MAANDAG 25 OCTOBER 1926 INGEZONDEN MEDEDEELING 18e Jaargang. No. 5397 e £eicLóeJte (Sow^cmt De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt bij vooruitbetaling Vooi Leiden 19 cent per week 12.50 per kwarta&L onze Agenten 20 cent per week f 2.60 per kwartaaL Franco per post I 2.95 per kwartaaL get Geïllustreerd Zondagsblad is voor de Abonné's ver krijgbaar tegen betaling van 50 cL per kwartaal, bjj voor uitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 et. met Geïllustreerd Zondagsblad 9 cL Dit blad verscbgnt elkon dag uitgezonderd Zon- en Feestdagen I. Bureaux: RAPENBURG No. 10 - LEIDEN TEL. INT. ADMINISTRATIE 935 REDACTIE 15 GIRONUMMER 103003 POSTBUS No. II DE ADVERTENTIEPRIJS BEDRAAGT: Gewone adverlenlISn 30 ceel por reg*| Voor Ingeionden Uededoelingon wordt het 3 dubbele ren het tarief berekend. Kleine advertentlën, ran ten hoogste 80 woorden, waarin betrekkingen worden aangeboden of gevraagd, hnnr en rer. huur, koop en verkoop 10.50. Oil HUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADER- V De eerste vergadering van den Partijraad. De vergadering van den Partijraad van de R K. Staatspartij, Vrijdagavond en Zaterdag te Utrecht gehouden, mag een goed-geslaagde proef worden genoemd Een proef, want, wat de Partijraad vezen moet en wezen kan, was hij nog niet. Een g o o d-g e s 1 a a g d e proef, want duidelijk is geworden, wat in den vervol ge anders zal moeten en kunnen zijn. De vergadering van Vrijdagavond was gewijd aan de verkiezing van het Da- gelijksch Bestuur van de R. K. Staats partij en had een gewoon verloop. Do vergadering van Zaterdag morgen viel erg tegen. Daarop werden geen besprekingen gevoerd, waarvoor een zoo uitgebreid lichaam als de Partijraad noodig of nuttig kan worden geacht. Tal van adviseerende leden .mannen en vrouwen uit wetenschappelijke, sociale, charitatieve organisaties zaten daar samen, om te luisteren naar het aan stippen van allerlei politieke kwesties, die óf van ondergeschikt belang moeten wor den geacht óf niet maar zoo, zonder be hoorlijke inleiding en zonder de beschik king te hebben over veel tijd, met eenige vrucht kunnen worden besproken. Maar toch kan die ochtend-vergadering in zooverre een g o e d-g e s 1 a a g d e proef worden genoemd, als duidelijk is geworden aan velen en dit is onge twijfeld geschied de redelijkheid van den door den voorzitter Jhr. mr. Ruys de Beerenbrouck in zijn openingsrede ge- niten wensch, dat het „Klüne werk" voortaan niet zal worden gebracht in den P a r t ij r a a d, maar zal worden be handeld in de Kieskringorgani- lati es. Alleszins redelijk is deze wensch; eer stens, omdat ook zóó wenschen en verlan gens P.n klachten. Jie Ucon nnrloK W Katholieke kiezerscorps, in het licht kun nen treden, vervolgens, omdat alléén op deze wijze de groote staatkundige vragen in den Partijraad na ernstige voorberei ding en in rustige discussie kunnen wor den behandeld. Zaterdagmiddag was echter de vergadering van den Partijraad zóó, dat het ideaal dicht benaderd is geworden. Het Tweede Kamerlid dr. Holler heeft toen een redevoering gehouden over het veel-besproken (maar weinig in zijn ont staan en practischo beteekenis bekende) art, 177 der Indische Staatsregeling (oud art 123 van het Indisch Regeeringsregle- ment). En deze redevoering was klaar blijkelijk vrucht van veel studie en ken nis, en werd voorgedragen klaar en dui delijk en in zeer aangenamen vorm. De daarop volgende discussie, waaraan velen deelnamen, bewees, dat het onderwerp wat trouwens te voren al wel vast stond - de vergadering zeer interesseerde. Maar de discussie had oi. mèèr het ka rakter van een gedachten wisseling tus- &hen spreker en eenige andere terzake bevoegden kunnen hebben; wij bedoelen niet, dat alle sprekers, die in eerste in stantie het woord hadden gevoerd, dat ook in tweede instantie hadden moeten doen (een zeer ongewenschte hebbelijk heid van vele „debaters", waaraan niet moet worden toegegeven), maar de gele genheid daartoe had toch o.i. moeten openstaan en, als enkelen daaraan gevolg zouden hebben gegeven, zou zulks wel licht het besprokeno in een nog helderder licht hebbengesteld. Wij mogen, alles te zamen beschou wend, stellig concludeeren, dat de eer ste vergadering van den Partijraad een ïoed-geslaagde proef is geweest. v. Term, hoofdredacteur van „De Lim- burgsche Koerier", die toch ongetwijfeld het door dr. MoUer te Maastricht gespro kene scherp heeft beluisterd. Wij, Katholiekon, loopen over het al gemeen niet zoo hard van stapel met lof prijzingen op elkaar. Dat is niet ver keerd, dat behoeft althans niet verkeerd te zijn Maar daarnaast moet dan toch ook zéker kunnen worden gezegd, dat wij zeer voorzichtig zijn met het elkaar becrili- seeren. Neen, wij behoeven elkander niet te beschouwen en te behandelen als zenuw-zwakke, licht-geraakte, over-go- voelige menschen; volstrekt niet. Maar wij mogen alleen anderen becritiseeren, af keuren, wanneer daarvoor werkt lijk-ge- gronde redenen bestaan, wanneer en ook in zoovere als het algemeen belang, de goede zaak, zulks noodzakelijk en ge- wenscht maakt. En, als wij anderer ge dragingen niet willen afkeuren, maar alleen positief onze meening wen schen te zeggen, moeten wij er ons voor hoeden, dat daarin eene zij 't dan ook door ons bedoelde afkeuring ten op zichte van anderen wordt gehoord of ge lezen. En wat dit laatste betreft heeft dr. Moller in de dagen van de verkiezingen, bij de Michaëlistische actie, ongetwijfeld niet die voorzichtigheid betracht, welke wij van iemand, als hij is, hadden mogen verwachten. Toen heeft hij alleen, of althans hoofdzakelijk, het licht laten val len op de theoretische zijde van art. 123 van het Indisch Regeeringsreglement en een blaam geworpen wij nemen aan: onbedoeld op de Katholieke Kamer fractie, die de handhaving van een ver keerde theorie in de practijk bleef gedoo- gen. Nu in de Partijraad heeft dr. Moller naast do theoretische zijde ook en wel voornamelijk den practischen kant van de kwestie belicht en het duidelijk gemaakt, dat de Katholieke Kamerfractie kan hebben gehandeld, zooals zij gehan deld heeft, en toch goed hebben gehan deld! Wij meenen, dat het nuttig is, hierop SSFJaW WÉ* 8ii 4UWf'W1 morgen een ander voorman uit de Mi chaëlistische beweging, naar aanleiding van op hem uitgebrachte critiek, zal ko«- men verklaren, dat hij toen, n.1. bij de verkiezingsactie, meer uitsluitend de the orie op het oog had, terwijl hij nu, nu hij aan de practische politiek deelneemt, naast de theorie ook de practijk de practische uitvoerbaarheid voor oogen heeft. Candidaat-Kamerlid en Kamerlid. Op de lezing van dr. Moller volgde een discussie, waarbij een tweetal afgevaar digden den spreker er op wezen, dat hij als candidaat-Kamerlid heel anders over art. 123 van het Indisch Regeeringsregle- toent had gesproken, dan hij nu als Ka- tnerlid deed. Dit ontkende dr. Moller ten stelligste: Bij wat hij toen gezegd had sloot zich volkomen logisch aan, wat hij au beweerde. Alleen gaf hij toe, dat hij, la de dagen der verkiezing, toen hij dat Onderwerp alléén bij debat op zijn rede- loering behandelde, niet had onderschei- •ou, gelijk hij nu deed, tusschen de the ïstische en de practische zijde van het haagstuk.... Maar dAt is juist, wat joen verkeerd is geweest! Daardoor is Jpon, zoo de heer Moller do Katholieke Kamerfractie niet woordelijk in gebreke beeft gesteld, toch ongetwijfeld de in- <hub gewekt bij velen, dat hij zulks wèl deed. Dat bleek Zaterdag op do vergado- hnj t»n duidelijkste, niet alleen uit wat uigevaardigde van Tilburg zeide, luaar ook uit de opmerkingen van een «gevaardi urde van Maastricht, den heer AMSTERDAMSCHE ANTHRACIET-MIJ., Heerensingel 34/35 - Tel. 1523. Zorgvuldige bediening in elk opzicht. Verzegelde zakken. 3257 PASTOOR TH. i. F. BERGANSIUS f Het spreekwoord, dat een plotsen dood aan de priesterschap beschoren acht, is door het onverwacht overlijden van hem, wien wij deze herdenking wijden, opnieuw en droevig onderstreept. In den nacht van Donderdag op Vrijdag der vorige week is pastoor Bergansius na een korte ongesteldheid van nauwelijks een paar dagen, welke hem alleen maar noopte voorloopig rustig zijne kamer te houden, stil uit deze wereld weggegaan, zonder dat het in iemand van zijn naaste omgeving 'n oogenblik opgekomen was, den herder daags te voren het woord van Job in den mond te leggen: „Zoo gij mij morgen vroeg komt zoeken, zal ik er niet meer wezen". "Weer zijn wij herinnerd aan het gezeg de van Mattheus, dat wij immer moeten waken, wijl niemand onzer weet, op welk uur de Heer zal komen, een harde waar heid, met welke de mensch niet zoo heel gaarne wordt geconfronteerd en die daar om, naar 't schijnt, van tijd tot tijd door den onverwachten dood van den een, aan de vele anderen dient ingescherpt. Een plotselinge dood is echter volgens Sint Gregorius alleen dan te vreezen, als hij behalve plotseling ook onvoorbereid is. En onvoorbereid was 't sterven van pastoor Bergansius allerminst, want al hadden wij hem liever voor zijn wegreis van de aarde de H. Teerspijs zien meege ven en de Laatste Zalving toedienen als een waarmerk, dat hem goedkeurde voor den Hemel, iemand, die zoozeer als hij zijn tweede thuis in de Kerk had, ontmoet zijn Heer met 'n blijde verrassing, zelfs als 't woord van Openbaring XV in vervulling gaal: „Zie, Ik kom als een dief De H. Schrift zegt ergens: „Prijs e mensch niet tijdons zijn leven". En de H. Bisschop Maximus, die in een zijner ho milieën deze vermaning Eianhaalt, voegt er aan toe, dat deze ontkenning do vol gende bevestiging inhoudt: „Loof hem na zijn leven". Aan deze tekstverklaring van bisschop Maximus durven wij ons houden, nu ons gevraagd wordt, aan Pastoor Bergansius zaliger in dit blad een korte herdenking te willen wijden. Bij weinig menschen dient men zoo zeer als bij dezen priester rekening te hou den met het beproefde axioom, dat men iemand moet kennen, om over hem te kun- r.fei oordeelen. Het aantal dergenen, die dezen man doorgrondden, was, geloof ik, n;et zoo heel groot Zeker, hij was in wij den kring bekend, zoo van naam als per soon. Van naam, omdat hij zich noemen mocht den zoon van een generaal, die, als minister van oorlog, in twee kabinetten den lande uitnemende diensten bewees, o.a. door den verbluffenden takt, waarmeo hij in 1903 de beruchte spoorwegstaking bezwoer. Maar ook van persoon Want wat men noemt eenkennig was Pastoor Bergansius heelemaal niet. Hij hield er van zijn parocianen en collega's te bezoe ken als maar weinig anderen. Stond Mgr. Holiërhoek, eertijds pastoor der Sint-Bo- nifaciusparochie te Amsterdam, er niet menigmaal verbaasd over, hoe zijn kape laan Bergansius alle bewoners van arme wijken op e^n rijtje af uit het hofd wist op tc noemen, m.jt naam, toenaam, straat en huisnummer er bij? Hebben wij 't zelf met beleefd, da' hij zoomaar zonder eenig schriftelijk gegeven aan letterlijk alle huisgezinnen van zijn vroegere standplaats een gedachtenisje stuurde met nauwkeurige opgave van voor letters en adres? Dat kwam, omdat hij niet alleen over een ongewoon geheugen be schikte, maar ook z'n menseueu terdege opzocht. Doch ook zijn collega's, ouder i en jon gere, bezocht hij trouw. Hij was even gaarne gast als gastheer. Een feestelijke bijeenkomst stond hem altijd erg aan, ook al was de tocht er heen vrij ver. En men was immer blij als hij kwam deze hartelijke, gemoedelijke, praatgrage man, die heel gemakkelijk een groot gezelschap een paar uren bzig kon houden met aller hande gebeurtenissen te vertellen uit oude en nieuwe doos, die gaarne taquineerde, maar nog veel liever getaquineerd werd, die zich overal aanstonds, na de eerste iedereen, als compagnon omgióg. Ja, hij was wijd bekend. En toch durven wij beweren, dat niet zoo heel velen hem gekend hebben, zooals hij eigenlijk was. Zelfs degenen, die dagelijks met hem om gingen, hadden geruimen tijd noodig, voordat zij dat wisten. Vele menschen schijnen beter dan zij zijn; bij pastoor Ber gansius was 't juist andersom. Eerst wie eenigen tijd tot zijn naaste omgeving be hoord had, begon onder de oppervlakte van zijn uiterst opgewekte levensmanier do aanwezigheid te raden van een reeks uit muntende, serieuse eigenschappen. Wat was hij nederig on pretentieloos! Hij ging met elkeen, niet slechts met zijn ondergeschikte geestelijken, maar vlak weg met 'n ieder volgens de regelen van zulk een eerlijke kameraadschap om, dat wie niet beter wist, zich afvroeg, of dat nu de zoon was van dien beroemden ge neraal, wiens groot en fraai portret op de eereplaats van zijn zitkamer hing. Hij kon 't zelfs niet goed zetten, als iemand zich op iets liet voorstaan of een point d'honneur er op nahield. Pastoor Bergansius had ook een edel en gul gemoed. Wij hebben nooit ln ons leven iemand ontmoet, die zoo goed van zijn geld af kon als deze man; en eerlijk gesproken, is het ons nooit erg duidelijk geweest, hoe hij do jaren doorgeworsteld kw?m, dat hij als kapelaan do achter buurten der Bonifaciusparochie door kruiste en ongetwijfeld dagelijks de noo- dige aanvallen op zijn beurs te verduren kreeg. Behalve met zijn geld, wist echter de pastoor nog met vele andere goede ga ven menigeen te pleiz'.eren, want hij had er den grootsten scrik in, zijn goede kennis sen van tijd tot tijd met zeer nuriigc ge schenken te gerieven. Aan deze gulheid paarde hti in even groote mate den daarmee verwanten adel des gemoeds. Onbuigzaamheid, die den mi litair zoo goed slaat, bezat pastoor Bcr- gausius absoluut niel, zou hom trouwens als priester misstaan hebben, mair ge- moedsadel, een andere miltaire deugd, toonde des to meer, van weikeu grooten vader hij afstamde Hoe gemakkelijk wist hij te vergeven en te vergelen. En al wie ooit hem iets onaangenaams aandeed, zal moeten erkennen, idier noon don minst? n schijn van een zucht tot rancune bij pas toor Bergansius ontdekt te hebben, die zich altijd hield, of er niets gfbeurd was. En dan zijn smaak vooi gcQstelij»-.9 din gen! Want pastoor Bergansius, die zoo royaal was tegenover zijn medemenschen, was het niet minder tegenovei zijn God. Het heeft ons menigmaal 7erhaosd, boe iemand, dio zulk een opgcwezie, bewege lijke nutuur had, zoo .ang cu rustig in de kerk kon blijven, terwijl Let weer niet min der frappant was, dat hij, die zoo gaarne iets leuks vertelde en aannoordo, met .even veel genoegen verhaalde \ar. een inooio vondst, welke hij iu breïio.. meditatie- of preekenboek gedaan had. B ïl.nlve zijn deugden m strikten zin had In pastoor nog verschillends eigenschap pen, die wij zouden kunnen rangschikken 1 onder de prettige of nuttige trekken van zijn karakter. Hoe kinderlijk kon deze man wezen, boe gevoelig voor de kleine vreugden des levens, hoo spoedig onL- vlambaar voor ieis mon s' Wan; van zin ledige vormen mce^t pastoor Bergansius, die menigmaal een verbazend radicalen kijk op toestanden had, niets hebben, maar als er achter de vormen een mooie zin zat, wist hij dat wel degelijk te waardeeron Vandaar zijn groote liefde voor ons Vor stenhuis Lu was een Oranjeklant first class en de beschaafde manier, waarop hij zijne overheden - gcestelijko en we reldlijke wist ie eeren! En dan zijn prac'.iie w, vaak vernuftige wijze, om met menschen om te gaan Voorzeker alles even eerlijk en nooit stootend, maar toen ook hoe practisch eD vernuftig vaak! Hoo geestig wist hij iemand do waarheid te zeggen, zoodat de aangesprokene mental hartelijk lachen moest om den humor van het geval. En zoo zouden wij, nu eenmaal toch de goedkeuring van den H. Maximus ver kregen is, een tijdje kunnen doorgaan met pastoor Bergansius na zijn dood te prij zen. Het bovenslaance moge eehter ge noeg zijn, om te laten zien, wat dezo man geweest is v>«>- degenen, dip hem echt en eigenlijk gekend hebben. Theodorus Johannes Franciscus Ber gansius werd geboren te 's-Gravenhago den 4en October 1871, maar genoot, om eenige wijziging in de militaire loopbaan, zijns vaders, een gedeelte zijner opvoeding te Zwolle, waar hij do eerste drie jaren van het gymnasium doorliep. Omstreeks dien tijd in 's-Grav#nhago teruggekeerd, voelde hij roeping voor het H. Priester schap en voltooide daarom de humaniora aan het Seminario Hageveld te Voorhout. Na vijf jaren hoogere studies te Warmond werd hij 15 Aug. 1895 te Haarlem pries ter gewijd. Na een kort verblijf te Oegst- geest was hij vervolgens 8 jaren kapelaan te Amsterdam (H. Bonifacius), 1 jaar te Rotterdam (H. Jozef) en 5 jaren te Leiden (H. Petrus). Van 1911 tot 1925 was hij pastoor te Ovezande (Zeeland) en sinds Juni van het vorig jaar pastoor te Roelofarends- ïiWv»ajvl<?rLnlf ïn.ir. dat do J5eer- bracht hij vele, heel nuttige veranderingen in kerk en pastorie aan, en hij had nog meerdere mooie plannen, maar deze uit te voeren, werd hem niet verleend. Een maand geledrn vertoonden zich de uiterlijke symptomen van een hartlijden, die vooral in de laatste week voor zijn ver scheiden zoo duidelijk werden, dat zijn naaste omgeving de toekomst duister in zag, ofschoon er, menschelijkowijze ge sproken, nog geen reden was, om zulk een spoedigen afloop te vreezen. Absolute rust werd hem voorgeschre ven. 't Mocht niet baten. Vrijdagmorgen l.L werd hij dood gevonden. Onbewogen bleef de mond, die zoo menig welsprekend woord op den kansel verkondigd en zoo menig uur gezellig gemaakt had. Stijf waren reeds de bandon, die immer zoo rijkelijk gaven, stil het hart, dat voor ve len zoo warm klopte. En morgen Dinsdag zal het pries tergraf te Roelofarcndsvccn zich boven hem sluiten, wien wij zoo gaarne oen lan ger verblijf in deze goede parochie had den toegedacht. En staande rond zijn groeve zullen wij hem tocbidden, dat de vele lichtzijden van zijn wezen, dat natuurlijk evenals hij ieder mensch ook zijn schaduwkanten had, hem moge verwerven, dat het Eeuwig Licht hem spoedig beschijno en dat hij weldra in eeuwigen vrede rusten moge. R'veen, op het feest van Chrysanthus en Daria 1926. H. A. ULLEMAN, Pr HET VOORNAAMSTE NIEUWS BUITENLAND. De stabilisatie van den Belgischen frane. De oppositie in Sovjet-Rusland gestraft Do priesterbeperking in Mexico. In Armenië heeff een aardbeving ger woed. Honderden slachtoffers. (Buitenland- scho Berichten, 2de Blad). Een klein Britsch oorlogsschip vergaan. Waarschijnlijk 80 man verdronken. (Bul- tenlandsche Berichten, 2de Blad). BINNENLAND. De vergadering van den Partijraad vaat de R.-K. Staatspartij. Het Tweede Ka merlid dr. Möller over het veel-bespro ken art. 123 van het Indisch Regeeringsre glement. (2de blad). Personen door gasverstikking om het leven gekomen te Alkmaar en te Rotter dam. (Gemengde Berichten, 2c blad). Een groote brand in het Trappisten klooster bij Echt. (Gemengde Berichten, 2de blad). BUITENLAND België Stabilisatie van den franc. Tegen 175 francs per pond? Do Belgisch© ministerraad is gister avond tot overeenstemming gekomen om trent alle koninklijko besluiten met be trekking tot do stabilisatie. Er werd ech ter besloten, dezo eerst Maandag in den loop van den dag te publiceeren. Men bewaart do grootste terughoudend heid ton aanzien van den koers, waarop gestabiliseerd zal worden, doch er zijn ernstige redenen om aan to nemen, dat de stabilisatie zal plaats hebben tegen den koers van 175 francs per pond sterling. Duitschland De toenadering tot Frankrijk. Actie der sociaa 1-democratie. De Duitse he, de Fransche en de Bel gische sociaal-democratie bereiden een gemeenschappelijke actie voor ter bevor dering van de politieke toenadering, wel ke te Genève en Thodry is begonnen. Do vertegenwoordigers van de sociaal-demo cratische partijen der drie landen zullen binnenkort een conferentie houden, ten einde dezo actie voor te bereidon. Het „Berl. Tag." is van moeninp. dat een van de eerste middelen ter bereiking van dit doel zal zijn, dat de Duitsrhe sociaal-democratie tot de regeerin" toe treedt Naar het blad meent te weten, is de stemming in de sociaal-domocratisrho partij voor deelneming aan do groote ooalitie op het oogenblik gunstig- Stresemann is ziek Do op Dinsdag a.s. vastgestelde zitting van de commissie van buitenlandsche za ken van den Rijksdag is wegens ziok- to van Stresemann uitgesteld tot den 2en November Bakkersstaking In bezet gebied. Allo Duitsche bakkers, die aan Lot Fransche bezettingsleger brood leveren. Engeland De staking in de mijnen. Lord Doiby bem ddelaar? Veel belangstelling ia gowok' d-< W aanbod van lord Derby om als betniiido- laar op te treden in Let geschil tuss. i-n mijneigenaren er nriinwerkers. In oen te Leigh in Lancashire gehouden rede zeide Derby: „Ik hoop van ganschor harte, dat er een of ander middel zal worden gevon den, zelfs nu nog, om do met elkaar strij dige belangen tot overeenstemming ie brengen en een vrede te verkrijgen, dio beiden partijen voldoenii.g schenkt Ik weet zeer wel, dat er soms nicer kwaad dan goed gedaan kan worden als iemand zich opwerpt als bemiddelaar, maar als ik van eenig nut kan zijn, dan is eT niets dat mij grootcr genoegen zou doen. Ik zou het evenwel niet wagen, d t denkbeeld to opperen, tenzij het mij werd gevraagd." Op een vraag van de persvertegenwoor digers of hij lord Derby als bemiddelaar zou aanvaarden, verklaarde Cook, de se cretaris der mijnwerkers, dat hij lord Derby of ietier ander zou aanvaarden, die een nationale regeling zou tot stand brengen Dit is niet de eerste maal, dat lord Derby als vredestichter is opgetreden: toen do moeilijkheden in Ierland het ergst waren, ging lord Derby mot eon geheime vredeszending derwaarts. De werkhervattingen. Uit het Noordwesten van Durham, di uit het koppige Noorden, wordt gemeld, dat voor het eerst sinds het begin van de slaking een mijn zooveel arbeidswilligon heeft gevonden, dat deze week het werk kan worden hervat. Do volgondo week zal do hoeveelheid steenkool in Engoalnd zelf gedoliven naar schatting 1 millioen ton bedragen. De „Evening Standard" meldt, dat do intensieve campagne van Cook in do Midlands tot resultaat hoeft, dat daar do mijnwerkers naar do mijnen tocstroe men en dat er ook in Yorkshire een groo te neiging is om het werk te hervatton. Denemarken Deensche emoties. De Scand. correspondent van htn „Hbld." schrijft nog in verband met de boerenbeweging in Slecswijk: In tweede instantie is Cornelius Peter sen's straf gewijzigd in 2000 kronen boe te. Ook de fascistische organisatie Nutio- naal corps to Kopenhagen wordt thans in do zaak betrokken, daar bij een huiszoe king in Petersen's hoeve brieven gevon den werden, welke wezen op contact tus schen beide bewegingen. Petersen, "en vols!rokt niet kwaadaardig uitziende dik- 1 kerd, is nu te Kopeuhagon aangekomen,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1926 | | pagina 1