UIT DE PERS.
Land en Tuin bouw
Rechtzaken.
Uit de Omgeving
Uit de Rijnstreek.
TWEEDE BLAD
„DE LEIDSCHE COURANT"
DINSDAG 3 JULI 1928
OOK DAAR DE GELDMANNEN.
De Volkskrant schrijft:
Aan wie hebben wij de korte rokken, en
in het algemeen de slechte mode te dan-
kCTen slotte aan de geldmannen.
Paul Poiret, de modekoning uit ParijS,
heeft zijn misnoegen gelucht- over het feit,
dat hij geen verandering in de mode kan
brengen. Hij had, naar hij zei, een belang
wekkende serie nieuwe modellen ontwor
pen, maar de beheerders van zijn ven
nootschap hadden daar niet aan gewild en
ze belachelijk genoemd.
Waarom?
Wel, de geldmannen hebben met de korte
rokken, zulke groote winsten behaald (ze
gaan er immers zoo grif in, en in de ook
door hen geëxploiteerde schouwburgen
trekken de actrices met korte rokken voel
publiek: het mes snijdt dus aan twee kan
ten) dat zij den modekunstenaars eenvou
dig 'verbieden, een anderen stijl te creëe-
ren: de korte rok blijft dus.
Is ergerlijker tirannie denkbaar?
De geldmannen zijn, we geven het tae,
in dit proces niet de eenige factor.
Er is de bedorven smaak van bet
menschdom, althans van een groot deel.
Het schaamtegevoel is ook bij overigens
christelijke menschen bedenkelijk afge
stompt.
In de hooge en hoogste kringen heeit
men het décolleté al beoefend, toen men
het voor den grooten hoop nog ongepast
oordeelde.
Voor de grillen der mode buigt men av
te gedwee het hoofd, en heeft men op den
;weg van het onbetamelijke eenmaal den
yoet gezet, dan holt men hem tot het einde
toe af.
Maar nu buigt een mode-koning zelf,
daar, als hij en zijn collega's anders willen,
de geldmannen komen en zeggen: het zal
niet gebeuren.
Wij verdienen het meest aan de korte
rokken en dus zullen ze blijven.
Aan zielen-nood en zielen-gevaar en
fcielenmoord denken ze niet.
De financiers hebben enkel oog voor het
geld.
Ib het ellendig, dat het kapitalisme ook
de groote promotor moet zijn van de zede
lijke ellende, die met golven en stroomen
over den menschheid en de samenleving
jvordt uitgestort?
Het rampzalige geld, de duivelsche
winzucht is niet alleen oorzaak van zoo-
yeel stoffelijke ellende, maar stort de
maatschappij ock in een poel van zede
loosheid.
De geld-hebzucht verleidt tot allerlei
schurkenstreken: het proces van de Veen-
dammer hypotheekbank heeft daar weer
sprekende staaltjes van onthuld.
En zoo hangt de wereld aan elkaar van
bedrog en oplichterij, ter wille van het
geld door menschen van naam en stand
gepleegd, die, God betere het, op z'n tijd
den mond vol hebben over de arbeids-
schuwheid van den werkman.
Nu deze nieuwe onthulling van den Pa-
rijschen mode-koning er nog bij.
Moet het geld dan alles wat het aan
raakt besmetten en bederven?
Moet om het geld de deugd eiken dag
en elk uur worden belaagd en de jeugd
van kindsbeen af in verleiding worden ge
bracht?
Laat wie tegen de slechte mode te velde
trekt, ook den noodlottigen invloed der
geldmannen niet vergeten!
Stand van het fruit
En de warmoezer ij gewassen.
Het onderstaand overzicht betreffende
den stand van het fruit en de warmoezerij
gewassen op 25 Juni j.l. is, onder medewer
king der rijkstuinbouwconsulenten, samen
gesteld naar gegevens, verstrekt door do
correspondenten van de directie van den
Landbouw.
Op verschillende plaatsen hebben de
vruchtboomen in sterke mate door de
nachtvorsten geleden, doch ook, waar dit
niet het geval was, hebben zich niet veel
vruchten gezet, mede doordat er ten ge
volge van het slechte weer weinig insec-
tenbezoek geweest is.
Daarbij komt nog, dat hier en daar lui
zen en rupsen in de appelboomen optre
den en m Zeeland schurft voorkomt, het
geen alles te zamen oorzaak is, dat de
stand van de appelen vrij slecht genoemd
moet worden. Vooral de vroeg bloeiende
soorten hebben sterk geleden.
De peren, die tot voor korten tijd zijn
blijven ruien, staan er iets beter voor; de
stand gaat echter matig tot vrij goed niet
te boven.
Staan de vroegere kersen nog matig tot
vrij goed, de late soorten zijn nog sterker
in de ontwikkeling geschaad; de stand is
vrij slecht.
De druiven die min of meer onafhanke
lijk zijn van de weersgesteldheid, staan
goed.
Van de bessen hebben de roode en
witte minrfcr van de. koude geleden dan
de kruisbessen, terwijl de stand van de
zwarte bessen algemeen zeer onbevredi
gend is. In sommige streken zijn geheele
takken afgevroren; de struiken zijn dan
aan den grond opnieuw uitgeloopen.
De komkommers hebben een rrij goe
den stand; de tomaten staan goed tot vrij
goed.
Vroege aardappelen zijn korten tijd na
het opkomen op meerdere plaatsen bevro
ren; deze hebben zich echter algemeen
goed hersteld, zoodat het gewas wel iets
later is, doch de stand nog goed tot vrij
goed genoemd kan worden.
Van de aardbeien zijn het de vroege
soorten, die de meeste vorstschade heb
ben geleden; in de Bommelerwaard ging
zelfs een groot deel van h^t gewas geheel
verloren. Ook de late soorten hebben ten
gevolge van het koude weer veelal slecht
gezet. Op verschillende plaatsen treedt
voorts vreterij op, hetgeen mede oorzaak
is, dat de aardbeien slechts een matig tot
vrij goed beschot zullen leveren.
Samenvatting. De gemiddelde stand der
verschillende gewassen kan worden aan
geduid door de volgende cijfers. Bij de
vaststelling dezer cijfers is rekening go-
houden met den omvang der teelt in do
verschillende deelen des lands, terwijl de
volgende schaal als grondslag is genomen^
100 uitmuntend, 90 zeer goed, 70
goed, 60 vrij goed, 50 matig, -10
vrij slecht, 30 slecht, 10 mislukt.
Appelen 41
Peren 54
Kersen (vroege) 55
Kersen (lat©) 43
Engelsche krozen 49
Andere pruimen 57
Druiven '0
Perziken (onder glas) 60
Perziken (natuur) 50
Eoode en witte bessen 66
Zwarte bessen 42
Kruisbessen 61
Komkommers 63
Tom al en 66
Meloenen 69
Sluitkool 69
Bloemkool 62
Vroeg aardappelen 64
Tuinboonen 70
Wortels 64
Erwten 71
Asperges 53
Sla 62
Aardbeien 55
KANTONGERECHT TE LEIDEN.
Te hard gereden.
Voor den kantonrechter Mr. Ligt en-
terg stond terecht P. J. H. te Leiden,
terzake dat hij op den Stompwijkschen
weg de veiligheid van he<- verkeer in ge
vaar had gebracht, doordat hij r et zijn
auto is door blijven rijden met flinke
snelheid, toen hij op den weg een paard
tegen kwam, dat van zijn auto schrok,
waardoor hij het had aangereden aan een
der achterpooten, zoodat het ernstig aan
die poot was gewond.
De get. De Wit, die het paard had be
reden, bevestigde het procesverbaaL
De verd. zei, dat hij, toen hij het paard
zag aankomen, zoo goed als stil stond. Hij
was zeer voorzichtig geweest maar hot
paard was schrikachtig en daardoor plot
seling dwars voor de auto gesprongen.
De ambt. van het O.M., (als zoodanig
functioneerde in deze zitting Mr. Vo»)
eischte 5 of 5 d.
Uitspraak over 8 dagen.
P. H. v. d. B., te N o o r d w ij k e r-
hout, stond terecht terzake dat hij in
zijn woonplaats met zijn "auto een groote
onnoodige en roekelooze snelheid ha-d ge
reden, en daardoor de vrijheid en de vei
ligheid van een ander voertuig in gevaar
gebracht had, zoodat een aanrijding on
vermijdelijk was geweest.
Een get. die met verd. in de auto had
gezeten, was van meening, dat verd. geen
schuld had en precies gedaan had wat hij
moest doen.
De get. Meeuwenoord, die aangereden
was, verklaarde dat verd. zoo hard reed
als een vliegmachien minstens 80
K.M. Een andere get. noemde de snel
heid een „knap gangetje", zoo'n 35 K.M.
Op verzoek van de raadsman van verd.,
Mr. Cosman, werd de zaak, omdat de ge
tuigenverklaringen niet bijzonder helder
waren, 14 dagen aangehouden, om de ver
balisanten te hoorea.
Een aanrijding.
W. v. S. te Leiden bad met een
groentewagen op den Hoogmadenschen
weg te Leiderdorp niet genoeg uitgewe
ken bij het tegenkomen ran eon auto. Hij
wae volgens de verklaringen van den be
stuurder van de auto midden op den weg
blijven rijden, zoodat een aanrijding on
vermijdelijk was. Verd. verklaarde, dat hij
onmogelijk kon uitwijken door oen boom
stronk die langs den weg stond. De zaak
werd aangehouden om een andere get. te
hooren.
WARMOND.
Mgr. Aengenent.
Wel mocht „De Leidsche Courant" in
haar hoofdartikel van Zaterdag schrijven
„Mgr. Aengenent, die meeleeft met zijn
tijd, die luistert naar de oischen van het
oogenblik, hij toonde ook steeds een open
oog te hebben voor de belangen in zijn on
middelijke omgeving, die hem volstrekt
niet te gering waren, maar waaraan hij
gaarne zijn aandacht schonk".
En inderdaad, de spontaan opgezette
muzikale hulde en eerbetoon van ons
Warmondsch „St. Mathias" groeide door
de deelneming van de bevolking aan tot
een daverende ovatie, ontsproten uit de
hartelijkste gevoelens van sympathie, eer
betoon en dank.
Mgr. Aengenent toch had voor een
ieder, geloofsgenoot of andersdenkende,
immer een vriendelijk woord. Naar zijn
eigen zeggen was hij door zijn 27 1/2 jarig
burgerschap „Warmonder" geworden. Klei
nen had hij zien opgroeien tot volwasse
nen. Te midden van ons allen heeft hij
verkeerd.
Bovendien, wie ziet niet in zijn benoe
ming tot Bisschop van Haarlem de kroon
op het werk van een man, die zijn geheele
leven heeft gegeven tot welzijn van Kerk
en Maatschappij.
Maar het meest waren het wel de ge
voelens van dank en de behoefte om de
zen waarlijk Wannondschen priester nog
eenmaal zóó te zien, welke de serenade tot
een grootsche ovatie deden stijgen.
Vraagt het den leiders van onze War-
mondsche Katholieke vereenigingen, wie
van hen, als hij ging tot Mgr. Aengenent
om raad en steun, werd daar niet alleen
onmiddellijk ontvangen, maar ook geheel
en al bevredigd?
Op onze vergaderingen was hij de trou
we bezoeker, die in moeilijke oogenblik-
ken het juiste woord op de juiste plaats
wist te vindon.
Spreekbeurten. Hoeveel heeft hij er
niet in Warmond gehouden! Mgr. had wel
licht den vorigen avond een rede gehou
den in de groote zalen onzer steden of een
advies uitgebracht te midden dor kopstuk
ken onzer sociale of politieke lichamen,
maar den volgenden avond sprak hij in
ons Warmond in „De Zon" of in „De stad
Romè".
Het algemeen belang had ook zijne be
langstelling: Van de neutrale semi-offi-
cieele woningbouwveroeniging „Warmun-
da" was hij de voorzitter.
En daarom dan ook de grootsche ova
tie, daarom stond de laan van het Groot
Seminarie Zondag, bij do audiëntie,
„zwart" van de menschen!
Het liberale Algemeene Handelsblad
schreef in zijn avondblad van 30 Juni 1.1.,
dat de beteekenis van de benoeming van
Prof. Aengenent tot Bisschop van Haar
lem een feit is, dat het geheele- Nederland-
sche volk raakt.
Om strijdt juicht de Katholieke, Chris
telijke en liberale pers deze benoeming
toe, de telegrafische en schriftelijke ge-
lukwensehen overstroomen de Warmond-
sche post. Wij, Warmonders, evenwel voe
len, dat wij hier een verlies moeten lijden.
Het algemeen belang gaat boven dat van
het bijzonder, het heil van de Katholieke
Kerk en het diocees van Haarlem boven
dat van de parochie Warmond.
Wij moeten er in berusten. Mgr. heeft
gezegd, dat hij Warmond niet zal verge
ten: Warmond ook zal hom niet vergeten.
Niet vergeten, door althans te trachten
na te volgen het groote voorbeeld, hetwelk
hij ons heeft gegeven.
Niet vergeten, door ons te herinneren
en te houden aan al datgene, wat hij ons
heeft geleerd.
Niet vergeten, door te voldoen aan zijn
roep om gebed, zoo ontroerend gevraagd
in zijn tweede toespraak, die hij bij de se
renade tot ons heeft willen richten.
De laatste maal, dat Prof. Aengenent
zich als zoodanig aan ons openbare leven
heeft willen geven, is geweest bij de actie
voor het Dr. Schaepmanfonds. Hij .was de
eerste, die den voorzitter van het Schaep-
man-Comité vroeg naar de plannen; hij was
de eerste, die, vóór de inzameling begon
nen was, mede namens den Pracses van
het Seminarie zijn bijdrage offerde; hij
was het, die op den onvergotelijken
Schaepman-avond menigmaal het sein tot
daverend applaus gaf. Hij was het, die na
afloop der actie ons wilde complimentee
ren met het groote succes, dat mocht be
haald worden.
Een priester van vele en grootsche wer
ken, waardig gekeurd om benoemd te wor
den tot Bisschop, heeft niet beneden zich
geacht ook in de kleine gemeente zijner
woonplaats deel te nemen aan het open
bare leven, zooals zich dat voor ons ka
tholieken in zoo rijke schakeeringen ont
plooit.
Een les voor ons. Was daarin plaats
voor hem, hoeveel te meer voor ons!
H. C. A. M. SCHöLVINCK
Warmond, 1 Juli 1928.
ALKEMADE.
Geboren: Elizabeth Maria, d. van
J. Plasmeijer en A. van der Wereld.
Adriana Theodora, d. van H. van der
Drift en C. J. Keijzer. Andreas Theo-
dorus, z. van L. van Klink en M. Spruit.
Johannes Cornelia, z. van H. P. Akerboom
en Th. J. van den Berk. Theodorus Bar-
tholomeus Paulus, z. van J. Dobbe en A.
Blokker.
Ondertrouwd: G. de Wit jm. 30 j.
en M. E. Bakker jd. 28 j.
Overleden: A. M. Vreeswijk, wede.
jrWaasdorp 60 j.
HILLEG0M.
Geboren: d. van E. C. Lommerse-
Busman. z. van J. M. Boon-van Ameron-
gen.
Ondertrouwd: H. Jonkman en G.
Bakker. D. van der Wolf en C. Pals-
graaf.
Getrouwd: W. Borger en T. van der
Vecht.
Overleden: H. Out m. 74 j. A. M.
de Groot m. 12 w.
L1SSE.
Geboren: Teresia Amalia, d. van Th.
F. Duivenvoorde en DL E. Doeswijk.
Gerardos Adrianus, z. van Jac. van Rui
ten en A. v. <L Linden. Grietje, d. van
M. D. Kuipers en J. Horsman. Petro-
nella, d. van P. v. Rijssel en A. T. Kroon.
Ondertrouwd: T. Groeneveld en
C. de Vries. L. J. Beugelsdijk en G. de
Ree. A. M. Roelse en G. Dam.
Gehuwd: J. G. Duinmeijer en W. P.
van der Stolt.
Overleden: Gerardus Adrianus v.
Ruiten 3 d.
R0EL0FARENDSVEEN.
Coüecte. Zondag werd door den
oud-kapelaan der parochie, pastoor de
Groot van Ierseke onder do H. Missen ge
collecteerd voor hot herstel van zijn kerk.
Deze collecte bracht op 1012.
BOSKOOP.
Geboren: Johannes, z. van H. GeeTS
en J. de Vink. Pieter Wijnand, z. van J.
de Kwaadsteniet en M. Vurens. Grietje,
d. van M. Ramp en M. Zweorman. Jan,
z. van A. Spaargaren en A. van Veen.
Albert Willem, z. van E. Versluis en G.
Haak.
Ondertrouwd: J. C. Blonk en E.
W. van Eijk. W. v. d. Wel en A. M.
Stolker. M. Verbeek en J. M. v. d. Wil-
lik.
Ondertrouwd: N. H. Brummel-
kamp jm. 23 j. en R. C. Osinga. jd. 21 j.
A. v. d. Steen jm. 38 j. en J. Boegaard jd.
26 j. W. C. v. Hees jm. 39 j. en S. M.
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Woensdag 4 Juli.
Hilversum, 1060 M.
12.302.00 Lunchmuziek door bet Trio
Groeneveld.
2.30 Aansluiting van bet Kurhaus te
Scheveningen. Kindermatinee o. 1. v. Henri
Nolles. De Poppenkast van Henri Nolles.
4.00—5.00 Maak het zelf?, door Mevr. O.
Schaake-Verkozen.
6.00—7.45 Vooravondconcert door bet
Trio Verhey. Nathana van Kinsbergenf
viool.
8.15 Aansluiting van het Kurhaus te
Scheveningen. Solistenconcert door het
Residentie-orkest o. 1. v. Prof. Schnee-
voigt.
9.05 Populair concert door het Omroep»
orkest o. 1. v. Nico Treep. Daarna peraber.
Huizen. 340,9 M. (N a 6 u u r 1870 M.)
(Uitsluitend N.C.R.V.-uitzendingen).
12.301.45 Concert.
5.006.00 Kinderuurtje.
7.00—7.30 H. Aartsen Sr.: declamaties.
7.308.00 Gramofoonmuziek.
8.00 Concert uit Huizen (N.-H.).
Daventry, 1600 M.
10.35 Kerkdienst.
11.20 Gramofoonmuziek.
12.20 Balladeconcert (sopraan, bariton)'.
12.50 Dansmuziek.
I.202.20 Orkestconcert.
4.20 Lezing: De voeding.
4.35 Licht klassieg ocncert.
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Dansmuziek.
6.40 Tuinpraatje.
6.50 Nieuwsber.
7.05 Dansmuziek.
7.20 Gezondheidspraatje.
7.35 Pianomuziek van Bach.
7.45 Lezing: Good and obligation.
8.05 Variëté.
9.20 Nieuwsber.
9.35 Lezing: Hoy to appreciate pictures.
9.50 Nieuwsber.
9.55 Symphonieconcert. Myra Hessf
piano. Symphonie-orkest.
II.2012.20 Dansmuziek.
„R a d i o-P a r i s", 1750 M.
10.6011.00 Gramofoonmuziek.
12.502.10 Klassieke kwartetten.
4.055.05 Orkestconcert.
8.5011.20 Concert. Radio-tooneel. Daar
na orkestconcert.
Langenberg, 469 M.
11.35—12.15 Orkestconcert.
1.252.50 Orkestconcert.
2.50 Gramofoonmuziek.
6.207.15 Concert door het omroep*
trio.
8.35 Concert.
10.1511.05 Wiener liedjes en vroolijfc
orkestconcert. Daarna tot 12.20 Dansmuv
ziek.
Z e e s e n, 1250 M.
12.505.20 Lezingen.
.206.20 Orkestooncert.
6.209.20 Lezingen.
9.20 Liederen van Schubert, Mahler en
Brahms, voor alt en viola.
9.50 „In 't Woud, Op t veld, In 't
Dorp", Orkest en A. Ehlers: cembalo.
10.5011.50 De Ufa-Symphoniker en M.
Roll: sopraan.
Hamburg, 395 M.
4.35 Vroolijk eoncert.
5.20 Serenaden en barcarole's. Orkest, i
6.20 Orkestconcert.
8.20 Werken van Presber. Daarna toll
11.20 Cabaret.
Brussel, 609 M.
5.206.20 Dansmuziek.
6.50 Kamermuziek.
8.35 Gramofoonmuziek.
8.50—10.35 Speciale uitzending.
Delfos jd. 24 j. H. Struik jm. 19 j. en
J. v. As jd. 18 j. H. M. de Bruin jm. 27,
j. en M. Visser jd. 21 j. B. v. Schoonder-
woerd jm. 26 j. en M. Nieboer jd. 24 j.
E. Broekhof jm. 22 j. en J. Nieuwenburg
jd. 21 j.
LEIDERDORP.
Chr. Oranje Vereeniging. Onder lei»
ding van den heer G. Goedhart, voorzitter,
hield Vrijdagavond in het gebouw „Irene"
de Chr. Oranje Vereeniging haar eerste
ledenvergadering ter bespreking van de
aanstaande feestelijkheden, ter gelegen
heid van den verjaardag van H. M. Ko
ningin.
feuilleton.
HET HUISJE IN 'T RAVIJN
Uit het Engelsch
door
Headon Hill.
42)
Madge keek rond en zag Bessie liggen
op een hoop jassen, die de mannen'zorg
vuldig voor haar op den grond hadden uit
gespreid, terwijl een paar oudere mannen
zich met haar bezighielden. Haar oogen
waren open en er kwam juist weer een
sprankje kleur op haar bleeke wangen.
Madge haastte zich naar haar toe, toen
een luid hoera van de mannen haar opeens
J^eer deed stilstaan. Ijverige handen trok
ken een vuile gedaante, met gescheurde
kleeren, zonder hoed of jas, door de ope-
fciog die zij gemaakt hadden.
Het isHector!, riep Madge en
haar oogen glansden hem tegto in het on
zekere licht van de lantaarns.
Ja, Lady Madge, hij is 't klonk zijn
antwoord. Ofschoon niemand het U
kwalijk had kunnen nemen, als U dezen
vogelverschrikker niet zou hebben her
kend.
Ik zou U onder alle omstandigheden
en overal herkennen, zei ze zacht.
En in 't vervolg ben ik niet meer La
dy Madge voor uMaar is dit het werk
van dien duivelvan Mapleton?
Ja. Hij is nog beneden.... dood, ge
loof ik.
Maar Mapleton was nog niet dood, of
schoon er niet véél leven moer was in de
brokstukken van zijn lichaam toen hij werd
uitgegraven uit de verwoesting, dien hij
zelf had aangericht.
Hector's verhaal van wat er gebeurd
waB, nadat hij, en Bessie waren opgesloten
was eenvoudig genoeg. Hij had Mapleton's
ultimatum aangenomen, omdat hem dit de
eenige mogelijkheid had geschenen op dat
oogenblik, maar hij had het niet gedaan
zondek hoop. Tijdens zijn gesprek met den
effecten-vervalscher had hij opgemerkt
dat er in den muur van hun gevangenis
heel wat losse steenen zaten en dat de
grond ervoor met puin bedekt was. Met
zijn geoefend opmerkingsvermogen had
hij zich de vermoedelijke beteekenis daar
van «nel gerealiseerd. Er moest daar oor
spronkelijk een ingang zijn geweest, die*
naar een ander deel van de groeve leidde.
Waarschijnlijk had Mapleton, die hier zijn
„bedrijf reeds uitoefende voor Lord Pur-
beck met het zijne begonnen was, dezen
toegang door een ontploffing versperd,
toen de marmergroeven weer in gebruik
waren genomen.
Als dit vormoeden juist bleek, meende
Hector, dan was het allerminst buitenge
sloten, dat hij erin zou slagen om een gat
te maken, waardoor zij zouden kunnen
ontsnappen naar het deel der groeven dat
in gebruik was of dat hun geroep do ar
beiders van zijn lordschap zou kunnen be
reiken. Gelukkig had hij een lamp en vol
doenden tijd. Het was even na midder
nacht toen Mapleton hen verliet en hij zou
niet terugkeeren voor hij zijn onderhoud
met Lord Purbeek had gehad.
Hector gaf Bessie de lamp om bij te
lichten en begon met zijn handen het puin
weg te ruimen. Het was moeilijk werk dat
niet hard opschoot; eenige malen werd de
arbeid van een uur te niet gedaan door
een nieuwe instorting.
Uit de manier waarop het pnin lag,
leidde Hector af, dat er tweemaal een
ontploffing moest zijn geweest; de eerste,
waarschijnlijk toen het bekenfi werd dat
de groeven zouden worden heropend,
scheen niet afdoende te zijn geweest. Wel
licht was hier het punt wel, waar Cassidy
door Mapleton was neergeschoten, op een
moment dat de Ier trachtte door de puin
hoop, veroorzaakt door de eerste ontplof
fing, heen te dringen.
Naar Hectors schatting waren ze hier
niet ver verwijderd van de rotsopening
aan den zeekant. Dat zou dan ook de ver
klaring zijn van liet feit dat hij het lichaam
van den Ierschen werkman in het water
gevonden had.
Hector werkte als een razende; aange
vuurd door het instinct van lijfsbehoud. De
uren sleepten zich moeizaam voort, nu oens
leek het of zijn heldhaftige poging falen
zou; dan weer had hij alle hoop op succes.
Den volgenden morgen, omstreeks acht uur
bleek de lamp leeggebrand; het was pik
donker in hun kerker en af en toe bijge
licht door het vage schijnsel van een luci
fer, zwoegde hij verder.
Maar na drie zware uren van verder-
ploeteren, kwam het eerste tceken van de
overwinning: hij voelde een kouden tocht
en er was een opening, waar hij zijn hand
doorheen kon steken! Weer een uur later
was de opening zoo groot, dat hij er Bes
sie doorheen kon helpen! Zoodra ze veilig
aan den anderen kant was gekomen, was
het uitgeputte meisje bewusteloos in'
elkaar gezakt»
Op datzelfde oogenblik hadden geluiden
Mapleton's terugkeer aangekondigd. Hec
tor was teruggekropen en had juist de
grendels van de deur geschoven, toen de
sLeutel in het slot werd omgedraaid. Heb
licht van de electrische lantaarn speelde
door de grot en Mapleton slaakte een
kreet van woede, toen hij naar hij
meende de rotskamer leeg vond. Want
Hector had zich met zijn revolver in de
hand tegen den muur achter de deur
gedrukt. Toen ontdekte de boosdoener het
gat, waardoor Bessie was verdwenen. Nau
welijks ademhalend bespiedde nector zijn
tegenstander door het sleutelgat; hij wilde
trachten Mapleton gevangen te nemen. Al
les hing er thans van af, of Mapleton een
v?n rï®. an(^ere kamers zou binnengaan of
zijn heil zoeken in een overhaaste vlucht
door de tunneL
Hector durfde niet schieten, want de
schelm had weor de dynamietpatroon in
zijn hand voor het geval Yeldham hem met
een pistoolschot zou hebben begroet.
Plotseling, na den uitgang te hebben
onderzocht, scheen het tot Mapleton's be
sef door te dringen dat, als zijn gevange
nen de hoofdgroeven bereikt zouden heb-
