Vierde Blad.
DE 5RD0TE WELDOENSTER
Zaterdag 22 Januari 1927
Buitenl. Weekoverzicht
ïn onzen democratischon na-oorlogschen
tijet, welke koningen eü keizers heeft af
geschaft en verbannen, roept zoo nu en
dan een gebeurtenis de herinnering wak-
kor aan den tijd, toen zij nog in volle
pracht en heerlijkheid waren. Soins is
deze herinnering van tragischen, soms
van komischen aard.
In Duitschland is zooals hekend
do herinnering aan de schittering van het
keizerrijk in veler harten nog niet ver
bleekt en handige lui weten daarvan ge
bruik te maken. Zoo hebben wij eenigo
weken geleden gelezen de lotgevallen van
een z.g. zoon van den ex-kroonprins van
Pruisen Hij wist er zich heel handig
doorheen te s'aan, speelde het heertje, hij
werd gefêteerd, totdathij leentjebuur
ging spelen en dan kreeg de gemeente
argwaan en moest hij verdwijnen. Maar
ach, vorsten hebben ook menschelijke
zwakheden en men hield zich stil, want
je kon nooit welen wat er nog eens ge
beurde. Ook was er een z.g. prinses, die
met allerlei hoogo personages in relatie
stond. Maar tenslotte bleek de prins Har-
rij Doirela te boeten en arbeider te zijn
geweest, terwijl de prinses zich ontpopte
als Martha Barth, gewezen dienstbode.
Zulko oplichterijen schijnen altijd epide
misch voor to komen Want niet alleen 'n
Duitschland worden pseudo prinsen en
dito prinsessen ontmaskerd, maar ook in
Frankrijk komt dat voor Daar is juist
dezer dagen een „emir van Koerd istan"
door den mand g^allcn, die behalve in
Nice, waar hij opgepakt is, ook als zoo
danig geopereerd heeft in Zwitserland,
Engeland. Amerika en Duitschland.
De na-glans der verdwenen vorsten-
glorie!
Naast deze meer komische herinnerin
gen aan vergane glorie, staan ook tragi
sche herirnerineen. Zoo is deze week te
Brussel gestorven prinses Charlotte, cx-
koizerin van Mexico, een der moest tra-
pi"che versten figuren uit de vorigo eeuw.
Aangaande haar levensgeschiedenis ont
leenen wij een en ander aan de „Msbd."
Prinses Charlotte. Prinses
Charlotte was een dochter van Leopold I
van België en van koningin Mario-Louise
van Orleans waardoor zij ook de klein
dochter was van koning Philipg van
Frankrijk. Zij werd den 7den Juni 1840
Brussel geboren.
Haar bijzondere schoonheid en haar
groote geestesgaven haddon de aandacht
op haar gevesligd van aartshertog Maxi
22$l^rans° Jozeph
In Juli 1861, dus op 21-jarigen leef
tijd. trad zij met Maxiiniliaan in het hu
welijk.
Drie jaar na hun huwelijk begaven zij
zich, als I eizer en kiizerin van dat land.
naar Mexico, hoewel het in een tijdperk
van een halve eeuw reeds 35 keizers, dic
tators, generaals en presidenten had ge
had!
De familie der prinses had zich aan
hankelijk tegen dit Mexicaansch avontuur
verklaard.
De Mexicaansche tragedie, waarin zij
een hoofdrol speelden, duurde van Mei
1861 tot Juni 1867.
Direct bij haar aankomst in Mexico be
gon de keizerin met de genegenheid van
het volk op haar persoon te concontree-
ron Zij speelde verder 'n belangrijke rol
op politiek gebied. Meer dan eens nam zij
zelf het presidentschap van den minister
raad waar, terwijl zij geen poging naliet,
om al de groepeeringen van het volk on
der de heerschappij van keizer Maximi-
liaan te brengen
Het einde van den seccssie-oorlog kwam
echter de zaken vertroebelen.
De keizerin slaagde niet bij haar onder
handelingen over een concordaat met het
Vaticaan
Toen Maximiliaan meende, dat de par
tij voor hem verloren was. als hij niet kon
rekenen op de hulp van Frankrijk, wilde
hij afstand doen ran den keizerlijken j
troon, doch Charlotte belette hom, aan I
t voornemen gevolg te geven... 1
Het keizerrijl willende redden» besloot
j een uitersten stap te doen bij Napoleon
III. Met dat doel verliet zij op 9 Juli I860
de hoofdstad van Mexico met de bestem
ming naar Parijs, zonder eenig voorgc-
oel. dat zij haar gemaal niet meer le
vend zou weerzien.
Do keizerin had 11 Augustus 1866 te
Cloud een onderhoud met Napoleon en
kizerin Eugenie. De keizer zei, dat hij
niet van zijn voornemen kon afzien, dat
bestond in hot terugroepen van het Fran-
sche expeditiekorps.
Op 22 Augustus daaropvolgende, had zij
een nieuwe, thans definitieve conferentie
met Napoleon, die bij zijn standpunt bleef,
vooral tengevolgo van de dreigende hou
ding der Vereenigdo Staten.
Toen de keizerin zag, dat het behoud in
Mexico van het Fransclio korps onmoge
lijk was, riep zij verbolgen uit: ,,'t Is
good. Wij zullen abdiceorou", waarop Na
poleon lakoniek antwoordde.: „Abdiceert!"
Deze scène moet uiterst hevig zijn ge
weest. Men moest do keizerin, die bewus
teloos was neergevallen, in een ander ver
trek brengen.
Zooals blijkt uit tiaar brieven aan
Maximiliaan, moet van dat oogenblik af
en zielsziekte haar hebben aangetast.
In September begaf zij zich naar Rome,
om met don Paus over het sluiten van
een concordaat te onderhandelen, waar
omtrent zij met den nuntius in Mexico
tot geeh resultaat was gekomen.
Z. H. stemde er in toe, haar na do H.
Mis van acht uur in zijn privaatkapel, te
ontvangen, s' Morgens toen de pauselijke
rijtuigen vóór het hotel reden om de kei
zerin en haar gevolg af te halen was zij
reeds gereed, maar tot groote verbazing
van haar hofdames, weigerde zij de dor>r
de pauselijke etiquette vereischte mantilla
op het hoofd te dragen. Zij had een ca-
potehofdje op, hoewel zij overigens geheel
in hel zwart was.
Bij een bescheiden opmerking van mevr
del Barrio, antwoordde zij scherp en
trotsch:
U vergeet, dat keizers en keizerin
nen gewooD zijn de etiquette te regelen in
plaats van haar te ondergaan
Dio woorden toonden reeds een "geheelo
verandering in de denkwijze en manier d<x
keizerin aan, die anders even zacht ci
vriendelijk als correct en vroom was.
In de Pauselijke kapel werd het capote-
hofdje met zekeren schrik gezien Do
Paus hechtte er echter weinig heleekenia
aan en ontving haar na do godsdienst
oefening in zijn bijzonder vertrek, waar
een eenvoudig ontbijt hem wachtte.
De Paus begroette de arme vrouw met
cenige hartelijke woorden; zonder naar
hem te luisteren stak zij haar drio vin
gers in den kop met chocolade van
H Vader en verklaarde dat zij van hou
ger stierf, maar uit vrees voor vergift,
nlols pobruikon wildo.
De Paus liet een anderen kop komen
maar zij weigerde dien en dronk don eer
sten leeg; terwijl de Paus bevel gaf twee
doktoren verkleed als kamerheeren te la
ten komen, sprak zij met hem zeer rustig
en zelfs verstandig over de Mexicaan
sche zaken, zonder te bemerken dat de
Paus, die een vergadering moest voorzit
ten, van' ongeduld trilde om het gesprek
te eindigen.
Toen hij haar eindelijk den wenk gaf,
dat het bezoek geëindigd was, verklaarde
zij het Vaticaan niet te willen verlaten
omdat aan den ingang haar moordenaars
wachtten. Alle moeite haar tot heengaan
te overreden bleef vruchteloos: de Paus
kon aan zijn werk gaan, zij zou rustig
hier blijven maar heengaan, vóór den
nacht, dat nooit.
Men liet baar de Vaticaanscho biblio
theek z:en. maar zij stond er op dat do
Paus, hoe vermoeid deze ook was. haar
vergezelde; eerst toen zij zich in een
prachtwerk verdiepte, kon Z. H. zich on
gemerkt verwijderen.
Zoo ging de dag om: het diner was
somber, want Charlotte deed niets dan de
bedienden angstig en wantrouwen aan
zien. De nacht viel en nu verklaarde zij op
hooeen (icn nogmaals deze zaal en hel
Vaticaan niet te willen verlaten.
Men stelle zich den schrik voor van
kardinaal Antonelli en het geheele perso
neel. De doktoren en de hofhouding snrnek
ten haar te vertrekken, somden alle be
zwaren op. Niets baatte. Charlotte ver
klaarde dat zij boven allo gebruiken ver
heven was en zich nergens veiliger voel<3
dan onder de bescherming Van den H. Va
der. In zijn overgroote goedheid, vervuld
van medelijden voor de ongelukkige, gaf
Pius IX bevel in de bibliotheek twee
bedden op te slaan voor beide dames en
vorder het vertrek zoo waardig mogelijk
met schoono mcube's en kostbare wasch-
stelien en kandelaars, enz. als keizerlijke
slaapkamer in te richten. Men moest
Charlotte in bed dragen, zoo uitgeput was
zij; do hofdamo bleef bij haar waken
's Morgens had zij moeite zich to her
inneren. waar zij was, maar verheugde
zich zoodra zij lrgrcep op het Vaticaan
to zijn; de H. Vader onder den indruk der
gebeurtenissen, kon zijn appartementen
niet verlaten, en liet haar weten dat rij-
luigen to barer beschikking stonden.
Maar nog wilde zij het Pauselijk paleis
niet verlaten. De verlegenheid werd hoe
langer hoo grooter. Tot geweld durfde
men zijn toevlucht biet nemen, daar de
gevolgen op haar zenuwgestel niet te voor
zien zouden zijn.
Eindelijk bedacht kardinaal Antonelli
■en list. Do zusters van het klooster St.-
Voncenlius Paulo zouden haar komeu
orzoeken haar weeshuis to bezoeken. De
overste kweel zich handig van haar rol,
cn nadat do keizerin haar de belofte had
afgedwongen dat zij er voor zou instaan,
dat er geen moord (e vreezen was, stem
de zij er in toe met de zusters in do pau
selijke rijtuigen te stappen.
Gedurendo deze démarches van zijn
imalin, liep in Mexico do geschiedenis
van Maximiliaan ten einde. AL'óón kun
nende steunen op het slechts zeshonderd
manschappen sterke Belgische expeditie
korps, werd hij door do Juaristcn gevangen
genomen, die hem 9 Juni 1867 to Quere-
Jaro deden fusilleoren.
Het was eerst in Januari 1868, dat de
keizerin het noodlottige nieuws vernam,
toen het stoffelijk overschot van Maximi
liaan-in Europa werd teruggebracht.
Haar verdriet was onbeschrijfelijk.
Nooit echter heeft zij van dat oogenblik
af nog met iemand over Maximiliaan of
over Mexico gesproken. Gedurende 68
jaar was zij een doodc voor de wereld.
Zij wist uiots van den jougsten oorlog.
Geen enkele Du'tsclier heeft, uit eerbied
voor haar persoon gedurende do bezetting
haar domein betreden.
Zij wist evenmin, dat sedert den oorlog
heel wat gekroonde hooflen van het too-
ueel zijn verdwenen
Na de ramp van Queretaro en het in
storten van do idealen, die de keizerin had
gekoesterd voor het Mexicaansche volk,
waarvan zij werkelijk oen groot volk had
willen maken, nam zij eerst haar intrek
in het voor haar door Leopold TI aange
kochte kasteel van Tervueren bij Brus
sel, dat in Maart 1879 door een brand
werd vernield.
Daarna vertoefde zij gedurende een
drietal maanden in het koninklijk kasteel
van La eken, om in Juli 1879 het kasteel
"van Uouchöut te betrokken, dat zij tot haar
dood niet meer heeft verlaten.
Dit kasteel dat omringd is door oen
groot park, 'im op het rrjja d dor kleine
gemeenten Mevsson or? Wem mol bii Brus-
sel. Het is een massief gebouw, met op
de vier hoeken enorme, van schim-"! n
voorz'ene torens, die aan liet geheel een
middeleeuwscli aspect geven.
In de wapenzaal, waarvan de muren
geheel behangen ziin met souveniers uit
Mexico, kwam prinses Charlotte d'hwijls
de verschillende voorwerpen met zoodani
ge attentie bekijken, dat de baar omrin-
rendc personen n-et zelden den indruk kre-
gen, dat de gemalin van den ongelukkigen
Maximiliaan zich het vrpeeelijk g .'beuren,
van Queretaro herinnerde.
Vroccrer deed zij te voet lanc} wande
lingen in het kasteelnnrk. doch sedert en
kele jaren heft-zij de vermoeienis daar
van niet meer kunnen verdragen en was
het alleen oer rijtuig, dat zij nog in de
dreven reed. tusschen wier nrachtigo hoo
rnen rijen zij een groot dael van haar tra
gisch bestaan heeft gesloten.
Tot* voor enkele jaren b roefonde Char
lotte met ware virtue^ tp;f het piano-,
harp- en vioolspel, terwiil zij zich ook veel
m»t schilderijen bezig ,h?ol3. Muziek was
tijdens haar kluizenaarsleven haar meest
geliefkoosde afleiding cn zij beoefende
ze nog, toen re^ds het kindsch zijn bij
Jinar was ingetreden.
Verstandelijk moet zij in haar jeugd
oo zon minst eenomen even ontwikkeld
zijn enweest als haar geniale broeder Leo
pold TI e Ti haar tweede broeder, de graaf
van Vlaanderen, vader van koning Al-
bert L
Haar vader, Leopold I, bad. haar dezelf
de studiën laten doen als hrar broeders
en men vertelt, dat in do wedstrijden, die
op het gebied van het onderwijs tusschen
dit drietal plaats baden, het steefis prinses
Charlotlo was dio dim eersten prijs won.
Op vreeselijko wijze heeft de krankzin
nigheid die schoono intelligentio gedood.
Sedert tientallen jaren had de ex-kei
zerin do manie, om voortdurend in bewe
ging to zijn cn overal, waar zij voorhij-
kwam, de voorwerpen aan te raken, die
zich in het bereik van kaar handen be
vonden.
Zij scheen met dio objecten zoo zeer
vertrouwd to zijn, dat zij, ondanks den ne
vel, die haar verstand verduisterde, on
middellijk zag. als zich iets niet op de ge
wone plaats bevond.
Toen jaren geleden baar moeder, de
gravin van Vlaanderen, overleed, scheen
zij het verlies te begrijpen. Want een
portret van de dierbare afgestorvene in
do hand nemende, keek zij 't lang en in
nig aan, zeggende: „Ik ook, zal eens ster
ven!"
Als zij over den dood sprak, gebeurde
hot wol, dat zij zei: ,.Ik zal aangekleed
sterven", waarmede zij, gerien haar leven
vol beweging on actie, naar alle waar
schijnlijkheid wilde zeggen, dat zzij niet in
bed wilde gaan liggen om te sterven.
Do laatste jaren was zij zeer verander
lijk van humeur. Pas had zo gelachen, of
enkele minuten later vond men haar wee-
nend in een fauteuil, waar zij maar een
paar minuten bleef zitten, om weer naar
oen anderen zetel te gaan en zoo maar
voortdurend in beweging te blijven.
Koning Albert bracht tweemaal 's jaars
eeu officieel bezoek aan zijn tan'e. Offi
cieus kwam hij er meer, terwijl ook de an
dere leden van do koninklijke familie zich,
hetzij per firts rf oer auto, dikviils van
Danken naar het domein van Bouchout
begaven.
Het zijn wellicht do groote droomen, die
do keizerin heeft gekoesterd, die haar on
geluk hebben veroorzaakt.
Zii wilde méér zi.in danken koningin.
Zij was het, die Maximiliaan de Mexi-
caanscho kroou deed aanvaard m en zij
was het ook. die hem be'ette afstand te
doen van deze kroon, toen het nog tijd
wac. door deze geste het leven te redden.
Echter dient to haver verontschuldi
ging te worden gezegd, dat zij het poli
tiek kansspel met eroote oorechtheid
mei veel moed heeft gesnoeid.
Thans buigcu zich allen diep over het
stoffeliik overschot van deze vrouw, die,
na gedurende slechts drie jaar het keizer
lijk purper lo hebben gedragen, ruim 58
jaar lang d"n doornieen weg van men-
schelijk li'r,en heeft moe'en bewandelen.
Het Hielen, dat den grooten en don klei
nen gemeen is, heeft haar de onrechte
sympathie doen verwerven van allen, die
haar droeve geschiedenis kennen, en men
mag gerust zeggen dat geheel België den
rouw draagt van dit diep-ongelukkig vor
stenkind.
SPORT
VOETBAL.
R. K. FEDERATIE
Overzicht.
Er begint toch eindelijk wat vooruitgang
<e komrn in het competitie-programma
der tweed© klasse H. 't Is jammer, dat do
wedstrijd tegen D. O. N. K. jl. Zondag
niet is doorgegaan, anders was de helft
oer wedstrijden reeds ach'er den rug. Nu
zal zulks morgen kunnen geschieden, in
dien ten minste het weer do voetballers
niet in den steek laat.
Voor Leid in staat een zeer belangrijke
wcds'rijd on het programma, nl. tegen de
Duiven uit Rotterdam, 't Zal voor de rood-
zwarten zaak zijn te winnen willen zij hun
kans op een der bovenste plaatsen niet
verspelen. De Duiven bezetten tot heden
de tweede plaats op de ranglijst, doch zij
hebben tweo verliespunten meer dan Lei
den en een nederlaag der gasten bezorgt
de tweede plaats arn leiden. We hopen
dat het zoo zij. Het zal de spanning voor
den wedstrijd LeidonLisse slechts ver-
hoogen.
De tweede wedstrijd is die te Hillegom
j tusschen Concordia en D. O. N. IC Hier
j behoeven we voor lorreinafkeuring niet
hang to zijn Wat do uitslag zal worden?
Re Fillegommors moeten terdege oppassen
om zich niet door do Goywenpvs te la'en
verschalken, temeer wijl D. O. N. K. er
prijs op zo! s'el'ro. om na hot slecht© bc-
ii zooveel mogelijk punten binnen te
halen.
Wedstrijdoronraimwa voor a.s. Zondag.
Tweede klasse H.
Leiden; LeidenDuiven L. Godefroy
Hillegom; ConcordiaD. O. N. IC.
DIOC. HAARL BOND.
Overzicht
Ook hier zal het niet lang meer dursn,
of do laatste wedstrijd is gespeeld. Er
slaan er nog slechts een tiental op liet pro
gramma in de oersto klasse B. doch des
niettegenstaande blijven allo clubs nog
eenigo weken ij^ comoetitioverband. Toch
kan er morgen een beslissing verwacht
worden voor de bezetting van de laatsto
plaats. Do Haarlemscho Geel Witten heb
ben n.I. heel weinig kans om de fataio
plaats nog lo ontloopen. Zij hebben uit 9
wedstrijden slechts één punt weten te be
machtigen on wij mogen haar morgen lo
pen S. J. C. al evenmin ook maar de go-
rings te kans geven, temeer niet wijl S J.
G door een nederlaag haar kamnioens-
kansen in gevaar zou brengen. Verliest
Geel Wit dus, dan blijven cv slechts twee
wedstrijden te spejen over en kan de Haar-
lemsehe club Beverwijk II niet meer hena
deren.
Teijlingen krijgt bezoek van Santpoort,
de club dio de Ssssenhcimers, zooals deze
week reeds gemeld, do eerste nederlaag in
dit seizoen, maar oen heel groote. hoert
toegebracht Sindsdien is het met Teijlin
gen bergafwaarts geeasin cn zii is het aan
haar aanhang verplicht eindelijk weer
eens t« winnen. Fn hoewel wo geenszins
de kracht van Santpoort zullen onder
schatten gelooven wo Teiilin^en toch wel
in staat om revanche te nemen
In de tweede klasse heeft OVV. oen
lastigen wedstrijd tegen de reserves van
T. Y B B in Haarlem. Wo gelooven, dat
do Oegst^eestsche club. zelfs al zijn er
deze week peen zieken, niet veel ploizier
van de Haarlemscho reis zullen beloven.
De Coneordia-resorvcs prostecron dit
seizoen hoegenaamd niets en he' laat zich
aanzien, dat zü morgen tegen Victrix ook
geen succes zullen behalen
Blauw Zwart in Wassenaar gaat nog
steeds aan den kop in de tweede klasse D.
Wilhelmus uit Voorburg, dat morgen naar
"Wassenaar trekt, zal zulks wol terdego
ondervinden.
De Teiilingen-rcservcs, die Zondag van
een onvolledig A. V V wisten to winnen,
hebben het morden op het Hooropark heel
wat mooiliiker en wo zijn er haas' zeker
van. dat R I. A. I do punten thuis zal
houden.
De club uit Leidscheudam heeft het
morgen al niet gemakkelijker dan vormen
Zondag. Do T isse-resorven zijn nog s'er-
ker dan do Tcijlingers cn dus wordt het
weer een zware dag voor A. V V Lisso
staat met slechts één verloren .wedstrijd
togen R. I- A.) bovenaan Qn haar ■kracht
uit zich vooral wol in do productiviteit
der voorhoede, die in acht wed-triiden 42
doelpunten maakte éls A. V V. "-en ge
mis van spelers heeft wegens ziekte, ee-
looven we, dat zij toch wel eoruimen Hul
Stand kan houden, Indien do Dambcvo-
ners zich tenminste niet 'aten overrom
pelen.
In de vierde klasso O spelen Leiden ITI
oe O V. V TI be'den thuis. Als wit lm' wel
hebben, dan zullen beid© thuisclubs po-
duchten tegenstand opdfTv'nden, in het
biiznndor wel Leiden III. Het n;eu*ve S J.
G.-elftal verloor ziin eerste wedstrijden,
doch verwacht mag worden. dat het nu zoo
sterk mopeliik zal omkomen
Resten tenslotte Blauw Zwart II en A.
V V. IT dio respectioveliik V. A. G. II en
Westlandia II gaan bezoeken. Indien eerst
genoemdo clubs zich wat inspannen kun
nen zij gerust winnen.
Wedstrijdnrogramma voor a.s. Zondag.
Eorsto klasse B
Haarlem: Geel Wit I-»-S. J. G. I
Sassenheim: Teijlingen ISantpoort I
Tweodo klasso G.
Haarlem: T. Y. B. B. TI—O V. V. I
llillogom: Concordia TIVictr'x I 12.30u.
Santpoort: Santpoort II—T. Z. B. I
Tweede klasso D.
Den Haag: V. V. P. I—D. H. L. II
Y/assenaar* P'auw Zwart IWilhelm 1
FEUILLETON.
iloman door Pierre l'Ermitc.
13)
„Goed dan, afgesproken; maa-r hot dichte
rijtuig nemen hoor, want de wind zal koud
zijn vanavond."
,,0 natuurlijk!"
Langzaam reed Jacques weg,- als wilde
hij zijn gezelschap den tijd laten, om nog
eens naar de Abdij om to zien on haar
flink to verwelkomen, doch daarna laat hij
zijn paarden met eon flinken draf ovor den
Wog naar Ferltfndièro gaan.
Ze ziin nu in een békende streek, ruiken
den stal al. Aan beido kanten van den
"""eg, komen do paarden en het vco dat in
do weiden is, nieuwsgierig naar de hek
kens gel oo pen.
Hier is alles bevriend! de laatsto a-r-
boidors van Ferlandièro of de Abdij, die
naar Fumegon of Neigorie teruggaan; de
veehoeders, de schepers, geleund op hun
stok, ernstig en droomerig in hun zwaren
Wintel: al J© flipt-© landbouwers, die uit
do voetpaden op den weg kernen, nemen
kun hoed af en groeten vertrouwelijk.
De ccnvoudigen groeten do rentmeesters
van God cn de eigenaars van den grond,
oor wio zo gekend en gewaardeerd wor
den; d© g -,0t© en grijze kindeven zeggen
cn jongen vader goeden avond, licm, den
j^on der/venen, die ze bemind hebben en
'J wie hun fan.die's hebben gewerkt,
r. -rat geroep: „goeden avond, mijnheer
Ltó<iUeS"' ^^kerle langs den weg:
waren dc spontane zangen van vriend
schap, die van Ferlandière een heel ander
land maakten, voel verschillend van het
nieuwe Val d'Api.
Vanaf haar plaats zag Odile Jacques zit
ten, rechtop, met zijn lange gestalte boven
heel de omgeving uit, en hoorde zo dat al
tijd herhaalde ernstig woord: „Goeden
avond, vriend," evengoed tot den jougsten
herdersjongen gezegd als tot don voor
na nmsten opzichter.
Het jonge meisje za.g hem als een „ko
ning" uit oude tijden, en een voor een, als
do kralen van een rozenkrans, dio door de
vingers gliiden, gingen haar do herinnerin
gen voorbij op het einde dezer reis en in
do stilto van den avond.
Ze zag zich als een wees van zestien
jaar haar moeder stierf toen zij geboren
werd haar vader werd midden in 't veld
door een zonnesteek getroffen bij den
oogst, cn naar de Abdij gebracht... te
paardin de armen van Jacques Zo
zag nog dio lichte ziekenkamer waar door
het. wijdopen venster do Julizon haar mar
telaar scheen te beschijnen en te wachten,
toen hij daar lag te sterven in zijn doag-
scho klccreu, op een onopengeslagcn bed.
„Waar is 't goed voormijn rekening
is in ordetrek alleen mijn schoenen uit
voor den H. Olie!"' En toen mijnheer Hans
klaar was, riep haar vader Jacques, die in
een hoek der kamer met een stille maar
grooto droefheid stond tcc te zien:
„Jacques, kom eens hier." En dc stervende
logde ziin al koude hand op het hoofd van
Odile, dio lag te snikken voor lxet-bed en
strekte zo-teen uit naar hot land, het wij
de land dat daarbuiten lag in do branden
de zon, naar heel do bezitting der Abdij
cn sprak: „Jacques! mijn kind en mijn
land... allebei vertrouw ik hot aan uv?
eer en uw vriendschap!" Toen viel de jon
ge mm op do knieën naast- Odile, en bei
den bogen ze 't hoofd onder de bevende
hand van haar vaderToen kwam de
dood op dat plechtige oogenblik en lang
zaam cn zwaar zonk de band liaars vaders
op beider voorhoofd, vol van eenzelfde
smart en eenzelfde overgave.
En sinds dien tiid 1
Jacques was de bescheiden, de eerbiedige
en sterko beschermer geworden. Zijn te
genwoordigheid ken zij overal voelen,
want hij was bij haar en naast haar in nllo
droevige oogenblikken, en zoodra hij m i s-
schien ncodig zou kunnen zijn!...
Jacques! dat woord besloot het zoetste
cn het ernstigste en hot grootste op aar-
do Jacques, dat was „do vriend!"
En gewiegd door don vluggen gang van
bet rijtuig, sluimerde i al baar blijde en
droevige herinneringen in haar ziel, ver
moeid door zooveel, zr -ïepo en zoo
haastig na elkaar kemendo ontroeringen.
Zwijgend zit Odile, een glimlach om den
mond, zooals kinderen hebben in een
mooïen droom: „Wat is God toch goed!"
Dat woord komt gedurig bij liaar op als ze
denkt aan do liefde, die haren weg bege
leidt. en zich als een beschermengel plaatst
tusschen dc zwakheid van het meisje cn de
slechtheid der wereld: „Ja, wat is God
toch goed!"
Bij deze woorden stond het rijtuig stil;
cn toen Odile, achter in het rijtuig gcuo-
keu als een vogeltje in zijn nest, voor liet
open portier Jacques zag staan, cn achter
hem alle oude dienstbaren van Fcrlanaiê-
rc, die glimlachend haar blijdo thuiskomst
verwelkomden, en ze uitstapte tc midden
van dio toogestoken honden, die blijde ge
zichten, dat bescheiden maar toch ontroe
rend onthaal van al die lieve harten, toen
kon Odile geen woord van dank vinden en
niets doen don in warme genegenheid dio
handen drukken.
Grooto vreugden zijn stom, ovenals die-
po smarten.
VIXL
Herinneringen.
Naar gewoonte was Jacques den volgen
den morgen al vroeg op en wierp zijn ra
men wijd open, zoodat do frisscho morgen
lucht binnenstroomde.
Dat begint mooi, een prachtige herfst
dag belooft het, wel kouder maar toch
ongonamor dan zoo'n felle zomerzonne-
dag.
Boven do weilanden hangt een lichte
nevel en hult alles in ecu weemoedig grijs.
blauw-grijs do afgevallen blaren, zil
ver-grijs do vi'vers en berken.
Hot hoogo Bois-Rcux echter staat don
ker en vochtig boven alles uit, men .zou
zeggen een reuzen boeket van donker-klcu-
rige bloemen, bijeengebonden door do
Jouine, die grillig aan den voet van het
kreupelhout zich slingert.
Jacques wil een paard hebben cn gaat
door dc grooto laan van hot park, waar
dc zon hier en daar al door do takken
speelt, naar do boerderij. Maar allen zijn
al naar liet veld, en torwijl hij nu geheel
alleen naar do kcukon gaat, ziet hij Syl-
vain aankomen met een pak kranten cn
brieven in de liand.
„Wel, wel! vandaag zien we je dus op
Ferlandièro l"
„lk moet wol," antwoordt do poatbodo
ontevreden; „in Va! willen zo niet mcor
bobben, dat ilc de brieven met iemand mee
geef."
„Dat is ook wol af' to radon mot dio
vreemde gezichten, dio mon ovoral ziet te
genwoordig.Maur wat mij betreft, ik
ben nog heel gerust op do oude vrienden
van Ferlandièro hoor, en als go Jcan-Louis
of Foraticr tegenkomt, moogt go zo do
post moegevon, hoor!"
„Ook do ouden veranderen," mompelt
Sylvain hoofdschuddond.
„Zoo denkt go dat?"
„Niet alleon donk ik dat, maar weet hot
zeker. Zoo kon Poulior, de pachter van
Brósolettes bijna geen volk vindon vinden
om zijn bectwortolon to rooien; al zijn ar
beiders laten hem in den stook om naar
do fabriok to gaan!"
„Krijgen zo dan meer loon?"
„Ik geloof van wel: één derde mcor! ca
u bogrijpt, mijnheer Jacques, dat do be
koring groot is; voor u is dat niots, maar
voor een arbeider mot een huishouden
Denk eens aan! dertig francB elke week
mcor in kas! Ovor een tijdje zal.niemand
er aan meedoen; als alles klaar is cn de
drio fabrieken aan 't werk, dan zal u eens
zien! een woestijn zal 't zijn rondom u, en
Bcdgischc arbeiders zal u moeten laten ko
men om uw grond to bewerken."
„Mijn grond! dien blijf ik bewerken, al-
tijd!"
„Mot wio?" vraagt Sylvain ongeloovig."
„Mot ons volk van Ncigcrio en Fumc-
£on."
„Zal u zo evenveel uil betalen als op do
fabriek?" daar gaat het maar om."
i (Wordt vervolgd).
