17e Jaargang. DONDERDAG 12 AUGUSTUS 1926 No. 5326 e Scicbelve (Bou/ta/nt ABONNEMENTSPRIJS bodraagtbij vooruitbetaling Leiden 19 cent per week t2.50 per kwartaal. ,uze Agenten 20 cent per week f2.60 per kwartaal, ineo per poet I 2.95 per kwartaal. Geïllustreerd Zondagsblad Is voor de Abonné's ver gaai tegen betaling van 50 ct. per kwartaal, bjj voor tteling. Afzonderlijke nummers 5 ct„ met Geïllustreerd 3,!ftj!sblad 9 ct. Dit blad verschijnt eiken dag uitgezonderd Zon- en Feestdagen I. Bureaux: RAPENBURG No. 10 - LEIDEN TEL. INT. ADMINISTRATIE 935 REDACTIE 15 GIRONUMMER 103003 POSTBUS No. II DE ADVERTENTIEPRIJS BEDRAAGT: Gewone adverlenllën 30 cenf per rego. Voor Ingezonden Mededeolingen wordt het z dubbele van het tarief berekend. z Kleine advertenUên, van ten hoogste 30 woorden, waarin betrekkingen worden aangeboden of gevraagd, hunr en ver huur, koop en verkoop f0.50. nummer bestaat uit twee bladen. De toestand hoogst ernstig. Pc toestand, hoogst ernstig. Dit op- rift plaatsten wij gisteren boven een ireksel uit de rede, waarmede mgr. dr. cis Je tweede Limburgsche Studieweek Rolduc heeft geopend. In dien titel lag ietwatsensatie; wij u het toe. Maar als wij als titel had- j:ckozen b.v. „Do roeping van de Ka- Ückcn" of iets dergelijks, dan hadden dliclifc die enkele lezers, welko al- de ongelukken in do courant lezen en cellen, dat overgeslagen. En ook voor de- •Ikoh is liet goed, 'ns met krachtige woor- (r, te worden herinnerd aan de werkelijk- tid: Wanneer wij ons rekenschap willen ftven van hetgeen gebeurt-, dan moeten •ij erkennen, dat do toestand in do we reld hoogst ernstig is. Alias mgr. dr. Poels, de grooto sociale in Limburg. En dan vervolgde deze:' Maar dan dringt zich aanstonds de vraag op, lioo is dio toestand ontstaan? Omdat do Katholieke leeken hun plich ten verzaakt hebben De Katholieke leeken zij moeten eerst dizelf en dan, ieder naar do mate van a invloed, de maatschappij doordringen li de Katholieke gedachte! „De Maatschappij en do Katholieke ge kte" is dezer dagen het onderwerp ge test van een Congres van Duitsche 'aca- En op dat congres werd allereerst het oorbeeld van St. Franciscus als toonbeeld ware sociale gezindheid den congres sen voor oogen gesteld en werd hun di mtenliefdo als drijvende macht van allo icenscliapstreven aangewezen. En zoo terecht 1 Enkel van een liooger hiu uit, vanuit d© geestelijke gemeenschap God, kan aan de monschelijko samen leving heil worden gebracht, ü'ïe in do geestelijk© gemeenschap in ir! leven hebben ook do kracht der ifde! Wij lezen in een der bladen, dat van ovengenoemd Congres een sterk© impuls allo deelnemers uitging, om aan het erstol van do volksgemeenschap in hun igclijksch leven mee to werken door, door lie onderscheid heen, het menschelijk en iristclijk vertrouwen ensamon- von weer aan te knoopen. En daarvoor noodig wederkeerige waardeering si eikaars persoon en alkaars arbeid. Wij ebben, helaas, maar ook vaak voor andc- ta niet die mate van waardeering, welke iij opeiscken vooronszelf! Da' vooral op de academici in dezo y.waro plicht rast, werd herhaaldelijk Do nood der tijden eischt Katholieken, 'ls van karakter en geloof". BUITENLAND Engeland. Het mijnconfiict. Do verwerping van het momorand um. De mijnwerkers hebben zichzelf geen lid bewezen met de verwerping van het ïcmorandiun der bisschoppen. Wel zou- zij, althans direct, door aanvaarding, W veel gewonnen hebben, daar de re ling het voorstel reeds had verworpen, 'ijl de regeering, behalve steun in den '•'ui van een subsidie, zeer zeker ook bui- "Awoon sterken aandrang op de mijn- -'iniars had moeten uitoefenen, om deze Non te#bewegen, de mijnwerkers op do waarden van liet memorandum weer hel werk te laten gaan, maar zij zou- in ieder geval de sympathie van het J'iiek erlangd hebben. Men heeft het n.1 win tamelijk kwalijk genomen, dat J het voorstel der bisschoppen zoo maar '«do hand heeft gewezen. ^ii staan de leiders niet alleen togen- de rogeering met leege handen maar logenover do mijnwerkers. l||i'i handen zijn zóó leeg, dat Cook ver- 1 I heeft, dat de gedelegeerdenconfe- 'ic van a.s. Maandag maar moet zeg- welke politiek er verder gevolgd moet Non. Misschien echter stellen de lel- zelf nog een program van actie op, j*!' lj;iar Cook's uitlatingen te oordeelen, i oerd zou zijn op een aanbod aan de '"i'ing om het werk te hervatten opeen ^imiunloon en een zevenurigen arbeids- met do garantie, dat de reorganisatie- 'ellen zullen worden uitgevoerd, 's do voorwaarden in de betero dis- °n aanlokkelijk genoeg gemaakt wor- v begint de mogelijkheid naar voren ";meu, dat de federatie in districts- 'i?en zal toestemmen en dat in an- districten de strijd zal worden voort- mede gesteund door heffing op de der arbeiders, die het werk hebben DOOR HET LAND VAN DEN DOLLAR. Amerikaansche reisindrukken van H. A. UUeinan, pr. I Den morgen, die volgde op den sluitings dag van het XXVTHo Eucharistisch We reldcongres, verlieten wij om 10 uur de stad Chicago. Maar eerst gingen wij na tuurlijk gedagzeggen bij de Paters Paulis- ten in de IXe Straat, die zulke goede vrien den en de eerste patiënten in Amerika voor onze proeven met do Engelsclie taal ge weest waren. Het was nevelig en stil in do straten van Chicago. Na de vijf drukke dagen, die voorafge gaan waren, scheen de stad nu verstard in slaap, verdoft in droom te liggen op den langen oever van het wijd-rustigc Michi- gan-Meer. Maar toen het tegen negen uur liep, ontwaakte zij langzaam ten dage- lijksch leven en het drukke gedoe herbe gon. Mgr. de Aartsbisschop, die gedurende het Congres do gast was geweest van den Hollandschen pastoor Van Heertum, kwam zich dien morgen in ons hotel bij ons aan sluiten, om een gezamenlijk reisje te doen „door hot land van den dollar", alvorens op 3 Juli met het s.s. Rotterdam naar Holland terug to koeren. „En hoe hebt u het gemaakt op het Con gres?" vroeg, raderbijkomend, Mgr. Vau do Wetering vriendelijk aan ons clubje, toen we daar stonden le wachten in den hall van het Auditorium hotel. Spoedig waren wij gemoedelijk om den Aartsbis schop heen gegroept. De tongen kwamen los cn* iedereen vertelde tegoedertrouw van zijn indrukken en ervaringen, daarbij zijn teleurstelling niet verhelend over het échec, dat de mees ten daags te voren te Mundelein geleden hadden. Maar intusschen was het tijd geworden om to vertrekken en in auto's reden wij door do nu weer drukke, nog versierde stad naar het npoorkof, cm daar den trein te pakken voor Detroit, een fraaie stad aan liet Erie-meer gelogen. Het was ccn drukte van geweld, dat begrijpt u, in het station to Chicago, want wij, veertigen, waren niet de cenigo vreemdelingen in die stad! Tegen tien uur vertrok de trein en 't was niet zonder eenigen weemoed, dat wij wegreden uit de stad van het Congres. "Want cr wonen, neen, dat liever niet, maar toch, wij hadden er zooveel moois gezien, zooveel indrukwekkends! En dan ga je van zoo'n stad houden. Maar nu was dat alles voorbijl Het stadion lag leeg en in de groo- te vergaderzalen klonk niet meer het ge juich der duizenden. Het gewone leven dat eenige dagen was stopgezet zooals bot water in een haven door een sluis, vloeide weer voort en zou weer spoedig op het oude peil zijn. Do Grieksche wijsgeeren wisten het wel: Panta rei! Alles gaat voorbij! Maar één troost hadden wij toch, de ver wachting n.l. dat, al zou het uiterlijke le ven in Chicago 'spoedig weer zijn ouden vorm hernemen, het rijk van den Chris tus, dat niet van deze wereld is, door dit Congres ongetwijfeld aan invloed winnen ging. Het was een welvarend landschap waar wij door reden en uit den mist van den morgen was een sclioone dag geboren. De rust in den trein deed goed na de afmat tende expedities van de laatste da^en door do millioenenstad Chicago en in een opgowekto stemming bereikten wij om vier uur in den middag de stad Detroit, in den Staat Michigan gelegen. Het plan was daar do Ford-fabrieken te bezien en oen tocht lo maken over Belle Isle, een eiland, dat ligt in de Detroit-Rivier lus- schcn do stad van dien naam en den oever van het Canadeesch grondgebied. Wij hadden ons onderweg van- de stad Detroit een heel verkeerde voorstelling ge vormd. Want hoe gaat liet? Wie aan De troit denkt, denkt aan Henry Ford, en aan de idee Ford zit de gedachte fabrie ken vast, dus: een echte fabrieksstad met al de leolijke aankleve daarvan. Maar wij haasten ons le zeggen, dat wij ons vergist hebben. Detroit is een van de mooiste cities van Amerika met heel fraaie wijken, waarbij het Einzelbau- systeem met succes is toegepast. Dc mees te huizen staan n.l. afzonderlijk en heb ben een overdekte waranda aan do straat zijde. Fraai van architectuur, wekken zij door hun afzonderlijkheid de idee van een prettig, eigen home te zijn, waar men zich echt thuis, echt vrij voelt en geen last heeft van de eigenaardigheden der buren. Breed waren de straten met hun boom- reeksen ter weerszijden, en over hot as phalt, dat men de heele stad door vindt, rolden do auto's zoo zachtjes, als woonde er in elk huis een zieke, dien men ontzien moest. Dat het er in den millionairswijk chic uitzag, spreekt vanzelf, maar ook op onzen verderen tocht door Detroit hebben wij nergens armoede en vervallenheid gezien, want in deze derde koop- en han delsstad van Amerika heerscht* groolo welvaart. Niet alleen om de Fordfabrie ken! Want wie meenen mocht, dat cr in Detroit niets dan auto's gemaakt worden, is er neven. Behalve dat Detroit een groo- ten handel drijft in wol, graan, vee en ko per, heeft het een uitgebreide fabricage van ijzeren en stalen artikelen, allerlei machines, kachels, bont, drogerijen, zout, tabak, soda. Het i3 dus wel degelijk een fabrieksstad, maar bij het doorrijden van de fraai-gebouwde, wel-aangelegde wijken zou men dit niet zeggen. En dc.n nog do auto-industriel Natuurlijk, daarbij komt Ford op de allereerste plaats. Maar ook de Cadillac wordt hier gemaakt, wat eveneens een heel omvangrijk bedrijf is. Do Cadillac Company is zelfs de maat schappij, waaraan Henry Ford een tijd lang als hoofdingenieur is werkzaam ge weest zij heette toen nog Detroit Auto mobile Company maar welko hij in Maart 1902 verliet, om in 1903 een eigen onderneming, de sindsdien zoo verbazend toegenomen Ford Motor Company, op te zetten. Zeker is in elk geval, dat de Ford fabrieken op 't oogenblik verreweg de moeste auto's producceren en 't bepaalde lijk Henry Ford is, die aan de welvaart van Detroit het grootste aandeel heeft. In het program, dat de American Ex pres Company ons voor de afreis uit Rot terdam toezond, stond te lezen, dat wij den 25sten Juni to Detroit een „excursie onder deskundig geleide naar de beroemde» Fordfabrieken" zouden maken. Dit kon natuurlijk alleen slaan op de Highland Park fabriek, welko genoemd wordt „de wieg van dc Ford-industrie". Maar meen niet, dal dit het eenige etablissement van de Ford Motor Com pany is. Neen, deze heeft hare fabrieken en montage-inrichtingen heel do wereld door: Cork (Ierland), Manchester (Enge land), Asnières (Frankrijk), Kopenhagen (Denemarken), Buenos-Ayres (Argentinië) Sao Paolo en Pernambuco (Brazilië), Triest (Italië), Barcelona (Spanje), Ant werpen (België) en nog in verschillende andere plaatsen. Het gezamenlijk personeel bedraagt in de Vereenigde Staten 150.000 en daarbui ten 5.000 man. Maar liet Highland Park Etablissement to Detroit is het grootste en oudste van alle en heeft behalve 500 man kantoorpersoneel 50.000 men'schen aan het werk. Wij kwamen daar aan om ongeveer 5 uur. Zeer tot onzen spijt echter ondervon den wij bij ons bezoek niet veel tegemoet koming van de zijde der directie. Lag het, zooals de meesten onzer gisten, aan het late uur? In dit geval zou de schuld be rusten bij het Reisbureau, dat ons op een ongelegen tijd aandiende. Hoe het Üj, ons bezoek duurde nog geen uur, wat na tuurlijk veel te weinig is voor een bedrijf van zulk een omvang. Dit was te meer jammer, wijl, als er één industrieel op de wereld is, dio belangstellende sympa thie verdient, dit ongetwijfeld Henry Ford is, die cenigo jaren geleden zulke mensch- lievende gedachten over het vraagstuk van den arbeid en de productie neerschreef in zijn lezenswaardig boek: My life and W o r k, waarvan nu al bij de Wereldbi bliotheek 5000 ex. in Hollandsche verta ling verschenen zijn onder den titel: Pro ductie en welvaart. Wij hebben natuurlijk in dat kleine uur onder geleide van een gids, die niets, niets verklaarde, maar nuchter den weg wijzend voor on3 uit ging, wel het een en ander beschouwd, eenige afdeelingcn bijv. waar op snelle wijze door werklieden met behulp van vernuftige machines allerlei onderdeelen werden gegoten en gemodelleerd, om na elke kleino bewerking door telkens 'n an deren werkman voortdurend langs glij- goleü of bewegendo banden naar weer 'n anderen werkman te worden doorgezon den dit immers is het echte Ford-begin sel, dat hij, naar zijn eigen beweren, heeft afgekeken van do Chicaagsche vleeschpak- huizen maar wij hadden zoo gaarne de bijzondere arbeidsmethoden, waar Ford in zijn bock, vooral in hoofdstuk V, over spreekt, op grooter schaal in toe passing gezien en deskundig kooren „v c r- i klare n". Van het beloofde „deskundig geleido" is ons echter niets gebleken, zoo dat „liet bezoek aan do beroemde Ford fabrieken", dat zoo aanlokkelijk in het program vermeld stond, op een teleurstel ling uitliep. Vermoedelijk stonden de voor naamste takken van bedrijf op dat uur reeds stil Eén ding is ons opgevallen bij het korto bezoek, dat, ofschoon Henry Ford in zijn meergemeld boek (hfdst. VH) beweert, dat „er overdag nergens behoefto is aan kunstlicht", er toch in eenige werk- afdeelingen ultraviolet licht straalde, onge twijfeld voor de oogen zacht cn hygiënisch, maar toch in elk geval kunstlicht. Binnen het uur hadden wij het High Park Etablissement verlaten. Een gede tailleerd bezoek aan do grootste auto-fa briek en de verschillende nuttige instel lingen, welke de sociaal-voelende en menschlievende Henry Ford daaraan ver bonden heeft, was on3 niet gegund gewor den! „Es war zu scliün gewesen es bat nicht sollen sein!" op onzen terugrit wierpen wij nog even een sieelschcn" blik op het groot sanatorium, dat do Ford Motor Company voor haar verpleging behoevend personeel heeft laten bouwen, en sloegen toen den weg in naar Belle Isle. Mexico. DE KERKVERVOLGING. Een wapenstilstand voorgesteld. Do aartsbisschop vanPuebla vertrouwt op het Congres. Aartsbisschop Vera van Puebla heeft nieuwe voorstellen gedaan voor een wapen- stilstmd in den strijd tusschen kerk en staat. Hij verzoekt, dat president Calles de uitvoering der bepalingen in zake den godsdienst opschort, totdat het congres is bijeengeroepen en hij hoopt, dat dit minder strenge bepalingen zal aannemen. Het episcopaat heeft con verklaring ge publiceerd, waarin het ontkent, dat het niet loyaal is, en zegt, als Mexico in een gewa pend conflict met een ander land mocht worden gewikkeld, do Mexicaansche Ka tholieken loyaal hun steun zouden verlee- ncn. Nadere berichten over onlusten. Omtrent do onlusten in den Mexicaan- schen slaat Jalisca wordt nog gemeld: In de stad Cocula werd de voorzitter der rechtbank door een opgewonden menigte, die trachtte te verhinderen, dat de kerk zou worden bezet, doodgestoken. Federale troepen zijn naar verschillen de kleinere plaatsen gezonden, ten einde de orde te handhaven. Particuliere berichten uit Guadalajara melden, dat 50 personen gedood en gewond zijn, toen do soldalen een menigte van 8G0 personen uiteendreven, die zich in de kerk had verschanst. Do houding der Ver. Staten. De „Chicago Tribune" meent te welen, dat do reeds lang beslaande spanning tus schen do V, S. en Mexico haar toppunt hoeft bereikt en dat liet zeer waarschijnlijk is, dat dc rogeering to Washington in do eerstkomende dagen besluiten zal, zich in te laten met do gebeurtenissen die zich aan gene zijde der Mexicaansche grens afspe len. Te Washington verneemt het blad. dat de jongste nota, door staatssecretaris Kel logg aan do Mexicaansche regeering go- richt, in zeer strenge termen was vervat en protesteerde logen do vermoording van Amerikaansche burgers en tegen do onteige ning van AmerikaanscJi bezit. Wanneer hij geen bevredigend antwoord op dezo nota zou ontvangen, zou Kellogg een militaire demonstratie gelasten, die ofschoon geen oorlogsverklaring, toch Mexico den indruk zou moeten geven van de macht der V. S Een telegram der BerÜjrsche Katholieken aan den Aartsbisschop van Mexico. Op don Katholiekendag van de Mark Brandenburg, die Zondag le BerlijnTe gel werd gehouden on welke een indruk wekkende Katholieke belooging werd er waren ongeveer 80.000 deelnemers werd op voorstel van liet centraal bestuur onder oorverdoovendo bijvalsbetuigingen besloten volgend telegram aan den aartsbisschop van Mexico te zenden: Tachtigduizend katholieke mannen en vrouwen van Berlijn, de Mark Branden burg en Pommeren, op hun 24sten Katho liekendag bijeen, hebben met verontwaar diging kennis genomen van de brutale ver volging waaronder do Katholieke Kerk van Mexico lijdt. Zich eigen harden strijd her innerend, betuigen zij Uwe Eminentie hun gevoelens van de levendigste sympathie voor de zwaar bezochte Katholieken van Mexico. Met de Katholieken der golieelo wereld hid den zij, dat spoedig de waarheid .ov^r do dwaling, het reclit over het gewei! moge zegevieren. Duitschland De Welmar-hcrdenking. Geringe belangstelling. Ook Berlijn heeft den dag gevierd, waar op de grondwet van Weimar tot stand kwam. Er was echter weinig belangstelling, een volksfeest in den waren zin des woords is deze da^j nog lang niet. liet vlaggen in de stad liet veel te wen- sciien over, ondanks den oproep in de re- publikeinsche bladen, om vooral d9 rijks- kleuren uit te steken. Alleen de regeerings- gebouwen en enkele arbeiderswijken heb ben druk gevlagd. De grooto hotels en do warenhuizen hadden in het algemeen de Pruisische of de Borlijneche kleuren uil gestoken. Gering was ook,de belangstelling op het plein voor het Rijksdaggebouw, der Platz der Republik, die in den volksmond nog steeds-bekend staat als Könogsplatz. Hier waren hoogstens tweeduizend personen bijeen on men vroeg zich af, of hier do bo- langstelling do Tepubliek gold, dan wel de sympathie in het spel was voor den voor bijen „grooten tijd" en voor de ccrc-coin- pagnie, die door don grijzen veldmaar schalk, president Hindenburg, zou worden geïnspecteerd. In de met groen en bloomen versierde Rlikffd gstft! zelf bad n n niet ai retire! HET VOORNAAMSTE NIEUWS BUITENLAND. Nieuwe vredesvoorstellen In den gods dienststrijd in Mexico. De Weimar-herdenking in Duitschland. Het Bulgaarsch-Joegoslavisch conflict De situatie in Sovjet-Rusiand. Overval van treinbandieten in Tsjccho- Siowakijo (Buitenl. Berichten, 2do blal). Bij Nieuw Schotland is vermoedelijk een schoener met 28 man vergaan (Buitenl Borichten, 2de blad). BINNENLAND. Bij een brand onder de gemeente Css zijn een moeder en drie kinderen omgeko men (Gemengde Berichten, 2de blad) Voor de Rechtbank te Alkmaar is behan deld een smokkelaffaire van 4000 liter spi ritus. 126.193 gld. boete geëischt. (Recht- zaken, 2de blad). Het autobedrijf der spoorwegen (2Je blad). aan belangstelling lo klagen. Opmerkelijk echter was, hoe weinig afgevaardigden men zag. De moeste plaatsen waren door genoo- digden ingenomen, o. w. talrijke d run os Den meesten barer zag men hel aan ,1at het do eerste maal was, dat zij aan zu.'ii een openbaro plechtigheid deelnamen. Ele gante toiletten waren met een kaarsje te zoeken. Klokslag twee uur betreedt president Hindenburg, geflankeerd door den Rijks- dagprosident l.oobo en rijksweerminislor Gessler, do diplomatenloge. Rij bet binnen komen van den president verheffen allo aanwezigen zich van hun plaatsen, om eerst weer te gaan zitten nadat Hindenburg mot een buiging had gedankt. Ih do ministerbank zag men versehoidc- no leden der rijksrogeering, met aan hot hoofd rijkskanselier Marx, henevens verte genwoordigers der Pruisische rogeering Nadat het Domkoor oen koraal had ge zongen, besteeg de rijksminister van I3inn neniandsche Zaken, Külz, de redenaars tribune voor het houden van een rede, waarin hij betoogde, dat do grondwet van Weimar beheorscht wordt door droe groot© gedachten, nl. de staalsgedachto, de volks gedachte en de menscbheidsgedachto. De nieuwe Duitsche staalsgedachto culmineert in de zegswijze „l'Etat c'cst moi", waarbij evenwel dezo zegswijze, die iederen burger geldt, niet in heerschenden, doch in dienen den zin moet worden opgevat. Do rede van den minister werd luide to t gejuicht. De eerlijke Hindenburg echter kon 1: blijkbaar niet over zich verkrijgen, even eens op deze wijze zijn instemming lo be tuigen, doch hij strekte zijn hand uit naar het voor hem liggende program, waarin hij zich ging verdiepen. Nadat opnieuw een koraal ten gehoor© was gebracht, hield Tijkskanselier Marx 'n korto toespraak, waarin hij de noodzake lijkheid betoogde van concentratie van alle krachten ten behoeve van het Duilscho volk HIJ eindigo zijn redo met een driewerf hoe- ra op het Duitsche vaderland. Daarna word door allen staande het „DeutschlarwT'-liecL gezongen, waarna de aanwezigen naar hot halkon gingen, om van hot inspectceron der eere-compagnio door Hindenburg getuige le zijn. Ook in de andere hoofdsteden des rijks vond do herdenking van hot tot stand ko men der grondwet plaats, met uitzondering natuurlijk van Miinchen, waar men zich, evenals verleden jaar, van alle officieels herdenking onthield. Dc Rijn-bezetting wordt verminderd. In hot geheel 10.000 man naar huis. Naar do Parijacho correspondent van do „Vossiscbe Zeitung" verneemt, zal do sterkte van het bezettingsleger van 58.000 tot 50.000 man teruggebracht worden. Frankrijk zal nl. zijn bezettingsleger van. 53.000 tot 50.000 man terugbrengen, terwijl do Engelsclie en Belgische contingenten te zamen 12.000 man sterk met 2000 man zullen worden verminderd. Door (lezen maatregel zal omstreeks me dio September liet bezettingsleger in liet Rijnland nog maar 60.000 man sterk zijn Voorts hebben dc geallieerde regceringen. zich bereid verklaard, rekening te houden met de wenschen der Duitsche regeering in zake concentratie van. het bezettingsleger in enkele groolo garnizoenen ten einde de bezetting aldus onzichtbaar le maken De Balkan Hei Bulgaarse!) Jocgc-Slavisch conflict. N o l a-w i ss c 1 i n g.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1926 | | pagina 1