Derde Blad.
gemeenteraadsverkiezing.
Voor een gezellig avondje, Mevrouw, laat u toch zeker VERHAGEN's parijsche wafels „rkumcfl" en „milko" halen?? Van elk een ons???
ARME FAMILIE.
Woensdag 18 Mei 1927
'^STADSMBEUWS
De lüst tier R. K. Staatspartij beeft het
nummer
gekregen.
Vanaf dit oogenblik moet ieder Katho
liek kiezer (es) onzer stad dit nummer vast
in het geheugen prenten, zoo, dat hij of
zjj op den dag der verkiezing Dinsdag
a.s. niet anders dan op lijst
10
kan stemmen.
Het mag en kan niet anders.
Door niemand late men zich afbren
gen van zijn onwrikbaar besluit, om te
stemmen op lijst
10
Het parool zij van nu af:
STEMT ALLÉÉN OP LIJST
10
brieven van een wandelaar.
iy
Ik moet beginnen met te zeggen, dat bet
niet meevalt mijn belofte, in den vorigen
brief gegeven, te houden. Niet dat ik te
gen de wandeling opzag, al was bet bitter
koud; daar komt men wel over heen. Ech
ter niet zoo gemakkelijk over alles wat
ten aanzien van ons nieuwe politie-bu-
reau "mrdt gefantaseerd en op den kop
ges'afe^n. 't Is al lichtelijk verwonderlijk
als men zoo hoort wat er zich al zoo om
dit bouwwerk afspeelt, boe uit den volks
mond dingen ter oore van de goegemeente
komen, die onmogelijk waar kunnen zijn.
Eerstens speelt men kie-ke-boe, waar
staat het? En daarin schuilt een tikje ge
zonde humor Men zegt dat er 's avonds
een lichthand komt op de Breestraat, die
om een hoek wijst naar het politie-bureau.
Nu is het ons inziens niet onlogisch,
dat men voor een gebouw als dit, toch
een meer waardige plaats had kunnen
kiezen. Wie stopt nu een monumentaal
gebouw buiten den gezichtskring cn wie
gaat nu toch den vreemdeling dwingen te
zoeken naar een politie-bureau dat toch
de vraagbaak van allen moet zijn. Was
daar geen betere plaats voor te vinden ge
weest. Het huis van wijlen notaris Coe-
bergh en dat daarnaast, op den hoek,
was een kostelijke plek geweest om dit
gebouw neer te zetten. En dan had de el
ders uitgesproken vrees voor vernieling
van bet aspect geen gevelbreuk geëischt,
docb intact had kunnen blijven bet mooie
front en achteruit bad men volop gelegen
heid gehad den buitendienst te doen func-
tioneeren; daar had men aan de Bree
straat geen spatje last van behoeven to
hebben Of wel een plaats op een terrein,
dat zich meer dan waar ook, uitstekend
voor een politiebureau had geleend en
waar bovendien nog -het grooto voordeel
aan verbonden was, dat het ligt aan een
grooto verkeersweg en toch nog in het cen
trum van de stad. En dan noem ik het
terrein van „Amicitia", oftewel „de bit-
lerschuur" op den Stationsweg. Eerstens
had geen kostbare huizenaankoop behoe
ven te geschieden; er was volop grónd, in
eigendom van de gemeente. Bovendien
had een tikje overleg en een beetje saam-
hoorigheid tusschen de verschillende dien
sten een pracht gelegenheid geschapen om
op dat flinke terrein al de diensten: brand
weer, geneesk. dienst te zamen te brengen,
wat bovendien gemakkelijk is en ook voor
delig, daar zij toch in de meeste geval
len op elkanders hulp zijn aangewezen. En
voor „de schuur" was het niet erg ge
weest. Alleen kan men er zich wat wre
velig over maken als men ziet dat een
ding waarvoor hij de leden zelve geen zier
animo beslaat, zulk een mooie plek in dit
stadsdeel moet innemen. Als wij de oude
archieven napluizen dan kunnen wij ons
hegrijpen dat, in den voortijd, toen het
sociëteitsleven nog eenig raison had, de
vroedschap aan zoo'n politiek na verwan
te en in de sociëteit den gemeentedienst
uitmakende burgers een zoodanig terrein
afstond!
Doch, nu leven wij in andere tijden en
privileges van voor jaren moeten wijken
voor wat het algemeen belang eischt. En
vooral heeft men ten opzichte van het
nieuwe politiebureau een schoone gelegen
heid laten voorbijgaan om aan een mooi
stadsdeel een monumentaal gebouw te-
scheppen, dat niet gezocht behoefde te
worden, doch dat het aanzien van dat
stadsdeel aanmerkelijk had verhoogd niet
alleen, doch de aan dit gebouw besteedde
groote kosten en enorme overschrijvin
gen eenigszins meer verdedigbaar ge
maakt.
Is het wonder dat de burgerij, die eerst
maar wat mompelde, doch nu luidop per
sonen, financiën, enz. bespreekt, daartoe
als vanzeive komt, omdat reers meer dan
i een jaar geleden de oplevering had moeten
geschieden en nu alles in een waas van
groote geheimzinnigheid ziet, die als het
tot een opklaring komt, wel een beeld zal
geven van een toestand, welke toch niet
doodgezwegen kan worden. Want als het
waar is wat zoo hier en daar verluidt dan
hebben we een politiebureau, cum annex is
doch ook een groote strop, die de burgerij
te betalen krijgt. Men "vraagt*gjkander af,
wie de schuld is van dit schoone drama
en men noemt volop namen. Laat men dit
nu niet doen. Ons kwam ter oore dat een
streng en nauwkeurig onderzoek gaande
is en we -zullen daarin moeten berusten en
afwachten. Alleen willen wij hopen, dat
de burgerij ten volle zal worden bevredigd,
opdat dat heen-en-weer-geslinger een ein
de neme en de publieke opinie bevrediging
vinde in het feit dat waar dit noodig is
recht worde gedaan.
EEN WANDELAAR.
De stemplicht.
Lichamelijk hulpbehoevenden.
Het blijkt, dat onze huisbezoekers nog
niet altijd weten, hoe gehandeld moet
worden, wanneer een kiezer lichamelijk
hulpbehoevend is en de hulp die hij op
den stemdag noodig heeft begeert zoo
schrijft de „Nieuwe Leidsche Crt." en wij
mc-enep, dat deze opmerking juist is.
Het blad vervolgt dan:
- Art. 78 der Kieswet zegl: Wanneer
blijkt, dat een kiezer lichamelijk hulpbe
hoevend is, kan de voorzitter van hot
stembureau toestaan dat hij zich doe bij
staan.
Hieruit blijkt drieërlei:
le. dat de Voorzitter van het Stem
bureau moet toestaan dat de hulpbehoe
vende kiezer zich doe bijstaan:
2e. dat de kiezer zelf beslist over don
bijstand n.l. door wien dat zal geschieden;
3e dat de hulpbehoevendheid bliiken
moet.
Volgens de Memorie van Antwoord
aan de Eerste Kamer bij de behandeling
van het ontwerp der Kieswet moet onder
dien bijstand ook zelfs gerekend worden
dat zoo noodig een ander voor den hulp
behoevenden kiezer met het stempotlood
de bedoelde keuze mag verrichten.
Het is dus onjuist te meenen dat men
een kiezer die aan verlamming lijdt, of
die sterk beeft, zoodat hij onmogelijk zelf
zijn stem kan uitbrengen, de hand moet
vasthouden, opdat de hand van den kie
zer, en die alleen, het stempotlood han
teert. In die gevallen kan wel degelijk
worden toegestaan dat een ander de hulp
verleent.
Verschillende beslissingen zijn er reeds
genomen die hebben uitgemaakt, dat hij
stand aan kiezers, die niet, zooaLs de
wet eischt, werkelijk lichamelijk hulpbe
hoevend zijn, tot vernietiging van de
stemming leiden moet. Daarom is simu
latie van hulpbehoevendheid ongeoor
loofd. Wij vertrouwen echter dat de Voor
zitters onzer Stembureaux in dezen een
billijk oordeel zullen vellen.
'raaggi—a—B—attaaa—a
Letteren en Kunst
Dr. P. J. H. Cuypers herdacht.
Woensdagavond om half negen werd de
herdenking van dr. Cuypers' eeuwfeest in
het Rijksmuseum te Amsterdam voortge
zet met een bijeenkomst, o.a. bijgewoond
door den burgemeester en wethouder Wi-
baut.
Eerste spreker was de architect, Jan
Stuyt, die een rede hield over Cuypers als
bouwkunstenaar.
Tweede spreker was pater B. H. Molken-
boer O.P., lector van de R. K. Universiteit
van Nijmegen.
Huib Luns sprak tenslotte over: Dr.
Cuypers, den grooten arbeider.
mot* Hajis EN HOF,
wat elke maand te doen geeft.
2e helft Mei.
Geef nu acht of op uw akkers in hot
eene of andere gewas ziekte zich vertoont.
Merkt ge iets bijzonders op, vraag dan uw
rijkslandbouwconsulent om raad Zoo
(reedt de Hooghalensche of zure
ziekte op een pront aantal velden op: zij
teekent zich af in do haver door onregel
matig gele plekken: de zieke planten zijn
smalbladig, grasachtig, min of meer krui
pend, de bladeren zijn in de lengterichting
gedraaid. Oorzaak: kalkgebrek. Veel min
der komt de Veenkoloniale Ha ver
ziek te voor, oorzaak: te veel kalk. Vaak
ziet men ze optreden op plekken, waar
'kalkhoopen hebben gestaan: de haver ,is
dan bronsachtig geelgroen, de bladeren
knikken halfweg en krijgen ddrre vlekken;
is de ziekte erg, dan verschrompelt de ge-
heele plant. Geneesmiddel: uitstrooiing van
50 Kilo mangaansulfaat per Hectare, liefst
tijdens een regenbuitje. Soms ziet men
bok haver met roodbruine afstervende blad
punten meest op oud bouwland. Vermoe
delijk is dit dan een soort van ontgin
ningsziekte, waartegenkopervitriool
kan worden aangewend: 50 a 60 Kg. per
Hectare. Ook compost is uitstekend, maa.r
in vele gevallen te duur. Gewoonlijk ver-
loont de ontginningsziekte zich eind Mei,
het kopervitriool wordt dan met de Chili
ineeëgd. Prachtige resultaten heeft men
hiermee, vooral in Drente, verkregen.
Het is nu ook de tijd om verschillende on
kruiden te vernietigen door uitstrooiing
in den vroegen morgen van fijngemalen
kainiet. Wilde kamillen, rits en diverse on
kruiden in haver, en korenbloemen in rog
ge, zijn legen het goedje niet bestand. Op
de breede, behaarde bladeren van herik,
dauwnetel, distel, korenbloem, wikke enz.
blijft, als de planten vochtig zijn, de kai
niet kleven en vernietigt ze. Daarentegen
glijden de kainietdeeltjes langs de gladde
bladeren dor jonge grasplanten, zonder,
blijvende schade aan te-richten. Uitdrukke
lijk verlange men echter fijngemalen kai
niet; ze moet stof fijn zijn en zooveel moge
lijk stuiven, en vóór het gebruik daarom
droog bewaard worden. Als regels gelden:
Strooi de kainiet uit als het onkruid 3 tot
5 blaadjes heeft; strooi vroeg in den mor
gen, ais tiet Ulihiulü flink nat rail <lt»
dauw is, óf na regen, wanneer zonneschijn
verwacht mag worden; strooi 600 tot 1000
Kg. per Hectare. Nauw is de groei der
gewassen begonnen, of de slak vertoont
zich ook alweer en vangt haar vernielings
werk aan. Menigen boer en tuinder heugt
het nog maar al le goed, wat schade do
slakken verleden jaar en ook in '25 heb
ben aangericht. En het regende vragen:
„Wat kunnen wij doen tegen de slakken-
plaag? De gewone middelen: keukenzout,
kalk e. a. falen als de slak in enorme mas
sa's optreedt. Het schijnt echter, dat nu
van uit Engeland redding wordt geboden.
Men nam daar in de laatste jaTen interes
sante poeven togen de grauwe en zwarte
akkerslakken. Do heer H. Lindeman te
Amsterdam vertelt er van in het „Tijd
schrift over Plantenziekten". Verschillen
de middelen, werden beproefd. Het doel
was te vinden een bestrijdingsmiddel, liefst
een droog strooipoeder, dat: lo. de slakken
doodt; 2o. de gewassen niet schaadt; 3o.
zonder machine 'en op eenvoudige wijze te
gebruiken is, en 4o. in groote hoeveelheden
legen een billijken prijs is te verkrijgen.
Men heeft dit nu gevonden in een meng
sel -van kainiet on fijngemalen kopersul
faat (kopervitriool): 1 dool van het laatste
op 20 d. kainiet, 't zij van de gewone in
den handel zijnde fijne kainiet, óf van de
fijngemalen kainiet, welke men ter bestrij
ding van het onkruid gebruikt. Men strooit
van het mengsel 400 Kg. per H.A. uit, bij
droog weer, en let wel: des nachts, als
de slakken vretende zijn; in elk geval vóór
zonsopgang, omdat daarna de slakken
zich spoedig in den grond of in andere
schuilhoekjes terugtrekken. In Engeland
verkreeg men bij onderscheidene gewassen:
haver met klaver, suikerbieten en erwten,
zeer mooie uitkomsten. Die goede uitkom
sten hieven achterwege, wanneer het mid
del werd uitgestrooid als er nog geen slak
ken boven den grond waren, bijv. 's avonds
om 9 uur. De slakken, die dan later kwa
men bleven ongedeerd, of althans in leven,
cmdat de stof slechts den voet raakte en
niet het gansche lichaam. Belanghebben
den, die nadere inlichtingen wenschen,
kunnen deze inwinnen bij den Plantenziek-
tenkundigen Dienst te wageningen.
In deze maand, bij warm weer, kan men
postelein zaaien: warmte en vocht
moeten hier samenwerken. Daarom make
men de bedden goed nat en beschutte ze
tegen uitdroging door bedekking of door
dagelijks te gieten, zoodra echter de jonge
plantjes te zien zijn. wat na een dag of
drie reeds het geval kan zijn, stake men
het gieten, 't Is nu ook tijd voor den b i e-
en zaai: in lossen, voedznmen grond,
die goed verteerden most hoeft ontvangen:
de grond mag niet kluiferig zijn. anders
„vergaffelen" de wortels, wat lastig en
onaangenaam is.
De IJsheiligen zijn voorbij: is het weer
nu gunstig (warm), dan logge meu de
Loontjes, althans een deel, later meer.
Ook de boon houdt van warmte; kou en
nattigheid doet ze verrotten of met „kwade
harten" voor den dag komen. Leg de boon
tjes niet te diep, vooral niet als uw hof nat
is In het laatste geval, als ge bang zijt
voor het verrotten, moet go eens een paar
druppeltjes slaolie door de boontjes roeren;
als ge dit met een deel doet, met een ander
deel niet, kunt ge misschien ervaren of het
middel tegen rotting inderdaad helpt.
Uw bleek- en knolselder ij kunt ge
nu uitplanten, maar niet vóór ge enkele
dagen reeds het glas, waaronder ze ver-
speend staan, hebt weggenomen, waardoor
de plantjes voldoende afgehard kunnen
zijn. Op verschillende bedden hebt ge
mogelijk last van de a a r d v 1 o o be
smeer dan een plankje met koolteer, be
weeg dit, geholpen door een tweede per
soon, bij zonnenschijn over het bezaaide
bed. zoo dicht mogelijk langs de jonge
plantjes; bij tien-, neon, bij honderdtallen
vangt ge dan de springers, die aan de teer
blijven kleven.
FINANCIEN EN OECONOMIE.
binnenland.
Coöp. Centrale Raiffeisenbank.
Winst 1926 f 384.100 (v. j. 700.843).
Het jaarverslag der Goöp. Raiffeisen
bank te Utrecht is thans verschenen. Me-
(logeucelü. wwdt Jat iiei iututal uauSvolo
ten Banken in 1926 in totaal 719 bedroeg,
zoodat 7 banken waren toegetreden in
1926 in totaal 719 bedroeg, zoodat 7 bau-
ken waren toegetreden in 1926. De rente
in rek.-courant bedroeg voor de aange
sloten banken: voor crediet en 41
voor debet, terwijl voor depots voor 1
jaar vast 4% rente word vergoed.
Onder de vereenigingen, aan wie ge
leend is, komt voor do Tuinbouw-aankoop-
Gentralo te Aalsmeer, wclko vereeniging
in liquidatie is. Tot dekking van het loo
pend risico op dezen post is voorzichtig-
heidshave een bedrag van 80.000 onder
crediteuren gehoekt.
Het winstcijfer over 1926 bedraagt per
saldo 384.100 (700.843). Na afschrij
ving en storting in het res. extra-fonds
volgens ar;t. 6 sub 6 der slatuten ad f 35,
resteert 382.208 (689.285). Voorgesteld
wordt, dit in 't reservefonds te storten,
waardoor de reserves zullen stijgen tot
2.835.744 (2.453.500). Voorgesteld zal
worden „reserve koersverschillen" met
80.000 te verhoogeu, zoodat deze dan
op 520.000 komt te staan.
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Donderdag 19 Mei 1927
Hilversum, 1050 M.
12.00 Politieber.
12.85—2.00 Concert door het trio S. L.
Gastrelli, viool. S. Metz.p^iano, S. Swaga-
makors, cello.
3.30.30 Uurtje voor wees- en zieken
huizen.
6.007.45 Concert door het H. D. O
orkest. Hendrik Kubbinga, bas.
7.45 Politieber.
8.10 Aansluiting van het Concertge
bouw te Amsterdam. Beethovenconcert, o.
1. v. Willem Mengelberg, le, 2e en 3e
Symphonie. Iu do pauzo concert door
Nico Treep, viool en Egbert Veen, piano
10.30 Persber.
Davenlry, 1600 M.
11.20 Daventry-kwartelen solislen.
1.202.20 Gramofoonmuziek.
2.45 Voorlezing: Natural hnistory of
Selborne.
2.50 Lezing: The growth of a plant fro'"
a seed.
3.20 Evensong van do Westminster
Abbey.
4.05 Kniples.
4.20 Brown quintet en M. Herbert,
sopraan.
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Dansmuziek.
6.35 Landbouwber.
6.40 Dansmuziek.
6.50 Tijds., weerber., nieuws.
7.05 Padvinderscauserie,
7 20 Lezing: I wish i had lived in the
eighteenth century.
7.35 Composities van Brahms.
7.45 Lozing: A stake in the country
1850—1878.
8.05 Symphonieconcert.
9.20 Weerber., nieuws.
9.40 Causerie.
9.55 Symphonieconcert (vervolg).
10.50—12.20 Dansmuziek.
„Radio-Paris". 1 7 50 M
10.50—11.20 Concert.
12.502.10 Orkeslconcart.
5.055.55 Klassiek uurtje.
9.0511.00 Concert. Impressionistische
en symbolistische componisten. Debussy,
Fauré, Dukas en Ravel.
Langenbcrg, 469 M.
1 252.25 Orkestconcert.
5.506 50 Orkestconcert.
8.50 „Pension Scholier", klucht van
Laufs. Daarna dansmuziek in café Corse
Dortmund
Konigswustorhausen, 1250 M.
en B e r 1 ij n 4S4 e n 566 M
3.207.40 Lezingen en lessen.
8.30 „Der alte Dossaucr", operette in 3
act en van Keszler en Winterberg. Hot
stuk speelt in Dessau in 1720.
10.5012.50 Dansmuziek.
Hamburg, 3 9 4.7 M
12.502.20 Orkeslconcert.
4.355.20 Weensche liederen voor or
kest cn bariton
r 2^*15 Dansmuziek.
6 207 00 Orkostconcen.
7.45 „Dokter Faust", gedichten en mu
ziek van Busoni. Daarna tot 12.10 Dans
muziek.
Brussel, 509 M.
6.206.20 Dansmuziek.
6.20—6.50 I/es.
8.20 Orkestconcert.
8.5510.20 Concert.
Nederlandsche Omroep-Vereeniging.
Gisteren is in Den Haag do oprichtings
vergadering gehouden van de Nodorland-
sclio Omroep-Vereeniging (N.O.V.).
Do vereeniging beoogt do beoefening ten
behoeve van haar leden van den draadloo-
zen omroep en zal daartoe, zoodra het vor-
oischte ledental zal zijn bereikt, een eigen
zendvergunning aanvragen.
Do vereeniging zal omvatten allen, die
niet uitsluitend wenschen lo bchooren tot
een der bestaande vereenigingen op con-
fessionecl-godsdienstigen grondslag.
gBSGEZOMPEM BÜEDEDEELIHG
FEUILLETON.
Roman door Compton Mackenzie.
Vertaald door Ellen Russe.
35)
„Nooit van 't dier gehoord," bekende
John.
„Zeg Viola," riep Bertram ongeloovig
oifc, „hoor je dat, hij heeft nooit van de
zeboe gehoord."
Viola was zoo ontdaan over haar oom's
onwetendheid, dat ze alleen maar treurig
kon glimlachen.
„Morgen zullen we 'm U laten zien," be-
•oofdo Bertram.
„Dank je wel. Het zal me 'n waar feest
®ju de zeboe te ontmoeten," gaf John ne
derig toe. „Hebben jelui nog meer vrienden
ta de dierenwereld, waarvan de naam met
sen Z begint?"
„En we zijn ook de farao-rat misgeloo-
Pen," bracht Viola haar broer in herinne
ring.
«Jelui laatste bezoek schijnt vol misluk
te afspraken te zijn geweest, 't Is maar
jood, dat jelui morgen weer gaan. Dan kan
ie uitleggen, dat 't niet jullie schuld was."
„Nee, dat was 't ook niet," zei Bertram,
«tiet was miss Coldwell d'r schuld."
„Ja,' Zei Viola. „Ze holde gewoonweg
\eral langs. En toen Bertram den sjim-
pansee een bruinen knikker gaf, in plaats
n-noofc' zoo<3at hij bijna een tand
ak) zei ze, dat 't wreed was."
in'! l'e voor, alsof dat wreed was,"
nde Bertram. „Maar hij was anders
woest-riijdig, hij spieet me 't ding dadelijk
terug. Maar op Maandag ruilde ik dien
knikker weer met Higgenbotham junior
voor twee gewono groentjes: ik zei tenmin
ste dat 'b die knikker was, maar eigenlijk
had ik 'm laten vallen, toen we op den
omnibus stonden te wachten."
Den volgenden ochtend nam John z'n
maatregelen en zond de bagage van de
kinderen naar Earl's Court, zoodat hij ze
direct naar huis kon brengen, als de die
rentuin gesloten werd en niet in de ver
zoeking zou worden gebracht op zijn be
sluit terug le komen: toen gingen ze op
weg naar Regent's Park, onder 'n hemel,
die zoo blauw was als Londen bij mogelijk
heid in de maand November kon produ-
ceeren.
Met z'n neef en nichtje als gidsen bracht
John een gezelligen, hoewel vermoeienden
dag door. Gedachtig de kritiek op miss
Coldwell's vluggen tocht, verwijlde hij ern
stig bij elke kooi, ofschoon bij cr zich van
te voren geen rekenschap van had gege
ven, hoeveel dieren do Zoo wel telde en
vreesde voor 'n lange lijst onbezochte be
woners op heb eind van den dag. Hij be
haalde een alleraardigsten triomf, toen hij
nog twee dieren ontdekte, wier naam met
een Z begon, namelijk del Zibet en do Zoril,
betgeen nog verhoogd werd, doordat beide
dieren nieuw waren voor de kinderen. Er
ontstond een twist met den bewaker van
het Reptielenhuis, omdat Bertram bijna
'n slapende krokodil met z'n zusje's para-
pluio blind sloeg, en nog een met den be
waker van de giraffen, omdat Viola, on
danks het ernstig verzoek de dieren "niet
te voeden, erin slaagde eentje te laten lik
ken aan een frambozenzuurtje. Werden er
ook onvermijdelijk enkele dieren overge
slagen, er waren daarentegen verschillen
de prettige verrassingen, bijvoorbeeld za
gen ze veel meer van het nijlpaard dan de
toppen van z'n neusgaten, die als twee
stukken modder op de watervlakte drij
ven; verder zagen ze den vermoedelijken
staart van 'n bever, een echtelijk tooneel-
tje dat zich tusschen twee ijsberen afspeel
de, een waarlijk duivelsche uitbarsting van
woede van den Tasmanischen duivel,
pracht gymnastische toeren van een wit
baby-luipaard; ze slaagden erin den neus
van den kangoeroe aan te raken; dc py
thon gaf een onmiskenbaar kronkelend
-teeken vap leven en een slaperige vruch
ten-etende vleermuis krabde opeens z'n
oor.
Zoowat tien minuten vóórdat dc tuin
gesloten werd, verklaarde John, die dood
op was en op onverklaarbare wijze z'n si
garenkoker vol apennootjes vond, dat 't
tijd was, om naar huis te gaan.
„O, we moeten toch nog even kijken in
heb hok van de bunsingen," riep Bertram,
en Viola sloeg haar handen ineen van ver
schrikking bij dc gedachte zelfs, dat zij 't
niet zouden doen.
„Goed," stcpide Jolm toe. „Ik zal drie
minuten op jullie wachten en ga dan lang
zaam naar den uitgang."
De drie minuten waren verstreken cn
daar do anderen nog wegbleven, liep hij
door, zooals ze hadden afgesproken. Toen
ze »hem niet zoo gauw inhaalden, als hij
verwacht had, wachtte hij 'n oogenblik en
keerde toen met een uitroep van ontstem
ming terug.
„Wat voor plezier kunnen ze vinden in
dien afschuwlijken stank," dacht hij, toen
hij het bunsinghok binnenkwam, om ze
moe te sleuren. Het hok was leeg, behalve
een wachter, die zich verveelde en aan z'n
thee dacht.
„Hebt U ook twee kinderen gezien?"
vroeg John bezorgd.
„Nee mijnheer, dit is het hok van do
bunzingen," antwoordde de wachter.
„Kinderen," herhaalde John geprikkeld.
„Nee mijnheer. Of ja," ik geloof dat er
een jongetje cn oen meisje hier waren,
maar ze zijn al 'n paar minuten weg. 't Is
sluitingsuur," vervolgde hij veelbelceke-
nend.
Jolm holde dood ongelukkig in de sche
mering door de verlaten lanen en zocht
overal tevergeefs naar Bertram en Viola.
„Iedereen eruit," werd aan alle kanten
geroepen.
„Twee kinderen," riep hij hijgend tegen
den wachter bij den uitgang.
„Iedereen eruit."
„Maar er zijn twee kinderen in den tuin
zoek geraakt."
„Sluitingsuur, mijnheer. Ze zullen door
'n ander bek zijn gegaan."
Hij loodste John door het tourniquet
naar buiten de straat op, zooals hij een
weerspannige gazel binnen z'n omheining
zou terugdrijven.
„Maar 't is ontzettend," klaagde John.
,,'t Is vreeselijk. Ik heb George z'n kinde
ren verloren."
Hij riep een taxi aan, reeds naar het
dichtst bijzijnd politiebureau, gaf daar
hun beschrijving en gebood den chauffeur
naar Halma House, Earl's Court Squaere
te rijden.
HOOFDSTUK VII.
Onder heb rijden naar Earl's Court
kwam John tot do overtuiging, dat het bij
zondere gevoel van ongerustheid, dat door
heb verliezen van twee kinderen teweeg
werd gebracht, toogeschreven moest wor
den aan een zich sterk rekenschap geven
van hun beweeglijkheid. Dikwijls genoeg
had hij voorwerpen verloren als goudstuk
ken, lucifersdoosjes cn belastingbiljetten;
maar bij hun verdwijning had hij zich al
tijd getroost met de wetenschap, dat ze
tijdelijk op de een of andere plaats ver
wijlden, en dat do oen of ander zo op den
een of anderen tijd wol zou vinden tot z'n
voordeel of lot z'n teleurstelling. Maar
Bertram en Viola kondon overal zijn; wa^
ren ze op het oogenblik ergens, dan kon
den zo voordat do taxi don volgenden hoek
was omgegaan, weer ergens anders zijn.
Het oenige gemis dat hiermee vergeleken
kon worden, was het missen van een trein,
waarbij het slachtoffer eveneens ontdaan
wordt bij de gedachte van do boweoglijk-
beid van het vermiste. Daarbij kwam nog
dit: was het logisch gesproken mogelijk
twee kinderen eerder dan oen gomiston
trein terug to vindon? Evenals do trein
konden ze door iemand anders gepakt
worden, maar behalve bij zigeuners, dio
vrijwel uitgestorven zijn, is do sport van
kinderen pakken tegenwoordig onbekend.
(Wordt vervolgd).
