IE TIISSSHENPERSOON
Tweede Blad.
Donderdag 29 Juli 1926
minister donner.
Zijn activiteit wordt gewaardeerd.
Dc Antirev. Minister Donner trekt er
herhaaldelijk op uit om gevangenissen en
opvoedingsgestichten, te bezoeken.
pit wordt gewaardeerd door „"Het Va
derland" (liberaal), dat o.m schrijft:
„Minister Donner wil andere paden op.
Hij nam den reisstaf ter liand en bracht
reeds verschillende bezoeken aan onze ge
vangenissen en gestichten. Hij wil uit
■;rm oog zien en zich tot eigen onbevan
gen oordeel in staat stellen.
pit stemt niet alleen tol vreugde, maar
r k lot gerustheid. We weten nu, dat de
u.sine voor zijn Excellentie ontsloten
wordt.
Van schier nog grooter waarde achten
ij het, dat het gevangenispersoneel, dat
jo'n heel moeilijke taak in stille en af
zondering te vervallen heeft, in liet minis
terieel bezoek een bewijs van belangstel
ling en medeleven ontvangt en dat het
werken mag onder het ministerieel oog.
Dal kan niet anders dan den ambtenaar
goeden wil verheugen en nieuwen
moed schenken voor de moeilijke taak, ter
wijl de ambtenaar van minder fijn ontwik
keld plichtsgevoel een prikkel ontvangt te
gen den zoo verleidelijken sleur.
Van allerlei kanten bereikten ons reeds
b lichten van blijdschap over en waardee-
ug voor de hooge belangstelling. Het ligt
ik zoo voor de hand.
Naar wij vernemen, denkt Z.E. echter
Die! alleen aan de justitie-dienaren, maar
ook aan de juslilie-boetelingen. De gevan
genen konden hem te spreken krijgen on
bij heeft ook zelf in de cellen bezoeken af
gelegd, o.a. te Leeuwarden en Rotterdam.
Hel gerucht wil als het niet waar is, is
het toch aardig gevonden dat een ge
vangene vertelde, weinig voor den gedwon
gen kerkgang te voelen en de meening uit
sprak, dat zijns inziens het ter kerke gaan
niet meer van dezen tijd was, waarop
ZE. bescheidenlijk zou geantwoord heb
ben, dat hijzelf het waagde, tot de kerk
gangers te behooren!
Naast gevangenissen heeft de minister
ook verscheidene Rijksopvoedingsgestich
ten en particuliere gestichten bezocht. Ver
leden week toefde hij zelfs op de....
Glindhorst. Zijn streven moet zijn verschil
lende gestichten nog voor zijn verlof een
lurt te geven."
minister lambooy.
Zijn bezuiniging becritiseerd.
Over de bezuinigings-naaatregelen van
'm Katholieken Minister Lambooy breekt
J)e Nieuwe Rott. Crt." (liberaal) op de
nlgende, wij mogen wel zeggen: ophit-
ade wijze, den staf:
,0p de voor enkele jaren reeds gehal-
wrde cavalerie zal thans, naar verluidt,
minister Lambooy een nieuwe aderlating
toepassen.
Het zou de bedoeling zijn, de sterkte
tan paarden van elk der tien eskadrons te-
i? te brengen van 130 op 110.
Eenvoudige versoberingsmaatregel op
eerste gezicht. Bedenkelijke afknabbe-
tag van de gevechtskracht echter, indien
sen de cavaleristische stelling aanvaardt,
hl de qualiteit van het paard beslissend
voor de gevechtswaarde van het wapen.
Het goed aangereden, goed geoefende
paard is voor den huzaar, wat het vlieg
tuig is voor den vlieger. De eene duldt voor
ien ander niet, dat op zijn dragende
bracht wordt bezuinigd. Voor de cavalerie
tijn gevorderde paarden, vooral in den
aanvang van een veldtocht, wanneer van
h krachten van het ruiterwapen veelal
ba! uiterste moet worden gevraagd, meer
lijn dan leven.
a heeft een Kamer-afgevaardigde,
Iwr vragen te stellen, aan den minister
te kenner» gegeven, dat de Kamer een ver
soberingsmaatregel als de beoogde niet
overhaast in den komkommertijd zon wil
len zien doorgevoerd. Er is daar blijkbaar
belangstelling voor het ruiterwapen, dat
steeds door goeden geest en tucht heeft
uitgemunt en dat een kracht beduidt,
wanneer een vijand van den staat de land
grenzen zou overschrijden of de orde in
het land zou willen verstoren.
Men kan ervan overtuigd zijn, dat de
geest en de geestkracht in het wapen door
dezen nieuwen duw zullen lijden. Dank zij
de energie van de uitstekende krachten,
waarover het wapen beschikt, scheen liet
de gevolgen van de operatie van enkele ja
ren gel.alen te boven te zullen komen.
Doch ii- is ten slotte een grens aan liet
uithoudingsvermogen, wanneer in weerwil
van krachtigen zakelijken wederstand het
afknabbelingsprocps voortwoekert.
"Wanneer versobering tot afknabbeling
wordt, dreigen we in de lijn te komen van
Koning Lodewijk Napoleon, die in een tijd
van uiterste financieele moeilijkheid aan
zijn minister Krayenhoff de lugubere ge
dachte ingaf, bezuiniging te bereiken door
het broodration van den soldaat zoo ge
leidelijk en zoo onmerkbaar te verminderen
dat hij deze versobering niet zou gewaar
worden.
Gessieweaai© BsrScir&eBi
DE ROOFOVERVAL TE BUSSUM.
Sloud Dinsdagmorgen de commissaris
van politie te Bussum nog sceptisch tegen
over de feiten der herkenning van den
verdachte inzake den overval in de Boaz-
bank, in den loop van den dag is zijn ziens
wijze wel eenigszins veranderd. Veel hoeft
daartoe bijgedragen een pertinente herken
ning door een tot nu toe niet genoemde ge
tuige, een modiste, wonende aan de Brink
laan, die den vermoedelijken dader Don
derdags vóór den overval van half twaalf
lot 12 uur had zien paradeeren voor de
Boazbank. Haar was dit heen en weer
loopen zóó opgevallen, dat zij den man
nauwkeurig had opgenomen. Het meisje
mej. v. Vucht, is wel de eenige, die met be
sef den verdachte in noTmale omstandig
heden heeft gpzien, wat Meel wat zeggen
wil, in dit geval van een man met zulke
levendige trekken en sterk wisselende ge
laatsuitdrukking als die van Brtimmec.
Haar herkenning was volkomen en direct,
geen oogenblik was er eenige aarzeling.
Dr. Wellen, die 's heeren .Toosten won
den "chirurgisch behandeld heeft, heeft on
derzocht of die met hef inbeslaggenomen.
wapen kunnen zijn toegebracht. Bij nauw
keurige meling is inderdaad gebleken, dat
de namaakrevolver, als een soort boksijzer
gebruikt met het ondereind van het hand
vat en den haanbeugel op het hoofd is
terechtgekomen en daar de beide gekneus
de plaatsen teweeggebracht moet hebben.
De afstand der wonden komt precies over
een met die tusschen beide plokken van de
revolver.
Het blijft 'een raadsel hóe .de dader uit
Bussum is weggekomen. Er blijft voor do
recherche nog veel te ontwarren over.
De Juweelendiefstal in een Haagsch Hotel.
Nadere bijzonderheden.
Omtrent den diefstal van een partij ju-
weelen ter waarde van 12000, in een
hotel te 's-Gravenhage bericht een verslag
gever van het „Vad." nog het volgende:
Naar insiders van het hotelbedrijf ons
mededeelen, is aan alles te zien dat hier
een geraffineerde hotelral zonder zenu
wen aan het werk moet zijn geweest
De diefstal is gepleegd ten nadeele van
mevrouw E., de echtgenoote van oen be
kend industrieel uit Delft. De heer eii
mevrouw E. wonen reeds geruimen tijd in
het hotel. De dief moet de gangen van
de familie nagegaan zijn, en geweten heb
ben dat het veel de gewoonte was van den
heer en mevrouw E. om des avonds na hel
diner, óf de stad in te gaan óf in de lees
zaal van het hotel te blijven.
Maandagavond was de familie weer in
de leeszaal gebleven. Toen mevrouw om
streeks kwart voor tienen naar haar ka-
bers ging, zag zij dat een doek, waarmede
•de kleeren afgedekt worden, met een punt
uit de kleerkast hing Opeens had zij het
gevoel, dat er een dief in de kamer ge
weest was, te meer. daar zij met een oog
opslag zag. dat de sleutel van do tweede
kast, waarin de juweelen geborgen wer
den. achter het stapeltje zakdoeken lag. Zij
had de gewoonte den sleutel boven op do
zakdoeken te leggen.
De kast met juweelen bleek afgesloten
te zijn. Maar toen zij geopend was bleek
1 et vermoeden van mevrouw maar al !e
waar te zijn. De dief heeft dus zoo kalm
gewerkt, dat hij zelfs de kast weer heeft
afgesloten. Ook aan de manier waarop
alles is nagezien valt op te merken, dat
de dief kalm gewerkt heeft.
Last van zenuwen heeft den man du3
blijkbaar niet gehad. Hoe hij ook dc ge
woonten van de logé's bestudeerd beeft,
bij blijft toch de risico loopen dat het ka
mermeisje of dc familie zelf naar boven
komt.
De inhoud van de kast waarin o.m. het
bijouteriekistje stond, is zorgvuldig onder
zocht. Het was den dief blijkbaar alleen
om geld en juweelen te doen. Voor goud
had hij geen interesse. Want een zware
gouden tasch, ter waarde van 1G00 gulden,
beeft hij laten liggen. Tot de gestolen goe
deren behooren onder meer een paarlen-
collicr en een collectie zwarte diamantenv
Onmiddellijk waarschuwde de familia
den directeur, die de recherche van het
gebeurde in kennis stolde. Jammer ge
noeg heeft men niet alle voorwerpen onbe
roerd gelaten. Het werken met vingeraf
drukken is daardoor bemoeilijkt Blijkt al
weer hoe goed men er aan doet bij diefstal
vooral de komst van de recherche af te
wachten.
Onmiddellijk werd een grondig onder
zoek ingesteld. Hoe was de dief binnenge
komen? Wat bleek? Men had verzuimd bij
het verlaten van de kamer de deur af te
sluiten. In het hotel zijn alle kamerdeuren
voorzien van Lipssloten. De afsluiting was
dus safe geweest, had men er gebruik van
gemaakt.
Aanvankelijk meende de directeur een
verdachte te kunnen aanwijzen. De politie
stelde een onderzoek in, maar vond een
deugdelijk alibi. En nu tast men vrijwel
in liet duister. Het is zoo druk in het hotel
en er zijn zooveel nieuwe gasten, dat nie
mand van het personeel iets bijzonders op
gevallen is.
Op Scheveningen is onlangs ook een
diefstal gepleegd in een der hotels daar.
Onderzocht wordt of beide dietsfallcn iefs
met elkander gemeen hebben.
Als voorzorgsmaatregel hoeft de directie
een pientere employé aangesteld, die niets
anders doet dan gangen en trappen bewa
ken. en zien of er niets verdachts gebeurt
De juweelendiefstal in een Seheveningsch
Hotel.
Zooals wij reeds mei een enkel woord in
het bericht over den lioteldiefslal in Den
Haag melden, is de vorige week ook een
collectie juweelen gestolen in een Seheve
ningsch Hotel. Daar heeft zich aldus
l et ,.Vad." de zaak als volgt toegedra
gen:
Een lieer en een dame wonen sinds jaren
op kamers op een lusschenverdieping van
het hotel. Ook de directie heeft daar haar
compartimenten. Om op de tusschenver-
dieping te komen moet men na den portier
aan den hoofdingang gepasseerd te zijn,
een binnendeur door en een trap op. Deze
deur en trap zijn de eenige toegang en uit
gang van de lusschenverdieping, waarop
geen andere kamers zijn dan de genoemde.
Zaterdagmorgen zijn de lieer en de da
me vrij gehaast vertrokken. Zij hebben
de gewoonte hun juweelencassette aan den
directeur in bewaring te geven. In de haast
hebben zij dat Zaterdagmorgen vergeten.
Zelfs had de familie geen tijd alle sieraden
in de cassette te bergen. Zondagavond zou
den zij eerst terugkomen. De kamers wer
den niet afgesloten. Toevallig waren da
kinderen van den directeur, die anders in-
en uitloopen op de tusschenverdieping, uit
logeeren. En omdat de Zaterdag een
drukke dag is was de directrice ook den
geheelen dag in de zaak werkzaam.
De dief moet van deze gunstige situatie
cp de hoogte zijn geweest. En toch schijnI
hij gehaast gehandeld te hebben. Want
hij heeft alleen den inhoud der cassette,
ter waarde van 3000 meester gemaakt.
In een andere lade lagen nog een gouden
tasch van 1000 en twee brillonten ter
waarde van 1000. Die dingen heeft hij
over het hoofd gezien.
De diefstal is eerst Zondagavond, loei
dr familie thuiskwam, ontdekt.
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Vrijdag 30 Juli.
Hilversum, 1050 M.
12.Pol iti ober.
5.307.45 Vooravoudconcert door het
H. D. O.-orkest. Albert Sluiter, violist.
7.Politieber.
7.45 en 10.Persber.
8.15 Kurhausconcert. Symphoniecon-
eert o.l.v. prof. G. Schneevoigt. 1. Nielsen:
Ouverture „Helios". 2. Sgambatti: Sinfo-
nia op. 16. Allegro vivace troppo. Andante
mosto. Scherzo- Serenata, Finale. Pauze.
3. Beethoven: Symphonie No. 3 Es-dur
(Eroica). Allegro con brio, Marcia funè-
bre, Scherzo, Finale.
D a v e n t r y, 1600 M.
11.20 Het radiokwartet (solisten: So
praan, bas, viool).
12.501.20 Orgelconcert van de St.-Bo-
tolphskerk.
I.202.20 Lunchmuziek.
4.20 Lezingen: A holiday at Leisure.
4.35 Concert. W. S. Bryan, bariton. H.
Blake, sopraan. Het radiokwartet.
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Orkest-concert.
7.20 Tijdsein Big Ben, weorber., nieuws.
Causerie: Seen on the screen.
7.45 Piano-composities van Schumann.
8.„At the villa Rose", serie-verhaal.
8.20 Symphonieconcert. Orkest en R.
Goodrace, contra alt.
9.50 Weerber., nieuws.
10.25 Internationale beroemde liederen,
door orkest en de Schotsche pijpers.
II.2012.20 Dansmuziek van Cecil-Ho-
tel.
„R a d i o-P a r s" 1750 M.
12.50 Concert Lucien Paris.
5.05 Muziek door de Araf-jazzband.
8.50 Concert.
Konigswusforhausen, 1300 M.
8.50 Werken van F. Liszt. Orkest en
Mich. v. Zadora, piano. Daarna nieuws-
ber.
Brussel 486 M, Antwerpen 205 Mr
8.20 Kamermuziek.
8.50 Voorlezing.
9.05 Concert.
9.35 „Poil do carotte", comedie in 1 ac
te van J. Renard.
MGnsler, 410 M.
1.352.50 Orkestconcert.
4.35 Keukenpraatje.
5.20 Lezing: Die blinde Handarbeiterin.
5.50 Thee-muziek.
6.50 Drie lezingen.
7.05 Lozing: Der Film als Zeitung.
7.308.Lozing: Fleckenentfernung.
8.20 Engelsche les.
9.05 Jodel-liedjes.
9.35 Vocaalconcert. Mannenkoor.
10.05 Hor-uitzending van andere sta
tions.
10.5011.20 Lezing: Der Hand im
Dienste der Polizei.
HET RAPPORT VAN DE STAATS
COMMISSIE VOOR DEN RADIO OMROEP
Ruim 9 maanden na het instellen van de
Staatscommissie voor den Nederlandschen
Radio-Omroep is het betreffende rapport
gereed gekomen.
In de commissie werden benoemd ver
tegenwoordigers van do bestaande omroep
verenigingen en den voorzitter van de
Ned. Ver. voor Radiotelcgrafie. Hierne
vens werd een technische commissie in
gesteld, bestaande uit radiotechnici en den
heer W. Vogt, omroeper-secretaris van
den Hilvorsumschen Draad loozen Om
roep Verkort komt het rapport op 't vol
gende neer.
De Radio-Omroep wordt ondprgebracJit
in oen N.V. onder staatstoezicht, waarvan
het kapitaal, groot 2500, verdeeld wordt
in 100 aandeelen van ƒ25.De aandee
len zullen opgenomen worden door do
vijf bestaande onuoopvoreenigiugen en de
Ned. Ver. v. Radiolelegr., De Christel, en
R.-K. Radiover. krijgen ieder 25 aandee
len, de V,A,R.A, 20, de H.D.O. 13, de Vrijz.
Prot. ver. 12 en de Ned. Ver. v. Radiolel.
5 aandeelen. De N.V. Nederlundsche Ra
dio-Omroep zal 2 zenders ter beschikking
krijgen, om tegelijkertijd verschillende
programma's uit te zenden.
Voorgesteld wordt verder een „retribu
tie" (belasting!) te heffen van 5 per
half jaar van ieder ontvangtoestel. Hieruit
zullen de onkosten der N.V. bestreden
worden. Het toezicht op den geheelen Ra
dio-Omroep wordt opgedragen aan een
„Permanenten Regceringsraad voor Ra
dioverkeer". Tot zoover het rapport der
Staatscommissie.
Er valt nog wel 't een en ander op te
zeggen. In de eerste plaats liet kapitaal
der N.V. Men zal met 2500 niet ver ko
men. Hiervoor moeten twee krachtige om-
roepstations gebouwd worden, welke in 't
geheele land op kristal goed hoorbaar zijn.
Het kapitaal is nauwelijks voldoende on.
de benoodigde microfoons met verster
kers aan te schaffen, laat staan voor 2
complete zenders met studio's, gebouwen,
antennemasten etc. Indien het do bedoe
ling is dat liet kapitaal gevormd wordt uit
de radio-belastingopbrengst, zal er hel
eerste jaar niet veel overblijven voor he'
bekostigen van de programma's. Deze re-,
geling zou ook wel zeer eigenaardig zijn.
Het doet vreemd aan onder de aandeel
houders de Ned. Ver. v. Radiotelegr. te
bemerken (5 aandeelen). Waarom zit deze
zuivere radioamaleursyer. in den Ned.
Radio-Omroep tusschen de religicusc en
politieke groepen? Zij vertegenwoordigt
toch geen partij of richting. Verder is de
H.D.O. wel wat schraal bedeeld met 13
aandeelen. Men dient niet te vergelen dat
do H.D.O. den grondslag heeft gelegd voor
den straks officieel geworden Omroep. Hot
had meer logisch geweest don H.D.O. geen
aandeelen in den z.g. religieus-poülioken
Omroep te geven, doch de 2e zender, waar
van in het rapport sprake is, aan hem
over to dragen.
Ongetwijfeld zou de H. D. O.-organisa-
tie, die thans voorbeeldig werkt, do zend
uren kunnen bezetten. Dit zou voor den
H.D.O. de ruimschoots verdiend belooning
voor zijn pionierswerk zijn geweest en ecu
eenvoudige oplossing van 'l omrocpvraag-
stuk.
Op de luislcrbelasting, in het rapport
„retributie" genoemd, is ook wel wat aan
te merken. Voor velen zal oen „retribu
tie" van ƒ.10 per jaar veel te zwaar zijn.
Hoeveel kristal-ontvangers zijn or niet in
gebruik zeker duizenden. Zoo'n instal
latie kost compleet c.a. 8 gulden en kan
slechts dienen voor een telefoon. De luis
teraar met een luidspreker-toestel kan 't
geheele huis van radio voorzien. Hoe dik
wijls komt het niet voor dat op het toe
stel van do le etage, zoowel in liet huis
als 2 en 3 hoog, een luidspreker is aan
gesloten. Ook in dit geval bcdra. gt de
„retributie" 10 por jaar. Hierin schuilt
een onbillijkheid.
De oplossing van het otprocpvr igstuk
hier is niet zoo eenvoudig als in het bui
tenland, omdat iedere stap in die richting
do goedkeur int moet wegdracon vein vijf
verschillende groepen, die ieder hun doel
in den Omroep opeischen. Het is daarom
al een zeer te waardneren prestatie van do
omrocp-commissie dat zooveel ifhrlijen 't
met elkaar eens zijn geworden. Het rap
port is er, nu de Omroep nog, of
wéér een nieuwe commissie.
Aan een groot gevaar ontsnapt.
Een chauffeur krijgt oen
beroerte.
Op den weg tusschen Sueek on Lemmer
kreeg Dinsdagavond de chauffeur, die een
autobus bestuurde, een beroerte. De bus
die om negen uur uit Sneek vertrokken
was, en waarin ongeveer twintig passa
giers gezeten waren, zou in het water zijn
gereden, indien niet de persoon, die naasi
den chauffeur zat, de tegenwoordigheid
:an geest had, het stuur to wenden. De
bus liep op een melkwagen en kwam tof
stilstand. Do chauffeur werd weggedragen
en de bus kon, hoewel gehavend, doorrij
den naar de oude Lemmer nachtboot, dio
de buspassagiers vervoert. Do hoot moest
een uur later dan anders vertrekken
Verdronken.
Te Pijnacker is Dinsdagmiddag de 17-
jarige J. Brussó, terwijl hij op het land
werkte, door een toeval getroffen, in een
sloot gevallen en verdronken vóór men
hem hulp kon bieden.
In hel Gorechtkanaal te Groningen
is het 5-jarig zoontjo van J. Kroon ver
dronken.
Te Maarssen is het 4-jarig zoontje van
den melkrijder Stam in do Vecht -eraakt
en verdronken.
FEUILLETON.
Roman van E. F. BENSON.
(Nadruk verboden).
hij vond het ook onaangenaam
bedenken dat zoo'n verklaarde vijand
n.Q hem die over zoo'n scherpe tong be-
-ikte, plotseling beroemd was geworden
°P den voorgrond was getreden. Even
min zag hij graag de vriendschap tusschen
,"Jfles en den ander daar was eigenlijk
«elemaal niets aangenaams in den brief
fn evenmin in de kritieken. Zijn avond
heelemaal bedorven en meneer
r°ughton versloeg hem met bézique.
den volgenden morgen zet t hij, met
fracht die niet de minste zijner gaven
die onaangenaamheden uit zijn ge-
chten en bepaalde hij zich met hart en
tot datgene wat vlak voor hem lag.
m ging er in Luxor een heele maand
^rb|i- Op een avond, toen do maan hel-
aaa den hemel scheen, ging hij alleen
Joyce naar de ruines van Karaak.
kA" den 7-waren strijd gestreden,
hij zoo lang had uitgesteld. De betoo-
i n8 van den helderen nacht was om hen
n. De hooge steenblokken en de voor-
fen v°r'e Van de kolommenhal herinner-
"•3 h' f aandranS aan de kortheid
et leven en dat er van de menschen
j. niets overblijft, dan het harde
yan hun werk, geen vreugde, geen
verrukking meer, want de oogen zijn ge
sloten, de mond is stom en de zachte le
den zijn te rusten gelegd in de aarde,
waar ze hoogstens het gras kunnen voelen
dat op de graven groeit of erger nog, ze
blijven bestaan als mummie, parodiën en
bespottingen van wat zij eens waren. En
dit deze weinige jaren was zijn lijd,
voor de stilte die vooraf was gegaan, hem
weer tot zieli nam. Al wat hij wens elite
stond nu voor hem, nu Joyce leunde op een
stuk muur en haar groote oogen liet gaan
langB de kolommen met haar jongen fris-
schen mond een beetje open en haar hand
vlak naast de zijne.
„Ja, dit dat-eert allemaal van Seli I"
hoorde hij zijn stem zeggen en plotseling
zweeg hij, want het was een profanatie om
hier nu met baar te spreken over dozen
Egyptische koning, in dezen tempel die
zijn liefde gebouwd had en die zooveel
aandoenlijker was dan alles wat ooit door
handen gemaakt werd.
Maar toen hij zoo plotseling zweeg zag
liij dat Joyce een weinig opzij week, in
stinctmatig op haar hoede. Hij zag het
met een bitter gevoel.
„Het is zoo droevig," zei hij, „die
eeuwig schitterende maan en sterren, die
neerzien op wat na zoo weinig jaren niets
dan ruine en ontbinding is. En toch dach
ten zij dat hunne huizen de eeuwen zouden
overleven
Oogenblikkelijk herwon Joyce haar ver
trouwen en zij haastte zich hem op dit ter
rein te houden.
„O ja", zei ze, „dit is het wat mij de
heele maand als een spook achtervolgd
heeft. Tk geloof dat ik de maan vanavond
haat. Ze lijkt wel een verschrikkelijke on
sterfelijke gouvernante, die ons, arme kin
deren altijd bespionneert en bewaakt."
Dat brak de spanning.
„O, juffrouw maan," zei Graddock
lachend, „maar het is een zeer aantrekke
lijke gouvernante."
Toen kwam de laatste dag van hun ver
blijf. Joyce die veel meer vertrouwen in
hem had gekregen, omdat hij dien avond
tusschen de tempels van Karnak niets ge
zegd had, was oen beetje beschaamd over
haar vergissing en probeerde dat nu goed
te maken door hem zeer vriendelijk to be
handelen. Dien dag hadden zij besloten
niet naar een of andere ruine te gaan kij
ken, want dat hadden zij al zoo dikwijls
gedaan, maar om een algemeen overzicht
te krijgen van de rivier en de tempels en
de woestijn en de lucht, een groote foto
van het panorama om zoo te zeggen, om
mee te rfomen naar de Februari-mïsten van
het Noorden. Dadelijk na liet ontbijt lie
ten ze zich over den Nijl zetten cn op hun
ezels reden ze weg van do rivier langs een
nauw pad tusschen de snelgroeiende mais
langs de twee groote stille bewoners van
de vlakte, die, altid uitiend naar het Oos
ten, wachtend op den dageraad die dc
stomme lippen weer zou doen zingen, door
de opeengehoopte leemen huizen van Gur-
nah en daar voorbij tot de groene vlakte
achter lien lag en zij de droge woestijn-
lucht inadenicnden. Hier, boven op dc
zandstcenrolscn, stegen zij van hun ezels
en hun gids Jozef lcgdo hun lunch neer in
de koele schaduw van een rotsblok.
Joyce ging op de rots zitten.
„We kunnen nog geen gebruik maken
van de vleeschpolten van Egypte", zei ze,
wijzend op hef mandje met eetwaren. .,M:ig
ilc hier een beetje gaan zit-
ten, meneer -Graddock 1 En
wilt U mij mijn les op laten
zeggen van de achtt ien do dy
nastie en dan
Joyce kook hem aan.
„We moeten dezen dag
zorgvuldig vcrdeelen," zei ze,
„want het is de laatste. Ik
wou liier een half uurtje heel
stil blijven zitten en,, als U
het niet onbeleefd vindt,
heele maal alleen, zonder U
of iemand anders te zien. En
alleen maar kijken om alles
in me op te nemen, de rivior
en de velden op do lucht cn
do tempels. Dan'zullen we
lunchen en daarna een eind
de woestijn inrijden, waar
niets of niemand i !vi dan,
o, dan Zijlen we i. M M
ten gaan rn dun is de laatste
dag voorbij. Tk hcl> vader be
loofd om na de thee met hem
een bezoek te gaan brengen
'»ij den predikant. De predi
kant! 't Ts een bede man.
denk
is, de predi
kant op den laatst cn dn»
Het. geest es-menu, dot Jov-
zich wenschte, werd haar
pgmlicnd. Ze zei haar lesie
van de achttiende dynastie
op en verwijderde zich toen
l.:ngs de rotsen, tot ze bui
ten het gezicht on het go-
hoor was van"don ezel en den
ezeljongen cn Graddock. Do
bet covering van het land haA
