veede Blad.
M
ÜTE WELDOENSTER
dag 15 Februari 1927
gïflgswiEuws
\Al
endi
De Hanze.
l. g Middenstanders en
Do Hanze."
Lpg» uo afdeeling voor ontwikke-
onPpanningsavonden van da
vord gisteravond een bijeenkomst
in „ln den Vergulden Turk
«en ontwikkelingsavond als spr.
ïredcu de heer C. F. J. Verbeek,
-lier der afd. Amsterdam met
®werp: "R- K- Middenstanders
-Hanze". Na het bekende halfuurtje
e bijeenkomst geopend 'door den
er den heer B. J. Kemperman met
ord van welkom in 't bijzonder tot
,r Verbeek, dien hij bij de aanwe
ndde. Aanstonds werd den heer
liet woord verleend,
bcgmt mei te wijzen op de a s.
m-ea voor Prov. Staten en ge-
aad. Be belangstelling voor poli-
•lio is bij de middenstanders niot
lol schade van den middenstand
belangrijkheid hiervan zet spr,<
ige feiten en cijfers uiteen, waarbij
jcludeert tot een groote activiteit
18 verkiezingen
ad op uitlat ngen van een voor
nden socioloog als Prof. Aengenent
andelt spr. het individualisme van
dat in zeker opzicht goed is,
ei ingaat tegen de vorming van
i kartels, üie tegen de juiste op-
der sociologie als zou de mid-
d de eenig goede schakel vormen
producent en consument ingaan,
arbeiders zien we dat organisatie
rk maakt; het wordt een georgani-
massa zoodat wo nu hebben aan
VOAcn kan het groot-kapitaal en aan
mieren kant een georganiseerde
^lierbij speelt de m.ddenetand niet
maar een lijdende rol, door
die den middenstand aan-
ilie fouten zijn: ongchoorzaam-
de kerkelijke overheid cn kop-
hezo feiten zijn duidelijk waar te
piveest. Bij minder goede lijden
middenstander zijn organisatie
toegekeerd en dat is een knak ge-
iet alleen voor de middenstands-
ue zelf maar ook voor 't katho-
inbare leven en dit zal zij de
nog niet te boven zijn. Men
ganisalie in den steek, toen men
.reet voordeel moer van had.
lelt zich nu eens niet de vraag;
men aan de Hanze, maar wat
lanze aan R. K. Middenstanders
wijzé zijn de inettsclien (ot térüg-
tómeeren, dat is de vraag. Een
als de Hanze kan alleen bloei-
stuwkracht komt uit de leden,
[met voorbeelden aantoont. De
»l is geen automaat, waar men
van subsidiegeld inwerpt, zoo-
ivensclien er vervuld uitkomen,
56fr zulke wenschen moet dan eens
vrorden en dan moet dat naar
ibaar worden gemaakt. Men had
ed inzicht van zijn organisatie,
stuur en do banken zijn op
lebleven, maar de leden, die ver
varen geraakt met het idee, dat
een automaat was, liepen weg,
e kardinale fout. Natuurlijk wa-
l0|e uien, zooals die overal zijn, maar
op hun po9t, en daarvoor komt
ue. Men was vergeten, dat iedere
op de eerste plaats zichzelf
^^pcn. We moeten elkander in
«organisatie opvoeden, we moe-
overtuigen dat wij qen
'men, met de consequenties
at is de kern van alles,
alles blijkt, dat de Hanze en de
ad nog zijn tweo grootheden en
niet, zij moeten een zijn. Spr.
md de leden op weer eens pro-
maken voor de Hanze, maar
wijze, die resultaat geeft.
en
i.i
kst
gcbli
Ml l
GO.
klad
Daarvoor moet-men er echter .op uit, en
dan de menschel» eens op. een. goodi kt
oogenbiik 'go d aanpakken en daarbij
niet vervallen in kleinigheden. Tenslotte
behandelt spr. de Ilanzebanken, die be
wezen-hebben noodzakelijk te zijn ge
weest en nog te zijn. Wij kunnen niet bui
ten een bank en vooral de kleine midden
standers zijn er mee gebaat.
Dat is werk voor do toekomst en als do
middenstanders nu reeds bun kinderen
de jeugd in dien geest opvoeden, dan zal
het gaan, want wie do jeugd heeft, heeft
do toekomst.
Na het applaus der vergadering dankte
de Voorz. do heer Kemperman, den heer
Verbeek voor diens inleiding en opende
do gelegenheid tot debat.
De heer van Noort vraagt opheldering
omtrent het feit dat van den kant van de
Hanze concentratie der middenstands-
banken, waarop beden wordt aangedron
gen, wordt doodgezwegen.
De heer Slegtenhorst stelt do vraag
wat beter is een bank in nauw verband
met of los van de Hanze.
De heer Spcndel vraagt hoe do heer
Verbeek denkt over den naam „De Hanze''
welke naam voor velen een schr kbeeld
schijnt te zijn en een reden om niet op
nieuw lid van De Hanze te worden waar
bij de heer Suendel er vóór is de naam
Hanze af te wimpelen en b.v. als naam
te voeren „R K. Middenstandsvereeni-
ging" waarbij het Katholieke karakter
geenszins wordt prijsgegeven, maar dui
delijk genoeg naar voren komt.
Do heer Verbe k beantwoordt dan de ge
stelde vragen Den heer van Noort beant
woordt de inleider met te zeggen, dat
spr die st lzwijgendheid niet heeft ge^,
conslaleerd, getuige een bericht uit „De
Maasbode" van verleden week Vrijdag.
Wat de vraag v^n den heer Blegten-
horst betreft, acht spr. het mogelijk dat
ook niet-katholi ken van een katholieke
bank gebruik zullen mogen en kunnen
maken
De heer v. Deene had oen lans gebroken
voor de groep melkslijlers, die spr. de
beste groep der Leidsche Hanze-afd
noemde.
Hierop ging de inleider even in, be
sprekende den strijd, die in Amsterdam is
gevoerd. Ook spr. is die groep sympa
thiek, de strijd is volgens spr. in A'daw
begonnen, omdat het gemeentebestuur
dacht, dat haar organisatie n.et sterk was.
Men 'vestigt zich ergens zonder roden van
bestaan en dat is verkeerd, want daar
door onderschept men de organisatie en
dat is in Amsterdam gebeurd.
Op de vraag van den heer Bpendel ant
woordt spr. dat hij ten opzichte daarvan
indifferent is. Is de heer Spendel van
meening, dat het remmend werkt, laat iiij
dan eens een voorstel doen op den Cen-
tralen Raad. Spr. hecht er zijnerzijds
we nig waarde aan, als we maar doen
wat onze kerkelijke overheid in dezen
wenscht.
De heer Bergers meent dat de gedachte
van den heer Spcndel twee jaar to laat
komt Spr. meent, dat de naam Hanze,
nu, nu er opleving komt, geen kwaad
meer doét. Spr. behandelt dan nog het
gemeente-waschbureau, waarbij spr. niet
begrijpt dat een actie van hét waschbe-
drijf mek name van de bleekers achtet-
wege blijft
De heer van Noort bepleit de richting
in te slaan dat ook Katholieke midden
standers medezeggenschap zouden krijgen
in neutrale banken om zoo een hulp te
krijgen die boven de vereenig ng uitgaat.
Spr. antwoordt hierop dat hij zich niet
kan voorstellen dat men lid moet zijn van
de neutrale middenstand om van hun cre-
dieten te kunnen profiteeren en van re-
gecringsstandpunt zou dit, volgens spr.,
ook ongemotiveerd zijn. Spr. heeft de
overtuiging, dat we weer cred eten zullen
kunnen krijgen daar bovendien gemeld
bericht, in de Msbd ook niet is tegenge
sproken. Iets positiefs is het niet, maar
naar spr.'s vertuiging zal het gebeuren.
Het beste is dat wé eens afwachten en
als het zoover s eens verder praten.
Over de quoestie Hanzebank werd daar
na nog geruimen tijd gediscussieerd,
waarbij waardevolle opmerkingen werden
gemaakt.
De heer Brugman haalt daarbij de mce-
ning aan van Baron van Wijnbergen, dio
schreef, dat er van oprichting van con-
fcssioneele banken geen sprake meer zal
zijn.
euilleton.
door Pierre l'Ermite.
geeft bevel de drijfhonden los
ca de eigenlijke jacht begint,
zag de jonge graaf, al liep dan
ssiD nog zoo bedaard, dat het een
z°u zijn, maar de weg was mooi
te draven, en het weer lekker
kwam aangedraafd achter Ja-
hle; doch die ordo duurde niet
Hien minuten waren allen uit
Tujf w?inig van de jacht begre-
ca zich naar Mennesis, wijl zo
de ever zich doodeenvc lig
«lijf Crscbuilen in de lage gronden
anaal om Saint-Quentin; doch
P de hoogte waren, draafden
daar was dan ook het groot-
genoodigden.
°lgde ze niet.
3 maar voorbij draven", zei
«"id, „ik ben er zeker van, dat
111 geslapen is en van plan is
^ggen uitlachen in de buurt
hid ecnige oogenblikkcn la-
zo do jachthonden niet meer.
ex |e n°g niet losgelaten zijn;
3, li i, van _de wijs, en dat duurt
'Wa.rl'ori dan spitsen zc in-
n*m de richting van Bois
^n^dy8 teruggekeerd in 't
n Irières en komt terug
langs den weg, dien hij ai eens is gegaan;
woedend beginnen qu ook de honden te
blaffen, eerst heel ver, dan diep in hout,
het komt snel dichter bij en maakt een
cirkel rondom do hoogte van Athiémont.
„Odile, als je de sporen wilt geven",
zegt Jacques, zeker van de goede riehting,
„dan is het nu tijd, 't zal een mooie jacht
worden."
„Vooruit danl" antwoordt het meisje en
haalt de teugels vaster aan.
En ze zetten hun paarden in korten
galop.
Jacques kent heel de omgeving met allo
schuilplaatsen van buiten.
Odile volgt hem langs alle paden, wel
vol belangstelling voor de pacht, maar
toch vooral gevoelig zich zoo omringd te
zien door liefde en genegenheid. Nu cn
dan keert- Jacques zich eens tot haar en
glimlacht als hij haar zoo ernstig naast
hem ziet draven, terwijl ze haar paardje
zoo goed in bedwang heeft en niet de min
ste onrust laat blijken voor de mogelijke
terreinmoeilijkheden, die een besneeuwde
weg al licht oplevert.
„Zeg, Odile?
„Ja?...
„Wat zie je er toch lief uit, vandaag?"
„Vin je?"
Hoe graag had ze hem met g -lle liefde
haar handje toegstoken, maar ze durfde
niet, al was dan die flinke ruiter haar
verloofde voor God. Zo voelt onder haar
handschoen den ring: een diamant cn een
robijn, en binnen in liaar hart voelt zij.
de vaste, vurige liefde, die er door bclec-
kend worden.
Ze zweeg; maar haar zuivere oogen zei
den, wat haar ziel dacht en meer en bc-
Na uitgebreide debatten, waarbij de
V orz. den beer Verbeek nog eens ha,-..-
lijk dank bracht, cn mcde.lcolde. (lat op
28 Febr. een feestavond zal worden ge
houden in de groole zaai van „Don
Burcht" werd do vergadering op de ge
bruikelijke wijze gosloten.
HECKTZJ4KEN
KANTONGERECHT TE LEIDEN.
Bij de 40 openbare zaken, dio Mr.
Kleijn voor het kantongerecht alhier gis
teren te berechten kreeg, waren er dezen
keer eens eenige met een inhoud, waarvan
wij hier in den regel gespeend blijven.
Een deegkunstenares.
Als eerste kwam aan do beurt een vrou
welijk lid van het Leidsche broodbakkers-
gilde, die haar knecht du Pon, voor 10
uur brood zou hebben laten bezorgen.
Zelf was verd niet verschenen en du Pon
hiernaar als getuige gevraagd, getuigde
dat zijn patrones gemeld delict niet zou
hebben uitgelokt. Op den ambtenaar had
déze verklaring niet veel invloed, daar hij
5 of 2 dagen eischte.
Niets zonder vergunning.
P. v. d. W., een koopman uit de con-
trijen van Zo eterwoude had aan
den heer UI jee opdracht gegeven tot het
plaatsen van een houten gebouw met een
betonnen fundeering.
Eerst had hij dat heele gevalletje laten
fabrieken en toen het er eenmaal stond
pas Torgunning aangevraagd. Waarde
heer, dat gaat niet. Hij verklaarde het te
hebben gedaan omdat de benoodigde ma
terialen reeds lagen opgetast en ze daar
stelen als raven, zooals verd zeide. Ook
had hij vergunning verzocht aan den ge
meente-opzichter, maar hem werd onder
bet oog gebracht, dat deze daartoe niet
competent was Intusschen was echter do
vergunning afgekomen De ambtenaar
eischte schuldigverklaring zonder opleg
ging van straf
Waf al te heet gebakerd.
Als gekrenkte huismoeder moest J. D.
wed ten B uit L e i d e n voor den kan
tonrechter compareeren wegéns een bu-
renheibeltje, waarin langzaam de ge-
heele jeugd der Oegstgeesterlaan betrok
ken werd.
De ten laste legging was „slechts" dat
verd. de. heer v. Tol toen deze bij Mevr
D. gerecipieerd wenschte worden een gra
tis stortbad kreeg vanuit de tweede ver
dieping in den vorm van oen lading lei
dingwater; maar de voorgeschiedenis was
laneer en heviger.
Den heelen zomer, aldus verd.. waren
zij en haar kroost geplaagd en getergd ge
worden De heer van Tol, had haar de
minder vleiende benamingen toegevoegd
van: „Viezerik, vuilpoets" enz
De heer v. Tol getuigde het tegendeel,
hij had herhaalde malen waargenomen,
dat zijn kinderen geplaagd en geslagen
werden on daar hij eveneens had gezien,
dat de kinderen van verd daarbij de groot
ste belhamels waren, luid bij" Mevr D. ge
waarschuwd. Toen op een keer zijn kinde
ren zenuwachtig thuis waren gekomen
daar zij door verd. op de,fiets werden na
gezeten, was hij naar verdac-hte's huis ge
gaan en was toen met een vriendelijk stort
bad ontvangen
Get. van Tol had zich toen in zijn ner
vositeit door een ruit gewerkt
Op dit heele verhaalde reageerde verd
door te zeggen: „Die mijnheer liegt" waar
op zij het schema gaf van een ander ver
haal, waar de schuldicen nu slachtoffers
en de slachtoffers schuldigen werden. Als
getuigen a décherge fiTureerden twee da
mes en een 64-jarige hulp in de buishou
ding bij Mevr D Mej. Hazelhorst, die
verklaarden dat get. van Tol het ruitje ex
pres naar de andere wereld had gehol
pen en dat de drie kinderen van verd.
allerliefste kinderen waren.
Na deze belangrijke discussie had do
heer van Tol de magere voldoening, dat
de ambtenaar tegen verd 1 of 1 dag
eischte.
Slecht opgevoede kippen.
E. B. uit N o o r d w ij k stond tweemaal
op de bon daar hij 'n paar honderd kippen
op een bloembollenland van den beer v. d.
Tang had losgelaten, waarvoor bil oen
eisch van 2 maal 4 og 4 d. kon noteeren
Beter laat dan nooit.
J. B„ J. v. DC. A., J S. en J. S., wo-
nonda te Valkenburg waren beticht
te lang. n.l. ha.sluitingstijd te hebben ver
toefd in het café van. dm beer Knoijher
Het verbaal was foutief gestold en het
bleek, dat de jongelui, die een kaartje
hadden gelegd, om half elf hadden afge
rekend en toen spoedig waren afgetrok
ken. De ambtenaar meende dat de ge
meenteveldwachter Mulder dat niet zoo
nauw had moeten nemen, daar dit niet do
gewoonte van de politie is en vroeg daar?
om vrijspraak.
Nog een Valkenburger.
Een van voornoemde jongelui J. B.,
stond ook nog op de bon dat hij de eischen
van hygiëne gesteld bij het vervoeren van
brood aan zijn laars had gelapt. Het
brood, dat hij vervoerde was een pietsie
ongedekt geweest, 1 of 1 dag.
Een dilemma.
T. D v. d. B., een wijnkooper uitLei-
d e n, had een fust wijn aangekregen, wat
zulk een groote inhoud van dat tintelende
vocht had, dat het niet door de deur kon.
Bovendien was het wat laat gearriveerd,
zoodat verd. voor het dilemma stond, of
bet vat laten liggen en dan verbaliseert!
worden wegens belemmering van bet ver
keer of het na sluitingstijd naar binnen
laten werken en dan verbaliseerd. wor
den wegens overtreding der arbeidswet.
Verd. verkoos het laatste, daar hij anders
terecht vreesde, dat het füst leeg zou ra
ken. Nu eischte de ambtenaar 4 of 4 d.
Bok al geen vergunning.
J. S., opperman te L e i d 6 n, had op
do Botermarkt op de publieke straat spe
cie aangemaakt.
Verd. zei dat hij daarvoor opdracht had
gekregen en dat hij 't niet, dan ging hij er
uit.
Hij had daarvoor echter vergunning
moeten hebben en kreeg nu 1 of 1 d.
Alles moet in orde zijn.
Ook hot nummerbewijs op een motor en
het is nu niet de juiste methode om dat
in je zak te stoppen zooals J. T. uit Kat
wijk a. d. R ij n had gedaan.
Hij kreeg daarvoor nu 4 of 4 dagen.
Verboden grond.
W. a, Z. S. en H. v. d. P. uit Kat
wijk aan Zee, waren gedagvaard we
gens loopen op verboden grond n.l. op
land van de Vuurbaak. Alleen Z. S. was
verschenen, daar de anderen momenteel
op zee zwalkten.
De aanwezige bestreed dit echter, daar
het gewraakte land volgens hem. door
iedereen werd betreden.
Ook N. V. had eenzelfde delict bedreven.
Allen kregen 1 of 1 d.
Een prettige tractatie.
J. G., los-werkman cn visscher te Kat
wijk was met do laatste studentenrijjool
dronken geweest. Verd. meende, dat de
studenten, die hem getracleerd hadden,
iets door zijn biertje hadden gemengd.
Daar hij nimmer voor zooicts had te
recht gestaan werd tegen hem geen straf
géëischt.
Gemengde (tSericHifcen
ONGELUKKEN
Noodlottig ijsvermaak.
Twee jongens, door broer ties
gered.
De machinist van den sneltrein uit
I eeuwardeD, welke om half twee to lïee-
renveen aankomt, zag Zaterdagmidda.. ten
Noorden van Heerenveen dat een twee
tal knapen, die zich op het ijs bevonden,
er door zakten. Zoodra de trein te Hec-
renveen was gearriveerd, werd vanaf het
station de wachtpost aan den spoorover
weg in de Schans hiervan verwittigd, op
dat men zoo mogelijk nog tijdig de dren
kelingen zou kunnen helpen. Nu bleek dat
twee jongens van R. K. Meijer, aan den
Heerenwal, pl.m. 10 cn 8 jaar oud, en
twee jongens van Koch, in de Schans, van
pl.m. 7 en 6 jaar, nergens te vinden wat-
ren. Aanstonds trok men er op uit, van
stokken voorzientoen na eenigen tijd
ujle vier aan kwamen drentelen.
Het 7-jarig zoontje van Koch was op
de Ringvaart eerst door het ijs gezakt;
hij zijn poging, om hem te helpen, ge
raakte ook de 10-jarigo S. Meijer er door.
Hunne broertjes, die op den wal stonden,
en in hel beril van een stok. bezaten nog
rip itprrpTiv'f>o--T:-V>n5v» "ooaf den drpTt.
UIT DE RADIO-WE 1ELD.
Programma's voor Woensdag 16 Februari
Hilversum, 1050 M,
12,r— Politieber.
2.3a— Engelsche les voor kinderen.
3.4.Knipcursus.
4.4.80 Halfuurtje voor de huLs-<
vrouw. Mevr. H. Bommelv. Vloten,
over: De kunst van zeggen en bet verboto
ren van spraakgebreken.
4.356.15 Concert door het H.D.O-or-
kest. Soliste: Nellie van Wieringen, mezzo
sopraan.
C.156.45 Lezing door den hoor Dr. C.
Tomassen, over: Onze lijders dio wij ver
geven.
0.457.45 Duitsche vervolgles en con
versatieles.
7.45 Politieber.
10.80 Persber.
8.10 Christel, avond.
Daventry, 1600 M.
11.20 Daventry-kwartet en solisten (so*,
praan, bariton, piano).
12.05 Victorian trio.
1£.25. Concert (vervolg).
I.202.20 Orkostconcert.
3.15 Voorlezing Pickwickpapers.
3.20 Lezing: Our native tongue.
3.40 Causerie: Books-Round the world
in eighty days.
4.05 Lezing Village life in England 200
years ago.
4.20 Daventry-kwartet cn duet (mezzo
sopraan, bariton)
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Orgelbespeling i. d. New Gallery-
Kinoma.
6.40 Tuinpraatjo.
6.50 Tijdsein, weerber., nieuws.
7.05 Orgelconcert (vervolg).
7.20 Tuinbouwpraatje.
7.35 De pianosonates van Mozart.
7.45 Lezing: Food-Oup daily ration.
•8.05 Elsa Macfar';"
8.20 Een muziek-' van E. Long-
slaffo (saxophone, -ompet. piano,
piano, viool).
9.05 Orkestmuziek.
9.20 Speech yan Mr Baldwin.
9.50 Weerber. nieuws.
10.05 Populaire suites en balletten. Or
kest en L. Gowings-tenor.
10.85 Discussie over: University men in
business.
II.05 Orkestmuziek.
11.20 Een e,xpriment in telepathy. Spe-
cialo proef
11.50—12.20 Dansmuziek.
„R a. d i o-P tl r i s", 1750 M.
10.5011.20 Nieuws en muziek.
12.502.10 Concert-Orkest.
5.055.55 Concert. Radio Jazz Sym
phonic.
9.0510.50 Concert. Orkest en solisten.
L a i "rnher *r. 469 M.
10..2011.20 Orkeslconcort.
12.501.50 Concert. Aria's met piano
begeleiding.
3.504.20 Voorlezing.
4.205.15 Concert. Orkest en K, Mul
ler, '«kus. --
7.359.20 VoIks:örkes'tconccrt.
9.4011.20 Dansmuziek.
K n i t s I e r, h a u p. p n 1 3 0 0 M.
11.207.05 Lezingen en lessen.
7.50^—11.10 Basz, Bombardon und Gou-
saplion Volksfeésfmuziek. Orkest cn E.
Bolt, zang Dameskwartet. D Jakschtat,
zang. Hoeren- en dameskoor. Daarna mo
derne dansmuziek door de Fledermause.
Hamburg. 394,7 M.
1.252.05 Kamermuziek.
3.505.15 Dansmuziek
5.206.10 Kwartetmuziek.
7.5011.10 Basz, Bombardon und Gou-
saphon. Zio Königswusterhausen.
Brussel 509 M. en Antworpcr M.
8.5010.50 Concert. Orkest en solisten
Om 9.50 onderbroken door een lezing.
kelingen dezorx slok toe to steken, wisten
hen zoo naar den wal toe te halen cn
daarmee van een anders wissen dood
te redden. „H. Volk"
Jongetje overreden en gedood.
Bij het naar school gaan is Zaterdag
morgen een joncetje van zes jaar in de
Ier dan armzalige woorden ooit zouden
kunnen uitdrukken.
Do jacht wordt hoe langer hoe levendi
ger, hier en daar rennen groepen de
groote wegen dwars over, zijn even te zien
en verdwijnen dan haastig in de richting
van Fai.louel.
Heel in de verte zien ze het Engelsch
wagentje, waarin Victor zich als een don
kere vlek afteekent.
„Kijk, daar zijn ze nog al!" zegt Odile,
ze aanwijzend met haar rijzweep.
Jacques' gezicht komt even in een strak
ke plooi.
„Nu geef ik niets om de manieren van
die vrouw", zegt Odile; ,/heelcmaal niets
meer, Jacques. Hoort ge 'tIk heb al
les begrepen!"
„En toch heb ik u nog niets kunnen
uitleggen
„Dat, is ook totaal overbodig, beste
vriend", zegt ze glimlachend en steekt
hem haar liand toe.
„Ge moest eens weten, Jacques, hoe ze
ker ik van je-ben'
„Odile!
Ze kwamen nu op den weg naar Ham,
waar zc al een deel der jachtpartij aan
troffen, >taal vermoeid cn uitgeput, ter
wijl de paarden van Jacques cn Odile
nog een lcurkdrooge huid hadden.
„Doen jullie dan niet mee aan de jacht?"
vraagt Jeanne lachend.
Haar broer kijkt haar aan cn ant
woordt:
„Of wij niet mccclocn? Het beste bc.-
wijs is wel, dunkt mc, 'dab wij hier zijn,
juist op dezelfde plaats als gij. Maar die
oude kluizenaar had me verteld, dat hij
een schrik voor bewoonde plaatsen en voor
spoorwegen had cn daar nooit van zijn le
ven zou komen."
„Alle gekheid daargelaten", zegt Jeanne,
„uw pikeur is er zoo erg zeker niet van,
dat! we hem vandaag nog krijgen: hij
heeft zijn derdfe paard al."
„We krijgen hem wel", antwoordt Ja
cques rustig. „En wilt go weten waar?...
Te Neuyille of Tombe-Régnior."
„Of nergens!"
„Toch wel, zusje!"
„Nu we zullen zienl En 't ergsto is, dat
uw bruidje daar heel veel schuld aan
heeft
„Maar, hoe zoo?vraagt Odile.
Juist komen de jagers naar Jacques en
zeggen het zellae als Jeanne: 't wordt al
avond en de ever loopt nog flink, dwars
door dat dichte en uitgestrekte kreupel
hout. Èn 't zou toch schande zijn om van
daag platzak thuis te komen, nogwel van
een jachtpartij ter viering van de verlo
ving gegeven.
„Wat zou hot! platzak 1" spot Jacques.
En in gestrekten draf gaat het den rij
weg langs.
Odile en Jeanne, beiden beste paard-
rijdsters volgen hem, met de stevigste rui
ters der club.
Tot nog too had Jacques de jacht met
een soort onverschilligheid gevolgd. Do
ever had met groot gemak zijn achtervol
gers Weten te verschalken, terwijl Jacques
slechtsoog had voor Odile. Doch nu zo
begonnen te lachen mot zijn rijtocfrtje
naast zijn bruid, kwam er vuur in hem.
Jacques - laat de laatste honden losma
ken en neemt ze in galop met zich mee.
't Wordt werkelijk al avond in 't bosch;
Jacques had daar niet genoeg aan gedacht
bij al zijn geluk!
Zooveel zon had hij in zijn ziel, dat hij
niet dacht aan do zon, die stond aan den
hemel.
Hij wilde nu den verloren tijd goedma
ken 'cn een kwartier later doorzochten en
doorjoegen alle honden saam het bo6ch
met zoo'n vuur, dat voor den eorsten keer
de ever stil stond.
In ondoordringbaar hout en struikgewas
had hij zich verborgen. Doornen, slinger
planten, een heele warboel van allerhande
gewassen omringden hem wel twintig me
ter in het rond als een kanonskogel leek
hij er in gevlogen.
Jacques joeg er een hond op af, doch
die kwam niet terug en aan zijn huilen
te hooren, had de over hem opengereten.
Twee andere, toen tien, toen heel de
koppel vlogen er woedend op af.
Het groote, sterke dier wachtte ze af
met opgezette borstels, de gelige slagtan
den dreigend vooruit. Twee honden spron
gen op zijn rug, hielden zich vast aan zijn
ooren, maar met een paar kopbewegingen
schudde hij zo ver van zich weg.
Wijl de heele koppel hang terugdeinst,
springt Jacques van zijn paard, zijn
hartsvanger in do hand.
Maar nauwelijks hebben zijn voeten den
grond geraakt of met gebogen hoofd trekt
er het. wild zwijn van door, gevolgd door
do huilende honden.
„Naar Tombe-Régnier", roept Jacques
tol do jagers, „daar gaat hij beslist naar
toe."
(Wordt vórvolgd.)
