RSV8E FAMILIE.
vierde: blad
„DE LEIDSCHE COURANT"
ZATERDAG 16 JULI
Buiten!. Weekoverzicht.
natuur is van 't jaar hopeloos in clo
Zou 't goeie oude menscli ten lange
I p-te een griepje hebben gekregen? Zij is
|,0o nattig en vergast ons alle dagen op
i- weer. Als het niet regent, dondert
bood om oud ijzer. Nog nooit hebben
I je kranten zoo vol gestaan met stormram-
jvcrstroomingcn en ongelukken ten-
i gevolge van de slagregens en heftige on-
lieersbuien als dit jaar. Het hoogtepunt
Ijs mi bereikt in Saksen, waar eind vorigo
Leek bijna 150 personen zijn omgekomen
gevolge van een woest onweer, dat
I vergezeld van plassende slagregens/ binnen
i forten lijd de anders zoo kalme riviertjes
lit Müglitz en de Gotlleuba deed aanzwel
len tót kokende stroomen. De aanstor-
i monde golven stegen tot 3 meter, spoelden
i alles weg wat niet stevig stond, beukten
Imuien en buizen in, drongen zelfs een
gein uit de rails en veroorzaakten den dood
Ivan tientallen vreedzame dalbewoners. In
Jje Harz ondermijnden hevige regens een
■spoorlijn en lieten een trein verongelukken
i Gelukkig verloren geen Nederlanders hel
lieven; waarvoor terecht gevreesd werd,
■want do Harz is oen in Nederland, ge-
lliefcl toeristenoord.
Meermalen hoort men thans de schuld
Ivoor dit abnormaal slechte zomerweer
tchuiven op de onschuldige radio. Onweer
'lis elecirieiteit, zeggen de menschen, cn
I radio is ook eleclricileit. De radio stuurt
|le veel electriciteit de lucht in en dat
i moet eruit door middel van onweer. Deze
verklaring is wel wat erg eenvoudig. Men
jou evengoed bang kunnen zijn voor over
lopen van de Noordzee, als men de Zui-
jlilerzeo- gaat dempen. Bij de enorme erier-
waarmede de elementen in de lucht
lie keer gaan, speelt de energie van een
Jsimpel radio-stationnetje geen rol. En alk
11 nu toch hang bent, dat de radio te veel
lelectriciteit in de lucht bréngt, welnu
[schaf u dan gauw een ontvangtoestel aan,
Jlan lapt u immers weer zooveel electrici-
I'eit uit de lucht weg!!
I O'Higgins. Als ik een verklaring
u moeten geven voor het teveel aan clec-
Jiriciteit in de lucht, zou ik zeggen: „Dat
Bomt omdat de atmosfeer in de verschil
lende landen zoo geladen is.'' In Ierland
lheeft die gespannen sfeer zich ontladen
In een bliksemslag, een revolverschot,
[welke den minister O'Higgins doodelijk
[trof. O'Higgins was vice-president en mi
nister van justitie van den Ierschen Vrij
plaat. Deze laffe moord is een naklank
a [van de terroristische methoden, welke
it lenige jaren geleden in Ierland heerschten
[voordat de Iersche Vrijstaat definitief was
aondvest. O'Higgins was lid van de
jroorloopigc regeering van Gosgrave, welke
lot laak had: het scheppen van een con-
r" ïlitutioneelen toestand in den jongen Vrij
ïl [iaat. Na jaren van burgeroorlog had
flliggins als minister van Justitie
Vare laak' om een nieuwe rechtsorde te
en haar den sterken arm te gc-
die de gedemoraliseerde burgers op-
iw ontzag voor de wet moest leeren. D»
licchtsplegitig moest van den grond af
[pgetrokken worden, want overal moesten
selders aangesteld worden, die de nieuwe
andslaal, het lersch, machtig waren. Dp
iwe gerechtshoven konden echter niets
innen, omdat volgens de Iersche tra-
dc gezworenen nog steeds onder
een vreesaanjaging leefden dat
niet te verwachten was dat zij politie-
e misdadigers schuldig zouden verkla
Voor den buitengewonen toestand
[aren buitengewone maatregelen noodig
i daarom moest dc regeering haar toe-
[lucht nemen tot dc krijgswet. Do gevan
genissen zalen vol met verdachten die
veroordeeld en gestraft konden wor
len. Haar eerste werk was dus door dc
fail oen wet te laten aannemen, welke be
aaide misdrijven, voortvloeiende uit het
altijd welig berende bandietisme.
dc krijgsraden verwees. Onder
l'Higgins verantwoordelijkheid werd de
garde schaaf gehanteerd. Dit begon" met
t aanplakken van een proclamatie, mc-
Weelende dat vier mannen gevonnist,
jhuldig bevonden en terechtgesteld
omdat zij zonder vergunning een ro-
in hun bezit hadden gehad. De vol-
Isndc week werden zeven manen op pro-
_dezelfde beschuldiging tot laii^c 1
—in ui min iiuawafei
^1
i«
dwangarbeidstraffen veroordeeld. Daar
mee handhaafde dc regeering hot recht
om op te treden tegen allen die wapens
tegen don staat droegen. Dc veldtocht
der guerrilla-benden hield aan en nieuwe
terechtstellingen volgden. Onder de nieuwe
uitzonderingswet werden tusschen 1922
en 1923 in het geheel 77 politieke misda
digers ter dood gebracht.
Geen wonder, dat zulk een minister van
justitie zich vele vijanden onder do uiter
ste elementen moest maken. Zij hebben
zich thans gewroken.
V I o o t c o n f e r e n t i c. O'Higgins
was gedelegeerde op de vlootconferentio te
Geneve; hij had zich tijdelijk weer naar
Dublin gegeven en vond daar den dood.
Toen de conferentie de moord op een ba
rer gedelegeerden vernam, werd onmid
dellijk dc openbare zitting, welke reeds op
Maandag was vastgesteld, voor onbepaal-
den tijd uitgesteld. Erg hartelijk was het
wel niet, maar de delegaties waren dank
baar, dat zij in deze moordaffaire een
oorwendscl konden vinden, om de open
bare zitting uit te stellen. Want ze waren
het nog heelcmaal niet eens. En het dc-
monstrecren van hun volkomen dishar
monie op een openbare zitting had wol
eens op een fiasco voor de conferentie
kunnen uitloopen. Thans hadden zij weer
gelegenheid om nog eens met elkaar te
praten en te zoeken naar een weg om uit
de impasse te geraken. Men heeft dan ook
nog eens terdege gesmoesd en het resul
taat bleek op de - openbare zitting van
Donderdag. Men was het nog wel niet
eens, doch er was toch vooruitgang te
bespeuren. Speciaal de standpunten van
Japau en Amerika zijn elkaar al aardig
genaderd.
Zoodat men hier kan constateeren: tij
delijke opklaring, met afnemende kans op
onweer.
Poincaré. Fraukrijk hoeft dezer
dagen eveneens een afdrijvend onweer
meegemaakt.
Het Fransche parlement is op reces
gegaan na een groolea slag, waarin de re
geering in twee belangrijke kwesties ge
zegevierd heeft, de wijziging van de kies
wet en dc verhooging van dc ambtenaren-
en beambtensalarissen.
De wijziging der kieswet bestaat hier
in, dat men het z.g. lijststelsel vervangen
heeft door het arrondissementsstelsel. Bij
het eerste stelsel zijn verscheidene afge
vaardigden, voorkomend op een lijst, ver
tegenwoordigers van een departement.
Zooals bijv. de R. K. Staalspartij bij ons
een eigen lijst heeft. Doch bij het arron-
disscmenlsstclsel heeft ieder arrondisse
ment zijn eigen afgevaardigde. Het spreekt
vanzelf, dat bij dit laatste stelsel het con
tact tusschen de kiezers en hun „eigen'
afgevaardigde veel grooler is dan bij het
andere stelsel. De afgevaardigde wordt dan
voor allerlei particuliere en plaatselij!
belangetjes gespannen. Briand noemde
het arrondissemenlsslelsel eens een slel-
sel tot het vormen van stilstaande poelen
waarin clc polilieke kikvorschen kwaakten
om hun eigen beperkte belangen te be
pleiten.
Niettegenstaande dat, gaat men het in
Frankrijk er maar weer eens mee pro-
beeren.
In de kwestie van de ambtenarensala
rissen dacht men, dat do oppositie een
prachtige slok zou vinden om den boozen
hond Poincaré weg te jagen. Doch de
heer Poincaré heeft zoo met klem betoogd,
dat hij niet verder kon gaan en dat een
overschrijding van de financieele draag
kracht van het land een terugval zou bc-
teekenen in don financieelen chaos, waar
uit Frankrijk thans bezig is zich te her
stellen, dat de Kamermeerderheid do
antwoordclijkheid daarvan niet op zich
wenschte te nemen.
Poincaré cn zijn ministerie hebben op
nieuw hun kracht bewezen, door zonder
ongelukken allo gevaren te boven te ko
men.
Zooals gezegd, is de Kamer thans oi
reces cn zijn gevaarlijke onweders voor
het kabinet-Poincaré voorloopig van
baan.
feuilleton.
Iedereen nam haastig de gelegenheid te
om afleiding te brengen; een gezoem
gemeenplaatsen steeg op uit de begra-
s-almosfeer. John, tot het uiterste ge
steld, gaf bevel de dogkar onmiddellijk
'laten voorkomen, om hem naar het sta
te brengen. Hij was besloten alleen
'ar Londen terug te reizen; hij vreesde,
indien hij langer te Amblcs bleef, zijn
5jger opnieuw zou gaan praten over zijn
"4; hij was bang, dat Hugh, gebruik
'kende van zijn moeders dood van
seh Honduras zou probeeren af te ko-
1 en dat James, profitcerende van zijn
aderlijken eerbied, trachten zou het zil-
en dc familieportretten terug te krij-
Ronn_n door Conipton Mackenzie.
Vertaald door Ellen Russe.
toen John in Church Row terug kwam,
ad hij een briefje van miss Hamilton
lc zeggen, dat ze influenza bad cn
all© waarschijnlijkheid ten minste een
•fk niet zou kunnen komen werken
Ze in 't geheel nog terugkwam, voegde
- .ar bij. Dit onaangename vooruitzicht
eo l'kte hem door en door somber, en met
T* jj D}°.pitc bedwong hij zich, om niet on-
pdcllijk naar Camera Square te rijden,
ïmdc daar zelf met haar te onderhan-
lo zwaarmoedigheid werd niet bepaald
^'1 door juffrouw Worfolk's begrafc-
'--nitren en haar zwarl-salijnen japvi
ONDERWIJS
VERKEERSONDERRICHT OP
NIJVERHEIDSSCHOLEN.
Sedert een viertal jaren bezit bet Lim-
bitrgsche stadje Weert een nijverheids-
:ehool (ambachtsschool), welke onder
leiding staat van een jongen, energieken
directeur, den heer A. Hootsmans, die zijn
leerlingen, naast vakkennis, ook datgene
v/enscht bij te brengen, dat hun naderhand
betzij in het dagelijksch leven, hetzij in het
vak. dat zij zich gekozen hebben, van prac
tised nut kan zijn, waartoe hij op de school
o.m. het verkeersonderricht invoerde.
Uitgaande van het standpunt, dat in den
tegenwoordigen tijd mot het steed.s druk
ker wordende wegverkeer iedere*, wegge
bruiker op de hoogte dient te zijn van de
verkeersregels, is in het leerplan van de
school het verkeersonderricht opgenomen,
dat door den directeur persoonlek wordt
gegeven en door alle leerlingen tijdens hun
driejarigen leertijd gedurende een half uur
per week wordt genoten. Zoowel theoretisch
als practisch worden de rechter, en ver
plichtingen der verschillende weggebrui
kers onderwezen cn naasi het hoe ook
steeds het waarom behandeld
Het verkeersonderricht word' slechts
aan een klein aantal, 5 a 10, leerlingen te
gelijk gegeven, waardoor het een meer in
dividueel karakter krijgt en de leerling er
meer daadwekelijk bij wordt betrokken.
De leerlingen krijgen gelegenheid het ge
leerde in de practijk tce te passen. Hiertoe
is in een der lokalen van de school op een
groote tafel een verkeers-maquette van
4.5 M. lengte en 1.5 M. breedte geplaatst,
welke onder leiding van den directeur bijna
geheel door de leerlingen zelf is vervaar
digd en aan grondstoffen en benoodigde
voorwerpen een uitgaaf van slechts ƒ40.
vereischle. Zoo is het met eenvoudige en
practischc hulpmiddelen een werkelijk uit
nemend stads- cn plattegrondsverkeers-
Leeld verkregen.
Om beurten krijgen de leerlingen een
opdracht hij deze maquette uit te voeren,
hetzij als wielrijder, voetganger, autobe
stuurder, motorrijder of karvoerder. Daar
alle verkeersvoorwerpen verplaatsbaar zijn.
kunnen steeds weer andere opstellingen
worden verkregen. De leerling komt daar
bij menigmaal voor ingewikkelde verkeers-
puzzles te staan. Is.de opdracht uitgevoerd,
dan worden de overige leerlingen in de ge
legenheid gesteld critick daarop uit te
oefenen.
Ongeveer de helft van het aantal leer
lingen wordt opgeleid tot metaalbewerker,
waarvan weer een groot gedeelte tot auto
monteur. Bil zijn dus dc toekomstige auto
bestuurders, cn het spreekt dan ook wel
vanzelf, dat juist aan dc monlcnrsklasse
bijzondere aandacht wordt gewijd Vau
de leerlingen dezer klasse wordt geeischt.
Cat zij, alvorens als monteur- of autobe
stuurder op te treden, volkomen op de
hoogte zijn van do regels van den weg on
de verschillende verbodsborden, geplaatst
volgens do Motor- en Rijwielwet, aan hun
vorm kunnen herkennen.
Wanneer de leerlingen der monteurs-
klasse voldoende verkeerskennis hebben
verkregen, wordt hun gelegenheid gegeven
het geleerde in de practijk toe te passen op
een groot terrein achter de school. Dit
stuk grond is herschapen in een ver-
keersterrein met wegen en paden, voorzien
van een A. N. W. B.-vegwijzer cn allerlei
borden, zoodat dc leerlingen, die er per
motor, per auto. por fiets rijden of op ande
re wijze zich verplaatsen, voor allerlei vcr-
keersmogelijkheden en -verrassingen ge
steld worden, waarop zij moeten reageeren.
Eerst wanneer gebleken is, dat zij in staat
zijn het geleerde toe te passen, wordt den
leerlingen vergund op den openbaren weg
te komen.
met git-ornamenten, die ze gewoonlijk be
waarde voor dc vroolijkcr feestdagen vau
het jaar. Nu ze die buiten het seizoen
droeg, liing dc japon als een zware mist
in de kamer en het voortdurend geruisch
tc zamen met de medelijdende zuchten der
huishoudster gaven een gevoel van vocht
aan de sombere stemming, dat do laatste
droppel was voor John's neerslachtigheid.
Den volgenden ochtend was het weer
werkelijk afschuwelijk; het uitzicht over
Londen uit het raam van zijn studeerka
mer vertoonde slechts groote spinraggen
van ragen, die aan den hemel schenen vast
te zitten, even grijs cn stevig als aan een
stoffig plafond. De eenigc manier om zqp'n
dag door te komen, was om to handelen en
John besloot naar Chelsea te rijden om
te informeeren naar de gezondheid van zijn
secretaresse. Hij hoorde dat ze 't beter
maakte, ofschoon ze nog te bed lag; daar
hij verlangend was meer te hooren, om
trent haar bedreiging hem tc zullen verla
ten, ging hij ia op het voorstel van do
meid om binnen te komen cn mevrouw
Hamilton te spreken. De oude dame zag
er in deze ochtenduren meer dan ooit als
een clown uit, met do poudro de riz nog
versch op haar wangen gestrooid en John
ergerde zich even hard aan haar geestig
heden als hij 't ouder de gegeven omstan
digheden aan de geestigheden van een
echten clown zou hebben gedaan. Haar
manieren ten opzichte van hem waren als
van iemand, die zich bewust is, dat er een
grove onbescheidenheid gepleegd is, doch
dit op zekere voorwaarden door dc vin
gers wil zien en zo slaagde er uitmuntend
in hem 't gevoel te geven, dat hij zich ver
dedigen moest.
De A. N. W. B., Toeristenbond voor Ne
derland, die al zoovele jaren op dc bres
heeft gestaan voor het bevorderen van een
vrij en veilig verkeer, beeft het verkeers
onderricht aan de ambachtsschool te Weert
eenigen tijd met groote ingenomenheid ge-
roled cn daarin een aanwijzing gezien,
welk een goed werk in het algemeen be
lang hij zou kunnen verrichten door be
sturen en directeuren van andere scholen
van nijverheidsonderwijs op te wekken het
voorbeeld van Weert te volgen.
De cele^enlioid daartoe bestond
dagen, toen de Toeristenbond eenige auto
riteiten te Weert 'had vereenigd bij een
soort theoretisch cn practisch examen, dat
den leerlingen werd afgenomen, en waar
voor een door den Bond ingesteld onder-
scheidingsteeken beschikbaar was gesteld
voor degenen, die het onderricht met
vrucht hadden gevolgd.
Van het Dagelijksch Bestuur van den
A. N. W. B. waren aanwezig do hecren
Edo Bcrgsma, mr. A. Meyjes on J. H.
Slicher. terwijl vorder aan de uitnoodiging
gevolg hadden gegeven o. m. de hoeren W.
H Coo], inspecteur van het Nijverheidson
derwijs; P. H. E. Hupperetz, voorzitter van
het bestuur der Nijverheidsschool, wethou
der te Weert; luit.-kol. J. Alma, divisie
commandant der Kon. Marechaussee te
Maastricht; le luitenant M. Schreuder,
districts-commandant der Kon. Maréchaus
see te Roermond; de inspecteur van poli
tie; de secretaris der Vrijwillige Vcrkoers-
brigade in Limburg, enz.
's Morgens begon het onderzoek in een
der lokalen van do school. De deelnemers
aan het examen kregen eerst eenig schrif
telijk werk te behandelen, bestaande in hel
geven van een korte beschrijving van de
beteekenis der verschillende borden, vol
gens de Motor- cn Rijwielwet. Daarna
raoeslen zij om beurten gedurende vijf mi
nuten een aantal vragen beantwoorden en
werden zij beoordeeld aan de hand hunner
verrichtingen op de verkeersmaquette.
Na afloop van dit gedeelte van het exa
men vereenigden het Dagelijksch Bestuur
van den A. N. W. B. en een twintigtal ge-
noodigden zich in het Böndshotel „De
Engel" aan een déjeuner, aangeboden door
den Toeristenbond.
Hier hield de lieer 'Bergsma een rede,
waarin hij erop wees, hoeveel moei to do
A. N. W. B. zich geeft en gaarne kosten
maakt, om de veiligheid op den weg tc be
vorderen en te verbeteren. Naarmate het
snelverkeer in omvang toeneemt zoowol
in snelheid als intensiviteit grooter wordt
naarmate het aantal motorrijwielen en
rijwielen stijgt, neemt ook bet aantal ver
keersongelukken toe. De toestand van den
weg spreekt hierbij een woord mee. Een
zeer groot percentage der verkeersonge
lukken is echter le wijten aan onvoldoende
kennis der regelen van het verkeer, zoowol
bij de slachtoffers der ongelukken, al3 bij
hen, die er de naaste oorzaak van zijn.
Voor verbetering van het wegennet hoeft
clc A. N. W. B. zich enorme offers in tijd,
in moeite, in zorg en in geld getroost en
voor verbetering van do kennis der ver
keersregelen is dit eveneens het geval. Er
zijn twee categorieën menscben, die op
den weg verkeeren en de verkeersregelen
absoluut moeten kennen, die ze zelfs zéér
bijzonder moeien kennen, maar waarvan
verondersteld schijnt te worden, dat die
kennis hun maar aanwaaien zal. Dit zijn
nl. de bestuurders van .alle soorten voer
tuigen en.... zeer vele beambten van po
litic ten plattolando.
Hot is indprdaad ongelooflijk, hoe weinig
kennis van de regelen van hot verkeer en
van do eischen cn hoedanigheden van hun
wagen zeer vele chauffeurs bezitten, wan
neer zij worden losgelaten op het publiek.
Men zal dezen duizenden nu een examen
afnemen in de kennis van het rijden. Ook
de A. N. W. B. zal aan die examenafne-
ming deelnemen.
De regelen van liet verkeer moeten wor
den onderwezen en niet minder moet de
opvoeding van ilcu toekomstigen monteur
en chauffeur ter hand worden genomen,
zijn verantwoordelijkheidsgevoel ontwik-
kc-ld, zijn eerbied voor andermans eigen
dom, maar vooral voor eigen leven en dat
zijner medemenseheu verhoogd worden: hij
heeft tevens te leeren, dat ook met het le
ven der dieren niet mag worden gespeeld.
Gedeeltelijk bijv. wat de elementaire ken
nis dor regelen van den weg betreft, kan
con cn ander aan de jeugd worden bijge
bracht op de lagere school, doch het geheel
kan heter worden onderwezen aan oudere
leerlingen, wier bevattingsvermogen groo
ter is, die reeds meer verantwoordelijk
heidsgevoel bezitten en bij wie dit gevoel
gc-makkelijker verder cntwikkeld kan wor
den.
Bijzonder goed kan het bedoelde onder
wijs tot zijn recht komen op de nijverheids
scholen, omdat juist daarop zooveel vak-
i lieden irovormd worden, die later moeten
optreden als herstellers van voortuigen
voor snelverkeer en wier onnauwkeurighe
den en vergissingen tot groote ongelukken
zouden kunnen leiden, nf wel, (lie later bo-
stuurdors worden van motorrijtuigen.
Dat nu is zoo mooi bij het onderricht op
de Nijverheidsschool to Weert, dat do leer
lingen worden opgevoed niet alleen tot een
wielrijder, tot een monteur, tot een chauf-
reur, die kent wat hij op den weg kennen
moet, maar ook tot voerman, tot voetgan
ger. die weet, wat hij als weggebruiker we
ten moet en die in het leven niet zal zijn
de stoethaspel, de wanhoop, het gevaarlijk
element, dat in ons land de meerderheid
van voetgangers, voerlieden, enz nog al
tijd is.
Gegeven de overgroofo belangstelling van
den A. N. W. B. in bet vraagstuk van do
veiligheid van het verkeer, is het natuur
lijk, dat het bestuur van dien Toeristen
bond het initiatief op de Weerlsche school
niet alleen toejuicht en bewondert, maar
ook zoo gaarne tot voorbeeld zag gesteld
voor alle dergelijke scholen in «len lande
De heer Bergsma sprak tenslotte de
hoop uit, dat geconstateerd zal mogen wor
den: „Op het gebied dor veiligheid voor
allen, die verkeeren op den weg, begon van
Weert do victorie!"
Na liet déjeuner volgde in het verkeers
park van de school, onder leiding van den
directeur, een verkcersdemor.slratie, waar
aan alle leerlingen der school deelna
men.
Hier heeft men kunnen zien, welk een
gunstige resultaten het onderricht had op
geleverd.
Bij do prijsuitreiking voerde de heer
Bergsma het woord; hij herhaalde hoezeer
de A. N. W. B. op prijs stelt, dat Weert
liet initiatief heeft genomen voor dit on
derricht.
Met toestemming der betrokken autori
teiten wil de A. N. W. B. aan allen, dio
aan de gestelde eischen voldeden, een
zichtbaar tecken overlnndigen (een keurig
knoopsgat-insigne met opschrift „Veilig
Verkeer"). Spreker sprak <do hoop uit, dat
de jongens het met voldoening zullen dra
gen en het een aanbeveling moge zijn,
wanneer zij zich een plaats aan den disch
des levens willen verzekeren. Het moge dan
als een goed getuigschrift dienen
SPORT
DIOC. HAARL BOND
Dc a.s. jaarvergadering.
Zooals reeds eerder f.cmc-ld zal de 8e
Algemcene Jaarvergadering van den Dioc.
Haarl. Bond gehouden worden op Zon
dag 31 Juli a.s. tics middags te 12 uur in
café Zomerzorg te I. c i d e n.
De agenda luidt als volgt:
1. Opening door den Voorzitter.
2. Nolulon der vorige Algemcene Jaar
vergadering. Publicatie vond reeds plaats
in do Off. Mededoelingen van 21 Juni,
28 Juni en 19 Juli 1927.
3. Jaarverslagen. 1 Sécrolaris-penniug-
meester competitieleider. 2. Kas-coramis-
sie. 3 Pers- en Propaganda-comini sic.
4. Elftal-commissie. 5. Protest-commissio
G. Scheidsrechter-commissie en 7 Ter
rein-Inspecteur.
Uitreiking Kaïiini céiio di p i u.-
5. Bestuursverkiezing. Aftredend zijn
de H.H.: II. N. Smits (vice-voorzitter); A.
Ilubaty, E A. I.cendcrts en G. Kruyver
(Commissarissen) welke H.H. z'ch allen
weder herkiesbaar- stolden.
G. Vaststelling begroeting 1927-1928.
7. Verkiezing kas-cornmissie.
8. Vaststelling plaats volgende Algemce
ne Vergadering.
9. Bepaling vergoeding van den ver
plachten afgevaardigde.
10. Bespreking agenda 11. K. F.-verga-
dering.
11. Voorstellen:
Ingediend werd dcor hel district Lei
den het onderstaand voorstel:
De vergadering van den D. II. V. B.
neme hot besluit het D. II. V. B.-hoofdbe
stuur uit te breiden lot 9 loden. Het komt
het I.eirlsc.he districts-bosinur voor, dat
het zeer gewonscht is, dal ..elk district
vertegenwoordigd is met minstenséén lid
in het Hoofdbestuur.
„■Ja, dc arme Doris heeft zich levendig
gevoeld. En ongelukkig genoeg viel haar
ziekte samen met dc mijne."
„O, 'fc spijt me...." begon hij.
„Dank U, ik ben cr aan gewend ziek te
zijn. Ik ben altijd ziek. Ten minste het
toeval wil, dat ik mc gewoonlijk ziek voel,
als Doris iets mankeert."
John wilde dit graag geloovcn, maar hij
probeerde er tegelijk ontdaan en meewa
rig uit tc zien.
„Maar laat ons niet over mijn gezond
heid spreken," vervolgde mevrouw Hamil
ton, haar wenkbrauwen verzengende in
het vlammende aureool van martcladr-
schap, dat zij droeg. „Wat komt mijn ge
zondheid er op aan? Die arme Doris heeft
een hevigen aanval gehad, waarlijk een
zeer hevigen aanval."
„Ilc vrees, dat het weer
,,'t Is niet het weer, mijnheer Touch
wood. Ze heeft zich overwerkt." En voor
dat John cr een woord kon tusschen bren
gen, holde ze door. „U moet niet vergeten,
dat Doris niet gewend is hard te werken.
Ze heeft haar hcele leven bij mij doorge
bracht en U begrijpt wel, dat, met een
moeder steeds naast haar, alle ontberin
gen haar bespaard zijn gebleven, want ik
had altijd alles voor haar over. Sedert den
dood van mijn man is mijn heelc leven
niet anders geweest dan een stootkussen
tusschen Doris en dc wereld. IJ weet hoe
koppig zij weigerde mij alles te laten doen,
wat ik wenschte. Ik doel hief1 op mijn zwa
ger, den heer Hamilton van Glcncockie.
En zie nu het resultaat. Zenuwoverspan
ning, influenza, een hooge temperatuur cn
hevige pijnen, waarvan ik, onder ons ge
zegd, denk, dat ze niet zoo erg zijn, als zij
zich wel verbeeldt. Menschen, die niet aan
pijn gewend zijn," zei dc oude dame ja-
loersch, „maken zich over 't algemeen noo-
deloos ongerust en kennen daaraan
meestal een overdreven hevigheid toe. Ik
lijd zelf zooveel, dat ik die pijnen niet zoo
ernstig kan opnemen, als Doris zelf dit
nu doet. Hoe dan ook, 't arme kind heeft
hcusch heel wat to verdouwen en natuur
lijk heb ik er op aangedrongen, dat ze.
nooit meer moet probeeren zoo hard tc
werken. Ik veronderstel, dat U niet met
opzet zoo onnadenkend geweest bent,
mijnheer Touchwood. Ik verwijt U geen
opzettelijke ongevoeligheid. U moot als 't
U blieft niet denken, dat ik in 't minst
maar dcnlc aan wreedheid in uw handel
wijze, maar U hebt haar zich laten over
werken. Daarbij komt nog, dat zo tobde.
Een paar van onze vrienden hebben meer
bijwijze van grapje dan wel in ernst cr
op gezinspeeld, dat haar verbintenis bij
U haar wel eens zou kunnen comprcnnt-
tecren. Ongetwijfeld was dit gekscherend
bedoeld; maar Doris beeft nu eenmaal niet
haar moeders zin voor humor cn ik ben
bang, dat ze ïiicr over is gaan tobben.
Maar ten halve gekeerd is niet ten hccle
gedwaald cn haar ziekte moet maar als
voorwendsel dienen om met wat zij in
jeugdige zelf-overschatting noemt „U in
den steek tc laten". Zooals ik tegen haar
zei: m'n lie-ve kind, maak je niet bezorgd
over mijnheer Touchwood. Die kan net
zooveel secretaressen krijgen, als hij maar
hebben wil. Hij dacht misschien, dat hij
je een dienst bewees en jij hebt je nu over
spannen door te trachten plichten tc ver
vullen, waar je niet aan gewend bent. Je
kunt moeilijk eischen om te vliegen, nis
je niet eerst hebt leeren loopen."
Dc oude dome zweeg cm weer op adem
te kemen .en John maakte zich meester
van het gesprek.
„Wens lit miss Hamilton zelf mij op
deze manier te verlaten, of is 't. alleen
maar een idee *au U, dat ze weg moet
gaan?"
„Ik zal oprecht tegen U zijn," hijgde do
oude dame. „Doris heeft nog geen besluit
genomen."
„Zoolang als men haar ~clf Iaat beslis
sen," zei John, „heb ik niets tc zeggen.
Maar ik hoop, dat U niet zult trachten
haar to overreden. Zo is toch oud genoeg
cm zelf te weten, wat ze wil."
„Ze is nic>t zoo oud, als haar moeder."
Hij schudde ongeduldig zijn hoofd.
„Kan ik haar niet zien?"
„Zien?" antwoordde dc oude dames ver
baasd. „Haar zien, mijn Touchwood? Ilcb
ik U dan niet uitgelegd, dat zij te bed
ligt?"
„Neemt U mij niet kwalijk, ik was 't
vergeten."
„Mannen vergeten nu óeninaal gemakke
lijk. Kom, kom, laten we niet bitter wor
den. Ik voelde mo erg tot l! aangetrok
ken, toen ik U voor 't eerst ontmoette cr,
ofschoon ik een beetje teleurgesteld ben
door de manier, waarop U partij trekt van
Doris' gretigheid cm nieuwe dingen tc on
dervinden, ben ik toch niet erg boos op U.
Ik geloof niet, dat U egoist wilde zijn. Al
leen een moeder kan haar dochtcr's be
weegredenen doorgronden. Na het treurig
verlies, dat U pas geleden hebt, moet U
dit wel bijzonder voelen. Arme Doris! Ii
wou, dat zo wat meer op mij leek."
(Wordt vervolgd).
