tweede blad
„DE LEIDSCHE COURANT"
DINSDAG 6 SEPTEMBER
UIT DE PERS.
Vliegen over de Oceaan.
NU IS HET GENOEG!
In denzelfden geest als door ons onlangs
betoogd werd voor de laatste mislukte
Oceaan-vlucht schrijft gisteravond Het
Handelsblad. Wij kunnen ons, al
thans zeker wat zijn conclusie betreft,
met het blad vereenigen.
Na Nungesser en Coli hebben nu, naar
als vaststaand moet worden aangenomen,
ook Hamilton, Minchin en prinses Löwen-
stein de avontuurlijke poging, den Atlan-
tischcn Oceaan van Europa uit te over
vliegen, met hun leven bekocht.
Of men ooit zal weten waar hun vlieg
tuig schipbreuk leed, is do vraag. Ook van
hun voorgangers op dezen tocht en van de
vliegers, die van Amerika's verre westkust
naar Honoloeloe vlogen, is niets meer ge
zien. De oceaan bewaart zijn geheimen-
Met alle erkenning voor de geestesge
steldheid, die spreekt uit de poging iets te
willen doen wat anderen vóór dezen nog
nimmer deden, een mentaliteit, die spoor
slag was tot vele groote daden, moet toch
de vraag rijzen, of niet de moeilijkheden
van een dergelijken tocht naar het westen
nog te groot zijn, dan dat daaraan nog
meer levens mogen worden gevraagd.
Wij willen voor niemand onderdoen in
bewondering voor de bezieling, die aan de
wereld geeft, wie haar voorgaat in het ver
richten van schijnbaar onmogelijke daden
Wij erkennen, dat de prikkel, die daarvan
uitgaan kan op sluimerende energie bij dui
zenden, van zeer ver strekkende beteekenis
kan zijn.
Het feit, dat iemand zijn leven bewust
daarbij in de waagschaal stelt, veroordeelt
dat naar onze meening niet, stempelt niet
tot waaghalzerij hetgeen bij welslagen een
historische daad zou worden. Integen
deel. De bereidheid desnoods het grootste
offer te brengen voor een idee of een
ideaal, verhoogt de waarde van de daden
dergenen, die den weg zochten naar de
Polen en naar de toppen der hoogste ber
gen. Zij vormen een tegenwicht tegen het
geen de vlakke alledaagschheid van een
burgerbestaan in de gematigde zone, in
ons doet verdorren en afstompen aan ver
mogen om te waardeeren wat buiten en
boven dezen kring onze dagelijksche be
slommeringen ligt.
De geestelijke waarde van een volk dient
mede te worden gemeten met dien maat
staf, of het zonen en dochteren heeft, die
tot dergelijke daden nog in staat zijn.
Er moet een redelijke kans van slagen
zijn. Anders wordt wat heldenwerk kan
zijn, roekeloosheid.
De mislukking van Nungesser, Goli
Hamilton en Minchin doet de vraag rijzen,
of daardoor niet bewezen is, dat het tijd
stip voor Transatlantische vluchten, in
westelijke richting vooral, althans nog
niet gekomen is.
Dc i^cnnijk« Kans op welslagen is er nog
niet, die het risico van kostbare levens
rechtvaardigt. Do bezieling die van een
dergelijke poging kan uitgaan, wordt on
der deze omstandigheden een factor van
heel anderen aard en minder waarde:
sensatie!
In het belang juist van de Transatlanti
sche luchtvaart ware het daarom wen-
schelijk, dat nieuwe pogingen niet werden
ondernomen, voordat de kansen op wel
slagen redelijker zijn-
Die les althans dient uit het verlies van
ook voor de menschheid zoo kostbare le
vens als die van Nungesser, Hamilton en
hun makkers te worden getrokken.
Ongeduld kan hier meer nog bederven
dan goed maken. Nu de periode van het
jaar, die voor dergelijke pogingen het al
lergunstigst is, weldra voorbij zal zijn, is
er tijd om eens rustig over de zaak na te
denken. Aan de gedachtenis der slacht
offers, die blijkbaar te hoog hebben ge
reikt, of het hebben laten ontbreken aan
een juiste onderscheiding tusschen helden
moed en roekeloosheid in hun op zich zelf
nobel streven, is men dat althans ver
plicht.
COLPORTAGE-KLETS.
„ZUSTER GAROLA
of een droom van liefde en geluk."
Amalia, bemint gij den graaf?
Wel wis en bliksems, Papa.
En wat verlangt gij als bruid
schat?
Honderdduizend gulden, Papa.
Ziehier het dubbele dier som."
„Hoe druipt uw degen zoo van
bloed, o, Eduard, mijn zoonl"
Met bovenstaande roman „Zuster Caro
la" wordt ook te L e i d en gecolporteerd.
Criticaster schrijft over dit product in D e
Residentiebod e":
Daar sta ik in een moeilijk parket, in
een geweldige tweestrijd. Van drie zijl
don tegelijk kreeg ik ongeveer eenzelfde
verzoek, alleen telkens met een beetje an
dere woorden.
Twee geachte inzenders vragen me eens
scherp van leer te trokken tegen een col-
por tage-„roman": Zuster Gai-ola". En de
derde verzocht me een prijzend artikel
over denzelfden „roman" to plaatsen.
Dat is twee legen één en ik zou dus vol
gens den regel van drieën (l) het boekdeel
moeten gaan afkeuren.
Waar de „literatuur" echter heel moei
lijk is en ik liefst beginnelingen in het vak
steunend prijs, waag ik het er toch maar
op, den derden geachten schrijver hier
aan 't woord te alten. Wellicht verzoenen
do andere twee zich ten slotte ook nog
met zijn gemotiveerd oordeel.
H. H. Jr. dan schrijft:
»0. gij^ Ronald Halden, schrijver dezes
verruk kei ij ken werks, waarvan ik heden
ochtend de eer en het genoegen had, de
eerste aflevering in mijne brievenbus te
vinden, o, geloof mij, op alles wat mijn
eer betreft, met diepe ontroering, en met
ranen in de oogen heb ik kennis geno
men van het diepe, het hartverscheurende
MJden uwer heldin: Zuster Carola,
Ik heb met haar meegelgeefd, toen zij
„door smart overweldigd" haar „door
goudblonde lokken omlijst gelaat" in de
kussens verborg. En toen zij, de wanhoop
nabij, gekweld door een woekeraar, op
het punt staande nabij het kerkhof, waar
zij hare moeder begraven had, een einde
aan haar aardsch bestaan te maken,
juist werd gered door een „elegant ge-
kipeden, slanken en toch krachtigen jon
geman", met een „diepe en welluidende
mannenstem" en „fiere en toch goedhar
tige" trekken.
En ik ben overtuigd geworden van de
liefde op het eerste gezicht, toen diezelfde
jongeman haar den volgenden dag den
eersten kus gaf. En ik heb haat gevoeld
voor het vreeselijke wijf, dat, haar „zwart-
gelokt hoofd" in den nek werpend en
hoonend lachend, hem en haar den dood
toezwoer. Ook heb ik paf gestaan, en had
ik nooit kunnen denken, dat diezelfde
edele jonkman een- soort van graaf was.
En ik vond het ijzig toen freule Adelaide,
die ook al een oogje op hem had (wie zou
dat niet hebben op een zoo schoonen jonk
man) ook al zwoer, dat ze hem krijgen
zou, al „moest zo over lijken gaan!" En
ik vond het maar goed, dat het nog niet
avond was toen ik dat las van dien man,
met dien zwarten baard, die ongemerkt
uit een kreupelhoschje was gekropen en
vier, o neen, vijf schoten loste op den jon
gen graaf. En dan op het laatst, als Carola
zich aangeeft als verpleegster, en gehuurd
wordt om hèm te verplegen. En ik ben in
extase geweest toen op het einde aan alle
inteekenaren een wekker van drie gulden
a drie gulden vijftig als premie werd be
loofd! En do afbeelding van dat ding heb
ik bewonderd. Het was net een gewone!
En dan de voorplaat vergeet ik! Die met
dat meisje met een bruidscostuum en een
heel erg verwrongen gezicht, en een heel
erg theatrale houding, dat een afwijzend
gebaar maakt naar een klooster! En dat
haar bruidsbouquet, ik vergaat haast het
to zeggen, op den grond heeft laten vallen.
En nu moet de geachte lezer zich eens
even voorstellen, dat hij al dat fraais al
die vuistenballerij en die vuur schietende
oogen en al die van woede verwrongen
gezichten, en die moorden en al die
verwikkelingen en, eind goed al goed, een
wekker van drie gulden a drie gulden
vijftig kunnen bekomen tegen den lutte-
len prijs van zes centen per..aflevering
En hoeveel afleveringen er zijn dat weet
ik niet, maar de uitgevers beloven alvast
dat deze roman maar tien maanden du
ren zal.
En op het eind van die tien maanden
zal de liefde zegevieren over allen tegen
spoed, en kunnen 11e inteekenaren gratis
een wekker bekomen, van drie gulden a
drie gulden vijftig.
Maar dat laatste gebeurt alleen bij de
extra-ordinaire gelegenheid dat de maat
schappij, die het uitgeeft, en die langs de
deur op huisbezoek zal komen, liefst voor
de dienstmeisjes, omdat die maatschappij
zeg ik, vijf en twintig jaar oud is.
Verbeeld je!
rnr ztjuti nauwe kul komen ze je langs
de deur brengen, en ze komen je vragen
of je asjeblieft een abonnement wilt ne
men. Vroeger stond er nog altijd bij een
verzoek om de reizigers fatsoenlijk te be
handelen, omdat de goede menschen het
ook niet konden helpen, dat ze met zoo
iets moeten loopen.
Dat hebben ze hier wijselijk weggela
ten."
Tot slot zal ik dat verzoek hier dan nog
maar overnemen. Men valle de menschen,
die met het rommeltje loopen, niet te
hard.
DE DOODSTRAF.
Wij lezen in „Het Volk":
Eer. katholieke stem.
Naar aanleiding van de Sacco- en
Vanzetti-Zaak schrijft de Nijmeesche hoog
leeraar mr. Pompe in „De Nieuwe Eeuw":
De doodstraf is wel een radicale op
lossing, maar daarom nog niet de beste.
Er zijn andere en betere, menschelijker
middelen te vinden om de misdadigers*
ook de zwaarste, te straffen. Christus
heeft ons geleerd, om de misdaden ie
verafschuwen, en tevens medelijden te
hebben met onze naasten, de misdadi
gers. Ook zij kunnen misschien verbeterd
worden; de ondervinding dér naasten
liefde heeft hiervan bewijzen geleverd.
Eenigen tijd geleden kon men in kalho-
lieke pers een strooming naar herstel der
doodstraf waarnemen. Wanneer de rechts
zaak van Massachusetts het gruwelijke
hiervan weer sterker heeft doen beseffen,
heeft zij althans nog een goed gevolg.
„Het Volk" heeft blijkbaar niet erg gelet
op de stemmen uit het katholieke kamp,
die blijk gaven van afkeer van de dood
straf. Daar zijn er heel wat te hooren ge
weest; véél meer dan die een tegenoverge
steld geluid lieten hooren.
Alleen is onzerzijds steeds betoogd, dat
men als Katholiek niet a priori,
por so en in allo omstandigheden tegen
stander van de doodstraf behoeft te zijn.
En dat zegt ook prof. Pompe in het ge
deelte van zijn artikel, dat niet door „Hot
Volk" geciteerd wordt.
DE NEDERLAWDSCHE JAARBEURS
TE UTRECHT.
De zeventiende.
(Van onzen specialen verslaggever).
Rood-wit-blauwe vaantjes sieren het
Stationsplein van het aloude Utrecht. Het
is de „joyeuse entrée" van den bezoeker
der Zeventiende Nedcrlandsche Jaarbeurs,
welke heden geopend is.
De organisatoren van dezen jaarbeurs
hebben hij het treffen van de voorbereidin
gen in de kringen van de industrie* weder
alom een geest van bereidwilligheid ont
moet, welke er meer en meer op wijst, dat
het industrieele leven de beurs als een
remanent instituut gaat beschouwen.
De vorming van nieuwe instellingen en
het aanvaarden van nieuwe inzichten
aldus verklaarde ons de secretaTis-gene-
raal de heer Graadt van Roggen ge
schieden hier te lande veel langzamer dan
elders, maar als liet eenmaal zoover geko
men is, dan blijft het verkregene. Voor
velen is het resultaat van de beurs niet
langer de vraag of men aan de volgende al
dan niet zal deelnemen. Bij de jaarbeur
zen wordt, naar het bekende woord van
Herriot, vooropgezet: „Le maximum d'af
faires dans un minimum de temps" en
een en ander geeft het Bestuur steeds
weer de overtuiging vasten grond onder
de voeten te hebben. De internationale
„Messen" worden langzamerhand gecon
solideerd.
Er wordt door de fabrikanten niet lan
ger aan duizend-en-één tentoonstellingen
deelgenomen en de beurzen, dio zijn blij
ven bestaan, zoeken meer en meer toena
dering tot elkaar. Dit laatste niet het
minst wat betreft het toestaan van facili
teiten aan dé onderlinge 'bezoekers, voor
namelijk ten aanzien van de spoorwegta
rieven. In het buitenland staan de regee
ringen soms wel oen korting van 25 pet.
op deze tarieven toe en het Bestuur der
Utrechtsche Jaarbeurs wacht met begrij
pelijke belangstelling op het oogenblik,
dat onze spoorwegautoriteiten aan de
huitenlandsche bezoekers eveneens reduc
tie zullen toestaan.
Het aantal deelnemers, dat bij de eerste
beurs 690 bedroeg, is nu gestegen tot 807.
Van den bouw van een tweede gebouw
kan voor het oogenblik niets komen, maar
de urgentie treedt steeds sterker op den
voorgrond. Ook dit najaar is er weinig
moeite geweest om het gebouw gevuld te
krijgen, daar vele oude getrouwen zich
geregeld komen aanmelden en men met
de jaarbeursactie vertrouwd begint te ge
raken: zelfs moest een niet gering aantal
liefhebbers worden afgewezen.
Ook thans is de vraag of de Utrechtsche
Jaarbeurs als een economische barometer
kan worden beschouwd nog niet op te los
sen, want het economisch leven blijft nog
immer onverwachte schommelingen ver-
toonen.
De grootste belemmering voor de ont
wikkeling onzer nationale industriën zijn
en blijven voorshands de moeilijkheden,
welke zij ontmoeten bij het zoeken naar af
zetgebied in het buitenland en de moor
dende concurrentie der Nederlandsche fa
brikanten. terwijl wij toch den export zoo
noodig hebben.
Er dient voorts nog op gewezen te wor
den, dat aller oogen gericht zijn op de hui
tenlandsche deelnemers en de uitbreiding
der industrieele relaties; de internationale
Jaarbeurs voor Nederland is van natio
naal belang.
Als vanouds ziet het geheel er weer tot
in de puntjes verzorgd uit en overal treft
mon iLiol nowiii a q y-»n_v(Yr iffA_henrze.n
maar steeds met de nieuwste nieuw-
tj'es! Aantrekkelijk zijn vooral de meubi
lair- en woninginrichting op de vijfde
verdieping en de Koloniale afdeeling op
de eerste.
Glas- cn aardewerk en huishoudelijke
artikelen behooren uit den aard der zaak
weer tot de belangrijkste groepen, even
als trouwens confectie en textiel en voe-
dings- en genotmiddelen. Iels geheel
nieuws is de Oostenrijksche afdeeling.
Oostenrijk heeft zich door eenige firma's
doen vertegenwoordigen, die hiermede een
tegenbezoek brengen aan den Nederland-
schen handelsstand, welke haar land be
zocht heeft. Het geëxposeerde omvat voor
namelijk mode-artikelen, zooals shawls,
pelzen, lingerie, lederwaren, byouterieën,
cartonnagewerk, het een al even smaakvol
en aantrekkelijk als het andere. Deze sec
tie is ook in alle opzichten een bezoek
waard.
Ook de radioafdeeling, die weer heel
wat nieuws te aanschouwen geeft, zal zich
in de belangstelling der bezoekers verheu-
gen.
Wij missen dit jaar een belangrijke af-
deoling, nl. die der Zuivel werk tuigen en
machinerieën, hetgeen zijn oorzaak vindt
in het feit, dat de fabrikanten niet konden
achterblijven op de exposities te Leeuwar
den ter gelegenheid van het jubileum der
Friesche Maatschappij van Landbouw.
In overleg met het Jaarbeurshes tuur
komen zij ditmaal te Utrecht niet uit, aan
gezien gelijktijdige deelneming niet moge
lijk was. Maar men verwacht dat dit niet
meer of minder zal beteekenen dan „recu-
ler pour mieux sauter".
Er zijn over de geheele beurs verdeeld,
weer heel wat nouveauté's, althans voor
Nederland: een nieuw drielamps-radiotoe-
stel, (Ned. Radiowerken, Utrecht); een
opvouwbare wandelwieg (Jules Thireau
fils. Parijs); een Lindbergh-prijs (Leefs-
ma, Groningen): een „herinneringstoestel"
voor zwakke geheugens (Dr. de Wit. Hen
gelo): verschillende nieuwe radio-lampen
(Philips Radio-Eindhoven); oen dubbel-
schroef motor mailschip „Sihajak" (Ruys
en Go., Rotterdam); en tal van andere
interessante zaken, teveel om op te noe
men.
De zeventiende Jaarbeurs is een bezoek
ook van den niet-zakenman, in allo op
zichten waard. De koopman vindt er als
immer veel van zijn gading en de gewone
bezoeker zal er eveneens allerlei nieuwe
gezichtspunten opdoen.
Vragen van Kamerleden.
Geneeskundige hulp voor
militairen.
Het Kamerlid Suring heeft aan den
Minister van Oorlog de volgende vragen
gesteld:
I. Is het juist, dat Zaterdag 20 Augus
tus j.l. voor twee militairen le Amersfoort,
die door tusschenkomst bij een vechtpartij
worden gewond, door den op het politie
bureau ontboden geneesheer vóór twaalf
uur des nachts chirurgische hulp noodza
kelijk werd geoordeeld die hulp eerst li
uur later per ziekenauto naar het Militair
Hospitaal te Utrecht zijn vervoerd?
II. Zoo ja, is de Minister dan bereid,
mede te deelen, waarom geen gebruik is
gemaakt van de, zij het niet-militaire chi-
rugiseho hulp, die te Amersfoort zelf aan
wezig is?
III. Is de Minister bereid, (e bevorderen,
dat in voorkomende gevallen door de
daarbij betrokken oficieren van gezondheid
alle die maatregelen kunnen on moeten
worden getroffen, waardoor aan militaire
patiënten de noodige genees- en heelkun
dige hulp zoo spoedig mogelijk wordt ver
zekerd.
Beëediyde vertalers.
Een wetsontwerp.
De Minister van Justitie heeft ingediend
een wetsontwerp tot aanvulling van de wet
van dent Oen Mei 1878 (Sthld. no. 30),
houdende bepalingen omtrent de beëedig-
de vertalers.
In de Memorie van Toelichting merkt de
Minister op, dat in de practijk enkele ma
len moeilijkheden zijn gerezen, wanneer
stukken of opgaven, welke ingevolge wet
telijk voorschrift in openbare registers
moeten worden in- of overgeschreven, in
een vreemde taal waren gesteld. Omtrent
den alsdan te volgen weg is gebleken van
verschil van gedachte bij ter zake deskun
digen. Daarom schijnt het gewenscht eene
voorziening ter zake te treffen. In verhand
met het met de in- en overschrijvingen
beoogde doel ligt het voor de hand, dit te
doen in dezen zin, dat eene vertaling der
in de vreemde taal gestelde akte wordt
verlangd.
Voorgesteld wordt om na artikel 7 van
de wet van G Mei 1878 in te lasschen het
volgende artikel 8:
„Indien stukken of opgaven, welke inge
volge wettelijk voorschrift in openbare
registers moeten worden in- of overge
schreven in een vreemde taal zijn gesteld*
wordt de overlegging gevorderd van let
terlijke vertalingen, vervaardigd en voor
overeenstemmend verklaard door een voor
die taal als bevoegd toegelaten beëedigd
vertaler.
De vertalingen worden in- of overge
schreven in plaats van de in eene vreemde
taal gestelde stukken of opgaven en
Yoorts wordt daarmede gehandeld op de
zelfde wijze als ten aanzien van die
stukken of opgaven is voorgeschreven".
Ministers van Staat.
Naar aanleiding van de benoeming van
Jhr. van Karnebeek en Jhr. Ruys de Bee-
renbrouck tot Minister van Staat circu
leert in enkele katholieke bladen een be
schouwing* waarin is gezegd, dat de Ko
ningin de Ministers van Staal benoemt
„zonder ministerieele voordracht".
Dit is onjuist. De benoeming geschiedt
op voordracht van den Minister, van Bin-
nenlandsche Zaken, die deze voordracht in
den regel slechts doet na gepleegd overleg
met de andere leden van het kabinet. Dit
is de gewone gang van zaken.
De Kaholieke Bockhandel.
R. K. Boekhandelaren- en Üitgeversver-
eeniging St. Jan heeft de voorzitter o.a.
melding gemaakt van het voorloopig sud-
ces, hetwelk het bestuur mocht boeken
met zijn pogingen de R. K. onderwijsin
richtingen te bewegen, de noodigc boeken
niet rechtstreeks bij do uitgevers, maar door
bemiddeling van den R. boekhandel lo
betrekken.
Bij de bestuursverkiezingen werden de
hoeren Brand en Coebergh herkozen.
Als plaats voor de volgende jaarlijksche
vergadering is Maastricht vastgesteld.
RECHTZflBCEM
KANTONGERECHT TE LEIDEN.
De eerste zitting na afloop der rechter
lijke vacantie grossierde de Kantonrech
ter in kleingoed, daar er niet minder dan
128 zaken op do rol voorkwamen.
Twee liter jenever.
J. M. N. te Vo o r s c h o t e n was door
een wachtmeester-marechaussee aan de
haak geslagen wegens het in voorraad heb
ben van sterken drank in een locaal, dat
in verbinding staat met een ander locaal,
waarin gedreven worden een zaak met
verlof voor alcoholvrije drank. Het was
toen juist paardenmarkt in Voorschoten
en dus was do marechaussee op zijn qui
vive- De Voorschotenaar betoogde dat het
voor eigen gebruik was en voor het perso
neel en dat hij met 2 liter jenever toch niets
kon beginnen, maar het hielp allemaal
niets: de ambtenaar eischte 20 of 10 da
gen met verbeurdverklaring van het in be
slag genomen vuurwater.
Verborgen Icgé's.
J. D., een melkhandelaar to K a t w ij k
aan Zee had logies verschaft aan een
moeder en twee kinderen, beboerende tot
de familie K., die aan de zee verpoozing
zochten. D. had daarvan echter geen op
gave gedaan aan de bevoegde autoriteiten.
Nadat de heer en mevr. K. als getuigen
waren gehoord eischte de ambtenaar f 4
of 4 dagen.
Verboden arbeid.
Drie werklustige jongelui J. M-, M. v.
D. en H. v. M. hadden op een Zondagoch
tend om 10 uur op do MiddcLstegracht te
Leiden kisten gelost, zonder noodzaak
of toestemming van de gemeentelijke auto
riteiten, aldus het verbaal. Volgens do ver
balisant Mohi hadden zij toon gezegd in
betrekking to zijn bij den heer Rosier, ter
wijl zij nu zeiden bij T. en D. in betrekking
te zijn. Volgens getuige Mom, ontvangen
zij hun geld ook van Rosier, die het expedi.
tiewerk van T. en D. had aangenomen.
De drie verdachten antwoorden telkens
in koor, om die mooning to bestrijden.
Toen werd de zaak 8 dagen uitgesteld om
den lieer Rosier to hooren.
De Russische hit.
F. B. le Voorschoten had een
Russische hit, die niet gespeend was ge
worden. Bekl. verdedigde zich met to zog
gen, dat hij onmogelijk den tijd daarvan
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Woensdag 7 SepL
Hilversum 1050 M.
12.00 Politieberichten.
12.35—2.00 Lunchmuzfck door hef Tria
non Trio (piano, viool, cello).
4.456.00 Vooravondconcert door hot
Klingtrio.
6.00—6.30 Lezing door G. A. Burger:
Nu 1928 nadert.
6.306.45 (Vervolg) Vooravondconcert.
7.45 Politieberichten.
Ö-457.45 N. O. V.-uilzending. Russi
sche piano werken van Sergo Borlkicwicz,
door den heer Hugo van Dalon. 1. Drio
preludes, Fis-dur, Bos-dur en Des-dur
op. 33. 2. Consolation, op. 17 no. 4. La
mentation et consolation, op. 17 no. 8.
3. Deux Etudas, Gis-moll, Des-dur* op. 15.
4. Pianoconcert Bos-dur op. 16. a. Lento,
Allegro deseco, Allogro non tante. b. An
dante sostenuto. c. Molto vivaco o con
brio (Tenia Russo), Andante doloroso.
Tempo primo. Aan het 2o klavier de heer
P. Sonnega.
8.15 Concert door hol verslerkto ANRO-
orkost o. 1. v. Nico Troep. Hélèno Ga Is,
sopraanzangeros. Het Kurhausprogram-
ma vervalt dus.
10.30 Persberichten.
10.3012.00 Dansmuziek uit de
„Pschorr Dancing" te Rotterdam, door do
„Sud Americana Brasileira"-band.
D a v e n t r y 1600 M.
en Londen 361 M.
12.20 Dansmuziek.
1.202.20 Orkestconcert.
3.20 Verslag van de St. Leger in Town
Moor.
3.50 Licht klassiek concert Daventry-»
orkest en solisten (sopraan* bariton, cello),
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Concert-orgelbespeling.
6.40 Tuinpraatje.
6.50 Tijdsein, weerbericht, nieuws.
7.05 (Vervolg) Orgelbespeling.
7.20 Prof. Appleton: How electricity
is made.
7.35 De suites van Handel.
7.50 Variëté.
8.20 Muziek van Engelscho componisten.
9.20 Weerbericht, nieuws.
9.35 R. Saudiek: Character reading
from handwriting.
9.5011.20 Lichte muziek.
„R a d i o-P aria'' 1750 M.
10.50—11.20 Concert.
12.502.10 Orkestconcert.
5.055.55 Orkestconcert.
8.5010.50 Concert. Orkest, vocale cn
instrumentale solisten.
Langenberg 469 M., M n s t e r
2 4 2 M., cn Dortmund 2 8 3. M.
1.302.50 Orkestcoucort.
5.506.50 Concert door do politiekapel.
8.20 „Hoffmanns Vertellingen'', opera
in 3 acton van Offenbach. Daarna dansen,
Königswusterüausen 1250 M.
12.208.05 Lezingen en lessen.
8.20 Concert door do Kasseier Lehrer-
Gesangver.
10.5012.50 Dansmuziek.
Hamburg 395 M.
4.35 Humor in dialect.
5.206.20 Dansmuziek.
6.20 Concert.
7.20 Concert.
8.20 „Amerika ringt nach dor Form",
concert. Daarna tot 11.10 Dansmuziek.
Brussel 509 M.
5.206.20 Trioconccrt.
8.3510.20 Fragmenten van „Lakmó''4
van Délibes.
Poging tot een kruisgesprek
HollandAustralië.
Eindhovon tc Melbourne
uitstekend verstaan.
Op telegrafisch verzoek uit Melbourne
heeft men te Eindhoven op 2 September
des avonds met den Philips korte-golf-
zender het station 3 L. O. to Melbourne
aangeroepen, dat op een golflengte van
29.8 Meter zou antwoorden. Deze eerste
poging tot een kruisgesprek over een af
stand van ongeveer den lialvon aardom
trek, slaagdo echter niet, daar het slation
to Melbourne hier slechts uiterst zwak
werd ontvangen, zoodat do mededeelingon
niet konden worden gevolgd.
Blijkens later ontvangen telegrafisch be
richt uit Melbourne werden do woorden,
met den Philipszender overgebracht, al
daar uitstekend verslaan.
had kunnen weten, daar hij geen dekbewijs
had en dit ook niet had kunnen krijgen.
Do ambtenaar vond. dat hij toch zulk een
bewijs had moeten hebben en eischte 5
of 5 dagen.
Verblindend licht
S. v. d. H., chauffeur te Wassenaar,
stond op de bon wegens rijden met ver
blindende lichten binnen do bebouwdo kom
en wegens het niet verlicht hebben van hot
achterbord-
Er ontspon zich hierbij een discussie
over do vraag of olk verblindend, licht oen
schijnwerper was, waaraan do ambt. een
einde maakte door 2 m. 3.te eischcn.
Hij ging toch naar Amerika*
B. K., die momenteel to L o i d o n lo
geert, had op den afgesloten Vlielweg mot
een auto gereden.
Hij vertelde dat hij 23 jaar in Amerika
had gewoond en nu binnenkort weer naar
oom Sam toeging. Hij logeerde hier cn had
eigenlijk Zaterdag alweer met de boot
naar Amerika moeten vertrekken.
Dan zullen we je maar geen straf goven,
zei de kantonrechter, want op de boot kun
nen ze je toch niols doen" on hij haalde
een streep door de 4, dio de ambtenaar
gcüisclit had-
Goede reis.
