ARME FAMILIE.
TWEEDE blad
„DE LEIDSCHE COURANT"
MAANDAG 4 JULI
R.-K. STAATSPARTIJ.
Het nieuwe kiesreglement.
pe hoofdpunten aangenomen
YVii hebben in ons vorig nummer het be
rin van de vergadering van den Partijraad,
die Zaterdag te Utrecht is gehouden, me-
degcdeeld.
Zooals gemeld, was deze vergadering ge
heel gewijd aan de behandeling van het
nieuwe kiesreglement.
En die behandeling is gedegen en dege-
ij.u vreest van 10 tot 6 uur (met pre-
tieséén uur pauze) is er gedebatteerd en
jedisctiasi^erd. Resultaten daarvan zijn
eeweest cenige veranderingen en verdui
delijkingen in en op de hoofdpunten en
ongewijzigde aanneming van het voorge
stelde kiesreglement.
Bij de algemeene beschouwingen kwa
men. op voorstel van den voorzitter, ook
jc belangrijkste en meest bestreden arti
kelen in behandeling.
Algemeeno beschouwingen over
de hoofdpunten.
De heer Kevenaar (Tilburg), die de al
gemeene beschouwingen opende, meent, dat
er (e veel kwaliteils-zetels moeten worden
aangewezen. Het college, dat de zeteLs (on
persoonlijk aanwijst), heeft, naar spr.
meent, te veel invloed; vooral omdat inzake
de samenstelling van een gedeelte van dit
college de kiezers geen zeggenschap hebben.
De invloed wordt echter kleiner, als het
83n!al kwaliteits-zetels vermindert.
Spr. is er ook tegen, dat een kwaliteits-
Rtel per se op de eerste plaats komt te
ft?,an.
Ten slotte wijst spr. er op, dat bij het
voorgestelde kiesstelsel onverwachte resul
taten zijn to verwachten; dat te veel van
hel toeval afhangt. Ook vindt spr. het kies
stelsel niet eenvoudig genoeg. Spr. beveelt
het lijstenstelsel aan.
De heer Heemskerk (Leiden) sluit zich
aan bij de opmerking, dat het aantal kwa-
lileils-zelels te groot is. Alléén voor de
grooto vraagstukken in de politiek moeten
er specialiteiten zijn. Leiden wil minstens
1/3 en hoogstens 1/2 der te verwachten ze
tels als kwaliteits-zetels zien aangewezen.
Ook spr. is verder van meening, dat het
niet gewenscht is, een kwaliteits-zetel al
tijd als 110. 1 te plaatsen; en wel met het
wg op de werfkracht in de partij.
Pater dr. Cassianus Hentzen (Limburg)
tilt, dat men in Limburg de kiescomité's
ca buitengewoon gevaarlijk experiment
acht. De kiescomité's zijn lo. allerminst ge
schikt om voldoening en tevredenheid in
•ie partij te brengen en hebben 2o. de na
tuurlijke tendenz om het wezen en de een
heid der R.-K. Staatspartij aan te taston,
i 1925 is een accoord aangegaan met
«Si Michaël", waardoor aan do werking
ran „St. Michaël", als propaganda-
clubs, een einde werd gemaakt; het zou
den s t u d i e c 1 u b s blijven. En nu wor
den deze studieclubs weer officieel als pro-
pagandaclubs erkend.
Ds katholieke staatkunde is niet de
poolst gemeene deeler van opvattingen,
die leven onder katholiek-gedoopten, maar
is een eigen objectief gegeven, waaraan wij
tui' moeten houden. „St. Michaël" ging te-
{«i deze grondstelling in.
Als er kiescomité's worden gevormd, dan
rengen wij verder officieel de ook door de
Bisschoppen veroordeelde standen-verte-
,'fnwoordiging in onze partij.
Door de kiescomité's wordt tenslotte de
pitiek verdrongen door een personen-
lijolitiek
heer Verheggen (Limburg) verklaart
L'h tegen het groot aantal kwaliteits
eis.
0 heer mr. Truyen (Limburg) keurt af
dit door het reglement do mogelijkheid
Jfordt geschapen, om stemmen over het ge-
Me land te verzamelen; hierdoor zullen
w uiterste elementen, inplaats van de ge-
Matigde, naar voren komen. Spr. wil er
cich echter bij neerleggen, als er maar geen
tandidaten, die in een kieskring een groot
hotal stemmen hebben behaald, verdron-
len worden door de candidaten, die
flsr heel het land stemmen hebben verza
ak!
Mr. Brandsma (Zwolle) houdt een be-
•^o.a. tegen het groot aantal kwaliteits-
'mi?n tegen het stelsel van plaatsver
vangers, waarbij de voorzitter opmerkt, dat
wat dit laatste betreft, het bestuur een wij
ziging zal voorstellen.
De heer M. van Poll (Den Bosch) komt
op tegen do beschouwingen van pater
Hentzen. Juist het weren van kiescomité's
zou volgens spr. ontbindend werken op do
Katholieke Staatkunde. Er heslaan voor de
Katholieke Staatkunde objectieve gegevens,
maar er is, objectief beschouwd, geen Ka
tholieke Staatkunde in den zin van binden
de gevolgtrekkingen uit do beginselen. Hij
ontkent, dat de studieclubs van „St. Mi
chaël" nu zullen worden omgevormd tot
kiescomité's al is het natuurlijk waar,
dat ook de leden daarvan kiescomité's kun
nen vormen.
De heer v. d. Steen (Nijmegen) betreurt
het, dat Limburg de drie essentieele punten
van het voorgestelde reglement wil aan
tasten.
De lieer van Rijckevorsel beantwoordt de
sprekers namens kiesreglement-commissie
en partijbestuur.
Spr. zegt dat het moeielijk zal zijn, een
eenvoudig stelsel te vinden. Het lijstenstel
sel is wel eenvoudig, maar volgens spr.
niet te aanvaarden. Dat stelsel is gebaseerd
op liet bestaan van partijen.
Het kiesreglement is gemaakt met de be
doeling om binnen de partij bevrediging
te geven; er waren bezwaren togen hot po
litiek advies, zooals spr. uiteenzet.
Doel van het kiesreglement moest zijn:
het verkrijgen van een zoo sterk mogelijke
Katholieke Kamerfractie sterk door
getal, door het vertrouwen van het Katho
lieke volk en door.de kwaliteit barer leden.
Om dit laatste te bereiken is er leiding noo-
dig van een centraal college. Dat dit col
lege niet ter verantwoording kan worden
geroepen, acht spr. geen bezwaar. Partij
bestuur en gekwaJificeerde leden van den
Partijraad, die dat college zullen vormen,
hebben toch het vertrouwen van de kie
zers. Dit college zal het advies, zooals ge
wenscht werd, gedecentraliseerd geven; het
zal geen personen aanwijzen; het zal alleen
de te kiezen kwaliteiten aangeven en kwa-
liteits- en vrije zetels over do kieskringen
verdoelen. Het advies zal, eerlijk gezegd,
wel 'ns doorzichtig zijn men zal kunnen
raden, welke personen er bedoeld zijn
maar ten slotte beslissen toch do kiezers en
zal het anders kunnen uitvallen dan ver
wacht werd. De Rijkskieslcringen kun
nen een personen-advies geven zoowel
voor de kwaliteits-plaatsen als voor de
vrije plaatsen.
Een onderdeel van de gewenschte bevre
diging was de mogelijkheid om over de
grenzen der kieskringen heen stemmen to
verzamelen. Dit kan nu voor do vrije plaat
sen over heel het land en voor do kwali
teits-plaatsen over die kieskringen, waar
een candidaat van eenzelfde kwaliteit wordt
geëischt. Nu is 't niet prettig voor een
kieskring, als tengevolge van dit systeem
een candidaat wordt ingeschoven. Maar
als men dit systeem wil kan men aan mo
gelijke onprettige gevolgen daarvan niet
ontkomen. En dat er soms „toevalligheden"
kunnen ontstaan, is bij geen enkel kies
stelsel uitgesloten.
Als men het aantal kwaliteits-zetels zou
willen beperken, dan zou het verzamelen
vau stemmen over geheel het land tè ge
vaarlijk worden.
Met kwaliteits-zetels doelt men niet op
specialisten, doch op menschen, die met
kennis en gezag ver bepaalde kwesties
in de Tweede Kamer kunnen spreken. Het
aantal te stellen op hoogstens 2/3,
en volstrekt niet lager, acht spr. zeer
gewenscht.
De kiescomité's zijn ook een onderdeel
van de bevrediging, welke men zich heeft
voorgesteld. Deze zijn niet afkomstig van
„St. Michaël", maar voortgekomen uit de
practijk, welke bij de vorige verkiezing in
's Hertogenbosch is gevolgd. De actie te
gen een geadviseërden candidaat of voor een
bepaalden candidaat is geoorloofd; welnu
dan moet men daarvoor toch een comité
mogen vormen, wil bedekte actie voor
komen worden. Er kunnen ook kiescomi
té's worden opgericht niet voor bepaalde
candidaten, maar voor d e geadviseerde
candidaten en bloc.
•Na deze uiteenzetting werden replieken
gehouden.
Daarna zouden de voornaamste, bespro
ken hoofdpunten, van het voorgestelde
kiesreglement in stemming worden ge
bracht.
Het aantal kwaliteils-zetels.
Voordat er gestemd wordt, komt nog een
vraag uit de vergadering, hoe het bestuur
zal handelen, als er besloten wordt, hot
aantal kwaliteits-zetels lager te stollen, dan
hoogstens 2/3 (het bestuur had 2/3 gewij
zigd in hoogstens 1/3) der te verwachten
zetels (dus 20 van de 30).
De Voorz. verklaart, dat, indien de
vergadering het bestuursvoor
stel (hoogstens 2/3) verwerpt, het
bestuur zich in de pauze zal
moeten beraden over de aan te ne
men houding.
Na deze verklaring was er spanning
in de vergadering!
En die spanning werd nog verhoogd,
toen prof. Barge uit Leiden (adviseerend
lid namens do Kalh. professoren) opmerk
te, dal hij nog geen enkel argument had
gehoord, waarom aan het cijfer van 2/3
zoo beslist moest worden vastgehouden!
Verschillende bestuursleden betoogen nu,
dat ongeveer 2/3 beslist noodig is, om ver
zekerd te zijn van het in de Tweede-Kamer
fractie gewenschte aantal kwaliteiten; om
niet te veel zotels aan het „toeval" over te
laten.
Ten slotlo wordt het voorstel van het be
stuur aangenomen met 53-24 stem
men (Leiden was onder de tegenstemmers).
De kiescomité's.
Het artikel betreffende de kiescomité's
wordt aangenomen met 64 tegen 12
stemmen.
Plaatsvervangers.
Het bestuur is tegemoet gekomen aan de
amendementen, die beoogden het afzonder
lik plaatsvervangers-instituut te doen ver
vallen (o.a. een amendement van Leiden),
en heeft het desbetreffende artikel gewij
zigd.
De vergadering kan zich biermede ver
eenigen.
Na deze drie belangrijke punten on
derwijl is er gepauzeerd komen de ando
re artikelen aan de orde.
Bij vele daarvan wordt veel gesproken,
maar belangrijke wijzigingen worden niet
aangebracht.
O.a. wordt over het
Centraal College
gediscussieerd. Mr. do Vink (Utrecht) vindt
het verkeerd, dat het Centraal College, dat
beslist over do vraag, welke en hoeveel
kwaliteits-zetels er moeten zijn, en hoe
doze over de verschillende kieskringen
moeten worden verdeeld, samengesteld ia
uit het Partijbestuur en de advisee
rend e leden van den Partijraad. Utrecht
wil daarin ook doen zitting nemen de
stemgerechtigde leden van den
Partijraad. Na breede discussie wordt een
desbetreffend voorstel Utrecht verworpen.
Verhouding tusschen kwali
teits-zetels en vrije plaatsen.
Na bestrijding van prof. Veraart (regle
mentscommissie) wordt aangenomen een
amendement van den heer M. v. Poll (Den
Bosch), dat in een kieskring of samenvoe
ging van kieskringen het aantal kwaliteits
zetels niet het maximum van twee derde
der daar te verwachten zetels mag over
schrijden".
Rangorde kwaliteils-zetels en
vrije plaatsen.
Tilburg had een amendement ingediend,
om niet altijd do kwaliteits-zetels te moe
ten laten voorgaan aan de vrije plaatsen.
Leiden verdedigt dit amendement bij mon
de van den heer Heemskerk. Bestuur en
vergadering gaan er mee accoord. Wan
neer twee derde van het kringbestuur hot
wenscht, en het Partijbestuur het goed
keurt, zal een andere volgorde kunnen wor
den vastgesteld.
De Voorz., wions leiding moeilijk en ge
moedelijk was geweest, sloot te ongeveer
zes uur de vergadering, die een vrucht
baar verloop had gehad.
PROF. DR. J. P. STEFFES.
Benoemd als hoogleeraar te Munster.
Men meldt uit Nijmegen aan de „Msb.":
Prof. dr. J. P. Steffens, hoogleeraar aan
de R.-K. Universiteit te Nijmegen, heeft
een benoeming naar de Universiteit to
Munster aangenomen en zal reeds bij den
a.s. herfst zijn ambt aldaar aanvaarden.
Prof. Steffes wordt te Munster opvol
ger van prof. Bölger, die als hoogleeraar
te Breslau is benoemd.
Prof. Steffes zal (e Munster hetzelfde
vak (godsdienstgeschiedenis) doceeren als
aan de Universiteit te Nijmegen.
R.-K. BOUWVAK ARBEIDERSBOND.
Tweede, lustrum.
Te Nijmegen vergaderde do R.-K.
bouwvakarbeidersbond, die er tevens zijn
tweede lustrum vierde. In de begroetings
vergadering, Vrijdag, voor hoofdbestuurs
leden en afgevaardigden, zette de voorzit
ter het doel van deze bijeenkomst uiteen.
Hij gewaagde van de gebeurtenissen, die
de fusie van de drie vakbonden (timmer
lieden-, kalk- en steenbewerkers- en schil
dersbonden) voorafgingen, wier samen
werking sedert niet te wcnschen heeft over
gelaten; ook met den Christelijken Bouw
vakarbeidersbond was de samenwerking
goed. Hij noemde den R.-K. Bouwvakar
beidersbond een groote macht in de arbei
dersbeweging.
Van verschillende zijden waren blijken
van belangstelling ingekomen, w.o. tal
van geschenken voor inwendige aanklee
ding van het hondsgehouw te Utrecht.
Een vertegenwoordiger der Duitsche
Chr. Vakcentrale sprak over de goede sa
menwerking tusschen de Duitsche en No-
dorlandsche bouwvakarbeiders en uitte
voor de laatsten de beste wenschen.
Ook voerden het woord vertegenwoordi
gers van de Ned. Christ. Bouwvakarbei
dersbond en den R.-K. Steenfabrieksar
beidersbond.
In de Zaterdag gehouden bondsvergade
ring. waarin de heer A. H. Smulders uit
Utrecht sprak over do beteekenis van de
R.-K. vakbeweging werd aangenomen een
voorste! van de afdeeling Apeldoorn en
Den Haag om het Bondsbestuur op te dra
gen bij het Werkliedenverbond aan te
dringen op besprekingen met de regeering,
die kunnen leiden tot de totstandkoming
van een rijkskinderbijslag.
De afd. Alkmaar drong er op aan, dat
aan het Doorluchtig Episcopaat zal wor
den gevraagd, in de bestekken van nieuwen
bouw of verbouw der aan liern rekenplich-
tige besturen vast to leggen, dat zooveel
mogelijk R.-K goorganiseerden te werk
worden gesteld. Dienovereenkomstig werd
besloten.
's Middags brachten do deelnemers een
bezoek aan Berg en Dal en de Heilige
Landstichting.
Gisteren werd éc vergadering voortgezet
en ges'oten.
Hongaarsch R. K. Kindercomtié.
Overzicht der werkzaamheden
Onder leiding van den weleerw. heer ka
pelaan J. de Roos, voorzitter, werd de al
gemeene districtenvergadering gehouden
van het Hongaarsch R. K. Kindercomité
in Nederland.
Kapelaan de Roos releveerde in zijn
openingswoord het succes dat in een jaar
werd bereikt, terwijl hij speciaal aandacht
vroeg voor het feit, dat het laatste trans
port het grootste was, dat ooit in Holland
binnenkwam. Spreker sprak dank aan allo
districtshoofden en vroeg om hun blijven
de belangstelling. Do berichten in de kran
ten, als zou de actie op verzoek der Hon-
gaarsche regeering stop gezet worden, zijn
absoluut onwaar, zoodat ieder om nieuwo
actie verzocht wordt. Tevens deelde de
voorzitter mede, dat een dezer dagen ont
vangen schrijven van Mgr. Knebel, duide
lijk maakt, dat de actie nog dringend noo
dig is.
De secretaris, de heer Jos. Krau, las
daarna de notulen voor van de laatste al
gemeene vergadering; deze notulen werden
na ampele discussie goedgekeurd.
Bericht werd dat Mgr. P. Stroomer deze
vergadering tot zijn spijt niet kon bijwo
nen.
De voorzitter leidde het vraagstuk in:
het ruilen van kinderen onder de distric
ten onderling. Besloten word dat deze ruil
niet mag geschieden zonder kennis en goed
keuring van het hoofdbestuur. Vooral het
vraagstuk: wat te doen met onhandelbare
kinderen, eischte oen zeer lange discussie;
besloten werd tenslotte niets te doen buiten
het hoofdcomité om.
Zonder discussie werden de statuten
goedgekeurd, waarbij door het district
Leeuwarden dank werd gebracht voor wat
het dagelijksch bestuur van het boofdco-
mitó in het efgeloopen jaar heeft gedaan,
terwijl het in zijn geheel bij acclamatie
werd herkozen. De heer Leo Speer uit
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Dinsdag 5 Juli.
Hilversum 1060 M.
12.00 Politieberichten.
12.302.00 Lunchmuziiok door het
Luuchtrio. D. Groenoveld, viool. A. v.
Leeuwen, cello. P. Jochemse, piano.
5.006.45 Concert door het A.N.R.O.-
orkosl. Soliste: Mej. Joh. Hoogewerff, alt
Pianobegeleiding van Egbert Veen.
6.457.15 Engelsche les voor gevor
derden.
7.157.45 Engelsche conversatieles.
7.45 Politieberichten.
10.30 Nieuwsberichten.
8.10 Kath. R. Omroep. Concert en le
zing. Met medewerking van het trio Gail-
lard. Mevr. Gaillaxd-Do Vreeze, viool; Ali
Gaillard, piano; Frits Gaillard, cello; al
len te Amsterdam. Mevr. Hólène Alhmer
van Gasselt, sopraan-zangeres te Tiel. Be
geleiding cloor den heer Lieven Duvosel
te 's-Gravenhage. Spreker: de Weled.
Gestr heer L. J. M. Febcr, ir. te 's-Gra
venhage. 1. Andante uit hel Trio opus 66,
Mendelssohn, Trio Gaillard. 2. Het jonge
Jaar (Gezello), Lod. Mortelmans, Mevr.
Hélóno Atrmcr v. Gasselt. 3. Dc Weled.
Gestr. hoor L. J. M. Feger, ir. Onderwerp.
Iudië en de Katholieken. 4. Trio opus 70
No. 1 in D-dur, Beethoven, Trio Gaillard.
5 Solvejgs Lied (Ibsen), Grieg, Mevr.
Hólène Athmer van Gasselt 6. La Bohè
me, Puccini-Alder, Trio Gaillard. 7. Mei
dans, (Herman Wirth), Lieven Duvosel,
Mevr. Hélène Alhmer van Gasselt. 8. Ma
mere l'oye, Ravel, Trio Gaillard. 0. Cru
cifix, (Victor Hugo), Fauvé, Mevr. Hé
lène Athmer van Gasselt. 10. Petito suite
uil de Childrens Corner, Debussy, Trio
Gaillard. 11. Villianclle, (Fródéric v. d.
ELst), O. E. Dell'Acqua. Mevr. Hólène
Athmer van Gasselt. 12. Spanische Tan-
zo, Moskowsky, Trio Gaillard.
Da von try 1600 M.
11.20 Daventry-kwartet on soliston
(contra alt, tenor, piano, humoristen).
I.202.20 Do Windoatt's band.
3.15 Voorlezing.
3.20 Muziekles.
4.05 Fransche les.
4.35 Orkestconcert.
5.20 Lezing: In the Baltic State.
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Dansmuziek.
6.50 Tijdsein, weerbericht, nieuws.
7.05 Dansmuziek.
7.20 Lozing: National baby week.
7.35 Sonates van Beethoven.
7.45 Lezing: Nature and het limitations
8.05 Vroolijke muz:ck van Liaa Leh-
mann. Het British vocaal kwartet. Or
kest.
8.40 De b-mol mis van Bacb (deel 2).
Uit York Minster. Koor. Philharmonisch
orkest.
9.50 Weerbericht, nieuws.
10.10 Lezing: Music and the ordinary
listener.
10.30 Variété.
II.0512.20 Dansmuziek.
„R a d i o-P a r i s" 1750 M.
10.50—11.20 Concert.
12.502.10 Orkostconcert.
5.055.55 Trio-concert (piano, viool,
cello).
9.0511.00 Fragmenten van „Romeo
et Juliette", Gounod.
Langenbcrg 469 M., Dortmund
283 IC, Mü ns tor 242 M.
1.252.50 Orkeslconccrt.
5.506.50 Liederen en vioolsoli.
8.2010.30 Marineconcert door de Ma-
rinekapel van Wilhelmshaven.
Königswusterhausen 1250 M.
12.208 05 Lezingen en lossen.
8.5011.10 Indiaansche gezangen door
Dorothea Johnston. Daarna dansmuziek.
Hamburg 394.7 M.
4.Ó5 Voorlezing.
6,20 Kamermuziek.
6.20 Orkestconcert.
8.50 Dorothea Johnston. Indiaanscho
Liederen. Daarna dansmuziek tot 11.10.
Brussel 509 M.
5.206.20 Dansmuziek.
8.2010.20 Orkeetconcert in do Dieren
tuin, Anvers.
FEUILLETON.
Aonn.11 door Compton Mackenzie.
Vertaald door Ellen Russe.
«Jj* rilt toch niet in vollen ernst heb-
T!,M>at berichtje uit High Life in-
protesteerde zij.
M bedoelt U?"
t dat gekke bericht, dat U besloten
l. [J6 eerstvolgende maanden in het
ta .gt° van de Andes door te bren-
eneinde gegevens te verzamelen voor
warspd over de Inca's.'
.M ik
'ad V'~jWeet 'k *s noSa* 8raPPig>
1ari>ng John dan verontschuldi-
r.flrt-1311-' ®aa*na bij dan zwakjes
\j,,' "Zlet U, ik ben er op ingeteekend."
hT/cen fucbt doopte miss Hamilton dan
TLt tje de Som.
Sbe* n 'De3t begrijpen, dat U bericht-
1 i'oln^r °Ver de voor3lobingen van uw
aie hebben, veronderstel ik, een
Ij,. waarde, maar dit kinderachtig go-
rec*ame *n do 00Sen van
zacht ge-
fecèid "oorea over gebrek aan waar-
sWi»eens ze^s meendo bij, dat zij iels
Vjfnj, Vaa Sebrek aan humor,
k; Jdj A *Q verband met liet belang,
eea hechten aan de gekste
Snj:, 1 eebngen, miss Hamilton geen
11 r^enj toen zij zijn aandacht
vestigde op een lang artikel in een van
de driemaandelijksche of maandelijksche
tijdschriften voor boekbeoordeelingcn, die
in de rookkamers van sociëteiten gelezen
worden met hetzelfde gevoel van wan
hoop, waarmede te laat gekomen reizigers
in stations het spoorboekje lezen. Dit ar
tikel was getiteld: „Wat onbreekt er aan
ons drama?" en was geteekend door een
min of meer doorzichtigen letterkundigen
schuilnaam.
„Ik ben zeker ook betrokken in die al
gemeene veroordeeling?" vroeg John met
en poging om opgewekt onverschillig te
zijn.
Was hij alleen geweest, dan had hij
kunnen nalaten zich in bijzonderheden te
verdiepen, maar aangezien hij zooveel ge
wicht gehecht had aan het bergen van on
belangrijk drijfhout, kon hij moeilijk in
miss Hamilton's bijzijn dit groote wrak on
opgemerkt voorbij gaan.
„Laat ons thans een oogenblik stilstaan
bij de rondste en bloze-ndste van onze ro
mantische plafond-engelen." Ha, ha, ha, de
vent denkt zeker, dat ik me daaraan zal
ergeren. Eigenlijk vind ik 't nogal grappig,
U niet? Nogal knap, bedoel ik. Hè? „Maar
waarom eigenlijk zouden we den heer
Touchwood ernstig opnemen? Hij is toch
slechts een opgewonden schooljongen, die
rond huppelt met een puddingschotel op
z'n hoofd, roepende: Laten we doen, alsof
ik voor een groot en gedwee publiek een
geharnast ridder ben. Laten we met do
woorden van een oud-romanticus, die de
bron en oorsprong was van al dit gothisch
namaaksel, den lieer Touchwood toeroe
pen:
En och wat deert U, Ridder sterk,
Zoo treurend om kritiek.
De zaal en galerij zijn vol,
Het stuk is lang vergaan."
,,'t Kan me niet schelen, wat hij over mij
zegt," verzekerde John z'n secretaresse.
„Maar ik neem het em wel kwalijk, dat
hij een paredie maakt op Keats. Ja, dat
neem ik hem hoogst kwalijk, 'k Zou wol-
eens willen weten, wie dit geschreven
heeft, 't Is nogal persoonlijk voor een ano
nieme beoordeeling."
„Zal ik het in het album plakken?"
„Natuurlijk," brulde de gewonde leeuw
met minachting. Tenminste John verbeeld
de zich op die manier het woord „natuur--
lijk" te hebben gezegd.
„Wilt U werkelijk weten, wie dit artikel
geschreven heeft?" vroeg zij een paar
oogenblikken later op ernstigen toon.
„Toch niet James?" riep het slachtoffer
uit in plotseling begrijpen.
„Nu ik kan U niet meer zeggen, dan dat
uw broer twee of drie dagen geleden een
exemplaar van heb maandschrift ontvan
gen heeft en een brief van de redactie. Ik
zocht uw brieven uit en zag het adres aan
den buitenkant. Later aan het ontbijt
opende hij den brief'en haalde er een chè-
que uit te voorschijn."
,,'t Is ook net iets voor James om mij
een blozenden plafond-engel te noemen,"
mompelde John. „Bovendien heb ik hem
verteld van Bertram en den puddingscho
tel, toen ze Perseus speelden. En 't is zoo,
James bewondert Keats niet."
„De stakkerd,' zei miss Hamilton barm
hartig.
„Ja men moet hem eerder beklagen dan
boos op hem zijn," gaf John toe, den
troost, die in dat woord lag, aangrijpende.
„Wat niet weg neemt, dat ik mot hem be
hoor te spreken over zijn gedrag. Het
staat hem natuurlijk geheel vrij minach
ting voor mijn werk to hebben, maar ik
vind, dat hij geen misbruik mag maken
van onze familieverhouding, om zoo'n per
soonlijken toon nee hcusch ik vind niet,
dat hij 't recht lieoft mij in een artikel een
ronden, blozenden plafond-engel te noe
men. We moeten niet vergoten, dat het pu
bliek er onkundig van is, dat James zelf
zoo'n vreeselijke mislukkeling is. Ik zou 't
heel wat minder erg vindon, als hij een
grooto pot was, die don ketel verweet, dat-
ie zwart ziet. Dan zou ik 't hem betaald
kunnen zetten, maar nu kan ik niets
doen."
„Behalve het in uw album plakken,"
stelde miss Hamilton glimlachend voor.
„En dan gaat m'n moeder hem nog wel
al het familiezilver geven. Nee, ik kan dit
gebrek aan fijngevoeligheid niet onopge
merkt voorbij laten gaan; ik zal er hem
vanochtend over spreken. Maar gesteld,
dat hij me vraagt, hoe ik er achter ben
gekomen?"
„Dan moet U 't liem zeggen."
„Kan 't U dan niet schelen?"
„Ik ben toch uw secretaresse, niet
waar?"
„Werkelijk, miss Hamilton, U bent toch
echtJohn zweeg. Hij wilde haar zeg
gen wat 'n pleister op z'n wond haar edel
moedigheid was, maar hij voelde, dat zij
liever had, dat hij praktisch bleef.
Het was typeererul voor den criticus, dat
liij kalm luisterde naar de beschuldiging
van wat John z'n huichelarij noemde, of
liever gezegd naar hetgeen John innerlijk
zijn huichelarij noemde; tegen James bo-
gon hij met hot overdreven openhartigheid
te noomen.
„Ik heb niets meer beweerd dan wat ik
jo honderdmaal in jo gezicht zeg," morkto
z'n broer op.
„Best mogelijk, maar om die roden heb
jo geen geld van me geleend. Jo vertelde
me, dat er binnenkort een artikel van jou
zou verschijnen over Alfred do Vigny. Jo
zei me niet, dat je geld opnam, voor oen
lijkrede voor mijn reputatie."
„Beste Johnnie, als je in beeldspraak op
mo wilt afgeven, wees dan rechtvaardig.
Je reputatie was een lijk, dat ik ontleed-
do."
„Goed dan," riep John nijdig uit, „geef
dan volgens jouw standpunt toe, dat je
een lijkschendcr bent."
„Intusschen," vervolgde James met een
lach, die bij hom bijna als een veront
schuldiging klonk, „ofschoon ik 't land heb
aan excuses maken, moet ik je toch op
merkzaam maken, dat 't geld, dat ik van
jc leende, werkelijk voor Alfred de Vigny
diende en dat dit een onverwacht meoval-
lcrtjo was. En om jo te bewijzen, dat ik
jo geen kwaad hart toedraag, hetgeen men
niet altijd van schuldenaren kan beweren,
hier is de cheque, dien ik ontvangen heb.
Ik moet eerlijk zeggen, dat je dien ver
diend hebt."
„Ik wil het geld niet hebben."
(Wordt vervolgd).
