MOEDERDAG
tweede blad
„de leidsche courant"
maandag 21 mei 1928
Tandaag wordt in Nederland de „Moe-
rdag" gevierd.
Gevierd is eigenlijk een wel wat te weid-
te betiteling, voor dit moederfeest, voor
lker viering reeds jaren terug pogingen
;t werk werden gesteld, die echter allen
tipbreuk leden. Dat was toen te voor-
nt want als over een zakelijk feit, werd
dagen en weken in tijdschriften over ge-
Bjatteerd, is de idealistische gedachte in
viering van een moederdag vervat, uit
dozen geworden, heeft het tegenkantin-
ontmoet, zoodat het wel mislukken
est en toen er tenslotte een adres kwam
tuiniers en bloemisten tot invoering
dien Moederdag, met de duidelijke
denz van winstbejag was de schipbreuk
komen.
la zoo alleen wordt hier nu de Moeder-
gevierd", alleen met een reclame van
emisten, die dien dag ons aansporen
een bloemenhulde te brengen aan onze
eder.
eker, zulk een hulde valt niet te mis-
ren, is zelfs prijzenswaardig, maar als
rvoor als reclame wordt gebruikt een
die zou moeten worden gevuld met
gere gedachten en gevoelens over de
ie beteekenis der Moederliefde, dan
t en schrijnt dat.
an is het geen wonde?, dat men met
viering van den Moederdag, aldus op-
it, niets te maken wil hebben, omdat
voelt en weet, dat de aansporing tot
mooie ideaal niets anders dan baat-
it en winstbejag is.
het verheugt ons dan ook te consta-
en, dat aan zulk een opzet en zulk een
e van Moederdagviering zoo goed als
wordt meegedaan.
'aar wat dan? De viering van den Moe-
lag zou toch zooveel goeds tot stand
ïen brengen. Van alle kanten wordt er
ers geweeklaagd en gekermd en met
n over de vermaterialiseering en de-
aliseering der wereld, over de zucht
geld, weelde en genot, over de vaart,
rmede men aanholt achter de begeerten
zinnen.
- io gaarne wilde men daartegen een
I opwerpen omdat men inziet, dat het
afwaarts gaat, met plicht en deugd.
ziehier nu een middel, meer dan eenig
!r geëigend, om invloed uit te oefenen
le jonge zielen, die in de stormen des
I ns heen en weer worden geslingerd,
ner het middel, dat hen treffen zal, dat
een oogenblik stil zal doen staan in
wilde warreling der wereld, het mid-
dat hen een oogenblik tot bezinning
[j doen komen, het beeld van een lieve
[plichtgetrouwe Moeder. Moeder
8t|een naam, die in stil overpeinzen in-
}|r vreugde verwekt, inniger het hart
■pert, dan de naam van haar, die ons
-fwereld bracht, ons verzorgde en op-
Rde en ons maakte, tot wat wij aan
s geworden zijn en dat alles slechts
liefde, alles gevend en niets terugwen-
ind och ja, dan onstoffelijke weder-
B le, omdat de liefde niet alleen kan
n, omdat de liefde vereeniging zoekt
én geheel wil zijn.
i zijn er nog wel velen, jongemannen
>8 aeisjes, wie ver van huis en alleen in
01 rereld, de gedachte aan Moeder troost
'n terkt vooral en aanspoort tot goede
ct
ct it is de reden, waarom wij hier ge-
ten gaan verwerken, die eigenlijk on-
ct isproken moesten blijven, daar het
ijne idealisme, dat in den naam van
der verscholen ligtj, toch eigenlijk ge-
nden wordt bij iedere aanraking met
schelijke onvolmaaktheid, want zoo
?e liefde, dan is de Moederliefde iets
n-menschelijks, een hemelgeschenk van
ctMaar ook zou men kunnen zeggen,
ct de liefde der Moeder is als de fijne
in en zonnestralen, die dien blijden zo-
cj norgen vielen door de ramen van uw
el de lieve dingen in de kamer beplon-
ct met goud en plekkend op het kleed,
de vloer bedekte. Uw hand kunt ge
i door die gouden zonnestralen, zon-
cl ze te schenden, zonder ze te verdrij-
c' zij zullen dan toch gouden weelde
Bn schenken aan uw leven en wat u
ct is daarin. En zoo is de Moeder!
ant als een verloren zoon het hart der
ct Ier treft en wondt, dan lijdt de Moe-
ct omdat de liefde lijdt, die in haar is,
ct lijdt zij^ omdat haar kind lijdt, maar
]j in zulk een leed, al treft het tot den
I, blijft de liefde, want zij is eeuwig
I Overgankelijk,
enkt u eens in, in uw alléén zijn, uw
- der, het huis, waar gij woonde met
de plaats, waar zij zat, hoe zij u
orgde en beminde, hoe zij blij was, als
blij waart, hoe zij eenvoudig en zich
wust in alles liet geleiden door haar
e. Hoe zij zoo haar eigen gang ging,
maar lichtelijk storend aan mode en
'entie.
Isrinnert gij u nog, die gezellige huis-
,r) waar zij leefde met u, waar zij blij
met uw blijheid, waar zij leed met uw
waar zij u verzorgde iedere minuut
t van den dag, toen gij onmondig
d, waar zij speelde met u toen gij kind
"t. waar zij sprak met u, woorden van
leid en woorden van liefde, toen gij
g ter werd en de kinderschoenen ont-
'en ging? Kent gij nog die karakter-
1 gezelligheid, die de atmosfeer was
die huiskamer, en die ge vond alleen
huiskamer zelfs niet in de huiska-
1 1 van Moeders, die waren als uw
j der?
aar hoe kunt ge dat vergeten zijn? Hoe
J "en herinneringen vervagen, die „als
!'cn zijn op de bodem der zee. Zie neer,
'n de klare diepten van uw kinderle-
idan moet gij ze vinden sommige helder
iap als blije Moederoogen, en andere
8'anzend als het zijige dons van een
I dergelaat
En als ge zoo uw Moeder ziet, moest ge
dan soms zeggen met den Javaanschen
dichter: „Op den dag der verdwazing, he
laas, heb ik mij van u afgewend, o Liefste
Menigen dag heb ik als een moede pelgrim
gezeten in den schaduw van den boom aan
den wegkant, mijn blik gericht op den ge
sloten deur; en menigen nacht zijn de
sterren getuigen geweest van mijn wach
ten of eindelijk het wonder komen zou:
dat de deur geopend werd, dat de lichten
flakkerden, dat bloem-aromen mijn hart
deden bezinnen en dat Gij zelve zichtbaar
werd in al uw pracht en schoonheids
glans".
Dan hebt ge te weinig aan uw Moeder
gedacht*, dan hebt ge haar beeld 'niet hel
der in uw hart bewaard, dan is de wereld
heengevallen over u en uw liefde, dan is
er iets, al is het noog zoo weinig, geko
men tusschen u en uw Moeder, dat de
intimiteit uwer beider harten heeft beroerd
en waarbij uw liefde heeft geleden.
Dat moest niet zijn, want de gedachte
aan Moeder zal u staande houden, blijder
en gemakkelijker op den ongelijken levens
weg en verheugder zult ge steeds met
Gezelle, den priester-dichter kunnen zeg
gen, over het kruisje dat uw Moeder u gaf:
„Maar dat kruisken, 't is geschreven,
Diep mij in den kop gebleven,
Teeken van mijn erfgebied:
Die den schedel mij aan scherven
Sloegei, en hi^te 't kruisken derven,
Nog en hadd' hij 't kruisken niet".
Maar ik wilde den Moederdag behan
delen, die vandaag weerom „gevierd" wordt
en die ik zeide het reeds zoo weinig
ingang vindt. Dat is geen gebrek aan liefde
voor Moeder maar een bewijs, dat er voor
zuiver geestelijke liefde en materieele din
gen geen punt van samenkomst, geen punt
van aanraking is.
Hoe moest het dan zijn?
O, het zou zooveel goeds en zooveel ver
hevens, zooveel zuivers en zooveel edels
kunnen tot stand brengen, maar hoe?
Vraag dat aan de Moeder. Neen, kind,
zal zij zeggen, gij moet de Moeder niet
'verheerlijken en prijzen, want een Moeder
is nooit gelukkiger, dan wanneer zij onzelf
zuchtig zich zelf geheel vergetend in zorgen
voor anderen kan opgaan, zij is blij als zij
u troosten kan in uw leed, dat zij peilt in
uw oogen, die voor haar zijn als de spiegel
uwer ziel, zij is zielsverheugd, als zij uw
geringste wenschen, die zij leest van uw
gelaat voorkomen kan en haar blikken
stralen goedheid en zachtmoedigheid,
vriendelijkheid en bescheidenheid, offer
vaardigheid en toewijding, reinheid en
hoogheid. Het doel van den Moederdag
moest zijn, hen en haar, over wie nog woe
den de stormen des levens, ieder jaar dat
liefelijke Moederbeeld weer in te scherpen,
zoodat het weer voor hen staat stralend en
glanzend, de ziel verwarmend en het hart
verrukkend, opdat zij door het beeld van
Moeder, weer tegen de levensstormen be
stand zullen zijn.
Een Moeder, die dat als inzet weet en
als doel van den moederdag, zal zelfs ook
al doet het haar pijn), haar moederliefde
laten bezingen, daar zij dan weet dat het
gaat om de ziel van haar kind.
Dan zou het goed zijn dat de jonge
menschen samenkwamen in kerken en za
len, om op zulk een jaarlijkschen Moeder
dag in verheven toespraken vanaf den
preekstoel en den katheder ons in de
meest verheven producten onzer letter
kunde, ons in zang en declamatie te hoo-
ren gewagen van de grootheid en de ver
hevenheid der Moederliefde, die het huis
van de zielen harer kinderen omringt als
een bloeiende tuin.
Een goede moeder zal voor het geheele
leven van haar kind van zoo groot belang
zijn.
De groote bisschop von Ketteler zegt
het aldus: „De grootste weldaad, die God
aan een mensch in de natuur kan schen
ken, is zonder twijfel, het geschenk van
een waarlijk Christelijke moeder.... on
metelijk gelukkig is het kind, dat een waar
lijk Christelijke moeder heeft, zij het ook,
dat het in lompen opgroeit en in lompen
ten grave daalt....
Wanneer de Moeder reeds lang in het
graf rust, de zoon echter door de stormen
des levens gegrepen, her- en derwaarts
wordt geslingerd en op het punt staat ge
loof en zeden te verliezen, en het eeuwig
verderf in te gaan, dan zal de vrome edele
gestalte van zijn Christelijke moeder hem
nog verschijnen en hem met wonderbare
macht op de baan van deugd en plicht
terugvoeren". Al denkt hij dan maar aan
het woord „Moeder'5, dat voor ieder van
ons een eigen klank heeft. Dan zal hij zich
herinneren die zee van goedheid en mild
heid, van toegevendheid, geduld, offer
vaardigheid, zelfopoffering en van vertrou
welijke, innige liefde. Dan zal hij zich her
inneren hoe zijn Moeder alles voor hem
was, dat hij naar haar toeging in alle
noodwendigheden, dat hij zich bij haar be
klaagde over elk leed dat hij haar vroeg
bij ie der en twijfel dat hij haar vertelde
wat hij had misdaan en dat hij alleen en
in nood zijnde, het eerste „Moeder, moe
der" riep, zooals ook in den grooten we-
.reldoorlog de gewonde jonge soldaten in
hun vreeselijke pijnen aanhoudend om
Moeder riepen.
Dat is de Moeder voor een kind en in
dien die Moederdag aldus werd gevierd,
niet louter ter verheerlijking van de Moe
der, maar tot heil en zegen voor de ziel
van haar kind, hoe gelukkig zou dan
iedere goede moeder zijn met de viering
van zoo'n moederdag.
Dan zou op dien jaarlijkschen feestdag
de vingerslag weer eens geslagen worden
in het trilhart van de zielelier en men
zou weer eens weten, beter dan ooit, dat,
dat de klank is die bekoort, de klank der
moederliefde. Als het oor dien klank nog
vermag te hooren, dan kan men gerust
zwerven, alleen door de wereld, omdat men
dan altijd rijn Moeder by zich zal hebben.
Er zijn er nog zoovelen die zouden moe
ten erkennen, daar is er een, een Moeder,
die mij heeft liefgehad en ik wist het niet.
Daar is een Moeder, die mij overladen
heeft met de giften van haar hart en ik
heb het niet bemerkt. Daar is een Moe
den, die geleden heeft om mijn geboorte
en die smarten heeft doorstaan om mijn
onsterfelijke ziel en ik heb het niet ge
voeld, daar is een moeder, die boete heeft
gedaan om al de dagen van mijn achte-
looze leven, wachtend op den stond, dat
mijn oog zou vallen in haar Moederoog en
ik staan zou en begrijpen en zeggen: O,
ik heb het niet geweten. Voor dezulken zal
de Moederdag een openbaring zijn, dezul
ken zal het terugvoeren op het pad van
plicht en deugd, zoo spoedig hij begreep,
wat zijn Moeder was voor hem en waar
om zij Moeder was.
Zoo opgevat en aldus gevierd, zal de
Moederdag velen misschien op het goede
pad terugvoeren en beter zullen dan velen
gaan voelen en begrijpen, die woorden, die
op dat bekende schilderijtje geschreven
staan, dat een Moeder voorstelt onder wier
beeltenis staat:
Het is een wonderbaar iets,
een Moeder
Anderen mogen ons liefhebben,
Onze Moeder alleen begrijpt ons*
Zij werkt voor ons,
Zorgt voor ons,
Bemint ons,
Vergeeft ons alles wat wij doen,
Begrijpt ons,
En het eenigste kwaad,
dat zij ons ooit doet,
Is te sterven
En ons te verlaten.
Leiden.
FRANS SCHNEIDERS.
INDRUKKEN VAN DE
„PRESSA"
Het was geen voltooide en ook geen vroo-
lijke „Pressa", die Zaterdag 12 Mei te Keu
len werd geopend. Uit een egaal grijzen
hemel stroomde de regen neer, het stads-
panorama aan de overzijde van den Rijn,
met op den voorgrond de Gothische toren
spitsen van den eerwaardigen Dom in een
nevelgordijn hullend. Het tentoonstellings
terrein, met zijn weelderige bloementooi
en fraaie waterwerken leverde in dit och-
tenlijk uur een triesten, verlaten aanblik
op. Aller belangstelling concentreerde zich
op het hoofdgebouw, waar in de Grosse
Halle de plechtige opening zou plaats heb
ben. Bij dozijnen reden de glimmend ge
lakte auto's met diplomaten, ministers, ge
delegeerden en vele andere officieele per
soonlijkheden naar den hoofdingang. Een
aanzienlijke politiemacht zorgde voor een
ordelijken gang van het verkeer en hoog
in de lucht zagen de vliegeniers op al dit ge
wichtige wereldsch gebeuren, dat zooveel
aan belangrijkheid inboet, wanneer men
het op een afstand beschouwt en het daar
door meer in zijn juiste verhoudingen leert
te beoordeelen.
De openingsplechtigheid verliep als steeds
bij dergelijke gelegenheden. Een feestelijk
versierde zaal, muziek, redevoeringen en
tot besluit een gemeenschappelijk gezongen
„Deutsch, Deutschland-, über alles'", dat. te
midden van dit internationale milieu
eenigszins zonderling aandeed.
Het is geen gemakkelijke taak om in het
uiteraard beknopte bestek van een enkel
feuilleton den lezer een inzicht te geven
in de beteekenis dezer internationale ten
toonstelling. Haar naam geeft slechts een
zeer vagen indruk omtrent hetgeen zij pre
tendeert te zijn en wanneer wij naar een
korte, doch duidelijke definitie zoeken, ten
einde een omschrijving te geven van hare
oogmerken, dan kunnen wij niet beter doen
dan een uitspraak van burgemeester Ade
nauer citeeren, die verklaarde, dat de
Pressa „de in woord en beeld tot uitdruk
king gebrachte en vermenigvuldigde ge
dachte" aan het publiek wil brengen.
Het behoeft wel niet worden gezegd,
dat men door zijn doelstelling zoo te for
muleeren, zich een buitengewoon om
vangrijk arbeidsveld koos en de vrees lag
dan pok voor de hand, dat de tentoonstel
ling het geestelijk opnemings- en het li
chamelijk uithoudingsvermogen van den
gewonen bezoeker te boven zou gaan. Dit
nu is niet het geval geworden. Men heeft
een tentoonstelling geschapen voor ieder
een. Zoowel leek als vakman zal hier met
genoegen rondneuzen en, wanneer men zich
niet al te zeer om de détails bekommert
en dus met het volgen van de groote lij
nen tevreden wil zijn, is het lichamelijk
en geestelijk wel uit te houden. Ofschoon
een rondgang over de Pressa ook dan nog
een inspannende bezigheid blijft, zoowel
door de groote verscheidenheid van het
geen men te zien krijgt, als door den om
vang van het tentoonstellingsterrein.
De Pressa beslaat een oppervlakte van
500.000 vierkante meter en heeft aan
den Rijn een front van ongeveer drie kilo
meter lengte. Een miniatuurtreintje komt
de bezoekers tehulp bij het overwinnen
van deze afstanden. Het tentoongestelde is
ondergebracht in drie groote gebouwen,
n.l. het Museumgebouw, het Tentoonstel
lingsgebouw en het Huis der Staten, ter
wijl voorts nog een aanzienlijk aantal klei
nere gebouwen aan couranten, politieke
lichamen, enz. verhuurd zijn.
Ofschoon de bezoeker, die voor het
eerst het terrein betreedt aanvankelijk on
getwijfeld even te kampen zal hebben met
een zekere onoverzichtelijkheid van het ge
heel, komt men bij een wat nauwezetter be
studeering van catalogus en plattegrond,
daarbij geholpen door een rondritje met
den miniatuurtrein, weldra onder den in
druk van den systematischen opzet, die
den oningewijde in het rijk der publiciteit
zeer geleidelijk de geheimenissen van de
koningin der aarde en alles wat tot haar
domein behoort, ootehiiert.
In het museum wordt allereerst den
bezoeker eerbied voor het geschreven
woord gevraagd.
Hab AndechtSchreiben
ist Geist beleiben,
zoo heet het vermanend en even verderop
wordt aldus dank gebracht aan het ge
schreven woord:
Den Lettern danke
Aus krausen Geranke
Erblüht die blanke
Blurae Gedanke.
Dan maken wij kennis met de oudste
vormen van de verspreiding van nieuwsbe
richten, namelijk het door rondtrekkende
troubadours gezongen lied.
Vervolgens komen de marktkramers, die
allerlei gruwelijke en wonderlijke gebeur
tenissen op een beschilderd doek .hebben
afgebeeld en daarbij allerlei boeiende ver
halen opdisschen. Dat men het toen met
de waarheid niet altijd even nauw nam,
moge blijken uit het getuigenis, dat één
dezer lieden zichzelf gaf:
„lm Land spargirt ich hin und her,
Die schönsten Lügen sentnerschwer
Dan volgt de uitvinding van de boek
drukkunst door Gutenberg (Laurens Jans-
zoon Coster laat men hier buiten be
schouwing) welke gewichtige cultureele ge
beurtenis men op waardige wijze herdacht
heeft door een nauwgezette reproductie
van Gutenberg's werkplaats. In aanslui
ting hiermede worden allerlei merkwaar
dige oude boeken en eerste drukken ten
toongesteld, welke een onschatbare waar
de vertegenwoordigen. Het kleine vertrek,
dat hieraan gewijd is, bevat voor meer dan
een millioen mark aan curiosa. Van de
boekdrukkunst worden wij geleidelijk aan
naar de 19de eeuw gevoerd. Voor wie
van snuffelen houdt valt in deze afdeeling
veel wetenswaardigs en grappigs op te
merken. Dat de oorlogsreportage niet al
leen in den jongsten wereldoorlog tenden
tieus was, wordt geillustreerd door de
verslagen, die van den slag bij Landeshut
in den zevenjarigen oorlog van Duitsch en
van Oostenrijksche zijde werden gege
ven. Geen der beide berichtgevers heeft
het met de waarheid erg nauw genomen,
hetgeen met behulp van een transparante,
electrisch verlichte glazen plattegrond van
het slagveld geillustreerd wordt.
In het groote tentoonstellingsgebouw
maken wij dan kennis met het hedendaag-
8che kranten-, tijdschrift- en nieuwswezen.
Allereerst wordt den bezoekers een blik
gegund in de verschillende redactie-loka-
len, terwijl vervolgens de verschillends
persbureau's hun werkmethoden demon-
streeren.
Hier bestaat gelegenheid om zijn por
tret of handschrift langs telegrafisch-foto-
grafischen weg te laten overbrengen, een
methode, waarmede schitterende uitkom
sten worden bereikt en die reeds door en
kele zeer groote buitenlandsche dagblad
bedrijven met succea wordt toegepast.
Dan komt het drukkerijbedrijf en alles
wat daarmede samenhangt aan de beurt.
Groote rotatie-persen, diepdruk-persen,
snelpersen in allerlei formaat, zet-, vouw en
hechtmachines, kortom alles wat in het
moderne krantendrukkerij-bedrijf komt
kijken, vindt men hier in groote verschei
denheid bijeen. In dit verband moeten te
vens worden genoemd de inzendingen van
de Kölnische Zeitung en het Hamburger
Fremdenblatt, beiden in afzonderlijke ge
bouwen ondergebracht. De Kölnische heeft
©en nieuwe 9G-zijdige rotatie-pers laten
monteeren, die nu in bedrijf te zien is, ter
wijl men tevens een 48-zijdige roteerende
diepdrukmachine, welke dient om de ge-
illustreerde bijvoegsels te drukken, in wer
king kan zien. In het gebouw van het
Hamburger Fremdenblatt zijn twee novi
teiten opgesteld, die in vakkringen onge
twijfeld de aandaoht zullen trekken, n.l. een
machine, met behulp waarvan men in een
gevouwen krant een geillustreerd bijvoeg
sel kan steken. Tot dusverre geschiedde
dit in den regel met de hand. Dat de ma
chine heel wat menschelijke arbeidskracht
uitspaart, moge blijken uit het feit, dat zij
14.000 ex. per uur verwerkt. De andere
nieuwigheid bestaat uit een roteerende
driekleurendruk-pers, die het papier in één
keer bedrukt, zoodat het niet meer, gelijk
tot dusver, driemaal achtereen in de pers
behoeft te worden gelegd. Binnen 16 se
conden komt het vel er, in drie kleuren be
drukt uit.
Van de in afzonderlijke gebouwen on
dergebrachte inzendingen verdient die van
de katholieken stellig een afzonderlijke be
spreking. Men heeft, voor dit doel beslag
weten te leggen op een voormalige Bene-
diktijner Abdij, welke zich op de voor ten
toonstellingsdoeleinden gereserveerde ter
reinen bevond. De leider van deze expo
sitie, Bernard Marschall, te Keulen, is er
in geslaagd een buitengewoon belangwek
kende katholieke cultuurtentoonstelling op
het gebied van het publiciteitswezen bijeen
te brengen.
Gelijkvloers heeft men in een betrekke
lijk beknopt bestek een uitstekend over
zicht gegeven van hetgeen het katholicis
me in vervlogen eeuwen voor de ontwikke
ling van beeld en schrift heeft beteekend.
Na deze rondwandeling door een schoon
verleden, verplaatst de eerste verdieping
ons-plotseling in het zeer werkzame heden.
Op bijzonder gelukkige wijze heeft men
tegenover de rust van het verleden de be
wogenheid van het rythme van onzen tijd
tot uiting weten te brengen en de magi
strale kalmte, welke de Kerk daartegen
over vermag te stellen.
Dit komt zeer treffend t-ot uiting in dc
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Dinsdag 22 Mei.
Hilversum, 1060 M.
12.302.Lunchmuziek door het Trie*
Groeneveld.
3.4.Knipcursus.
6.7.15 Dinermuziek door het Trio Rent
meester.
7.157.45 Duitsche Olympiadeles.
8.Uurslag.
8.Operetteprogramma. Het Omroept
orkest o.l.v. Nico Treep. Betty v. d. Boseh
Schmidt, sopraan.
10.30—12.— Dansmuziek door Hilda
"Ward and her Ladies (voorjaarsfeest i. A
Dierentuin Den Haag).
Huizon, 340 M. (Na 6 uur 1870 M.)
(K.R.O.-uitzendingen uitsluitend.) 'v
12.301.30 Lunchmuziek door het Trie
Winkels.
5.30—6.30 Dinermuziek.
6.307.— Eeperantoles.
77.30 Engelsche les.
7.30—8.Cursus Kerklatijn door Leè
Speet.
8.Concert. Het K. R. O.-trio <Wj.
Laghuwïtz, viool, B. Pelster, cello, F. Bol
hart, piano). Prof. Alph. Steger: De taak
van den Volkenbond ten opzichte van" d#
welvaart der volken.
Daventry, 1600 M.
10.35 Kerkdienst.
11.20 Gramofoonmuziek.
12.20 Lichte muziek. Chappie Trio en
sopraan.
1.202.20 Orkestconcert, v
2.50 Muziekles.
3.35 Muziek.
3.40 Fransche les.
4.10 Muziek.
4.20 Orkestconcert.
4.35 Causerie.
4.50 Orkestconcert.
5.20 Vacantiepraatje.
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Gramofoonmuziek.
6.50 Nieuwsber.
7.05 Gramofoonmuziek.
7.20 Lezing: The education for eountry
life.
7.35 Bach's partitas.
7.45 Lezing: Sjjr James Barrie.
8.05 „A Maytime Melody", solistencon
cert.
8.20 Lezing: Modern Transport.
9.20 Nieuwsber.
9.35 Muziekles.
9.55 Nieuwsber.
10.Kamermuziek.
„R a d i o-P a r i s", 1750 M.
10.50—11.— Muziek.
12.50—2.10 Orkestconcert. Werken van
Godard en Aubert.
4.055.05 Orkestconcert.
9.05—11.20 Concert voor erkest, koor en
solisten.
Lungenberg, '469 M.
1.252.50 Orke6 toon cert.
6.20—7.15 Orkestconcert.
8.40 Wagnerconcert.
9.50 „Der Admiral", 1-acter van -G.
Kneip. "•-< V\
10.50 Sluiteri.
groote zaal met hedendaagsehe tijdsehrif»
ten, welke daar zijn uitgestald in een g«-
styleerd schip, dat een zinnebeeldige voonr
stejling vormt van het schip van Petrus»
Tegen den wand hangt hier een Madonna/
met kind, maar niet een Moeder Godsy
zooals de klassieke schilders plachten ui^
te beelden. De maker van dit doek heeft/
gewerkt in den stijl van zijn tijd en de sev
rene rust van de Moeder met het Kind af
gebeeld tegen een achtergrond, welke del
bewogenheid van onzen tijd weergeeft «iet
gillende fabrieksfluiten, denderende Ioeo*
motieven en reusachtige stoomkranen.
Ook de groote aan de katholieke missisr
gewijde zaal maakt een zeer kunst zinnigs j*
indruk: Hier is op den achtergrond eed
aardbol geplaatst, met als bijschrift: „Gaat
heen en onderricht alle volkenterwijl de
tegenoverliggende wand getooid werd me6
een sober, zwart kruis, waarop de woorden!
„Ego sum via, Veritas et vita". Ik ben de
weg, de waarheid en het leven I
De zijwanden zijn voorzien van een don
kerkleurige hout-ornamentiek waarin!
kruismotieven verwerkt zijn. Zoe vormt
deze „katholische Sonderschau", zoowel
naar het innerlijk, als naar het uiterlijk een
waardig document van twintig eeuwen vaji
Roomschen scheppingsdrang.
Ook de Evangelische Gemeente is door,
een afzonderlijk gebouw vertegenwoordigd*
Zij liet zich in koperen platen en glas eert
kerkgebouw optrekker*, dat zeer de aan
dacht trekt, uiet het minst door de geheel
oorspronkelijke toepasing, die glas-in-loocB
hier heeft gevonden, daar de wanden ge
heel uit dit materiaal zijn vervaardigd.
In het Huis der Staten een in derf
vorm van een halven cirkel opgetrokken
bouwwerk vinden een groot aantal sta
ten gelegenheid om stand en ontwikkeling
van het perswezen in eigen land tentoon te
stellen. Helaas is slechts een klein deeT
j hunner op het oogenblik gereed. Daartoe
behoort ook de Nederlandsch inzending;
die, naar men weet, nog te elfder ure in
j elkaar werd gezet, en daarvan onmisken
baar de sporen draagt. In vergelijking mefc
landen als, bij voorbeeld, het kleine Oes-
t tenrijk en Zweden, slaat ons land zoowel
wat betreft de architectuur, als den co!-
I tureelen inhoud ten achter. Men heeft Uijke-
I baar moeten roeien met de riemen, di#
i men te zijner beschikking kreeg. Met tkti
