REBUS.
WEEKREVUE.
ONS ZOMF.RTENUE.
Ik voel mij liefelijk gestemd, lezer, als de
zon weer schijnt en ik verheug mij er over,
dat zij dit nu reeds doet een week achter
een, een recordtijd haast in de historie van
ons' baccillcnrijke vaderland. Want dc
warmte van de lentezon is van ideeënrijke
kracht, zij geeft vermogen tot nieuwe da
den, zij schenkt initiatief aan wie zij koes
tert in haar warmte.
Dat staat vast.
Het is genoegelijk nu op straat te ver
wijlen en verpoozing te zoeken in het aan
schouwen van hetgeen de mensch, dank zij
de zon als nieuws demonstreert.
Nu ontwaken weer eigenschappen, die
in den ijzigen winter waren ingesluimerd,
de moed om de wereld te trotseeren, want
wie zal het wagen de eerste drager van de
stroohoed te zijn. Wio zal de moed bezitten
dc- stekelige blikken zijner medeburgers op
hals en rug te verdragen, zonder een spier
van zijn zonnig gelaat te vertrekken en te
blijven wandelen alsof hij niets bemerkte
van die algemeene prikkelende belang
stelling
Wie zal de eerste zijn, die bet wagen
zal, zich te vertoonen zonder vest, de len
denen omgord met een glimmend zijden
gordel, terwijl het smetlelooze overhemd
zichtbaar wordt door het los en luchtig
openhangend jasje, dat met de bewegingen
van den drager meezwiert, alsof het zeg
gen wil: ik moet wel mee, maar liever bleef
ik thuis?
Wie zaJ het wagen als eerste met een
shillerhemd te paradeeren voor Me ver
baasde oogen zijner medeburgers trotsee-
rend iedere conventie, alle uitgesproken
en onuitgesproken critiek ten spijt.
Daartoe behoort moed, vooral in ons
land; een groote dosis moed en soms ook
zelfverloochening.
Want behalve dat het zondig, is, de eer
ste te zijn, die met grotesk gebaar en fiere
pose over de grens van zomer en winter
heen durft stappen, schuilen er nog andere
gevaren in zulk een initiatief.
Veronderstel bijvoorbeeld, dat U het, als
eerste en eenige hebt gewaagd, een stroo
hoed op to zetten, uw vest uit te laten en
een shillerhcmd te dragen en U vat, aldus
gekleed, een kou op het achterbalcon van
de tram, dan bent u toch voorgoed voor do
geheele wereld gecompromitteerd.
U voelt dan een kleine kitteling in
keel, en IJ verduwt hel manhaftig, want
in zoo'n kleeding hoesten, dat zou absurd
dat zou funest zijn. Als u dat echter ten
koste van veel opofferingen en inet het
trekken van de aller-onmogclijksle gezich
ten is gelukt, verplaatst die kitteling zich
echter naar hun neus en dan wordt de
toestand ernstiger. Dat houdt IJ niet, heslist
niet. U probeert van alles, u wrijft met uw
wijsvinger horizontaal over het midden
van uw neus en tenslotte komt de eerste
„HatschilMl
Dan is U niet meer te temmen en volgt
er in den regel een zeer ernstige serie,
waarbij alle bewoners van het achterbal
con gezamenlijk slaan to tellen, hoeveel
Hatchi's u er achterelkaar kunt uitgooien
Dan staat U, als eenling in uw zomer-
costuum, absoluut voor schandaal.
Uw medereizigers doortintelt dan een
opwekkend gevoel van „schadenfreude"
omdat u zoo idioot was om nu reeds
zomerklceding te verschijnen en nu uw
trekken behoorlijk thuis kijgt. U was de
c-erste en dat mocht niet, waarom moest
U nu juist den toon aangeven.
Dat was niets anders dan opschepperij,
want al loopt, zoo gauw het begint te zo
meren, iedereen graag met een stroohoed
ïn zonder vest, niemand mag de eerste
tijn.
niet je verkeerde bril op zet, want dan
indt je dat getril van die „smaragden
laggeljes" om het op je zenuwen te krij-
jen. En die gouwe regen? „Mooi", ja,
maar probeer niet, om er 'n trosje van te
plukken, dan krijg jo den veldwachter
aan jo nek. Jakkes, wat flikkert die zon
in die ruiten, je oogen doen er pijn van,
en zoo'n grijs-rieten dak is toch veel
mooier dan rooie pannen, maar ze ver
dwijnen, die rieten daken, och, 't heele
leven, vervlakt, we worden nummers. Nou
pikt die zon op dat kruis weer in je
oogen en, rustig is 'l hier ook niet, want
dat vcrwenschte gehamer op dat aam
beeld't houdt maar niet op. Kom,
dan loopen we er vlug voorhij, dan ruiken
die stank van de verbrande hoeven
an dat paard, dat ze daar aan 't bc-
zijn, niet. Aan 't eind van den
zandweg met z'n mulle karspoor, waarin
je ieder oogenblik uit glijdt en dat jo
echoenen ontoonbaar maakt, sta je even
stil, je kijkt om naar 't „verbloeden van
do scharlaken zon" en jo mompelt: „mor
gen weer regen, prettig vooruitzicht".
Schoonheid zien is 'n tegengif voor slecht
gehumourdheid. Maar om schoonheids-
sensatie bewust te ondergaan, is 'n tikie
inspanning nooclig, 'n wil, 'n morecle
kracht, die ons innerlijk dwingt ons ge
heel en al als 'n deel van die groolsch-
heid te gevoelen. Hiervoor is noodig, dat
wc op die oogenhlikken onze winst- cü
verliesrekening, onze promolie-idealcn,
onzen uil verkoop wegens verbouwing, he
graven onder de gevallen blaren in :r
sloot, die dan gewoonlijk heel dicht hij is.
Ik weet wel, dat het, in dezen lijd van
razend zaken-gewirrewar, op z'n zachtst
genomen, idiotenwerk wordt genoemd,
als jb iemand overhalen wilt, de lekker-
glad-aanvoelende briefjes van tien gulden
die-io zuchtend cn mopperend verdiend
heeft, te laten liggen voor wat gralis-tc-
bekijken, alledaagscke zonne-goud. Die
poging valt gemakkelijk te ridiculiseeren:
„eet er maar van nou jij!5' En toch,
en toch heeft door alle eeuwen heen geen
sterveling zich ooit kunnen onttrekken
aan schoonheids-almacht en.... aan de
hypnose der blijheid. Als ik ooit van m'n
leven minister van binnenlandsche zaken
word. krijgt ieder ziekenhuis z5n eigen
goed-betaalden grappenmaker! Dat is ze
ker zoo noodig als morphine. Let eens op,
hoe in 't dagclijksch bestaan, dc schoon
heidszin, hij moge dan soms ruw, of min
of meer verfijnd lijken, je hij de keuze
van t geringste voorwerp leidt. Kijk eens
naar je jongste van enkele maanden, hoe
die, onbewust de handjes strekt naar
kleurig blinkend ding en hoe 't hunkert
naar de terugkomst van den grappenma
ker, den man uit de „apenschool5'. Het is
het verlangen bij onze geboorte mee ge
kregen, om ons leven uit de branding der
maatschappij veilig te brengen in 'n sfeer
van schoonheid en levensvreugde. Vriend,
jouw levensvreugde is aan 't beschimme
len. Over de kleinste kleinigheden kun je
soms niet meer heen. Dat moet nou maar
es uit zijn. Je klaagt er over dat je kaal
wordt, doe dat niet, wees dankbaar, dat
je nou niet meer „roos"5 in je haren krij
gen kunt. Jo vindt het lam, dat jo nog
geen Ford je hebt kunnen aanschaffen,
om naar je kantoor te rijden, bedenk- dat
je uilverkoren bent boven zooveel men-
schen, die rbeumatiek in d'r kniecjn heb
ben en daarom niet eens fietsen kunnen.
Je vliegt 's nachts uit bed, omdat
vrouw snurkt, da's .idioot. Suggereer
zelf, dat dat gesnurk dc motor van 'n vlieg
tuig is, dan zweef jo vanzelf in
„C5est la manière do vivre qui fait la vie'
Dat spreekwoord maak ik daar
gauwigheid, expres voor jou.
Wat schrijf je toch van 'n Aardsch
Tranendal? Ik zie geen dal en ik zie nog
veel minder tranen. Stel je voor: ,,'n dal
vol tranen", waar baalden we de werk
vrouwen vandaan, om den boel op te
dweilen? Als er bij mij tranen komen,
dan heb ik me tranen gelachen. Ik heb
het volste recht om dit leven to noemen
n „Aardsch Geneuchtenvak."
Hoeveel schepselen loopen er, die geen
zon, geen kleeren, geen eten en geen dak
hebben? Noem er me één in de heelo stad.
Nou zoolang iemand dat heeft, verbied
ik hem 't leven 'n aardsch tranendal te
noemen. Jo hebt toch zeker nog wel 'n
herinnering aan onze goedo vriend Frans?
Ik zal je eens vertellen, hoe die de weder
waardigheden in 't leven opvatte. Hij was
twee maanden getrouwd en ik zat bij hem
op visite. Er wordt gebeld. De juffrouw
van éénhoog roept:
Meheer, daar binnen die behangers
▼oor U.
O, die komen m'n meubels wegha
len, zegt Frans.
Weghalen?
Ja, ik hel) ze op afbetaling cn
dc tijden zijn duur, sta op, die stoel van
jou moet ook mee.
Hij trekt z'n jas uit, helpt gedienstig
do drie behangers z'n meubelen naar be
neden brengen, en, als dat gedaan is,
zet-io 'n groote houten koffer op één
kant, gaat kalmpjes door met schilderen.
En, merk ik op, moet dat hier nou
voorlaan zoo leeg in je kamer Wijven?
O, nee, strakjes ga ik naar 'n andere
meubelzaak en dan kies ik 'n blauw pa
troon uit, ik moet variatie hebben, zie je,
niet to lang op één kleur kijken.
Ik wil maar zeggen, zwaarmoedige
vriend, doe met je levens-pech, als onze
wedcrzijdsche vriend Frans met z'n af-
■Jbetalings-meubelen. Ik zat eens naast 'ir
juffrouw, die 'n krant las en op eens be
gon to heven en ik vroeg belangstellend,
wat haar scheelde.
Ja, ik lees daar, dat er 'n dieren
temmer in Berlijn alle avonden voorstel
lingen geeft met zeven leeuwen. Stel je
nou toch es voor, dat die beesten losbre
ken!
Je ziet er is verschil tusschen tobben
en tobben, maar, als je er eenmaal moe
begint, weet je niet, waar je. er mee uit
scheidt.
Jij zei me laatst: ,,'n Mensch weet
nooit, hoe-ie 't met jou heeft." Maar is
dat niet doodnatuurlijk? Probeer je nou
cs voor te stellen, dat iemand in letter
lijk alles 'n tikje humor ziet: humor in
den ernst, waarmee jij over staatsaangc-
Icgenlicden redeneert en schrijft; „het wil
ons voorkomen„het ligt voor de
hand„wij leggen er speciaal den
nadruk op„TesumeercEdc kunnen
wij zeggen....", o, die heerlijke deftigh
den, maar kan ik 't helpen, dat je me,
terwijl jo al dien ernst stond te verkon
digen, 'n caricatuur toescheen, omdat
eindje van je strikdasje hoven je boord
in do hogte stak? Ik heb 't stikoin uit
geschaterd. En wat zou 'n mensch meer
goed doen: 'n ernsligen speech over so
ciale aangelegenheden of 't eventjes
schudden van z'n lever? Vraag het
vooral nu eens aan je huisdokter.
Geloof me: de wereld heeft humor noo
dig, goede,, echte humor. Kijk maar rond,
zetten de mensch en er geen geestelijken
borrel op? En wat voor 'n borrel soms!
Vriend, nou inag je mo 'n heel nijdige
brief terugschrijven en ik zal lachen,
lachen, totdat jij me van hier hoort
dan doe je vanzelf mee. Ik heb net zoo
goed 't recht besmettelijk to zijn als
jij. Waarom ik m'n brief aan jou .1 dezen
vorm heb gegoten? Omdat ik, met
honderden Aardsche Tranendalers zou
willen toeduwen: Redt jezelf toch van dc
zwartgalligheid. Het komt ér nou precies
op aan, hoe je de kljine verdrietelijkhe
den van 't leven opvangt. Je kunt, als j<
likdoornpijn hebt, 't humeur van jo heele
gezin vergallen, maar je kunt ook droo:
weg de opmerking"lanceeren, dat jc zoo n
pijn hebt „aan de oogen van jo eksters''.
Toen m'n vriend de kunstschilder op z'n
zolder-atelier neerlag na z'11 zevende
maagbloeding, zei-ie:
De zevende! Ik vind'het "n slordig
idee dood te gaan, na zoo'n oneven getal*.
Laten we ons aan elkanders optimisme
verwarmen o, nee, droog houen in dit
aardscho tranendal.
Nóg zie ik m'n moeder in haar laatste
uren tegen me lachen:
Daar is degrappenmaker
weer.
't Woord grappenmaker kan wijding
hebben. Daarom: „Hel leven is 'n trage
die. Hoerah!''
„Nieuwe Eeuw."
LIED VAN DEZEN TIJD.
MODERNE MOEDERS.
Schatjelief, je moet gaan slapen,
Dat is heel gezond voor jou.
Want Mamaatje moet vanavond,
Nog een heele poos op sjouw,
'k Kan toch niet thuisblijven schatje
Heel alleen voor jou pleizier,
Dus, nu zoet en- stil gaan slapen
En niet huilen lekker dier.
Als je groot bent, mag je ied'ren
Avond met je Maatje uit.
Maar misschien ga je dan liever
fs Avonds met een ander uit.
Kind, dan krijg jo mooie kleeren
En de fijnste spullen aan.
Maar vanavond moet je, schatje,
Zoet en lekker slapen gaan.
Moeder, dio op het punt staat
uit te gaan, spreekt bij de wieg
van baar kleine.
Scbatje, lig toch niet te schreeuwen
Kind wat ben je nu toch stout.
'k Zal je klappen moeten geven,
Hoeveel ik ook van je houd.
Hoor je vader maar eens roepen,
Of ik nooit met hem meega!!
Ik moet weg, dus stil nu, anders
Krijg ik ruzie met je Pa.
Nu moet ik me nog gaan kleeden,
Dat is allemaal jou schuld.
Met jou ongehoorzaamheden
Heb ik veel te veel geduld.
'k Zal wat strenger moeten worden,
Want jij bent heel stout en slecht.
En indien jij zoo blijft doorgaan
Komt er niets van jou terecht.
Alles hel) ik je gegeven.
Tot een schoone luier toe;
Den jo dat beroerde schreeuwen
Slouterik, nou nog niet moe.
Nou hoor, Tc kan niet langer blijven,
.Sobreenw maar tot je niet meer kan,
'k Ga den heelen avond dansen
En dan hoor 'k er toch niets van.
KALENDER DER WEEK.
N.B. Als niet anders wordt aangegeven
in deze week iederen dag Gloria en Credo.
ZONDAG 8 Mei. Der de Zondag na
1J u s c h e 11. Mis: Jubilate. 2e gebed
d. Verschijning v. d. Aartsengel Mi
chael; 3e v. h. octaaf v. d. H. Joseph; 4e
octaaf van Kerkwijding. Prefatie v.
Paschen. Laatste Evangelie v. d. verschij
ning v. d. H. Michael. Kleur: W i t.
Laat ons juichen voor God cn een lof
zang zingen voor Zijn H. Naam (Introi-
tus). Want toen wij dwaalden heeft God
ons het licht der Waarheid getoond om
ons weer terug te brengen op den weg
der gerechtigheid (Gebed). Als gerecht
vaardigden moeten wij nu leven, ons ont
houdende van zinnelijkheid; onder de
(moderne) heidenen (van onzen tijd) moet
ons levensgedrag uitblinken door 11a te
streven alles, wat met ons heilig katholiek
geloof in overeenstemming is. (Gebed en
Epistel). Bij do vervulling van dezen du
ren plicht helpe ons God (Gebed en stil-
gebed). Dan zullen wij ten volle de vrucht
van Christus' lijden, de Verlossing, deel
achtig worden (Alleluja-vers). Evangelie
en Communie spreken ons reeds van
Christus' heengaan naar Zijn Vader.
NJB. Waar vandaag dc plechtige uiter
lijke viering plaats heeft van den H. Jo
seph, Patroon der geheele H. Kerk, mo
gen alle H. M. Missen, behalve de II. Mis
voor de parochie, zijn van het Bescherm-
fcost v d. H. Joseph. Mis: Adjutor. In
stille H.II. Missen: 2e gebed v. d. Zon
dag; 3e v. d. verschijn'ug. In gezongen
H.H. Missen geen derde gebed. Prefatie
v. d. H. Joseph. Laatste Evangelie v. d.
Zondag.
MAANDAG 0 Mei. M i s v. tl. Octaaf
dag v. h. Wijdingsfoest der Ka
thedraal: Terribilis. 2e gebed v. d H.
Gregorius van Nazianzc; 3o v. h. octaaf
v. d. H. Joseph. Prefatie van Paschen.
Kleur: Wit
DINSDAG 10 Mei. Mis v. d. Over
brenging v. d. reliek v. d. H. Ba-
v 0: Gaudeamus. 2e gebed v. d. H. Anto-
nius; 3e v. h. octaaf van St. Joseph; 4c v.
d. H.H. Gordianus en Epimachus, Marte
laren. Prefatie v. d. II. Joseph. Kleur:
Wit.
Een gedeelte van dc overblijfselen van
den II. Bavo 11.I. een deel van een arm-
been. werd door de geestelijkheid van dc
stad Gent aan do Haarlemmers geschon
ken onder belofte van wedcrzijdsche ge
meenschap van goede werken voortdurend
te onderhoud; :i en enkele andere voor
waarden. De overbrenging" der genoemde
reliek wordt heden herdacht.
WOENSDAG 11 Mei. Mis v. d. Oc
taafdag van h e t Bescherm-
TROUBADOUR.
Anecdcten van beroemdheden.
Victor Hugo was dol op brood. Eens,
toen hij in een hotel te Brussel aan de
table d'höte zat te dineeren, merkte een
gast, die naast den dichter zat. zonder
eenige kwade bedoeling op:
„Ik kan wel zien, meneer, dat u een
Franse liman bent".
„Hoezoo?" vroeg Victor Hugo.
„Omdat u zooveel brood eet", deelde do
ander mee.
„En ik kan wel zien, dat een Belg
bent, meneer!" merkte de groote auteur op
„Hoe ziet u dat dan?"
„Omdat u van alles veel eet", verklaar
de nijdig de schrijver van „Les Miséra-
bles".
Een hekend Amerikaausch rechtsge
leerde, Gockran, probeerde zijn collega's
ervan lo overtuigen, dat de dood op den
electrischen stoel een omnenschelijkc
straf is
Om zijn beweringen klem bij te zetten,
vroeg bij het oordeel van Edison.
Tot Cockran's groote teleurstelling ver
klaarde Edison, te mogen aannemen, dat
dc eleclriciteit iemand een snellen enpijn-
loozen dood bezorgt.
„Veronderstelt u dat maar?" vroeg dc
rechtsgeleerde. Weet u dat niet eens met
zekerheid te zeggen?"
„Neen", antwoordde Edison droogjes,
„ik heb het immers nooit aan den lijve
ondervonden.
Toen Edison voor den eersten keer een
reis naar Engeland had gemaakt, vertelde
hij ieder die het wilde hooien, dat de En-
gelschen geen initiatief hebben en dat zij
nooit een uilviuding van beleekenis zouden
doen Zijn kennissen, die hem vroegen,
boe hij tot die conclusio was gekomen,
kregen ten antwoord:
„Omdat zij zelfs niet de minste variatie
in bun eten weten lo brengen!"
Edison kreeg weer eens een journalist
op bezoek en met eindeloos geduld beant
woordde de grijsaard de vragen hem door
bet jongmensch gesteld.
„Dus mr. Edison zei de reporter op
een gegeven oogenblik, „als ik bet goed
feest v. d. H. J 0 s c p lï: Adjuïor. 2o
gebed v. d. H. Gangulpbus, Martelaar.
Prefatie v. d. H. Joseph. Kleur: W i t.
DONDERDAG 12 Mei Mis v d. H X <•-
reus, Achoilles en Domitilla, Maagd en
Pancratius Martelaren: Eccc oculi. 2e ge
bod Goncodo (ter ocre van Maria); 3e voor
Kerk of Paus. Geen Credo. Prefatie van
Paschen. Kleur. Rood.
Nereus en Achilles waren in dienst van
Domitilla, achternicht van keizer Domitia-
tus. Allo drie ondergingen zij den mar
teldood, omdat Domitilla op aandrang van
hare dienstknechten het verzoek van den
zoon van den heidenschen consul 0111 hare
hand heeft afgewezen.
Pancratius is als knaap van 14 jaren*
om zijn hardnekkig weigeren 0111 aan do
afgoden te offeren, onthoofd.
VRIJDAG 18 MeL M isi 'I H. n -
fried, Bisschop en Belijder: Slatuil. 2o
en 3e gebed als gisteren. Geen Credo. Pre
fatie van Paschen. Kleur: W i I.
Ansfi'ied was een Brabantsche graaf,
die na zijne bisschopswijding de Kerk
van Utrecht ongeveer 15 jaren zeer waar
dig heeft bestuurd cn beroemd is gewor
den om zijne groote godsvrucht tot do II.
Maagd Maria.
ZATERDAG 14 Mei Mis v. d. II. Kg-
I) e r t. Belijder (Zie in het Feesteigen dor
Heiligen v. li. Bisdom Haarlem op 27
April): Justus 2o gebed v. d. H. Bonifit
ems; 3e voor den Paus. Geen Credo. Pre
fatie van Paschen. Kleur: W i t.
De TT. Eghertus is do leermeester v. d.
II. Willibrordus. die door hem met olf
gezellen naaf onze gewesten is gezonden
om het II. Evangelie te verkondigen.
In dc kerken der E.E. P.P. Franciscanen:
Alles als in bovenstaande kalender, be
halve:
ZONDAG. Gedachtenis van het Wij
dingsfoest der kathedraal valt weg.
MAANDAG. M i s v. d. II C. r e g 0 r i u
van Nazianzc: In medio 2e gebed
v. li. Octaaf v. d. H. Joseph.
DINSDAG. M i s v. d H. A n 10 n i 11 s.
Bisschop 01 Belijder: Statuit. 2e gebed
v. h. octaaf; 3e v-. d. H.H. Gordianus cn
Epimachus
WOENSDAG. 2e gebod v. d. 7 Z. Julia
nus van Valle, Ladislaus van Gichiiow en
Vivnldus, Belijders.
VRIJDAG. Mis v. d. II. Petrus Re
gal a t u s, Belijder: Caritas.
ZATERDAG. M is v d 7 P-lronÜ-
la van Troyes, Maagd: Dilexisti. 2e
gebed v. d. H. Bonifacius; 3e voor den
Paus.
AIJL M. KOK.
Amsterdam.
Pr.
Oplossingen van deze rebus worden
Onder de goede oplossers zal een bloemvaas
Donder Ja j. 12 uur v n>
vorden verloot.
begrijp, hebt gij ook dc eerste spreekma
chine gemaakt".
„Noen, waarde vriend", antwoordde de
gastheer, „zeg dat niet. Die eer mag ik mij
niet toeëigenen. De eerste spreekmachine
werd in den grijzen oertijd gemaakt uit
een rib.
ANECDOTEN.
De charleston.
De dansende paren bielden plotseling
op, toen een door de zon gebrand man bin
nentrad, wiens ganscbo gestalte beefde en
waggelde. Met luid handgeklap werd hij
begroet
„Welkom, oude vriend!" zei de gastheer
en hij schudde hem de hand. „Van harte
geluk gowenscht Ik had nooit gedacht,
dat iemand, die zoo juist uit hel hart van
Afrika is teruggekeerd, onmiddellijk zoo
voortreffelijk dc charleston zou kunnen
dansen!"
„Charleston?" riep de ander verbaasd
uit. „Ik heli de koude koorts!"
Dc wensch van den ter deed veroordeelde.
John Dusking was ter dood veroordeeld.
„Het "is gebruik", zei de president der
rechtbank, „dat een ter dood veroordeelde
nog een wcnsch kenbaar mag maken.
Wat hebt u te vragen?"
„Ik hen in 't geheel niet muzikaal," zei
John. „maar mijn wensch zou toch zijn
nog in de pcrfektic te loeren pianospelen!"
Aan de biertafel.
„Nou houdt toch alles op! Daar lees ik
i:i dc krant, dat het professor Glyceriuski
gelukt is, met ziju nieuw serum, ernstig
zieke ratten weer gezond te maken. Nou
maken ze de half doode ratten weer ge
zond, dc schobbejakken!...."
Liever terugkomen.
Jongeman: „Is Edna's vader-oh
mijnheer Konings thuis?"
Bediende: „Zeker, mijnheer! Komt u
binnen!"
Jongeman: „Eh.... ik zal op con ande
ren keer wel eens terugkomen l"
Vochtig geworden zeul.
Als bet zout in bel zoutbuaje vochtig
geworden is, legt men er O tot 8 rijstkor
rels in. Deze trekken het vocht tot zich,
cn het zout wordt weer droog cn blijft
droog op deze manier. Van dit middel
kan men alleen voordcel trekken als men)
een zoutbusjo gebruikt, want hel dekvt
hiervan verhindert, dat de rijstkorrels
meekomen bij hot zouten van het «ten.
Regenvlekken op bruine schoenen.
Deze kunnen verwijderd worden door
zo voorzichtig met 'n lauwe, zeer zwakke
oplossing vin soda in te wrijven.
Pluchen meubels
dio stoffig en verbleekt zijn, kunnen
schoongemaakt worden met een tamelijk
harde horstel, dio in verdunde azijn ge
doopt is Idcel azijn 3 doelen water)-
Dezo behandeling geeft een goed resullau-.
daar de kleur van dc stof hierdoor ooi*
helderder wordt.
Vlekken van olieverf of lak
kunnen verwijderd worden door een op
lossing van 1 deel terpentijn en 2 doelen
amoniak, dat in een flesch gegoten work
cn vóór liet gebruik goed door elkaar
geschud wordt. Met een Japjo of penaeci
worden de vlekken bevochtigd en na beni
ge irinuten verwijderd door wrijven D>c"
een wollen lap.
Vetvlekken op fluweel
kan men gemakkelijk op do volgende ma
nier verwijderen; schoon zand wordt
goed gewarmd, in ccn linnen jakje ge
daan-en hiermee drukt cn wrijft men
licht op do vlek, totdat dezo opgezogen 1
Is het U bekend:
Dat gij inktvlekken uit gepolitoerd of
geverfd bout kunt verwijderen door zo
zoo spoedig mogelijk le wrijven met ecu
mengsel van sigarenazen eu water; zip»
ze oud, week dan eerst met vrat molk:
gebruik vooral geen azijn want dat maak';
de politoer dof;
dat gij jodiumvlekkcu kunt reamijde-
ren door zo te belton niet water on dftoi-
11a met oen kristal le bestrijken mot ow-
dcrzwavelzuvo soda;
dat gij roestvlekken uit wiïTe hatoo:»
0i linnen kunt maken door er ral zu
ringzout op le strooien en beren «terko
wasem te houden? -L
