UIT HET VATICAAN.
SPORT.
Buitenl. Weekoverzicht.
NAKCY 111'$ ERFENIS.
TWEEDE BLAD
"DE LEIDSCHE COURANT"
ZATERDAG 4 FEBRUARI 1928
Door Prof. FRANZ XAVERIUS ZIMMERMANN te Rome.
geroepen is, niet zacht rood maar knal
rood, doch in de practijk komt dat nooit
zoo tot uiting.
Tot 17 October van het vorig jaar
was de liberaal-conservatieve partij aan
't bewind in Noorwegen Doch de ver
kiezingsuitslag deed hun meerderheid
verkeeren in een minderheid en zoo
moest er een links kabinet worden ge
vormd. Een poging van de boerenpartij
om een kabinet te vormen, mislukte en
toen zat er niets anders op, dan de vor
ming van een ministerie op te dragen
aan de vrij revolutionaire Noorsche ar
beiderspartij. Zij beschikken over 59 ze
tels van de 150, welke het Storting telt,
zoodat te begrijpen is, dat zij sterk afhan
kelijk zijn van de andere partijen. Op het
oogenblik gaan zij samen met de boeren
partij, terwijl de 31 democraten een wel
willende neutraliteit hebben toegezegd.
Het nieuwe regeeringsprogramma om
vat het herstel van het verleden iaar af
geschafte graanmonopolie en opheffing
van de toen ingestelde premie op binnen-
landsche graan, een herziening van de
landwetten ten gunste van cle kleine
boeren, een vermindering van de mili
taire uitgaven, afschaffing van de be
ruchte „tuchthuiswet". d.w.z. de wet die
met gevangenis bedreigt dengene, die in
geval van staking een werkwillige den
arbeid belet, een sociale verzekerings
weten een reeks maatregelen tot be
scherming van het individu tegen de jus
titie.
„Men" zegt in Noorwegen, dat het wel
eens goed voor de arbeiders is. als zij
kennis maken met de moeilijkheden van
een regeeringspartij, maar dat hun rijk
wel niet lang zal duren.
Maarschalk Haig t
Maandag j.l. is overleden veldmaar
schalk Douglas Hay, de opperbevelheb^
ber der Engelsche troepen tijdens den
wereldoorlog.
Douglas Haig stamde uit een oud
adellijke militaire Schotsche familie,
wier stamboom terug te vinden is tot in
de 13de eeuw.
In 1898 maakt hij onder Kitchener zijn
eerste compagnie mee, in den Soedan. Hij
onderscheidde zich door bijna waaghal-
zigen moed, ontsnapte aan alle gevaren
en verwierf zoodoende den bijnaam
„lucky Haig".
In den staf van French maakte hij den
heelen Boerenoorlog mee. Zijn promotie,
was snel. en in 1903 werd hii als in
specteur der cavalerie naar Indië gezon
den. Sedert dien bekleedde hij verschei
den hooge militaire functies, zoowel in
Engeland als in Indië.
In Augustus 1914 stak hii als chef van
het eerste legercorps naar Frankrijk
over. Dit corps heeft het in de eerste
oorlogsmaanden hard te verantwoorden
gehad, zoowel aan de Marne als bij
Yperen en herhaalde malen was het al
leen aan Haig's bekwaamheid te danken,
dat een débacle werd voorkomen.
French waardeerde zijn onderbevel
hebber hoogelijken na ziin aftreden in
December 1915 sprak het vanzelf, dat
hij door Haig werd opgevolgd.
Toen de Duitsche druk op het Britsche
front te groot werd was Haig een der
eersten, die het opper-bevel in één hand
wilden stellen. Haig was bereid zich on
der Foch's opperbevel te plaatsen.
Van dien tijd af keerde de krijgskans.
De Britsche regeering erkende zijn
verdiensten door hem tot den rang van
Earl (graaf) te verheffen.
VOETBAL.
R. K. FEDERATIE.
Overzicht.
Het programma voor morgen is dezen
keer al niet bijzonder groot. Aanvankelijk
was voor de Overgangsklasse O. nog vast
gesteld de wedstrijd Lisse—D.H.C., doch
wegens kerkelijke redenen is deze wed
strijd afgelast. Ér blijven nu slechts over
Excelsior—Graaf Willem en G.D.A.Be
verwijk. Mot eenig geluk heeft Lisse mor
gen weder de leiding zonder zelf te spe
len, want al3 G.D.A. wil kan zij Beverwijk
eronder houden. Dan zou de één punt ach
terstand van Lisse tot een voordeel van
één punt zijn omgezet. Of het G.D.A. zal
gelukken
Voor de tweedo klasse H. heeft Leiden
weer een thuiswedstrijd, nu tegen de Dui
ven. Was de toestand de laatste weken
van dien aard, dat er niet gespeeld kon
worden, Zondag j.l. ging de aangekondig
de wedstrijd tegen Graaf Willem niet
door, omdat de Hagenaars uitstel hadden
gevraagd.
Hopen we thans, dat er zich morgen nu
eens geen obstakels voordoen en de wed
strijd gespeeld worde. Intusschen, de Lei-
nenaars hebben in langen tijd niet ge
speeld en dus zal het aanpakken wezen
van begin tot einde. De Leidcnaars mo
gen daarbij bedenken, dat zij de punten
hard noodig hebben en we wezen er reeds
eerder op, dat er gezorgd dient te. worden,
dat de Sleutelstad haar eenige Federatie
club behoudt.
Verder zal Edoh wellicht de Leidcnaars
een handje helpen door haar stadgenoote
Graaf Willem te kloppen.
Wedstrijdprogramma voor a.s. Zondag.
Eerste klasse A.
Sehinnen: ArmadaKimbria.
Heerlen: V.V.IL-O.V.C.
Schaesberg: B.K.O.N.S.—Caesar.
WeertWilhclminaValkenburg.
Eerste klas B.
Nijmegen: NoviomagumVcnlo.
Helmond: KolpingGennep.
Tilburg: B.K.T.V.V.—Hees.
Overgang C.
Schiedam: ExcelsiorGraaf Willem.
Loosduinen: G.D.A.Beverwijk.
Tweede klas H.
LeidenLeidenDuiven.
Den Haag: E.D.O.H.Gr. Willem 2.
DIOC. HAARL. BOND.
Overzicht.
Een betrekkelijk klein aantal wedstrij
den is voor morgen vastgesteld en de be
langrijkste daarvan is wel den wedstrijd
van S.J.C. tegen Graaf Floris in den
Haag. De Noord wijkers, met het kam
pioenschap voor oogen, hebben vorige
week weer een veer gelaten tegen Teylin-
gen. t' Is zaak voor de Jeroenclub om te
zorgen, dat nu niet meer verloren wordt,
anders gaat de voorsprong geheel teniet.
Uit het feit, dat Zpndag weer eens verlo
ren werd wordt weer eens opnieuw be
wezen, dat de weg naar het kampioen
schap niet over rozen gaat.
Voor de derde klasse E. komen niet
minder dan vijf elflallen uit Leiden en
Omgeving in actie. We gelooven, dat het
een goede dag voor de thuisclubs wordt,
want zoowel D.O.S. en S.J.C. II als V.V.L.
kunnen winnen resp. van Edoh II, S.N.A.
en Leiden II.
Het le en 2e elftal van A.V.V. zullen
eveneens in actie zijn. Het le elftal ont
vangt op haar terrein aan de Willibror-
dusstr. Y.A.P. I. De eerste wedstrijd tegen
dit elftal op Hoornpark werd, zooals V.A.
P. zelf schreef, zeer fortuinlijk door V.A.
P. gewonnen en wij gelooven dan ook wel,
dat het le elftal, indien er goed wordt
aangepakt, thans succes behalen kan. V.A.
P. is echter een niet te onderschatten te
genstander en daarom zal het zaak zijn
voor de le elftallers goed samen te spe
len en van begin tot einde vol te houden.
Er dient' gewonnen te wordeu om op dc
le plaats te blijven.
Het 2e elftal trekt naar Delft om daar
reeds te 12 uur D.H.L. 3 te bekampen. In-
succes bereikt worden en kan cr zeker één
dien het 2e elftal speelt zooals Zondag j.l.
tegen Blauw Zwart 2, dan kan zeer zeker
pimtje binnengehaald worden, doch dan
moeten ook allen hun best doen. Wij re
kenen er dus maar op, dat er een puntje
meekomt naar den Dam.
Vertrek per fiets te 10.45 uur van het
Patronaat.
Wedstrijdprogramma voor a.s. Zondag.
Eerste klasse C.
R'dam: Geler I-S.D.C. I.
De bruine koning uit het Morgenland
heeft na zijn bezoek aan den H. Vader
de eeuwige stad weer verlaten om ook
het overige gedeelte van Europa te lee-
ren kennen. Doch de diepe indruk, dien de
edele figuur van den Hoogepricster van
het Vaticaan op hem gemaakt heeft, zal
wel door geen enkele andere overtrof
fen worden. Het was voor den jongen
koning een onbegrijpelijk iets, dat de
Pausen reeds bijna 20Ö0 jaar bezitters
waren van den Pauselijken troon en als
Oosterling kon hij niet nalaten aan kar
dinaal Gasparri te vragen: „Hoeveel zo
nen de H. Vader had." Toen dc kardinaal-
staatssecretaris antwoordde „geen en
kele", stond de koning stom verbaasd en
riep bedroefd uit: „Maar wie moet al dat
moois dan hier erven: want de Paus is
toch reeds oud?" Arme koning! Gij met
Uw heidcnsche begrippen kunt natuurlijk
niet begrijpen welke plannen God heeft,
Die aan de eenige ware Kerk op de rots
van Petrus beloofd heeft dab zij alle stor
men der tijden zal trotseeren en dat de
nietige menschheid tegen haar niets kan
uitrichten, en dat do machten der duister
nis haar nooit zullen overweldigen. Want
de God van eeuwigheid blijft met haar tot
aan het einde der tijden.
Z. II. de Paus heeft bepaald dat de
kardinaal-legaat naar het a.s. Eucharis
tisch Congres te Sydney, Mgr. C'erelti,
vergezeld zal worden door Mgr. Mella Ar-
borio di Sant Elia, de dienstdoende ka
merheer des Pausen en kanunnik van Sint
Pieter: verder Mgr. Respigi, prefect der
Pauselijke ceremoniën en Mgr. Grosso,
Pauselijk ceremoniemeester, alsmede de
secretaris van kardinaal Ceretti.
Voor Nederland zal het feest van Sint
'Agnes te Rome dit jaar wel in bijzondere
herinnering blijven. Immers op dien dag
werd de plechtige herdenking gevierd van
een der grootste Nederlanders die dit
kleine land ooit gekend heeft.
Tegen negen uur waren in de ruime
kerk aan het Campo Sancto, die toegewijd
is aan O. L. Vrouw van Zeven Smarten,
de leden der Holalndsche kolonie samen
gekomen om den sterfdag te herdenken
van Dr. Schaepman.
In de eerste banken hadden plaats ge
nomen de Nederlandsche gézant bij de
Italiaanpche regeering, Jhr. Van der Goes,
Z.Exc. Jhr. Ch. Ruys dé Beerenbrouck,
oud-minister president, thans voorzitter
van de Tweede Kamer, met zijn echtge-
noote en Dr. Fledderus, de consul der Ne
derlanden. Even voor negen uur kwam
Z. Eminentie Kardinaal van Rossum, ver
gezeld van Dr. Drehmanus, zijn secreta
ris. Aan de kerkdeur stond prelaat Mgr.
David, rector van het Campo Sancto, en
bood den kardinaal het wijwater aan.
Voorafgegaan door de assistenten begaf
zich de kardinaal naar het Hoogaltaar
waar Z.Em. gekleed werd voor de H. Mis.
Bij de stille Requiemmis werd de kardi
naal geassisteerd- door den Hoogeerw. Pa
ter B. Klumper, oud-Generaal der Min
derbroeders, door de Eerw. Heeren 01-
frink, Geerdink en Van Schaik, allen
priesters van het Aartsdiocees Utrecht en
De vorige week haden wij de eer aan
onze lezers voor te stellen Aman Oellah
Khan, koning van Afghanistan, een poten
taat, die vóór zijn reis hier in West-
Europa weinig bekend zal zijn geweest
bij de niet-diplomatiek aangelegde me
nigte, hoewel hij een vrij belangrijk heer-
scher is.
Thans vervullen wij den droeven
plicht u bekend te maken met het over
lijden van den heer Charles Bartoleoni,
in leven koning van het eiland Tavo-
lara, zich noemende Karei I. Hij over
leed dezer dagen te Ventimiglia in de
Italiaansch Riviera en zijn koninkrijk ligt
aan de Oostkust van Sardinië, dus niet
zoo heel ver hier vandaan. Wanneer u
nooit van dat rijk gehoord hebt, behoeft
dat geen aanleiding te zijn tot teleurstel
FEUILLETON.
Uit het Engelsch van JOSEPH HOCKING
Vertaald door Carla Simons.
42)
Goeden dag, Mr. Beel. Ik moet nu
weg. Ik ben met een vriendin hier en ik
kan niet lang wegblijven.
Waarom heb je zoo 'n haastt? mop
perderde de oude man. Kiik eerst eens
rond nou je eenmaal hier bent. Ik heb een
boel nieuwe dingen laten maken en alles
is prachtig onderhouden. Als God wil,
zullen we een goede oogst hebben dit
jaar. Ga eens mee naar het veld en ver
tel me of je ooit mooier kudde schapen in
Cornwall hebt gezien.
Vanmorgen niet. zei het meisje ge
decideerd, ik moet nu heusch weg.
En hoe lang ben je van plan hier te
Blijven?
Een maand.
En ga je dan terug naar Yorkshire?
Ja.
Drie jaar zijn gauw voorij. als de
optie verloopen is, is het afgeloopen, denk
eraan! deerntje! Deze woorden klonken
als een bedreiging en ze waren ook als
zoodanig bedoeld. Maar Nancv scheen er
geen aandacht aan te schenken.
O, die tien duizend pond zal ik wel
krijgen, zei ze uit de hoogte.
Van je eigen geld?
Natuurlijk van mijn eigen geld.
Tien duizend pond van een ander is
ttiet hetzelfde, zei hij nadenkend. Waar
studenten te Rome. Alle electrische lich
ten in do kerk waren ontstoken en van de
zoldering hing een prachtige kroon, die
een zacht licht verspreidde door de kerk
ruimte. Onder indrukwekkende stilte had
het Sacrificie der H. Mis zijn verloop. De
drie Wees Gegroeten werden door de aan
wezigen met den kardinaal meegebeden.
Na de Mis vergaderden de Nederlan
ders zich om het graf van Dr. Schaepman.
Het graf was sober versierd. Aan den
bovenrand van den monumentalen steen,
gebeiteld door Pier Pander, hing een
festoen van laurierbladen. Aan den voet
van het monument was een lauwerkrans
neergelegd met groote en breede oranje
linten waarop de woorden „Hollanders le
Rome aan Schaepman". öp last van
Mevr. Douarière van Vollenhove van den
Poll, te Driebergen, was het graf versierd
met prachtige witte bloemen, terwijl op
het graf zelf een kruis van witte bloemen
was neergelegd. Alsdan hield Pater Dr.
van Oppcnray de gedachtenisrede, waarin
hij de groote verdienste van Dr. Schaep
man huldigde, die als zijn testament ach
terliet: „Wees rein en bemint de Kerk".
Na deze indrukwekkende rede baden alle
aanwezigen „de Profundis", waarna allen
het kerkhof verlieten diep ontroerd, door
de groote levensles hier gegeven: „ijdel-
heid der ijdelheden, alles is ijdelheid."
Z. H. de Paus ontving in plechtige
audiëntie de Hongaarsche bedevaart, naar
Rome gekomen ter gelegenheid van het
Constistorie en de benoeming en bis
schopswijding van Z.Em. Kard. Sorèdi.
Nadat de Paus allen tot den handkus had
toegelaten, kwam kardinaal Serèdi tot
voor den Pauselijken Troon en bood een
devoot adres van hulde aan den H. Vader
aan in naam van de pelgrims. Onder deze
bevond zich Aartshertog Al' ert, de ge
zant van Hongarije bij den H. Stoel, de
Aartsabt van Sint Martinus van Panno-
nië, Mgr. Czizorik, directeur der kerkelij
ke zaken te Budapest, en vele andere
vooraanstaande Hongaren.
De H. Vader antwoordde met een rede
voering vol welwillendheid voor den nieu
wen Kardinaal-Primaat van Hongarije en
de Hongaren.
Spoedig, tenminste betrekkelijk spoedig
zal Rome een ondergrond sche of metro
politans. hebben. De eerste lijn zal 11
kilometer lang zijn en zal van de Porta
Pia gaan langs Piazza Venezia en Termi
ni. Bij de Porta Pia zou de lijn zich ver
doelen, een stuk naar Sant Agnese en de
nieuwe buurt Salania, de andere naar de
luchthaven van het Littaio en Monte Sn-
cro. Deze eerste lijn zou 300 mililoen lire
kosten en zou twee tunnels onder den Ti
ber noodig maken.
Een andere lijn, half boven, half onder-
grondsch, zou aangelegd worden van Ro
me naar de Romeinsche kasteelen. Van
Rome, tot buiten de stad, de plaats ge
noemd Cave, zou de lijn ondergrondsch
zijn en daarna met de zelfde snelloopen-
de wagens bovengrondsch tot Groltafena-
t^ en Frascati. 't Einde van het onder-
grondsche gedeelte zou het plein Termini
zenn. De lijn zal 200 millioen lire kosten.
ling over uw geographische en histori
sche kennis. Toch was deze monarch
geen krankzinnige, die als de bekende
„meneer Dick" uit „David Copperfield"
van Dkkens het hoofd van koning Karei
I maar niet kwijt kon worden, doch was
hij een eikend koning. Zijn dynastie da
teert van het jaar 1843. Toen werd het
eiland Tavclara alleen bewoond door de
familie Bartoleoni en het hoofd van deze
familie was Joseph Bartoleoni.
Op een. goeden dag komt koning Al-
bert van Sardinië het eiland bezoeken
en zegt zoo uit de grap tot Joseph:.„Ik
ben kon'i.g van Sardinië: n Pent t van
Tavolara" Sapristi; dacht Joseph, waar
om zou ik cok geen koning wezen en
hij vroeg aan den koning van Sardinië
het eigendom van het eiland en kreeg net
ook. Sindsdien werd hij door zijn bloed
verwanten als hun werkelliken koning
beschouwd.
om wist ze niet, maar die woorden her
innerde haar. Gesteld dat ze met Ben
Briggs zou trouwen en 'i'revanion Court
als huwelijkscadeau kreeg, dan zou dat
toch niet hetzelfde zijn als het terug te
koopen van eigen verdien dceld en over
de vreugde van het opnieuw bezitten zou
een schaduw vallen.
Het huis zou, moreel gesproken, niet
van haar, maar van Ben hooren.
Je herinnert je wat ik je twee jaar ge
zegd heb nietwaar? ging de oude voort,
ik zou het een beroerde geschiedenis
vinden, maar als je erop gesteld ben, zou
je je naam niet hoeven te veranderen en
hij fluisterde de woorden als er kin
deren zouden komen, zouden ze Treva-
nion kunnen heeten. Denk daar aan,
deerntje, denk daar aae!
Nancy vloog weg zonder een woord te
antwoorden. De twee mannen keken haar
na terwijl ze de laan uitrende. Maar ze
was niet ver gekomen, of ze merkte het
getrippel van pooten achter zich en voelde
iets kouds en nats op haar hand. Het was
John, de hond, die haar was gevolgd.
John. John. John! Hier! hoorde ze
den ouden Beel roepen. Maar John bleef
naast haar loopen. Jij wilt bij mij blij
ven, nietwaar? zei het meisie. het dier
streelend. John blafte van vreugde en
keek het meisje met groote trouwe oogen
aan. Laat hem maar roepen, lachte ze,
blijf maar bij mij als je wilt, en ze ver
volgden samen hun weg.
Ben je van plan dat toe te staan?
zei de oude man kwaa dtegen ziin zoon.
Wat toestaan?
Dat ze je hond inpalmt?
Zijn zoon regeerde later als Paul I,
vervreemde een stuk land, maar bleef
heerschen over het Zuidelijk deel van
het eiland, waar ook het .kasteel" met
zijn familiewapen staat. Paul I werd door
zijn zoon Karei I opgevolgd, die zich
kenmerkte door verschillende vriende
lijkheden, die hij den toeristen bewees.
En nu hij dood is, zal zijn zoon als Ka-
rel II het geslacht Bartoleoni voortzetten
Zijn onderdanen zijn niet talrijk cir
ca 100 herders en visschers maar dat
behoedt hem waarschijnlijk van revolu
ties kabinetscrisissen en dergelijke
voor een koning onaangename dingen.
Het bezette gebied. De
dood van dezen herders- en visschers-
koning heeft heel wat minder beroering
gewekt dan de rede van den Duitschcn
minister van buitenlandsche zaken dr.
Stresemann in den Rijksdag. Deze rede
was vooral belangrijk om hetgeen de mi
nister zeide over de ontruiming van het
Rijnland.
„Wij eischen de ontruiming van het
Rijnland", aldus dr. Stresemann onder
algemeene toejuiching, „omdat een
Duitsch-Fransche toenadering grondslag
is van den Euroeeschen vrede en omdat
voor die toenadering een voortduren der
bezetting een onoverkomelijke belemme
ring is".
Het was voor Duitschland een groote
teleurstelling, dat het verdrag van Lo
carno niet gevolgd werd door de ontrui
ming van 't bezette gebied. Had Duitsch
land toen niet zijn woord gegeven, dat
het de Westgrenzen zou waarborgen?
Frankrijk behoefde dus niet beducht te
zijn voor zijn veilg'neid. Stresemann
stelde de Franschen dan ook voor het
volgende dilemma: Of jullie achten de
te Locarno gegeven waarrborgen vol
doende en dan is er ook geen reden om
het Rijnland bezet te houden, .f jullie
achten die waarborgen niet voldoende,
maar dan hechten jullie ook geen waar
de aan het verdrag van Locarno en dan
is het maar beter om heelemaal geen
verdragen te sluiten. Want verdragen
zijn er toch om zich eraan te houden.
Stresemann noemde dan ook al dat ge
roep aan Fransche zijde om meer veilig
heid niets anders dan huichelarij.
Dit dilemma, waarvoor Stresemann de
Franschen plaatste heeft inderdaad een
tekere kracht welk.- ook te Parus wordt
gevoeld. Althans Pertinax moet in de
„Echo de Paris" de klemming van dit
argument erkennen.
Briand, de Fransche minister van bui
tenlandsche zaken, heeft Donderdag
Stresemann geantwoord. Hij gaf toe, dat
uit het verdrag van Locarno zekere
consequenties voortvloeien, maar Stre
semann heeft dan ook reeds heel wat ge
daan gekregen. Natuurlijk willen de
Duitschers graag het Rijnland onbezet
zien, maar de Franschen handhaven de
bezetting ook niet v,oor hun pleizier. De
duur van de bezetting is in het verdrag
van Versailles geregeld en wanneer dat
veranderd moet worden, dan is dat een
zaak van alle geallieerden tezamen. Dit
laatste is natuurlijk naar. doch de heer
Briand zal toch niet veronderstellen, dat
bijv. Jaspar bezwaren zal maken tegen
de vervroegde ontruiming van het be
zette gebied als Frankrijk daartoe zou
willen overgaan.
Men draait hier precies in een
kringetje. De Franschen achten zich niet
veilig en zij beroepen zich op uitlatin
gen zooals van den Duitsch-nationaa!
van Freytogh-Loringhoven. die verklaar
de, dat de Duitsch-nationalen niet ver
antwoordelijk kunnen worden gesteld
voor de politiek van Locarno. Briand
zinspeelde er ook al op: „Vandaag kan
je aan Stresemann een concessie doen,
maar morgen is mischien een von Frey-
tagh aan het bewind. En wat dan?"
Maar zulke uitingen van een zekere
vijandigheid zullen steeds gehoord wor
den, zoolang de bezetting blijft duren,
die den Duitschers een doorn in het
vleesch is.
Het Noorden bloost.
In Noorwegen heeft de regeering een
zacht rood kleurtje gekregen. Eigenlijk
is de partij, welke haar tot de regeering
Ze mag nemen wat ze wilt, ant
woordde jonge Jack. Begriip je niet, va
der, dat John niet eerder terugkomt dan
als zij hem terugbrengt; en dan
Beide mannen zwegen een poos. Toen
begon de oude Jack opnieuw: misschien
heb je toch gelijk jong. Ze is zoo trotsch
als een prinses, maar een mooie fneid is
ze en ik zou haar graag als schoondoch
ter hebben.
Ik zal haar krijgen, wat er ook ge
beurt. Als ze terugkomt zal ik met haar
spreken. Maar dan moet u er niet bij
blijven.
Waarom niet?
Omdat u alles bederft. Vanmorgen
ook al.
Waarom?
U praat op een verkeerden toon met
haar. U kwetst haar door haar te laten
merken dat ze geen geld heeft.
Oude Jack zweeg een oogenblik; toen
begon hij spottend te lachen.
Luister, jongen, ik ben niet voor niks
zeventig jaar geworden. De menschen
zeiden dat je moeder de lastigste vrouw
uit Cornwall was en toch heb ik haar
klein gekregen. Ik ken de vrouwen en ik
heb vanmorgen meer voor je gedaan dan
jij wel denkt.
Maar vader.
Hou je mond en wees geen kind,
zei de oude Jack en liet hem alleen staan.
Gedurende de drie volgepde dagen
kwam Nancy niet naar Trevanion Court.
Ze gaf al haar tijd aan Miss Judson, ho
pend op deze manier haar verdriet te
vergeten. Maar vergeefs. Ze kon de be
lofte aan haar vader niet vergeten en het
heerlijke landschap om haar heen was als
een stil verwijt. Op den vierden dag van
haar verblijf begon ze er eindelijk met
Mary Judson over.
Het is twee mijlen hier vandaan,
waarschuwde ze. Voel je je sterk ge
noeg?
Sterk genoeg? herhaalde de oudere
vrouw. Ik voel me als heroren. Toen
ik hier kwam voelde ik me zoo slap als
een vaatdoek en nu voel ik me tot alles
in staat.
Je ziet er veel beter uit.
Het is hier ook heerlijk! Ik heb je
nooit willen gelooven. als je over de zee
en het strand en de lucht hier sprak, maar
nu voel ik zelf dat het waar is. Niet dat
ik hier zou willen wonen, voegde ze erbij
er bestaat voor mij geen andere stad dan
Leeds, maar het is heerlijk voor een va-
cantie. Je hebt me beloofd het oude huis
te laten zien. daar verlang ik ook naar.
Na het ontbijt begaven de vriendinnen
zich op weg. John volgde ziin meesteres
op de hielen. Meer dan eens had ze hem
gezegd terug naar z.ijn baas te gaan, maar
de hond was altijd weer bij haar terug
gekomen.
Die hond houdt van je. merkte
Mary op.
En ik van hem. Ik kreeg hem als
kind al.
Zal zijn eigenaar het niet vreemd
vinden dat hij niet terugkomt?
Nancy gaf geen antwoord. Ze had Mary
Judson niets verteld van Jack's voorstel.
Eindelijk bereikten ze den top van den
heuvel en Trevanion Court lag voor hen.
Is dat het? vroeg Mary opge
wonden.
Nancy knikte zwijgend. Het is buiten
gewoon mooi, verklaarde de ander.
Kom mee.
Ik durf niet. antwoordde het meisje.
Ik durf gewoonweg niet. Ik was er den
eersten morgen nadat we aankwamen en
mijn hart brak van verdriet.
Dan ga ik alleen, zei Marv resoluut,
en de daad bij het woord voegend, stapte
ze op het huis af, terwijl Nancv met John
bleef wachten. Nancv voelde zich dien
morgen weemoediger dan ooit. Niet al
leen dat ze wanhopig was. ze voelde zich
ook teleurgesteld.
Uit Leeds had ze John Trefrv van haar
komst naar Cornwall geschreven en hem
meegedeeld, dat ze bij Dorcas Uren ging
wonen, maar John had haar niet geant
woord. Gedurende de twee laatste jaren
hadden ze voortdurendg ecorrespondeerd
en daar John's brieven altijd hartelijk en
vriendschappelijk waren, verbaasde het
meisje zich erover, dat ze hem tot nu toe
niet had zien opdagen.
Hij had toch minstens een paar re
gels kunnen schrijven, dacht ze. nu hij
weet dat ik hier ben is het heelemaal niet
aardig van hem om geen enkel teeken van
leven te geven.
(Wordt vervolgd).
