Rechtzaken.
Gem. Berichten.
KERKNIEUWS.
ONDERWIJS.
I 1}
TWEEDE BLAD-.
„DE LEIDSCHE COURANT'
MAANDAG 9 JULI 1928
Het aantal leerlingen is bij alle takken van
onderwijs de laatste 25 jaar enorm toegeno
men; steeds breedere volkslagen bleken
voor hun kinderen meer dan enkel Lager
Onderwijs te begeeren. Daarnaast werd
het aantal richtingen in 't Voortgezet On
derwijs verveelvoudigd. Hoeveel goeds hier
in mag zijn gelegen, toch valt 't niet te be
twijfelen, of deze sterke uitbreiding van het
Voortgezet Onderwijs bracht zijn bezwaren
mede. Bepaaldelijq wat de keuze van rich
ting betreft (met het oog op een later be
roep), werkte die het aantal vergissingen
in de hand: een te groot getal leerlingen
kozen het voorbereidend Hooger Onder
wijs, zonder dat hun aanleg en een redelijk
vooruitzicht op het verwerven van een ge-
evenredigde positie in het later leven, dit
rechtvaardigden. Voor het scheppen van or
delijke toestanden kan in de toekomst de
Beroepskeuze-Voorlichting ongetwijfeld veel
goeds doen.
Om al deze redenen mag men het toejui
chen, dat het Centraal Zielkundig Beroeps
kantoor in samenwerking met het Paedago-
gisch-Psychologisch Instituut der R. K.
Leergangen het initiatief nam tot het hou
den van een Vacantie-leergang in Beroeps
keuze-Voorlichting op 15 en 16 Augustus
a.s. te Utrecht. Dit is actueele sociale ar
beid. In al onze kringen moge die de ge-
wenschte belangstelling wekkenIn 't bij
zonder echter moge die belangstelling ko
men van allen, die bij 't Voortgezet onder
wijs zijn betrokken en in wier handen voor
een deel het slagen van onze rijpere jeugd
in de keuze van het levensberoep is gelegd.
Dit klemt te meer, waar juist in deze krin
gen de wensch naar betere oplossingen dan
schoolverklaring of toelatingsexamen bie
den, levendig is. Bij algemeene belangstel
ling zal het Centraal Zielkundig Beroeps
kantoor ongetwijfeld een belangrijk succes
kunnen boeken.
H. C. M. WIJFFELS,
Voorz. R. K. Leerarenvereen.
KANTONGERECHT WOERDEN.
5.— werd geschrapt.
De openbare zitting vangt aan met de
zaak contra de W. te 's Gravenhage, welke
op de vorige terechtzitting veroordeeld w
tot betaling eener geldboete van 15.-
Tegen dit vonnis had verdachte verzet aa
geteekend. Het feit (te snel rijden met een
vierwielig motorrijtuig te Woerden) gaf
verdachte niet grif toe en .voerde aan, dat
verbalisant onmogelijk heeft kunnen na
gaan, dat hij te snel gereden heeft.
De veldwachter voorgeroepen, verklaar
de te blijven bij zijn ambtseedig proces
verbaal. Overeenkomstig den eisch van het
O.M. werd verdachte thans door den Kan
tonrechter veroordeeld tot oen geldboete
van 10.bij niet-betaling te vervangen
door hechtenis van 5
Vrijgesproken*
S. te W oe r d e n had geloopen op de
ijsbaan, welke voor hem gesloten was om
dat hij geen lid was der IJsvereeniging.
Op de vorige zitting voerde verdachte
aan dat hij permissie gekregen had om zijn
zoontje, welke zich op de baan bevond, te
halen. Thans waren twee getuigen versche
nen, die aan den controle-ingang gestaan
hadden. Deze getuigen verklaarden, dat zij
aan S. vergunning hadden gegeven om zijn
zoontje te halen.
Vrijspraak volgde.
Maar de anderen niet
A. P. te Woerden was ook op de ijs
baan geweest, maar als schaatsenrijder.
Hij was geen lid der vereeniging en dus
strafbaar. Op de vorige terechtzitting ver
klaarde deze dat hij lid was en toonde een
bewijs van lidmaatschap der desbetreffen
de -ijsvereeniging. De thans gedagvaarde
getuigen verklaarden dat verdachte thans
wel, maar niet tijdens de bekeuring lid
der vereeniging. Verdachte hield vol dat
hij lid was en anders niet. Eisch5 of 4
dagen. Veroordeeling: 4 of 4 dagen hech
tenis.
Z. had dezelfde overtreding begaan en
hield ook vol dat hij gerechtigd was op de
ijsbaan te rijden. Hij had echter geen be
wijs van lidmaatschap en moest dus wat
anders verzinnen.
jD^x waren heelmaal geen controles
meer en die motten er toch zijn, ik ben er
toen opgegaan want ik doch dat 't mocht"
aldus verdachte.
De Kantonrechter zei hem dat er toch-
„verboden toegang" te lezen stond en hij
zich daaraan te houden had. Verdachte:
„D'r was geen controle en daarmee uit"
Eisch ƒ6 of 3 dagen. Veroordeeling 4
of 4 dagen hechtenis
Kreupel paard.
V. te Woerden had een paard noode-
loos pijnlijk vervoerd. Hij had het kreupel
beest naar Utrecht laten loopen. Verdachte
ontkende en voerde aan dat het paard on
gevoelig was in de voorvoeten daar zenuw-
sneden hadden plaats gehad.
Niettemin bloedde het paard toen het te
Utrecht aankwam en werd op verzoek van
den veearts proces-verbaal opgemaakt. Vol
gens het O.M. stond het feit vast en eisch-
te tegen verdachte een geldboete van 10
of 5 dagen. De Kantonrechter veroordeelde
conform.
Borrelig iemand.
S. te Bodegraven was dronken ge
weest. De politie had hem gesommeerd in
huis te gaan, daar hij dicht bij zijne woning
was. Inplaats van dit bevel op te volgen,
voegde hij de politieman verschillende on
hebbelijke woorden toe. Proces-verbaal volg
de. De politie kwam verklaren dat alles
zich had toegedragen zooals in het proces
verbaal vermeld. Eisch 8 subsidiair 4 da
gen. Veroordeeling conform.
Een drama te Rotterdam.
Het" Gerechtshof te Den Haag heeft uit
spraak gedaan in de zaak tegen den 34-ja-
rigen koopman H. P. N. uit Rotterdam,
thans gedetineerd, die in eerste instan
tie door de rechtbank aldaar wegens zwa
re mishandeling met voorbedachten rade,
den dood ten gevolge hebbende, gepleegd
in den avond van den 13 Nov. van het vo
rig jaar, in de Boompjes te Rotterdam, op
de Duitsche dienstbode Frida Hansen,
werkzaam in het klaas-hotel, is veroordeeld
tot 12 jaar gevangenisstraf.
Het Hof, opnieuw rechtdoende, achtte
niet bewezen, het aan verdachte ten laste
gelegde dat hij het misdrijf met voorbe
dachten rade heeft gepleegd en het Hof
veroordeelde daarna verdachte wegens
zware mishandeling, den dood tengevolge
hebbende, tot een gevangenisstraf van 6
jaren.
De procureur-generaal had bevestiging
van het vonnis gevraagd.
ONGELUKKEN.
SLACHTOFFERS VAN HET VERKEER.
■\utomobiel het trottoir op.
Een jong en levens-
gevaar lyê gewond.
Gisteravond had te Hengelo een ernstig
ongeluk plaats. De automobilist dr. W. M.
wilde den bocht van de Julianalaaa naar
den Krabbenbosweg te snel nemen, waar
door hij met zijn wagen het trottoir opreed
juist voor een winkel, waar drie jongens
stonden. Twee der knapen konden nog tij
dig opzij springen, doch de derde, de 11-
jarige J. A. Schoeimaker uit de Tollen-
straat, raakte tusschen auto en muur be
kneld, waardoor hij een ernstige verbloe
ding in den buik kreeg en zijn rechterkuit
geheel werd afgescheurd. De toestand van
den jongen bleek van dien aard te zijn, dat
onmiddellijk operatief ingrijpen noodzake
lijk was. Zijn toestand is zeer ernstig.
Door auto tegen den grond geworpen.
Twee gewond en.
Zondagmiddag zijn op den Nieuwen
Vlissingsche weg nabij Middelburg de ma
rinier De V. en zijn meisje, mej. L. door een
auto uit Vlissingen, die voor een uit Mid
delburg op den vrij smallen weg uitweek
aangereden en tegen den grond geworpen.
De beide aangeredenen waren gewond, voor
al de marinier wa-s er ernstig aan toe,
werd naar het ziekenhuis te Vlissingen
overgebracht, terwijl het meisje naar bet
Gasthuis te Middelburg werd vervoerd.
Autobus tegen een boom.
Zes passagiers gewond.
Zaterdagavond reed een autobus tusschen
Hengelo en Enschedé bij het plotseling uit
wijken van een wielrijder, die zonder een
teeken te geven den weg overstak, in vollen
vaart tegen een boom, waardoor de bus to
taal vernield werd. Van de tien inzittenden
kregen er zes verwondingen door de glas
scherven. Twee personen bekwamen vrij
ernstige wonden aan het gelaat. Dr. van
Leeuwen uit Enschedé verleende geneeskun
dige hulp. De jongen die het ongeluk ver
oorzaakte, kwam er met enkele ontvellin
gen af, doch zijn fiets werd geheel in elkaar
gereden.
„De Crt."
Overreden en verdronken.
Zaterdagmiddag tegen drie uur wilde
onder de gemeente Haarlemmerliede en
Spaarnwoude bij de Vinkebrug een onge
veer 35-jarige wielrijder uit Amsterdam de
Vinkebrug overrijden en stak daartoe de
trambaan over. Blijkbaar heeft hij de signa
len van een naderende tram niet gehoord.
Wel remde de bestuurder krachtig, maar
een aanrijding was niet meer te vermijden.
De wielrijder werd in het water geslingerd
Hij is onmiddellijk weer op het droge ge
bracht, doch geneeskundige hulp mocht niet
meer baten. Het lijk is naar Halfweg ver
voerd.
Kind verbrand.
Te Woensel bij Eindhoven heeft een
kindje van 11/J jaar in een onbewaakt oogen
blik de koffiepot van tafel getrokken en den
heeten inhoud over het lichaam gekregen.
Het kind is aan de bekomen brandwonden
overleden.
Een sleutel doorgeslikt.
De hofmeester van het in Zaandam lig
gend Duitsche stoomschip „Hinrich Pe
ters" heeft op onverklaarbare wijze een
sleutel naar binnen gekregen. Hij werd
direct naar het gemeentelijk ziekenhuis
vervoerd.
Wagen te water gestort.
De voerman gewond.
Zaterdagmorgen omstreeks 10 uur had
te Deventer een ernstig ongeluk plaats. Ter
wijl de ongeveer 40-jarige T., knecht bij de
expediteurs fa. T. Veldhoven aldaar aan
de nieuwe haven zijn paard en wagen wilde
omwenden, schrok het paard plotseling
voor een wapperend dekzeil. Het gevolg
was, dat T. die zich op den wagen bevond,
door het achteruitloopen van het paard,
met wagen en paard van den pl.m. 5 M.
hoogen havenmuur naar beneden stortte en
op de vood den wal liggende Rotterdammer
boot terecht kwam. In bewusteloozen toe
stand en ernstig gekwetst werd de voerman
T. naar het ziekenhuis vervoerd. Het paard
wist zich, na losgesneden te zijn, zwemmen
de te redden. De wagen werd later opge
takeld. De toestand van T. Is, naar de
„Crt." vernam, naar omstandigheden vrij
gunstig.
MISLUKTE ROOFOVERVAL TE
ROTTERDAM.
Een kassier overmant een indringer.
Zaterdagavond is de anders zoo stille
Willebrordusstraat te Rotterdam opge
schrikt door een zeer brutale roofoverval,
welke, dank zij het koelbloedig optreden
van den aangevallene verijdeld kon wor
den.
Te ongeveer 11 uur Zaterdagavond zat,
naar „de Crt." meldt, de 38-jarige heer R.
Versluys, kassier bij de N.V. A. Versluys
Rzn.'s bakkerij en meelfabriek „De Stan
daard" in het kantoortje van het gebouw
aan de Willebrordusstraat de kas op te
maken.
Plotseling werd er hard op de buiten
deur geklopt; de kassier begaf zich door
de gang naar de voordeur, en riep, zonder
deze te openen:
„Wie daar?"
Er volgde geen antwoord, waarop de
kassier zijn vraag herhaalde.
„Nachtveiligheidsdienst", was nu het
korte antwoord.
„Zoo en wat blieft U V'
„Ik moet den directeur spreken!"
„Dan moet U maar naar zijn huis
gaan."
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Dinsdag 10 Juli 1928.
Hilversum, 1060 M.
12.302.00 Lunchmuziek door het trio
Groeneveld.
5.307.15 Concert door het Omroep
orkest.
7.157.45 Lezing door G. H. Meule-
maru
8.00 Concert door de Kon. Militaire ka*
pel (Grenadiers en Jagers Den Haag), o.
1. v. C. L. Boer. In de pauze leest Emma
Morel voor uit „Sarah Burgerhart", door
Betje Wolf en Aagje Deken.
10.15 Persber. Daarna dansmuziek door
Ted Stavast and his band van het Casi
no te Scheveningen.
Huizen, 340,9 M. Na 6 u. 1870 M.
(Uitsluitend K.R.O.-uitzendingen).
..2.301.30 Lunchmuziek door het triol
Winkels.
7.00 Gramofoonmuziek.
7.308.00 Cursus kerklatijn door Leo
Speet.
8.00 Concert. Het „B"-trio (C. v. Boven,
piano, H. v. Born, viool. C. v. d. Beek,
cello). Spr. Pater A. G. M. Populier uit
bet Missiehuis Sparrendaal. Een be*
schouwing over Chineesche toestanden!
der laatste jaren.
Daventry, 1600 1L
10.35 Kerklatijn.
11.20 Gramofoonmuziek.
12.20 Het Szeminanji-trio.
1.202.20 Orkestconcert.
4.104.40 Opening van de Universiteit
in Nottingham door den Koning van En>
geland.
4.20 Orkestconcert.
5.20 Vacantiepraatje.
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Gramofoonmuziek.
6.50 Nieuwsber.
7.05 Gramofoonmuziek.
7.20 Lezing: Women's life in New-Zee-.
land.
7.35 Pianomuziek van Debussy.
7.45 Lezing: Engines for the air.
8.05 Variëté.
8.208.50 Lezing: Pcychology of food
and dress.
9.20 Nienwsb.
9.35 Muziekles.
9.55 Nieuwsber.
10.00 Concert door de militaire kapel.
10.5012.20 Dansmuziek.
R a d i o-P a r i s", 1750 M.
10.50—11.00 Gramofoonmuziek.
12.502.10 Orkestconcert.
4.055.05 Orkestconcert.
9.05—11.20 Concert. Daarna fragmenten
uit „Rigoletto" (in 'fc Italiaansch) .van
Verdi. j
L a n g e n b e r g 469 M.
1.25—2.50 Werken van Lebar. Orkest en!
vocale solisten.
4.20—5.05 „Das verwunschene Schloss'j
sprdokjesspel van Blachetta.
6.207.15 Zwitsersche liederen. Orkest
en solisten.
8.35 „Ikarus" Werag-orkesfc.
10.50 Sluiten.
Z e e b e n, 1250 M.
12.20—5.20 Lezingen.
5.206.20 Orkestconcert.
6.208.05 Lezingen.
8.50 Causerie.
9.20 Vocaal concert. Ida Orloff, decla
matie. G. Bronsgeest, bariton.
H a m b u rg, 396 M.
4.35 Liederen van Wollf en Strauss yoo<
sopraan met pianobegel.
6.20 Walsmuziek door orkest.
8.20 Actueele causerie. Daarna tot U^r
Cabaret. Norag-jazz-orkest en solisten.
Brussel, 509 M.
5.205.50 Gramofoonmuziek.
5.506.20 Orkestconcert.
6.507.20 Orkestconcert.
8.20 Concert i. d. dierentuin! te 'Antwer
pen. Groot orkest.
Mgr. Vaughan jubileert
Een Bi®8Ck°PPe n-f a m i 1 i e.
Mer F Vaughan, bisschop van Meneria,
Vierde"- 1*1- Donderdag zijn zilveren pries
terfeest. De prelaat is de vijfde Vaughan,
die binnen drie geslachten bisschop werd.
Wijlen Z.Em. kard. Vaughan, bisschop
John Vaughan en pater Bernard Vaughan
S J waren zijn ooms. Zijn broer dr. Her-
bert Vaughan is rector der Katholieke
•ggiesocieteit in Londen en doet dienst
in bet kerkje bij Crickelwood (Londen).
gijn diocesanen hebben den bisschop
ƒ4200 geschonken om een auto te koopen.
Mgr. Dr. B. Eras.
Mgr. B. J. Eras, procurator vap l^et
Doorl. Nederl. Episcopaat te Rome, is uit
de Eeuwige stad te Nijmegen aangekomen.
Mgr. Eras denkt zijn vacantie in ons
land door te brengen.
Priesterwijding van een Hongaarschen
Minderbroeder.
Z. D. H. Mgr. L. Schrijnen zal Zondag 9
Juli in het Missiehuis te Helden-Pannin-
gen de H. Priesterwijding toedienen aan
den Hongaarschen Minderbroeder fr. Ti-
bustius Szórady, O.F.M. Z.E. voltooide zijn
theologische studiën in het Minderbroe-
^ersklooster te Weert en hoopt 15 Juli zijn
Eerste H. Mis op te dragen in zijn vader
land te SziL
Een vacantie-leergang in beroepskeuze
voorlichting.
Het is een overbekend feit, dat de keuze
fran het beroep in onze dagen bijzondere
moeilijkheden met zich brengt. Daar is
vooreerst het gebrek aan vooruitzicht in
menig bedrijf, de overvloed van gegadigden
an andere, de toegespitste „strijd om het
bestaan", in alle, die dwingen tot wel over
wegen van de vraag: wat moeten onze jon
gens en meisjes worden? Hoe meer nu de
verhoudingen ingewikkeld zijn, hoe grooter
de behoefte aan een grondige en betrouw
bare voorlichting: dat springt in het oog!
Deze voorlichting zal zich behooren uit
te strekken over verschillende terreinen.
De behoefte aan arbeidskrachten in bepaal-
jde beroepen, de beroepseischen, de meest
geeigende vooropleiding, e.d. zijn proble
men, die evenzeer de aandacht vragen als
de geschiktheid voor bepaalde beroepen bij
de verschillende personen. Maar deze laat
ste vraag domineert: het is van bijzonder
belang, dat binnen de grenzen van de na-
tuurlijke aanleg van het individu het toe-
komstig beroep gekozen wordt. Anders
toch stelt men zich aan mislukkingen bloot,
I die het levensgeluk van de betrokkenen
I ernstig in de waagschaal stellen. En zelfs
I als men „ten halve keert" is er vaak on
herstelbare schade aan karakter en per
soonlijkheid berokkend, is ten minste kost
bare tijd verloren gegaan. Wie als schrijver
j dezes voorbeelden onder 't oog had van
vele jongelui, die met ontoereikende capa
citeiten enkele jlaren op Gymnasium of H.
B.S. doorbrachten, om zonder 't eindexa-
men te bereiken, arbeidschuw en onverschil-
lig, van school te verdwijnen, beseft, dat
ook het laatste niet mag worden gering
geschat.
De kansen van slagen voor elk individu
zoo groot mogelijk te maken, door ieder
te brengen op de plaats, waarvoor hij de
J meeste geschiktheid bezit, is echter niet
uitsluitend een belang van persoonlijken
t aard, doch een zaak van groote sociale be-
I teekenis bovendien Beziet men 't Beroeps-
I keuzeprobleem in verband met 't Bevol-
'kingsvraagstuk, dan moet men tot de con-
1! clusie komen, dat allèèn de meest geinten-
siveerde arbeid, de meest rationeel door-
gevoerde arbeidsverdeeling kans biedt om
de moeilijkheden tot oplossing te brengen,
I (waarvoor onze snel aangroeiende bevolking
ons plaatst. Ze vormt althans een der be-
1 langrijkste factoren daartoe.
Tenslotte is een goede voorlichting bij de
1 ö?er°^pskeuze ook voor ons Voortgezet On-
oerwijs van vitale beteekenis. Het is geen
j im' ^estaan^e toestanden bij
dat onderwijs ia 't geheel niet gezond zijn.
feuilleton.
10
ZACHTMOEDIGE GAST
J.BI ^°°r
Ingeborg Maria Sick.
a ,Uit het Deenech door Dr. Elisabeth
J Vorzenhagen.
(M. Sick mag wel de meest gegaafde
schrijfster uit den tegenwoordigen tijd ge-
noemd worden. Wij willen er nog even de
aandacht op vestigen dat I. M. Sick pro-
pi testant is).
In den ouden tijd, zeer lang geleden, waa
I het Ardennenwoud onmetelijk groot. Nu
I zijn er nog slechts hier en daar uitgestrek-
f te bosschen van over, maar toenmaals had
„Ardienna Silva", zooals Caesar het noemt
haar diepzwarten mantel over het geheele
land tusschen Rijn en Schelde uitgespreid.
Diep in het groote donkere woud, lag een
klooster van den H. Benedictus, ver van
den landweg, haast onbereikbaar.
Toch trokken vele vrome pelgrims naar
het klooster, dag in, dag uit, want in de
kloosterkerk bewaarde men beroemde reli-
v quien. Daar was het lichaam van den H.
Hubertus, in een prachtig schrijn gesloten,
en zijn wonderbaar Misgewaad, waarvan de
aanraking alleen reeds dolheid en andere
yreeselijke ziekten genezen kon.
Het was immers niet ver van het kloos-
c *®r geweest, waar Hubertus, wilde jager
als hij was, op een Goeden Vrijdag jaagde,
en ver af, onder een eikeboom in het
i schemerdonker, op een sneeuwwit hert
mikte, dat uit het kreupelhout te voor
schijn kwam.
Maar plotseling stond hij verstijfd van
schrik, want tusschen het gewei van het
hert zag hij een schitterend kruis, waarop
juist zijn boog gericht was.
Nu zijn er menschen die willen beweren,'
dat het de H. Eustachius is geweest, die
dit wonder aanschouwde, maar de broe
ders in dit klooster hielden het er van zelf
voor, dat het de H. Hubertus geweest
moest zijn.
Want iedereen wist het, dat de wilde
jager nog denzelfden dag als een heilige
uit het woud kwam; hij moest daar dus
een openbaring gehad hebben. Maar wat
zou het hart dieper kunnen treffen en het
zoo eensklaps veranderen, als juist deze
verschijning?
Sedert dien verbleef Hubertus graag in
het klooster, dat zoo dicht bij de plaats
zijner bekeering stond en vanuit zijn Bis
schopsstad Luik bezocht hij het dikwijls
En hij bepaalde zelfs, dat na zijn dood ziin
lichaam aan de monniken geschonken moest
worden.
Dat was een onschatbre gave, want
het aanzien van het klooster hangt in het
kort gezegd af, van de reliquien dit het be
zit. Men kon ook dikwijls een treurigen
strijd beleven tusschen de kloosters, die
meenden in het bezit te zijn van het hoofd
of het hart van een en denzelfden Heilige!
Maar de echtheid van deze reliquien kon
niemand betwisten, evenmin als het goed
recht van 't klooster, om ze te bewaren.
Daar woont een schaar van sterke ge
harde broeders in de diepte van het mij
len groot woud, onder leiding van een
strengen abt. Hun leven was zwa^r en vol
gevaren. Beren kwamen uit het ritselend
struikgewas, wilde zwijnen zwierven snui
vend rond, spitsboeven en roovers hadden
hunne holen daar, van waaruit zij onschul
dige reizigers overvielen. En in de lange
donkere winternachten wisselde het huilen
der wolven zich af met het gieren van den
storm, rond de grauwe kloostermuren!
Maar, was het leven streng, de leiding
van den abt was het niet minder. Zelfs
voor het minste vergrijp kon hij het hard
ste oordeel vellen, de meest kwellende boe
tedoening opleggen.
Nu moet echter tot verontschuldiging van
den abt gezegd worden, dat hij slechts uit
een brandenden ijver zoo handelde, en ook
zij men er aan herinnerd, dat bij een har
den blok een scherpen beitel behoort. Im
mers verschillende van deze monniken wa
ren hardkoppen, die vóór hunne bekeerïng
roovers geweest waren of boeven uit de
donkere holen des wouds of wj/de jagers
zooals de H. Hubertus zelf. Steeds moest
men er voor vreezen, dat ze nog niet ge
heel den ouden Adam uit hunne kleeren
hadden geschud en dat de natuur wel eens
sterker kon zijn dan hun zelfbeheersching,
wanneer deze niet streng genoeg beoefend
werd.
Schreef niet de jeugdvriend van den abt,
de vrome maar al te zwakke overste van
het St. Remigiusklooster aan zijn zeer ge
liefden broeder van St. Benedictus„Ik zou
in staat zijn u te benijden niet slechts om
uwe geleerdheid, maar meer nog om den
ijzeren wil, waarmede gij orde en tucht
kunt bewaren in de schare die U is toe
vertrouwd."
Neen, men moet de tuchtroede gebrui
ken om geen slappe broederschap te krij
gen, om geen geschandvlekt en geen cari-
catuur van het kloosterleven te hebben,
en dat kan voor het oogenblik wel eens
hard zijn, maar later kan men aan de
vruchten zien dat het goed gezien en recht
vaardig was.
Er was echter iets dat de abt in zijn
ijver vergat, dat niet allen over een kam
geschoren moeten worden.
De H. Benedictus schrijft zelf in Zijn
Regel aan zijn medebroeder den abt voor,
rekening te houden met de eigenaardighe
den en bekwaamheden zijner monniken, de
zwakken en moedeloozen te verschoonen,
en altijd indachtig te zijn de woorden wel
ke Jacob tot zijn broeder Ezau zegt: „Ik
heb teedere kinderen en vee bij me, wan
neer ik ze te veel vermoei op de reis, zul
len alle kudden op een dag sterven". Dat
had de abt niet genoeg ter harte geno
men. Want hij behandelde alle op gelijke
wijze zonder onderscheid.
Doch men zegt, dat kleine oorzaken vaak
groote gevolgen kunnen hebben en zoo zal
hier verteld worden hoe een kleine ge
beurtenis diepe sporen in het kloosterleven
achterliet, zoodat men het sedert dien tijd
zoowel aan den abt als aan de monniken
bemerken kon.
Op zekeren avond kwam een oude pel
grim naar het klooster gewandeld en klop
te aan de poort. Het was juist in de H.
Kerstmaand, ja het was zelfs op den H.
Kerstavond. Alle knoestige eikeboomen
schoten knoestig en kaal omhoog uit het
onbesmette sneeuwkleed, dat de doode
bloemen van het Ardennerwoud bedekte.
De reiziger noemde zijn naam niet. Hij zei
slechts dcit hij van .verre was gekomen om
op deze heilige plaats, die zoo rijk aan
herinneringen was, te bidden. Dat hij een
geestelijke was, kon men gemakkelijk aan
kleed en tonsuur zien, maar in ieder geval
had hij als gast een heilig recht op onder
dak en hartelijke gastvrijheid, zoolang hij
die verkoos.
De Abt bereidde hem dus een warm har*
telijk onthaal, en gaf hem bij hèt avond*
maal een plaats bij zich aan tafel.
Daar het gastenverblijf van het klooste?
voor dezen akeligen wintertijd koud en on*
gezellig gebouwd was, en deze reiziger als
een broeder in den Heer moest ontvangen
worden, gebood de abt dat de beste cel
in den langen kloostergang, die juist leeg
stond, voor hem in orde gebracht moest
worden.
Om 12 uur kwamen allen bijeen voor de
Nachtmis in de kloosterkerk. De Engelen!
zang, die eenmaal over Judea's velden in
den helderen sterrennacht door de herders
vernomen werd weerklonk weder door de
diepte van het zwarte Ardennenwoud^
„Gloria in Excelsis Deo!" Na de H. Mis
trokken de broeders zich in hunne celled
terug en spoedig hoorde men in den gang
van deur tot deur niets meer dan het een
tonig snurkend geluid van vermoeidei
krachtige mannen.
Voor de uren, die de monniken aan de
nachtrust mochten wijden, heerschte hefc
strengste verbod van algeheele stilte in hefc
geheele klooster, want hun korten slaaptijd
moesten zij ongestoord genieten.
(Slot volgt)
