KRUISLIED.
Letteren en Kunst
Uit de Omgeving.
TWE2DE BLAD
„DE LEIDSCHE COURANT"
DONDERDAG 5 APRIL f928
GUIDO GEZELLE.
'Aanschouwt Gods Zoon aan 't kruis ge
daan
en zegt: Wie zal Hem nu nog verachten,
als Hij, met onze schulden belaan,
Hem zeiven heeft voor ons laten slachten.
Heen, neen, wij gaan
volgen voortaan
meer en de meer
't Kruis van den Heer.
'Aanschouwt dit bloed, die nagels, die
kroon,
en al dat onuitspreeklijk lijden,
en zegt: O ziel, hoe dierf ik voor loon
mij nog in zond en schande verblijden?
Keen, neen, wij gaan
volgen voortaan
steeds meer en meer
't Kruis van den Heer.
Kruis van den Heer, de tijden zijn kwaad,
gij draagt het opperste goed in uw
handen:
wees ons een wapen, den vijand verslaat,
cn brengt zijn satansche listen tot
sehanden;
immers wij gaan
volgen voortaan
meer en de meer
't Kruis van den Heer.
Kruis van den Heer, rondom uwen stam
staan wij vereend, bij de Moeder uws
herten
zijt ons genadig, o Goddelijk Lam,
bidt voor ons, o Koninginne vol smerten;
terwijl wij gaan
volgend voortaan
meer en de meer
't Kruis van den Heer.
Zielen van al die gestorven zijn eens,
lijdende Kerke van Christus, vol rouwen,
't is door het kruis dat wij hebben
gemeens,
en met U ook op den Hemel betrouwen:
immers wij gaan
volgend voortaan
meer en de meer
't Kruis van den Heer.
Kruis, dat de Rechter van al dat bestaat
eens in de lucht zult verkondigen komen,
zegent en teekent ons allen, en laat
geen die u volgt uw verschijningen
schromen;
immers wij gaan
volgen voortaan
meer en de meer
't Kruis van den Heer.
Sleutel des Hemels, triomph-winnend
kruis,
stiert onze vaart naar de hemelsche zalen;
wijst ons den weg naar het vaderlijk huis,
door al 't gevaar van de wereldsche dalen,
immers wij gaan
volgen voortaan
meer en de meer
't Kruis van den Heer.
LEVENSWIJSHEID.
Een uur van geluk telt voor duizend.
Godsdienst is de eerste voorwaarde voor
het ware geluk en de ware welvaart.
"~Te«rtt-£T0N.
HET HUIS OM DENHOEK
Uit het Engelsch van:
Louis Tracy.
(Nadruk verboden).
Ja, zei de jonge Walker, misschien
stelt u er belang in dat een zekere mijn
heer Robert Armathwaite, familie van de
vroegere bewoners, de Grange heeft ge
huurd, waarschijnlijk voor een jaar.
Familie van de Garths, Jim, hoe kom
je daarbij? vroeg zijn vader verbaasd.
Meg Garth heeft het mij zelf verteld.
Die zal het wel weten.
Meg Garth? Is die hier?
Ze is op de Grange. Tom Bland ver
telde me dat ze er was en omdat ik toch
naar Bellerby moest, reed ik even naar
Elmdale en zag haar.
Heb ik van m'n leven! Maar dan zal
die Armathwaite wel van het huis hebben
afgeweten, toen hij gisteren hier kwam!
Nou, ik zou anders zeggen dat hij
zelfs den naam van het huis nog nooit
had gehoord vóór wij er over spraken.
Daav wil ik een eed op doen, antwoordde
de jonge Walker boosaardig.
Enfin, waarom zouden we er ons
druk over maken? repliceerde de oude
heer.
Hij betaalde vooruit en we kunnen
veilig afwachten, tot deze drie manden
voorbij zijn.
EERE-TENTOONSTELLING
JAN TOOROP.
Een élite-gezelschap was Woensdagmid
dag 4 April in de ruime zalen van „Pul-
chri Studio" samengestroomd, om de ope
ning van bovengenoemde expositie bij te
wonen. Achtereenvolgens werd het wootd
gevoerd door den heer Jan Sluyters, voor
zitter van „Pulchri Studiodoor den heer
P. Visser, chef van de Afd. Kunsten en
Wetenschappen, die wegens verhindering
van Minister Waszink, 't officieele openings
woord uitsprak en door dr. H. E. van
Gelder, die in een keurige rede de betee-
kenis van Toorop schetste. Bezoekers van
de tentoonstelling vinden de rede als In
leiding afgedrukt in het catalogus. Moe
ten wij namen noemen van tal van be
kende Nederlanders: staatslieden, man
nen van wetenschap, dienaars van beelden
de en litteraire kunsten, zakenlieden, enz.,
die bij de opening aanwezig waren?
Het levende geslacht, hoe belangrijk
het moge zijn vertegenwoordigd als heb
werd door vele banierdragers der cultuur
verliest voor een oogenblik alle beteeke-
nis, wanneer men zijn oogen laat gaan
langs de wanden, die zoo welsprekend het
levenswerk, de geweldige cultureele be-
teekenis van den grooten doode demon-
streeren. 240 werken zijn bijeengebracht, te
beginnen van 1880 met een gaaf keurig
werkje ,,'s Zomers buiten", eindigend met
Toorops laatst 'voltooide werk „Het Ge
bed' van 1927: een teekening opgezet in
houtskool, waaraan gewerkt is mef zwart
krjit, potlood en waterverf. Een zelf-por-
tret: de schilder ligt geknield. Zijn geheven
handen omklemmen het kruis. Voor zich
ziet hij door een regenboog omspannen
het gelaat van Christus. De biddende han
den zijn prachtig. Zóó alleen kunnen de al
lergrootsten handen teekenen. Men denkt
aan Dürer en Da Vinei cn aan den beeld
houwer Rodin. Welk een kracht van ex
pressie in de vingers en tevens welk een
diepindringende of liever zichzelf open
barende psjmhologie.
Men zou over deze expositie vele ko
lommen kunnen vullen en dan uit den aard
der zaak nog niet zijn uitgepraat. Over
Toorops werk in al zijn verschillende
uitingsvormen en de verschillende daarbij
toegepast^ technieken zouden boekdeelen
te vullen zijn. Een opsomming van de 210
heeft evenmin zin.
We dienen dus te volstaan met het ge
ven van enkele algemeenheden.
De eerste indruk is wel deze, dat nim
mer een zoo volledige expositie van den
meester werd bijeengebracht, niet zoozeer
nog naar het aantal als wel naar de uit
nemende keuze voor zijn ontwikkelings
gang. En wellicht zal het jaren duren, voor
we hier in Holland weer in staat worden
gesteld, den schilder zoo volledig voor
ons te zien waaraan ik den wensch ver
bind, dat nu zeer velen in April een be
zoek aan „Pulchri Studio" brengen.
Reeds in de oudste stukken vertoont
Toorop zich als colorist. We denken bijv.
aan „Lawntennis-speelsters", „Trio fleurs
verschillende zeegezichten en duingezichten
te Katwijk, waarin het zonlicht tot een
transparante glorie van levend goud is ge
worden. Daarnaast noemen we een paar
doeken: „Alkoholisme" en „In de Nes", ge
houden in triest-grijze tonaliteit. Maar
welk een sidderend leven wist de schilder
ook hierin aan te brengen door zijn poin-
tillcèrtechniek.
In het midden van den langen wand der
groote zaal hangt een groot doek: „Dorpel-
wachters der zee uit 1901, dus uit den Kat-
wijkschen tijd. Twee oude mannetjes, oude
visschers, ietwat aandoende als earicatuur,
in ieder geval vol humor gezien. Geel en
paars overheerschen, op den achtergrond,
de zee, grauwgroen, het geheel tintelend
van licht, een atsmospheer vol goudig zand
Op een afstand ter weerszijden links „Voor
de Werkstaking". Twee figm-cn zitten op
den voorgrond, de werkman met angst op
't gelaat voor wat zal komen, de vrouw in
droef berusten, wetend wat zal worden ge
vraagd. Daarachter de rivier spiegelend in
de avondzon; op 't achterste plan de stad
in een zwoel-dreigende schemering. Men
Dat kon u wel eens tegenvallen!
Wat bedoel je daarmee?
Dit dat hij evenmin Meg Garth's
neef is, als ik dat ben. Daar is iets niet
in orde er gebeuren daar wonderlijke
dingen. Meg Garth is daar alleen en toen
ik haar sprak, vertelde ze me kalmweg,
dat haar vader nog leeft. Ze vloog me
bijna aan, toen ik vertelde dat hij dood
was en die kerel, die Armathwaite, nam
haar partij op. De Jacksons zijn op de een
of andere manier ook in het complot. Als
Stephen Garth nog leeft, wie is dan de
man, die ze 2 jaar geleden vonden hangen
in de Grange en waarom werd hij dan op
het kerkhof in Bellerby begraven onder
den naam van Stephen Garth?
Zeg eens, Jim, je moet beter op je
woorden passen!
De oude Walker maakte zich ongerust.
Net als Dobb dacht hij, dat zijn zoon ge
dronken moest hebben, ofschoon de jon
gen zich maar zelden aan sterken drank
te buiten ging.
Ik vertel u alleen maar, wat er ge
beurd is. Ik ken Meg Garth toch wel? Ze
noemde Armathwaite „Bob" en hij zei
„Meg" tegen haar. Ze waren poeslief te
gen elkaar cn verklaarden stellig, dat de
oude Garth nog in het land der levenden
is. "We hebben hevige ruzie gehad.
Lieve hemel! riep Blanks enthou
siast dat kan een sensatie worden.'
Hebt u de politic al gewaarschuwd?
Neen, ik heb er niets mee te maken.
Dat weet ik nog zoo niet. Wel man,
Stephen Garth liet een brief achter voor
den Coroner. Dokter Scaife had zijn eigen
meening over de oorzaak van den dood
voejt in 'b donker coloriet met de helle
reflexen de spanning van wat komen gaat.
Rechts hangt een olieverfschilderij, even
eens gepointilleerd „Broek in Waterland",
een typische verbeelding van het Noord-
Hollandsch landschap. Dit alles is impres
sionistisch, maar het geeft meer dan de
impressie van het. oogenblik. Men voelt
overal de idee, welke de schilder heeft wil
len vertolken. Teekening en coloriet beide
zijn vertolking van de idee. En dan vindt
men onmiddellijk naast het genoemde groo
te doek nog links cn rechts twee kleinere
paneeltjes: twee pendanten beide voorstel
lende Il.-.^Communie, een verder een „In
spiratie" eitteen „Madonna".
Alleen deze kleine groep geeft reeds een
idee van Toorop als colorist. Wanneer men
van het groote middendoek „Dorpelwach
ters der zee" uitgaat, dan ziet men zich
daarom in harmonie geschaard al de ge-
noemde: men ziet hoe elk werk zijn eigen
sfeer en tonaliteit heeft.
Het best kan men ze vergelijken bij mu
ziekstukken in verschillenden toonaard, in
majeur en mineur. Ieder stuk heeft zijn
eigen grondtoon en men voelt de logisch
daaruit groeiende accoorden.
In de eene voorstelling H. Communie
overheerscht het feestelijke groen, in de an
dere het rouwende pars; in een paneeltje
„Jeremias" aan wiens voeten een duïzend-
koppige menigte samenstroomt, weer het
blauw. Toorop is in de eerste plaats teeke
naar, maar door het wonder der kleuren,
zijn geheel eigen kleuren, geeft hij de teeke
ning haar bizondere muzikale charme.
Ik besprak hier maar heel kort een klein
groepje. Wij zouden uitvoerig kunnen uit
weiden over de eerste symbolische teeke-
ningen eigenliijk is van den beginne af
alles symboliek Maar met de bizonder sym
bolische bedoelen we werken als „O Grave,
where is they Victory", de „Jonge Genera
tie" enz. Men ziet in deze werken de uitge
sproken bedoeling van het prachtig lijnen-
rhythme en de enorme rijkdom van phanta-
sie; de hevig-hartstochtelijke spanning der
lijnen, die zich toch zoo ongedwongen slin
geren en buigen.
Moet ik u noemen de talloos vele por
tretten, geschilderd of getcekend, welke
men hier opnieuw vindt tentoongesteld, de
monumentale beeltenis van Mgr. Gallier,
waarin het rood van 't bisschopsgewaad
transparant schijnt geworden; dat van H.M
de Koningin-Moeder, teekening in zwartkrijt
vol majesteit en gratie, piramidaal gecon
strueerd en met de uiterste fijnheid be
werkt; portretten van geleerden en kunste
naars, van kinderen te beginnen met dat
van Cara Nolot, fijn als een droom, portret
ten van vrouwen als Miek Jansen met gra
fie en verinniging uitgevoerdvan de cellist-
Pablo Casals in flakkerende verfbrokken
neergesmeten.
Er is te veel om te noemen. Wij spraken
trouv.cos reeds vroeger over de zielkundige
beteekenis van Toorops portretten.
Men ziet hier opnieuw de machtige Apos
telkoppen, die ieder afzonderlijk zouden
kunnen leiden tot een uitvoerige beschou
wing. We zien hier tal van Madonna's
waarbij we in de eerste plaats herinneren
aan de „Madonna met de druiven" dat wel
van heel bizondere expressie is.
Er is zoo veel. Slechts één werk willen
we nog noemen: de „Pelgrim", de schilder
zelf, die door het leven schrijdt, omgeven
door tal van symbolische figuren, stout en
krachtig, met in de verte starende oogen,
zeker en overtuigd, wetend, dat het doel
des levens niet ligt in de materie, maar in
de sferen van het geluk der ziel.
De tentoonstelling is geopend tot 23 April.
N. J. SWIERSTRA.
NOORDWIJKERHOUT.
GEMEENTERAAD.
Nieuwe woningen moeten aan
sluiten op de waterleiding.
Vermenigvuldigingscijfer pl. in
komstenbelasting 3.2 (v.j. 3) en
verhooging opcenten.
Tegenwoordig negen leden.
Afwezig met kennisgeving de hecren
Jhr. Gevers en J. Passchier.
Voorzitter: de burgemeester.
maar mr. Hill snoerde hem den mond.
Ziet u niet wat dit allemaal beteekent?
Als Stephen Garth nog leeft, is de een of
andere onbekende vermoord op de Grange
Hij kan zichzelf niet van kant hebben
gemaakt of een natuurlijken dood zijn ge
storven, want dan zou niemand hebben
getracht zijn dood te verbergen, door het
te laten voorkomen, dat hij zelf dood
was. Bank's oogen schoten vuur. In ge
dachten zag hij al, hoe de oplaag van de
Nuttonby krant verdubbeld zou worden
in de eerstkomend en weken, die anders
de slapste tijd van het jaar voor hem wa
ren omdat de menschen het zoo druk op
het land hadden. Wat een bof, dat dit nu
nog net in het avondblad kon! Hij had
nog geen gegevens genoeg om naar de
ochtendbladen in York en Leeds te sei
nen, maar als hij het wat handig aan
legde, kon hij al heel wat maken van zijn
eigen krant.
Maar dat kan niet waar zijn! bracht
de oude Walker er uit met een stem,
die trilde van zenuwachtigheid.
Wat kan niet waar zijn? vroeg zijn
zoon. U denkt toch niet dat ik hier zit
te liegen, wel? Vraagt U maar aan Tom
Bland, of Meg Garth niet in Elmdale is.
Hij heeft haar ook gezien cn zij knikte te
gen hem door het raam, maar toen hij er
later naar vroeg, beweerde die kwast van
een Armaithwaite, dat het Meg niet ge
weest was. Dat kon hij met mij niet uit
halen, omdat hij uit was, toen ik naar
haar vroeg.
Kijk eens hier, jonge mn, zei Wal
ker Senior, nadat de „journalist" wegge-
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Vrijdag 6 April.
Hilversum, 1060 M.
12.301.30 Orgelconcert door Ferd. Kloek
Fr. Vetter, Hendriks, sopraan.
5,307.15 Gewijd programma door het
Omroep-orkest Annie Liemann, sopraan.
Egb. Veen a. d. vleugel. R. Brinkman, cello,
7.157.45 Lezing door G. van Gelder:
Verleden, Heden en Toekomst der Wal-
vischvaart.
8.05 Johannes Passie, van Joh. Seb. Bach
Uitvoering door de Haagsche Onderwijzers
Zangvereeniging (H. O. Z.), in het Gebouw
van Kunsten cn Wetenschappen Den Haag
Jo v. Yzer-Vinccnt, sopraan. A. Woud, alt,
F. Poesie, tenor, W. Ravelli, bas. H. Ko
ning, bas. F. Haring, orgel. R. Boer, cem
balo. J. J. Poolman, fluit. J. Stotyn, hobo en
Eng. Hoorn; L. E. van Rooy, hobo. J. De-
vert en H. Stevens, viola d'amore. Ch. v.
Isterdael, viola da Gamba. Het Residentie
orkest o. 1. v. Louis Boer.
Huizen 340.9 M. (n a 6 uur 1950 M.).
3,004.00 K. R. O. Vrouwen uurtje door
Mej. Do Twaalfhoven.
4.005.00 N. C. R. V. Orgelconcert door
M. A. Smit.
5.006.00 N. C. R. V. Wijdingsdienst in
de Studio, o. 1. v. Ds. L. J. van Leeuwen.
Het Chr. Radiokoos o. 1. v. J. H. Smit
Duyzentkunst.
7.007.30 IC. R. O. Cursus Gregoriaansch
door den weleerw. zeergel. heer J. C. W. v.
d. Wiel, leeraar a. h. Seminarie Hageveld
te Heemstede.
7.40 V. P. R. O.-uitzending uit het Geb.
v. d. N. P. B. te Hilversum.
Daventry, 1600 M.
3.50 Het Casano-Octet cn solisten.
5.356.05 Kinderuurtje.
6.20 „Good Friday", zangspel van J. Ma-
sefield en G. O. Connor Mason.
7.20—8.05 De Passie. Speciale dienst in de
St. Ann's kerk.
6.20 National Symphonic-concert. Muziek
van Parsifal, Wagner.
9.20 Nieuwsberichten.
9.3510.35 (Vervolg) National Concert.
„R a d i o-P a r i s", 1 7 5 0 M.
10.5011.00 Gramofoonmuziek.
12.50—2.10 Orkestconcert en zang.
4.055.05 Liter, en muziek, matinee.
8.5011.20 „Marie-Magueleine", Masse
net.
Langenberg, 469 M.
8.209.20 Evang. Morgenwijding. Koor
zang.
10.5011.50 Albrecht Dürer-herdenking.
West-f. Madrigalkoor.
12.00—1.00 Orgelconcert.
De voorzitter opent de vergadering met
gebed.
De notulen der vorige vergadering wor
den voorgelezen en onveranderd gearres
teerd.
Naar aanleiding van het verzoek van de
Commissie voor Cultureele en economi
sche propaganda ter gelegenheid van de
Olympische Spelen 192S om een bedrag
van 10 beschikbaar te stellen, wordt
conform het advies van B. en W. bij accla
matie besloten de gevraagde bijdrage te
verleenen.
Ingekomen is een adres van de R.-K.
Middenstandsvereeniging „De Hanze" om
te bevorderen dat de barbierswinkels des
Zondags gesloten zijn.
De voorzitter zegt dat in de volgende
zitting den Raad eene nieuwe Algemeene
Politieverordening Ier vaststelling zal wor
den aangeboden. B. en W. zullen alsdan
overwegen in hoeverre met de wenschen
van adressante rekening kan worden ge
houden.
Bij acclamatie worden wegens perio
dieke aftreding herbenoemd tot leden
der commissie tot wering van schoolver
zuim de heeren K. Nov, E. L. Horsthuis en
A. J. Wijnekus.
Aan de orde komt de wijziging der
Bouwverordening.
De door B. en W. voorgestelde wijzigin
gen komen in hoofdzaak op het volgende
neer.
Een nieuwe straat zal slechts mogen
worden aangelegd, indien te voren de
grond in eigendom aan de gemeente is
overgedragen.
gana was, jij hebt waarschijnlijk meer
onheil veroorzaakt, dan je wel vermoedt.
Ik wilde dat je er niet alles uitgeflapt
had, waar Banks bij was. Je weet wat
voor kerel hij is. Hij zal een berg van een
molshoop maken.
Ik heb anders heel wat meer dan
een molshoop in Elmdale gevonden,, wat
het booze antwoord. Het is zoo duide
lijk als wat dat Stephen Garth een moord
beging en ons .allemaal bij den neus nam
door liet te laten voorkomen of hij zelf
moord pleegde. Dokter Scaife was de
eenige, die de waarheid half vermoedde,
maar die zenuwachtige Hill snoerde hem
den mond natuurlijk door dien brief. Noch
Holloway en Dobb, noch wij zelf hadden
onze handen vrij wat het huis betreft.
Mevrouw Garth wou er geen afstand
van doen, zoogenaamdGarth dorst zijn
neus hier natuurlijk niet te laten zien,
maar, wanneer hij werkelijk dood zou zijn,
konden de andere twee terugkomen. Het
is zoo duidelijk als glas en als we Armath
waite in do gaten houden, zullen wc het
wol uitvisschen.
En, na op de klok gezien te hebben,
stormde Walker Junior de deur uit, in
wendig verheugd over zijn eigen sluwe
handigheid. Inderdaad, als onheilstichter
had hij succes gehad. Hij wist heel goed
dat Banks regelrecht naar den inspecteur
van politie zou gaan, zoogenaamd om het
politierapport, maar in werkelijkheid om
het groote nieuws te vertellen, om zoo
doende het officieele raderwerk in bewe
ging te zetten tegen Stephen Garth. Maar
Walker's meesterzet was zijn bezoek
aan Dobb. Indien hij dezen er toe kon
3.504.50 Koorconcert met orgelbegel.
5.00 Koor- en orkestconeert.
6.50 „Judas Makkabaus", oratorium voor
soli, koor, orkest en orgel van «Handel. Tot
9.50.
Königs wusterhauscn, 1250 M.
(Z e e s e n).
S.20 Morgenwijding.
4.205.20 Kamermuziek.
G.50 „Requiem", van Verdi. 1500 mede
werkenden. Bruno Kittel koor. Oratorium-
ver. Erksche zangver. Gem. Koor. Meisjes
koor. Omroep-koor versterkt orkest. M.
Olczewska, mezzo sopraan, Jacques Urlus,
tenor. C. Bronsgeest, bas.
H a m b u r g, 3 9 5 M.
8.35 Morgenwijding.
11.20 Haydn, solistenconcert.
5.20 Het Tschaikowsky, Trio (piano, viool,
cello).
7.20 „Was verdankt die Musik dem Kar-
freitag", causerie met medew. van zangers
en zangeressen.
10.20 Sluiten.
B r u s s e 1, 5 0 9 M.
5.206.20 Orkestconcert.
8.3510.35 Gala-orkest-concert. (In de
pauze om 10.20 een Ylaamsche tooncelcau-
serie).
Het Apostolaat des gebeds en de Radio.
Wij lezen in het April-nummer van „Dc
Heraut v. h. H. Hart":
Op verzoek van onze wakkere Neder-
landsclie Katholieke Radio Omroep, zal-
het te Rome zetelend Hoofdbestuur van
den Internationalen Bond van het Heilig
Hart: „hot Apostolaat des Gebeds", iedc-
ren eersten Zondag der maand, bij het
begin van het avond-program, aan de ra
dio-luisteraars in Nederland cn de omrin
gende landen, in vier talen: Nederlandsch,
Fransch, J uitsch cn Engelsch, de Maand-
intenties n Zijne Heiligheid den Paus
bekend r. én, en volgens opgave der
Nationale Bureaux, met enkele woorden
omschrijven.
Voor hen, die geregeld „de Heraut van
het H. Hart" lezen, en voor hen, die onze
Maandbricfjes ontvangen, brengt dan de
Radio weinig nieuws, maar wekt een aan
gename herinnering; allen, die belang
stellen in het Godsrijk op aarde en in
den bloei van het Apostolaat des Gebeds,
zullen onze K. R. O. dankbaar zijn, dat zij
als „Heraut van het levende woord" dc
„Herauten van het gedrukte woord" wil
bijstaan om propaganda te maken voor
dc belangen van Jesus' Goddelijk Hart.
N.B. Reeds Zondag-avond had de eer
ste uitzending plaats.
Ten aanzien van den Regcnvlietweg zal
in 'G vervolg de open bebouwnig niet meer
gelden.
Alle nieuw te bouwen pcrceelen die
langs de waterleiding liggen zullen voor
taan op dc waterleiding aan moeten slui
ten.
De heer van Parera kan zich met deze
bepaling niet vereenigen. Spreker ziet
hierin een dwang van de ingezetenen om
aan te sluiten bij de waterleiding cener
andere gemeente.
Ook de hoer van der Klaanw verklaart
zich tegen deze bepaling daar hij het be
gin inziet van een algemeene aansluitings-
dwang voor alle pcrceelen.
De voorzitter zegt, dat het hier niet ter
zake doet, welke gemeente de waterlei
ding exploiteert. Het is een algemeen hy
giënisch belang, dat alle pcrceelen, dje
langs de waterleiding liggen, daarbij aan
sluiten. Ten aanzien van bestaande per-
ceelen kan de verplichting tot aansluiting
bezwaarlijk worden ingevoerd, omdat zij
als regel reeds een voldoende watervoor
ziening hebben. Voor nieuwo woningen
staat het echter geheel anders. Het eigen
belang van den nieuwbouwer brengt me
de, dat hij bij de waterleiding aansluit. Hij
vervalt dan niet in de kosten cener kost
bare diepboring en bij den bouw van het
huis kan met den aanleg der waterlei
ding rekening worden gehouden. Boven
dien is het gemak, dat waterleiding biedt
een niet te onderschatten voordeel, ter
wijl men bij een zuinig verbruik de jaar-
lijksche kosten van het water voor een
goed deel op den pompenmaker bespaart.
brengen waarde te hechten aan de bewe
ring van het meisje over haar vader, dan
zou dc notaris óf Meg bij zich ontbieden,
óf zelf naar Elmdale gaan. In ieder geval
zou ze verpletterd worden! De verklaring
van den ouden betrouwbaren notaris, dat
Stephen Garth in zijn graf lag, zou ze niet
kunnen negeeren. Als ze dat deed, zou ze
het feit. onder de oogen moeten zien, dat
haar vader een gemeene misdadiger was!
Toch geschiedde niet alles zooals dc
jeugdige makelaar het in zijn wraakzuch
tig enthousiasme verwacht had. Op ver
zoek van mevrouw Garth had de notaris
al spoedig na haar vertrek uit Elmdale
alle correspondentie steeds naar haar ge
zonden onder den naam van mevr. Ogil-
vey. Mr. Dobb had de conclusie getrokken
dat zij ongetwijfeld spoedig na den dood
van haar man hertrouwd was. In zijn her
innering was zij niet de soort vrouw, van
wie hij zoo iets verwacht had; maar
iemand die jarenlang de rcchts-praktijk
heeft uitgeoefend, krijgt een veelomvat
tend inzicht in de vreemde zijpaden van
der menschen levenswandel cn verwonder
de zich ten slotte over niets moer.
De jonge Walker bereikte „De Beuken"
een verrukkelijk oud lniis, in de buiten
wijken van Nuttonby dc Adonis was
uitgedost in dc combinatie van een bruin
pak, zwarte schoenen, een bruinen deuk
hoed cn sokken en das, die pasten bij zijn
overhemd met heliotroopkleurigo strepen.
Hij werd in do bibliotheek gelaten, waar
mr. Dobbs hem reeds wachtte. De advo
caat verzocht hem plaats te nomen.
(Wordt vervolgd).
