zijn werk zulk een weelderig leven leiden
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Zaterdag 18 Augustus.
Hilversum* 1060 M.
12.302.Lunchmuziek door heb Trio
Courtel.
2.4.Aansluiting van het Theater Tu«
schinsky te Amsterdam. Concert door het
Theater-orketfc o.i.v. Max Tak. Optreden
van solisten. „The Ramblers", dans-or-
kest o.l.v. Theo Uden Masman.
4.5.30 Aansluiting van het Kushaus te
Scheveningen. The-dansant. Dansmuziek
door jack Raymond's orkest te Schevenin
gen en Casanova et ses Argentines.
6.7.45 Dinermuziek door het AVRO-
kwartet. G. H. Goossens, zang met luit-
begel.
8.VAR A-zomeravondprogramma.
Huizen, 340.9 M. (Na 6 u ur 1950 M.)
(Uitsluitend K.R.O.-uitzendingen).
12.30—1.30 Lunchmuziek door het Trio
Winkels.
5.307.Gramofoonmuziek.
7.45—8.15 Spr. Dr. A. C. A. Hoffman!
Nieuw-Malthusianisme.
8.15—8.20 Spreker namens de Reisver.
„Rotala", over de K.R.O.-Rome-Reis.
8.20 „Gebr. Kalkoen", hoornspel. Vroo-
lijk spel in 3 bcdr. Jac. Kalkoen, G. J. Kal
koen, Hcndr. Kalkoen (winkeliers in garen
en band), A. Sweers-. Leo Nieuwland. hun
neef, P. Vos. Pietje, hun zuster, mevr. A.
Winnubst Pesch. Fientje v. Eisen, Mej. Mi.
Swecrs. Gerrit Volkers, W. Knipschoer.
Wim de Nijs, J. Kmpscheer. (Beidon bij
Kalkoen). Horstman, huisvriend, F. Bibo.
Truus (huishoudster bij Kalkoen), Mep. C.
Sweers. Reescr J. J. v. Ballegov. Joop, oude
loopknecht, L. Bakker. Het stuk speelt itt
het kantoor achter de winkel van Gebr.
Kalkoen, in een flinke stad.
Daventry, 1600 M.
10.35 Kerkdienst.
1.202.20 Orkestconcert (dames-orkest).
5.35 Kindcruurtje.
6.20 Muziek.
6.50 Nieuwsbcr.
7.05 G. Baker, bariton.
7.20 Muziekbespreking.
7.35 Grieg's pianomuziek.
7.45 Lezing: The football reason.
8.05 Vioolrecital door Albert Sammons.
8.35 Variété. Het parkingtonkwartet ca
solisten.
9.50 Nieuwsber.
10.10 Uitzending van de motorrennen vaii
Stamford Bridge. Opgeluisterd met muziek
van het Parkingtonkwintet.
10.5012.20 Dansmuziek.
„R adi o-Paris", 1750 M.
12.502.10 Gramofoonmuziek.
4.055.05 Dansmuziek.
8.5011.20 Concert. Orkest en solisten.
Daarna dansmuziek door de jazzband Ra
dio-Paris.
Langenberg 469 M.
12.301.10 Mechanische muziek.
1.252.50 Orkevtconcert.
6.207.15 Orkestconcert.
8.35 Vroolijke avond. Daarna tot 1.20 de»
nachts Dansmuziek.
Königswusterhausen, 1250 M.
(Z e e s e n).
12.205.20 Lezingen.
5.206.20 Orkestconcert.
6.208.05 Lezingen.
8.50 „Ingeborg" comedie in 3 acten va
Kurt Götz.
10.5012.50 Dansmuziek.
H a m b u rg, 396 M.
5.20 Optreden van Gauchos. Indianen eiï
negers.
6.20 Orkestconcert.
9.20 Fcestconcert in Bremen. Orkest, vo
cale en instrumentale solisten. Dansmuziek.
Brussel, 509 M.
5.20 Dansmuziek.
6.50 Orkestooncert.
8.35 Gramofoonmuziek.
8.50 Trio-concert.
9.2010.35 Symphonieconcert in Ostende.
kon, durfde men hem natuurlijk heolemaal
niet stellen. De een verkondigde de mee
ning dat hij een aanzienlijk vermogen had,
dat hij voor export naar Zuid-Amerika
schilderde cn zoo goed do smaak van de
katoenbaronnen en mijnbezitters wist te
bevredigen, dat hij zijn „uitvoerartikelen"
angstvallig voor de oogen van allo be
schaafde Europeanen verborg en om dia
reden dan ook zijn atelier zoo angstvallig
gesloten hield. Wel bestond er ook nog
een derde meening, die de geldbron van
den schildor als een niet geheel zuivere
beschouwde, maar niemand kon of wilde
iets bepaalds daarover zeggen.
Toen Otto Gabler op dien regenachtigea
Octobermiddag bij Heufelder kwam, waa
deze juist uit het restaurant Uhl terugge
keerd, waar hij had gedineerd en lag nu
in een Turksche chambercloack en met
een roodo fez op het hoofd op zijn broe
den, met een kostbaar Perzisch tapijt over
dekten divan en rookte een lange pijp,
welks aroma zich vermengde met den fij
nen ambergeur, dio de gehccle kamer vul
de. In den rijk met marmer versierden
schoorsteen brandde een zwak vuurtje,
welks schijn een grilligen glans in het nog
onverlichto vertrek verspreidde. In hefc
schemerig halfdonker Dikkerd o het kunstig
geciseleerde gevest van een breed zwaard
op; in den hoek stond een beeld van een
Romeinschcn zwaardvechter met uitge
strekte vuist, zoo bcdriegelijk echt, dat
men het voor levend zou houden.
(Wordt vervolgd).
