Tweede Blad.
mmmm hoeeling
Abdijsiroop
ER BOVENOP!
Woensdag 5 Januari 1927
Revoiutiegevaar in Indië.
Buitengewoon lang heeft het geduurd
alvorens de, door de regeering in het ge
heel niet verwachte, door Indië-kenners
reeds meer dan tien jaren voorspelde on
lusten zijn uitgebroken.
Wanneer te dezer plaatse den autoritei
ten oen laakbare politiek wordt verweten,
dan is dit verwijt moer dan verdiend.
Met open oogen is toegestaan dat ons
goede Java-volkje met denkbeelden werd
vergiftigd, waarvan wij, katholieken, do
besmetting ook niet willen toelaten op
onze kinderen. Geheel anders onze In
dische regeering. Op de meest onverant
woordelijke wijze is het gif der hyper
moderne beschaving in al haan vuuze
uitwassen losgelaten op menschen, die
ternauwernood rijp waren voor een op-
waartsche ontwikkeling. Onze christelijke
regoering heeft haar opvoedende taak
niet begrepen, en ook niet willen begrij
pen.
Alvorens over te gaan tot de behande
ling van den huidigen toestand willen wij
de oorsprong aanwijzen van 't tegenwoor
dige gebeuren. "Wanneer wij deze kennen
valt het ons zelfs nog moeilijk om de
pur sang -inlandscho oproerlingen
hard to vallen over hun daden, maar wij
zen wij veeleer naar degenen die deze
toestand vrij entree hebben gegeven.
Hoewel de Indische pers verklaart (en
mogelijk verklaren moet) dat de autori
teiten volkomen onkundig waren van den
opzet der onlusten, durven wij zeggen dat
reeds in het jaar 1912 de kiem gelegd
werd. Weet de regeering zulks niet dan
geeft zij zich zelf oen slag in het aange
zicht, dan heeft zij verzuimd met liefde
en belangstelling mede te loven met" haar
onderdanen.
De zoo lange jaren geleden met goed
keuring der overheid gestichtte Sarikat
Islam was een eerste daad der Stads-iu-
landers tot vereeniging. Deze vereeniging
en do aspiraties der leiders had door het
bestuur zeer nauwkeurig in het oog moe
ten worden gehouden. Dit is niet ge
schied Integendeel. In 1913 was deze
S. I. haar taak tot ontevredenheids-ont
wikkeling reeds begonnen in de binnen
landen; en het is van kwaad tot erger
gekomen. Steeds driester traden deze
menschen op. Elke nieuwe brutaliteit
bloef door de autoriteiten onbeantwoord
en wij vragen ons af, hoe was dat mo
gelijk. Werd dus alléén gekeken naar het
honorarium? Is er dan totaal geen liefde
tot de taak geweest? Hoe oneindig vér
men de bacil vu. het kwaad heeft laten
voortwoekeren wordt steeds duidelijker
naarmate de jaren voorbijgaan. Tot
zelfs openlijk gesproken werd van com
munistische onderwijzers, politie dic-
naren(i), spoor- en tramwegpersoneel,
telegraafbeambten enz., en nog steeds
zag de regeering niets. Dit is
geen kortzichtigheid, dit is wanbeleid
dat, ware er in de lagere autoriteitskrin
gen geen nog werkelijk belangstellende
menschen voor het wel eo wee hunner
onderhoorigen die met. lief de hun taak
vervulden, zou hebben geleid tot volsla
gen anarchie in al onze overzeesche ge
westen, waarvan de uitgebreidheid en
veelzijdigheid hier in Holland ternauwer
nood bekend is.
En „als maar" wis<t de regeering van
niets. Communistische onderwijzers. La
ten wij hier even bij stilstaan. Dit insti
tuut biedt bespiegelingen van ontstellende
grootheid. Comm. onderwijs is overal fa
taal, maar hier toegelaten op onze mis
schien beste Nederlandsche onderdanen
is het een afschuwelijk feit. Elk verstan
dig mensch begrijpt, dat; olke Indië-ken-
ner vraagt zich af, hoe zooiete openlijk
kon worden toegelaten.
Een van staatswege gesalarieerde volks
opvoeder die als ideaal aanhangt de om
verwerping van het gezag en dit ideaal
poogt ingang te doen vinden op zijn al
ler le idzaam.s te leerlingen. (Wanneer
we het voormalig artikel 123 in dit en in
elk licht bezien zouden wij geneigd zijn
opium to gaan schuiven).
Neen, er zijn geen grieven gesteld en
elke bekendheid met de psychologische
gesteldheid van den inlander was de re-
geering vreemd. Immers, was communis
tisch onderwijs een paskwil, wat te den
ken van de even klakkeloos toegestane
bioscoopvoorstellingen zonder eenige con
trole, waar tegenwoordig óók nog de
meest vieze dansen ten tooneele worden
gevoerd, door Europeescho arlisten. (of
zijn 't blanke negers) die op perverse
wijze ons Java-volkje inleiden omtren^,
den waren aard van de Europeesche be
schaving. Dit woord beschaving past fei
telijk niet meer, het is verwording, ver
slechtering, zóó in strijd met de edele
hatuur dier volken, dat ze lot de conclu
sie moeten komen, dat de hooge in-
landschc adel hunner vroegere vorsten vér
staat boven alles wat uitgaat van den
Europeeschen cultuur.
Elke Europeaan die in staat is Javaan-
scho dansen le volgen is verwonderd
over do fijnheid der'beweging, do schoon
heid deer bedoeling en aesthelische grond
slag.
Elke inlander, die wederkoerig een
X-beenigo Europeesche juffrouw op ne-
germuziek de walgelijke houdingen ziet
aannemen, moet diep getroffen worden
over de vuilheid en smerigheid der
Europeescho beschaving.
Men staat toe dat deze „artisten" het
binnenland afschacheren en „en public"
optreden overal, maar een missiona
ris wordt in zijn verheven bediening be
lemmert, en daarom schreeuwt elke drup
pel bloed gestort door communistisch ge
doe een beschuldiging tegen de macht
hebbers, die hun taak niet hebben begre
pen.
Hét zijn harde woorden, maar wij
kunnen ze overal verdedigen.
Het gaat niet aan alléén te zien naar
de voordeelen van een koloniaal bezit;
wij zijn ook verantwoordelijk voor de ont
wikkeling der bevolking en die verant
woording is niet begrepen.
In een volgend artikel hoop ik u te
schetsen wat de vruchten van de laak
bare handelwijze geweest zijn.
N. v. D.
Van itt'n Baetkentaiei
TIJDSCHRIFTEN.
Het Schild. Apologetisch tijd
schrift. Uitgave der A.V. „Petrus
Canisius." Januari-aflevering
1927.
Prof._J. Visser, hooglef? raar in het
te Warmond schrijft een gedegen artikel
over: „Onware voorlichting over Room-
sche huwelijks-aangelegenheden". Dit
artikel is geschreven naar aanleiding van
een brief van den Londenschen corres
pondent van „De Nieuwe Rolt. Grt.",
waarin deze o.m. de nietig-verklaring be
spreekt van het huwelijk tussclien de
hertog van Marlborough en Mevr. Gon-
suola Vanderbilt.
Van deze correspondentie zegt de
Warmondsche professor:
„We hebben hier wedei'om één dier ge
schriften, waarvan moeielijk een andere
verklaring kan worden gevonden, dan
dat zo door een geest en gevoel van af
keer tegen de Katholieke Kerk worden
ingegeven. Dit stuk toch bevat een igno-
bele aantijging tegen het kerkelijk gezag,
in het bijzonder tegen de kerkelijke recht
banken, als zouden de Overheid der
Kerk, speciaal de rechters, in de huwe
lijksprocessen zich laten vinden voor
minderwaardig en oneerlijk geknoei in
huwelijkszaken, om een enkele ziel voor
de kerk te winnen. En natuurlijk, als dio
ziel dan is van een invloedrijken, een
adellijken of met groot fortuin gezegen-
den zekoerling, dan bezwijken het Gezag
en de Rechter nog eerder voor de beko
ring, om met recht en waarheid de hand
te lichten en de wet der onontbindbaar
heid van het huwelijk naar verlangen te
verdraaien en te verwringen. Zulk een
'beschuldiging zou men niet verwachten
van een liberaal en eerlijk man, die ge
roepen is, om de publieke opinie in Ne
derland van voorlichting te dienen. Maar
in ieder geval bevat dit stuk zoovele on
juistheden, dat de schrijver overduidelijk
toont, dat hij van de Kerkelijke Wet al
bitter weinig afweet, de praktijk der ker
kelijke rechtbanken niet kent en ook op
het punt der katholieke leer over het we
zen van het huwelijk en deszelfs gevol
gen volstrekt niet op de hoogte is. Nu is
dat voor hem zelf hét ergste, want zulk
een onwetendheid maakt hom toch wel
min of meer ongeschikt, om anderen
voor te lichten over voorvallen in de Ka
tholieke Kerk, die met hare geloofsleer
en met hare wetten een nauw verband
houden. Omdat het evenwel niet uitge
sloten is, dat het proces over mevrouw
Balsan's huwelijk ook in de Nodorland-
sche pers zal woyden besproken, schijnt
het ons nutlig-eénige zaken, die in dit
stuk scheef staan, alvast recht te zetten.
We willen aantoonen, hoe ongemotiveerd
de hier geuite beschuldiging is; we wil
len de onwetendheid, welke er uit spreekt,
zooveel mogelijk opklaren; we willen dit
doen door eerst meer algemeene opmer
kingen te maken uit de kerkelijke wet en
de kerkelijke rechtspraktijk, om vervol
gens nog iets uit het vonnis te lichten
van dit proces, waarvan dezen keer een
meer uitvoerige motiveering in de De-
cember-aflevering van het officieele or
gaan der Romeinsche Curie gevonden
wordt."
Do uiteenzetting, die nog volgt, beve
len wij ter lezing aan.
Pater Andreas Metz O. Gist. zet zijn
artikel over „De Paus van Rome en de
Christelijke Oudheid" voort.
Een anonymus schrijft oen tweede ar
tikel over „Van dolen, wanhoop en rust",
dat de gemoedsstemming van een dwa-
lenden zoeker typeert.
Een artikel van mevr. Ellen Forest, ge
titeld: Maggy.
En de als altijd interessante, leerrijke
rubrieken Op den Uitkijk en Vragenbus.
BOEKEN.
Hef Tweede Boerenjaarboek.
Bij Nijgh en Van Ditmar's Uitgevers-
Maatschappij te Rotterdam is verschenen
het Tweede Boerenjaarboek voor Boeren
en Tuinders. Dit jaarboek is bedoeld als
het jaarboek voor iederen plattelander.
Het is ditmaal een lijvig boek geworden
van 256 pagina's, verlucht met tal van
mooie illustrat.es, welke het boek, dat
om zijn inhoud zeer aantrekkelijk is, nog
meer in trek zullen doen komen.
De inhoud van dit tweede jaarboek is
zeer gevarieerd. Na de gebruikelijke ru
brieken, als kalender, feestdagen, poste
rijen, lijst van officieele personen en in
stellingen, opgaven van de land- en tuin
bouworganisaties enz., treffen we er o.m.
in aan artikelen over den overleden Di
recteur-Generaal van den landbouw, Dr.
P. van Hoek, het Rozensortiment, de Ont
wikkeling van den geest op het platteland,
het Landbouwhuishoudonderwijs, liet
Plantenziektekundig Instituut, Beroeps
keuze, Onze Landbouwcoöperatie in ver
gelijking met die in het Buitenland, de
Melkvoorziening der groole steden, - Dijk
en Waterschapsrecht, de geschiedenis
van den Zomertijd, de Deensche Volks-
hoogescholen. Meer kennis voor jonge
boerenvrouwen, de Landarbeiderswe, Hei-
de-ontginning in Noord-Brabant, Land-
bouwcredict, Hoogveen-exploitatie, Ned.
landbouwers in Canada, enz.
De artikelen zijn geschreven door des
kundigen in voor ieder hevattelijken stijl
en zullen stellig veel bijbrengen Lot een
meer algemeene ontwikkeling onder de
plattelandsbevolking.
Tot de redactie bekooren Dr. L. N.
Deokers, secretaris van den R. K. Ned.
Boeren- en Tuindersbond; Prof. Dr. P. A
Diepenhorst, voorzitter van den Chr.
Boerenr- en Tuindersbond; J. Hovens
Greme, algemeen secretaris van het Hoofd
bestuur der Mij. Tot Nut van 't Alge
meen; Dr. H. MoLhuysen, secretaris vau
het Kon Ned. Landhouw-Comitó; F. V.
VaLstar, voorzitter der Vereeniging „Groep
Veilingvereemgingen" uit den Ned. Tuin-
bouwraad; Dr. K. H. van de Zande, In
specteur van het Landbouwonderwijs.
Door de samenwerking van deze des
kundigen is een werk verkregen dat, wat
uilvoering en belangrijkheid betreft, hoo-
ger staat dan het beste wat heL buiten
land biedt. Do prijs is betrekkelijk laag,
RECHTZAKEN
Er wordi geweldig geknoeid bij
faillissementen.
De behanger G. C., heeft zich voor de
Haagsche Rechtbank te verantwoorden
wegens bedrieglijke bankbreuk. Toen, na
zijn faillietverklaring de curator bij hem
kwam ter inventariseert verzweeg G.
van zijn crediet bijna duizend gulden en
een aantal sieraden, welke eveneens zijn
eigendom waren.
De curator, mr. S., verklaarde op een
vraag van den officier, dat hij in zijn
praclijk slechts twee gevallen had meege
maakt, waarbij hij overtuigd was, dat er
bij het faillissement niet geknoeid was.
Alle andere kwamen hem hoogst verdacht
vo.or.
De officier Bauduin merkte naar aan
leiding hiervan op, dat de knoeipartijen bij
faillissmcnten een ontzaglijke omvang
hebben. Een deel van het actief is steeds
op spoorlooze wijze verdwenen en in de
meeste gevallen is er niets te bewijzen.
UlT DE RADIO WERELD.
Programma's voor Donderdag 6 Januari.
Hilversum, 1050 M.
12.00 Politicber.
3.304.30 Uurtje Yoor wees- en zieken
huizen.
5.006.45 Concert door het H. D. O.-or-
kest. De dames R. de Boer en L. de Wit:
sopranen.
6.457.45 Los in de beginselen van het
Burgelijk Recht en het Handelsrecht.
7.45 Politicber.
10.00 Porsber.
3.10 Aansluiting v. h. Concertgebouw te
Amsterdam. Het Concertgebouw-orkest o.
1. v. Pierre Monteux. Wladimir Horowitz:
piano. l.Concerto grosso in G. kl. t., G.
F. Handel. 2. Schotsche symphonic, Men
delssohn. Pauze. 3. Pkir.oconcert, Tschai-
köwsky.
10.30 Dansmuziek door heb Radio «huis
orkest.
Daventry, 1600 M.
11.20 Concert door het Daventry-kwar-
tet en solisten (contra alt, tenor, viool,
piano).
1.20—2.20 Gramofoonmuziek.
3.20 Evensong van de Weatminster Ab
bey.
4.20 Solistenconcert (sopraan, bariton,
pianoduettistcn).
5.20 Causerie: Uu Hill and down dale.
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Muziek v. h. Daventry-kwartet.
6.35 Landbouwprijzen.
6.40 Concert door het Daventry-kwartet.
6.50 Wccrber., nieuws.
7.05 Concert door een pad vinders troep.
7.20 Causerie: Reminiscences of Afri
can Big game.
7.35 De 48 preludes en fugues van Bach.
7.45 Causerie: Ellis and Mrs. Ellis.
8.05 „Longside O'London", Engelsche
liedjes en muziek van Toonden. Orkest en
solisten. Om 8.43 „Tho painters", komische
samenspraak.
9.05 Sonate no. 12 in F-major, Mozart. H.
Dederich: piano.
9.20 Weerber., nieuws.
9.35 Causerie.
9.50 Kamermuziek door de Aeolian-
playera (fluit, viool, viola, piano).
10.5012.20 Dansmuziek van het Savoy-
hotel.
„Kadi o-P a r i s, 1750 M.
10.5011.20 Nieuwsber. en muziek.
12.502.10 Concert. Orkest Locatelli en
Mme. Ferry: zang.
5.055.55 Kinderuurtje. Tooneel en mu
ziek.
9.05 Fragmenten uit het muziekdrama
„Beethoven", Fauchois. Liederen door den
heer en Mevr. Tramblay gezongen.
Kónigswusterhimson, 1300 I. en
B e r 1 ij n, 484 on 5GG M-
I.607._0 Lezingen en sen.
7.2011.15 Duitschc volksliederen-avond.
Groot orkest, strijkkwartet en vocalo so
listen (uit Hamburg).
L a n g e ii b c r g, 46S.8 M.
10.2011.20 Orkest concert.
3.505.20 Liedoren met orkestbegel.
7.35—9.05 Pianoconcert, door P.
Schramm. Werken van Beethoven, Brahma,
Chopin en Handel. Daarna tot 10.50 Con
cert in „Kaiscrhof", Munster.
H a m b u g, 394.7 M.
II.50—1.20 Orkestconcert.
1.252.10 Kamermuziek.
3.354.20 Vroolijko liederen van Brahma.
4.205.20 Pianoconcert.
5.206.10 Concert door de Sandorkapol.
7.2011.15 Duitscho volksliederen-avond.
Orkost, kwartet.
Brussel 509 M., Antwerpen 26C M.
5.206.20 Kinderma'inée.
8.20 De Radio-Courant.
8.5010.50 Orkestconcert.
De voorlooper van de radiotelevisie.
Het ia jaren lang een droombeeld van
technici en van romanschrijvers geweest
om ook ver buiten het normale gezichts
veld te kunnen zien.
Het heeft dan ook niet aan pogingen
ontbroken om dit ideaal te verwezenlijken
en de techniek is thans zoo ver gevor
derd, dat de definitieve oplossing niet
meer zoo ver verwijderd schijnt.
Ten einde het publiek op de komende
groote dingen ecnigszins voor te berei
den, heeft een firma in Weehen in over
leg met de R.A.V.A G het volgende aar
dige idee uitgewerkt.
De onderneming stelt zich ten doel to
gen zeer matigen prijs kleine projectio-
lantaarns in den handel te brengen, wel
ke op de huisleiding kunnen worden aan
gesloten en waarmede lichtbeelden van
voldoende grootte en scherpte geprojec
teerd kunnen worden. Abonnó's ontvan
gen voor ongeveer 2 Oostenrijkse he Schil
lings 440 beelden per maand, welke op do
wijze van een film op een celluloid strook
zijn aangebracht. Do heelden behooren hij
te houden radio-voordrachten of muzikale
uitvoeringen en kunnen deze zoodoende
op boeiende wijzo illustreeren. De bedie
ning van het apparaat is zoo eenvoudig,
dat iedere leek ermee kan omgaan.
Het komt ons voor, dat op deze wijze
een goede aanvu'ling van radioprogram
ma's en speciaal van radiolezingen te ho
reiken zal zijn. Wij gelooven dat ook do
Nederlamlscho luisteraars eer dergelijk
systeem ten zeerste op prijs zoudop stel
len.
in huis hebben, het Griop-
middel bij uitnemendheid.
Vannacht nog kunt gij dut
beroemde huismiddel noodig
hebben, voor Uzelf of voor
Uw kinderen. 5399
Daar hij een streng voorbeeld wcnschelijk
achtte, eischto hij 1 jaar gevangenisstraf
met bevel tot onmiddellijke gevangenne
ming.
Na in raadkamer te zijn geweest deed
de rechtbank uitspraak overeenkomstig
het laatste gedeelte van den eisch.
De verdwenen deurwaarder te Sittard.
Do ontslagen gemeente-deurwaarder JL
Houhen, to Siltard, wiens verdwijning in
den afgeloopen zomer zooveel sensatie
verwekto, had zich gisteren voor do
Rechtbank le verantwoorden, ter zake van
voortgezet m sdrijf van verduistering.
Gedurende vijf jaren had hij ongeveer
3800 welen le verduisteren. Jn Juni j.l.
was hij nadat hij achterstallige belasting
gelden bij de Staatsmijnen had geïnd,
naar DuiLschland vertrokken. Den 20sten
Augustus keerde hij terug, nog in het
bezit van de helft van do meegenomen
1000.
Hot 0. M. eischto acht maanden gevan
genisstraf, waarbij enkele verzachtende
omstandigheden in aanmerking genomou
werden.
Tegen de afsluitboomen gereden.
De advocaat-fiscaal bij het Hoog Militair
Gerechtshof te 's-Gravenbnge, vorderde
gisteren bevestiging van het vonnis van
don Krijgsraad te 's-Hertogénbcschwaar
bij de reservc-tweede-luilenant J H.. leer
ling-vlieger bij do I.uchtvaartafdeeling to
Soesterberg, wegens het veroorzaken van
dood door schuld is veroordeel! lot drio
maanden hechtenis.
Verdachte is ip den avond van 5 .Tuni
jl met een motorrijwiel tegen de afsluit
boomen van oen spoorwegovorweg nabij
het station Sccstduinen gereden, met hel
gevolg, dat, zoowol hij nis zijn duo-passa
gier, de eerste-luitonant-vliegor Mulder, van
hel rijwiel werden geslingerd, Luitenant
Mulder overleed aan do gevolgen v n ?ijn
opeeloopen verwondingen
Vordachle's raadsman, mr. I: Hoer,
pleitte vrijspraak
ITot TTof zal lalor uitspraak doon.
In den concurrentiestrijd.
Wegens verduistering van een naaima
chine heeft voor de Haagsche Rechtbank
de reiziger J. E. S., van de Singer Maat
schappij Company terecht gestaan Ili]
zou een machine leveren aan A. in do
Noorderheekstraat to 's-Gravcnhage, m^ar
haalde haar, toen bleek, dat A. haar niet
meer begeerde weer weg cn bracht haar
naar de Bank van Looning, waar hij er 28
gulden op kreeg.
Uit het getuigenverhoor bleek, dut daar
ter stode voor do Singer 40 reizigers wor-
ken. De verdediger wcos op hun moeilijk
bestaan, van hen wordt goéischt, dat zij
olke weck minstens één machine verkoo-
pen.
Eon en ander was den officier aanlei
ding, om een voorwaardelijke straf to
eischen van 2 maanden
FEUILLETON.
6)
Een pijnlijk gevoel van- beschaming
maakte zich van haar meester. Hij wilde
van baar af zijn; door haar ontevreden
heid verzwaarde ze toch slechts zijn bitter
lot! Nooit, had zij er aan godacht, dat zij
zijn liefde zou kunnen verliezen. En alle
ongeluk, armoede en ellende verzonk bij
die gedachte plotseling in het niet. Hij
hield niet meer van haar! Maar nog eens
wilde zij hem töonen hoeveel hij aan haar
verloor. Als een bliksemstraal schoot
eensklaps een gedachte haar door den
geest: haar besluit was genomen.
Zij wierp haar regenmantel om. Het
ding was een paar jaar uit de mode en an
ders kon zij hem niet aanzien, zonder zich
daaraan te ergeien; maar nu dacht zij
daar in het geheel niet aan. Zij wikkelde
de. kleine in den eersten den besten doek,
zonder er aan te denken, dat liet land nog
een heel knap manteltje uit betere dagen
had ,cn begaf zich regelrecht de stadTn.
wrert de ramp, die haar getroffen had,
ze niet meer in dc huurt geweest,
wa. r /ij eenmaal zulke gelukkige dagen
had gesleten. Het huis. dat eens het eigen
dom van haar echtgenoot geweest was, zag
zij thans in een kolossaal meubelmagazijn
herschapen. Maar van bet tegenover gele
gen huis van zijn concurrent straalde nog
altijd zegevierend de naam van Herman
Klein, die thans alleen het gebied be-
heerschte.
Nu stond Ernestine voor de groote rui
ten der uitstalkasten, door gloeilampen
schitterend verlicht; zij zag dc daar opge
stapelde heerlijkheden, maar dacht er niet
meer aan, die te willen bezitten. Het kwam
zelfs niet in haar op dat zij in haar arm
zalige kleeding, met haar treurige verlan
gende oogen en met het kind op den arm,
daar stond als een bedelares.
Het kind rilde in den guren herfstwind
en begon van kou te schreien. Wat was
het haar vroeger hard gevallen, geen huur
rijtuig meer te kunnen nemen! Thans
dacht zij daar niet meer aan. Geheel an
dere herinueringen rezen thans voor haar
geest op. Zij zag zich weer als jong meisje
en den heer Klein die haar op verlegen
onbeholpen manier het hof maakte. Zij
zag nog hoe bedremmeld hij zijn hoed in
do hand liet draaien en hoe zijn lippen
beefden. En zij hoorde zich zelve op hard-
vochtir.-en toon zeggen: „Geef u maar geen
moeite, mijnheer Klein! U zal toch nooit
wat worden in do wereld... u zal er nooit
bovenop komen."
En toch wa^ die man er wel degelijk
bovenop gekomen. En zij moest nu, aan
lager wal geraakt, nederig asjeblieft bij
hem spelen. Had men dit gisteren van haar
verlangd, zij zou liever in het water ge
sprongen zijn. Een oogenblik dacht zij er
aan, eenvoudig rechtsomkeert te maken,
doch dit was maar voor een oogenblik.
Daarop trad zij vast besloten den verlich
ten winkel binnen:
„Wat is er van uw dienst?" vroeg men
haar tamelijk onverschillig. Zij verlangde
zoo dringend het hoofd van de zaak to
spreken, dat men haar aanstonds naar
zijn kantoor leidde.
Mijnheer Klein sprong verschrikt op.
„Wat is er gebeurd, mevrouw Wever t"
„Wat er met mij gebeurd is? Ik ben
door het ongelieen ander mensch gewor
den, mijnheer Klein. U zal me aanstonds
begrijpen. U weet hoe goed mijn man zijn
vak verstaat en ook hoe hij bij den val
van zijn huis zijn eerlijken naam onge
schonden bewaard heeft. Ik verzoek u voor
hem om de betrekking, die u te vergeven
heeft-"
Het gladdè alledaagsche, een beetje
rond geworden gezicht van den heer Klein
werd opmerkelijk ernstig. De heldenmoed
van die vrouw, welke daar met haar nede
rig verzoek voor hem stond, en het besef
van haar zelfverloochening trof ook den
kleinzieligcn burgerman onweerstaanbaar.
Toch liet hij zich maar voor een oogenblik
door zijn gevoel meesleepen, juist lang ge
noeg' om zijn besluit te nemen; onmiddel
lijk daarop was hij weer de oude winkelier
geworden.
„Goed," zei hij kortweg, „u ziet, ik ben
toch wel iets in de wereld geworden. Al-
zoo, de zaak is afgesproken: salaris voor-
loopig niet hoog, maar 10 procent van de
netto winst hier is mijn hand. Uw man
wordt onmiddellijk bericht gezonden.
Vol onbeschrijfelijke vreugde, een vreug
de zooals zij zelfs op het toppunt van haar
geluk niet had gesmaakt, ijlde zij naar
huis. Had zij nu Eduard niet bewezen dat
zijn lot haar na aan het hart lagf dat zij
•in hem en zijn toekomst geloofde?
Op den drempel der deur schoot haar te
binnen, dat zij kwaad op hem het huis
uitgeloopcn was. Zij had in haar wTevel
reeds het plannetje gemaakt, voor het ge
val zij de betrekking voor hem verkreeg,
een briefje uan hem achter te laten on dan
regelrecht naar haar broer te gaan. Maar
de vreugde had allen wrok uit haar hart
weggevaagd. Zij kon en wilde ook niet
meer van Eduard weg; want eerst sedert
aag wist zij hoe zeer zij hem liefhad.
En nu zou ook hij het gewaar worden.
Eer zij er zelf op verdacht was, had zij
in een enkele vlucht den zonnigen top der
belangiooze liefde bereikt; zij was niet
naar boven geklauterd, maar gevlogen.
Zij had kolen besteld, ofschouii zo geen
cent in den zak had. Licht van hart ver
zocht zij den koopman een dagje gwluld
met haar te hebben. Alles viel haar nu on
eindig lichter dan vroeger; zij maakte de
kachel aan, stookte de kamer lekker
warm, zette een souper voor haar inan
klaar, zooals hij in maanden niet gehad
had en wachtte zijn thuiskomst af.
„Pa! pa!" kraaide de kleine Ilcnrictle.
Hij trad binnen met een brief in de
hand, dien de brievenbesteller hem juist
aan de deur gegeven had. Eerst bij liet
licht in de kamer zag hij dat de enveloppe
met do firma „Herman Klein" bedruk#
was.
Het vluchtig doorloopen van den brief
bracht hem in eens op de hoogte van het
geen er gebeurd was. Daarop liet hij lang
en innig den blik op hot vochtig gh -nd
oog zijner vrouw rusten; hij trok haar
aan zijn hart en het was haar te moede als
voerde hij haar met zich omhoog.
Nu eerst waren zij er bovenop!
