)e r d e Blad.
\RME FHÜILSE.
Dinsdag 12 April 1927
KEBfCKSEUWS
Mgr. OTTOKAR PROHATZKA t.
Bisschop van Szekessehervar.
1858—1927.
Onze correspondente lo Boedapest
thrijft ons:
Do Roomsch Katholieke Kerk in Hon-
xijo heeft met het overlijden van den
isschop van Székesséhèrvar, Mgr. Otto-
Prohatzka, een groot en zeer vor
stelijk man verloren.
Ook ons trof het plotseling bericht van
heengaan, want hij was voor ons
onbekende
Twee maal mochten wij do hoogo eer
iuieten in Székesséhèrvar de gast van
gr. Ottokar Prohatzka te mogen zijn.
De eerste maal kwamen wij uit Rome,
had ons de eminente Pater-Jezu et
inga, bij de bezichtiging van het Kol-
pum Germania Hungarium, verzocht
in Mgr Prohatzka, namens zijne vele
oede bekenden, de groeten over te wil-
D brengen.
Mgr. Ottokar Prohatzka was te Rome
,cu onbekende. Het was in de „Eternal
ity'\ dat hij aan de Universiteit zijn
abbel Doctoraat haalde en wel in de
heologie en Philosofie.
Bij het overbrengen dier vele groeten
nodigde Mgr. Prohatzka ons ten lunch,
nog zie ik en hoor ik dezen eerbied -
lardigen man met bet vuur van een
«geling een propositie verdedigen, rlie
ij aan de Hongaarsche Regeering ge-
jan had, en waarom tegen hem van
zijde der „linksche" bladen een
footo campagne gevoerd werd. Hij trok
ch dan ook gebsel uit het politieke le-
»n terug.
Het handelde namelijk om het navol-
«de geval
Mgr. Ottokar Prohatzka loefde mot
A naamlooze leed der vele Hongaarsche
nrlogsinvaliden mede. Hij proponeerde
m armen oorlogsinvaliden een stuk
onds af te staan en als inzet van het
?e bood hij zijne kerkelijke en bis-
hoppelijke terreinen aan. Hij beweerde,
it het voor Hongarije onwaardig zou
jn, om later een Zoon dos Lands, die
ijn leven voor het Vaderland had opge-
ferd, als bedelaar of als straatmuzi-
nt zijn kost te laten verdienen.
Na afloop van de lunch ging Mgr. ()t-
kar Prohatzka naar een grooto wacht-
mier om eigenhandig aan vele armen
«ding en giften uit te doelen.
Zooals hij daar stond temidden dier
in-bodeelden, was Mgr. Prohatzka een
jracht-figuur; de ware Christus-navolger
verstond een ieders spraak, en voeld9
eclo en leefde mede op in ieders leed.
oor de armen is zijn dood een zware
K
Zijn dood was plotseling.
Gedurende de preek, welke hij in de
niversiteitskerk hield, werd hij plotso-
ig op den kansel ongesteld en za k to
usteloos in elkaan
Men bracht hem onmiddellijk naar het
riester-Seminarium, waar hij zonder
I bewustzijn te zijn gekomen, midden
zijno Presierfunctie, als Dienaar van
ii, is heengegaan.
Dokter Prohatzka werd den lOen Oc-
bcr van het jaar 1858 te Nyitra
iron
NTa de Middelbare School te hebl>en
orloopen. vertrok hij naar het Priester-
minarium. Zijn leermeesters zagen in
m onmiddellijk een buitengewone leer-
ig, hetgeen dan ook later bleek uit hel
it, dat hij in het jaar 1881 zijne Prics-
wijding ontving en reeds drie jaren
ter tot Prof. in de Theologie aan het
Üsztergomer'-Seminarium werd be
emd.
Vijf jaren daarna werd hij lot Direc-
ir van dat Seminarium beroepen.
In het jaar 1904 werd hem oen Prof.
theder aan do Universiteit te Boeda
pest aangeboden en een jaar daarop, dus
in hot jaar 1905 werd hij tot Bisschop
van Szekessehervar gewijd.
Hij redigeerde 15 jaren lang het theo
logische tijdschrift „Magyar Sion''. Ik
mocht de hooge eer genieten eenigo van
zijno werken persoonlijk te mogen ont
vangen.
Onder de pseudoniem van Dr. Potö
verschenen: „Gott und dio Welt"; ,,Sie-
ghaffe Welt-Anschauung"; „Der moderne
Katholizismus'' en in verband met mijne
gemaake Russische reizen gaf hij mij
speciaal het werkje „Kultur und Ter
ror."
De Hongaarsche Academie van We
tenschappen koos hem in liet jaar 1909
tot corrcspondecrend lid en in 1920 werd
hij medewerkend lid.
Plaatsgebrek verphcht mij voor heden
hiermede te besluiten.
Alles, wat ik over dezen eenvoudigen,
braven en eerbiedwaard]'gen man zou
kunnen schrijven, zou kolommen vullen.
KAPELAAN
N. J. VAN DER WEIJDEN. f
„De Maasbode" schrijft:
Do parochianen der Afrikaandcrplcin-
parochie, onder wie do overledene ruim
acht jaar heeft gewerkt, hebben in kape
laan van der Wcyden een grooten priester
en vriend verloren. Deze geestelijke kende
zoo goed de geestelijke nooden,' maar ook
de materieelo behoeften vooral in zijn wijk,
waarheen hij zich vaak voor hnisbezook,
een geliefkoosde bezigheid, begaf. Arnvoo
zien kon hij niet. Kenmerkend dan ook
was zijn hechte vriendschap met de ar
men en de kinderen.'
De R.K. Transporlarbeidersbond „St. Bo-
nifacius" verliest in kapelaan van der
Weyden een ge waardeerden en beminden
adviseur, wien het nooit te veel was, om
deze vakorganisatie in moeilijkheden of
ten aanzien van haar belangen met pries
terlijke aansporingen en gedegen advie
zen ter zijde te staan. Daarnaast zal de
R.K. Propagandaclub „St. Franciscus"
den overledene missen als een geestelijke
adviseur, die de leden tot geestdrift kon
aanvoeren, om toch vooral het lecken-
apostolaat in deze uitgestrekte parochie te
beoefenen.
De overledene zal in het priestergraf
van zijn geboorteplaats Nieuwkoop wor
den begraven.
Tijdens de H. Mis, op te dragen door
Pastoor Q te Mey, zal dc Weleerw. heer
rector Kerkvliet de lijkredo uitspreken.
RECHTZAKEN
KANTONGERECHT TE LEIDEN.
Als plaatsvervangend kantonrechter had
gistermorgen mr. Fokker 77 zaken, waar
onder twee kinderzaken, voor het kanton
gerecht alhier te beslechten.
Daar maar weinige gegadigden aan
den vriendelijken oproep gehoor hadden
gegeven had de zitting een vlot verloop.
Wegcnwetovertreders.
De eerste, die tegen de lamp geloopen
was, was J. M. L. te H i 11 e g o m, die
op de bon was gewerkt, daar hij met ceu
auto rijdende op de Hoogowoerd voor het
passeeren der Kraaierstraat geen sig
naal zou hebben gegeven, waarvan een
aanrijding dan het gevolg was geweest
Do aangeredene, De Graaf, als getuigo
gehoord, verk'aarde dat het signaal te
laat was gegeven, wat getuige De Nio
eveneens verklaarde Verd ontbendc.
Daar L. de aangerichte schade echter
prompt had vergoed eischte de ambtenaar
slechts 4 of 4 dagen.
A. v. D te K a t w ij k had te Oet
geest gereden met een auto met een eigen
gewicht van 3250 K.G., terwijl de weg al
daar bij besluit van Prov. Staten niet
zwaarder mag zijn belast dan 1700 K.G.
Verd. bekende maar zeide zulks niet te
hebben geweten. Bovendien had hij aan
stonds het verzuim hersteld door een ver
gunning aan te vragen. De ambtenaar
cischto nu 6 of 4 d.
A. J. B. koopman te Den Haag had
op een motor rijdende te Sassenhcim zijn
rijbewijs niet kunnen vertoonen. Verd.
zeide onwetend met een verkeerd rijbewijs
te hebben gereden 4 of 4 d.
Watcrwetoverlroders.
M. II v. d. H schipper te Ocgst-
geest had als gezagvoerder van een ze
kere „Corry", niet zijn ega, maar een
doodgewone motorboot in de trekvaart
naar Haarlem onder "Warmond gevaren
met een snelheid van 144 M. per minuut.
Bovendien had hij de verbalisanten op
een serie benamingen onthaald, die men
zelfs in het meest uitgebreide Nederland-
schc woordenboek tevergeefs zoeken.
Verd. ontkende; hij had niet harder
gevaren dan 90 M. per minuut. De als
getuige nu opgeroepen verbalisanten, dc
rijksveldwachters de Waard en Pikart be
vestigden het verbaal, waarna de ambte
naar 10 of 10 d eischte.
G. v. E., schipper, zonder vaste woon
plaats had te Valkenburg gevaren met het
motorschip „Harmonie" in de Wassenaar-
scho Wetering zonder vergunning van
Rijnland.
Verd. bekende maar zeide met deze ver
ordening onbekend te zijn geweest, 10 of
10 dagen.
Hierna hield G. H., eigenaar van de
motrboot en opdrachtgever aan de hand
van het binnenscheepvaart reglement oen
deftig pleidooi volgens de regelen der
kunst, bctoogendo, dat bedelde bot, geen
stoomvaartuig was in don zin der wet,
daar het op dat oogenblik werd gesleept.
De uitspraak werd bepaald ver 14 d.
Jeugdbescherming.
De niet verschenen J. v. S. te K a t-
w ij k had 5 jongens beneden 16 jaar, zon
der geleido in zijn localiteit toegelaten,
waarvoor hij door den veldw. G. Jonker
was verbaliseerd. Deze getuigde, dat hij de
namen der jongens had gevraagd en toen
op het bevolkingsregister had ontdekt dat
zij jonger waren dan 16 jaar.
Eisch ƒ10 of 10 d.
„Boter" vervoerd.
W. J. K te Hi 11egom had een vat
boter vervoerd met een vetgehalte van
76. dus minder dan 80 pet.
Verd. erkende het feit, maar zoide dat
voor een ander te hebben gedaan. Do amb
tenaar vond dat hij dan toch verantwoor-
dePk bleef en eischte f 10 of 10 dg.
STADSNIEUWS
Plaatselijke Schoolcommissie.
Aan het verslag over den toestand van
hot lager onderwijs in do gemeente Lei
den over 1920, uitgebracht door de Plaat
selijke Schoolcommissie aan den Gemeen
teraad, wordt het volgende ontleend
Samenstelling. Na vermelding der
samenstelling op 31 December 192G vor-
volgt het verslag:
Bij vergelijking van deze samenstelling
met dio per ultimo 1925 blijkt dat ver
schillende mutaties hebben plaats gevon
den. Het overlijden van den heer J. C.
Bocrtco werd, hoewel het? eerst plaats
vond in 192G, reeds vermeld in het jaarver-
plag 1925. /.ijn plaats werd ingenomen
door den heer J. L. C. Tinuüérman.
In de vacature van Mr. E. A. Cosman,
dio niet meer herkiesbaar was omreden
geen zijner kinderen meer do lagere schóól
bezocht., werd benoemd Mr. H. Uwcrna,
die zich inmiddels, wegens vertrek uit
Leiden, weder genoodzaakt zag als lid te
bedanken. Dr. J. Roos deed in zijn plaats
intrede in do Commissie.
Do heer J. L. van Hetcren, per 31 De
cember 1925 aan de beurt van aftreding,
stelde zich niet meer beschikbaar. Hij
werd opgevolgd door den heer J. van Bei-
liel die op zijn beurt, wegens benoeming
als hoofd aan een- Bijzondere Lagere
School te 's-Gravenhage. a-ls lid bedankte
en werd opgevolgd door Mcj. H. J. Doovo,
zoodat de Commissie in haar huidige sa
menstelling drie vrouwelijke leden cel'.
Do lieer W. Vros hield op lid der Com
missie te zijn doordat hij het onderwijs
met pensioen verliet. Zijn plaats werd aan
gevuld door den heer S. Gaasterland.
Tenslotte verloor de Commissie, wegens
overplaatsing naar elders, haar ijvcrvollen
secretaris, den heer A. J. Oostdam. Zouder
in het minst te kort te doen aan dc vele
verdiensten die do eerder genoemde afge
treden leden zich ongetwijfeld door him
lidmaatschap van de Commissie hebben
vergaard, mag de heer A. J. Oostdam hier
wel afzonderlijk herdacht worden om den
ijver en do nauwgezetheid, waarmede hij
zijn taak, niet alleen als lid doch ook als
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Woensdag 13 April.
Hilversum, 1 0 5 0 M.
12.00 Politicber.
2.00—3.00 Eugelsche les voor kinderen.
3.004.00 Knipcursus.
5.30—G.15 Concert door het H.D.O.-or-
kest. Simon van Leeuwen, viool.
G.15—6.45 Demonstratie van Lingaphooe
platen dor den heer H. W. Post ma.
6.457.45 Concert door het H.D.Ü -or
kest.
7.45 Pidiliebcr.
10.30 Pcrsbcr.
8.10 Christel, omroep. Samenkomst in
dc nieuwe kerk op den Dam te Amster
dam.
Daventry 1G00 M.
10.20 Het Daventry-kwartct cn solblei:
(sopraan, bariton, piano).
11.05 Concert V. A. Watson-dubbclc bas.
11.20 Concert.
12.201.20 Orkestconcert.
2.20 Populair orkestconcert M. Ccchran,
sopraan. T. Pickering, tenor.
4.20 Lezing: Lost Houses.
4.35 Kindoruurtje.
5.20 Orgelbespeling (concert-orgel).
5.40 Tuinpraatje.
5.50 Tijds., weorbcr. nieuws.
G.05 Orgelbespeling.
C.20 Lezing: The League protects Wo
men and Children.
b ?f> De sonates van Mozart.
0.45 Lezing: My correspondence.
7.05 Variété v. Lambelet cn B. Couper,
humoristen. D. Thorne on een piano. N.
Blaney-liedjes a. d. piano. C. DiJiugton,
humorist. Nesbit bros, bajo. D. Calthrop
cn Cic, humor.
TiiJs.. eorber., nieuws.
8.40 „Lost Chords", orgel-improvisatio
in c.Kianng.
f. A)10.20 Het Wireless-kwartei. E. Bur
ford, en D. Colston, duetten.
10.2011.20 Dansmuziek.
„R a d i o-P a r i s" 1750 M.
9.50—10.20 Concert.
11.50—1.10 Orkestconcert.
4.054.55 Concert. Orkest en solisten
(piano, viool).
8.05—10.00 Orkeatconcert. Vocale solis
ten.
Laageobcrg 469 M.
10.20—11.20 Concert.
12.251.25 Solistenconcert (piauc, fluit,
cello).
4.20—5.20 Schlagers. L. Hillow: sopraan.
Lutterkapel.
7.50—9.50 Moderne gedichten en muziek.
Orkest en solisten.
10.0511.20 Dansmuziek.
K n i g s usterhausen. 1250 M.
c tt B o r 1 ij' n 484 o n 566 M
11.207.05 Lezingen en lessen.
7230 Voorlezing uit eigen werken door
W. v. Scholz.
8.50—9.50 Volksliederen. H. Lachmanski-
Schaul: sopraan. R. Heil: tenor.
Hamburg 394 7 M
1.252.05 Kamermuziek.
3.505.15 Dansmuziek.
5.20—6.10 Orkestconcert.
7.20 Religieus© liederen.
8.20 Gedichten en muziek van Mozart en
Schubert. Daarna tot 11.10 dansmuziek.
Brussel 509 M.
4.20—5.20 Orkcstconccrt.
0.50 Pianoconcert.
7.C0—9.20 Orkestconcert.
Philips fe Mcdan gehoord!
Aan de „Sumalrapost'' van 16 Maar',
schrijft do heer Hopman:
Naar aanleiding van de berichten ia
de Indischo dagbladen omtrent de uitzen
ding van Radto-muziek door Philips
Eindhoven, ben ik hedennacht aan het
luisteren geslagen en moet ik zeggen, dat
de resultaten mijn stoutste verwachtin
gen overtroffen hebben.
Om 8 uur Grccnwichtijd (2.40 's nachts
Medan tijd) kwam een enorme draag-
golf door, zoodat do ontvangapparaten
onmiddellijk geheel buiten genereeren
gebracht konden, worden om de telefonio
op te vangen.
De oproeper kond<igdo aan:
..Uier is het Radio I.abora tori urn Phi
lips Eindhoven P. T. J. J. Golflonghj
30.2 meter."
Deze aankondiging geschiedde in hot
Nederlandsch, Franscli, Duilsch en En-
gelsch en zoowaar ook in hot Maleisch:
Do omroeper deeldo toen mede, dat
hedenmiddag oen telegram ontvangen,
was van dr. De Groot, waarin do goedo
ontvangst van de uitgevonden muziek
werd medegedeeld en gevraagd werd
om geregelde opgavo van de scintijden
door tusschenkomst van het Radio-sta
tion Amsterdam
Het telefonisch gesproken antwoord
van Philips luidde hierop woordelijk:
„Wij zullen dc werktijden geregeld op*
geven door tusschenkomst van don Ra
diodienst Amsterdam Speciaal zullen
v.ij prijsstellcn op eenigo uitvoerigo rap
porten omtrent fading, verstaanbaarhe:.d
en sterkte van de ontvangen telefonio.
Met vriondischappelijko groeten aan dr.
De Groot van dr. v d. Poll.''
Hierna werd ongeveer een uur gramo)-
foonmuziek gegeven, waarna do oproe«
per aankondigde:
„Alsnu zal muziek gegeven worden
dóór een ensemble, gevormd uit het per
soneel van de Philipsfabrieken en Phi»
lipsradio, onder leiding van den heer d*
Kok"
Tot 10.10 M.G.T. gaf hel ensemble zeer
goedo muziek en toen deeldo de omroe
per mede, dat de heer v d. Poll even
wenschte te spreken Dezo zeide:
„Bandoeng, Radiodienst, Java. Wij be
richten u even de goede ontvangst van
het volgende telegram: „Uw telofonii
goed ontvangen 11/3 en 1/3 op ontvang-»
station Rantja Ekek."
Hierna was plotseling alles geëindigd.
Ook de zwaro draaggolf was niet meer
te hooren. Ik vermoed, dat de zware
zend lamp zich op dat moment begeven
heeft.
In den beginne werd nog aangekon
digd, dat den volgenden avond wcdcrou\
muziek om 8 uur zou worden uitgezon
den
Do qualiteit van de muziek was bui
tengewoon goed. Hot geluid was zeer
hard LuchLsforingen totaal afwezig
Fading middelmatig, zooals meestal op
korto golven. Enkele lango iuainkiugs-
perioden (van ca 8 secondon) werden
waargenomen
Door de geheele afwezigheid van lucht»
storingon was do muziek geschikt om
zooveel inaal versterkt to worden, dat zii
voor oen groote zaal genietbaar kan zijn.
Tot op oen afstand van 10 m. van dcD
luidspreker was het gesprokene woord
voor woord te verstaan.
Hedenochtend werd door mij een tele
gram met gelukwensch aan Philips Ra
dio verzonden on ik bied mijn hulde aan
aan een Nodcrlandscho Industrie, d f
het beeft bestaan den enormen afstand
van ca 15.1)00 K.M te overbruggen
N B. Ik vergat nog op te merken, dat
do omroeper met een onvervalscht Noord
Brabantsch accent sprak!
secretaris van de Commissie, onverzwakt
en bij voortduring uitoefende. Bij raads
besluit werd in zijn vacature als lid be
noemd Mr. H. F. A. Donders, die tevens
door de Commissie tot baar secretaris
werd gekozen.
Do werkzaamheden aan bet secretariaat
verbonden werden tijdens de vacature
Oo3ldam uitgeoefend door den plv. secre
taris Prof. Dr. N. J. Krom, die, later als
zoodanig bedaukend, werd opgevolgd door
den heer D. C. Schuit.
In aansluiting met «leze personalia zij
hier vermeld, dat dc leden A. Couvée
P.Jzn., S. GaasP land en D. C. Schuit zijn
benoemd Is tijdelijke leden der Subcom
missie vcor dc berco' skeuzo.
Werkzaamheden. Do werkzaam
heden van do Commissie, die tclkenmaie
voorbereid door een bcstuurs ^rgaderinj
in totaal 7 maal bijeenkwam, kunnen met
bijster uitgebrci 1 genoemd worden. Hier
uit af te leiden dat rn stuk van hot lager
onderwijs in onze gcmccnto weinig zaken
do bijzondere aandacht vroegen is wel
voor de hand liggend, doch slechts gedcol
telijk juist.
Immers, wel werd vanwege het College
van B. cn W. slechts in enkele gevallen
het advic3 van do Commissie gevraagd,
doch daarmede mag niet uitgemaakt wor
den, dat dit dan ook alles is wat in 19-24
op het terrein van het lager cider wijs in
Leidon was te beloven
FEUILLETON.
Rom;.n door Compton Mackenzie.
Vertaald door Ellen Russe.
Hij moest, ineens kennis maken of heele-
niet, 't was idioot zoo om hen heen te
lijven draaien, wachtende op een gclc-
inheid, om hen aan te spreken. John
'ia zich voor, als hij ze weer tegonkwam,
m gewone opmerking ovor het weer te
'ken, maar toen hij op den achterstoven
'am, waren zij verdwenen en verlegen
ichfc rij, dat ze misschien zijn voorne-
ïn ge rad on hadden en hem hiermee had-
•n will on afsnauwen. Hij ging naar de
frsctiansing en boog erover heen, om het
iter to zien voorbij golven; een plotselin-
windvlaag greep zijn pet en dreef die
1 zeo. Te laat greep hij naar zijn hoofd;
liter hem klonk een stem, vol nauw bc-
'ongen lach:
Dat pech!"
John vertrouwde zijn pet aan de zorg
•a alle vriendelijke Oceaniden der we
ll toe en keerde zich om: het wns dan
heel makkelijk gegaan en hij was
®)i dat hij z'n pet niet met opzet in zee
"1 laten waaien.
>Kijk ens, het drijft net als een boot,"
zij uit.
Jo, het had den vorm van een boot,"
de liij; hij vond 't nu zoo'n gek idee,
l' die rare, holle wollen lap, die zich
JQs zoo snel verwijderde, nog cenige
inblikken geleden andersom op een
toschelijk lioofd had gezeten*
„Maar U moet geen kou vatten," voeg
de zij eraan toe, „hebt U geen andere
pet?"
John bezat een andere pet, eentje, dio
hij gekocht had in de Burlington Gallery
voor zijn vertrek uit Engeland op een zo-
merschen avond in Juli, een pet die hem
toen in den schemer geschikt was voorge
komen voor zomersche luchten en zeeën,
doch in het helle daglicht meer leek op
do restanten van wonderlijke uithcomsche
kleeren, door een reiziger uit verre lan
den meegobracht en die zo uit de glazen
leasten namen op vervelende Zondagmid
dagen buiten, als het gesprek dreigde te
verstommen.
Al waren John's drama's fel gekleurd en
zijn romans sepia-teekeningen van het
realisme die het publiek pijnlijk aandeden
en door do critici braaf werk genoemd
worden, zijn particuliere leven was van
een zacht eentonige rose, een tint, die
denken deed aan do kuischc gastvrijheid
van de mooiste logeerkamers. Nooit in
heel dat rose leven was hij zich zoozeer to
buiten gegaan, dat hij een pet had gedra
gen, waarmee een negerbokser, die den
Atlantisch^n Oceaan overstak om zijn re
cord te verdedigen of tc verbeteren, een
vroolijk opzien zpu verwekken, maar die
op het. hoofd van een bekend romantisch
tooneelschrijver, ontsteltenis, mogelijk
zelfs paniek zou veroorzaken.
Toch ging diezelfde John (hij bekeek
zichzelf nu met een verbaasd objoclivis-
mc), die in zijn rose leven op het punt
stoncl te blozen, even later naar zijn hut
met het voornemen de bewuste pet op te
zetten. In de eenzaamheid redeneerde hij,
dat er iets gedaan moest worden, om de
anjclicrcn-lucht gevangen houden, dat
•f een fantasiehcodje allergekst zou 6taan,
dat. hij vooral geen kou moest vatten,
maar voornamelijk was deze John vervuld
van het voornemen een overtuigende de
monstratie van zijn jeugd te geven. Dezo
John gaf geen steek om zijn succes als
romantisch dramaturg, maar wel kon het
hem veel schelen, indien die beide jonge
dames hem geschikt gr-elschap vonden
voor de verdere zeereis.
„Heb valt nogal mco," stelde hij zich
zelf gqrust, toen hij het effect in den spie
gel bekeek; „ik geloof, dat deze beter is
dan de vorige. Natuurlijk had ik er van
afgezien, als ik bij het. koopen gemerkt
had, dat do ruiten paars inplaats van
zwart waren, maar achteraf ben ik toch
blij, dat ik het toen niot gezien heb. Ik
heb toch wel het recht een beetje apart
in mijn kleeding te zijn. Wat geeft 't of
do mcnschen me nakijken. Laat ze kijken 1
Ik zal toch lekker do laatste zijn om zee
ziek te worden."
Uitdagend ging John terug naar het dek
en verschillende menschcn, die geen be
lang hadden gesteld in den welvcrzorgdcn,
blozenden man, vroegen nu, wie hij was cn
keken hem na met de nonchalante nieuws
gierige blikken van den transatlantischcn
passagier.
Gedurende de verdere reis kwam John
er nooit achter, cf de belangstelling, door
zijn binnenkomen in dc groote kajuit ge
wekt, toegeschreven meest worden aan
hot feit, dat hij een buitennissige pot
droeg, ofwel omdat hij de schrijver was
van Do Val van Babylon. Het kon hem
trouwens weinig schelen, aangezien hij
zich op de verdere reis gesterkt voelde
door het gezelschap van Miss Doris Ha
milton en van Miss Ida Mcrritt, waarin hij
zich buitengewoon amuseorde.
„Heb ik Miss Hamilton meer takt toe
gekend, dan ze eigenlijk heeft?" vroeg hij
zich af op den laatsten avond van do reis,
een stormachtigen nacht aan de Ierscho
kust, terwijl hij voor den spiegel in zijn
kvakendo hut heen cn weer schommelde.
John had, evenals do meeste mannen met
een regelmatig profiel do gewoonte om
zijn weerkaatst evenbeeld raad te vragon
en het was waarschijnlijk aan zijn drama
tisch instinkt to wijten, dat hij dien le
venslangen vriond hardop toesprak.
„Ben ik niet te impulsief geweest in
dezo vriendschap? Ja of neen, daar gaat 't
om. Ik heb haar zeer zeker een heeleboel
over mijzelf verteld en ik geloof dat ze
mijn vertrouwen op prijs stelde. Maar stel
nu eens oor, dat zo toch maar een ge
woon meisje is, dat iu heel Engeland gaat
r •'ellen, dat ze mij ontmoet heeft.
Ik moet vooral niet vergoten, dat ik geen
heil meer ben en dat al is Miss
Hamilton geen journaliste, haar vriendin
er wol ccn is, cn, wat erger is, bekend
heeft, dat bet uitsluitend doel van haar
Amerikeanschc reis was. om bcker.de per
soonlijkheden tc interviewen met behulp
van Miss Hamilton. De manier, waarop
zij over haar slachtoffers sprak, deed me
denken aan dc wijze, waarop die kerel in
het rooksalon vertelde van zijn zilver-
vischvangst op do kust van Groenland
Aincrikaansche staatslieden, financiers en
architecten waren onpersoonlijke wez.ens
voor haar, die gevangen moeten worden
net als visschen. Nu ik erover nadenk heb
ik vijf dagen lang aan den hengel van Mis»
Morritt gehingon met Miss Hamilton als
lokaas."
John's wantrouwen over zijn onvoorzich
tigheid in zijn godrag gedurende do reis
was plotseling ontwaakt door het vooruit
zicht den volgenden dag in Livorpool te
zullen landen. Het woord walmde van des-
illusio, het was weinig romantisch als
Herbert Silencer's notitiebookje.
Hij kleedde zich uit cn stapte in zijn
kooi, de beweging van hot schip cn heb
voortdurend open en dichtgaar van do
deuren der andere 1 utten verjoogen den
slaap cn lwiig bleef hij wakker liggen, ter
wijl do hcorlijko vrijheid van de zeo lang
zamerhand verdrongen werd door het ge-
molijke, puriteinschc, zwartgallige woord
Livorpool. Hij was zoo juist in zijn hut ge
komen na voor het laatst op en neer te
zijn geloopen op het dok, waar een voch-
ligo bries woei; hij had nog net ^cn lang
durig cn pr gesprok gevoerd met
Miss Hamilton, heelemaal over zichzelf,
terwijl zij zaten, beschut door een stuk
van do uitrusting van het schip, waarvan
hij den naam niet wist cn ook niet wildo
vragen een lang en prettig gesprek,
knusjes in warme reisdekens gewikkeld,
die in het sterrenlicht vaag glinsterden
van zilt t en ondertusschen was Miss
Mcrritt's gezelschap prettig achterwege
gebleven.
(Wordt vervolgd)
