;tóDE4RUR0L BINNENLAND. Land enTuinbouw Rechtzaken. Uit de Omgevinc Voorts is een aanvulling van de bepa lingen betreffende onteigening aange bracht, waarvoor de ministers naar het betrokken Staatsblad verwijzen. Tenslotte zijn in artikel -12 de kosten van legesheffingen, legalisatie en griffie kosten opgenomen onder de kosten, waar van voor de uitvoering der Landarbeiders- wet vrijstelling wordt verleend. Ook het K. B. ter uitvoering van de Landarbeiderswet is aan een wijziging on derworpen bij K B. van 21 Januari 1928. Voorts wordt de aandacht van gemeen tebesturen en van vereenigingen en stich tingen gevestigd op enkele van de hierin aangebrachte wijzigingen. V/aarom Holland de opdracht kreeg. Het best geoutilleerd. In het Engelsclie Lagerhuis werd de vraag gesteld, waarom een buitenlandsche firma de opdracht lieeft gekregen het nieuwe drijvende dok naar Singapore te sleepen. Luit.-kolonel Headlam antwoord de als vertegenwoordiger van de Admirali teit, dat deze beslissing genomen is na nauwgezette overweging en met goedkeu ring van de Admiraliteit. Het sleepwerk is aan de Hollandsche firma (L. Smit Co.'s Int. Sleepdienst te Rotterdam) ge gund, omdat'zij het best voor deze moei lijke taak geoutilleerd ip. Het is te hopen, dat spoedig de tijden weer zullen aanbreken, dat men van dezo bate af kan zien. Het is toeh niet te vóel, dat bet Rijk één gratis ziekenhuis onder houdt, waardoor de oude tr ,ditie weer in eero zal worden hersteld. In 1013 werd met den bouw begonnen; de oorlog bracht reeds in 1914 verschillen de bezwaren met zich mede voor den bouw. Groote moeilijkheden werden on dervonden bij het verkrijgen van mate riaal en van geschikt personeelde bouw kosten werden enorm veihoogd. Ondanks al deze moeilijkheden verrees echtor gebouw na gebouw, totdat voor de Regeering groote bezuinigingen een drin gende eisch ging worden. Steeds langza mer werd het tempo, het werkvolk tot het uiterste verminderd haastte zich niet en het terrein, dat eens weergalmde door den ijver der arbeiders, Btond weldra onder ben bekend als het „rustoord" en eindelijk brak bijna geheele stilstand aan; er werd niet meer verricht, dan strikt noodzake lijk was om de gebouwen in goeden staat te houden. De Faculteit van Geneeskunde en de in middels benoemde geneesheer-directeur drongen bij elke gelegenheid op afbouwen aan, omdat de toestanden in het oude zie kenhuis werkelijk onhoudbaar waren. De Minister van Onderwijs, Dr. De Visser steunde steeds hunne pogingen. Slechts aan het laboratorium voor ana tomie werd doorgewerkt, omdat dit het eenige gebouw was, dat afzonderlijk in ge bruik genomen kon worden. Met den bouw van het ziekenhuis en de andere laboratorié, zat de Regeering verle gen en vroeg zich af: kan men in een der- gelijken bezuinigingstijd een zoo groot werk wel afmaken en zoo ja, hoe kan dat Zoo zuinig mogelijk geschieden 1 Commissies werden benoemd om dit vraagstuk te onderzoeken en zoo mogelijk op te lossen. Geen enkel plan kon de algemeene goedkeuring verwerven, tot eindelijk een oplossing scheen gevonden te zijn door eene bemiddelingscommissie; bestaande uit den chef van de afdeeling Hoogor On derwijs als Voorzitter, den Rijksbouw meester voor universitaire gebouwen, den tegenwoordigen chef van de afdeeling Kunsten en Wetenschappen, den genees heer-directeur, voorzitter en secretaris van de medische faculteit en kolonel Dekker, nis secretaris. Na veel arbeid bracht deze commissie een rapport uit, dat een goedgunstig ge hoor scheen te zullen vinden, toen' plotse ling de mare tot ons doordrong, dat de Rijksbouwmeester voor universitaire ge bouwen zijn werk niet zou voltooien. Een nieuwe, zware slag voor den bouw: ieder nieuwe bouwmeester zou zich toch weer eerst in de toestanden moeten in perken. Inmiddels was het anatomisch labora torium gereed gekomen en werd op 2 Oc tober 1923 offieeel in gebruik genomen. Minister De Visser wees in zijne, bij déze plechtigheid gehouden reJe, er wederom nadrukkelijk op, hoe onhoudbaar de toe standen in het oude ziekenhuis waren, hoe dringend noodzakelijk het was de nieuwe klinieken af te bouwen en in gebriuk te nemen. Gelukkig nam nu Minister-President Co- lijn het initiatief tot r.;<-nw jde>zérV en werd waarschijnlijk op voortdurend aan dringen van den Minister van Onderwijs besloten nogmaals ernstig ie overwegen, cf de bouw van het ziekenhuis nog eenige jaren uitstel kon lijden of niet en dien overeenkomstig te handelen. Het zwaarte punt hiervoor lag niet op het nieu,we ter rein, mnnr in het oude ziekenhuis. De Commissie van onderzoek werkte tot den laatsten n; ht dooK ihaaFhet rap- port lag op den afgesproken tijd, 1 De cember 19-23, des morgens te negen uur op de schrijftafel van Minister Colijn. een treffend bewijs, hoe Regeeringsambtena- ren werken kunnen. Als bezuiniging werden in dit plan Van Lynden de drie laboratoria, die buiten het terrein zouden blijven, er in opgenomen en zouden in alle klinieken meerdere za len voorloopig niet in gebruik genomen worden. 6 December 1923 kwamen de Ministers Colijn en De Visser te Leiden en werd in do Directiekeet van het nieuwe ziekenhuis het besluit genomen: de faculteitsgebou wen worden afgebouwd volgens het plan ,Van Lynden. Als hoofdarchitect werd aangesteld de ïNGEZp^JDEN MEDE0EEL1NG. ingenieur Hoekstra, die met groote ener gie en opgewektheid dit reusachtige werk, waarmede meerdere millioencn gemoeto waren, aanvaardde, hoewel zijn taak een zeer ondankbare is. Nog waren alle rampen van het nieuwe ziekenhuis niet afgewend, do geneesheer- directeur Wicherink overwerkte zich in een paar jaar dusdanig, dat hij zijne be trekking moest neerleggen. liet is te verwonderen, dat door het uit vallen vaj deze groote werkkracht niet meer vert/aging is ontstaan. Ondertusschen was de Regcering zoo "clukkig de hand te leggen op een direc teur, den heer Maas, die door langdurigen nrtfeid aan de psyehiatrisch-neurologische kliniek te Utrecht getoond had het werk aan een universiteitskliniek grondig te verstaan. Het doel was om de nieuwe gebouwen- :?eks in etappes in gebruik te nemen; de eerste etappe zou zijn de kinderkliniek, keuken, maehinegebouw, wasscherij en de klinieken voor verloskunde, keel-, neus- en oorheelkunde, huid- en geslachtsziekten en oogheelkunde. Deze eerste etappe is dan heden onge veer gereedreeds een jaar van te voren was hiervan één gebouw, de kinderkli niek, afgewerkt en in gebruik genomen om tegemoet te komen aan de groote moeilijkheden, waarin Prof. Gorter in de uiterst bekrompen ruimte, die hem in de Boerhaavestraat was toegemeten, ver keerde. De kosten. Een vergelijking! Zooah ik reeds opmerkte, zijn door de toestanden in en na den oorlog do bouw kosten enorm verhoogd geworden. Wan neer hierdoor bij ons een gevoel van onbe hagen mocht oprijzen-, omdat de genees kundige faculteit zoo duur is, zoo komen direct in ons- binnenste vergelijkingen naar voren met andere kostbare bouwsels. Hier bij heb ik niet in de eerste plaats het oog op groote bouwwerken te land, maar wel op de zeckastee'on, die ecu op dit punt nog steeds verdwaasde menschheid, welke door geen harde lessen het tegendeel schijnt te kunnen leeren, nog 6teeds meent noodig te hebben. Zelfs ons land, dat toch niot beschouwd kan worden pogingen te doen om in den wedloop naar het groot ste, sterkste, het meest tot verdelging in staat zijnde oorlogsschip de eerste plaats te bekleeden, heeft kruisers, die per stuk belangrijk "meer koster, dan dit geheele ge bouwencomplex en nog veel erger is het, wanneer wij onzen blik naar het buiten land richten. De oorlogsmarine toch van enkele groo te mogendheden bouwt in een tijd, waarin voortdurend gesproken wordt over beper king van de bewapening ter zee, schepen, die per stuk vele malen duurder zijn dan het gehee'e Bcerljnave-kwartier; ja, wel ker vervaardiging een belangrijk grooter bedrag, soms zelfs het dubbele, vereischt dan hetgeen nocdig zou zijn, om niet al leen dit geheele complex te bouwen, maar om bovendien een som beschikbaar te stellen groot genoeg om de zoo gevreesde, dure exploitatie hiervan tot in lengte van dagen te verzekeren. Hierbij komt nog, dat deze zeemonsters, wanneer zij niet tijdens een nieuwen aan val van volkerenwaanzin in enkele minu ten tijds vernietigd worden, in luttele ja ren door veroudering geheel onbruikbaar worden veel sneller dan zulks zelfs bij de zoo wisselende en vooruitgaande inzichten omtrent ziekenhuis- en laboratoriumbouw met ons Boerhaavedcwartier het geval zal zijn. Aan het eind van zijn rede richtte spr. woorden van dank aan al diegenen, die medegewerkt hebben en nog medewerken voor de Medische Faculteit om dus voor cle Universiteit ie verkrijgen wat reeds bereikt is en wat nog bereikt staat te wor den. Na deze rede nam minister Waszink het woord om de gebouwen over te dragen aan de Curatoren van de universiteit, waar* na de president-curator, jhr. mr. dr. N. C. de Gijselaar, namens curatoren de over dracht aanvaardde. Op een en ander komen we Maandag nader terug. Vragen van Kamerleden. De klompen-industrie. Op de volgende vragen van den heer Drop I. Heeft de minister zich reeds een oor deel gevormd omtrent het denkbeeld, ge opperd in tie vergadering der Tweede Ka mer van 29 November 1927 (Handelingen blz. 103/), om ter bescherming van de klompenindustrie centralisatie van den verkoop van regeeringswege te bevorde ren II. Zoo ja, wil de minister dan van dat oordcel doen blijken? III. Zoo neen, tegen wanneer kan een beslissing ten deze worden te gemoet ge zien heeft de minister van arbeid, handel en nijverheid geantwoord: Ondergeteekencle is tot het oordeel ge komen, dat van een poging, om door cen tralisatie van den klompenverkuop lot be tere toestanden in de klompenindustrie te komen, redelijkerwijs geen heil is te ver wachten. Dergelijke centralisatie is reeds bij herhaling op verschillend gebied, ook op dat van den verkoop van klompen, be proefd, doch de desbetreffende pogingen hebben nagenoeg steeds schipbreuk gele den, deels als gevolg van bezwaren, welke aan dit systeem van verkoop eigen zijn, deels ook ten gevolge van gebrek aan me dewerking van belanghebbenden zelf. Cen traliseering van den verkoop moge in een sterk georganiseerde industrie, waar een krachtig saamhcorigheidsgevocl heerscht, wellicht een enkele maal gelukken, in an dere, organisatorisch minder ontwikkelde industrieën als de klompenmakerij, is de karts van slagen, naar do ervaring heeft geleerd, zoo uiterst gering, dat het maken van groote kosten, als voor de voorberei ding der verkoopsorganisatie noodzake lijk, niet gerechtvaardigd zou wezen. Op grond hiervan meent de ondergeteekende zich van het nemen of bevorderen van maatregelen in deze richting, welke overi gens bij eventuecle mislukking ernstige ge volgen voor de belanghebbenden zelf zou den hebben, te moeten onthouden. Bewijzen van vaardigheid voor landbou wtractors. De heer Van den Heuvel, lid van de Tweede Kamer, heeft aan den minister van waterstaat gevraagd: 1. Is het juist, dat ook voor het bestu ren van een landbouwlractor, die veelal maar enkele meters op den weg komt, ver eischt wordt het bewijs van vaardigheid, bedoeld in artt. 79, 80 en 81 van het K. B. van 30 April 1927 (St.bl. 143)? 2. Indien deze vraag bevestigend wordt beantwoord, is de minister dan berëid te overwegen wijziging van dit artikel in zoo- danigen zin, dat landbouw-tractors daar niet langer onder vallen op grond van: a. het onbeteekenende van dit voor schrift voor hét besturen van tractors, wijl daaraan geheel andere eisehen gesteld worden dan bij de proefritten voor nor- in a al mot orgebri' ik b. de zeer geringe snelheid, waarmede deze tractors mogen rijden (6 K. M. per uur) c. het zeer geringe aantal meters op bij na niet bereden wegen, dat door deze traetors wordt afgelegd; d. de hooge kosten 10 per vaardig- heidsbewijs) voor elk der verschillende ar beiders en het voortdurend wisselend per soneel De Landarbeiderswet. Een ministerieele circulaire. De ministers van binnenlandsche zaken en landbouw en van financiën hebben een brief gericht aan de gemeentebesturen en aan de vereenigingen en stichtingen inge volge de Landarbeiderswet, waarin zij o.m. het volgende schrijven Bij de wet van 16 December 1927 zijn in de Landarbeiderswet enkele wijzigingen aangebracht, hoofdzakelijk van admi nistratieven aard. Voor de toepassing van de wet in de praktijk is daarvan het meest van belang de wijziging in artikel 34, eer ste lid, van de woorden „tot hst derde ka lenderjaar" in „gedurende ten hoogste drie jaren", waardoor de mogelijkheid wordt geschapen om, gelijk meer wenschelijk bleek, rente te doen betalen over drie voile jaren van het aangaan van do schuld. DE STILLE OMGANG Ook heden-avond gaan weer zooveel duizendtal Van Roomsche mannon op, naar Ams|« heiige at; Zoo maken wij ook weer den Stillen 0 gang q En gaan te zadm weer bidden binnen Amstels wal|f In allen eenvoud gaan we als broeders van elkai In dezen heH'gen nacht, nog schoot dan de dagen, Met een vernederd hart den goeden Jei vrag Om éénheid in 'fc Geloof, voor gansch Christenscha Verhoor dan Jezus, ach verhoor dan oi bec Wij komen dezen nacht vertrouw vol toegetred En knielen biddend neder voor Uw Liefdetroi Dat heel de christenheid weer één wo in 't geloovi Deez* spieekbeê stijge uit otiz' hnrten naar bovt En dring' de wolken door tot in uw Hemelwooi R'A.veen, l7-3-'2S. Jae. v. FEUILLETON. HET HUIS OM DEN HOEK .Uit het Engelsch van: Louis Tracy. (Nadruk verboden). 16) Maar ik moet Miggles even hebben. Hij' zal hier met 10 minuten zijn, mijnheer, en ik zal hem zeggen, dat hij u aanroept. De weg naar Nuttonby gaat langs dien kant van het Itfnd. De zaak scheen zoo prachtig te kloppen als 't maar kon, maar booze geesten waren bezig vallen te zetten voor Robert Ar- ïnathwaite's voet. Hij ontmoette boer Burt, die dadelijk alle gewenschte visch-faciltei- ten gaf. Meer zelfs; als dit weer aanhield, zooals te verwachten was, en al 't bpoi binnen, zou Burt zelf den volgenden dog komen aanloopen, om alle verdere inlich tingen te verstrekken. Laten we zeggen, dat u Zaterdag komt, zei Armnthwaite, die aan een andere afspraak dacht. In orde. mijnheer. Er riep iemand, 't Was Miggles, die bo ven den hf.ng uitkeek. Op dat oogenbhk kreeg Armathwaite een dogcart in 't oog, die net Elmdale indraaide. De man, die zoo fier do teugels hield, kwam Armnthwaite bekend voor. Daarom, in plaats dat Migg les de voorgenomen beschrijving gaf van de soort badkuip, 'die hij wcnschte, dat Tom zou brengen, zei bij kortaf: Wie is dat daar in die doncart? De jonge mijnheer Walker uit Nut tonby, mijnheer. Jamer Walker! De man, aan wien Mar guerite Ogilvey, zooals ze had gezegd, zoo het land had, hetgeen natuurlijk beteeken- de, dat hij haar met attenties had lastig ge vallen. Hij was bijna een mijl van huis, en Walker reed met een vaart de dorps straat in. Verd.zei Armathwaite, terwijl hij zoo gauw hij kon den ka.nt van zijn huis uitging. Miggles staarde hem na. Bare huizen hebben rare bewoners, zei hij filosofisch, terwijl hij voortsukkelde, om zijn post vprdcr rond te brengen. Niet, dat hij cle eenige is, die den jongen Walker vervloekt, bij lange na niet. HOOFDSTUK VI. Armathwaite had het gevoel van een dreigend noodlot, toen hij dicht bij het huis gekomen, een leege dogkart en een open deur zag. Toen hij de hall binnentrad, hoorde hij duidèüjk de stem van het meisje, die be slist en vol minachting klok. Hoe durft u zulke dingen tegen me te zeggen? Hoe durft u! Mijn vacler is gezond en wel. Als hij hier was. James Walker grinnikte. Vertel dat aan je grootje, zei hij. De rest. van wat hij zeggen wilde bestierf hem op ile lippen, toen de lange gestalte van An mathwaite in den gang verscheen. U hier. miinhéer Walker? zei de In dischman kalm. Toen hij echter "t bleeke en ontdane gezicht'e van Marguerite Ogilvey zag, dee 1 hij, of hij er niets van begreep, en wierp: Hallo, Meg, is er iets niet in orde? Zij vloog dadelijk naar hem toe, terwijl ze zijn arm vastgreep, en de vertrouwelijke aanraking van haar handen ontroerde hem sterk. O, Bob. ik ben 200 blij, dat je te rug bent, snikte ze bijna. Die naie vent heeft me zulke vreeselijke leugens verteld. Hij zegt hij zegt o, Bob, kun je hem niet wegsturen? Op dit moment was 't geestelijk even wicht van James Walker junior danig ge schokt. Ten eerste door de ontdekking, dat die twee elkaar Bob en Meg noemden, ten tweede doordat 't meisje hem „nare vent" had genoemd, 't meisje, waarvoor hij 'n sluimerende kalfliefde koesterde, die de- del ijk weer opgevlamd was, toen Tom Bland hem had meegedeeld, dat Meg Garth of haar geest dien dag op de Grange was. En hij raakte totaal overstuur, toen Ar mathwaite beschermend zijn arm om de schouders van het voorwerp zijner aanbid ding legde, en hij luisterde met open mond, toen Armathwaite begon te spreken: 't Spijt me, dat ik niet thuis was, Meg, toen mijnheer Walker kwam anders zou hij je 't niet lastig gemaakt hebben, zei de geheimzinnige vreemdeling. En er was een onvriendelijke glans in zijn kouden blik toen hij voortging: Vooruit, mijnheer Walker laten we naar buiten gaan, en ver telt u dan wat u te vertellen hebt. Mijn boodschap was niet voor u, mijn heer Armathwaite, zei hij, zoo beleefd als zijn boosheid en zijn verwarring 't hem ver oorloofden. Ik hoorde, dat miss Garth hier was. en ik kwam haar opzoeken, 't Is mijn schuld niet, wanneer ze boos is over wat ik gezegd heb. 't lag niet in mijn be doeling haar te kwetsen. Ik vertelde haar alleen de waarheid. Ik heb reden om te gelooven, dat u Bond van melkveehouders te Amsterdam. Geen contractcontinuatie, doch geringe prijsver- hooging gevraagd. Gisteren had onder leiding van den heer J. van Meerveld, te Zunderdorp, de gewone algemeene vergadering plaats van den bond van melkveehouders, gevestigd te Amsterdam, mede onder aanwezigheid van ir. C. H. Claassen, directeur van het marktwezen. In hoofdzaak ging deze vergadering om een bespreking van het contract voor melkverkoop voor het op 1 April ingaande contractjaar 1928—1929. De handel wilde het loopende contract laten continueeren, doch mede op grond van de maatregelen voor een goede melkelevering door den bond genomen, was het bestuur van mee ning, dat alle melk geleverd zou moeten kunnen worden minstens tegen een beta ling overeenkomende met de prijzen van Bodegraven jioor middelsoort volvette kaas leverantie, uitgezonderd de zware soorten. Aldus werd na breedvoerige bespreking be sloten deze conclusie den handel voor te leggen. Ofschoon men van gevoelen is, dat men, nu de Meca het melk-controle-station Amsterdam reeds' vrij goed functioneert en weldra over de geheele linie door zijn werk een zekere waarborg voor de goede kwaliteit van het product zal kunnen betce- kenen, een hoogen prijs zal kunnen bedin gen, zal toch voorloopig niet verder worden gegaan. Pas als het betere werken alge- meenen ingang heeft, gevonlrn, zullen de eisehen hooger kunnen worden gesteld. Op zijn neef geschoten. Een jaar gevangenisstraf geëi sekt, Voor de Rechtbank te 's Hertogenbosch stond gisteren terecht de 22-jarige M. J. M., ter zake van poging tot doodslag. Ver dachte zou op 4 Januari j.l. te Oss gepoogd hebben zijn neef van het leven te beroo- ven door van korten afstand uit een gela den revolver van zwaar kaliber eenige schoten op hem te lossen. Verdachte had in een café twist met zijn neef gekregen en nada'. deze naar buiten was gegaan op hem geschoten. Ter zitting verklaarde hij slechts in de richting van het slachtoffer te hebben gemikt om hem schrik aan te jagen. Doordat zijn neef wegvluchtte, werd hij geraakt. De Officier van Justitie eischte een ge vangenisstraf van een jaar. De verdediger pleitte voor een voor waardelijke veroordeeling. met geweld bent doorgedrongen tot miss Garth, en terwijl hij haar naam noemde, drukte Armathwaite zachtjes de schouders van het meisje, alsof hij haar duidelijk wou maken, dat hij zijn redenen had, om haar nu miss Garth te noemen. Nog eens, en nu voor de laatste maal verzoek ik u haar alleen te laten. Niemand heeft 't recht mij te verbieden, haar weer te zien, zei Walker, die naar Marguerite's bleek en verschrikt gezichtje keek. Ik heb toeh 't volste recht, miss Garth op te zoeken. Ze hoeft niet te doen, of ze me niet kent, en een valsche naam kan in dit geval noch mij noch Tom Bland op een dwaalspoor brengen. Ik ken u maar al te goed, viel 't meisje uit, en haar opwinding joeg een blos naar haar wangen. U viel me voor twee jaar al lastig, en 't spijt me, dat ik mijn vader nooit iets verteld heb van de be- lachelijk-onbeschaamde manier waarop u me aankeek, en do goedkoope doozen bon bons, die u me stuurde en die ik aan de dorpskinderen weggaf. Ze kwetste hem heviger, dan ze zelf wist. Armathwaite drukte voor den tweeden keer de schouders van Marguerite, en nam zijn hand toen weg. Als je onbeleefde bewonderaar jou niet wil verlaten, Meg, deed je beter, zelf weg te gaan, zei hij, haar glimlachend in 't bedroefde gezichtje kijkend. Ga naar de andere kamer of naar vrouw Jackson. Ik zal mijnheer Walker wel te woord staan Hij opende de deur voor haar, en zon der verder iets te zeggen gehoorzaamde ze. Ze hield zich, toen ze de kamer uitging, dapper, maar hij hoorde een gesmoord snik LISSE. Da brandweer bij den brand het laboratorium. Het eini van de boom-historie. Vern nigvuldigingscijfer 0.9. (Vor jaar 1). De raad dezer gemeente vergader gistermiddag te 3 uur onder voorzitti schap van den burgemeester, den he Eenhuis. Afwezig waren de hoeren Schrama en Sobels. Na opening der vergadering werden notulen goedgekeurd. Ingevolge art. 101 der L.O. wet werd aan de bijzondere scholen voorsc-hott verleend aan de Kath. school 9000, G school 3.500, Ned. Herv. school 3.500 In de commissie tot Wering van Scho verzuim werden herbenoemd de heer II. Kingma, K. F. Dankelman, W. P. Jonge, G. J. Wansink, C. Strik, C. C pers en J. Kortekaas. De Commissie heeft tot nu voor p sentiegelden de beschikking over een drag van ƒ75 en 25 jaarwedde vi den secretaris. Zij meent, dat dit geen v doetidé belooning meer is en verzoekt 1 presentiegeld te bepalen op 2 per zitt per lid en de jaarwedde van den secre ris op 50 te brengen. Om de 14 da te vergaderen acht zij wenschelijk. De 1 ten zouden dan ongeveer 400 per jaar dragen. Goedgekeurd. Tot vertegenwoordiger van de tremeew in het bestuur der Woningbouwvereenigi Volksbelang werden herbenoemd de heer Segers en de Haan. Een verzoek der vereeniging „Pro J ventute" te Haarlem om subsidie we afgewezen. Aan de Chr. H.B.S. te Leiden werd haar verzoek, een bijdrage in de onde wijskosten verleend van 71. Het voorstel tot verkoop van bouwti rein langs de kanaalstraat aan den lie J. H. Nieuwenbuis werd goedgekeurd. Aan de landai'beiders J. Noorderiru en P. van Dijk -wcrd een ncreeeltje boo terrein verkocht langs de Jul anastra tegen den prijs van 2.50 per vierk. M. heer v. Kesleren v ensonte de prijs n 0.50 te verlagen. D:t voorspel vond g« instemming. De verkoopprijs van bouwt reinen langs de nieuwe straat tana' i Smalleweg naar de Kanaalstraat wen voorloopig vastgesteld. Woth. Warn dam gaf eenige toelichting. Voor strat aanleg is een bedrag begu-ot van f9.Ql voor aankoop grond f 1SP»), totale uit| ven 39.290. De opbreng't van den gro wordt geraamd op 29.607, zoodat bij de exploifatie de gemunte een verlies 1 lijden van 9.6S3. De overdacht van de gronden, door gemeente gekocht van Ie N V. Graanha ken, toen ze naar de keuken ging. Hij zich pijnlijk bewust, dat 't gevaar een J deren vorm had aangenomen. Misschi waren de twee vrouwen in de keuken z verstandig, om te probeeren Marguerite een dwaalspoor te leiden omtrent de sclif kende onthullingen van Walker. Toen de deur gesloten had, die zonder dat hij merkte weer opensprong, draaide hij zi met een vragenden, maar tevens hooj onvriendelijken blik naar den onwelkom bezoeker. Ik hoop, dat u u schaamt over uw treden, zei hij. Als Walker wat meer men schenken! gehad zou hebben, zou hij die kalme nl nier van spreken niet misverstaan heb® door te denken, dat de man tegenover bi bang was. Ik schaam me over niets, zei hij dend. Ik geef toe, dat ik van dat me houd. Waarom moet ik me daarover s< men, dat zou ik wel eens willen weten. 't Strekt in zeker opzicht zelfs tot zei Armathwaite uit de hoogte. Ik eerder verwacht hebben, dat uw smaak ging naar buffetjuffrouwen of de doe van een rijken slager. Tk hecht niet aan standsverschil, Walker, maar in4' bijzondere geval voel ik me verplicht. J aan to herinneren, dat mijn nicht „lady"' is. j O, is 't dat! U bent dus neef en nid Had u me dat maar eerder verteld. Waarom? Dat zou in ieder geval deze scè® voorkomen hebben. (Wordt vervolgd)- 2-4

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1928 | | pagina 10