huis van den droom
TWEEDE BLAD
„DE LEIDSCHE COURAHT"
WfAASttD&G 8 AÜGUSTÜS
SCHAEPBIAN'S GEBOORTEPLAATS.
OVERDENKINGEN, b
I.
pwente kan men van verschillende kan-
naderen. Steller dezes kwam van den
jntschen kant, via Emmen, Goevorden,
amsbergen, ïïaTdenberg.
iran het kleine onbeteekende stadje Har-
iberg zeg er maar geen kwaad van in
plaatsje zelf: er leeft nog een traditie
b Amb [-Hardenberg, die Hardenberg tot
d, Zwolle tot niets, tot een dorp procla-
van Hardenberg slingert zich een
idweegs parallel met de Vecht een mooie
[ommorde weg in de richting Almelo,
im 3 K.M. ten Z. van Hardenberg zegt
handwijzer, dat ge ruim 25 K.M. te
idelen hebt om Tubbergen te bereiken.
q lange rechte weg met weinig kroni
ngen, die u recbistreeks voert naar de
itsche grens. Er is weinig afwisseling:
groenland, verspreide boederijtjes, wat
de, bier en daar een brug over. een ein-
zich strekkend veenkanaal. Wan
de fietser wat moe is van de 40 K.M.
Ike zijn wieltjes hebben afgerold onder
snikheeten zomerhemel, .schijnt er aan
eindeloosheid en de troosteloosheid geen
te zullen komen. Toch is er wel af
deling. Vooral wanneer de beide
eiend en golvend zich gaat strekken en
grens nadert, welke hij op 150 M-
iland geruimen tijd volgt. Links, in bet
lafscbap Bentheim een boogè, bosch
heuvelreeks, die als een bronzen bank
den hemel rust. Rechts, ver over
'heide- en veenmoerassen heel wazig de
schen en heuvelen, welke zich strekken
Ommen naar Hellendoorn.
focb wel mooi en rustig voor een Hol
der, die aan bet ge jaag en geros langs
ïïollandsche wegen gewoon is. Rustig
veilig.
[eide, bouwgronden en hoogveenmoe-
:en met geweldige hoeveelheden uitge-
ten lange turven, die nog slechts te ra
geven voor hoeveel honderdduizenden
bodem hier nog verborgen houdt, pas-
men.
tier en daar hij een zijweg staat een
'wijzer, die zegt, dat men traagzaam
doel nadert. En steeds weer na een
een stuk weg langs een liniaal ge
ien. Eindelijk een dorpje Langeveen,
een mooi modern katholiek kerkje
en merkwaardig: ineens bemerkt men
men in een katholieke streek is geko-
De dakgevels der boerderijen prij-
mcl het kruis. In de blauwe pannen-
van sommige is met roode pannen
kruis aangebracht. Ik zie naast de deur
ele woningen een wit bord aange-
met de letters I. H. S- en duaron-
vooi'letters van den naam van den
oner. Eindelijk weer een handwijzer,
nu zegt dat do afstand naar Tubber-
nog ruim 5 K.M. is. Dat geeft den
per moed. En nu komt er moteen meer
ening in den weg. Hij slingert en buigt
ii, bij windt zich. wenkt tot nieuwe ta
sten.
■oral Losckjes,, paden, plekjes heide
r de dopheide haar duizenden paarso
:c?ljes beft. En daartusschen bouwlan-
,°,met rogge, die even ruiscbt in den zo-
)X wind.
en
en denkt aan bet
'e van Staring:
overbekende ge-
Sikkels klinken,
Sikkels blinken,
Ruisckend valt bet graan,
Zie de bindsters gar.en.
Zie in lange scharen
Garf bij garven staan.
ooit heeft deze poëzie der werkelijk-
meer tot mij gesproken dan bier in
Achterhoek. Het is in het drukst van
roggeoogst en overal hoort men achter
boschwallen het ruiscben der vallende
den zachlen metaalklank dersnijden-
3$ikkels en zeisen.
Tv^nte, het lachende groene
!o(e.
ecds peddelt men voort tusscben
hüg geboomte en mild en welig 'struik-
is, waar de kamperfoelie bloeit en de
wf aea geurt langs de slootwallen. Het is
andere wereld. Steeds meer karak-
p tiek wordt de topversiering van ge-
van huizen en schuren, een eigenaar
dige houtconstructie, die nog herinnert aan
den tijd der oude Saksen. In den heiden-
tijd had deze versiering een beteekenis, sa
menhangend met den godencultus. Het
Christendom heeft de oude constructies, die
soms heel samengesteld en sierlijk zijn, la-
ten bestaan, maar, zooals we reeds op
merkten, hoven den gevel prijkt hij de
Roomschen het kruis, hij de Protestanten
een piek, symbool dat toch ook naar bo
ven wijst. Maar de bevolking is hier in
het Tubbergsche voor misschien 90 pet.
Katholiek en mag Gezelle's gedichtje zich
herinneren:
Met 't kruis in top
Zoo varen wij
Door 't wereldtij
Ten hoogen hemel op.
Heel rustig, bijna onhoorbaar glijden
we over het rijwielpaadje langs den weg.
Rustig en kalm ja, als men ruim 60 K.
M. achter zich heeft en weet, dat men nu
spoedig zal rusten....
Nog even 2 K-M. zegt een handwijzer en
men zoekt tusscben openingen van het
hout door naar een toren; ja, toch, even
een klein spitsje, maar geen toren, 't Ge
boomte wordt zwaarder, 'n Oud kasteel in
restauratie ligt een eindje van den weg in
't bosch. De zon werpt door 't loover van
't geboomte trillende goudplekken en too-
vert oen goudmist vol hronzige schaduwen
over 't voorplein en de baksteenmuren.
„Ilerinckhave" lezen we. Een bord ver
telt dat de oude ridderhofstede le buur is.
Met eenige tienduizenden inkomen per jaar
mitsgaders een luxe auto, is bet bier best
uit te houden.
Deze overpeinzing voert ons langs een
bocht van den weg en breed en forsch lig
gen kerk en toren voor me: beeld van ge
drongen kracht. De toren lijkt niet meer
dan een massaalbrok Bentbeimersteen.
Eenige eeuwen geleden, toen er nog een
hevig gemeenschappelijk idealisme leefde
in do harten en bet ideaal de zorgende moe
der van de praktijk was, hebben de boeren
langs de kronkelende zandwegen uit
Bentheim de grijze steenblokken aange
voerd, waaruit 'n machtig bouwwerk moest
verrijzen. Het moet in den tijd der Gothiek
zijn geweest. Of de toren ooit de hoogte
heeft bereikt, waarop de proporties van den
onderhouw wijzen, weet ik niet. Wel is zij
hooger geweest dan thans. Een deel schijnt
te zijn neergestort. Later heeft men hoven
den eersten omgang er een karakterloos
en kinderachtig „Gothisch" vogelenkooitje
bij wijze van spits bovenop gezet. De kerk
.is van later tijd. Zij werd door Lodewijk
Napoleon aan de Katholieken gegeven.
Langs een paar bochtige straten, die er
op wijzen, dat het dorp oud moet zijn, ko
men we bij de gastvrije dokterswoning,
waar we met open harten ontvangen wor
den en ons, alle vermoeidheid vergetend,
allereerst moeten overtuigen van de rozen-
weelde en de bloemenpracht die de jonge
gastvrouw ons met enthousiaste verrukking
toont. „En kijk eens, onder dezen treur-
esch kunt u rusten, en denken en schrij
ven als u wilt. Heerlijk koel is het hiel*".
Welnu, er is gebruik van gemaakt, van
msten n.l. en van het lui zijn. Maar de
rest?.
En 's avonds hebben we nog oen wande
ling gedaan dooh het binnenveld, waar de
nauwgezette medicus met zijn heerlijk
plichtsgevoel tegenover de lijdende menscb-
beid nog een paar visites bad af te leggen.
Toen zagen we even de binnenzijde van
Twente. Daarover het Tubbergsche Bin
nenveld slingeren zich de rijwielpaden
door de Twentsche Rijwielvereeniging met
zooveel zorg onderhouden, langs de boer
derijen. Een weelde van Kamperfoelie
slingert zich rond het houtgewas; overal
de kleuren en do geuren van het wild ge-
hloemte.
Hier staan do garven in lange rijen,
daar een weilqnd omgrensd door een geu
renden eekwal, elders een plekje heide.
Er ligt wijding over de velden en de droo-
mendo hoornen en struiken. De boerderijen
hebben een typisch karakter. We merkten
er reeds een en ander over op.
Verder mist men bier de kraakzindelijk
heid, die zoo opvalt bij de Hollandsche,
Friesche en Groningsche hofsteden. Er is
■een acbtelooze slordigheid. Alles beeft zijn
voor en tegen. De boerderijen uit bet
Noorden en Westen des lands doen dik-
i wijls gereserveerd, koel en stug aan.- Men
qa -
FEUSLLETOG3.
Vrij bewerkt naar heb Engelsch
door P. G. Hoeks.
(Nadruk verboden).
rdl
is dus een Poolsche, mevrouw?"
i niet meer. Ik heb me in Frankrijk
naturaliseeren. Ik ben nu een Fran-
Maar u kunb denken, hoe ongelukkig
as. Toen hielp mijnheer Dessayne mij
■en nood. Hij vroeg me, of ik mij met
ordero opvoeding zou willen belasten
z'jn nicht Isidra-, wier voogd hij was.
as tot dan toe op een kloosterschool
'arijs geweest, maar zou die weldra
ten. Met beide handen nam ik zijn
(al
od
aan en zoo werd ik do opvoedster,
beschermster van dit kind. Dab was
en zomer. We gingen naar Hom-
Nu zegt haar varier, dat ik weer met
naar Homburg moet komen en Isidra
dat zo niét gaat."
varier?"
u neen dokter. Ik vergis me. Hij
,0$ *r oom, maar wij noemen hem varier
jjj ^bied, maat- zij wil hem dien naam
;l,j Seven. Ze ia koppxg."
ji 1 u zoudt dus wenschen, dat ik haar
;VC!2eu zou naar Homburg te gaan? Ik
Ji mevrouw, dat mijn invloed weinig
kten en daarenboven gaat dit boven
vvut evoeSdheicL Ik kan aan uw wensch
J 'aldoen."
"waarom niet?"
moet mo niet kwalijk nemen, me-
r- Ik weet te weinig van de omstan
digheden af om tusschenbeide te komen."
Ze wierp een woedende blik op den dok
ter.
„Jullie Engelschen zijt allemaal even
achterdochtig. U wilt ons niet helpen. U
wilt ons niet vertrouwen."
„Ik zie niet in, hoe ik kan helpen, me
vrouw. Als het meisje noch u, noch haar
voogd wil gehoorzamen, dan zal mijn tus-
schenkomst niets baten, daar ben ik zeker
van. Ik ben voor haar niets meer dan een
vreemde."
„Ik zal u zeggen, hoe u zoudt kunnen
helpen. U komt hier voor professor Grant.
Hij is de doktor van mijnbeer Dessayne.
Gedurende de laatste drie weken heeft
mijnheer me geen cent gestuurd. De laat
ste drie maanden beb ik geen salaris van
hem ontvangen. Als ik geld had om naar
Homburg to gaan
„Ik weet niets van mijnbeer Dessayne's
geldzaken af," viel Dick liaar plotseling in
de rede „en ik heb prof. Grant er ook
nooit over hooren spreken. Ik kan u dus
onmogelijk tor wille zijn."
Dick keek op zijn horloge.
„Ik zal een recept voor u schrijven. Uw
zenuwen zijn wat in do war. Rust cn
kalmte zal u goed doen."
„U hoeft me niets voor te schrijven," zei
ze nijdig. „U weet toch niet, wat me
scheelt, of wilt het niet wetenZoo,
zijn niijn zenuwen wat in de war? Goed,
dat ik 't weet. Wat 'n wereld! Wat 'n we
reld!"
Dick verzocht haar zich niet zoo op te
winden, maar daar zij niet naar hem
luisterde en ziek steeds drukker maakte,
nam hij zoo beleefd mogelijk afscheid en
haastte zich naar beneden.
Van eene zaak .was Dick na dit bezoek
zou, door den schijn misleid, kunnen den
ken, dat alle bewoners terughoudende, wei
nig toeschietelijke wezens zijn.
De Acbterboeksche boerderijen zijn
meestal uit schilderlijk oogpunt mooier.
Ze liggen in hun boscbjes en boven vrien
delijker en schijnen louter gastvrije en ge
moedelijke menschen te berbergen.* Er is
meer droom, meer poëzie in omgeving der
hofsteden. De bewoners zijn inderdaad een
goedmoedig slag menschen, vol zin voor
humor. Al te druk maken ze zich niet- Ze
werken onvermoeid, maar zonder eenige
overhaasting. Zelfs nu in het drukst van
de roggeoogst ziet men geen zenuwachtig
gedraaf en de strakgespannen energie,
waarvan wij vroeger in Friesland in den
oogsttijd getuige waren. Men werkt, men
luiert niet, men arbeidt zoolang bet dag
is en verder: God zal zorgen!
S.
gaeBfiemgde Bapiefoften
ONGELUKKEN.
Ernstig ongeluk in een distilleerderij.
Een man door dampen gestikt.
Zaterdagmorgen ongeveer 7 uur zag de
ongeveer 60-jarige A. J. v. K., in dienst
bij de firma H. Jansen, distilleerderij aan
de Noordvest te Schiedam, dat een luikje
van bet grondvat was gevallen. Hij waar
schuwde den tweeden meesterknecht, die
van K. aanried eeii touw om zijn middel
te binden en aldus in bet twee meter diepe
vat af te dalen. Van K. gaf daaraan ech
ter geen gehoor en daalde zonder voor
zorgsmaatregelen in het vat af. Plotseling
hoorde de naast bet vat staande meester
knecht een gil in het vat; bij begaf zich
daarop dadelijk in bet vat., maar Icon,
hoewel bet vat al eenige maanden leeg
was, door da ondragelijke dampen niet
afdalen, daar bij voelde bet bewustzijn te
zullen verliezen.
Daarop daalde de brandersknecht A.
Kamp, met een touw om het middel in
het vat, aan wien het eindelijk gelukte
den bewustelooze van K. naar boven te
brengen. Zonder resultaat werd getracht
hem weer hij te brengen. De inmiddels
gewaarschuwde dr. Groenewegen kon
slechts den dood constateeren. Het lijk is
daarna per brancard naar het gemeente
ziekenhuis te Schiedam vervoerd.
Noodlottig auto-ongeval.
Een man gedood.
Vrijdagavond reed oen luxe auto, be
stuurd door een Duitschen chauffeur een
landarbeider aan op den Molendijk te
Standaardbuiten. De chauffeur raaklo het
stuur kwijt, doordat een groote hond voor
de wielen liep. De auto sloeg den dijk af.
De landarbeider werd zwaar gewond naar
het St. Elisabeth-gas thuis te Oudenhosch
overgebracht, waar hij spoedig overleed.
De autobestuurder liep geen enkele ver
wonding op. De auto vrerd zwaar bescha
digd.
Autobotsing te Delft.
Op den Rotterdamschen weg te Delft
zijn Zaterdagmorgen een auto, komende
van Rotterdam en een taxi uit Den Haag
tegen elkaar gereden. De taxi bekwam
geen schade, doch de Rotterdamsche auto
werd gedeeltelijk vernield. Een inzittende
dame, die door den schok door een glas
ruit viel, kreeg een diepe wonde aan het
hoofd. De politie beeft haar ter plaatse
verbonden. De auto moest worden wegge-
Door den elecirischen stroom getroffen.
Zaterdagmiddag kwam bij bet uitstor
ten van een schakelkast der Stroomver-
koop Maatschappij te Roermond de 18-ja-
rige hulpmonteur Hendriks in aanraking
met de 10.000 Volt-spanning. De vonken
sloegen uit de leiding, doch er werd geen
brand veroorzaakt.
H. bleef aan den draad hangen, waar
door zijn linkerarm vrijwel totaal ver
brandde en in-een-kromp met een gedeel
te van den schouder, waar de electriciteit
overheen sloeg. Een der chefs schakelde
dadelijk de hoofdleiding op de geheele
stad uit, waarna men den man kon ver
lossen.
ten volle overtuigd dat deze avonturier
ster geen goed gezelschap en nog veel min
der een goede opvoedster was voor de lief
tallige Isidra, die, om welke reden dan
ook, behandeld werd als een gevangene en
bet speet hem achteraf, dat hij madame
Vetski niet beloofd had met baar te zul
len spreken. Misschien was hij dan meer
te weten gekomen. Hoe groot evenwel was
zijn verwondering, toen bij, bij zijn rij
tuig gekomen, Isidra daar in zag zitten.
Zij lachte hem vroolijk toe en met een gui-
tigen glans in de heldere oogen, reikte ze
hem de hand en vroeg: „Zou ik een eindje
met u mee mogen rijden, dokter? Ik ver
veelde mc dood, zoo heelemaal alleen. Toe,
zeg ja, als 't u blioft."
Er was geen tijd om over een antwoord
na te denken, 't Was immers haar hand
en haar stem, haar prettige lach en
haar onschuldig verzoek.
„Het park rond!" riep hij den koetsier
toe, stapte in en trok het portier dicht.
„Wat zou madame Vetski hiervan wel
zeggen?" dacht Dick. „Wat juffrouw Gray,
de huishoudster, als die hem daar nu eens
zag rijden in gezelschap van dat verheug
de Spaansche meisje? En wat zou prof.
Grant wel denken, als hij heb te weten
kwam?" Dick voelde, dat hij iets deed,
wat hem als dokter niet paste, maar wio
zou aan dit meisje naast hem zulk een
verzoek hebben kunnen weigeren?
„Is u gisteren nicfc uit geweest?" vroeg
Diclc om toch maar wat tc zteggen.
„Neen," antwoordde ze, heftig het hoofd
schuddend. „Ik mag nooit uit zonder ma
dame Vetski. Morgen ga ik weer met baar
naar bet park, als ze ten minste weer in
orde is. Ze gaat ook met mij naar de kerk,
maar enkel, omdat ze me niet alleen wil
Doodelijk mijnongeluk.
In de mijn Willem Sophia te Spekhol-
zerhoide werd dezer dagen bewusteloos ge
vonden de mijnwerker J. Not} Zonder tot
bewustzijn te zijn gekomen is hij gestor
ven. waarna de begrafenis plaats vond.
Op verzoek van de weduwe is thans het
lijk opgegraven en verschillende genecs-
lieeren verrichtten de sectie, ten einde na
(e kunnen gaan of do man een natuur
lijken dood is gestorven of wel overleden
is door verstikking tengevolge van inade
ming van mijn gassen.
Doodelijk ongeval.
Men meldt uit Bourtange aan de „Msb."
Op den straatweg naar Neuschoo is Vrij
dag door 't schrikken van een paard., de
landarbeider H. Wichman van de wagen
geslagen. Hij zat in het tuig verward,
werd meegesleurd en overleed circa 2 uur
na liet ongeval.
Noodlottige onvoorzichtigheid.
Zondagavond was te Vlaardingen de
8-jarige G. P., nadat hij het langs het
spoorwegemplacement gelegen zwembad
bad verlaten, onder een goederenwagen
gekropen om te schuilen voor den regen.
Bij bet rangeeren der wagens is bet ven
tje, dat niet door bet personeel was op
gemerkt, bekneld geraakt lusschen een
wiel en een slootblok, waardoor een zijner
beenen werd afgekneld. In zorgwekkenden
toestand is de knaap naar het zieken
huis vervoerd.
Verdronken.
Te Ouder-Amstel is het bijna 3-jarig
zoontje van G. S. te water geraakt en ver
dronken.
DE LAFFE ROOFOVERVAL
ONDER WEERT.
Vrijdagnacht beeft, zooals wij Zaterdag
reeds meldden, onder de gemeente Weert
in het gehucht Vrakker, een inbraak met
geweldpleging plaats gehad.
Omstreeks halfeen verschaften twee
personen zich door een raam toegang tot
do woning van den all een wonenden on
geveer 30-jarigen H. Nies. De man, die
geheel gebrekkig is en zich nauwelijks te
voet kan voortbewegen, voorziet in zijn
levensonderhoud door in een wagentje ge-
zelen in de omliggende gehuchten krui
denierswaren te venten. Verder houdt bij
er een 15 a 20 varkens op na en is be
zitter van enkele perceelen bosch. Bekend
is, dat de man een vijf a zesduizend gul
den bezit.
De dieven, welke met do situatie op de
hoogte schijnen te zijn geweest, hebben
blijkbaar gedacht bier oen goeden slag te
slaan.
Toen zij gemaskerd en met een zaklan
taarn voorzien het bed genaderd waren,
pakten zij hun slachtoffer aan en sleur
den hem er uit.
Hierop bonden zij hem aan beide ban
den; er bij voegend: ontloopen doet ge ons
toch niet!
Vervolgens werd 't geheele huis onder
zocht. Ook bet bed werd overhoop ge
haald. Er werd echter niets gevonden.
Onder bedreiging met ec-n revolver verd
N. nu gedwongen te zeggen, waar zich
zijn geld bevond. Hij wees daarop een
achter bet bed staande kist aan,, waarin
een zakje met 40 geborgen was. Nadat
de dieven zich hiervan meester hadden
gemaakt, namen zij in allerijl de vlucht.
Toen N. zich na eenige uren had welen
te bevrijden, begaf hij zich op weg naar
de politie en deed aangifte van bet geval.
Het was tegen zes uur in den morgen
toen hij op 't bureau aankwam.
Dadelijk werd een nauwkeurig onder
zoek ingesteld, doch tot nu toe werd geen
spoor van de daders gevonden.
Den avond van het gebem en, voordat
N. zich te ruste begaf was zijn jas, waar
in zich een portefeuille met 420 aan
bankpapier gevond, hij zijn bed op den
grond gevallen. Daar hij, zooals gezegd,
zeer gebrekkig is, gunde bij zich de moeite
niet deze op te rapen.
Doordat de dieven de dekens van het
bed op den grond wierpen, onttrokken zij
op deze 'wijze zelf den groolsten buit aan
het oog. 5»Tel.''
Inbraak in een kerk.
Vrijdagnacht is ingebroken in de R. K.
kerk aan bet Oosloinde le Voorburg met
medeneming vn de inhoud van een der
offerblokken zijn de inbrekers verdwenen.
laten gaan, want bidden doet ze met....
Maar, dat had ik liever niet moeten zeg
gen. Dat is slecht van me."
„Zoo, gaat u altijd uit onder toezicht
van madame," zei do dokter. „En verle
den jaar? Ging je toen dikwijls ergens
heen?"
„Alleen naar de kerk en naar het park."
„Dat bedoel ik niet. Ging je wel eens
naar een bal of naar do schouwburg?"
„Ik lioud erg veel van dansen, maar op
een bal ben ik nog nooit geweest. Nu voer
ik zelf zoo nu en dan maar eens een dansje
uit en verbeeld mo dan, dat ik op een bal
ben. Ik zou er wel eens lieen willen, zoo
als andere meisjes van mijn leeftijd. Ik
houd van partijtjes ook. Toen ik klein
was, kwam ik eens te visite bij mijn oom
met vader en moeder. Die zijn al lang
dood. Achtor bet huis stond een ijzeren
trap, die oom dezen winter beeft laten
wegbreken, waarom weet ik niet. Nu
woonde naast oom een familie, die dik
wijls een partij gaf en om dan goed te
kunnen zien, wat er op zoo'n feestje ge
beurde, klom ik op die trap en dan kon
oom verschrikkelijk boos worden
Maar wat scheelt er aan, dokter? U wordt
in eens zoo bleek. Is u niet wel? Of was
het zoo slecht van mc om bij de buren in
te kijken? Vindt u dat ondeugend van
me?"
„Neen, neen, kind! Natuurlijk wa$ het
niet slecht. Jo mocht cr gerust naar Lij
ken. En dan jo was nog zoo jong."
Dat Dick ontsteldo vond zijn oorzaak in
<Jc mededecling, dat er vroeger een ijzeren
trap achter het huis geweest was en voor
al hierin, dat dezo kort geleden was weg
gebroken, waaruit hij kon afleiden, dat
Isidra's woning toch het buis was, waar
UIT DE RADIOWERELD.
Programma's voor Dinsdag 9 Augustus.
Hilversum '1060 M.
12.Politiebor.
12.352.Lunchmuziek door liet trio
R. v. Leeuwen, cello, D. Groeneveld, viool.
P. Jochemso, piano.
6.8.Concert door het ANRO-orkest.
Jch. Lammers, bas bariton. Egb. Veen, a.d
vleugel.
7.45 Politicber.
10.30 Nieuwsber.
8.10 Kalh. R. O. Concert en lezing met
medewerking van m'ej, freule Th. Groten-
hu :s van Onstein, sopraanzangeres te Rot
terdam; den weled. heer Willem Nie
stadt, declamator, te Scheveningen en het
trio: mej. Bap. Kriele, piano; Egbert Veen
Jr., viool cn Bon. Pelzor, cello. Allen to
Amsterdam. 1. Trio in Es-dur, L. v. Beet
hoven, Egbert Veen Jr., Bap. Kriele, Ben.
Pelzer). 2. Pastourelle (menuet de Mar
tini), J. v. Weckerlin, (freule Th. Groten
huis van Onstein). 3. a) De bruid, Jan
Prins, h) Holland, P. E. Adama van
Scheltema. (Willem Niestadt). 4. Fantasie
(Samson ,en Dalila), Saint Saëns, (Egbert
Veen Jr.; Ben. Pelzer Bap. Kriele"). 5. a)
Lieblings Platchen, Mendelssohn, h) Mond
nacht, Schumann, (freu'o Th. Grotenhuis
van Onstein). 6 a) De Leckebroeder, Pol
de Mont. b) Het Schrijvcrke, Guido Gc-
zelle (Willem Niestadt). 7 a) Arabesque,
G. Debussy, h) Serenade, Alheniz (Bap.
Kriele. 8. a) Ave Maria, Schubert, b) Phi-
lis en Carrido (Borgcrette), J. v. Wecker
lin, freule Th. Grotenhuis van Onstein). 9.
ar) Fragment uit „Liefde", Jan Liglhart.
b) Rei van Clarissen (Ciisbrecht van Am-
Stel), J. v. d. Vondel. (Willem Niestadt).
10. Venez agréable printemps, J. v. Wec
kerlin. (freule Th. Grotenhuis van On
stein). 11. Trio No. 1, Mozart. (Egbert
Veen Jr., Ben Pe'zer, Bap. Kriele).
Da ven try 1600 m.
12.202.20 Slydel Octet en solisten (so
praan, comedienne, Schotscho komiek.)
3.20 Daventry-kwartot en King's Col
lege Cambridge mannenkoor.
4.20 Orkestconcert.
5.20 Lezing: Among the Balearis Isles.
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Dansmuziek.
6.50 Tijds., weerber., nieuws.
7.05 Dansmuziek.
7.20 Lezing: The longest moment of my
life.
7.35 De sonates van Beethoven.
7.50 Kamermuziek.
9.20 Weerber., nieuws.
94-0 Lezing: The unity of life.
9.55 Licht orkestconcert. Het radio
orkest.
10.5012.20 Dansmuziek.
„R a d i o-P a r i s'' 1750 M.
10.5011.20 Concert.
12.502.10 Orkestconcert.
5.055.55 Concert voor piano, viool,
cello.
8.50 Operafragmenlon. Groot orkest on
solisten
Langenherg 469 M., Munster
242 M, Dortmund 283 Af.
1.302.50 Orkestconcert.
4.505.20 Kindormuzick.
5.506.50 Orkestconcert.
8.3510.40 „Komödie der Liebe", co-
medie in 3 acten, H. Ibsen.
Konigswustorhauson 1250 M. en
B e r 1 ij n 484 e n 566 AI.
12.207.40 Lezingen en lessen.
8.50 Concert.
9.2010.50 Concert (declamatie, barii
ton). Werken van Nicolaus Lenau.
Hamburg 395 M.
4.35 Orkestconcert.
6.20 Concert.
8.20 Duitsche kamermuziek. Sonntags-
musilc in einem Leipziger Bürgerhaua.
Daarna tot 11.10 Dansmuziek.
Brussel 509 m.
5.206.20 Dansmuziek.
8.20 Orkestconcert in de Anlwerpscho
Dierentuin.
men lic-m den vorigen winter heengevoerd
1x8 d.
„Ha, nu weefc ik het!" riep ze. „Ik kiab
me maar rondrijden cn u moet misschien
naai een zieke, die u wacht. Wat ben ik
toch altijd onnadenkend! Toe, laat me nu
maar naar huis brengen. Ik heb echt ge
noten
Hij gaf haar de verzekering, dat nie
mand op hem wachtte en begon over aller
lei andere dingen te praten. Of zo te Parijs
in het Bois de Boulogne was geweest?
Natuurlijk was ze dat en zo had er in
gereden ook, te paard nog al. Toen ze nog
in Rio de Janeiro woonde, reed ze eiken
•dag te paard. In Parijs reden ze ook eiken
dag haar oom, Juan de Navros en zij.
Die Juan was een uitstekend paardrijder.
Hij woonde in Parijs en hield er mooie
paarden op na.
Zo genoot, toen ze hem dit alles zoo een
voudig weg vertelde. Dat zag hij aan do
schittering van haar oogen en de blos van
opwinding op haar wangen.
„Ik gebruik het rijtuig weinig," zei hij.
„U weet, dat het van professor Grant is.
Hij is uw vriend en zou liet zeker tot uw
beschikking stellen. Zal ik het morgen bij
u voor laten komen? Dan kunt u weer een
rijtoortjo maken."
„Dat zal niet kunnen, want ik heb be
loofd niet alleen uit te gaan."
„Aan wie?"
„Aan madamo Vetski."
„En als ik u dan vergezel?"
„O, dan is 5b goed, want dan ga ik ni%t
alleen."
„Mag ik u dan morgen komen afha
len?"
(Wordt v«rvolgd).
