18e Jaargang. ZATERDAG 27 NOVEMBER 1926 No. 5426
ZATERDAG 27 NOVEMBER 1926
Bureaux: RAPENBURG No. 10 - LEIDEN
e S^idóclve 6ou/^a/nt
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt bij vooruitbetaling
Vooi Leiden 19 cent pei week 12.50 per kwartaaL
Bij onze Agenten 20 cent per week 12.60 per kw&rta&L
Franco per post I 2.95 per kwartaaL
Bet Geïllustreerd Zondagsblad is voor de Abonné's ver-
krijgbaar tegen betaling van 50 ctjper kwartaal, by voor
uitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 ct. met Geïllustreerd
Zondagsblad 9 ct,
Dit blad verschijnt eiken dag nitgezonderd Zon- en Feestdagen IL
TEL. INT. ADMINISTRATIE 935 REDACTIE 15
GIRONUMMER 103003 POSTBUS No. II
DE ADVERTENTIEPRIJS BEDRAAGT:
Gewone advertenllën 30 oent per regel
Voor Ingexonden Mededeolingeo wordt het
5 dubbele ran bet tarief berekend
Kleine advertentlën. ran ten hoogste 80 woorden, waarin
betrekkingen worden aangeboden of gevraagd, hnnr en ver
huur, koop en verkoop IO.50.
Dit nummer beslaat uit zes bladen, waaronder
hel Geïllustreerd Zondagsblad.
DE H. MIS HET OFFER
VAN ALLE GELOOVIGEN
H.
Wel beleven wij een tijd van schrille
tegenstellingenI Van den eenen kat doet
zich bij een aanzienlijk aantal menschen,
die niet in den luisterrijken katholieken
eeredienst zijn opgegroeid, steeds meer
de behoefte gevoelen aan een meer in
tens godsdienstig leven. En, waar men
voortdurend duidelijker gaat inzien, dat,
om dit te bereiken de uiterlijke, maar tot
het godsdienstig gemoed sprekende vorm
van Godsvereering van niet te versma
den waarde is, tracht men op allerlei
wijzen dit gemis aan uiterlijke ceremo
niën aan te vullen. In /sommige Protes-
tantsche kerkpn wordt op bepaalde dagen
orgelspel ten gehoore gebracht, opdat de
leden der gemeente, daarbij tegenwoordig
hun hart gemakkelijker zouden kunnen
verheffen tot God; in andere kerken
tracht men door de architectonische
bouwlijnen en door sprekender intéri
eurs de gemoederen der gemeentenaren
te treffen; zelfs treft men krken aan,
waar de plaats, bestemd voor het avond
maal, dusdanig is ingericht, dat deze ons
sterk aan de afscheiding van ons Pries
terkoor door de OfflTiTminiip.ha.nk doet den
ken. Dit alles bewijst ongetwijfeld dat de
hervormers tegelijk met onze eerbied
waardige Jjedehuizen ook de harten hun
ner volgelingen hebben leeggehaald.
Van den anderen kant zijn er talloos
yelen, helaas ook onder de katholieken,
lie allen godsdienst hebben ter zijde ge
zet en, van alle geloof en kerk afkeerig
leven alsof er geen God bestond.
Voor zoover dit betreft degenen, die
steeds buiten de katholieke kerk hebben
gestaan, is dit zeer gemakkelijk te ver
klaren door het feit, dat 't Protestantisme
als zoodanig, niet in staat was, hunne
godsdienstige neigingen te bevredigen,
terwijl een leven in ongebonden vrijheid,
d. w. z. zonder eenig positief Goddelijk-
gebod hunne zwak-menschelijke natuur
veeleer toelachte en alle kiemen in hunne
harten ten doode toe verstikte.
Doch, waar deze rampzalige levens
opvatting gehuldigd wordt jammerlijk
ook door velen, die in de Roomsch Ka
tholieke Kerk werden opgevoed en zijn
groot geworden, die eens, evenals wij,
berouwvol hebben geknield in den biecht
stoel, aanzaten aan de Tafel des Hoeren,
die jaren lang iederen Zondag tegen
woordig waren bij het opdragen der H.
Mis, daar moet gezocht worden naar an
dere oorzaken, die, naast de menschelijke
gemakzucht en geneigdheid tot het aard-
6che, geleid hebben tot zulk een droevi-
gen afval. En dan is het mijn vaste over
tuiging, dat daartoe in niet geringe mate
heeft medegewerkt: de verregaande onbe
kendheid der groote massa met de litur
gische gebeden en pechtigheden der
Roomsch Katholieke Kerk.
Het is daarom dan ook, dat het meer
bekend maken van onze zoo rijke Room-
Éclie liturgie en het bewerken, van het
hernieuwde medeleven van alle geloo-
yigen met de liturgische plechtigheden
mijns inziens een waarachtig en hoogst
vruchtbaar apostolaat moet worden ge
noemd. En, omdat, zooals wij bereids in
ons eerste artikel hebben aangetoond, dit
niets anders is, dan een terugkeeren tot
de aloude en beproefdo praktijk der Kerk
bosckouwe men dit alles niet als eene
«nieuwigheid", waarover men zich eens
kan vroolijk maken, noch ook als de
resultante van een ziekelijk, overdreven
liturgische aangelegd brein, doch als een
®isch van onzen modernen tijd, waarin de
geesten ontwaakt zijn, en hunkeren naar
verklaring van het onbekende, en zelf
standig willen medewerken* aan het litur
gisch gebed der Kerk.
Het zou inderdaad teveel vereischen,
wanneer wij aUe oorzaken zouden wil
len opsommen, welke bewerkt hebben,
dat het liturgisch medeleven met den bid-
denden en offerenden priester langzamer-
haud werd gedood. De uitvinding der
boekdrukkunst, waardoor taHooze parti
culiere devoties meer onder het volk kon
den komen; het meer en meer in onbruik
geraken van het latijn als eenig-gang-
taal voor officieele en wetenschap-
Peijke geschriften en publicaties; de ver
drukkingen en noodtoestanden der kerk
[Wena en nog eeuwen na de hervorming,
"ebben ongetwijfeld, daarin groot nadeel
gehad.
Maar in onze dagen, nu in steeds groo-
aantal de officieele gebeden der H.
jwrk in het latijn met vertaling aan de
7°ekenmarkt worden gebracht; nu voor
emand, die inderdaad zich erop toelegt, 't
^ea bijzondere moeite behoeft te kosten
gewone gebeden der K.erk te verstaan;
nu vooral de Katholieke Kerk zich altijd
ontplooiing van hare heerlijke liturgische
meer verheugen mag in eene luisterrijke
plechtigheden, nu is het onze plicht die
ceremoniën en gebeden zooveel mogelijk
te doen beantwoorden aan het doel, waar
mede de H. Kerk deze heeft ingesteld.
Immers, hoe zullen „de ceremoniën of
plechtigheden ons tot grooter eerbied
vermogen op te wekken en de te ontvan
gen genadegaven beter „aanduiden", in
dien wij öp die plechtigheden onzen aan
dacht niet gevestigd houden en hare
zinrijke beteekenis niet trachten te ver
staan? Hoe zullen de- Katholieken kun
nen besohaamd doen staan de bespotters
van onzen eex*edienst, die daarin niets
anders willen zien dan uiterlijk vertoon,
ale zijzelf niet eens weten» wat de Pries
ter aan het Altaar doet en spreekt, als
zij zelf niet geleerd hebben mede te leven
met het verheven offergebed der Kerk?
Het is dan ook onbetwijfelbaar, dat wij
den eereplicht hebben, volgens het woord
van den roemrijken Paus- Pius X, heili
ger gedachtenis, ook het Liturgisch le
ven „te herstellen in Christus."
„Te herstellen." Want voor velen is in
werkelijkheid hunne.. GodsverCering ver
worden lot een bouwval on eeno ruïne,
die in hare verdere verwording de ruïne
der zielen na zich» sleept.
En niet alleen vloeit dit medeleven
met de Liturgie der Kerk natuurnood
zakelijk voort uit do geschiedenis en den
aard der Liturgische plechtigheden zelve;
niet alleen belooft dit te zijn eenprac-
lisch en zelfs Goddelijk middel voor een
deugdelijk Apostolaat onder do Katholie
ken zoowel als onder de andersdenken
den, het zal daarenboven voor menigen
goeden Katholiek de belangstelling in
zijn verheven godsdienst verhoogen, en
hem het bijwonen der H. Mis maken,
niet tot een iedere week terugkeerende en
drukkende plicht, maar tot een aange
naam en hoog geestelijk genot, .waar hij
met ziel en lichaam zijn geest doet op
stijgen tot de hoogten der diepgevoelde en
eenigware Godsvereering.
Hoe dit kan worden bereikt?
Vooreerst doordat de Geloovigen voor
iedere H. Mis de meening maken, zich in
den geest te vereenigen met den bidden-
den Priester, en tegelijk ook zoo aandach
tig mogelijk diens handelingen aan het
Altaar te volgen. Maar vervolgens, door
in de gezongen H.H. Missen het be
antwoorden van het gebed des Priesters
.niet uitsluitend aan de zangers over te
laten maar deze zoo bekende woorden,
die men tegenwoordig bijna in ieder ge
bedenboek vinden kan, allen geza
menlijk te zingen.
Gevoegelijk kan ook, na de preek, het
Credo, als de gemeenschappelijke, óéne
Geloofsbelijdenis, door alle geloovigen,
desnoods om beurten met het zangkoor,
worden gezongen.
Eindelijk is het dienstig, hier ook mede
te deelen, dat de H. Kerk, wat betreft do
houding der aanwezigen gedurende de
gezongen H.H. Missen, ook speciale
voorschriften gegeven heeft, die, wanneer
zij worden onderhouden, grooto vermoe
ienis door knielen of staan totaal uit
sluiten en tegelijk ook de aandacht op
hét H. Misoffer gevestigd houden.
Deze voorschriften mogen hier volgen,
enzullen hopelijk langzamerhand
ook overal worden nageleefd.
Houding der aanwezige geloovigen on
der de gezongen H. Mis;
Asperges me: Staan.
(Bij de Uitstelling van het Allerheilig
ste: Knielen).
Bij het gebed aan den voet van
het Al-taar enz.: Staan.
Als de Priester na de intonatio van de
„Gloria" deze heeft afgebeden: Zitten.
Bij „Dominus vobiscum" en
onder de Oraties: Staan.
Onder den Epistel tot aan het
Evangelie: Zitten.
Evangelie: Staan.
Bij de intonatio van de „Credo" totdat
de Priester de Credo heeft afgebeden:
Staan.
Onder het zingen van de Credo: Zitten.
Onder het zingen van „Et incarna-
tus est": Knielen. Daarna: Zitten.
Bij „Dominus vobiscum en
Oremus: Staan. Daarna: Zitten, tot
aan de Prefatie, waarbij men Staat
tot aan de Consecratie.
Consecratie: Knielen.
Bij „Pater N os ter": Staan, tot
aan „Dom ine non sumdignus":
Knielen.
Bij de tweede afwassching van
de Kelk: Zitten.
Bij Dominus vobiscum en ora
ties: Staan.
Bij den zegen van den Priester:
Knielen.
Bij het laatste Evangelie: Staan
tot liet einde.
(Bij „Tantum erg o": Knielen).
Wanneer de Geloovigen er toe kunnen
w rden gebracht algemeen deze liturgi
sche voorschriften te onderhouden, dan,
ik ben er zeker van, zullen zij hij het ver
laten van het kerkgebouw de overtuiging
met zich dragen, dat zij met den Priester
hun hogheilig offer hebben opgedragen
en dat hun leven rijk zal zijn door de
genaden van de onbloedige vernieuwing
van het Offer von het Kruis.
R. M. A. NÏEVEEN VAN DIJKUM,
Pr.
BUITENLAND
Turkije.
„Het oog van Moskou."
Fransche rogeeriagsstukken
gedrukt in een gevangenis.
In de gevangenis van Melun bij Parijs
is een schandaal ontdekt, dat nog ver
reikende gevolgen kan hebben. Do gevan
genisdirectie had geconstateerd, dat een
belangrijke geheime politie-code, die in
de gevangenisdrukkerij was vervaardigd,
verdwenen was. De verdenking viel op
een kort geleden ontslagen gevangene en
op een celbewoner, die beiden bij een
eerste verhoor bekenden, den diefstal ge
pleegd to hebben. De ontslagen celbewo
ner had het document bij zijn vertrek
in een Engelscho grammairo meegenomen
en het aan een Fransche communiste, de
steno-typiste Maria Piqueray uit Parijs,
ter hand gesteld.
Deze \rouw, die de laatste jaren ver
schillende reizen naar Moskou in gehei
me zending heeft gemaakt, kon te Mar
seille gearresteerd worden. Het docu
ment bevond zich nog in haar bezit.
Maria Piqueray had zich in Frankrijk
door haar relaties met de roode Interna
tionale den naam verworven van „het
oog van Moskou".
Do onthulling, dat te Melun gevange
nen in 't algemeen genomen dus niet
bepaald de meest sociaal-betrouwbare
elementen. regeeringscodes en blijk
baar ook Fransche identiteitskaarten te
drukken krijgen, hc^ft in do openbare
meening groote beroering teweeggebracht.
Engeland
Nog geen districtsovereenkomsten.
De eigenaars blijven onwillig.
Zooals te voorzien was, heeft do gis
teren hervatte nationale conferentie van
mijnwerkersgedelegeerden niets te doen
gevonden, en dus ook niets kunnen be
reiken.
Do tijdsruimte van een week, die de
districtsorganisaties gekregen hebben om
oen voorloopige overeenkomst met de
eigenaars af te sluiten, zou in elk geval
te kort zijn geweest, ook als de eigenaars
een minder onverzoenlijke houding zou
den hebben aangenomen.
Zooals de zaken thans staan zal er nog
wel eenigen tijd moeten verloopen alvo
rens de dislrictsafgevaardigdjen rapport
kunnen uitbrengen over de voorloopige
overeenkomsten. Tot dusver zijn alleen in
Schotland do eigenaars en mijnwerkers
het eens geworden over de voorloopigo
voorwaarden voor een overeenkomst,
waarbij de mijnwerkers een achlurendag
hebben aanvaard, terwijl de eigenaars
voor den lijd van 6 maanden een nomi
naal minimumloon van 9 sh. 4 d. per dag
garandeeren.
Verder is zooals hekend alleen in Nor
thumberland overeenstemming verkre
gen, terwijl men in Cumberland een goed
eind op weg schijnt.
In verschillende districten hebben de
eigenaars nog steeds geweigerd onder
handelingen te openen met de districts
organisaties.
In Kent, het nieuwe stecnkoolgebied,
weigeren de eigenaars volgens het lie
den bij de conferentie ingediende rapport
zelfs onderhandelingen voor elke mijn
afzonderlijk te openen. Zij eischen indivi-
dueelo contracten met eiken mijnwerker.
In Nottingham wordt de situatie ge
compliceerd doordat de mijnwerkers, die
het werk hervat hebben, onder leiding
van het Lagerhuislid Spencer reeds ren
overeenkomst met do eigenaars hebben
gesloten, welke laatslen nu weigeren met
de loiders der districtsorganisaties te on
derhandelen. Het aantal mannen, dat
hier nog niet werkl, is evenwel gering.
Spencer is, zooals bekend, reeds eenigen
lijd geleden als leider der districtsorgani
satie geschorst.
De gedelegeerdenconferentie heeft zich
er toe moeten bepalen eenstemmig een
resolutie aan te nemen, waarin veront
waardiging wordt uitgesproken over de
voorwaarden, die de eigenaars hebben
aangeboden in de verschillende distric
ten. De aandacht der regeering wordt
voorts gevestigd op do weigering der
eigenaarsin verschillende districten, om
de vertegenwoordigers der mijnwerkers
te ontvangen.
Cook voegde hieraan toe, dat de con
ferentie van gevoelen is, dat de eigenaars
den mijnwerkers niet tegemoet zijn ge
komen bij hun wensch tot onderhandelen
en dat zij hen niet wilden ontvangen,
omdat zij de voorwaarden willen dictee-
ren.
„De eigenaars", zeido Cook, „willen
zich ten volle de situatie ten nutte ma
ken om voorwaarden af te dwingen, die
een blijvenden vrede in do mijnen onmo
gelijk maken."
Intusschen heeft het Lagerhuis giste
ren de verlenging van de wet op den
noodtoestand goedgekeurd.
Tsjecho-Slowakije
Dreigende staking in de mijnen.
De looneischen afgewezen.
De Tsjecho-Slowaaksche mijneigenaars
hebben de eischen van do mijnwerkers in
zake een loonsverhooging van 20 pet. in
verband met het dure leven van de hand
gewezen.
Het „Prager Tagcblhtt" verneemt, dal
do samenwerkende mijnwerkersbonden
spoedig bijeen zullen komen teneinde hun
houding te bepalen. Men gelooft, dat de
mijnwerkers in alle districten de collectie
ve contracten zullen opzeggen.
Italië.
Het koloniale vraagstuk.
Het verluidt, dat ter gelegenheid4 van de
aanstaande zitting van den Raad van den
Volkenbond tusschen do vertegenwoordi
gers van Engeland, Frankrijk en Italië
besprekingen zullen plaats hebben over
het koloniale vraagstuk van Italië. Dezo
besprekingen zouden betrekking hebben op
het afstaan van de kolonie Kenya door
Engeland aan Italië en oen overeenkomst
tusschen Italië en Frankrijk, waarbij aan
Italiaansche onderdanen in Tunis bet be
houd van hun nationaliteit wordt gewaar
borgd. Over dezo vraagstukken zullen
Briand en Chamberlain, wanneer deze de
volgende week te Parijs vertoeft, bespre
kingen worden gehouden.
De kwestie van den afstand van Kenya
door Engeland aan Italië zou reeds te Li-
vorno tusschen Mussolini en Chamberlain
zijn besproken. Briand en Chamberlain
zouden gezamenlijk een voorstel uitwerken
om dit aan den Italiaanschen veriogen-
woordiger te Genève voor to leggen. Indien
dit voorstel in beginsel wordt aanvaard
zal waarschijnlijk een conferentio tus
schen Briand en Mussolini plaats vinden
om de details uit te werken. Een speciale
overeenkomst zou verder nog worden ge
sloten tusschen Italië én Engeland ter be
scherming van de Britsche belangen in
Kenya.
Albanië.
De opstandige beweging.
Tegenstrijdige berichten.
De berichten uit Albanië, den opstand
betreffende, zijn tegenstrijdig. De algeheelo
indruk to Belgrado is, dat de regecrings-
troepen in Albanië zich nog steeds in het
defensief bevinden en dat do val van Skoe-
lari te verwachten is.
Naar uit Skoetari zelf gemeld wordt, is
de Albaneesche regeering den toestand
weer meester. Do regeeringstroepen ver
loren -tien dooden en vijftien gewonden, de
opstandelingen twintig dooden en honderd
gewonden.
Uit Belgrado wordt nog emcld: De lei
der der Albaneesche opstandelingen. No-
ra Zaka, is er na de nederlaag voor Skoe
tari in geslaagd, zijn troepen tot staan te
brengen. Do gevechten duurden Donder
dag den gehcelen dag voort. Volgons be
richten aan -de Joegoslavische bladen moe
ten de opstandelingen versterking hebben
gekregen en is de opstandige beweging
thans ook op de overige stammen overge
slagen. Naar reizigers die over de erens
komen mededeelep, is do opstand togen
den huidigoiP premier Zogoe bey gericht,
welke laatste algemeen als een vertegen
woordiger der Italiaansche politiek word'
beschouwd. Het verkeer tusschen Albanië
en Joegoslavië is vrijwel geheel verbroken
China.
De burgeroorlog.
Generaal Jangsen loopt over
naar de Kanton neezen.
De correspondent van do „Chicago Tri
bune" te Hankau meldt, dat volgens con
consulair telegram uit Itsjang aan den Bo
ven Jangtse generaal Jangsen, die de baas
is in West Hoepeh en in Oost Szetsjoean,
de zijde van de Kantonneezen heeft geko
zen. Jangsen was yroeger een der bevel
hebbers van maarschalk Woe Pei Foc en
werd aansprakelijk gesteld voor het doo
den of verwonden van een can tal officie
ren en manschappen der Britsche marine,
in hot begin van September.- Hij beschikt
over 50.00C man troepen waarvan er
12.000 bij Sjasi, stroomopwaarts van nan-
kau, slaan, in de nabijheid waarvan on
langs gevochten is. Door den afval van
Jangsen komt heel Szetsjoean thans in
bezit der nationalisten.
Nanking door Soen ontruimd?
Een telegram uit Sjanghai meldt, dal
Nanking ontruimd is door de troepen van
generaal Soen-Tsioean-fanrr.
HET VOORNAAMSTE NIEUWS
BUITENLAND.
Nog steeds districtsovereenkomsten In
zake het Britsche kolenconflict.
Ook een dreigende mijnwerkersstaking In
Tsjecho-Slowakije.
De opstand in Albanië.
BINNENLAND.
In de gisteren gehouden zitting der
Tweede Kamer werd de behandeling van
de bcgrooting van Arbeid, H. on N. voort
gezet. Het jongste spoorwegongeluk te Lei
den werd ter sprake gebracht. (2de* blad).
Do hoofdbesturen van de werknemers-
ver. In'dè meubelindustrie adviseeren tot
opzegging van het contract (1ste blad)
LEIDEN
Over de oorzaak van het treinongeluk
van J.I. Donderdag (1ste blad)
B. en W. stellen, voor werkloozcn en door
het Burgerl. Armbestuur ondersteunden
een Kerstgavc te geven. (2de blad).
Vijandigheid tegen do Japanners.
Op het oogenblik nemen de Chineezen
ook tégenover de Japanners een ongekend
vijandige houding aan. vooral te Hankau,
waar Chineesche posten voortdurend in
hotsing komen met Japanscho posten en
de Japanners voor een beleg vreezen To
Sjanghai dreigen de Chineesche arbeiders
in de Japanscho fabrieken weer met werk
slaking. In goedingelichte kringen schrijft
men deze vijandigheid toe aan hot feit, dat
de Chineezen in opwinding verkecren over
de voorgenomen f hernieuwde actie van
maarschalk Tsjang Tso I.in, rlie, naar men
aanneemt, in zijn strijd tegen do Kanton
neezen met Japansch kapitaal wordt ge
steund.
Amerika
De toekomstige gasocrloy.
Wat Amerikaanse he deskun
digen daaromtrent zoggen
Het jaarverslag van don chemischèn
oorlogsdicnst der Ver Staten onder lei
ding van generaal Fries wettigt niet do
verwachting, dat gassen, dlo in stnat zijn
de heele bevolking van een dorp to ver
delgen, in toekomstige oorlogen zul'en wor
den gebruikt. Het rapport zét uiteen dat
de onderzoekingen hoe langer hoe meer
zullen doen blijken, dal de chemische oor
log zich in de toekomst meer zal ontwikko
len in den zin van toepassing van het go-
bruik van de reeds bekende chemische pro
ducten dan in de richting van uitvinding
van machtiger chemische producten
s-iraHERSLAHD.
Mr. LEDEBOER. t
Aan een „In memoriam", in „De Maas
bode" geschreven door mr. A. baron van
Wijnbergen onlloenen we:
„Mr. Ledcbn«r. was V'-nrh'"ldig Katho
liek. Gelijk roerls ia opgemerkt, was hij
niet Katholiek van huis uit. In don stu
dententijd, waarin zoovelen afdwa'on,
werd hij juist, door Gods genade, goroonen
tot de volheid van het heilig Katholiek
Geloof en uit voire overtuiging gaf hij la
ter aan die roepstem gehoor.
En hij is aan dat Geloof mot mannelijke
fierheid, met kinder'ijke, vroomheid ge
trouw gebleven tot zijn laats ton snik. War3
van alle fanatisme, wars van allo over
drijving, heeft hij ons heerlijk Roomsch
Geloof beleden en beleefd, trouw, eer'ijk,
kinderlijk; hij, de Advocaat-Generaal hij
den Hoogen Raad dor Nederlanden, te
vens Prefect dor Maria-Congregatie.
Zoo was hij een lichtend voorbeeld voor
ons Katholieken zoo behield en won
hij de sympathie van zoove'e andersden
kenden, op wie zijn invloed juist door
zijn eenvoudig voorbeeld, door zijn hoog
en nobel karakter zoo groot was» een in
vloed, dien wij zoo gaarne zouden ge»;"n.
hebben, dat nog geruimen tijd had voort
geduurd."
Koninklijke Besluiten.
Rijkstucht- en opvoodings
wezen.
Bij Kon. besluit zijn benoemd tot lid van
het algemeen college van toezicht, bijstand
en advies voor het Rijkstucht- en opvoe
dingswezen:
mr. J. Sehokking, lid van de Tweede Ka
mer der Statcn-Gcneraal, wonende te Lei
den;
mr. L. C. Rosier. advocaaLgeneraal bij
den Hoogen Raad dar Nederlanden, wo
nende te 's-Gravcnhage;
mevr. A. E. J. do Vries, gcb. Bruins, lid
van do Tweede Kamer der Rtaten-Gcne-
raal, woncr o te 's-Gravcnhagc.
Vragen van Kamerleden.
Do Algemeen o Centrale Bank
voor den Middenstand.
Het Tweede Kamerlid J. B. van Dijk,
heeft den minister van fi:
gendo vragen gesteld:
iën de vol-