Je Leidsciie Contant" Derde Blad. Vrijdag II September 1926 DE XVe NEDERLANDSCHE JAARBEURS. De deelnemers. De Jaarbour3 ziet telkenjare vele oude bekenden, ziet echter ook steeds nieuwe gezichten. Zulks kunnen wij, bij het be trekkelijk zeer gering aantal deelnemers, dat wij jaarlijks bij ons bezoek aan de beurs constateeren reeds voor Leiden en Omgeving constateeren. Voor ons was do N.V. Internatio nale Hand el-Mij. uit Leiden, die liaar afdeeling verlichting en verwarming „Schulze" geëxposeerd heeft, een nieuwe deelneemster op de beurs. Deze firma brengt het bekende Küpperbusch gasfor nuis, echter in de laatste moderne uitvoe ring. Daar zagen we o.m. op aangebracht uitneembare branders, die de huisvrouw boven alle andere zal prefereeren, omdat zij het voordeel hebben, dat zijjb.v. bij over koken van een of andere spijs of drank heel gemakkelijk schoongemaakt kunnen worden. Verder zijn de ovens ook inwendig ge ëmailleerd en wat vooral ook van betee- kenis is door een veiligheidskraan wordt voorkomen, dat door onvoorzichtigheid gas kan uitstroomen. Deze veiligheids- kraan bevq,t een veer, die den gastoevoer afsluit en waardoor de kraan door kinde ren niet geopend kan worden. Verder brengt do firma den „Hclios"-gashaard in geheel geëmailleerde uitvoering met vuur- klei staven. Ook de gas-insluithaarden zijn van dezelfde staven voorzien. Wie dus voor den komenden winter zich van een en ander wil voorzien vrage eens prijsop gave aan. De monsterkamers der N.V. Z il ver fa- Ij r i e k „V o o r s c h o t e n" v.-h. J. M. van Kempen en Zonen vindt men als steeds^ op haar oude plaats op de tweede verdieping. Een keur van artikelen lacht hier den be- zoekers(sters) tegen en menigeen zou wil len ook maar een enkel oogenblik eens keuze te mogen doen. Sinds de heer O. J. 'A'. Begeer in Maart j.l. aandeel in do lei ding der fabriek nam, werd in de eerste plaats een aanvang gemaakt met de ver betering der bestaande, reeds traditioneel geworden, doch niet altijd onberispelijke modellen, terwijl er voorts begonnen werd met de systematische completeering der bestaande modellen om te komen tot een volledige collectie van machinaal gemaakt „Holland6oh Zilverwerk", dat de toets der kritiek volkomen kan doorstaan. Zoo brengt de N.V. voor Zilverwerk o.m. nieuwe uitgekapte broodmanden in het ka rakter van de vroegere makelij, doch zui verder van vorm en technisch beter over wogen, en in overeenstemming daarmede soezen- en koekjesmanden, bonbon- en amandelbakjes. Voorts een nieuw rond theeservies, een mokkaserviesje, een sui kerstrooier, enz. In het schepwerk zijn en kele modellen, wolke ouderwetsch zijn ge worden, vervangen door andere. Een nieu we werkwijze stelt de firma in staat de lepels en vorken nog aanmerkelijk beter afgewerkt te leveren. Do vroeger voorko mende ongelijkheid in stand heeft plaats gemaakt, voor een nauwkeurig gelijkende vorm en do randen van de lepel bak, welko voorheen vaak dun waren, zijn thans breed en fraai. Daarnaast is het fabrikaat Tafelzilver op aanzienlijk hooger peil gebracht door een viertal Oud-Hollandsche modellen, trouw gevolgd of oen weinig gewijzigd, aan te maken. Het betreft de bekendo fraaie mo dellen, glad en filet, welke tot nu toe fijechts met de hand gemaakt werden en daardoor „onbetaalbaar" waren. Ten einde het fraaie oude handwerk niet te loor te doen gaan heeft de firma de mo- 'delcollectie8 van de vroegere firma's Be geer on Saakes voreenigd en reeds werden meerdere voorwerpen uitgevoerd, welke te aanschouwen don vakman een genoegen zal zijn! Het is de bedoeling van exposan ten door het toonen van deze stukken het fraaie zilverwerk wederom in aanzien te brengen. Doch evenzeer brengen zij moderne mo dellen alhoewel zij ton aanzien van het „moderne" en hot z.g.n. „gehamerde" zil verwerk eenigszins terughoudend staan, omdat zij van meening zijn, dat, mogen deze artikelen ook voor enkele juweliers geschikt zijn, de stijl, waarin deze thans gebracht worden, spoedig weer „uit de mode" zal zijn on slechts aanleiding zou geven tot het bezorgen van „stroppen". En juist in deze tijden van slechte zaken is het. voor den winkelier geboden de aan dacht te bepalen op do modellen, waarvan gebleken is, dat zij goed verkoopbaar zijn. Ook het „moderne" fabrikaat moet ten volle aan do algemccne geldende smaak beantwoorden on het is dan ook het stre ven binnen afzienbaren tijd door „stelsel matige" moderniseering een betrouwbare basis to sclieppon voor „Hollandsch Zilver werk" van nieuwe vormen van blijvende waarde. De Ateliers voor Edel smid- en P c n n i m g k u n s t, v.h. Ko ninklijke Begeer" te Voorschot on brengen penningen, als maar nenningen. Moor en meer komt de penning in omloon. Zij wordt uitgereikt als rsortretponnlng in den vorm van een huldebliik aan dengenc, wiens beeltenis zij draagt, als herinnerings penning, om een of andere belangrijke ge beurtenis in een moor sprekenden vorm aan de vergetelheid to ontrukken: do pen- nine wordt, uilreroïkt als sDortpriis. Maar naast die sportpriizen wordt ook in ruime mate aandacht gegeven aan pen ningen, die strekken om verdiensten van anderen aard to beloonen, nu eens de ovcr- behaald in oen wedstrijd voor muziek of zang, dan weer de bijzondere inzending op een tentoonstelling: en op wat voor gebied zijn die niet al? Landbouwtentoonstellin gen, fokveedagen, nijvcrlieidBtentoonstel- lingen - kortom tentoonstellingen, die al len te zamen een beeld geven van wat ver nuft en zorg tesamon vermogen in den strijd om do krachten der natuur dienst baar te maken voor de menschheid. De verdiensten van groote mannen op het. gebied van wetenschap en kunst vra gen erkennning. Tegenover die vrouwen ca mannen drukt men zulks thans uit in het slaan van een herinneringspenning met de beeltenis van lm ar of hem, wier kunde men wil erkennen. Echter ook hier ziet men thans meer en meer do economische zijde naar voren komen en de penning zal haar intrede doan als reclame-middel. Immers een presse-papier met de beeltenis van een ge leerde, van een beroemd musicus, een schilder enz. doet niet. alleen denken aan den persoon, dio daar is afgebeeld, doch ook aan het atelier waar zij is gemaakt. Na de groot© uitbreiding van de toepas sing der machinale werkwijzen, dio do 19de eeuw heeft gebracht, zag men in het eind van die eeuw en het begin van de 20ste, een terugslag. Allerwege ontstond hernieuwde belangstelling voor het hand werk en dit werd binnen korten tijd weer belangrijk meer beoefend. Dit is een zeer gelukkig verschijnsel, want de kenner zal in een stuk goed hand werk allerhand bekoringen vinden, die het machinaal vervaardigde voorwerp steeds missen moet. Dat wil niet zeggen, dat de machinalo werkwijze geon fraaie voorwer pen leveren kan. Integendeel. Do toekomst, van onze kunstnijverheid ligt dk&r. Maar daarnaast komt. aan het handwerk een in omvang bescheiden maar gewichtige plaats toe. Vandaar dat met gerechtvaardigden trots er op mag worden gewezen, d^t. de edelsmeedkunst, in het bijzonder het drij ven, in onze dagen weer vaardige en smaakvolle beoefenaars vindt. En met vreugde kan worden vastgesteld, dat de belangstelling van den kring der kenners en liefhebbers steeds stijgt en dat deze kring zich steeds uitbreidt. Bovendien is de penning evenzeer een echt kunstwerk als oen beeldhouwwerk of schilderstuk, maar hij heeft één groot voordeel. Van die andere kunstwerken is er slechts één; de penning kan in een on beperkt aantal worden gegoten of gesla gen en wordt dus in zoo'n breeden kring verspreid als men maar wil. Valt het dan te verwonderen, dat een dergelijk object aan tal van mensehen in De Orde der Kruisheeren. Het nieuwe klooster te Zoeterwoude, dat gisteren plechtig werd ingewijd, is het eerste convent, dat door de Kruisheeren na een afwezigheid van meer dan drie eeuwen in het bisdom Haarlem betrokken wordt. Naar aanleiding van deze gebeur tenis volgen hier eenige mededeelingen over het ohtstaan, de inrichting en de voornaamste lotgevallen der orde van het H. Kruis, vooral met het oog op deze streek, waar zij tot vóór enkele jaren nog vrijwel een onbekende was. Dit laatste mag daarom vooral betreurd worden, wijl het hier geen vreemde stich ting maar een echt Nederlandsche orde geldt, ja, de eenige die op Nederland- scben bodem ontstond. Behalve talrijke congregaties immers hebben Noord- en Zuid-Nederland tot nu toe geen andere or d o opgeleverd dan juist die der zoo weinig gekende Kruisheeren. Neerlandsch in haar oorsprong, was de prde het ook door haar geest, haar levens- Wijze, hare nederzettingen, waarvan de yoornaamste in Nederland, België en het Nederduitsch sprekend gedeelte van iDuitschland ontstaan zijn. Van haar Grootmeesters of Magister-Generaals be hoorden de meeste tot den Noord-Neder- landschen stam. Stichter van de orde der reguliere ka nunniken van het H. Kruis, hier vroeger ffieestal „Kruisbroers" geteeten, was de •Zalige Theodorus de Celles, in 1166 te Cel les bij Dinant uit een der edelste geslach ten van België gesproten. Zijn ouders wa len Walter de Beaufort-Spontin, stichter van den tak „de Celles", en Oda van Bre- tagno. Als page aan het hof van den Luik- schen bisschop Radulf van Zaehriugen go- plaatst, nam Theodorus in diens gevolg deel aan den derden kruistocht onder Frc- derik Barharossa. Zijn vurig verlangen, de heilige plaatsen te zien en te vereeren bleef evenwel onvervuld, want toen na den dood des keizers (10 Juni 1190) onder de kruisvaarders oneenigheid ontstond, was Radulf een der eersleu, die zijn leger op brak en naar het vaderland terugkeerde. Onderweg benoemde hij zijn edelknaap, in wien meer de geestelijke dan de krijgsman stak, tot kauunnik. dei' Luiksche kathe draal. Dit was do laatste weldaad, die do jongo de Cellos van zijn meester ontving. Slechts enkele dagreizen van zijn zetel stad verwijderd, stierf de bischop 5 Augus tus 1191. Te Luik nam Theodorus bezit van zijn kanonikaat en ontving do heilige priester wijding uit de handen van Radulf's opvol ger, den Zaligen Albertus van Leuven (t 1194). Zoowel deze als zijn heide opvol gers Albert van Cuijk (t 1200) en Hugo de Pierrepont (t 1229) vereerden den vromen kanunnik met hun vertrouwen- Zijn groo- ten invloed op laatstgenoemde wendde onze stichter aan ter hervorming van het Luiksch kapittel. Bijna alle kapittels wa ren toevluchtsoorden voor de jongere zo nen van den adel geworden. Men leefde cr weelderig, aan het vervullen der plichten van het kanonikaat: koorgebed en ge meenschappelijk leven werd niet- gedacht. Dat het hiermee te Luik niet beter dan el ders gesteld was, leert een spreekwijze uit dien tijd, waarin de stad „het paradijs der priesters" wordt genoemd. De Celles, hoe krachtig ook door den bisschop ondersteund, slaagde niet, en dit ruimo male zooals hier het geval is, werk verschaft? Vermelden we voorts, dat naast al die fraaio stukken werk is geëxposeerd een ontwerp voor do Olympischo-prijsvraag, een van de drie ontwerpen door de jury uitgekozen om bij goedkeuring mee te din gen in do internationale Olympiade-prijs vraag. 't Is jammer, de jury keurde dit ont werp niet waardig en zoo zal geen Hol- landsche kunstenaar naar deze prijsvraag voor do Olympiade, die in Holland gehou den wordt, kunnen meedingen. Gaan we thans op onze rondwandeling vorder, dan ontmoeten we hier weor do N.V. Leidschè Ijzerhandel v.-h. J. O. Bernard, Leidon. In oen prospec tus wordt ons hier gezegd: Tevredenheid over do gasrekening verkrijgt men door hot gebruik van een Cold or-ketel, want door deze ketel le gebruiken, verkrijgt men gratis warm water en spaart men gas. Zulk een ketel heeft een bodem met. een vijftal randen, die allicht op de een of andere pan passen. Met. plaatst deze ke tel eenvoudig daarop, zij doet dienst als deksel on het water, dat erin zit, wordt gratis verwarmd. Verder werd onze aandacht gevraagd voor do Hercules-gaastell - welke on breekbaar zijn en door gepatenteerde branderconatructies buitengewoon spaar zaam, terwijl door een bijzondere luchtre- geling de vlam niet naar binnen kan slaan. Tenslotte is ook de Petroleumkachel niet vergeten. Het herfstseizoen nadert weer en als het to koud is zonder en le warm met een brandende kolenkachel dan doet een petroleumkachel wonderwerk. Men' moet het ondervonden hebben, om te we ten wat het zoggen wil. Maar, wie zullcs nog niot ondervonden heeft, gelieve zich een gang naar den Loidschen Ijzerhandel op de Vischmarkt te getroosten. Men zal er geen spijt van hebben. (Warclt vervolgd). BINNENLAND INTERN. ARBEIDSWETGEVING. Ontwerp verdragen van Cenéve. Bij de Tweede Kamor zijn thans inge diend vier ontwerpen van wet, te weten: 1. een wetsontwerp tot goedkeuring het onlwerp-verdrng van Genévo, betreffen de de gelijkheid van behandeling van vreemde arbeiders en eigen onderdanen voor de ongevallenverzekering; 2. een ontwerp tot voorbehoud der be voegdheid voor toetreding tot het ont- worp-verdrag van Genóvc, betreffende nachtarbeid in de bakkerijen: 3. eoji ontwerp tot goedkeuring van het ontwerp-verdrag van Gonóvo, aan gaande do schadeloosstelling voor ongeval len, overkomen in verband met de dienst betrekking; en 4o. een ontwerp tot voorbehoud der be voegdheid voor toetreding tot het ontwerp verdrag van Genévo betreffende schade loosstelling voor beroepsziekten. Naar de regeering in oen algcmeeno in leiding tot do Memorie van Toelichting op morkt, behoeft do ratificatie van do onder 1 en 3 genoemde ontwerp-verdragen niet lo leiden tot eenige wijziging of aanvul ling van do Nedorlandseho wetgeving, waarom dan, ook met botroklring tot die ontwerpen, good keuring bij de wet wordt voorgesteld. Anders is het met de onder 2 en 4 ge noemde ontwerpen van do Arbeidswet, en aanvulling der Noderlandscho Ongcval- lenverzekeringwetgeving vereischt, zoodat hier een andero vorm van regeling der ratificatie wordt gekozen. In elk der ontwerpverdragen komt een bepaling voor, welko het. verdrag ook bin dend verklaart voor koloniën on bezittin gen, die geen zelfbestuur hebben, onder hot voorbehoud dat het, verdrag-niot onuitveor baar zij. ten gevolge van de plaatselijke omstandigheden; 2. dat de wijzigingen, die noodzakelijk zijn, om het verdrag te doen aanpassen aan de plaatselijke omstandig heden, daarin mogen worden aangebracht. Bedoeld voorbehoud laat voldoende vrij heid om t. z. t. een nadere beslissing te nemen ten aanzien van dc toepassing van de ontwerpverdragen op Ncdorlandsch- Indië, Suriname cn Curapao. Ingevolge art. 1 van het eerstgenoemde ontwerpverdrag verbindt de Staat, die het verdrag bekrachtigt, zich, om onderdanen is geen wonder, als men bedenkt, hoe zelfs de pauselijke legaat eenige jaren later in zijn pogingen faalde. De hervormingen, door dezen omstreeks 1211 ingevoerd, had den zoo weinig gevolg, dat hij zich reeds na drie jaar gedwongen zag, de voor naams lo bepalingen in te trekken. De ka nunniken leefden weer gescheiden en ont vingen hun prebenden afzonderlijk. Van een man als Theodorus de Celles was niet te verwachten, dat li ij van deze gedwongen verzachting zou gebruik ma ken. Hij ging zelfs nog verder dan de regel voorschreef en gaf het groote deel zijner goederen aan de armen, hierin door eenige ambtsbroeders gevolgd, evenals hij voor standers van dc kanonickc levenswijze. Zij betrokken een gemeenschappelijk huis en onderhielden stipt de regels van het com- munileitsleven. Intusschen liet paus Iunocentius III in België en Frankrijk oen kruistocht tegen do Albigenzen prediken. Niet alleen om soldaten maar ook om missionarissen werd gevraagd en lot de eersten, die zich voor de missie in Languedoc aanboden, behoorde ook kanunnik de Celles. Zoo zien wij dan voor do eerste maal zijn borst getooid met het kruis, dat hij later nooit meer zou afleggen. Tor onderscheiding namelijk van de eigenlijke kruisvaarders droeg men op den tocht tegen de Albigen zen het kruis niet op den schouder maar op de borst. In 1209 vertrok Theodorus naar het zuiden van Frankrijk. Bij zijn prediking tegen de'ketters genoot hij de vriendschap en het vertrouwen van drie groote tijdgenootcn: den H. Dom in i- cus, kardinaal Jacques de Vilrc en bis schop Fulco van Toulouse. Na een arbeid van twee jaren keerde hij in gezelschap cn hun rechtverkrijgenden van dc overige tot het verdrag toegetreden 6talcn bij een ongeval, dat binnen zijn gebied heeft plaats gehad, ten aanzien van do Ongeval lenverzekering op denzelfdcn voet to bo- handelen, als zijn oigen onderdanen. Art. II geeft echter vrijheid, om met be trekking tot de schadeloosstelling voor on gevallen, overkomen aan arbeiders, die in dienst van een onderneming, gevestigd binnen het gebied van een tot het Verdrag toegetreden staat werkzaam zijn of die als gevolg van den aard der dienstbetrekking regelmatig cenigen tijd binnen hot. gobiod van dat lid werkzaam zijn, bij speciaal verdrag tuschen de betrokken staten te bepalen, dat op ongevallen, ook indien zij zijn voorgekomen binnen het gebiecl van den cenen staat, niettemin de wolg»ving van den anderen staat van toepassing zal zijn. Naar de Mem. van -Toel. opmerkt, brengt dit ontwerp-verdrag voor Neder land geen. nieuw beginsel. Bakkersnachtarbeid. Het onder 2 genoemde wetsontwerp is op twee punten in strijd met dc regeling neergelegd in do Arbeidswet 1919. Volgens artikel 38 dier wot mag het hoofd of do bestuurder van oen broodbak kerij, die in dqn. regel zonder hulp van an deren bakkersarbcid verricht tuschen 8 uur des namiddags en 6 uur des voonaicU dags dien arbeid verrichten, indien hem daartoe vergunning is verleend. Hot ont werp-verdrag daarentegen verbiedt nacht arbeid gelijkelijk voor patroons cn arbei ders, en kent geen speciale afwijkingen voor eerstgenoemde alloen. Verder Kan, volgens de thans (en on zent geldende regeling do banketbak kers- patroon, dio uitsluitend een banketbak kerij drijft, des nacht werkon, terwijl het ontwerp-verdrag des nachts het bereiden van „brood, gebak of dergelijke meelpro- duclon" in het algemeen verbiedt. Nu iB uit een onderzoek gebleken, dat slechts een minderheid van de olleenwerkende broodbakkers ton onzent in het bezit is van een vergunning, krachtens artikel 38 der Arbeidswet, terwijl dc banketbakers- patroons slechts bij uitzondering deB nachts plegen te workon. Bezwaren, dio uit de internationale ro- geling voor 't bakkersbedrijf in Nederland voortvloeien, wegen dan ook, naar do moo ning der rogeering, niet op tegen het na deel, dat door hot niot ralificeoren van het verdrag door Nederland zou worden toegebracht aan hot instituut der inter nationale conventio betreffende den ar beid. Overigens zouden de bezwaren voor ver reweg do meeste nlleonwcrkendo bakkers zijn opgeheven, indien do Arbeidswet in dier voege werd gewijzigd, dat aan allo bakkerspatroons hot. verrichten van voorar beid, gedurende tkvee uren voor «- vang van den gewonen bakkersarbcid, werd toegestaan. Met betrekking tot. het derde on' worp verdrag is do regeoring van gevoelen, dat Nederland zonder eenige bedenking tot dit verdrag zal kunnen toetreden, omdat do O n ge vallen wot 1919/1920 aan de voor waarde van het ontwerp voldoet. Landbouvvongevalien. Het ontwerp-verdrag heeft geen betrek king op ongovallen in den landbouw. Daar voor wordt een afzonderlijke inter:,:'t.io naio regeling gemaakt. In liet. onder 4 genoemde wolsonlwerp worden beroepsziekten gelijlc gesteld mot ongevallen. Aangezien do loden, die hot verdrag bekrachtigen, zich verbinden om de desbetreffendo bepaling uiterlijk op 1 Januari 1927 in werking te doen treden, zal oen ontwerp van wet tot aanvulling van do Ongevallonwet-1921 weldra do Staten-Generaal bereiken. ONZE KATH. ARBEIDERSBEWEGING EN HET ENGELSCHE MIJNCONFUCT Het bestuur van het nationaal arbeids secretariaat (N.A.S.) zond d.d. 2 Septem ber aan het bestuur van liet R.K. Werklie denverbond een schrijven aldus luidende: „Ik lees in nummer 16 van „Leering en Leiding" op bladz. 383/384 hot volgende: „Toen dp staking 12 weken geduurd had, was 780765 Engclsche pondon (9.3G9.180 gulden) aan steun binnen ge komen; een bodrag dat wekelijks aan uitkeeriijg noodig is. Men kan daaruit alleen afleiden do bittere armoede onder de mi ju werkers- bevolking nu do staking reeds 17 weken: duurde, want dat do Engclsche vakbe- weging in staat, was, uit eigen middelen zulk een massa eenigszins behoorlijk to steunen, is niet aap to nemen". In het Roergebied deelt, een vertogon- wordigor der Brilsclie Mijnwerkcrafedora- tie mede, dat per fnnvlie over 17 wekon 21 shilling (is f 14.40) in totaal was uitbe taald. Do strijd duurt voort. Ondanks abso luut onvoldoende ondersteuning houdt hot leger van mijnwerkers stand. Ondanks desillusies, hel terugtrekken dor hulptroe pen op - 12 Mei, het. achtorwogo blijven eenor krachtige steunbeweging van het T. V. V. waarbij do mijnwerkers aangeslo ten zijn, houden zij stand. Omdat hun zaak een rechtvaardige zaak is, zooals in Enge land van verschillende kanten erkend is. In verband niet djt conflict liet een katho liek bisschop to Liverpool rich uit over de onmogelijkheid een private industrie te handhaven, wanneer zij geen monschwaar- dig bestaan verzekeren kan aan haar ar beiders. Gij weet, hoe het met. de steunbeweging der mijnwerkers gegaan is. Oïi wcot, flat meer dan dc holft van de ingekomen steun afkomstig Ï9 van het Russische Vakver bond, hoewel liet. Russische Vakverbond niet aangesloten is bij het T. V. V. Gij weel, dat. het T. V. V. en haar aangesloten vakcentrales zich aan steun onttrokken hebben, totdal na honderd dagen strijd bleek, dal. het Amcrikaansche Verbond van den Arbeid, niot deel uitmakende van bet. I. V. V. en als uit ra-gematigd bekend, een steunbeweging voor do mijnwerkers in. zette. Pas toon volgde hot T. V. V. liet. voorbeeld van de Roodo Vakvercenigings- internationale on vnn het. Amerikaanseh Vakverbond. In ons land loopt thans een steunbeweging van het N. V. V. Retor laai dan nooit. Hot bij het T. V. V. aangesloten Diiit- sche Vakverbond erkent in een manifest van 27 Augustus, dat de uitkoirtst van den strijd der mijnwerkers beslissend is, niet alleen voor de Engclsche arbeiders, maar vor de arbeiders van Europa. Deze erken ning kwam laat maar zij lcwam. Zij is na tuurlijk juis. Omdat zij juist is, geldt voor arbeiders van alle richtingen, wanneer wij ons tot. U, daar u wVorbond een groot aantel Nederlandsche arboidors omvat. Uitgaande van de veronderstelling ..at uw Verbond het arbeidersbelang waar achtig dionen wil, uitgaande van het in zicht, dat. uw Verbond in do Nedorlnnd- scho Arbeidersbeweging oon belangriiko plaats inneemt en een andore nuance ver tegenwoordigt dan do protestanseh-chris- tolijko vakbeweging, van wie wij niet. veel sympathie voor strijdende arbeiders ver wachten, kennis nemendd* van het hierbo ven aangehaalde citaat uit uw tijdschrift, doon wij 'n dringend beroep op u niot lan ger formeelo bezwaren te laten golden tegen steunverlccning. Do zaak gaat boven den vorm! Hoewel liet N. A. fi. evenmin deel uitmaakt van het I. V. V. als gij, was hot. voor orts van don eersten dag af niot twijfelachtig dat financieel en daadwer kelijk gesteund moest worden. Do nood in de mijnworkersgezinnon is hoog gestegen. Het achterwege laten van hulpverleenen is het in de kaart spelen der Rrilsoho Mijneigenaren, die zich op den onderenng dor Britselio Mijnworkers-foderat.io rich ten. Gij hebt voor eonigen tijd een uit- noodiging gehad dior Federatie om «Ie mijnwerkers van Engeland ter hulp te ko men. Onbegrijpelijk voor ons zijt ge toen niot ingegaan op dat voorstel, maar na de uiting in uw tijdschrift vorwachlon wij dat gij uw standpunt zult herzien en ook van uw kant nnmiddclijk 'n steunbeweging inzetten. Gaarne eenjg antwoord op dit schrijven. Mot fJ tri jdet-H groet en, Bestuur N. A. H. (get.) H. Sneevliet. voorzitter. Op dezen brief heeft hot Vorhondsbe- sluur jl. Maandag als volgt geantwoord: Met belangstelling namen wij kennis van uw schrijven dd. 2 dezer, betreffende hot conflict der Engclscho mijnwerkers. Hoewol wij TT waardcorcnd oordeel over onzo katholieke Vakbeweging op prijs stcllon, bevreemdt hot ons, dut. v blijkbaar zoo weinig prijs stolt op zaken, waarbij de waardigheid der arbei I r 1 e ging ten nauwste betrokken is. Dit va li Ie van laaltgononnde naar Luik terug. Daar moest de bisschop op last van den legaat een nieuwen kruistocht prediken cn het schijnt, dat ook onzo stichter ten gevolge van oen dergelijke opdracht het krui. ge predikt hoeft ill (Ie html. U, die lol liet Luiksche l.bdc in b boorden, f/clfs loc t men. dat hij lii- is v<e>r!.gegaan, ook nadat door hein de grondslagen van oen nieuwe orde gelegd waren. Dit laatste gebeurde in helzelfdo jaar 1211. Het schijnt, dat reeds do verslapping van het Luiksch kapittel omstreeks 1204 bij hem het plan ontstaan deed, do wereld vaarwel te zeggen. Dit plan was nu tot rijp heid gekomen, dank vooral aan de aan moedigende woorden van de heilige kluize- naresso Maria d'Oignies, wier raad hij meermalen had ingewonnen. Hugo de Pierrepont kon niet anders dan het besluit van zijn kanunnik goedkeuren, wilde zelfs bijdragen tot do verwezenlij king van het grootsche plan en schonk daartoe de kapel van Sint Theobald te Clairlieu, een heuvel bij Hooi gelegen. Theodorus de Golles deed nu afstand van zijn kanonikaat on begon zijn kloos terleven, dat hijzonder aan do vereering van liet H. Kruis gewijd was. Dit Kruis was hij gevolgd naar verre landen, dit Kruis en Zijn glorie had hij gepredikt voor de ketters, „Cruciger", „Kruisdrager" wil de hij blijven, eene, die geen anderen tooi kent dan het teeken van den Zoon des Menschen en geen ander doel dan Chris tus le verkondigen en wel Christus g*- kruist. Weldra kwamen vier priesters zijn een zaamheid op Clairlieu deelen. Een hun ner was Pierre de Walcourt uit hol door luchtig geslacht der graven van, Rockefurt, Loon en Chiny. Onder leiding van den stichter volgden zij don regel van Sint Augustinus, leefde uitsluitend van aalmoe zen en verlieten hun afgelegen oord slechts om aan de kruisprediking legen de Allii- gonzen deel te nomen. Theodorus de Cell -s heeft n 1 ecu ac tieve orde willen slichten. Blakend van liefde voor den Gekruiste en van liet vurig verlongen bezield, de heilige plaatsen te bevrijden,, heeft hij op zijne wijze daarloo willen meewerken en naast de bestaande ridderorden een vereeniging in het leven geroepen, die, wars van allen wapenhan del, zich uitsluitend op do prediking en de zielzorg zou toeleggen. Hij wilde een keurbende van missionarissen vormen, be stemd om overal het Kruis le prediken, als aalmoezenier het leger to vergezellen en gewonden en pelgrims te verzorgen. Wer kelijk hebben zijn volgelingen roods van hun cersto ontslaan af aan dn Kruistoch ten deelgenomen. In 1216 ontmoeten wij hem bij den voor do Nederlanders zoo gc- denkwaardigen tocht naar Damiatc, der tig jaar later nemen zij deel aan do gewa pende missie onder de heidenen van Lijf land, en als de II. Lodewijk in 1248 tegen don Islam optrekt, bevinden zich wederom Kruisheeren in zijn gevolg. Zoo is het ook te verklaren, hoe hun klooster te Hooi eenigen tijd hospitaal geweest is. Aan dat drievoudig doel, door den stichter beoogd: dc kanonieko lovenswijzo verbonden met kruisprediking en zicken- dienst, beantwoordt nog de naam, waar onder wij do Kruisheeren in een oud Fransch werk zien aangeduid. Zij hecten daar: ,,0rde canonial, chevalier et hospita- lier".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1926 | | pagina 9