MY TBEVfiailDS's ERFEKIS
W5ER5SE BB-SO
„DE LESDSCKE COURANT"
ZATERDAG 17 DECEMBER
Het verluidt, dat Italië zrcb met Frank
rijk wil verstaan wat betreft zijn politiek
in Noord-Afrika. Volgens anderen zit En
geland er achter,- die zich tegenover Ame
rika sterk wil maken, door aansluit.ng tg
zoeken met de Europeesch maritieme mo
gendheden. Um sterker te slaan, moeien
daartoe die maritieme mogend lieden ou
derling ook eenstemmig zijn. Deze toena
dering zou dan het werk zijn der Dritsclie
diplomat.e. Als de resultaten zich dan
maar verder uitstrekken dan tot Albion
alleen.
Canton. Met een bec'jo goeden
wil dat moet men immers iu de Kerst
dagen ook hebben kan ook in den toe
stand in China een vooruitgang worden
waargenomen, lnzooverre u.l. een achter
uitgang van de Russische methoden een
vooruitgang beteekent naar orde, regel
maat en vrede. Zooais. men weet is Canton
dezer üagen het slachtoffer geworden van
een communistische aan.al. llood gespuis
maakte zich van de stad meester en plun
derde de winkels. Doch de pret duurde
niet lang, want de geregelde troepen der
nationalisten hebben de stad weer her
overd en de rooden er uit gesmeten. Ver-
sche.dene Russen werden gearresteerd en
geëxecuteerd. Als gevolg van deze commu
nistische „Putsch" heeft ue national sli-
sche regeering de beirekkingen met fciov-
jet-Rusland verbroken. Ook is Tsjang Kai
Sjck weer ten tooneele verschenen en ook
deze is geen vriend van Rusland. Allemaal
debet-posten op de balans van Sovjet-Rus
land.
Een vlootpro-gram. Als men
ten slotte bet Amerikaansche vioolpro
gram wil bezien in het 1 cht van den vrede,
moet men cenigszins optimist zijn.
De Amerikaansche minister van Mariue
heeft n.l. dezer dagen hel vlootbouwpro-
grain aan het Congres voortgelegd. Er zul
len 25 nieuwe lichte kru sers worden ge
bouwd, tegen een prijs van 42.5 miliioen
elk, verder 5 moederschepen voor vliegtui
gen, alles bij elkaar voor 175U miliioen
dollars. Dat ziet er niet erg vredelievend
uil, doch als men w.l, kau zelfs dit pro
gramma in dienst van den vrede gesteld
worden. Men weet immers, dat Amerika
van plan is om nog eens een balletje op te
gooien voor een nieuwe conferentie ter be
perking van de bewapening ter zee. Nu is
dit program er wel d. w. z. het is nog
niet aangenomen rnaar uitgevoerd is
bet nog niet. Het kan nu dienen als een
stok achter de deur om do mcdecoufereer-
ders wat toeschietelijker te maken Of de
vrede echter gediend zal zijn met zulke
hardhandige methodes?
Studentenrelletjes. De zwar
te plek in dit weekoverzicht is veroor
zaakt door de Roemcensche studenten. De
onlusten n Grosz Wardein en Klauscn-
burg kunnen onmogelijk voor den vrede
bevorderlijk zijn.
Zevenburgen was vroeger nongaarsch
maar is sinds den oorlog „bevrijd" door de
Roemenen Maar de bewoners van Zeven
burgen zijn nog niet goed Rocmeensch ge
worden; zij zien de zegeningen van het
Roomeensche bewind nog niet zoo juist in
Vandaar dat een stol Roemeensche studen
ten hun dat begrip eens wilden bijbren
gen. Hun motieven waren „inslaand*'. De
boel werd kort en klp'n geslagen, een paar
personen werden gedood en verschillenden
werden al naar omstandigheden bont en
blauw geknuppeld.
Aanvankelijk deed de Roemcensche re
geering niets, maar toen zij eindelijk tot
hot besef kwam, dat de heertjes toch wel
heel bar waren opgetreden, volgden ar
restaties en straffen. Heden (Zaterdag)
zouden de belhamels terecht staan voor
den krijgsraad.
brieven van een wandelaar.
XXTX.
Drie dingen zijn komen vast te staan
bij do begrootingsdebatten in den Leid-
schen Gemeenteraad. De nog steeds krach
tige coalitie in de partijen van rechts; de
strijd tusschen de S. D. A. P. en rechts
omtrent de medezeggingschap en de voort
durende zucht van de uiterst linkerzijde
om maar steeds te putten uit de gemeente
kas voor allerlei dingen die verre staan
buiten het algemeen belang.
Het is een feit van betcekenis voor de
christelijke partijen dat men in bijna alle
zaken veroenigd stelling neemt tegen wat
van de overzijde zoowat bij elke gelegen
heid wordt getracht te bereiken ten koste
van de billijkheid en politieke rechtvaar
digheid. Men stelt het daar wel voor of
aan rechts ontbreekt elk gevoel voor do
nooden en de als rechten voorgestelde ver
langens van de bevolking, die men daar
zegt voor een zoo groot deel achter zich te
hebben. Doch dit zijn toch maar holle
woorden, want men kan er verzekerd van
zijn, dat het stemmental, waarop men zich
dan beroept, heusch geen beeld geeft van
da werkelijkheid en alle kiezers die op de
S. D. A. P. stemmen, niet ook allen s.vm-
pathiseeren met de socialistische beginse
len. Er zijn er die op de S. D.-lijst stera
men, omdat- men zich door drogredenen
laat leiden; cmclat het algemeen kan wor
den aangenomen, dat alles wat ontevreden
is, heil zoekt op de S. D.-lijst; dat ook ve
len, die zijn afgedwaald van godsdienst in
die lijst bevrediging zoeken. Want het
staat als een paal boven water dat, wat
stemt op de li:sten van een der reehtsehe
partijen, ook inderdaad de beginselen be
lijdt van hen die op de li'sten als condi-
daten zijn gesteld door hun respectieve
partijformatiën. Evenzoo kan als vast
worden aangenomen, dat een miniem aan
tal stemmen van buiten die partijen staan
de kiezers on die lusten verdwalen. Zoodat
wij vrijwel kunnen annnemeh dat het
beeld, door de S. D. A. P. peteekend van
do groot e sterkte van haar partij, wel da-
nie is geflatteerd.
Doch men houdt dit natuurlijk achter
baks en maakt met veel aplomb den massa
wijs rlat onze partij o, zoo sterk is en ge
consolideerd.
Van rechts heeft men dat al menigmaal
uit den knoop gedaan en gewezen op de
naïeve voorstelling van die partij. En men
laat het niet bij woorden; bij elke gele
genheid stelt men zich te weer tegen de
vaak onbillijke en arrogante eisehen van
de R. D.; met bestriidt hun inzichten,
daarbij de denkwijze van rechts ontvou
wende en bij de stemmingen over onrede
lijke zaken vindt- de R. D. de rerhterzi'de
vast aaneengesloten tegenover zich. Wat
in het belang van de Gemeente en vooral
van een rirhtig finantieel beheer zeer te
prijzen is. Rechts krijgt dan wel vaak het
verwijt van dienaren van het kapitalisme
en slippendrager8 van het kapitaal, doch
dat zal ze daar niet weerhouden in het
waarachtig belang van de Gemeente en de
ingazetenen, wier vertegenwoordigers ze
zijn, te doen wat naar vaste en redelijke
overtuiging plicht is en geboden door do
omstandigheden.
Voor een groot deel stonden bij de laat
ste begrootingsdebatten de besprekingen
in het teeken van medezeggenschap. In
deze materie is zeker het laatste woord
nog niet gesproken en, al kan dan worden
vastgesteld dat ook door rechts daaraan
de volle aandacht is gewijd, suro'en van
een vaste opinie kan men toch nog niet.
Op dit. terrein liggen zooveel voetangels
en klemmen, dat zelfs de sociologen, die
zich in deze zaak niet onbetuigd hebben
gelaten, nog zeer weinige punten van over
eenkomst hebben gevonden, waarbij men
de nog steeds gapende klove zal kunnen
overbruggen. Inderdaad gaat hef niet zoo
gemakkelijk, zooals de S. D. A. P. het in
onzen Raad wil doen voorkomen. Een groo-
te dosis wetenschappelijke en bedrijfsover-
zichtelrke eigenschappen zullen den arbei
ders nog moeten eigen worden, om rijp te
zijn, de modezeggincrschap naar behooren
te dienen. En we gelooven niet ver van de
waarheid te staan, als we meenen dat in
de nabije toekomst geen sprake zal ziin
van een dusdanige vermeerdering van ken
nis in administratieve- en technische ken
nis, dat- de medezeggingsehap in het be
lang van den arbeider en het bedrijf bie
den, met succes zal kunnen worden toege
past. (De schrijver bedoelt blijkbaar de
volkome n-dcorgevoerde medezegging-
s"Lap. Red.).
Men denkt bij de S. D. daar wel anders
over; daar is men gewoon een sfeer te
scheppen van voortdurende zorg voor de
belangen van den arbeider. Doch deze, die
toch ook gezonde hersens heeft, zal ook
van de inzichten, die men er elders op na
houdt, lcenns nemen en ten 6lotte in een
logische gedachtengang kernen tot. de con
clusie dat men met praten en eisehen er
niet komt, doch dat er ook nog een werke
lijkheid is die de feiten beheerscht en de
resultaten vr'-'dt. En den die logisch
denkende mensch het eens zijn met hen
die verklaren, dat voor een alle partijen
bevredigende oplossing van deze zoo moei
lijke kwestie onze dagen nog niet rijp zijn.
Evenmin is do Gc.meentekas nog rijp
om al de aanvallen die op haar worden ge
pleegd te financieren. Nu spreken wij nog
niet eens over de paradevoorstellen van de
»S. D. A. P., die bedoelen den dienst van
Gemeentewerken aan meer werk te helpen.
Afgescheiden van het feit, dat deze dienst
zoo maar lukraak met een groot getal uit
te voeren werken kan worden belast en
met een, geheel de financiën in disorde
brerg^de, suppletoire begrooting moet ko
men, gaat het toch niet aan om maar, en
zoo zonder cenige juiste kijk op de wer
ken, zoo wat alles en nog wat voor te stel
len en zoodoende wel naar buiten het be
wijs te lanceoren van activiteit en deskun
digheid, doch in engeren kring zich bloot
to geven in een sterk of te keuren bedil
zucht, die tot niets leidt en alleen wat
knaleffect geeft bij de oppervlakkige be-
cn-^eelers. Immers, het is geen kunst voor
elk raadslid bij de begrooting een lijstje
:n te dienen van diverse zaken die men
gaarne, en soms met reden, verwezenlijkt
zou zien. Doch op den bodem der werkelijk
heid staande, zal hij zich daarvan onthou
den, omdat in hem levendig zal worden het
begrip, dat Keulen en Aken niet op écn dag
zijn gebouwd en dat er toch nog wel een
hemelsbreed verschil is tusschen willen en
doen.
En hier heeft ook weer de rechterzijde
gewaakt tegen aanslagen op de begrooting,
die zulke aderlatingen heusch niet kan lij
den. Men was zich daar bewust dat in ol
ies een zeker tempo moet in acht worden
genomen. Zoo ook vond men het welletjes
dat de schoolkindervoeding n -kleoding
reeds zulke cffers vraagt van de publieke
kas. Afgescheiden van het feit dat er be
zwaren tegen het geheele instituut zijn
van zeer principieelcn aard, achtte men een
uitbreiding tot de vacantiën niet toelaat
baar. Ook de schoolreisjes vonden geen ge
nade; ook daarin heeft men zijn verlan
gens in te perken, evenals de gelden die
voor arbeidersontwikkeling werden ge
vraagd. Deze werden afgewezen en het
heeft ons goed gedaan te hooren dat de T\-
K. en Chr. organisaties die zelve doen, zon
der gemeentesteun en dan vraagt men als
vanzelf, wat doet de S. D. A. P.? En het
antwoordt luidt ook hier, als bij zoo tal
van andere dingen, woorden genoeg, doch
van daden vloeit de kas niet over en dan
maar de meest f erc~'"kelijke weg, de over
heidskas, die overal goed voor is.
Zoodat we aan het eind van deze be
schouwing maar willen zeggen, dat, even
als vorige jaren, ook nu de begrootingsde
batten, ten voeten uit in onze courant ver
schenen, ons weer hebben geleerd, dat er
aan onze zijde stee 's actief moet worden
gestreefd naar de onmisbare eenheid, die
ook nu weer bliik heeft gegeven alle on
rechtmatige en overdreven eisehen behoor
lijk te kunnen weerstaan. Moge onzen
fractie veel wijsheid en regeerkupst steeds
worden toebedeeld, opdat zij, onder Gods
zegen, haar taak lol heil van Leiden en
de burgerij kan volbrengen.
Wandelaar.
f.Vatsctiappij voor Toonkunst te Leiden.
Na gehouden examen van do Muziek
school van bovengenoemde Maatschappij
zijn de leerlingen thans ingebeeld als
volgt:
Piano: le Klas: S. La Rivière, J. J. L.
M. Plouvier, J. J. Wiekhart, C. M. Zandee,
J. M. van Zijp, H. Modderman, J. H. Ren-
stiu8, C. Christiaanse. W. H. J. Christiaan-
se, C. Konnhout, J. van Weizen, J. A. van
Beukering, J. M. M. H. Mcuwese, J. P. van
Leeuwen, J. C. Kouw, H. van Appel, F. M.
Spaargaren en G. Vlaardingerbroek, J. M.
van der Veld, J. J. Lub.
2e Klas: H. Lubik, H. G. J. Smits, P.
Smits, M. W. Wiggcrs, A. L. Nïcolans, C.
van der Lelie, A. D. Verhoog, J. G. van der
Zeeuw, A. M. Verhoef, J. R. de Jesseling
de Jong. L. M. P. A. Vcs do Wacl, O.
Wirth, W. M. van Appel, A. Verstraatcn,
A. G. J. van der Heyden, W. Brinks, O. de
Munnik, H. J. Bosch, J. P. Turion, M. F.
Koe J. Th. Kcesom, A. Hagenaar.
3e Klas: A. N. Visser, F. La ~:vièrc, F.
A. E. M. Vos de Wael, J. A. Driessen, J. de
Jongh, C. de Jongh, F. Koet, G. W. M.
Gründcmann, M. J. van Geer, J. E. M.
Plouvier, Th. J. Dee, J. F. de Nie, H. G.
Hagr.rs. N. Bcseh. O. L. Bresson. A. Noord-
man, H. A. E. Wcnnekers, W. A. Frcysor,
A. Rosier, A. L. Platteel, J. Barendse, E.
B. van Hettinga Tromp, W. J. C. van Lith
W. do Haan, A. A. Groot Enzerink.
4e Klas: D. «Lambinon, G. Zwarts, A. H.
Slcgtenhorst, C. A. van Dokkum, J. W.
Muller, W. C. A. Vink, J. de Josseling do
Jong, A. E. van der Brander, L. Plouvier,
J. Schrcuder, L. Bruyns, M. Fontein, P. J.
Yperlaan, W. NasVcld, G. Holtz, A. en J.
Verhaar, H. P. van Rosse, L. Untema, .T.
A. Backer, M. Mcichlböck, P. G. Krijnen.
5e Klas: A. Veldman, M. J. Veldman, J.
F. Meycraan, M. de Jong, M. J. Groen, C.
H. L. Steur, H. Flu, J. N. van Groll, P. J.
Colpa.
Ge KlasH. M. Pieper. Pierlot, F.
Moolenburgh, P. van de Wijn :ard, C. v. d.
Meel, C. Duyvetter, G. Lambo.
7e Klas: S. J. Meyn, J. G. W. Parmon-
tior, C. W. Oostveen, J. v. <L Zeeuw.
8e Klas: A. M. J. Snoep.
Voorts zijn als privcatleerlingcn inge
schreven:
J. Spronk, J. M. A. Snronk, W. J. v. Ber
ge Henegouwen, M. W. Jaeger, A. Berg
en nn, L. M. Verhoef, M. J. Noordman, B.
Wezelenzurg, E. O. Goossen, M. S. Nieu-
wenhuis, D. Ch. J. Williams, D. L. Krom
hout, A. M. den ITaan, J. J. Blcekor, J. A.
v. Beek, A. E. Rermanides, W. J. v. cL
Brock, G. J. Nieuwenhuis, H. A. Koning,
Mej. J. Kooreman, S. v. d. Bil, S. R. Her-
m 'es, A. v. Over, M. Hagenaar, Mei. W.
H. v. d. Sande Bakhuvzen, E. A. L. Mod
derman, C. K. Noorderbos, Chr. Snouck
Hurgronje. C. v. d. Keur Jr., C. M. Die
trich, E. Sollewiin Gelpke, P. J. C. Wijn-
nobel, Mevr. A. Dissevelt, C. Bots, A. A. H.
Beulink, TT. B. M.dholland, M. M. H. Pluim
Mentz, Mei. J. H. Bolkestein, Mei. M. H.
Hammes, W. C. F. Bik.
Viool: le Klas: A. P. Wcsselo, B. v. cL
Lelie, D. v. d. Meij, J. J. de Blécourt, C. L.
Modderman. H. K. R-oessingh, H. J. P. Her-
rcndnrf, B. Hüter. L. J. Plattocl. H. Kouw
en F. A. A. Fontein.
2o Klas: J. W. M. v. Lith, M. P. v. d.
Ze J. Kuklcr. Z. A. Smit. J. IC. J. Mul
le-, J. Fros. K. G. J. Fros, M. R. O. Stol,
G. A. Bosch, H. J. P. Herrendorf, M. P. H.
TTcynen. A. H. Heerin«r, F. Wo«sinok, J.
W. v. Staden.
3e Klas: C. G. S. de Boer, H. Wissinn,
H. P. v. Ageelen, P. Schinnel, J. Voorwin
den, H. Hermans, J. B. C. Otto, A. J.
Blan8;"ar, S. W. v. Egmond.
4e Klas: M. Kikkert, C. J. v. Iterson, J.
W. v. d. Zeeuw, W. Kasten, G. A. Kal, M.
L. Krol, C. M. v. Blom.
5e Klas: A. .T. Ensinlc, A. C. H. v. Leeu
wen, L. TT. Brijncn, W. v. d. Zeeuw, L.
Backer, N. Spaariaren, R. Horst, F. v.
Zwieten.
Go Kins: J. A. v. d. Made, E. v. Es, J. W.
R e, P. J. v. d. Zanden, E. Duvndam.
7e Klas: G. J. v. d. Stoel. J. A. Brinks,
F. Parmentior, IT. M. Bo^kwijt, J. Mevlink.
8o Klas: H. F. M. Eskens, M. E. Haalc-
bos.
Soloklas: J. J. Deo, A. J. Akkerman.
Voorts zijn als privaatleerlinsron inge
schreven: P. A. Hazes, P. I. J. Dijk, F. J.
Pont, W. J. Brouwer. H. J. de G—f. M.
Ruchli Fcst W. Kern, G. E. Oorknop, F„
W. Gorter, D. P. Muller, P. B. A. Nijland,
J. G. Mastenbroek. Th. T. T'-vvt, L. v. Hoe
ken, C. J. F. Onljé. M. Muys v. d. Moer,
W. J. J. Cou wen berg.
Violoncel: le Klas: J. E. Muller, P. Ver
meulen, L. L. A. v. Lith, J. v. Berge IIo-
negouwen.
2o Klas: H. O. de Langen.
3e Klas: P. Fontein.
4e klas- J. Ph. Makkink, A. A. Moolen
burgh.
SOsJClas: C. G. Pel, H. J. Heering.
Ge Klas: Geene.
7e Klas: L. J. C. Deo.
8e Klas: Geene.
Voorts zijn als privaatleorlingen inge
schreven: W. Verkade, M. A. L. Kuipers,
T B. Chn vannes, D. J. de Jonge, H. v. Boe
len, M. Bruinina.
Theorie: I. J. N. v. Grol, D. J. Stol, P. A.
Hazes, J. G. de Graaf, G. J. Nieuwenhuis,
T. v. Zwieten.
Voorts zün als privaatleerlingen inge
schreven: Mcj. M. H. Hammes, E. A. L.
Modderman.
Koorklasscn, lo Koorklasse A: E. M. L.
"Stiffels, A. en W. Verhaar, A. W. Blan
ken. D. Wijntjes, C. en D. L. Kromhout,
J. C. en H, Kouw, S. Affourtit, A. Bonte,
A. v. Lith.
2c TCnnrkhsse A: B. Wcze!c;-b:irg, M. C.
Buitenl. Weekoverzicht.
Kerstmis nadert.
Het groote \redefecst begint als een
jachle dageraad te gloren over de donkere
jvc raid.
lo m de harten der menscücn bcg nt
jJe poëzie van bel „Vrede op aarde" een
milue stemming wakker te roepen.
/veils in zulke barre oorden als die van
de bui.eulandsclie politiek scbijut de sfeer
van tiet Kerstfeest le willen uoordringen.
01 zijn wij liet zelf, die de symptomen m
Europa bez en bij bet liebt „dat iu duister
nissen blink., en wordt gevierd en aange
beden, en alle starien doof en dof scbijul
zuoa.s Vondel zoo heerlijk mooi zegt.
M-ss ei li en zien wij vredcleeitcnen, omdat
wij ze zoo graag willen Jen, maar toch is
er deze week telwijzen op verscliillcnae ge
beurtenissen, welke ons hoopvol kunnen
deunen, xsaast deze lichtzijde staan echter
ook schaduwen, maar wat zou 1 cht zijn als
er geen duisternis was?
Pole n—Li t a u e n. In Oost-Europa
is eindelijk de vredester opgegaan. Ue
6la:u van oorlog, waarin Po.en en Lilauen
sedert de bezetting van Wilna leefden is op
gelieven, ofschoon en dat is weer een
schaduwzijde de oorzaak van dezen oor
logstoestand nog precies gebleven is zoo
als ..ij was.
Zooals hekend, is de kwestie van hel
PanischLitausche conflict de vorige week
behandeld in den Volkenbondsraad. Zoo
wel de Poolsche maarschalk Pilsoedski als
de Litausche premier Woldemaras waren
persoonlijk naar Gcnève gekomen.
En dank zij vooral het beleid van onzen
minister van builenlandsche zaken, dhr
Bcelaorls van Blokland zijn deze bcideu
toi overeenslemm ng gekomen.
De groole moeilijkheid was een formule
te vinden, welke voor beide pariten aanne
melijk was, want beide wilden eiken schijn
vermijden alsof ze voor de andere zouden
zijn gei. eken
Tol Zaterdagavond laat duurden de on
derhandelingen en toen werd het volgende
ace urd bereikt:
Van Litausche zijde werd de verklaring
gedaan, dat Lilauen zich niet in staat van
oorlog met Polen beschouwde en dal er dus
vrede hcerschl tusschen beide landen.
Poolsche zijde kwam de nadrukkelijke ver
klaring, dat Polen de politieke onafhanke
lijkheid en de territoriale integriteit van
L.taucn erkent en zal eerbiedigen.
En Wilna? zal men vragen. Want daar
ging tiet tenslotte om. De~e kwestie werd
blauw-blauw gelaten. Later zou men daaT-
over wel eens gaan praten. Heelcmaal be-
vrcdi. en doet zoo'n accoord niet, maar het
is toeli iu ieder geval beter, dan men be
sluit eens over de kwestie te gaan praten,
dan dat men erover wil gaan vechten En
hel zag er de laatste weken bedenkelijk
naar uit, alsof de Polen en de Litaucrs
elkander werkelijk n de haren wilden
vliegen. Op het oogenblik is er althans een
ontspanning verkregen, die zal kunnen
leiden lo^ een oplossing der bestaande
moeilijkheden, waardoor len slotte ook
Litauen zich wel bij het voldongen feit van
bet gemis van Wilna zal neerleggen, zoo
al n el in theorie, dan toch in de prac-
tijk.
Terloops kunnen wij h erbij opmerken,
dal de oplossing van dit conflict een suc
ces beteekent voor den Volkenbond en ieder
succes is een stapje verder naar vrede op
aarde
F r a n k r ij k—11 a 1 i Aan de an
dere zijde van Europa ontwikkelen zich de
gebeur en:ssen ook in de gewensclite rich
ting. De betrokk ngen tusschen Frankrijk
en Italië, welke den laaisien tijd min of
meer gespannen waren, zijn weer vriend-
schappclijker geworden. Door allerlei klei
ne beleefdheden wordt de stemming hoe
langer hoe vredelievender. Zoo is de be
manning van een Fransch schip, dat mee
geholpen heeft bij de redding van de schip-
breukel'ngen van het Italiaansche stoom-
schin „Principessa Ma fa Idate Genua ge
huldigd. Mussolini zei vriendelijke woor
den over de broederschap der Latijnsclie
naties
Van Fransche zijde werd de Italiaan
sche dichter d'Annunzio in de hoogte ge
stoken en werd een antifascistisch blad
verboden. En zoo is er meer. dat wijst up
een wederzijdsehe toenadering Natuurlijk
rijst onmiddellijk de vraag: wat zou daar
achter zitten?
Uit hei Engelsch van Joseph Hocking
Vertaald door Carta Simons.
(Nadruk verboden).
12)
Waarom gaat u toch weg, miss Nan
cy, Lad hij aangedrongen. U kunt uw heele
loven lang blijven, o, als u toch maar voor
good «vilde blijven. Ik vereer u, ik draag
u op mijn handen en nog nooit heeft een
ander meisje zie zooveel voor mij be-
tec end. Op den duur zai ik een rijk man
zijn en ik zal u alles geven wat u maar
ve;langen kunt.
Nancy was ontroerd geweest door den
heiligen ernst en oprechtheid van den man,
maar noen, er was geen sprake van,'dat ze
hiertoe zou kunnen kemen. Zelfs om mees
teres ir haar oud tehuis te blijven en de
belofte aan haar vader in te lossen, kon
ze dkt offer niet brengen.
Maar ik geef de hoop niet op, had de
jonge Bcel gezegd, toen hij was heenge
gaan, en ik zal nooit met een ander trou
wen. Maak u niet van mij los, miss Nan
cy en vergeet niet, dat één woord van u
me onmiddellijk naar u toebrengt. Kunt u
mij niet een klein beetje hoop geven?
Nancy had het hoofd geschud.
Toch beschouw ik dit niet als het
laatste woord tusschen ons, had hij volge
houden.
zal steeds blijven hopen en zorgen,
uw plaats als meesteres van Treva-
tUott Court altijd voor u openblijft.
Terwijl de trein voortsnelde dacht ze ook
aan haar afscheid van John Trefry. John
had geen woord van liefde gesproken,
zelfs geen toespeling op zijn diepere gevoe
lens gemaakt; hij had haar alleen maar
herinnerd aan haar belofte om zich tot
hem te wenden als zij behoefte had aan
een vriend. Er kwamen tranen in haar
oogen en haar lippen trilden, toen zo dacht
aan den blik, die zij in zijn oogen gezien
had. Arme droomerige, onpractischo John!
Ze wist, dat hij altijd een vriend voor haar
zou blijven maar haar droom om Treva
nion Gourt nog eens te bezitten, kon niet
vervuld worden door hèm!
Toen laat in den avond de trein de
zwartberookte hoofdstad van de wolfabri-
ca.ge binnenreed, voelde Nancy zich volko
men uitgeput en somber gestemd door do
vermoeiende reis en het trieste landschap,
dat zo de laatste uren was doorgereden.
O, wat ben ik blij, dat je er bent, wa
ren de woorden waarmee ze werd begroet,
toen de trein in Leeds stopte. Geef me nog
een kusO, ik ben toch zóó blij
De stormachtige begroeting door haar
oude schoolvriendin monterde Nancy op;
er kwam een zonnig gevoel in haar van on
der vrienden en veilig te zijn.
Ik ben blij, dat je niet in het zwart
bent, babbelde Jessie verder. Hot maakt
de menschen zoo somber, vind ik. Maar ik
begrijp daarom best wat er in je omgaat,
eindigde ze hartelijk.
Vader heeft gevraagd om het niet te
deen.
Jessie begreep, dat op deze mededceling
geen antwoord paste. Maak jo maar niet
druk over je bagage, zei ze, daar zorgt
Fletcher wel voor. Ze nam haar m^e naar
den uitgang van het station, waar een
mooie Rolls-Royce stond te wachten.
Ik denk, dat het hier niet zoo mooi
is als in Cornwall, maar het is toch een
mooie en prettige stad Leeds.
Ofschoon het tegen tienen liep, was het
nog niet donker. De dagen waren nu op
hun langst.
Haar eerste indruk van Leeds vond Nan
cy een beetje beklemmend. De lucht was
bedompt en de gebouwen leken haar don
ker en onvriendelijk. En de menschen za
gen er ook minder opgewekt uit dan in
Cornwall. Ze leken haar minder forsch en
hun bleelce gezichten vormden een sterke
tegenstelling met de zongebruinde facies
van de boeren uit haar geboortstreelc.
Maar zo gaven wel den indruk van wel
vaart. Ze zagen er allemaal netjes iu de
kleeren uit.
Maar interessant vond ze de groote fa
brieksstad in elk geval en ze keek met
groote belangstelling om zich heen. Giste
ren om denzelfdcn tijd had ze met John
Trefry onder de portiek van Trevanion
Court gezeten. Alles was zoo stil en zoo
rustig geweest; de lucht zuiver en vol zoe
ten geur; nauwelijks een geluid had do
stilte van den mildea zomeravond ver
stoord. Hier was alles beweging en ru
moer; volle trams'reden zoemend en met
hard belgerinkel in alle richtingen, door de
straten liep een drukke menigte en toete
rende en ronkende auto's schoten er tus
schen door. Bioscoop-paleizen blaakten met
felle, kleurige lichtreclames; luid lachen en
kwetteren van opgeschoten jongens en meis
jes klonk schel tusschen het straatrumoer
door.
Ja, Leeds is een groote stad, herhaal
de Jessie, terwijl de zacht-voortglijdemle
luxe-wagen zich den weg baande door de
drukte. Ilc zou niet graag ergens anders
wonen. Kijk, een van de bioscopen gaat
uitl Dio is ook stampvol geweest van
avond! Zeg, ik denk dat je wel reuzenhou-
ger zult hebben, hè?
Daar kon je wel eens gelijk in heb
ben, kind. Maar je had zoo uitdrukkelijk
geschreven dat ik niet in den trein moest
dineeren.
Ja, viel Jessie haar in de rede,
moeder wilde persé dat je nog met ons zou
mee-eten. Dat vond ze gezelliger. Anders
dineeren we om half zeven, maar vanavond
wordt het dan maar zoo'n beetje een uit
voerig souper 1 Bovendien, dan is Ben ook
thuis.
Ben? informeerde Nancy.
Mijn broer. Daar heb ik jo vroeger
toch wel eens van verteld. Hij is vanavond
uit Schotland teruggekomen. Daar was hij
voor zaken.
De auto had de drukke buurten achter
zich gelaten en was nu in een villawijk ge
komen waar allemaal groote huizen ston
den.
Mooi en rustig is 't hier, niet? vroeg
Jossie. Moeder vond het hier eerst niets
prettig, maar nu raakt ze er aan gewend.
Een paar minuten later draaide de auto
een oprijlaan naar een aanzienlijk, statig
huis in.
Luister, zei Jessie. We zullen een
heerlijken tijd samen hebben. Je zult va
der en moeder wel een beetje ouderwetsch
■NHMMKOBBnaBi ili Hijn I
vinden, maar ze vinden het ook fijn dab
je komt en je moet een reuzentijd blijven.
In jo brief schreef je iets van een week,
maar de eerste week is om voor jc het
weet. Dat zul jc niet.
De deur ging open en Nancy stond in
een rijkgemcubileerdot, ruime prettig cn
helder verlichte hall.
Daar zijn we dan, moeder, zei Jossie
tegen een vriendclijk-uitziende oudere da
me, die Nancy met groote warm to verwel
komde.
Ik zog geen miss Trevanion tegen je,
zei ze tegen Nancy, terwijl ze haar een
hartelijken zoen gaf. Je bent Jessie's vrien
din, en zoo wordt je hier behandeld. We
Zijn gemoedelijke menschen, hoor kind en
we houden hcclemaal niet van omslag. Ja
dat is vader! Lyah, dat i3 Jessie d'r vrien
din, Nancy Trevanion. We zijn allebei erg
blij dat zo d'r is, nietwaar man?
Dat zijn we, stemde mr. Elyah Briggs
toe.
Hij was een stoere, gezond-uitzierde man
met een korten, dikken nek en een pretti
ge, vriendelijke uitdrukking op z ijn ge
zicht.
Wij Yorkshircrs zijn gemoedelijke lui
miss Trevanion en wo meenen wat we
zeggen.
Neen, vader, u moet niet miss Treva
nion t 0en haar zeggen, viel Jessie bciu
in de rede; zo hcot Nancy.
Goedzoo! Nancy dan! Maar zooals ik
zeg, we zijn hier allemaal gemoedelijke
lui en houden er van om het dc menschen
naar den zm te maken, nietwaar, moeder?
Ja, dat doen we hoor! i
(Wordt vervolgd).
