t WEEKREVUE.
W- EEN GOUDEN TOEKOMST.
*V7ij staan aan het begin van een gou
den tijdperk, tenminste do getrouwde man-
men, ia dat wat?
Ja, het wordt een goeie boc-1!
Er is een periode op komst, Baantje
,geniet er nu al van waarin do mannen,
die zuchten onder een somtijds min of
jneer zwaar te torsen huwelijksjuk, meer
vrijheid van beweging zullen krijgen, dat
2ijn weer onbelemmerd hun schreden
eullen kunnen richten naar coeiëteit' of
stamkroeg en niet meer des avonds reeds
pi ten of elf uur met verhaaste schre
den naar hun wettige wederhelft zullen
moeten teruekeeren op gevaar ai anders
in hardhandige of anderszins onverkwik
kelijke bedsermoenen gewikkeld to ziillcn
worden.
Want, in een spoorweggids weet bijna
geen enkele vronw den weg, nu er nog
maar één tijdverdeeling van telkens 12
nren is, wat als een onbedriegelijk voor
teeken mag worden beschouwd, dat zij
j)jj een tijdverdeeling in 24 uren geheel
en al de kluts kwijt zal raken on do on
vennijdelijk hiera't volgende rekensom
men nimmer volkomen zal kunnen begrij
pen.
Het kan ons, getrouwde 'mannen, tccb
allemaal overkomen, dat we op een avond
wat te laat naai* den zin onzer lieftallige
ega van een vergadering of sociëteit zul
len komen en tot nu deswege op verwijten
werden onthaald. Gebeurt dit in do toe
komst nogmaals en vraagt zij u dan, hoe
laat het is, dan zult ge met een onver
stoorbaar gelaat kunnen antwoorden:
„Tien minuten over half vierentwinti
lieveling". Mijn kop er af, als uw 'vrouw
den juisten tijd dan zal kunnen bepalen
enmocht zij daartoe in staat zijn.
dan zult gij, ia den tijd dien zij daarvoor
noodig had, u reeds lang in de armen van
Morpheus hebben- geworpen, slapend den
slaap der onschuldigon.
Een echtgenoote, die gaarne de wegen
haars mans volgt, en bet liefst van zijn
doen en laten volkomen op do hoogte is,
zal misschien 'geen üogénblik meer rusten
voordat zij die nieuwe tijdverdeeling
meester is, maar dat behoeft geen bezwaar
te zijn, want nu de Nederlandscbo Spoor
wegen begonnen zijn den getrouwden
mannen dezen dienst te bewijzen, sullen
zij er ook in de toekomst niets op tegen
hebben om een tijdverdeeling in te voeren
van zes en dertig of acht en veertig uur.
indien do verstandelijke ontwikkeling der
gehuwde vrouwen dat noodzakelijk zou
maken.
Als wij dan des avonds om kwart voor
negen en dertig of tien minuten voor half
drie en veertig onze woning zullen be
treden, zal zij op het hooren van ons ant
woord op haar hernieuwde vraag naar
den juisten tijd, de moed wel opgeven en
niet meer verlangen ook nu wederom aan
haar zucht naar kenmis van den tijd te
voldoen.
Dan zullen Baantje en zijn rasgenooten
het pleit gewonnen hebben. Baantjo ten
minste verzekert u, dat hij do geleden
echade grondig zal weten in te halen.
den schoorsteenmantel heb ik gezien, ligt
de stof een halven. meter dik.
Mijnheer: Een halven meter in zestig
uren? Dat 's een beetje overdreven.
Mevr.: Zeg maar liever dadelijk dat ik
mal bij. Omdat je# nu zoo grapp'g bent,
verkies ik, dat je oogenblikkelijk je vin
ger over den schoorsteenmantel strijkt
gauw wat of ik gooi je hei bed uit. Jk
ben niet gewoon om mij te bekladen of ik
moet er gegronde reden toe hebben
daarom zul je je nu moeten overtuigen of
k zonder reden klaag strijk je vinger er
,angs!
Mijnheer (na gehoorzaamd te hebben):
't Is zoo.
Mevr Ja en toch zeg je 't weer op een
toon, alsof je bedoelt: 't is niet zoo. "Nie
mand mag, schijnt bot, ooit gelijk hebben,
dan id alleen. Gisteren ook, wat heb ik over
die smokkelkwestie al niet van io moe
ten hooren en toch heb ik jc met al
mooie theorieën over eerlijkheid harte
lijk uitgelachen. Want je hebt zonder het
ie weten, 12 meters kant binnenge.'iuok-
geld, die ik tusschën de voering van je
overjas had genaaid.
Mijnheer (onvoorzichtig): Alweer onnut
uitgegeven gild.
Mevr. (verontwaardigd): On lut uitgege
ven zeg je? Durf jij dal woord uit te spre
ken, jij. die oorzaak bent van de vreeselij-
ko kwellingen, die ik zestig uren achtereen
moest verduren. Omdat het kalme huiselij
ke leven mijnheer verveelt, omdat hij wil
leizen en trekken en den brani uithangen,
rukt hij een moeder uit den schoot van
kaar gezin, sleurt haar met zich mee hotel
in hotel uit, zonder haar den tijd te gnn-
r.on iels te. zien, altijd voortjagend al9 een
.misdadiger, die achtervolgd' wordt; en als
de ongelukkige dat alles zonder morren
heeft verdragen, mismnt hij haar het ba
gatel, dat zij voor zichzelf heeft besteed en
ten koste van zooveel zorg en gevaar aan
ret douaneoog heeft onttrokken. Maar re
ken n" eeim na mijnheer, wat uw pleizier-
reisje kost. Ik zeg u, omdat bet idee
van niemand anders is uitgegaan, en ik
rnii als gewoonlijk weer aan uw tirannie
heb onderworpen. Reken maar na, zeg
ik: 300 franks reiskosten: mijnheer geeft
rechts en links fooien als een verkleedde
prins: 8000 franks voor verboden arti
kelen, die natuurlijk geconfisqueerd zijn
geworden:. 1200 franks boete. Totaalbijna
f'000 franks dio ons mijn heers gril kost.
En waar komt al dit geld vandaan? Van
pet toekomstig fortuin onzer kinderen, die
op dezo manier bestolen worden. Daar
mijnheer, ik heb lang geaarzeld, het u te
zeggen, maar iemand, die zóó zijn huisge
zin ruïneert, is meer dan een slechte maB
en vader r een dief!
Verontwaardiging belet mevrouw Duf-
jost verder to spreken en haar echtgenoot
maakt van dit onverhoopt oogenblik van
ïust gebruik, om in slaap te vallen.
Goed voorgaan
Zeer zelden wijkt, één kind,
Ter zijde van tje baan.
Die vader is gevolgd,
En moeder na gegaan.
Het leven is een stroomende beek, geen
stilstaande vijver.
Elke morgen is een nieuw' begin èn bot
gisteren moet gisteren, blijven.
De wondervolle sleutel tot het Levens
mysterie Kgt op elke doodenbaar.
Ontrafel een bloem, wat ge vindt is het
inwendige, maar het vormgevend innerlijk
vindt gij niét.
'Geduld in den góeden zin is geen' lauw
heid en lijdzaamheid, maar inspanning
en zelfbeheersching.
Eon ons eerlijkheid %eegfc op tegen eon
kilo handigheid.
Menage vrouw kent geen zorgen tot zo
den man barer keuzo getrouwd heoft.
Door den moed te lalen vallen, verliest
men den lost niet, maar do krocht om hem
ic dragen.
Indien onze geestestoestand blijmoedig
is, indien wo de vree3 vaarwel zeggen, dan
zetten wij stille almachtige krachten aan
het work, die een blijvend goed voor ons
zullen verwerven.
Mooie hóeken werken op ofts in als dio
persoonlijke ontmoeting niet een karakter-
sterk inensel)-. Ze hebben invloed op ons
leven, onzo zienswijze, ons gedrag en ons
karakter.
LIED VAN DEZEN TIJD.
DE MATROOS UIT DE JORDAAN.
HSJ spreek! t«n afscheid.
Amsterdam, 5k ga jou ferlate
Ik kies weer het ruime zop
Jij met al je kromme stralo
En je deuke in je kop,
Je weet nooit, hoe je mot «swenke
Voor je in je hafe bent,
As je jo niet laat bewenke
Door soo'n brok verkeersagent
Is roe dat een reuseheibel
Hiersoo op de platte grond;
Ik swalk sondei* dat gezijhcl
Liefer op het water rond.
Daar is licht en lucht en lefe
Frijkeid, ruimte om je kop
En je bots n et met je stefo
Tege een collega op.
Salmo nou wat oferkomme,
Mot het al ferschrikk'lijk sijn,
As ik mot gaan zilte bromroo
Op last fan de kapitein.
Loop je hier maar langs de strato
En je baalt een gijntje uit
Dan staat niks heb j in do gato
Soo een smeris foor jo snuit.
Oferal mot je op lette
Op de auto's en de tram.
Foor je één been kan versetlo
Sit je netjes in de klem.
Koeree, stuurboord, bakboord koue
Toch raak je je hachie kwijt,
As een auto an komt -sjouwo
En ofer je ribbe rijdt.
Op de wal sal 'k niet meer knieso
'k Word weer froolijk en tefreê
'k Folg met bruin gepruimde kiese
D'ongcschrefe wet der see.
Jullie mag je rotzooi boue,
Geen geleuter an me kop,
Los de kabels en do touwo
Ik kies weer het ruimo zop.
TROUBADOUR.
LEVEN.
Jan de strooper ligt op sterven
dc pastoor ;s er binnen!
De buurvrouwen fluisteren wat binnen
de deuren; de postbode blijft even eta,an
vragen en gaat verder mot 'n bedenke
lijk gezicht
Daarbinnen ligt de etrcopcr te sterven.
O het kost hem zoo'n moeite om bet zelf
te geJoovcn! De stoere vent die voor nie
mand opzij ging, die altijd' vrij z'n eigen
banen ging, vai jongs af aan! Hij spotte
met do wildste rakkers uit heel de buurt
en den pastoor floot hij een mooi deuntje
na, zoovaak' hij hem tegenkwam.
Hij lag er als eeu knoest'ge eök, die neer
plofte, pal en voor goed. Een wervelstorm
heeft hem in de kruin gegrepen, omge
draaid en versplinterd.
Buikvliosonlatekiiig bad de dokter
gezegd, toen hij zich omkeerde met *n ge
baar van machteloosheid r laat de pas
toor maar komen
En de pastoor was gekomen. De stroo-
per had: gegro-md en tegengestribbeld en
het duurde wel wat lang maar toch
gpddankl Als jo zoo ligt te kijken en er
wielt een.pijn-door je lijf, zooals je ze nog
noot hebt kunnen vermoeden.... dan
wordt do wolf een lammetje....
Maar tochhij wilde nog leven, le
ven. Hij zou vechten met den dood, hij had
geworsteld met anderenen winneul
wie weet?
Zoo liggen er vele ontelbaar vele men-
schen alle dagen, en jammaren, dat hun
het lieve leven wordt afgenomen. Ze jam
meren als kinderen die met do poppen
spelen en nu opeens' bij de hand Worden
genomen en moeien gaan slapen. Ze willen
nog niet, want ze spelen zoo lekker en
hebben nog geen elaap!
Alle dagen liggen ei wel duizenden....
zo kermer om het leven en strekken de
armen en de open grijphanden uit: „Geef
me toch het leven, 't mooie zoete leven!''
En de tranen sch eten over de oogen van
de omstanders! Het leven, .en wie kan het
leven geven?!
Er is maar één hand, die hot leven om
spant en er mee doet naar vrij begeeren!
O, het is zoo'n machtige hand! Ze is niet
te zien, ze is niet te grijpen, niet te regelen
of wat op zij te duwen; ze is to voelen, als
die hand z cb beweegt dan raast er oen
storm door de lucht.... en de sterkste
boomen rollen tegen don grond!..;.
Jan de stro'oper stjtejjf in de voljo kracht
van z'n sterk leven.
Mocderkc Peters was bediend, ten volle
bediend. Och ze had al zoo lang .gesukkeld
en gedokterd, 'was'al'jaren lang zwak en
ziekelijk geweest; het was een goed zacht
vrouwke - buurpraatjes hield ze et
een ijverig, bedrijvig moed.rkc, door en
door vroom en voor iedcren vriendelijk en
goed; heel de buurt hifld van baar.,
Nu lag ze daar zachtjes te sterven
ach, ze had haar leven maar neergelegd,
in die grcole, goe/f hand van „onzen
Vader, die in de henaèlen. is".
De kapelaan was gekomen en veel fami
lieleden 'kwamen j bet was er stil daar
boven.... een enkele snik van iemand,
die gauw wegging...
Maar moeder Peters lag er zoo rustig
met diepe tevredenheid in die zachte, trek
ken; en als ze wat zoi, dan waren h l
van die onvergetelijke woordjes: „Kipd-
jes, altijd goed oppassenI Pietje, Jantje
Marietje! allemaal! Onze lieve Heer
wil het zool.... Ik zon voor jullie willen
blijven voor jullie ik zal b ddenl"
Zoo liggen er velen alle dagen; mep*
dan iemand vermoeden kan; want de
goede, eenvoudige Christen stérft zoo stil
en gewoon, zoo natuurlijk, neen zoo boven
natuurlijk-;als het leven is doortrokken
van Christelijk geloof en de ziel is gevoed
met het goddelijk Leven van Christus,
dan is het sterven een kalru afwachten
van de grootc dingen die komen zullen
Dat is de rustige zekerheid van 'n zalige
onsterfelijk leven!
Het was den 3en Augustus van 't jaar
1917. In een groot klooster van de stad
Tilburg lag een kloosloiling te 6terven:
frater Andreas, een oude man van 70
jaren.
Iedereen zei dat bi? een heilige- was.,
behalve hij zelf! Ja, bet eenigste wat hem
verontrustte op z'n rustig sterfbed, was
de gedachte: „Zo veronderstellen me be
ter dan ik benze zullen niet veel
voor me. bidden."
58 jaar lang had hij O. L. Héér in bet
klooster gediend in heel stille stipte ge
hoorzaamheid, in taaie volharding van
gebed en arbeid. Z'n medebroeders had
den hem n ct altijd, even priag hij was
maar een stille man maar hijzelf had
altijd evenveel liefde voor iedereen. He
melsche visioenen in zoete vertroostingen
had hij nooit genoten o ja toch had hij
enkele malen mot veel vreugde mogen
mediteeren enkele malen! anders
altijd slaperig en dor geweest en veel er
tegen gevochten, allo dagen, alle jaren
meer dan een halve er uw!
Och, hij had 0. L H. gediend, zoo
trouw cn zoo sf'pt mogelijk en nu lag hij'
op sterven.
O, daar zijn er wel meer d e lachend'
den dood ingingen! De romans met bloed-
roodc, bonte omslagen en schreeuwend'
titels vertellen er ven.... do oude er
nieuwe oorlogsverhalen toonen lachcnih
helden! Maar het is e?n vreugdoloozi
lach, een opgeplakte vreugde, de lach van
de onverschilligheid, van minachting voor
een vreugdeloos vcrledeD, een spotlach
op den tegorstander.
Maar hier z:en wo iemand sterven met
een zielsblijden glimlach op z'n gcheele
wezen, en hartevreugde die uitstraalt ir
gelaat en woord!
Toen frater Andreas de laatste II. Sa
cramenten, ontvangen had, wenschton de
overste en do medebroeders hem geluk
met zulk een mooie voorbereiding op den
dcod. Frater Andreós was zoo blij
„nog gelukkiger als een kind bij dc Eer
ste H Communie, vertelt een ooggetuige,
cn hij voegt er aan toe: „Ik heb nog nooit
KALENDER DER WEEK..
N. D. Als niet anders wordt aangegeven
heeft in deze week iedere H. Mis Gloria
en Credo en do gewone Prof a tie.
ZONDAG, 23 Jan. Derde Zonda na
Driekoningen. Mis: Adorate.
2e geb. v. d. H. Raymundus dee Pennafort
Belijder; 3e v. d. H. Emercntiana, Maagd
en MartelaresPrefatie van de Allcrh.
Drieëcnheid. Kleur. Groen.
De wonderefl, in het H. Evangelie ver
meld, bewijzen zonneklaar Christus' God
heid. Op verren afstand geneest Hij den
zoon van den honderdman. Do H. Kerk
spoort ons dan ook aan: „Aanbidt Hom
(Introïtus) en zij laat ons met hare woor
den Christus huldigen in Graduale en Alle
luja-vers.
Het eerste wonder, in het Evangelie van
dezen Zondag vermeld, verzinnebeeldt het
doel van Christus' komst: onze reiniging
van zonden. In Z1jn goddelijk zoenbloed,
dat lederen dag op geheimzinnige wijze van
liet altaar vloeit om onze zielen te heili
gen, (S'ilgebed) heeft Christus ons gerei
nigd. Ons reiniging van zonden en de hei
liging onzer zielen is Christus' met het
Kruisoffer bekroond levenswerk geweesi:
dankbaar herdenken wij in hel H. Mis
offer dit werk van '3 Hoeren goedheid en
macht (Offertorium).
Laten wij ons niet slechts verwonderen
over de schoonheid van Christus' Leer
(Communie") maar ons in daden, liefde,
lijdzaamheid, goede werken (Epislel),
Zijne volgelingen toonen. Hiertoe kome God
onze zwakheid tc hulp (Gebed; Postcom-
rnunio).
MAANDAG. 24 Jan. Mis v. d. H. Ti-
mot h e u s. B'sschon en Martelaar: Sla-
tuit. Geen Credo. Kleur: Rood.
Na een goed getuigenis over hem ver
kregen te hebben nam do ^nostel Paulus
op zijn tweede evangelioreis Timo'heus tot
leerling aan, wijdde hem later tot Bisschon
en plaatste hom aan het hoofd der Kerk
U- Ephesc. Bij gelegenheid van feest
te Epiiese, 1er ecre van de godin Diana, i.s
de H. Timothops pestèented in het jaar 97
DINSDAG, 25 Jan. Feestdag der
hekeering van den H Apostel
Paulus. Mis: Scio. 2e gebed v. d.
H Petrus; Prefatie v. d. Aposlelen. Kleur:
Wit.
Hot Epistel geeft het verhaal vaii de
blijde gebeurtenis, welke de H. Kerk van
daag herdenkt.
Hoe wonderbaar zijn toch Gods wegen!
Jüen fanatiek kerkvervolger wordt geroe
pen om de Kerk Gods le verbreiden over
dr aarde (Men d',r>ke slech's aan dc Evan-
oliereizen van Paulus) en voortdutond
alk Leeraar in die Kérk voor ons op te
treden! (De Epistels).
WOENSDAG, 26 Jan. M i s v. d H P o-
Ly carp us. Bisschop en Martelaar; Sa-
cerdotes. Geen Credo. Kleur: R ood.
Polycarpus, leerling v. d. H. Aposte!
Joannes, en door dezen tot Bisschop van
Smyrna gewijd, stond aan -het -hoofd der
Kerk in'Azië, In de tweede eeuw is Poly-
carmis te SmVrna verbrand.
DONDERDAG, 27 Jan. Mis v d H.
Joannes Gfarysoslowus, Bis
schop, Belijder en Kerkleeïaar: In medió
Klenr: "Wit.
Zonder tegenspraak kan de H. Joannes,
bijgeüóiaind „Chrysós'omus", d'.i. gulden
inond genoemd worden een deï gróótste
leeraars en beroemdste mannen in Chris
tus' Kerk De Grieksche Kerkvader werd
geboren lo Antiochië en verloor al vroeg
zijn vader, terwijl zijne moeder toen een
twintigjarige was. Godvruchtig als zij was, j
vormde zij zelve het hart vau haren jon- 1
gen en kweekte in hem aar do christelijke
volmaaktheid. Niet tevergeefs had z»j het 1
zaad de deugd ip zijne jongo ziel uitgn-
ktrooid! Op buitengewone wijze had Joan- I
Les zijne boogcre studies gemaakt cn op f
iwintipjarigen leeftijd geldt hij reeds do
beste redenaar van zijn lijd. Een schitte
rende loonbaan lag poor hem open Maar
Joannes begreep, wolk een gevaren oen
wercldsche loopbaan voor hem bevatte.
Daarom ontvluchtte bij dc wereld en bracht
zes jaren door in eenzaamheid. Hij wijdde
zijn leven aan den dienst van God, tor
Wiens eer en glorie hij zijne schitterend»
talenten, bijzonder zijne welsprekendheid
(vandaar zjju bijnaam) gebruikte, veoral
als priester. Patriarch van Constantinopcl
geworden trok hij met het wapen zijner
welsprekendheid te velde tegen do mis
bruiken, welke in dio stad, ten gevolge van
de weelde, heersch'o onder de verschillen
de rangen en standen, zelfs het keizerlijk
hof spaarde hij niet. Daardoor haalde hij
zich de wraakzucht van keizerin Eudoxiu.
op den hals. Dezo verbande Joannes eerst.
naar Cucuse, maar nauwlijks daar aange
komen moest Joannes naar Pytionte. De
behandeling, welke hij onderweg onder
vond van zijne geleiders, was zóó zorgeloos
en wreed, dat Joannes onderweg te Gom-
mane in Pontus bezweek. ln de kapel van
den H. Basifiscus werden heni de H H.
Sacramenten toegediend cn na zijn gebed,
geëindigd to bobben met zijne gewone ge
zegde: „God zij Geloofd", stierf hij den
Jóen Senfeniber 407.
VRIJDAG. 28 Jan. Tweede feest
dag v. d. H. A g n e s, Maagd en Mar'c-
lares. Mis: Vul turn t u u ra, 2o gëbed
ter eero van Maria: 3e voor Kerk of Paus.
Kleur: Rood
Allo volken stemmen samen in den lof
der II. Agnes, die zoowel over de zwakheid
harer jaren als over dc woede der tyranneii,
de overwinning heeft behaald (H. Ambro-
sius).
ZATERDAG, 29 Jan. Mis v d. H.
Franc is cus va. u Sale, Bisschop en,
Belijder en Korkleeraar: In medio 2e go-
bed voor den Paus Kleur: "W i t
Franciscus, zoon van do grafelijke fami
lie van Sales, trad. na volbrachte s'udiën.
in don geestelijken stand. Als priester Ijver
do hij er vooral voor do dwalend o protes
tanten (Calvinisten) tot het ware jrelonf te
lekoeren. waarvoor hij vele vervol!nr'ep
moosf verduren. M<m vo-hanlt. dn.t bij
72.(W) dw.atendcn door zijn heilig woord'
en stichtend voorbeeld tot do l otbolieko
kerk wist terug te bron "en Franrisrus
is ook de stichter der Visitandinnen (Zns-
ters van O., L. Vr Bezockin""). dte arbei
den aan do onvnoding der ieimd Ho heilige-
stierf als hteschop vap Gem-ve B^witser-
lnnd) in op Jï5-iertepp leeft "H
In de kerken der EE PP. Francisca
nen:
Allefl als in bovenstaande kalender, be
halve:
VRI 'DAG. Mis v. d. Z.Z Ro"oriu
vap Tocdi Odoricus van Porde-
n on ox o n EVI'di Os van La nr on~
7.ana. Belijders: Confi'eantur. 2e robed
v d. H ó"iies; 8e ter eero van Maria.
Kleur: Wit.
i Amsterdam. ALBEBT DE KOK, Pr.
iemand zóó blij. zóó gelukkig gezien!'^
Tegen eon priesterlijken vriend zei bij
Dog: „Hoe goed is toch onze moeder de
H. Kerk! Nu heb ik dat pas ondervonden,
bcief dan ooit! Wat zijn de H. Sacramen
ten een troost 1 lk heb nooit kunnen ver
moeden, dat ze zulk ,'n troost en verlich-
t hg konden geven! o wat ben ik geluk
kig!"
Ja, als iemand vastgehecht zat aan ae
ijdellioden of aan de noodzakelijkheden
van hot leven, vastgeklemd tusscbcn al
lerhande genietingen, misschien nog wel
vastgeschroefd tusschen ongeoorloofde
vermaken dan doet het pijn wanneer
er in eens zoo ruw wordt gerukt aan ons
leven, dat zoo vastzit aau do stof, alsof
het er op thuis behoorde!
Maar als iemand z'n gcheelo lange le
ven- iedei*cn dag alles nagaat, bezorgd dat
'cr n.Ols vastgroeit aan de stoffelijke we
reld, dan ia de dood geen scheuring
geen amputatie, het is een overgaDg die
vanzelf spreekt,
Daar is dan geen spijt om het levens
verlies; daar is verwachting van het
Leven!
Wie- met open oogen door dit leven
gaat cn met een open en eerlijk hart, tiij
beschouwt cn bepeinst don loop on den
afloop van allerhande levens en trekt het
onverb'ddelijke besluit.
Er zijn twee soorten vreugde in dit le- j
ven: de wereldscbc grillig gekleurd t
'als 'n bioscoopplakkaat cn do. Cbriste- I
ljjkc levensvreugde eenvoudig en aan- j
trekkclijk als een Evangelieverhaal.
Do wercldsche gaat voorbij j als con J
film en dan komt men in Jt donker i
daarbuiten.
Do Christelijke levensvreugde gaat wel
niet over effen paden, maar de Hemel
vaart is het slot en dat geeft 1 clit door
he-1 het leven terug!
Het leven! Er is niets zoo gewichtig om
er over te peinzen niets zoo nuttig om
in alle stilte lo beschouwen cn, al zijn
we allen geen kluizenaars het zal ieder
veel nut en vreugde brengen bet leven te
overwegen.
„Kalb. Missiën."
ANECDOTEN.
Komische advertente.
Een man, in de kracht van zijn leven,
eigenaar van een ontiquitoitenzaak, zoekt
eene daarbij passende, doch zeer rijke le
vensgezellin.
Raak.
Leerlinge eener hoogere burgerschool,
spottend: Is het waar, mijnheer, dat uw
vader schaapherder is geweest?
Leeraar: Ja Zeker, jongejuffrouw, cn
ik zelf moet nu nog ganzén hoeden.
Aan tafel.
A.: Zou je graag iets willen eten, wat,
een drir roods in rijn bek heeft gehad?
B Noen, dank je wel!
A.: Dan vindt je het zeker goed, dat
ik de kallstong alleen opeet!
Niet hartelijk.
„Zeg man, ik vind, dat hot tiid wordt om
onze Wies aan den man te brengen".
„Och, laten we daar nou noy niet zoo'n.
haast achter zetten. Misschien vindt zij een
man. die haar bevalt".
„Bespottelijk! Heb ik daar vroeger ook
O)) gqwachf?"
Hij wiido z'n gewicht.
Do klant in den siijgerswinkel nam heb
inca van do toonbank cn reikte het den
eiager.
Ik heb ze eigenlijk liever niet, maar
als je ze wil tifsuijden,'- zal ik ze met d«
reel meenemen.
r— Afsnikten, wat afsnijden 1 vroeg d«v
Blagc* verwonderd.
Wel ie hond, dio io meegewogen hebt
met de worst. Ik wil altiid groaer nNes heb
ben, waar ik voor betaal, zio jc!
Voltooid verleden tijd.
Do onderwijzer eehri'ft op het bord:
„Het Vnni'u graaft een hol."
Jan, lees dien zin eens in don verle
den tiid.
7-TM Vonün groef een hol.
Hoe 1p«b ik nu dezen zin als het werk
voltooid is'?
Hot kroop cr in.
Do keaf. lri
tte jn. en 1
praatte ma'
,.'i T ÖW o
het h- -'te ret
„Fm, 't
klant,, als hij
Het bier.
oh<-r>r-t, als gowopnli'k,
afok geiion:
t-ie, terwijl hij
zoozégt dc
Niet noodig.
On 'n
,eMmd
heel v^oefp nn en ze ei"" ee»"* noor o Kon-
Ven. Even Wor V-omfc do nog
in linor noeMJtelot r-nv b«»ne'ten. rM wa
ter op voor het ontbijt cn begint hau
werk.
„Coe'7 o hemel. Onto." ze"'r me vronw:
„moet je jo niet ei-rgf, wess"T'en voor je
'b pio-^ns aan het werk peet?
„Oeh m°vrouw", antwoordde do redi.".
fitige: .Jk maak mo Leclemaal niet vu
met ete-peii!"
