tweede blad
„de leidsche courant"
woensdag 9 november
BIS3MEHLAND.
TWEEDE KAMER.
STAATSBEGR OOTING.
Algemeene beschouwingen
Dr. Nolens voor herstel der coalitie.
Aan dc orde zijn de algemeene beschou-
ingen over de Staatsbegrooting 1928.
po heer Nolens (R. K.) herinnert er
in, dat in het voorloopig verslag vrij al-
5Dieen betreurd werd, dat nog steeds geen
jrlementair kabinet mogelijk is. De vraag
omt naar voren of er wel veel uitzicht
estond op een parlementair kabinet. Spr.
jrinnert tevens aan den val van het par-
inentair ministerie doordat men, onder
jding der heeren Kers ben en Snoeck Hen
emans, het gezantschap bij het Vaticaan
jng opheffen en dit wel tegen alle inter-
itionale usances in. zonder dat er iets
as voorgevallen tusschen het Vaticaan en
b Nederlandsche regeering. Spr. botwij-
Jt, of vóór de verkiezingen in 1929 nog
el een parlementaire regeering mogelijk
J zijn. Hij is nog steeds de meening toe
gaan dat een coalitie van e drie recht
toe partijen de beste waarborgen biedt
oor de behartiging van 's lands belang,
[et gaat dus maar om de vraag of de
hristelijk-Historischen zich verder zullen
ten meesleepen door de anti-coalitie-
rooming, of dat zij tot samenwerken be
id zullen zijn. De wensch is ook uitge-
irokcn, om te komen tot een democrati
ze coalitie, waarin ook de Katholieken
inden mogen meedoen. Dienaangaande
irwijst spr. naar hetgeen hij zesde op 17
[aart 1926.
Intusschen doen zich allerlei vragen voor
is financieelen en economischen aard,
isrvoor veelal raden en oommissies wor-
tn geraadpleegd. Daartegen heeft spr.
len bezwaar, al wil hij wijzen op het ge
ur, dat, indien geen overeenstemming
ordt bereikt, de zaak op de lange baan
ordt geschoven. Bij het voeren ©ener wel-
«rtspolitiek speelt de grootste rod het
heppen van een normale arbeidsgelegen-
>id. Er is nog een omvangrijke werk©-
osheid, die vaak bestreden wordt door
forceerde middelen. Er dient bij de han-
ispolitiek meer gelet te worden op ver-
uning der werkgelegenheid. De uitlating
dc jongste Troonrede was dan ook voor
r. persoonlijk nogal bevredigend. Vcrle-
n jaar heeft spr. de mogelijkheid naar
iren gebracht om het invoerrecht te ver
egen voor sommige artikelen, die hier
}t geproduceerd worden. Spr. zou zich al
&r vergissen als de regeering niet van
m is in die richting iets te doen. Zij zal
t vrije ruilverkeer daarmee niet belem-
»ren en niet in strijd handelen met de
lolulies van Genève. In verschillende
ingen is men overtuigd, dat de regeering
it moet aarzelen, in bepaalde gevallen
latregelen te nemen die kunnen leiden
verruiming der werkgelegenheid.
Wat de arbeidswetgeving betreft, hoopt
r., dat van het aangekondigde de re-
eringsverklaring niet te weinig wordt
gewerkt. Men mag echter van dezen mi
ster niet verwachten, dat hij het gehccle
ivangrijkc vraagstuk der medezeggen-
hap zal oplossen. Er bestaat nog te veel
(eningverschil. De hoofdvraag is, of hot
sen nu tot stand gekomen is reeds vol
lende is om wettelijk te regelen. Vriend-
happelijk overleg tusschen werkgevers en
r'nemers moet de basis worden van
itutueele overheidsmaatregelen.
Wat onze verhouding tot Indië betreft,
ie en gezag moeten daar worden gehand-
lafd in 't belang vooral van de bevolking
if. Onderwijs en missie moeben worden
tvorderd. Ook hier is noodig versterking
ui het vertrouwen tusschen Nederland en
dië hetgeen zou kunnen worden bevor-
»d door meer plaatselijk bezoek door le-
m der Staten-Genoraal.
Spr. waardeert het succes va-n den mi-
i er van Buitenlandscho Zaken te Ge-
ève.
De heer Albarda (S. D.) wijst erop,
abnormaal de verhouding is tusschen
peering en volksvertegenwoordiging.
De leider der S. D. A. P. over den
politieken toestand.
Do volksvertegenwoordiging kan niet
tns den koers der regeeringspolitiek be
llen. De motie-Bulten inzake de am1 *e-
feuilleton.
,en arme Verschoppelinge.
Vertelling uit Bohemen.
Naverteld door P. G. Hoeks.
I.
Hot gemeentebestuur van Holitz ontving
er post een dikken ambtelijken brief.
Buitenop stond met stevige letters:
Dienst".
«Hij is aangeteekend ook", zei de oude
'os tb ode, toen hij hem uit zijn half ver-
leten tasch opgediept had en hem den
Mrgemeester ter hand stelde.
Deze bekeek hem van allo kanten,
diourde clan met zijn dikk©, lompe vingers
en omslag stuk, haalde den brief er uit
n begon te lezen.
Maar daar kwam bij niet ver mee.
v't Is Duitsch", zei hij tegen den post-
ode. „Dat ken ik niet en er is niemand
a 't heele dorp te vinden, die den brief
ten kan. Als ze aan ons wat te schrij-
fon hebben, laten ze 't dan in 't Czechisch
'oen. Dat verstaan we. Heb ik gelijk of
iet?"
••Daar heb je gelijk in, burgemeester.
atjuus. Ik moet nog verder op."
Dc postbode ging het erf af en de burge
meester bracht den brief naar binnen, waar
:i. half verstoord, hem in zijn schrijftafel
«rg.
Over den inhoud maakte hij zich verder
"ot erg druk. Dien zou hij later wel een3
k weten komen en eerst den volgenden
^ndag, toen hij in Werbitz, waartoe Ho-
naarssalarissen is in de pridlemand ge
gooid. De motie-Suring wordt uitgevoerd
op een wijze die 100.000 kinderen meer
schaadt dan noodig is.
Met voortzetting van de tegenwoordige
politiek speelt men in de kaart van fas
cisten en communisten. De middelen voor
een herstelpolitiek ontbreken echter geens
zins. De regeering is zelfs beangst voor een
te gunsligen toestand der financiën. De
overschotten moeten nu verdwijnen door
belastingen te verlagen. Dit noemt de re
geering welvaartspolitiek. De regeering
miskent de economische cn sociale betcekc-
nis der Staatsuitgaven. Zij beschouwt de
Staatsrekening als een eenvoudige onkos-
tenrekening van de nationale gemeen
schap. De Staatsuitgaven zijn integendeel
een bestanddeel van het volksinkomen zelf.
Het kabinet-De Geer zoekt wol naar ver
plaatsing der lasten maar ten nadcele van
de arbeiders en ten voordeele der rijkern.
Hij wijst vooral op verhooging der indi
recte en verlaging der directo belasting.
Natuurlijk moet rekening gehouden worden
mot de onzekerheid van het economische
leven en do wisselvalligheid van de Staats
inkomsten. Doch spr. meent, dat binnen de
grenzen der voorzichtigheid een politiek
van herstel mogelijk is.
Wat de handelspolitiek betreft, weet nog
niemand, wat de regeering eigenlijk van
plan is. Men vreest, dat de regeering toe
geeft aan den drang der voorstanders van
actieve handelspolitiek. Is de toestard van
onze nijverheid zoodanig, dat onze handels
politiek gewijzigd 'moet worden. Is de toe
stand hier slechter dan elders, waar men
met hooge tarieven en vechttarieven
werkt? Geenszins. Die toestand gaat
steeds vooruit, gezien de handelsbalans,
die een dalende passiviteit vertoont. Er is
geen enkele reden voor een paniek, zooals
dit van Limburg uit wordt aangekweekt.
Met vechttarieven is do Economische Con
ventie van Genève zeer zeker in strijd.
Gaarne betuigt ook spr. groote erkente
lijkheid voor het optreden van den minis
ter van Buitenlandsche Zaken in Genève.
Ons optreden in Genève moet gepaard
gaan mot een ontwapeningsstreven in Ne
derland zelf. Hiervan nu is niet veel te
recht gekomen. Aan de defensie worden
nog steeds honderden millioenen verspild.
Over de arbeidswetgeving zal spr. wei
nig zeggen. Het beleid van den minister
is in het Voorloopig Verslag voldoende
aangevallen en besproken. Het ministe
rieel tijdperk van den minister schijnt hij
te beschouwen als een tijdperk van studie.
De rogcering wijst voorts een aantal vraag
stukken. die om oplossing vragen, af, om
dat het z.g. politieke vraagstukken betref
fen, die buiten de bemoeiing van een ex
tra-parlementair kabinet liggen. Zoo is er
politieke stilstand ontstaan.
De regeering heeft.ook misbruik gemaakt
van haar machtpositie door de bekende on-
aannemelijkverklaring betreffende het ze
vende leerjaar. Do jonjjo ministor^van On-
men, heeft daarmede een misstap gedaan,
en, in stede van oen berisping van het ka/-
bmet, strekt dit zijn beschermende hand
over hem uit.
Voor^pr. is hot niet de hoofdvraag: wie
beeft het parlementaire ministerie ten val
gebracht?, maar: wie houdt de terugkeer
der normale omstandigheden tegen? Het
herstel der coalitie zal den rechtschen
reepon bij de verkiezingen op groote ver
liezen komen te staan.
Bij de Katholieken neemt de angst voor
samenwerking met de S. D. A. P. nog toe.
De conservatieven onder hen willen niets
weten van een democratisch program, de
democraten zijn bang, dat onder him kie
zers de vrees voor de S. D. A. P. zou af
nemen. Ook in de S. D. A. P. wint de twij
fel veld, of samenwerking met de Katholie
ken wel mogelijk is.
De S. D. A. P. is zich haar plichten be
wust en bereid aan een regeering deel te
nemen, maar zij is allerminst begeerig.
Rijk en gemeenten.
De heer L o v i n k (C. H.) brengt hulde
aan het beleid der Regeering, doch merkt
op, dat nog weinig rekening is gehouden
met de toezegging van den minister-presi
dent, volgens welke op den weg dc be
zuiniging zal worden voortgegaan. Er dient
ernstig te worden nagegaan, of sommige
posten die op de begrooting steeds voor-
kwamen, nog wel noodig zijn.
litz kerkelijk behoorde tor Hoogmis ge
weest was. liep hij even aan bij een kennis
van hem, een koopman, die dikwijls in
Wcenen kwam en van wien hij wist, dat
hij Duitsch kon lezen en spreken.
Deze vertaalde den brief en schreef den
inhoud er van op. Maar heel prettig werd
de burgemeester nu juist door die vertaling
niet gestemd. Dat was het best te merken
aau de slordige manier, waarop hij den
brief weer dichtvouwde en tusschen do bla
den van zijn kerkboek schoof, maar nog
veel meer aan 't zure gezicht, dat hij zet
te, don hcelen langen weg naar huis.
Zoo nu en dan liep hij hardop te mopperen.
Zijn pijp schoof hij van den eenen mond-
heek naar den anderen en als hij erg nij
dig werd, nam hij ze even uit zijn mond
cn spuwde met zoo'n kracht op den grond,
dat er een klein stofwolkje van opwarrel-
de. Ook de bloemen langs den weg sche
nen het gedaan te hebben-, want met zijn
dikken, knoestigen stok sloeg hij er me
nigeen af.
Waarom was de burgemeester nu toch
zoo uit zijn humeur?
Wel, de vertaalde brief bevatte een me-
dedecling van het burgerlijk armbestuur
te Wcenen aan den gemeenteraad van Ho
litz, dat den zooveelsten van de vorige
maand in het armhuis te Weenen was
cverloden een zekere Anna Chora, domici
lie hebbende in Holitz; dat genoemde An
na Chora een kind nagelaten had, geheeten
Rosalie Chora; dat volgens de wet de ver
zorging en opvoeding van Rosalie Chora
kwam ten laste van de gemeente Holitz en
dat men derhalve verzocht een vertrouwd
persoon uit Holitz naar Weenen te zenden
om genoemd kind in ontvangst te nemen
Hij bespreekt voorts dc verhouding van
het Rijk tot de gemeenten. De regeling
daarvan is urgent; nu vele gemeenten hun
draagkracht, hebben overschreden, ook
door de groote stijging der ondenvijs-uit-
gaven. Spr. acht do stelling niet gewaagd,
dat ten aanzien van de vcrdeeling der las
ten tusschen Rijk en gemeenten groote wil
lekeur heerscht. Bij tal van wettelijke
maatregelen en besluiten wordt geen reke-
ning gehouden met de financieel© draag
kracht van gemeenten.
Hij heeft hot rapport der Staatscommis
sie voor de Gemeentefinanciën niet met
onverdeelde instemming gelezen, maar hij
is het met liaar eens, dat er een perma
nente commissie moet komen om te beoor-
deelen, welke lasten op de gemeenten mo
gen worden gelegd.
De Vrijheidsbond aan 't woord.
De heer v. G ij n (V. B.) merkt op, dat
het niet bilfijk is, dit kabinet verantwoor
delijk te stellen voor den huidigen toe
stand. Eer past erkentelijkheid tegenover
de mannen, die in deze omstar ligbed en
de teugels in handen wilden nemen. Spr.
betreurt niet minder dan ieder ander de
noodzakelijkheid van het optreden van dit
kabinet, doch de schuld ligt bij do Kamer.
Er moet nu zoo gauw mogelijk naar dc
vorming van een meerderheid worden ge
streefd, cn geen partij mag zeggen, dat zij
onder geen omstandigheden wil samenwer
ken met een bepaalde groep.
Wat den toestand der financiën betreft
is er wel reden tot eenige tevredenheid,
maar in geen enkel opzicht tot opgetogen-
beid.
Kapitaalvorming blijft noodzakelijk in 't
belang van de uitbreiding der industrie.
Met de voorgestelde belastingverlaging
gaat spr. geheel mede. Het zou ongehoord
zijn als de beschikbare gelden niet werden
aangewend voor belastingverlaging maar
voor den gewonen dienst. Spr. zou voor een
volgende verlaging in aanmerking - illen
zien gebracht de zegelrechten op de naara-
loozo vennootschappen. Vóór er een steen
van oen nieuwe fabriek gelegd is, is men
reeds 2 pCt. van het kapitaal kwijt.
Geheel eens is de heer Van Gijn het met
de Regeering, waar zij in de amtenaarssa-
larissen hardheden en onbillijkheden wil
wegnemen. Hij wijst speciaal op de hooge-
ro ambtenaren. Overigens zou het wellicht
wenschelijk zijn met een eventueele ver
hooging te wachten tot de herziening van
het Bezoldigingsbesluit.
Spr. hoopt, dat de minister spoedig zal
komen met een regeling van de financieel©
verhouding tusschen Bijk en gemeenten en
dat hij daarbij rekening zal houden met
de behoeften van gemeenten, in verband
met de samenstelling van de bevolking.
Do vergadoring wordt verdaagd tot he
den, 1 uur.
Minister Waszink.
De minister QSiF trikkft -
wetenschappen, mr. Waszink, is sedert
eenige weken door ongesteldheid verhin
derd, geregeld zijn werkzaamheden te ver
richten. Hij zal, naar het zich laat aan
zien. eenige maanden ziekteverlof moeten
nemen.
ÜERKÜÏEÜWS__
Nieuwe kerk te Nijmegen.
Naar wij vernemen, is de bouw van de
nieuwe kerk van de Paters Augustijnen
aan de Tollensstraat te Nijmegen, toege
wijd aan den H. Thomas van Villanova,
opgedragen aan den architect G. M. van
Moorsel te Voorburg. „Msbd."
LAB1D. EU TölSBBöaiia
Verscheping van bloembollen.
De scheepvaart-commissie van den Bond
van bloembollenhandelaren heeft een con
troleur aangesteld, die gedurende het ver-
zendseizoen moet toezien op de inlading
van de bollenkisten op de zeeschepen. De
bedoeling is. aan de hand van rapporten
na te gaan, bij welke booten de meesto
transportschade is ontstaan, en verder,
zooveel mogelijk vast te stellen, onder wel
ke omstandigheden het best verladen kan
worden
m i Min
en af te geven aan den burgemeester van
Holitz.
Beroerde boel! Kost ons weer handen
vol geld, zoo'n bedelaarskindEn toch
niks an to doen. De wet schrijft het voor;
wij moeten gehoorzamen en de gemeente
moet cr voor opdokken. Alles schuiven zo
tegenwoordig cle gemeente op den hals
vooral als 't geld kostDo gemeente
mag betalen.... En wio is de gemeen
te?Do gemeente dat ben ik, dat
bennen de andere boeren, dat bennen de
burgers, dat bennen ze allemaal, die be
lasting betalen. Vooruit, jongens, betalen
maar weer
Zulke gedachten spookten hem gedurig
door het hoofd en maakten hem zoo nijdig.
In dien boozen bui kwam hij thuis.
Maar toch was hij zoo wijs, dat hij zich
het middagmaal goed liet smaken en zijn
gewone middagdutje deed. Daarna liet hij
den gemcentebode komen.
„Dinsdagavond om acht uur gemeente
raad. Zog dat aan de leden", beval hij kort.
„En wie van ons gaat nu naar Weenen
om 't kind tc halen?" vroeg de burgemees
ter na mededeeling en bespreking van het
schrijven,
„Wie? Wel niemand!" riep molenaar
Hula. ,,'t Zou zonde en jammer wezen van
de centen, die we verreisden! Of denk je,
dat ze daar ginder in Weenen het kind
zullen houden? Kan je begrijpen! Ze allen
't gauw genoeg zat w ezen'en wel hier laten
brengen!"
„Juist zoo! Mooi gezeid! Molenaar, je
hebt gelijk:" riepen sommige leden goed
keurend knikkend.
„Uit alles mag ik dus opmaken, dat nic-
Letleren en Kunst.
TIJDSCHRIFTEN.
Dux, Nov. 1927. R. K. Cen
traal Bureau voer Onderwijs en
Opvoeding.
De 4de aflevering van den lsten jaar
gang is verschenen. Het gedistingeerde
uiterlijk, dat ons lioogc verwachtingen doet
hebben van den inhoud, stelt ons niet te
leur. De inhoud is do keurige typografi
sche verzorging waard.
In vijf Tubrieken is de inhoud verdeeld:
Studie en Referaat; Overzicht der Jeugd
beweging; "Wenken en Wenschen voor de
practijk; Boekencensuur en Boekrecensie;
Vragcnbus.
In eerstgenoemde rubriek schrijft pater
G. hamers S.J. een artikel: I.eeren door
doen als vormingsbeginsel der rijpende
jeugd.
Met gespannen aandacht hebben wij
deze beschouwing gelezen. Er staan zoovele
precies geformuleerde psychologische waar
heden in, waarop de schrijver zijn practi-
scho conclusies bouwt.
Lees bijv. eens:
„Hoe zij zich ook voordoen, toch dragen
bijna allo jongens van achttien, twintig
jaar in hun hart 't gevoel van eigen zwak
heid en onwetendheid. Voor hun geest rijst
deze vraag: „wat hen ik eigenlijk waard?"
Meer nog: Bijna alle jongens ook, die
wij middelmatig zouden noemen voelen
in zich, gedurende den tijd van eenige ja
ren, een verlangen naar reinheid, en te
vens een min of meer scheef inzicht in hun
ideaal, en de behoefte, om zich te geven
aan iets, wal hoog boven hen verheven is."
En verder:
„Ook verlangen ze er naar, groote din
gen te doen, voor zoover dat althans in hun
macht ligt. De deugd van hun leeftijd is:
grootmoedigheid, dat is die bereidvaardig
heid van den geest, om iets groots te on
dernomen, om iets zeldzaams, iets ideëels
te bereiken, wat voor hen juist een heel bij
zonder motief is voor die groote daad: „Ik
wil dat, omdat 't zoo groot en zoo edel is;
omdat 't zoo moeilijk is; omdat 't waardig
is aan een mcnsch. een Christen, zooals
ik toch zijn wil!" Een groot doel moet
hun dus worden voorgehouden, waarvoor
zijn enthousiast kunnen worden; want an
ders zouden zij hij gebrek aan een goed ob
ject. evenzeer gepassionneerd kunnen wor
den voor het slechte als voor 't goede; en
zoo zou die behoefte, om iets te presteeren
t en evengoed tot 't toppunf van boosheid,
als tot 't toppunt van deugd kunnen voo-
Ten.
In 't algemeen vragen hun leiders niet
genoog van hen en vragen zij niet vroeg ge
noeg. En toch: 't is heel wat gemakkelijker,
hun liefde voor een zaak in te boezemen,
dan met geweld die liefde van iets te moe
ten aftrekkon. Een groot en mooi object
uai bc-A/. rrnWI on al vervullen,
jeclen geen plaats meer zou zijn.
Welke zijn nu die groote objecten, die
wij aan de gepassionnoerde zielen van de
jeugd moeten voorhouden?
De jeugd is de leeftijd van een zekere
„geestes-opgetogenheid". Zelfs de „mid-
delmatigen" onder hen, kunnen zoo en
thousiast worden, als men voor hun geest
doet opleven die hoogere genietingen van
oen intellectueelo beschouwing. En daar
om: aan dc meer begaafden, aan hen, dio
tot hard werken in staat zijn, zullc-n wer
kelijk verstandige opvoeders voorhouden:
veroveringen op 't gebied der wetenschap,
zonder hen te ontveinzen, dat de weg daar
heen lang cn moeilijk is. Voor allen echter
bestaat een gemeenschappelijk oorlogsge
bied. De strijd voor de zuiverheid, die
moet aan allen worden voorgesteld, als een
schitterende, glorieuze veroveringstocht!
Ook daar zijn zij niet precies, zooals wij 't
ons indenken. Zij zijn slachtoffers van on
ze bekrompenheid op 't gebied van idealen;
van ons, hun ouders en opvoeders! Wat
een kwaad doet men hun niet, door gemak
kelijk misstappen te veronderstellen,
waaraan zij nog niet eens gedacht hebben;
cf ook al door te veronderstellen, dat zij
uit hun misstappen altijd slechts gedeelte
lijk zullen opslaan
Maar behalve deze twee veroveringen
(op 't gebied van studie en op 't gebied
dor reinheid), is er nog cn daar wilden
wij juist komen in iryn van dc tien
maud van ons naar Wcenen zal gaan'»"
vroeg de burgemeester. „Dan is aldus be
sloten."
„Maar nu volgt vanzelf do vraag: Wat
moet ik op het schrijven antwoorden?"
„Antwoorden?... Waarom?" begon do
molenaar weer. „Gekheid! Gooi 't vod in
't vuur en laat de zaak blauw, blauw. Wc
matten ons van den domme houden en dan
zal allee wel op zijn pootjes terecht komen.
Let rmtar op. Toen ik burgemeester was,
stoorde ik me heelemaal niet aan zulke
nesterij. En wat is dit anders? Denk je,
dat ik vroeger cm zoo'n kleinigheid den
raad bij mekaar geroepen zou hebben?
Geen kwestie vanl 't Is klare onzin!"
Na nog wat over en weer praten cn wat
gekibbel ging men uiteen.
„Hij hij deugt niet voor burgemees
ter", zwetste dc molenaar tegen zijn mede-
raadsloden, toen zo oen poos later in dc
herberg een pot bier dronken. „Hij is veel
te bang. Hij durft niet vau zich af tc bij
len en jaagt de gemeente maar op kos
ten!"
Teder wist wat van den burgemeester te
vertellen en ze hielden daarmee pas op,
toen deze zelf binnentrad en bij hen plaats
nam.
Drie weken waren sedert verloopcn.
Daar reed op een gooien dag een wagen
tje van het naaste spoorwegstation in de
richting van Holitz. Er zat een vrouw in
met een klein meisje. Toen het gerij in Ho
litz was aangekomen, reed het 't erf op van
den burgemeester en hield daar stil.
„Mot je vader hebben?" vroegen een
stuk of wat kinderen, die op 't erf aan 't
spelen waren. „Vader is op 't veld. Hij is
aan 't hooien."
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor donderdag 10 Nov.
nil vers um 1060 M
12.Politieber.
12.352.Lunchmuziek door het trio
John Helden, viool. M. v. 't Woud, cello.
G. Verhey, piano.
Uurtje voor de wees- en uieken-
huizon.
44.30 Halfuurtje voor de huisvrouw.
5.307.15 Vooravondconcert door het
ANRO-orkest
7.15 Engelsche les voor gevorderden.
7.45 Politieber.
8 10 Korkconcert in do Zcndingskapol
te Amsterdam. Mevr. J. v. IJzer—Vincent
sopraan. Sep ha Jansen, viool. Frans
Hassolaar. orgel. Willem Hespe's klein
A Capellnkoor „Crescendo", dir. Willem
Hcspe.
10.Persber.
Huizen 1840 M (na 7.30 u. 1950 M.)
12.301.30 Concert N. C. R. V.
5-Zie-kenuurtje door Ds. A. C. G
den Hertog to Rotterdam.
6.7.Cursus Pacdagogiek N. C. R.
V. Les 2 door Prof. Waterink.
7.7.30 Lessen.
7.308.Do heer A. Post, declama
tor te Schcveningen.
8.Uitzend-avond N. C. R. V vanuit
do Oosterkerk a. d Maliebaan te Utrecht.
Vrije Universiteit. Dr. Kaajah, openings
woord. Rode door Z.Exc. oud-minister v
Dijk: Aangevat. Z.Exc. oud-minister Bijlc-
veld: Doorgezet.
D a v e n t r y 1600 M.
11.20 Davcntrykwartet en solisten.
1 -02.20 Gramophoonmuzick.
2.50 Lezing.
3.20 Vesper uit de Westminster Abbey.
4.05 Lezing.
4.20 Orkostconcert.
4.35 Causerie
4 50 Orkostconcert.
5.20 Orgelbespeling.
535 Kindoruurtjc.
6.20 Landbouwber.
6.40 Dansmuziek.
6.50 Nieuwsber
'7.05 Daveutrykwarlet.
7.20 Causerie
7.35 Pianomuziek van Bacli
745 Lozing: What was known 100
years ago.
8.50 Balladenconcert.
905 Lezing: A'bania, the Land of the.
Eaglo.
9 20 Speech door den Prins van Wales
9.25 Nieuwsber.
9.40 „The Cousin from Mow here", ope
rette in 3 acten van Fred. Thompson.
Koor, orkest
11.2512.20 Dansm uziek.
Radio-Paris 1750 M
10.5011.Concert.
8 5010 ."I1) lToncc7?"Ti^varieeru pro-
gramma. Orkest cn solisten.
Langenkerg 469 M
12.301.50 Orkostconcert.
5.20G 20 Vos perconcert. Orkest.
7 20 Werag-orkcst on E. Fcuermann,
cello.
9.40 Vroolijko qvond.
10.2011.20 Dansmuziek.
Königswustorhausen 1250 M.
1.508.05 1-ezingen en lessen.
7.50 Vroolijke avond.
9.5011.50 Dansles en dansmuziek.
Hamburg 395 M
3.35 Licht orkestconcert.
4.20 Dansmuziek.
5.20 Concert
7.20 Schiller-avond en soli.
8 35 Causerie over Norbert Jacques.
Dansmuziek
Brussel 509 H
5.200.20 Kinderuurtje.
8.3510.33 Orkestconcert.
mil 111!nil—
Do koetsier was afgestegen en hielp do
vrouw en het kind uit het wagentje.
„Gaat je vader dadelijk roepenb©
val ze.
Do kinderen draafdon zoo hard als zo
konden naar 't hooiland cn riepen al uit
de verte: Vader, je mot thuiskommen!
L'an r i oen vreemde vrouw met een hoed
cp. Ze heeft een klein meisje bij zich en
d:e vrouw wil je sproken!"
Alweer wat anders!" bromde dc bur
gervader. Hij gooide zijn hooivork neer
trok zijn buis aan, stak dan nog even beo
kalm ccn pijp aan en ging met zijn sprui
ten mee.
Hij zag do vrouw voor de huisdeur staan
Zr leek erg ongeduldig.
„Ziet u, ik heb haast", zoo begon zo zon
der complimenten tegen den starost (bur
gemeester). „Ik zou graag den volgendoi
trein nog willen halen."
.Zoo", zei de starust, die de heele zaal
al begreep, zoodra hij het kind zag, „zoq
cn wat is cr nu eigenlijk van je dienst?"
„Tk kom vanwege het armhuis in Weo
nen cn breng jc bier Rosalie Chora. Ji
weet er van. Een week of drie geleden heb
hen do regenten je over haar geschreven",
sprak de vrouw in vloeiend Czechisch, de
taal van het land.
„Zoo!" liet zich dc starost andermaa'
boorcri. Eu tegelijkertijd viel hem in, daf
dc molenaar toch gelijk had gehad.
Hij nara een sleutel van de richel boven
dc deur cn ging de vrouw voor naar bin-
r en.
(Wordt vervolgd).
