WEEKREVUE.
EEN ONTDEKKING.
Ik heb een ontdekking gedaan!
7' *oo, dat ia eruit; dat weet u dus en
wereld zal een wetenschap rijker zijn.
„Houd nou je ontdekking maar voor je
zei Mie, „want de wereld is al wijs genoeg,
veel te wij a en van al die wijsheid wordt
ze toch niet beter.
Wil u wel gelooven, dat zoo'n uitvin
ding of ontdekking in eens een heel ander
mensch van je maakt? Zoo gauw je iets
hebt uitgevi u^en, gaat er zoo'n rikketik-
kerig gevoel door je ledematen, dat het
best te vergelijken is met de golvende krin
gen die een steen in stilstaand water
1 maakt. Alleen het is wat onstuimiger, jo
voelt zoo, dat je de wereld aan jo hebt
verplicht door zoo'n uitvinding, dat je
naam behoort te worden opgetcekend in
do annalen der historie en met eerbied
op de lippen van het nageslacht zal zwe
ven.
Dat is voor een ontdekking de grootste
belooning, vooral in dezen tijd, die doel
bewust streeft naar gelijkheid van stan
den, bezit en gezag.
Ik heb dus iets ontdekt! Er zouden nog
een heele massa ontdekkingen te doen
zijn, waarmede men de wereld aan zich
zou verplichten en ik ben dan ook hard
van plan het record van E'dison te slaan
en achtereen mijn ontdekkingen op te voe
ren tot een ongekend aantal.
Want, wat zou ik al niet kunnen uitvin
den?
Een afdoend middel om je schuld-
eischers te biologeeren, om r. lirisverhoo-
ging te krijgen, om de Zuiderzee in drie
kwartier te dempen, om een cga met Xan
tippe-neigingen radicaal te temmen, om
verkeersongelukken in den toekomst on
mogelijk te maken, om te bezuinigen zon
der dat het den belastingbetaler geld en
zweet kost, enz, enz. ad infinitum.
Allemaal uitvindingen, waar de wereld
nog op wacht en omdat ik voor de toekomst
in ontdekkingen wijde perspectieven ont
dekte (om in den stijl te blijven) ontdekte
ik bij mijzelf, dat het tijd werd, dat ik
ook eens iets ging ontdekken.
Eerst was ik van plan een oplossing
voor het verkeersprobleem te ontdekken,
door de stad in wijken te verdeelen ieder
met hun eigen l-J®.ur, ,maa" aangezien dan
vermoedelijk de rood en en de zwarten zeer
spoedig slaags zouden raken, heb ik daar
van maar afgezien.
Wat heb ik dan ontdekt.
Lezer, ik verzoek een oogenblik absolute
fllilto om het u in het oor te fluisteren, en
ik vraag u met aandrang, hetgeen ik u
zal zeggen als een geheim in uw hart ont
bloten te houden, want met wat ik ontdekt
iieb overtreed ik de wet, dus zeg ik het
zacht. Ik heb ontdekt de beste wijze om
de belasting radicaal te ontduiken.
Sssst
Nu weet u waarschijnlijk nog niets i
toch, het is het ei van Columbus, want
lezer, do grooto vierkante straatkeien,
waarmee do meeste straten onzer goede
stad zijn geplaveid kosten.... één kwartje.
Voelt u do kneep?
Ja, u voelt het of u voelt het niet, en
in het laatste geval ligt. het aan u zelf,
dan kan ik het u onmogelijk uitleggen,
want dan hebt u waarschijnlijk etroo in
plaats van hersens in uw hoofd.
Wel weet ik, dat ik, als ik in de be
lasting wordt aangeslagen voor b.v.
f 200, een vrachtauto ga huren, ik haal dan
uit do straat S00 keien cn bezorg die on-
gefrankeerd aan het kantoor der dirccto
belastingen.
Niemand zal toch kunnen ontkennen,,
det 800 van die straatkeien een directe
belasting zijn.
We zouden ons dun kunnen vereenigen,
nu niet tot een Eén-Kwartiertjes-Bbhd,
maar tot een Een-Kwartjes-Bond met Ko
ninklijk goedgekeurde Btatutcu en huis
houdelijk reglement cn ik geef u reeds de
eerste dichtregelen voor het vaandellied
van dezen bond:
„Ieder keitje
Kost een heitje" enz.
Michel Angelo is groolscb; Beate Angc-
lico is vroom.
Men verhaalt van dezen, dat hij nooit
z'ch aan het werk zette, zonder vooraf te
bidden, en ook, dat hij den Gekruis'gden
Zaligmaker niet vermocht te schilderen, of
dikke tranen parelden in zijn oogen Recht
uit. de hemel kwam zijn kunst: kinderlijk
vroom en rein. Ziet die bolwang'ge enge
len trompetteeren in heur rose cn lichtend-
bhuwe jurkjes, ziet die Dominerkaner-
paterkons dansen hand-aan-hand in het
paradijs op een mollig grasveldje bespik
keld met witte slerbloomen. Met een k'n-
derlijk oog moet men fra Angel'.co's schi1
deringen bezien en dan kan men zich ook
verlustigen in de vermakelijke helle-tafree-
len, waar pausen en koningen door
pikzwarte duivels a's knakworst aan de
vork worden geprikt;- gebraden en openge
sneden!
Het hotel, waar mijn re'sgenoot en ik
gehuisvest waren, was- „riant" gelegen op
de heuvels van San Gervasio even bulten
de stad lederen dag trokken wij op en
neer in het steigerende elöctrischc tram
metje, om onze taak in de stad te vol
brengen Vanaf het terras had men won-
der-schoonc uitzicht op Florence en de groe
ne Arno-dell ng en in den avond f'onker-
de en schitterde beneden de geheele vlakte.
En -\amiit het raam der slaapkamer g'ooi-
den verweg, boven op den berg do lichten
van Fiesole met hot Franciscaner-klooster
in top. Tot laat in den nacht zat de dikko
waard met zijn knechts hu-ten, juist on
der mijn venster „morra" te spelen en
klonken hun ruziestemmen: cinque
dieci! Tot eindelijk de slaap zich over ons
erbarmde.
HANS SAX.
KRUISBEELD EN ROZEN
KRANS.
Een dochter ging sterven.
Sterven, als 'n treurig ofl'er der we
reldlijke vermaken.
Op een schitterend bal, waar haar
ijdelheid voldaan werd en zij triomf op
triomf gevierd had, had zij de ki.in der
ziekte gehaald waaraan zij nu langzaam
wegkwijnde.
Iedereen wist het.
De moeder, do arme moeder zelve was
er van onderricht.
De zieke alleen bedroog zich zelve. Zij
koesterde een soort van hoop, tegen al
len in.
Zij wilde hopen en de waarheid wilde
zij n et erkennen.
Zij wilde niet sterven, al voeldo zo do
koude haud des doods, die haar raakte.
Eendaags echter kwam iets over haar,
alsof de schaduwen des doods over haar
nederdaalden.
Het werd licht in hare ziel.
Zij begreep, zij voelde, dat allo hoop
vervlogen was. Zij voelde dat zij sterven
ging.
Sterven!
Bij deze gedachte beft zij hare landen
op, zoo wit, zoo doorschijnend, be
schouwt zo aandachtig, laat ze moedeloos
zinken en roept nil: „Ach! Ach! ziet eens
mijn banden!
De moeder was spoedig bij haar.
Maai- gelukk:g was ook 'n priester te
genwoordig, ook. een liefde zusier.
„Ziel! ach! ziet die handen! riep de
arme zieke uit. Zij zijn ledig, ledig. Ik
LIED VAN DEZEN TUD.
DE HOLLANDSCHE WEGEN.
Holland is ;t meest ideale
Landje voor den reis-tourist;
Overal staan groote palen,
Opdat men zijn doel niet mist.
Auto-, fiets- en and're bonden
Hingen daar hun '.orden aan,
Die den reiziger verkonden,
Welken weg hij in moet slaan.
Ook is er goed zorg gedragen
.Voor een groote veiligheid,
Want veel kwade bochten vragen
Altijd uw oplettendheid.
Hier moet u heel langzaam rijden
.Want u gaat een belling af,
„Dank u", zegt de and're zijde,
En 't gaat verder weer,- in draf.
Pang, daar heb jo de ellende,
Heel mijn voorband naar de maan,
Maar te midden van de bende
Zie j' op eens een bordje staan,
Om den fietser te verklappen
Do Verbondskist, dat valt mee,
Daar kan men de breuk weer lapper
Dank zij de A.N.W.B.
Hier cn daar staan mooie banken,
Tot een iegelijks gerief,
En dat alles is te danken
Aan 'fc geroemd initiatief.
Veel geld is er uitgegeven
Om elkaar van dienst te zijn.
Dus: ons Holland is gebleken
Klein, maar toch ook groot tc zijn.
heb niets voor God gedaan en ik moet
sterven, sterven!
Een soort van vertwijfeling sprak uit
deze woorden en nog meer u-t dc blikken
der arme zieke.
Een vrome ingeving volgend, dio van
den hemel kwam, nam de priester een
kruisbeeld en een rozenkrans. Hij legde
beide in de ledige bevende handen die
reeds koud bcgourien te worden.
Zij begrijpt, en do hoop keert weder in
het arme stervende hart.
Dc handen zijn niet meer ledig
Zij kan om een nutteloos, ijdel, mis
se h en een schuldig leven weer goed te
maken, de verdiensten van onzen Heer
Jesus Christus en do voorspraak van
zijn lieve Moeder ncderleggen voor den
rechterstoel Gods.
Zij brengt kruis en rozenkrans aan
haar lippen en kust ze innig.
Voor den laaLstcn koer gaf dc priester
haar de H. Absulutio.
Eenige oogenblikken later ging zij tot
God.
Hare blikken waren op kruis cn rozen
krans gevestigd. „Tertiaris."
EEN OPRECHT MAN.
Op zekeren d.tg'liet I-'rcderik de Groote
zijn kapelmeester bij zich komen.
Braun, 'beval de koning, die niet goed
geluimd was, je moet nog heden de groote
repetitie van je nieuwe opera in gereedheid
brengen. Ik wil die hooren, want de algc-
rnccne repetitie zal ik niet kunnen bijwo
nen.
Met genoegen, sire, antwoordde de
componist, de muzikanten zijn in do zaal
en wachten op de komst van uwe majes
teit.
Het orkest begon en toen de koning een
poos had toegeluisterd, liet hij zich de
partituur geven en na deze vluchtig tc
hebben doorloopon, zei hij lot Braun:
Ik zal eenige passages op de partituur
doorhalen: het door mij doorgehaalde be
valt mij niet cn ik verzoek je terstond daar
voor verbeteringen te maken.
Het doet mij waarlijk leed, sire, ant
woordde Braun, dat mijn compositie de
eer mist, uwe raijesteit tc voldoen, maar
het is 'mij onmogelijk in drie dagen die
te verbeteren, omdat overmorgen de groo
te repetitie moet plaats hebben. En dan,
sire, heb ik nog een ander niet minder ge
wichtig argumrnt om niet aan uw bevel
tc kunnen voldoen. Ik .hoop zulks mede te
deelen, wanneer uwe majesteit minder
boos on mij zal zijn.
Braun, zei de koning, wiens kwaad
humour-aan het afnemen was, ik kan jo
verzekeren, dit ik nimmer boos op u ben,
dus zou ik reeds nu gaarne je andere be
denking vernemen.
Welnu, sire, antwoordde Br-'o met
vaardigheid, terwijl hij op zijn compositie
wees, over dit stuk ben ik k< ning.
Frederik de Groote nam lac'ujnd een
snuifje en zei, zijn kapelmeester op den
schouder klopoend.
Je bent in je yccht,-Braun. Laat het
nu maar zoo blijveij,. „Centrum"
KALENDER DER WEEK.
Maar toch is er iets vergoten,
Allo wegen zijn zoo slecht.
Somtijds, zondor het ts weten,
Kom jo in een kuil terecht.
Ook al ben je sterk als ijzer,
Op niet één weg is het pluis;
En toch wijst geen enk'le wijzer
Regelrecht naar 't Ziekenhuis.
N.B, Als n'et andere wordt aungego-
en heeft in deze weck ieduo II. Mis
Gloria cn Credo. Prefatie v. d. Vasten.
In de H. Missen van den dag geen
Gloria en Credo. Prefatie v. d. Vasten en
kleur: Paars.
ZONDAG 13 Maart. Tweede Zon
dag v. dVasten Mis: H c m i n i s-
c e r e. Geen Gloria. 2c gebed ter
eere van allo Heiligen (A Cunctis); 3e
voor levenden en dooden (Umnipotens).
Kleur: Paars.
Tot heiligheid becJt God ons geroepen.
Om ons zclven to heiligen moe ten wij ons
levensgedrag ondergeschikt maken aan
Zijne heilige geboden. Wij kennen d e
(Epistel.) maar onze gedachten, woorden
en werken zijn er zoo menigmaal mee in
strijd. W ij erkennen onze zonden in alle
noderigli'.id en bidden den goeden en
barmhartigen God om vergiffenis (ln-
troilus; Graduale; Tractus); om bescher
ming onzer u terlijko en innerlijke ver
mogen,?; bijzonder echter om zuivering
on „er verbeelding en van ons verstand.
(Gebed). Hij zal ons verhooren (Commu
nie). Getroosten ook willen wij ons de
moeite ons verstand beschouwend to
richten op Gods 11. Wet (Offertorium)
om met Gods genade door de beschou
wing te komen tot de daadwerkelijke na
leving der Wet Gods (Posteoinmunio).
Dan zullen wij bezitten het ware geluk,
omdat dc Vader ook van qns zal kunnen
getuigen, dat wij Zijne weib.mndo kin
deren zijn. (Evangelie).
MAANDAG 14 Maart. Mis v. d. dag
Redime. Verder, alles als gisteren, maar
Credo wordt niet gebeden.
DINSDAG J5 Maart. Mis v. d. dag:
Tibi dixit. Verder alles als gisteren.
WOENSDAG 1G Maart. Feestdag
van het H.'Sacranient van Mi
rakel. Mis: CibaVit. 2e gebed en
laatste Evang lie v. d. dag. Sequens:
Lauda Sion. Prefatie van Kcrs.mis.
Kleur: W i t.
De tl. Mis r. d. dag: Ne derelinquas
2e gebed en laatsto Evangelie v. b. feest
v. h. II. Sacrament van Mirakel.
DONDERDAG 17 Maart. Mis v d. H.
Gertrudis, Maagd: Vultum tuum. 2e
gebed v. d. II. Patrieius 3c v. d. dag;
geen Credo. Kleur: W i t.
Do H. Mis v, d. dag: Deus. 2e gebed v.
d. H. Gertrudis; 3o v. d. H Patrieius.
De II. Gertrudis is een der meest po
pulaire heiligen geweest van ons vader
land. De „dronk van St. Geertrui" of
„St. Geertrui's minne" was bij onze voor
ouders een geliefkoosde toasL Geen rei-
z ger begon zijn toebt zonder dat men
bom onder St. Geertrui's „aanroeping"
of „minno'' eene voorspoedige reis en ge
lukkigen terugkeer had toegedronken.
VRIJDAG 18'Maarl. Mis v. d. II
Cyrillus van Jeruzalem, Bis
schop, Belijder en kerkleeraar: In medio,
2o gebed en laatsto Evangelie v. d. dag.
Kleur: W 11.
Do II. Mis v. d. dag: Ego autem. 2e
gibed v. d. H. Cyrillus.
Van den H. Cyr llus bezitten wij nog
vele geschriften over dc christelijke ge
loofsleer. Deze datccren grootendeels uit
den tijd, dat dc heilige belast was met
bet onderricht der doopleerlingen. Tij
dens zijn bisschopsambt streed hij voort
durend tegen dc loochening van Christus
Godheid, waarvoor hij ballingschap heeft
moeten verduren.
ZATERDAG 10 Maart. Feestdag
van den IIJoseph, Bruidegom
der Allerheiligste Maagd Ma
ria. Mis: Justus. 2o gebed en laai
sto Evangelie v. d. dag. Prefatie v d. H.
Joseph, Kleur: W i t.
De 11. Mis v. d. dag is vandaag niet
geoorloofd!
Van den H. Joseph, op dezen dag bij
zonder vereerd als de Bruidegom dor Al
lerheiligste Moedermaagd, staal slechts
opgetcekend, dat hij rechtvaardig was
't Is wcin g, maar het zegt alles. Alier-
rechtvaardigste Joseph bid voor ons.
In dc kerken der E.E. P.P. Franciscanen
Alles als in bovenstaande kalender,
behalve:
ZONDAG. 2e gebed v. d. Z Agnellus
van Pisa, Belijder. 3e A Cunctis.
WAAN DAG. 2e gebed v. d. overbren
ging van den H. Bonavenlura; 3o A
Cunctis.
WOENSDAG. Dc H. Mis v. d. dag-
Ne derelinquas, 2e gebed A Cunctis; 3'-
Omnipotens.
DONDERDAG. Mis v. d. II. Patri
ci.us, Bisschop cn Belijder: Statuit. 2o
gebed en laatste Evangelie v. d. dag.
Kleur: W i t.
De II. Mis v. d. dag: Deus. 2c gebed v.
d. II. Patrieius.
VRIJDAG. Mis v. d. Z. Sal vat or
van Hortu, Belijder: Justus. 2e gebed
v. d. II Cyrillus: 3e en laatste Evange
lie v. d dag. Kleur: W i t.
De H. Mis v. d. dag: Ego autem. 2-
gebed v. d. Z. Salvator; 3e v. d. II. Cv
rillus.
Amsterdam. ALB. M. KOK, Pr.
TROUBADOUR.
ANECDOTEN.
Een anecdote over aartshertog
Maxirniliaan.
Na den dood van keizerin Charlotto
van Mexico kwamen lang verpote" a^ccdo-
ten en verhaaltjes weer boven. Een van
die histories heeft betrekking op aarts
hertog Maxirniliaan, den echtgenoot^ van
de ongelukkige keizerin en dateert uit de
jeugdjaren van den vorst.
De jenge aartshertog had door weten
te zetten, dat hij liadet mocht worden bij
de in die dagen nog weinig beteckenis
hebbende Oostenrijksche marine. Hij
kwam aan boord van de „Schwarzcnberg",
waarop kapitein Hadik von Tutak gezag
voerder was. Dc oudo zeerob was allesbe
halve gesticht over de nieuwe aanwinst en
scheen niet in het minst geïmponeerd door
het feit, dab kadet Maxirniliaan van vors
telijke bloede was.
De „Schwarzenberg" liet op een een van
haar rel-en voor Napels het anker val
len. De jonge aartshertog was verrukt over
de schoonheid van do natuur en besloot
zoo snoec'ig mogelijk voet aan wal te zet
ten. IT trof slecht, dat kadet Maxirni
liaan juist dien dag van vier tot zes op
wacht moest staan
Het jongcmcnsch wist echter een uit
weg. Als hij zich in zijn gala-tenue, dat
hij aan liet hof droeg, stak en dc Stc-
plians-orde omhing, zou niemand hem
kunnen verbieden het schip to verlaten I
Zoo gedacht, zoo gedaan. Maxirniliaan
verkleedde zieli, kwam aan dek, salueer
de voor den commandant en zei:
„Ik heb dc eer u mcc tc deelen, dat
aartshertog Maxirniliaan aan land gaat!"
„Zoo!" bromde dc commandant. En
plotseling voegde hij craantoe: „Ik kan
natuurlijk niemand opdragen om Uwo
Keizerlijke Hoogheid te begeleiden, en
zal dus zelf meegaanSloe- 1' r!'
Do aartshertog had zoo'n antwoord al
lerminst verwacht. Maar er was nicb: aan
te deen.,..
Toen do sloep aan do kade lag, zei kapi
tein Von Tutak:
„Uwe Keizerlijke Hoogheid weet zeker
wel, dat ons eerste bezoek altijd den Oos
tenrijken. gezant geldt. Daarna kunnen
nen wij dan den anderen gezantschappen
onze opwachting maken!"
De stralende middag in Napcis werd
met louter vervelende offieicele bezoeken
doorgebracht.
Voor de duisternis inviel, waron hij^ cn
zijn kwelgeest weer aan boord terug. Nau
welijks had Maxirniliaan zibi hof-tenue
weer voor zijn kadottcn-uniform verwis
seld, of een scheepsjongen klopte aan.
„Wat is er?"
„U moet onmiddellijk bij den comman
dant komen."
„Dat kan niet! 'Ik heb hem vijf minu
ten geleden nog gesproken."
„U moet onmiddellijk komen", hiejd do
jongen aan.
Verwonderd kwam Maxirniliaan aan
dek.
Kapitein Von Tutak wachtto hem te
midden van alle officieren.
„Kadet Maxirniliaan!", begon hij met
stentorstem. „Lk meen, dat ik u vanmid
dag aan land heb gezien! U liadt toch
dienst?"
„Ja, ik had dienst. Van vier tol zes..."
„U hobt uw dienst duB moedwillig ver
zuimd Dertig dagen geen walvcrlof 1 Acht
dagen kamerarrest! Vier uur uitkijk in
den mast!
„Alles klaar? Anker lichten!"
Voor den visehliefhebber.
Wij laten li "or eenige gemakkelijke me
thoden bij liet vangen van viscb volgen,
ten gebruike van den meergevorderden
amateur:
Mest regenwurmen met dynamiet.
Voedt de visschen met regenwurmen.
Werp steen en naar de aldus gevoede
visschen. Het resultaat is afdoende.
Duikt naar den bodem van bet wa
ter. Zing daar een slaapliedje. De vis
sollen zullen in slaap vallen. Neem ze in
bun slaap voorzichtig mee.
B.ndl een spiegel aan een touw en
laat dien zakken. De visschen zien zich
zeiven in den spiegel on lachen zich dood
Met liet schepnet ophalen.
Graaf een slootje van liet vischwa-
ter door een drassig weiland. De nieuws
gierige visschen zwemmen door hot «loot
je naar liet Weiland, vatten kou, en ster
ven aan rheumatiek. Gebruik bet schep
net.
Noodig uw heelo familie óp een
picnic eri voedt zo met zoute stengels. De
dorstige familie drinkt de rivier leeg en
de viscb blijft voor u achter.
Een pantoffelheld.
De latere Amcrikaansche president Lin
coln was wat men noemt een pantoffel
held Vóór zijn verkiezing tot staatshoofd
was hij lid vtfn een soe'ëteit, die elke week
drie of viermaal bijeenkwhm. Prompt tien
uur placht Lincoln op te staan, om zich,
op hoog bevel ter ruste te begeven
Op zekeren avond echter scheen hij een
moedig besluit te hebben genomen Het
sloeg tien uur, doch de man bleef rustig
zitten. Grooto verwondering bij zijn co'le-
ga's. De lijd vloog-voorbij, Lincoln bleet
zitten cn glimlachte.
Den volgendon dag gebeurde hetzelfde
evenals den daaropvolgendon dag.
Eindelijk kregen zijn vrienden hot lu
kwaad en ze vroegen Riiico'n wat zijn
vrouw gezegd- had van zijn lang wegblij
ven 's avonds
Lincoln keek naar dn lampeknp en zei:
Dat weet ik helaas niet.... ik bön
sinds eergisteren niet thuis geweest!
Kindermond.
De kleine Frans bezocht zijn oom, voor
wien hij een grooten eerbied heeft, niet
om de kleine gestalte en gebogen boenen
van den man, maar omdat hij dezon, in
zijn militairen diensttijd, steeds met een.
groote cavaleriesabel heeft zien sloepen.
Nu ziet hij het trotsche slagzwaard aan
den muur hangen cn vraagt: „Oom, is dal
dc sabel, waaraan u soldaat is geweest?"
Goede kinderen.
Mama: Wat scheelt or aan, kinde
ren?
Max: Die nare Bolle hccl't mijn koek
opgegeten.
Mama: En jo hebt do koek nog in ju
hand en wilt zo zolf gaan opeten.
Max: Neen, mama, dat is Nollv'.
koek, die heb ik haar daarom afgenomen.
Voorzicht.ye man.
Ik hoor van mijn man nooit een on
vriendelijk woord!
Is io zóó aardig?
Nee, zoo voorzichtig!
Vanzclf-sfirekend.
Ik maan een gentleman nooit.
En a's-ie niet wil betalen?
Dan neem ik aan dal hij geen gentle
man is en dan maan ik hem natuurlijk.
Een bewijs.
Hoe weet je, dat dat.meisje daar ee:>
telefoonjuffrouw is?
Ik riep zoo juisl, Hallo! cn zij ant-*
woord de niet.
Oplossingen worden verwacht voor Don derdog 17 Maart 12
Onder do goedo oplossers zal worden verloot:
als o-ersle prijs een heeren- of dainep-portemonnaie;
als tweede prijs een vulpotlood.
