IflAÏ
Vierde Blad.
Albion's
Katholieke Wapenschouw.
SPORT
I8§6EZ0§8ÜEKI DEDEELlfèG
Mmrni nog VERHAGEN's PARIJSCHE WAFELS jjehaahk
c aln
r jo!
mplij
>ch
ma|
ger
plots;
e!
begi
n} z«
postl
iclde
lij zé
i, de
elasti
n kop
to, ik
fl o.
maa
toezen
t nie
pte.,
er Pa
Den
3n vi
'pii
Zaterdag 2 October 1926.
Buitenl. Weekoverzicht
Het luchtruim is ih do afgeloopen week
bijzonder rumoerig geweest. Wij hebben
de eerste nadering van den winter reeds
gevoeld en menigeen heeft er reeds aan
gedacht, om zijn gezellig koesterend
kacheltje van den zolder te halen. Hagel
buien en 'n paar onweertjes maakten do
temperatuur allesbehalve aangenaam. Het
s vreemd, maar als er onweer in de lucht
s schijnt de internationale atmosfeer ook
min of meer verstoord te zijn. Wij behoe
ven daarbij niet te denken aan hoogere
machten of sterrewichelarij, maar er is
meer samenhang tusschen schijnbaar ge
heel verschillende dingen dan men zou
denken. Wat heeft nu bijv. een taart met
politiek te maken? Toch heeft de taart van
het hotelletje te Thoiry, op welke taart de
slimme waard het woord „Vrede" in sui
kerletters had gespoten, z'n invloed niet
gemist op de ontvankelijke gemoederen van
Briand en Stresemann. Zij proefden de
zoetheid van den „Vrede" en hun bespre
kingen waren vredelievend. En wat heeft
nu bier met politiek te maken? Toch was
Stresemann te Genève op een bieravond
van de Duitsche kolonie aldaar een beetje
over z'ntheewater en hij sprak over
de Duitsche onschuld aan den oorlog.
Waarop Poincaró, de oude grimmige, in
rede te Bar-le-Duc deze kwestie ook
weer eens oprakelde en de vredes-
eternming van Thoiry dreigde te bederven.
En wie weet tengevolge waarvan die Fran-
sche onderofficier te Germersheim schoot
op de beide Duitschers. Dat schot riep een
heele reeks politieke echo's wakker. De
kwestie van de bezetting werd het onder
werp Vein heftige debatten; de Volkenbond
kwam er bij te pas. Zoo ziet men, hoe
schijnbaar onbeduidende dingen de groote
politiek kunnen beïnvloeden. Waarom
zouden stormen, hagelbuien en cyclonen
geen invloed kunnen hebben? Toch is het
stormachtige weer dezer dagen niet in ver
houding tot de stormpjes in de politieke.
Imosfeer. Stormrampen zijn er geweest in
Florida, Mexico en op de eilanden da'ar in
(ie buurt; overstroomingen en noodweer in
Italië en Joego-Slavië. En in de politiek
staat daar slechts tegenover een opstandje
i Albarrfë en een ministercrisis in Polen.
Do moeite niet waard.
Volkenbond. De vergadering
au den Volkenbond, zoo geestdriftig ge
pend in het vooruitzicht van Duitschlands
-•■treden tot den Bond en met spanning
gemoet gezien, omdat de kwestie der re-
rganisatie van den Raad aan de orde zou
omen, is verleden week Zaterdag uitge-
;aan als een nachtkaars. Het einde kwam
zeer overhaast. De gedelegeerden ver
langden naar huis en speciaal de voorzit
ter Nintsjitsj moest op reis en zoodoende
werden de nog loopende zaken afgeraffeld
een manier, die de verontwaardiging
van vele leden wekte. Er werd protest
aangeteekend o.a. door onzen gedelegeerde
jhr. Loudon, maar toen was het reeds te
laat. De belangstelling ook buiten de Vol
kenbondskringen was sterk gedaald en do
slotrede van den voorzitter werd Zaterdag
M. gehouden voor een slecht gevulde zaal
leege tribunes. De Raad van den Vol
kenbond ging nog veel gekker uit elkaar.
Daar werd de gebruikelijke slotzitting
maar heelemaal achterwege gelaten. Wan
neer zelfs de Raad zoo weinig belangstel-
meer toont, is het niet te verwonde
ren, dat onze belangstelling veneens on*
nul daalt. En laarom zetten we voor-
_ig een nunt achter de rubriek Volken
bond. Misschien dat de werkzaamheid van
de voorbereidende ontwapeningscommissie,
die zoo gauw mogelijk de bijeenroeping
van de eigenlijke ontwapeningsconferentie
moet mogelijk maken, ons nog aanleiding
geeft om baar werkzaamheid binnenkort te
bespreken.
wordt
n lich
itseling
genoeg!
ïand di
:h bot
stellen
jit-tevr
w kim
Die er
s hem
een dm
ige mat
heeft,
en, die
ten hel
rant gc
nden"
elf-sprei
3taatl
gende
eet wi'<
men op
nag te
riens ri(
n!
icn tot
n. Ze
jo zorgt
iron zijr-
ne"
ede en
zijn
bezitter,
p wij tn
p ons
aieestef
dit
niets
zondek
en wij
iien ma*
kan
AXOb1
Italië en Engeland. Een ge
volg van het verloop van zaken to Genéve
is o.a. het bezoek, dat Chamberlain dezer
dagen aan Mussolini heeft gebracht. Iu
plaats van direct naar huis te gaan, ging
do Britsche minister van buitenlandsche
zaken eerst een tijd spelevaren op de Mid-
dellandsche Zee, van welke omstandigheid
Mussolini gebruik maakte om nauwere
relaties met hem aan te knoopen. Deze toe
nadering van Italië tot Engeland zou z'n
reden vinden in de te Thoiry tot stand ge
komen toenadering tusschen Frankrijk en
Duitschland. Mussolini is n.l. doodsbe
nauwd voor een aansluiting van Oosten
rijk bij Duitschland, want dan zou om zoo
te zeggen Duitschland rechtstreeks aan
Italië komen te grenzen. Nu kan men nooit
weten, wat Frankrijk nog eens toestaat, als
het zoo lief tegen Duitschland gaat doen,
overpeinst Mussolini, en daarom zal ik
maken dat ik bij voorbaat John Buil op
m'n hand krijg. Bovendien zijn er nog
meer onderwerpen waarover een vrucht
bare samenwerking tusschen beide landen
mogelijk is, bijv. de Tangerkwestie en do
Italiaansche belangensferen in de buurt
van Egypte e.d. Verder heeft Engeland er
belang bij, dat de vaart op Indië door de
Middellandsche Zee niet belemmerd wordt,
zoodat er alle reden is tot een vriendschap
pelijke houding tegenover Italië. De bespre
kingen tusschen Chamberlain en Musso
lini hebben Donderdag te Livorno plaats
gehad. Wat er besproken is, weèt men na
tuurlijk niet; het communiqué over deze
besprekingen zegt, dat de beide staatslie
den gesproken hebben over alle kwesties
van internationale politiek, welke op het
oogenblik de aandacht van de wereld heb
ben. Nou weet u het.
Het Britsche mijnconflict.
Het raakt op 'n eind met de staking der
Britsche mijnwerkers. Steeds meer neemt
de werkhervatting toe en de mijnwerkers-
leiders bereiden zich alvast voor op een te
rugtocht over de geheele linie. Zooals men
weet, hebben de mijnwerkers successieve
lijk al hun eischen laten schieten. Hun
laatste eisch was een nationale loonrege
ling, geen districtsregeling. Doch ook dit
wilden de eigenaren niet. De regeering
had nu voorgesteld, dat de mijnwerkers
den arbeid- zouden herva'.ten volgens do
voorloopige regelingen door onderhandelin
gen in de verschillende districten vastge
steld. Van haar kant zou de regeering dan
overgaan tot de instelling van een natio
naal scheidsgerecht, waarop een beroep
ter zake van deze voorloopige regelingen
mogelijk zou zijn, en dat deze regelingen
zou kunnen bevestigen of, iadien dit nood
zakelijk zou blijken, zou kunnen wijzigen.
Tegenover dit voorstel kwamen de mijn
werkers met een tegenvoorstel, dat de re
geering geen voldoenden grondslag achtte
voor verdere besprekingen, nu de mijneige
naars weigerden onderhandeligen te voe
ren, die ook zelfs slechts den schijn van een
nationale regeling zouden doen voortbe
staan
Uit de discussie in het Lagerhuis is
thans gebleken, dat de regeering niet ver
der wil gaan, dan de instelling van een
nationaal scheidsgerecht, en dat zij ook dit
aanbod van een wettelijk ingrijpen nog
slechts bereid is korten tijd te handhaven.
Indien de mijnwerkers haar voorstel niet
willen aanvaarden, zou zij zich dus geheel
en al terugtrekken en zou ook deze laatste
waarborg voor de mijnwerkers verloren
gaan.
Dezer dagen is de conferentie der mijn
werkers-gedelegeerden te Londen bijeen
gekomen. Zij hebben de voorstellen der
geering besproken, maar durfden geen ad
vies geven. De voorstellen zullen nu eerst
in de districten worden besproken en dau
zal men de volgende week verder zien.
De staking duurt thans reeds 22 weken.
Het wordt tijd dat er een eind aan komt.
I.
Inleiding.
Heel wat jaren zijn weer reeds verloo-
pen, sinds een der grootste „churchmen"
der moderne wereld, Kardinaal Newman,
zijn beroemd geworden predicatie hield
over „The Second Spring", dië tweede len
te, welke hij voor de Katholieke Kerk in
Engeland zag dagen. Newman is een zie
ner gebleken. Want het feit dat do Room-
sche Kerk op John Buli's groote eiland
decennien doormaakt van ongekenden bloei
van verbazingwekkend constante siijging,
kan thans wel door niemand meer ontkend
worden.
Grootsch waren die eeuwen van- een
roemrijk verleden vanaf die tijden dat do
nauwelijks gechristianiseerde Angel-Sak-
sers in apostolischen ijver 'n Willibrord
uitzonden naar onze Lage Landen bij de
zee; tot kort na de hoogste eer ooit verleend
de toekenning van den eeretitel „Defen
sor Fidei", Verdediger des Geloofs, aan
hun koning dor eigen toedoen de diepste
val kwam. De val waarbij 'n Elisabeth en
'n Cromwell de Kerk geheel onder den voet
dreigden te loopen, waarin het als de
zwaarste beschuldiging van hoogverraad
gold: papist te wezen; de tijd waarin met
al de geraffineerde berekendheid van sata
nisch politieke slimmigheidjes, een nieuw
bakken Staatskerk, de Anglicaansche, als
een nationaal bolwerk in de puinen van
een verdreven ultramontanisme geslagen
werd, in de veronderstelling dat die men-
schelijke creatie dat ongerept zou blijven.
Dat was de misrekening der Engelsche
reformators. De bitfersto vervolgingstij
den, de verwoedste papenjacht, de zwaar-
sto traffen, konden geen geloof uilroeien
dat, van bovennatuurlijken oorsprong, door
menschelijke machinaties wel tegengewerkt
doch onmogelijk verstikt worden kon. En
ondanks een paar reformatie-eeuwen, wel
ke in felheid die onzer eigen vadeiiand-
sche geschiedenis nog achter zich laten,
bleef het enorme bord achter in
de Westminster Kathedraal, toont het met
historische cijfers onweerlegbaar aan de
gemeenschap tusschen de opvolgers van
St.-Peter en de te hoop gedreven kudde van
Albion zonder eenige lacune onafgebroken
bewaard.
Het kan dan ook geen verwondering
wekken, dat toen de moderne geest der vrij
heid van gewetensovertuiging ook over
Engeland waardig werd, toen in 1829 de
voornaamste belemmerende bepalingen uit
den weg geruimd konden worden en de
laatste resten der pre-reformatorisch zoo
geweldigen eik hun plaatsje weer in den
zon kregen, oen nieuwe bloei zou begin
nen.
Dat baart reen verwondering, maar wel
getuigt het van een succes, ver boven
menschelijke resultaten, als men nu, na bij
kans 100 jaar, de positie van het Katho
licisme in deze landen beschouwt.
Nog is hun aantal een kleine minder
heid,2 a 3 op do 45 millioen. Maar om dio
cijfers op de juiste waarde te schatten, be
hoort een nadere beschouwing van die
resteerende 42 millioen. Een onstcDend
groot percentage is godsdienstloos, en de
rest valt te verdeelen over Nonconformisten,
Weslyanen, Baptisten, Methodisten, kort
om over veel meer dan 100 varieerende
seclen, terwijl daarnaast in de, eens alleen-
heerschcnd gewaande Staatskerk, oen vin
nige strijd tusschen de hooge en de lage
richting haar laatste prestige uit elkaar
rijt.
Van die dagelijks wisselende geestelijke
chaos, welke absoluut geen houvast meer
biedt, welke impotent is ook maar de ge
ringste dam op te werpen tegen het staag
opdringend en ieder religieus voelend
mensch beangstigend, moderne paganisme,
staat daar ongerept de eeuwige leer der
oude Kerk cn haar tempels, overal weer
verrijzend door heel het Vereenigd Ko
ninkrijk, getuigen het onophoudelijk dien
talloozen zoekers, die hier alleen do weg,
de waarheid en het leven te vinden is.
Dat is de grootsche taak der Engelsche
Katholieken van vandaag op de schou
ders gelegd: de terugbrenging van lieel een
volk, van tientallen millioenen medebur
gers binnen de veilige muren van eertijds.
Daaraan werken die ruim 2 millioen met
ongekende ijver, onder even bezielende als
capabele leiding en met steeds stijgenden
zegen.
Die getrouwen, in hun betrekkelijk zoo
klein aantal over de wijde uitgestrektheid
van het dichtbevolkte Engeland verspreid,
voelen, midden in den vollen strijd en de
hitte van den dag, sterker dan waar ook
de behoefte aan een wapenschouw, aan
een gemeenschappelijk op te maken plan-
de-campagne. van tijd tot tijd. Vandaar die
groote clearing-houses welke ontstonden,
do Katholieke Congressen die verrezen;
waar alle strijdkrachten: geestelijken cn
leeken, kloosterorden en vereenigingen, lei
ders en propagandisten, te zamen komen.
Zoo was het deze maal Manchester, dat
het driejaarlijksche National Catholio
Congress binnen zijn muren ontving.
Voor den outsider is dit Congres een
geweldige demonstratie geworden. Niet al
leen voor den nict-Katholieken toekijker in
de straten van deze metropolis, maar voor
al voor de Katholieken der andere landen.
En zeker heel in het hijzonder voor onze
Nederlandsche geloofsgehooten.
Hoevele omstandigheden zijn hier niet
gelijk ginds? Ook in Engeland een minder
heid, welke zich te ontworstelen heeft aan
de fictie eener z.g. protestantsche natie;
welke haar rechten moet opeischen een
voor een en stuk voor stuk, voor haar ge
lijkwaardig en vol staatsburgerschap; wel
ke te strijden heeft voor de zielen harer
kinderen en welke vooral te zorgen heeft
dat er, bij de regelmatige voortschrijding
der ontbinding van de buiten Rome staan
de kerken, aan allen die van goeden wille
zijn, de weg gewezen en vrijgemaakt
wordt naar die eene schaapstal.
Van dat Katholieke Engelsche volk,
grootsch en bewonderenswaardig in het al
len bezielende apostolaat der bekeering van
hun land, dat met zooveel elan deze reu
zen taak met zijn giganteske perspectieven
aanvaard heeft en dat ook hier al zijn spe
cifiek Engelsche business talenten uit
viert, is wat tel eeren ook voor ons
aan practische organisatie naast heilig ge
loofsvuur.
KEES VAN HOEK.
Manchester. September 1926."
VOETBAL.
NEDERLANDSCHE VOETBALBOND.
Overzicht.
Wanneer wo ons nederzetten om het
o\erzicht voor de wedstrijden van den ko
menden Zondag te schrijven, dan denken
we onwillekeurig terug aan den eersten cora-
potitiedag, die zooveel onverwachte uitsla
gen bracht. En als men die dan weer eens
bekijkt dan vraagt men zich af, of daaruit
nu reeds eenig houvast is te verkrijgen
voor de komende wedstrijden. Wc gelooven
van niet en dus moeten we de eerste weken
zeker nog zeer gereserveerd zijn met onze
voorspellingen.
Een belangrijke wedstrijd in Af deeling I
is ongetwijfeld die te IJmuiden, waar de
club van Bok de Korver tegen dc kam
pioenen in het veld komt. De Stormvogels
vorlorcn weliswaar vorige weck, terwijl
Sparta won, doch we gelooven dat de rol
len morgen wel omgedraaid zullen zijn.
Verleden jaar wist Sparta in IJmuiden te
winnen, nadat zij op eigen veld had ver
loren, nu geven wo Stormvogels de beste
kans.
Ook de overige thuisclubs in deze afdce-
Iing achten we morgen sterker dan do be
zoekende vereenigingen.
Zoo meenen we in ieder geval, dat dc
Amsterdamsche clubs zich zullen handha
ven ten koste van 't Gooi en H.V.V.
Verder achten we Excelsior op eigen ter
rein sterker dan R.C.H. cn geven wc ook
V.U.C. in eigen omgeving wel een kans te
gen D.F.O.
Het Leidsehe Rood Zwart krijgt, morgen
een zware taak tegen het Haarlemsche
E.D.O. A.S.O. begon Zondag slecht, terwijl
de Haarlemmers juist bijzonder goed werk
verrichtten door een gelijk spel togen
Feyenoord. Gezien de omstandigheden,
waarin het A.S.C.-clftal heden verkeert
moeten wo dan ook een flinke nederlaag
verwachten.
H.B.S. cn Feyenoord krijgen opnieuw
zware wedstrijden. De Houtrust-bewoners
moeten naar dc Zaan, waar het altijd zeer
moeilijk is te winnen. De Hagenaars mo
gen dan ook al blij zijn met een gelijk
spel.
In Rotterdam, vindt een interessante
derby plaats tusschen V.O.C. cn Feyen
oord. 't Valt moeilijk hier een voorspelling
te geven, doch als.we het goed bezien ach
ten we Feyenoord, dat zich zal willen her
stellen na j.l. Zondag, do gelukkige.
H.F.C. speelt don tweeden thuiswedstrijd
tegen de Spartaan. De Good Old schijnt
nog niet goed ingespeeld te zijn, doch te
gen deze Amsterdammers geven we haar
wel een kans.
Hilversum zal ongetwijfeld door de oveW
winning in den eersten wedstrijd het noo-^
dige zelfvertrouwen hebben gekregen, doch
U.V.V. kon dit wel eens beschamen. Ais
Hilversum niet /beter speelt dan Zondag
j.l. dan wint de Stichtsche club.
Voor de derde klasse A geven we Alplton
een goede leans tegen T.H.B., al zal het
tegen deze sjouwende Haarlomsclio ploeg
hard werken worden.
L.F.C., dat het seizoen met een noder-
laag begon, zou ons al bitter teleurstellen,
indien thans tegen do Kennemers niet een
beter resultaat werd bereikt.
U.V.S. tenslotte, dat ook thuis speelt,
heeft uit het verloop van den wedstrijd
tegen L.F.O. gezien, wat het aan Hillinon
heeft. Deze Hillegommcrs ziin trouwens
geen onbekenden voor de Lcidenaars, zoo
dat we een vrij gelijk opgaanden strijd
verwachten.
Bodegraven moet morgen opnieuw naar
Gouda, thans om O.N.A. te bezoeken. Dat
kan een nieuwe moeilijke striid voor Bo
degraven worden, al is O.N.A. niet r.oo
sterk als Gouda.
Voor de- Rcs. 2e klasse A. ontvangt A.Ê».
C. II de reserves van Quick. We weten op
het oogenblik do samenstelling van bet
roodzwarte elftal niet. zoodat' we ons moei
lijk aan een voorspelling kunnen wv ?en.
We hopen echter, dat liet oen gelukkig be
gin moge zijn.
Lugdunum II trekt naar den Haag. Vies
II heeft reeds een overwinning binnen cp
L.F.C. en dus zullen de Hagenaars alles in.
het werk stellen om een nieuwe zege to
behalen, 't Wordt dus oppassen voor de
Leidsehe gfoenwittcn.
In het Oosten verwachten we een nieu
we zege van Enschede ten kesto van Wa-
geningen. terwijl de nieuwe eerste klasser
in Apeldoorn wellicht, eveneens morgen ge
luk heeft, daar Hengelo niet tot dc sterk
ste tegenstanders gerekend moet worden.
Vitesse, dat zoo goed begon tegen Go
Ahead heeft in Heracles een moeilijko te
genpartij, doch wellicht blijven 'de punten
in Arnhem.
Go Ahead heeft de handen vol ar.-> O.O,
T.O. doch kan winnen, terwijl Z.A.C. "t-
op eigen terrein wel zal afleggen tegen do
Enschodesche Boys.
In het Zuiden spelen N.A.O. cn M.V.V.
beiden een yitwedstrijd en niet dan met
veel moeite zullen beide clubs kronen
winnen.
B.V.V. geven we ee:i goc"r kar.s 'cru
Eindhoven cn P.S.V. tegen Willem TL
wijl Bredania wel zal verliezen van Wil
helm ina.
In het Noorden staan slechts vie- T-
strijden op het programma waarbii :,:*<t
do sterkste clubs tot heden, n.l. Re 0:d"k
en Velocitaa vrij zijn. Voor de in deze r?-
deelinu te spelen wedstrijden verwijzen
naar het
Wedstrijdprogramma voer a.s. '~-i.
AFDEELTNG I.
Eerste Klasse
IJmuiden: Stormvogels—Spar! -
Amsterdam: Blauw Wil't. Cl
Don Haag: V.U.C.—D.F.O.
Rotterdam ExcelsiorR.C.H.
Amsterdam: Ajax—H.V.V.
Viordo Klasse
Schc'ro: AuroraNorvicus.
AFDEELTNG II
F, c r s t c b 1 a s r
V, m: IÏ.F.C.De Sparl
Zaandam: Z.F.C.—H.B.B.
RotterdamV.O.C.Feyenoc:
HaarlemE.D.O.A.S.O.
Hilversum: Hilversum—U.V.V.
Dorde Klasse
Leiden: U.V.S.Hillinon.
leiden:'L.F.C.De Kenncmv*.
Alphen: Alphen—T.H.B.
Dorde K 11 s s c 13.
ScheveningenSchevcningenGouda.
GoudaOlymypiaSchoonhoven.
Den Haag: R.V.C.—V.D.S.
Gouda: O.N.A.Bode raven.
FEUILLETON.
Oorspronkelijk Detectieve-Roman
door WILLIAM HOLT.
18)
„Juist en dat was ook zoo", erkende de
baron zonder aarzelen. „Uw vriend, mijn
beer Roger, weet het en gij moogt het
eveneens weten, de voortvluchtige bankier
^as werkelijk hier. Ik weet, dat de man
heelemaal niet handelde, gelijk het be
hoorde, maar hij is een oud vriend van mij
en ik heb hem geen schuilplaats willen
peigeren, toen hij zich hier plotseling ver
toonde. Hij is nu echter heengegaan en
We kunnen er ongedwongen met elkaar
°vor spreken. Ik zou niet- gaarne willen,
at u ten onzen opzichte verder wantrou-
zoudt koesteren en daarom wil ik u
Raarne de linlichtingen geven, die u ver
langt".
■h-" detective luisterde aandachtig.
Waarom zou mijnheer wantrouwen
oosteren", zoo nam do oude freule eens-
aPs deel aan het gesprek. „Gij hebt een
nend geherbergd, die door de justitie ge-
to K *or<lt, maar mijnheer Rosch zal dat
v a's een mi9daad beschouwen".
olstrekt niet, freule", antwoordde de
lijk"°tlVe' zo° *ets ^eel natuur-
maar tante", zeide de baron nu,
*inf eCr ^osc*1 heeft andere redenen tot
0D rouvven. U moet niet vergeten, dat hij
onzen grond overvallen is. De idee
moet wel bij hem hebben postgevat, dat
het hier alles geen zuiver spel is. Hij zocht
iemand, die zich hier verborg; hij werd
hier bijna vermoord onder heel geheimzin
nige omstandigheden. Dat geeft hem wer
kelijk hét recht ons te wantrouwen".
„Kom", zei Roger nu, „mijn vriend is
wel wijzer, hij weet dat ik ook aan de zij-
do der van Beckum's Btond, maar daarom
ziet hij in mij nog geen schurk".
„Neen, natuurlijk niet", antwoordde de
detctive, „en ik ben blij, dat deze geschie
denis mij althans gelegenheid geeft met de
freule en den baron kennis te maken. Ik
weet nu, dat men hier evenmin als ik, weet
wie mij eigenlijk heeft aangevallen. Maar
ik zou u toch willen vragen, mijnheer de
baron, heeft u ook geenerlei vermoeden
daaromtrent?"
„Hoe zouden wij", riep de freule, „of het
moest de en of andere strooper geweest
zijn".
„Hm, neen, dat geloof ik toch niet. Ik
heb zoo de gedachte, die ik minder neer
geslagen ben om mij zelf dan wel om dat
krankzinnige familielid van u. Een van
tweeën: of men wilde mij beletten met
haar te. spreken, of men wilde haar laten
vluchten of meevoeren en dacht dat ik dit
zou willen beletten. Nu het meisje ver
dwenen is, zou ik werkelijk het laatste
gaan denken".
„Ja", gaf de baron toe, „men zou haast
moeten aannemen dat degene, die u zoo
onverwachts overviel, haar meegevoerd
heeft. Maar dat is een onderstelling, die
tamelijk ongerijmd heeten mag. Wie zou
een krankzinnige meevoeren, wat voordeel
heeft hij er aan? Als een misdadiger iets
dergelijks doet, moet hij er toch een be
doeling mee hebben".
„En kunt u werkelijk geen reden vinden,
waarom iemand zou kunnen meenen dat
meisje to beschermen?"
„Neen", antwoordde baron van Wijdc-
veld rustig.
„En vreest u ook niet. dat men bijvoor
beeld zal beweren, dat het meisje niet
krankzinnig is".
„Weineen, dat ware al te dwaas, daar
voor bestaan te duidelijke bewijzen, er is
een rechtelijk vonnis waarbij zij deswege
onder curateele wordt gesteld, er zijn tal
van verklaringen van geneeskundigen. Het
arme lnnd is krankzinnig".
„Maar zij is nu verdwenen? is u niet on
gerust?"
„Zeker, we zijn ongerust om haar. En wij
zullen alles doen om haar weer op te
sporen. Ik wilde u verzoeken uw mede
werking daarvoor te verlcencn".
„Pardon, als ik geen andere opdracht
had, die mij geheel in beslag neemt, zou ik
graag naar dat meisje nasporingen doen,
waar die mij ook in aanraking zouden
brengen met den vriendelijken her, die mii
neersloeg. Maar, hm, ik zal licm nog wel
eens ontmoeten".
„Zoudt u dat denken?" vroeg baron Wij-
develd.
„O ja, ik ben er van overtuigd", luidde
het kalme antwoord.
„U hebt wel een heel eigenaardig be
roep, mijnheer Rcsch". zeide de oude
freule.
„Zeker", antwoordde Rosch glimlachend,
„en het geeft ons op den duur een bepaald
zelfvertrouwen. Wilt u wel gelooven,' freu
le, dat ik er vast van overtuigd ben den
moordenaar van den notaris te zullen vin
den en ook den man, die mij bijna ver
moord had".
„Maar zoekt u verband tusschen die
twee?" vroeg Athur Roger verbaasd.
En doodkalm antwoordde de diectivc:
„Ja".
..Kern, dwaasheid, dat kunt go onmoge
lijk meenen".
Maar Rosch haalde de schouders op.
„We zullen zien", antwoordde hij cn zich
tot freule Wiidevcld cn den baron wen-
dc"d. zeide hij
„Mii rest hier nog u dank te brengen
voor de goede zorgen, die ik hier genoten
beb. Ik...."
Hij hield plotseling op. Want on dat
oogenblik stormde iemand onaangediend
boh vertrek binnen.
Be detective zat eenigszins in de schaduw
en de binnentredende brir--''e hem niet.
Wel zag hij den baron cn R-ger zitten.
„ï.c kunnen onmogelijk over de grens
komen", riep hi>. ..omdat het mciVe zeer
beslist weigert. Vader is alleen...
Frans van Beekum, want degene, die zoo
onbesuisd was komen binnenstormen was
niemand anders dan hij, hield plotseling
op. Hij had bemerkt, dat er nog iemand
in de kamer was cn scheen de woorden, die
hij zooeven geroepen had wel weer te wil
len inslikken maar. dat ging natuurlijk
niet.
Er ontstond een piinlijke stilte. Het
meest verbaasd sebe«n Athur Roger, maar
d meefat koli - ra brlfon Wiidevcld. Alsof
er niets rebeurd vcs stond-hij op en zei
hoffelijk: „Mag ik de heeren even aan
elkaar voorstellen?"
Ook heel bedaard antwoordde Rcs I
„Onnoodig, lieer baron, wij hebben elkaar
reeds ontmoet. Ik begrijp, dat uw modc-
de.eling voor mij niet bestemd was, mijn
heer van Beekum", vervolgde hij, „maar
voor u verheugt het "the, dat uw papa weer
veilig over de grens is. Dit is voor u al
thans de hoofdzaak".
Het werd op ccnigszins ironische i I i
gezegd. Frans van Böekum scheen dit ech
ter niet te voelen.
„Ja", herhaalde hij, „dat is cp 'l o-g-n-
blik de hoofdzaak".
„Voor u", viel do baron in, „maar v r
mijnheer Rcsch niet. Voor hem is op het
oogenblik, wie dat meisje is, een vraag van
meer belang. Het is natuurlijk spijt ic, dat
we daarover geen inlichtingen mogen ge
ven, wo mogen uw vaders vlucht niet be
moeilijken".
„Oh'V artfwoordde Rcsch, „ik zou daar
hcusch niet op durven aan Iringcn. Maar
nu moet ik hcusch afscheid romen".
Hij boeg voor de freule, knikte bedaard
tegen dc anderen cn ging liccn.
Verwezen staarde Frans ven Ucakum
hem na.
„Mijn God", riep hij, „wat l i ik toch
ook een ellendige ezel".
Maar baron Wijdcvcld, heel kalm, ant
woordde
„Komaan, hij weef. nog ni. M kt'o
hem mr.ar kalm begaan".
